วันพุธ
เผยเชียนตื่นขึ้นมาเพราะความหิว
เขาหยิบมือถือเข้าแอปโมหยูเดลิเวอรี่
ถึงแผนผลาญเงินของเผยเชียนจะไม่ค่อยราบรื่นนัก แต่ก็ต้องยอมรับเลยว่ามาตรฐานชีวิตของเขาและชาวเมืองจิงโจวนั้นดีขึ้นมากจากผลงานทั้งหมดที่ทำมา
ซื้อของออนไลน์ก็มีนี่เฟิงโลจิสติกส์จัดส่งให้ถึงหน้าบ้าน
ถ้าอยากกินข้าวก็มีโมหยูเดลิเวอรี่จัดส่งอาหารเฮลตี้ที่อุดมไปด้วยสารอาหาร
นอกจากนี้ยังมีร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูที่ยกระดับประสบการณ์การเล่นอินเทอร์เน็ตไปอีกขั้น
โมหยูเดลิเวอรี่เปิดให้บริการมาแล้วกว่าสี่เดือน ตอนนี้ยังขาดทุนอยู่อย่างต่อเนื่อง
เผยเชียนพอใจกับกิจการนี้มาก
โชคไม่ดีที่กิจการโมหยูเดลิเวอรี่ไม่ได้ใหญ่นัก ถึงจะขาดทุนแต่ก็ไม่ได้เป็นจำนวนที่มากมายอะไร
ยี่สิบนาทีต่อมา อาหารก็มาส่ง
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตงอยู่ใกล้ที่พักของเผยเชียน รอแค่ไม่นานอาหารก็มาส่งแล้ว
ระหว่างกินข้าวเผยเชียนก็คิดไปว่าต่อจากนี้ควรทำอะไรต่อดี
เขารู้สึกกดดันมากที่ต้องผลาญเงินให้ได้เพิ่ม นอกจากรายจ่ายประจำแล้ว เผยเชียนต้องหาช่องทางผลาญเงินเพิ่มด้วย
เผยเชียนมองบรรจุภัณฑ์สุดหรูและอาหารที่คุ้นตาตรงหน้า ทันใดนั้นเขาก็คิดขึ้นได้ว่ากิจการโมหยูเดลิเวอรี่น่าจะผลาญเงินเพิ่มได้
โมหยูเดลิเวอรี่ขาดทุนมาอย่างต่อเนื่องจนเผยเชียนรู้สึกวางใจ
“ถ้าไม่ได้ผลก็เท่ากับเป็นการดื่มยาพิษเพื่อดับกระหาย”
เผยเชียนคิดหนักแล้วตัดสินใจว่าค่อยแก้ปัญหาที่ว่ารอบบัญชีหน้า
ก่อนอื่นเขาต้องมั่นใจว่าจะขาดทุนได้ทันเวลาก่อนถึงวันสรุปบัญชี เพราะเขาไม่ได้ห่วงแค่เรื่องเงิน แต่ห่วงเรื่องรางวัลพิเศษของระบบด้วย
ส่วนเรื่องจะทำยังไงถ้าเกิดทำกำไรได้ในรอบบัญชีหน้า…
เขาก็เปิดกิจการเพิ่มเพื่อผลาญเงินได้
ยังไงก็ต้องแก้ไขปัญหาที่มีในมือตอนนี้ก่อน!
คิดได้อย่างนั้นเผยเชียนก็หยิบมือถือขึ้นมาดูปฏิทิน
วันนี้วันที่ 13 ตุลาคม เขามีเวลาผลาญเงินเพิ่มกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและนี่เฟิงโลจิสติกส์ถึงวันที่ 24 ตุลาคม หลังจากนั้นต้องหยุดทุกอย่าง
ถ้าอยากผลาญเงินเพิ่มช่วงสัปดาห์สุดท้ายก็ต้องเอาไปลงกับพนักงานแทน
ตอนนี้เถิงต๋าถือเป็นบริษัทใหญ่ มีพนักงานในสังกัดมากกว่าร้อยคนที่ทำงานภายใต้บริษัทเถิงต๋า เว็บไซต์จงเตี่ยนจงเหวิน และเว็บไซต์ TPDb แถมยังมีพนักงานอีกกว่าสี่สิบชีวิตที่ฉางหยางเกมส์ อีกร้อยกว่าชีวิตที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู พนักงานส่งพัสดุของนี่เฟิงโลจิสติกส์กับโมหยูเดลิเวอรี่ รวมแล้วเผยเชียนมีพนักงานหกถึงเจ็ดร้อยคนในการดูแล
แน่นอนว่าเขาดูแลพนักงานของแต่ละกิจการแตกต่างกัน เผยเชียนไม่สามารถให้สวัสดิการพนักงานส่งพัสดุเหมือนพนักงานหลักของเถิงต๋า
ถ้าผลาญเงินเพิ่มรายบุคคลได้ ความกดดันก็จะลดลง
แต่สวัสดิการที่ให้ได้ก็มีจำกัด ถ้าเกิดผลาญเงินที่หาได้เพิ่มไม่หมดจะทำยังไง
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจดื่มยาพิษดับกระหายด้วยการจัดโปรโมชันลดกระหน่ำ!
