วันเสาร์ที่ 13 สิงหาคม
เผยเชียนลุกขึ้นนั่งบนเตียงพลางหาว
วันนี้มีประชุมผู้จัดการฝึกหัด
ช่วงการสอบผ่านไปแล้ว เผยเชียนมีงานมากมายให้จัดการ ถึงจะพออ่านหนังสือไปบ้าง แต่โดยรวมแล้วเขาก็ต้องล้มเลิกเรื่องสอบให้ได้คะแนนดีขึ้นกว่าเดิม
แต่เขาก็ไม่ได้กังวลอะไร แต่ก็แอบเป็นห่วงว่าอาจารย์จะต้องปวดหัวพยายามคิดหาทางทำให้เขาผ่านให้ได้
ส่วนเรื่องการสอบของเหล่าผู้จัดการฝึกหัด เผยเชียนไม่ได้กังวลเลย
เพราะยังไงพวกเขาก็ล้วนเป็นนักศึกษาที่มีผลการเรียนโดดเด่นอยู่แล้ว แค่ให้เวลาได้เตรียมตัวก่อนสอบ ยังไงก็ทำคะแนนออกมาได้ดีแน่นอน
วันคืนที่ไม่มีเหล่าผู้จัดการฝึกหัดนั้นยากแสนสาหัสสำหรับเผยเชียน แค่ยกเลิกการประชุมไปครั้งเดียว สโมสร DGE กับแอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ ก็ปล่อยท่าไม้ตายออกมาแล้ว นอกจากนั้น IOI กับโมหยูเดลิเวอรี่ยังสร้างเรื่องให้ต้องปวดหัวจากปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ ทำเอาเผยเชียนพะว้าพะวังสุดๆ
เหยียบกับระเบิดไปแล้วขนาดนี้ ใครจะไปรู้ว่ามีระเบิดที่ยังไม่ถูกค้นพบฝังอยู่ใต้พื้นอีกมากเท่าไหร่
เพราะงั้นจึงต้องกลับมาจัดการประชุมผู้จัดการฝึกหัด!
หลังอาบน้ำเสร็จ เผยเชียนก็มองนาฬิกา ตอนนี้ยังเช้าอยู่
เขาจึงหยิบมือถือขึ้นมาเช็กดูว่าทุกคนคิดยังไงกับแอปชีวิตเถิงต๋าและโมหยูเดลิเวอรี่
ข่าวออกอากาศไปเมื่อคืน หลังผ่านการบ่มกระแสอยู่หนึ่งคืน ความคิดเห็นมากมายก็ปรากฏให้เห็นบนอินเทอร์เน็ต
คนหนึ่งบอกว่า พอที่บ้านได้ดูข่าวก็ออกปากเลยว่าต่อไปให้สั่งแค่โมหยูเดลิเวอรี่
อีกคนบอกว่า บริษัทพวกเขาลงความเห็นว่าตั้งแต่นี้ไป เวลามีประชุมจะสั่งอาหารจากสือเหอเท่านั้น
หลายคนยังบอกด้วยว่า พวกเขาซื้อกล่องข้าวมาใช้ส่วนตัว โพสต์ที่น่าโมโหที่สุดคือไอ้คนที่บอกว่าซื้อกล่องข้าวครบเซตทุกสี เหตุผลไม่มีอะไรเลยนอกจากแค่อยากเก็บให้ครบเซตเพราะเห็นว่าสวยดี!
เผยเชียนเหนื่อยใจ
ไอ้โพสต์แรกๆ ยังพอปล่อยผ่านได้ ในยุคที่ต้องแยกขยะ เขาพอจะเข้าใจคนที่สั่งโมหยูเดลิเวอรี่เพื่อลดความยุ่งยากให้ชีวิต
แต่จะให้ทนไอ้คนที่บอกว่าซื้อกล่องข้าวครบทุกสีมาเก็บสะสมได้ยังไงไหว
คนบ้าที่ไหนสะสมของแบบนี้กันวะ
บอกได้แค่ว่าโลกนี้นั้นกว้างใหญ่ มีคนอยู่มากมายหลายประเภท เขาแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงมองของแบบนี้เป็นสมบัติควรค่าแก่การเก็บสะสม…
ตอนนั้นเอง เผยเชียนก็เห็นโพสต์บนเว่ยป๋อที่ได้รับความสนใจมากทีเดียว!
“ฉันขำแทบตกเก้าอี้ จำลูกค้าคนที่อยู่ในข่าวโมหยูเดลิเวอรี่เมื่อคืนได้มั้ย ตอนแรกฉันนึกว่าหน้าม้าเพราะเห็นว่าจริงจังมาก กลายเป็นว่าเวอร์ชันเต็มกลับเป็นงี้!”
ด้านล่างโพสต์มีวิดีโอแนบมาด้วย
นักข่าวมาถึงโมหยูเดลิเวอรี่แล้วสุ่มถามลูกค้าคนหนึ่งที่กำลังก้มหน้าเล่นมือถือ ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังถูกสัมภาษณ์อยู่
“คิดยังไงเหรอ ผมคิดว่าตัวเองโคตรขี้เกียจแยกขยะเลย…
“กำลังอัดอยู่เหรอครับ นี่สัมภาษณ์ผมอยู่เหรอ มาจากรายการข่าวกันเหรอครับ
“เอ่อ การแยกขยะเป็นเรื่องดีครับ! เป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะต้องช่วยกันปกป้องสิ่งแวดล้อมและอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ! ผมคิดว่าโมหยูเดลิเวอรี่จัดการในจุดนี้ได้ดีมาก
“ช่วยลบที่พูดไปตอนแรกด้วยนะครับ ขอบคุณครับ”
นักข่าวพยายามกลั้นขำ “ได้เลยค่ะ ไม่ต้องห่วง”
คลิปนี้เป็นกระแสว่อนอินเทอร์เน็ต คอมเมนต์ใต้คลิปเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่หยุด!
“ฮ่าๆๆ โคตรฮา ช่วงแรกเป็นชาวเมืองจิงโจวทั่วไป ต่อมากลายเป็นคนน่ายกย่องขึ้นมาซะงั้น!”
“โคตรจริงเลย ตอนแรกฉันก็คิดว่าเตี๊ยมกันไว้ กลายเป็นว่าสุ่มสัมภาษณ์จริงๆ ไม่งั้นคนในคลิปไม่หลุดพูดความรู้สึกจริงๆ เพราะตอนแรกไม่เห็นกล้องหรอก!”
“ช่างเป็นชาวเมืองจิงโจวที่น่ารักจริงๆ ถึงปากจะบอกว่าไม่สนเรื่องแยกขยะเพราะทำให้ชีวิตยุ่งยาก แต่เขาก็พยายามทำเต็มที่เพื่อสนับสนุนเรื่องนี้โดยการเปลี่ยนนิสัยตัวเอง ทุกคนควรชมเขาที่ไม่แอบไปทิ้งขยะโดยไม่ใส่ใจสังคม!”
“‘ช่วยลบที่พูดไปตอนแรกด้วยนะครับ ขอบคุณครับ’ ฮ่าๆๆ! ไอ้หนุ่มหน้าใสโดนนักข่าวเล่นเข้าให้!”
“ไม่ใช่สักหน่อย นักข่าวก็ตัดออกไม่ได้เอาออกข่าว แต่ก็แค่ไม่ได้บอกว่าจะไม่เอามาลงเว่ยป๋อนี่นา ฮ่าๆๆ”
“เอ่อ ฉันติดอยู่เรื่องหนึ่ง ทุกคนสังเกตเห็นลูกค้าคนอื่นๆ ตอนต้นคลิปมั้ย มีอยู่คนนึงที่แผ่นหลังดูคุ้นๆ เป็นแผ่นหลังเดียวกับในโทรศัพท์ฉันเลย!”
เผยเชียน “?”
แผ่นหลัง?
แค่แผ่นหลังก็จำได้เลยเหรอ
ส่วนจะเป็นแผ่นหลังใครนั้นก็แทบไม่ต้องสืบ
เผยเชียนรีบสืบข้อมูลเพิ่มและพบโปรไฟล์เว่ยป๋อเจ้าของคอมเมนต์ โพสต์ล่าสุดของเขาเองก็เป็นกระแส มีคนแชร์เป็นพันๆ!
“ช็อกสนั่น! บอสเผยอยู่ที่ร้านตอนนักข่าวสัมภาษณ์ผู้จัดการโมหยูเดลิเวอรี่! ดูภาพแผ่นหลังทั้งสองนี่สิ เหมือนกัน 99% สูทก็ตัวเดียวกัน หุ่นก็ขนาดเดียวกัน แม้แต่รูปทรงของหัวยังเหมือนกันเป๊ะ!”
ใต้โพสต์มีรูปสองรูปวางเทียบกัน
รูปแรกเป็นรูปที่นักข่าวถ่ายตอนเผยเชียนเดินฝ่าฝูงชนออกไปจากร้านเพื่ออีสปอร์ตโดยเฉพาะของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 3.0 อีกรูปเป็นภาพถ่ายหน้าจอจากคลิปข่าวโมหยูเดลิเวอรี่
ทั้งสองรูปเหมือนกันอย่างกับแกะจริงๆ!
ตอนรูปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูถูกปล่อยออกมา มีบางส่วนใช้รูปนั้นเป็นภาพหน้าจอ จึงไม่แปลกที่จะมีคนมองเห็นความคล้ายคลึงกันเมื่อเห็นแผ่นหลังเดียวกันในคลิป
ตอนแรกมีคนสังเกตเห็นไม่มาก แต่พอเอารูปมาเทียบกัน ทุกคนก็จำได้ทันที!
เผยเชียนปวดหัวขึ้นมา กะแล้วว่าควรเปลี่ยนสูท!
แต่ผู้ชายอย่างเขาจะมีสูทฉูดฉาดไว้เปลี่ยนทุกวันไปทำไม
ปกติมีสูทใส่สบายแค่ไม่กี่ตัวแล้วสลับใส่ไปมาก็พอแล้ว
ไม่คิดเลยว่าแผ่นหลังของเขาจะจำได้ง่ายจนมีชาวเน็ตระบุตัวได้!
ชาวเน็ตพากันวิเคราะห์การกระทำของบอสเผย
“ภาพระดับโลก ‘บอสเผยที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู’ กับ ‘บอสเผยที่โมหยูเดลิเวอรี่’”
“บอสเผยมาคุมศึกเองถึงที่เลยเหรอเนี่ย ไม่แปลกว่าทำไมผู้จัดการถึงพูดดี ถ้าพลาดวันต่อมามีหวังปลิวแน่!”
“บอสเผยอยู่ที่ร้านตอนนั้น แต่ไม่ให้สัมภาษณ์เองเหรอ”
“ก็ปกตินี่ บอสเผยเป็นคนไม่ชอบทำตัวเด่น ไม่ได้ไล่ตามชื่อเสียงผิวเผินแบบนั้น ตอนร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูก็เหมือนกัน ถ้านักข่าวไม่ถ่ายรูปแผ่นหลังบอสไว้ ใครบ้างจะรู้ว่าบอสเผยมางานเปิดร้านเพื่ออีสปอร์ตโดยเฉพาะของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูด้วย”
“ไม่รู้ทำไม ฉันสัมผัสได้ถึงความโดดเด่นผ่านแผ่นหลังของเขา นี่รึเปล่าคือตัวอย่างของคำพูดที่ว่า สะบัดชายเสื้อเมื่อเสร็จกิจ ปิดมิดชื่อเสียงและความสำเร็จ”
“ใช่เลย บอสเผยดูนิ่งสงบเหมือนจะบอกว่า ‘อยากสัมภาษณ์อะไรก็ตามสบาย ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว’”
“แบบนี้ก็แสดงว่าบอสเผยแวะไปกินโมหยูเดลิเวอรี่บ่อยๆ สิ”
“ใช่ วงในบอกมาว่าบอสเผยสั่งโมหยูเดลิเวอรี่สามมื้อทุกวันและจะแวะไปภัตตาคารไร้ชื่อแค่ในโอกาสพิเศษจริงๆ”
“โคตรอึ้ง! บอสเผยประหยัดมัธยัสถ์ขนาดนี้เลยเหรอ ถ้าฉันสั่งโมหยูเดลิเวอรี่มากินก็เท่ากับว่าได้กินอาหารเหมือนกับบอสเผยสิ”
“จริงแฮะ! เดี๋ยวฉันไปหาก่อนว่าตอนนั้นบอสเผยกินอะไรจะได้สั่งมากินบ้าง!”
“เซตอาหารบอสเผย +1”
เผยเชียนงงไปหมด пᴏveʟɢᴜ.cᴏᴍ
“ภาพระดับโลก?”
ชาวเน็ตก็ปั่นกันเกินไป!
ฉันแค่บังเอิญแวะไปเฉยๆ คิดซะว่าฉันแค่ผ่านไป ไม่มีอะไรเลยเถอะ
อย่าพยายามมโนอะไรเพิ่มไปกว่านี้จะขอบคุณมาก!
ฉันแค่อยากใช้ชีวิตธรรมดาๆ เป็นมนุษย์ล่องหน!
แล้วไอ้เซตอาหารบอสเผยนั่นมันอะไร ทำไมกลายเป็นว่าฉันช่วยโปรโมตให้โมหยูเดลิเวอรี่ล่ะ!
เผยเชียนเลื่อนดูคอมเมนต์แล้วพบคอมเมนต์คล้ายกันนี้จำนวนมาก!
หลายคนไม่ได้นึกถึงโมหยูเดลิเวอรี่มากในตอนแรก ถึงจะมีนโยบายแยกขยะ พวกเขาก็ยังคิดจะทำอาหารและห่อมากินกันเอง
แต่พอเห็นโพสต์นี้ พวกเขาก็เปลี่ยนใจ
บอสเผยเองก็กิน แถมยังกินทุกวันด้วย!