รอบบัญชีที่แล้วเขาทำแบบนี้ไม่ได้ เพราะร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเป็นกิจการหน้าร้านเพียงอย่างเดียวของเขา นอกจากนี้ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพิ่งจะโด่งดังขึ้นตอนใกล้วันปิดบัญชีโดยที่เผยเชียนไม่ทันได้ตั้งตัว เลยไม่สามารถทำอะไรได้
ครั้งนี้รายได้เข้ามาเร็วกว่ารอบก่อน ทำให้เผยเชียนมีเวลาจัดการ
เขามองดูเวลา สายตาจับจ้องที่วันที่ 24 ตุลาคม
ถึงจะยังไม่เป็นที่รู้จักนัก แต่วันที่ 24 เดือน 10 เป็นวันโปรแกรมเมอร์
คล้ายกับวันที่ 11 เดือน 11 ที่ตอนนี้ทุกคนยังมองว่าเป็นวันคนโสดมากกว่าวันช้อปแหลก
ในวันนั้นเขาจะจัดโปรโมชันลดกระหน่ำเพื่อที่กิจการต่างๆ จะได้ขาดทุน ทำแบบนี้ก็จะลดภาระไปได้
คิดได้แบบนั้นเผยเชียนก็เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ เขารีบนึกถึงกิจการที่มี
เผยเชียนต้องคิดให้ดีว่าจะจัดโปรโมชันกับกิจการไหนบ้าง
เขาลดราคาเกมไม่ได้เพราะไม่มีต้นทุนค่าผลิต ถ้าทำโปรโมชันลดราคาก็เท่ากับฆ่าตัวตาย เพราะจะทำเงินได้มากขึ้น
เป้าหมายสูงสุดของเขาในการจัดโปรโมชันลดแหลกไม่ใช่เพราะจะทำให้กิจการเป็นที่รู้จัก แต่เพื่อให้ตัวเองขาดทุนเพิ่ม ดังนั้นเผยเชียนจึงลดตัวเลือกลงเหลือแค่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกับนี่เฟิงโลจิสติกส์
เขาจะเน้นนี่เฟิงโลจิสติกส์ซึ่งขาดทุนอย่างต่อเนื่องเพราะต้นทุนด้านแรงงาน ถ้าเพิ่มยอดพัสดุที่จุดบริการนี่เฟิงแต่ละสาขาต้องจัดส่ง เขาก็จะต้องจ่ายค่าแรงพนักงานส่งพัสดุเพิ่ม ซึ่งก็จะไปเพิ่มยอดค่าใช้จ่ายรวม ทำให้ขาดทุนในภาพรวมได้
อีกอย่างถึงจะขาดทุน แต่ถ้าทำให้ชื่อเสียงของนี่เฟิงโลจิสติกส์เพิ่มขึ้นได้ ระบบก็จะไม่มองว่าเป็นการทำผิดกฎ
หลังจากลองทดสอบระบบดูคร่าวๆ แล้ว เผยเชียนก็วางแผนฉลองวันที่ 24 เดือน 10 ซึ่งเป็นวันโปรแกรมเมอร์
อันดับแรกเขาจะให้ทุนโมหยูเดลิเวอรี่ไปลดราคาอาหารทุกเมนูและปรับเป็นจัดส่งฟรี
นี่เฟิงโลจิสติกส์เองก็จะได้ทุนก้อนโตด้วย
ตอนนี้เผยเชียนมีจุดบริการนี่เฟิงเกือบสองร้อยสาขา คาดว่าน่าจะเปิดเพิ่มได้อีกสี่สิบถึงห้าสิบสาขาก่อนวันที่ 24 โดยจะให้บริการครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ในจิงโจว