แสดงว่าโมหยูเดลิเวอรี่นั้นดีต่อสุขภาพจริงๆ เหมือนที่ว่ากัน!
ดาราหลายคนโฆษณาสินค้าที่ตัวเองไม่ได้ใช้เลยดูไม่ค่อยชวนเชื่อเท่าไหร่ แต่บอสใหญ่อย่างบอสเผยกลับกินโมหยูเดลิเวอรี่ทุกวัน แสดงว่าอาหารของที่นี่ดีต่อสุขภาพ เปี่ยมด้วยคุณค่าทางสารอาหาร และรสชาติดี!
พวกเขาจะไปหาอาหารแบบเดียวกับที่บอสเผยกินในราคาแค่ยี่สิบสามสิบหยวนได้จากที่ไหนอีก
นี่คือการโฆษณาที่สมบูรณ์แบบ ทำให้ทุกคนหันมาสนใจโมหยูเดลิเวอรี่กันหมด!
เผยเชียนถอนหายใจยาวพลางส่ายหน้าเงียบๆ
หลังจากนั้นเขาก็เก็บมือถือไป ตั้งใจว่าจะไม่อ่านโพสต์อะไรอีก
สิ้นหวังแล้ว ไปทำอย่างอื่นดีกว่า
โมหยูเดลิเวอรี่เจอเคราะห์ซ้ำกรรมซัดจนตอนนี้กู่ไม่กลับแล้วแน่นอน สงสัยจะต้องใช้วิธีการเดียวกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูแล้ว
ทำได้แค่ขยายสาขาเพิ่มไปเรื่อยๆ
มณฑลฮั่นตงคือเลิกหวังไปได้เลย ตราบใดที่ยังผลักดันเรื่องการแยกขยะอยู่ โมหยูเดลิเวอรี่ก็จะทำกำไรได้เรื่อยๆ
ถึงจะทำกำไรได้ไม่มากและต้องใช้เวลาพักหนึ่งกว่าจะคืนทุนตั้งต้นที่ลงไป แต่ยังไงในระยะยาวก็มีแต่จะทำกำไรเพิ่มขึ้น
เขาทำได้แค่เปิดสาขาเพิ่มในเมืองที่ไม่มีนโยบายเรื่องการแยกขยะ ถ้าลงมือได้ไวพอ ด้วยเงินลงทุนตั้งต้นก้อนโต เผยเชียนก็พอจะหวังให้ทำเงินคืนทุนไม่ทัน…
เขาถอนหายใจเงียบๆ แล้วนั่งรถไปประชุมผู้จัดการฝึกหัดที่ออฟฟิศ
…
ผู้จัดการฝึกหัดทุกคนมารวมตัวที่ห้องประชุม
พอหมดช่วงการสอบ ทุกคนก็ดูกระปรี้กระเปร่า พร้อมที่จะเริ่มทำงานแทบไม่ไหว
เผยเชียนดูหดหู่
รู้มั้ยว่ารุ่นพี่อย่างฉันต้องเจออะไรบ้างตอนพวกแกไม่อยู่!
มีแต่คนที่ได้รู้ได้เห็นเท่านั้นถึงจะเข้าใจความเจ็บปวด บอกไปพวกแกก็คงไม่เข้าใจ
“ทุกคนเริ่มรายงานได้” ถังอี้ซู่เปิดสมุดพร้อมจดบันทึก
ผู้จัดการฝึกหัดเริ่มรายงานความคืบหน้าของกิจการตัวเอง
เนื่องจากพวกเขามัวแต่ยุ่งกับการสอบ ข้อมูลที่รวบรวมมาจึงเริ่มตั้งแต่เดือนที่แล้วเป็นต้นมา ซึ่งส่วนใหญ่เผยเชียนรู้อยู่แล้ว รวมถึงข่าวร้ายบางข่าวด้วย
อย่างเช่น แอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ ที่กลายเป็นแอปชีวิตเถิงต๋า
เผยเชียนพบว่าหยูผิงอันแผนสูงแอบลงมือตอนผู้จัดการฝึกหัดไม่รู้ แอปเพิ่งอัปเดตไปสองวันก่อนที่จะมีการประชุมผู้จัดการฝึกหัด เวลาเหมาะเหม็งมาก
เผยเชียนไม่คิดว่าหยูผิงอันจงใจเลี่ยงการประชุมผู้จัดการฝึกหัดเพราะรู้บทบาทที่แท้จริงของพวกเขาแล้ว เรื่องนี้น่าจะเป็นโชคช่วยล้วนๆ
น่าโมโหจริงๆ
ในไม่ช้า ภัยอันตรายที่เผยเชียนไม่รู้ว่ามีอยู่ก็เริ่มเผยออกมาทีละอย่าง!