ลูกค้าที่ส่งพัสดุผ่านจุดบริการนี่เฟิงไม่ต้องเสียค่าส่ง เผยเชียนจะเอาเงินทุนระบบมาออกค่าใช้จ่ายส่วนนี้ให้ ปกติแล้วนี่เฟิงโลจิสติกส์ได้เงินส่วนแบ่งจากการส่งพัสดุถึงหน้าบ้านลูกค้า เผยเชียนตั้งใจจะยกเว้นค่าบริการส่วนนี้ในช่วงโปรโมชันเพื่อที่จะดึงให้บริษัทส่งของหลายๆ เจ้าเข้ามาใช้บริการนี่เฟิงโลจิสติกส์
เขาจะซื้อของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ส่งไปกับพัสดุด้วย เพื่อที่จะได้ผลาญเงินให้เยอะขึ้น
คนกลางมักจะได้กำไรจากส่วนต่าง แต่เผยเชียนจะเป็นคนกลางคนเดียวที่ออกค่าส่วนต่างให้
เขาจะเริ่มจากการประชาสัมพันธ์ โดยโปรโมชันจะเริ่มตั้งแต่วันที่ 24 ถึงวันที่ 31 ตุลาคม
เผยเชียนไม่กล้าทุ่มโปรโมตขนานใหญ่ เพราะถึงจะช่วยผลาญเงินได้เพิ่มแต่ก็มีความเสี่ยงสูง เขาจะปล่อยให้มีข้อผิดพลาดไม่ได้
เขากำหนดวันจ่ายเงินเดือนไว้เป็นวันสิ้นเดือน เพื่อให้มั่นใจว่าจะแจกจ่ายเงินก้อนโตให้พนักงานได้ก่อนวันปิดบัญชี เผยเชียนต้องผลาญเงินระบบให้ได้มากที่สุด
ในช่วงโปรโมชัน เผยเชียนจะเพิ่มค่าแรงให้พนักงานส่งของและส่งอาหารของนี่เฟิงโลจิสติกส์กับโมหยูเดลิเวอรี่ โดยพวกเขาจะได้รับโบนัสเพิ่มตามจำนวนพัสดุที่ส่งเพิ่มจากปกติ
ถึงพนักงานแต่ละคนจะไม่ได้โบนัสเพิ่มมากมายอะไร แต่เผยเชียนก็มีจุดบริการนี่เฟิงและพนักงานอยู่ทั่วจิงโจว เอามารวมๆ กันแล้วน่าจะเป็นเงินก้อนโตทีเดียว
ส่วนผลที่จะตามมานั้น…
โปรโมชันวันโปรแกรมเมอร์จะทำให้โมหยูเดลิเวอรี่กับนี่เฟิงโลจิสติกส์มีลูกค้าเยอะขึ้น แต่ทั้งสองกิจการขาดทุนอยู่แล้ว ยิ่งคนใช้งานเยอะก็ยิ่งขาดทุน เผยเชียนจึงไม่ต้องกังวลมาก
อีกอย่างถึงกิจการทั้งสองนี้จะเริ่มทำกำไรได้ ก็จะเป็นปัญหาในรอบบัญชีหน้า
นี่คือสาเหตุที่เผยเชียนไม่กล้าไปยุ่งกับกิจการอื่น เขาจัดโปรโมชันให้ร้านอินเทอร์เน็ตหรือเกมไม่ได้เพราะมีความเสี่ยงสูง อาจส่งผลตรงกันข้ามก็ได้
หลังจากวางแผนโดยรวมแล้วเผยเชียนก็รู้สึกมั่นใจขึ้น เขาจึงโทรไปหาลู่หมิงเหลียงกับหม่าหยาง ตั้งใจจะเล่าแผนการให้ฟังคร่าวๆ
ไม่นานลู่หมิงเหลียงก็รับสาย
“วันนี้ว่างมั้ย มาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตงหน่อย ผมมีแผนโปรโมตโมหยูเดลิเวอรี่กับนี่เฟิงโลจิสติกส์”
ลู่หมิงเหลียงผงะไป “ผมอยู่สาขามหาวิทยาลัยฮั่นตงครับบอสเผย”
เผยเชียน “อ้าว
“ไปทำอะไร”
ลู่หมิงเหลียง “บอสหม่าเรียกผมมา ตอนนี้กำลังคุยเรื่องรายละเอียดกิจการขายเครื่องคอมพิวเตอร์อยู่ครับ”
เผยเชียน “???”
เขาผงะไป
อะไรนะ ขายเครื่องคอมพิวเตอร์เหรอ
“รอผมก่อน ผมกำลังไปหา”
เผยเชียนรีบแต่งตัว เขาสวมเสื้อกันหนาวตัวหนาและผ้าพันคอ จากนั้นก็ออกจากอพาร์ตเม้นต์ไปโuเวลกูดoทคอม
โชคดีที่ไข้ลดลงแล้ว หลังจากเมื่อวานได้พักทั้งวันอาการก็ดีขึ้น อากาศวันนี้ค่อนข้างดีทีเดียว มีแดดออก ลมไม่แรงมาก เผยเชียนออกไปข้างนอกได้โดยไม่ต้องกังวล
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาวิกฤต จะให้เรื่องเล็กน้อยแบบนี้มาหยุดแผนการสุดยิ่งใหญ่ของเผยเชียนได้ยังไง!
เขารีบโทรเรียกคนขับรถของบริษัทมารับ
…
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง
เผยเชียนมาถึงที่นี่หลังโทรหาลู่หมิงเหลียงได้ไม่นาน เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของบอสเผย ทั้งสามก็งงกันใหญ่
“บอสเผยครับ…” ลู่หมิงเหลียงจำได้ว่าครั้งก่อนที่เจอกัน บอสเผยไม่ได้สภาพเป็นแบบนี้
เผยเชียนดึงผ้าพันคอลงเล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปด้วยเสียงขึ้นจมูก “ผมเป็นไข้นิดหน่อย”
“พี่เชียน ถ้าป่วยก็ต้องพักผ่อนสิ! ผมต้องว่าพี่หน่อยแล้ว เลิกเป็นห่วงเรื่องงาน เป็นห่วงสุขภาพตัวเองบ้าง!” หม่าหยางโบกมือเรียกพนักงานใกล้ๆ “เอาน้ำอุ่นมาให้บอสเผยที”
เผยเชียน “…ไม่เป็นไร ฉันดื่มน้ำอุ่นจนจะอ้วกแล้ว ขอกาแฟแทนแล้วกัน”
เผยเชียนมองเครื่องคอมพิวเตอร์บนโต๊ะแล้วสังเกตเห็นว่ามีความแตกต่างจากคอมพิวเตอร์ของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเล็กน้อย
เครื่องบนโต๊ะมีโลโก้เรืองแสงด้วย!
เผยเชียนเข้าใจทันทีว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนที่คิดไว้
เยี่ยม ไอ้สามหน่อนี่แอบทำอะไรลับหลังฉันอีกแล้ว! โชคดีที่ฉันมาเจอเข้าก่อน!
เขาพูดอะไรไม่ออก ถ้าไม่ได้เอาแต่คิดเรื่องผลาญเงินทั้งๆ ที่ป่วย ฉันน่าจะซวยหนักแน่!
หม่าหยางยิ้ม “พี่เชียน ผมว่าจะเก็บไว้เป็นเซอร์ไพรส์ แต่พี่ดันมาเจอก่อน
“ผมกับจางหยวนว่าจะขายเครื่องคอมพิวเตอร์ประกอบเองเป็นธุรกิจรองของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูร่วมกับนี่เฟิงโลจิสติกส์…”
หม่าหยางอธิบายว่าแบรนด์ ROF เริ่มต้นมาได้ยังไง
พูดง่ายๆ คือ เกมกลับใจคือฟากฝั่งทำให้พวกไฮโซมาตรฐานสูงที่มาใช้คอมพิวเตอร์ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเกิดอยากได้คอมพิวเตอร์สเป็กสูงแบบนี้บ้าง จางหยวนที่ชอบประกอบคอมพิวเตอร์ในเวลาว่างเห็นโอกาสทำธุรกิจ เขาเลยตัดสินประกอบคอมพิวเตอร์ขาย โดยร่วมมือกับนี่เฟิงโลจิสติกส์ให้ส่งของถึงหน้าบ้านลูกค้า
เงินลงทุนไม่ต้องใช้เยอะ พวกเขาจะได้กำไรห้าร้อยถึงหนึ่งพันหยวนต่อเครื่องที่ขายได้ จางหยวนกับผู้จัดการสาขาคนอื่นๆ แค่ต้องสั่งซื้อฮาร์ดแวร์ออนไลน์ ส่งของให้ลูกค้า กับให้บริการหลังการขาย พวกเขาไม่ต้องลงทุนอะไรมากมาย
ถึงกิจการจะไปไม่รอด พวกเขาก็ไม่เจ็บตัวมาก เพราะจางหยวนกับคนอื่นๆ ไม่ได้วางแผนจะสต๊อกฮาร์ดแวร์ไว้ แต่จะซื้อเมื่อมีออเดอร์เข้า
หลังจากฟังที่หม่าหยางอธิบาย เผยเชียนก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
ถ้าทำแบบนี้ต้องกำไรแหงๆ!
ไอ้หม่าหยางหน้าโง่ แกหักหลังฉันอีกแล้ว!
แต่คิดดูดีๆ ก็โทษหม่าหยางไม่ได้ เพราะไอ้หมอนี่เชื่อคนง่าย
ต้องโทษจางหยวนแทน!
ดูเหมือนว่าเผยเชียนต้องลดความเสี่ยงด้วยการแยกจางหยวนออกจากหม่าหยางซะแล้ว!
เผยเชียนมองคอมพิวเตอร์ ROF รุ่นแรกตัวต้นแบบ
กิจการนี้ฟังดูดีทีเดียว ถ้าปล่อยให้ทำต่อ น่าจะทำกำไรได้และไปทำร้ายเผยเชียนช่วงนาทีสุดท้าย
เผยเชียนสบายใจไม่น้อย
“เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ อันตรายๆ
“โชคดีที่เตรียมตัวไว้ก่อน”
เผยเชียนไม่ได้โกรธ เขาแอบดีใจนิดๆ ด้วยซ้ำ
เอาละ ถ้าอยากเป็นผู้ประกอบการขนาดนั้น ก็ช่วยผลาญเงินที!
โปรเจ็กต์นี้น่าจะทำกำไรได้ดีทีเดียว แต่ในเมื่อเผยเชียนมาเจอเข้าก่อน ดังนั้นเขาก็จะจับตาดูและหาทางป้องกันไม่ให้ได้กำไรขึ้นมา!
หม่าหยางเห็นเผยเชียนยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายสนับสนุนแผนการของเขาหรือเปล่า
“พี่เชียน คิดว่าแผนนี้เป็นไงพี่ ดีเลยว่ามั้ย” หม่าหยางถาม
เผยเชียนพยักหน้า “ก็ไม่เลว แต่ติดปัญหาเรื่องนึง คือพวกนายใช้เงินน้อยไป!
“ไม่เห็นจะต้องซุ่มทำเลย ถ้าอยากทำกิจการเสริม ก็ทำให้มันยิ่งใหญ่ไปเลย! ไม่ต้องห่วงเรื่องงบ เดี๋ยวฉันออกเพิ่มให้เอง!”
จางหยวนอึ้งไป ไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไงดี
“บอสเผย ขอบคุณนะครับที่สนับสนุน แต่…ไม่ต้องให้งบพวกเราเพิ่มก็ได้…”
จางหยวนแค่คิดจะขายคอมพิวเตอร์เพื่อสร้างชื่อให้แบรนด์ ร้านอินเทอร์เน็ตอื่นก็ทำเหมือนกัน ดังนั้นช่วงเริ่มต้นจึงไม่ต้องใช้งบเยอะแยะอะไร
ถึงบอสเผยจะให้งบลงทุนมาเป็นล้านๆ จางหยวนก็ไม่รู้จะเอาไปใช้ตรงไหนอยู่ดี
เผยเชียนส่ายหน้า “อย่าติดอยู่ในกรอบเดิมๆ สิ! คุณหาทางใช้เงินไม่ได้เลยเหรอ เป็นงั้นได้ไง”