ตอนแรกที่ได้ยินเรื่อง ‘การแยกขยะ’ เผยเชียนไม่รู้สึกว่ามีอันตรายใดๆ
การแยกขยะเป็นประเด็นใหญ่ หลายประเทศทั่วโลกเองก็ใส่ใจเรื่องนี้กัน ถึงตอนนี้จะเพิ่งปี 2011 และยังเร็วไปนิดหน่อยที่จะเริ่มแยกขยะในจีน แต่โลกนี้มีการพัฒนาที่ก้าวหน้าไปไกลหลายๆ อย่าง ซึ่งเผยเชียนพบเห็นมาหลายครั้งแล้ว
อีกอย่างการแย่งขยะก็เป็นแค่การปลูกฝังให้ทุกคนตระหนักถึงธรรมชาติและทำให้ชีวิตประจำวันยุ่งยากขึ้นมาหน่อย ไม่ได้ส่งผลกระทบยิ่งใหญ่ต่อชีวิตผู้คน
เพราะงั้นเผยเชียนเลยไม่ได้ใส่ใจว่า ‘การแยกขยะ’ จะส่งผลยังไงกับเขา
แต่หลังจากนั้นครู่นึง เผยเชียนก็ตัวแข็งทื่อ
การแยกขยะไม่ได้ส่งผลอะไรกับชีวิตเขา แต่มีผลกับโมหยูเดลิเวอรี่สุดๆ!
ตอนนี้โมหยูเดลิเวอรี่มีขั้นตอนการทำงานเหมือนกันหมด ถ้วยชามลายครามสีขาวจัดส่งถึงหน้าบ้าน ลูกค้ากินเสร็จก็ทิ้งอาหารส่วนที่เหลือไว้ในถ้วยเพื่อนำกลับมาใช้ประโยชน์ใหม่ จากนั้นพนักงานก็จะไปเก็บถ้วยชาม จัดการกับอาหารเหลือตามระบบจัดการของเสีย ก่อนจะนำถ้วยชามไปล้าง ฆ่าเชื้อ และนำกลับมาใช้ใหม่
ประเด็นอยู่ที่ ‘ระบบจัดการของเสีย’ นี่แหละ!
เอาเข้าจริง เผยเชียนไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้เลยในตอนแรก เขาแค่คิดว่าถ้าให้นำถ้วยชามกลับมาใช้ใหม่จะทำให้พนักงานส่งอาหารต้องขับไปกลับหลายรอบและต้องจ่ายค่าตอบแทนเพิ่ม ขณะเดียวกันก็ต้องเสียเงินเพิ่มถ้ามีถ้วยชามสูญหาย
แต่พอมีการแยกขยะเข้ามา สถานการณ์ก็กลับตาลปัตร!
เมื่อเทียบกับเดลิเวอรี่เจ้าอื่นแล้ว ถ้าลูกค้าใช้บริการโมหยูเดลิเวอรี่ ก็ไม่จำเป็นต้องห่วงเรื่องเศษอาหาร กล่อง รวมถึงช้อนตะเกียบแบบใช้แล้วทิ้ง
ถ้าสั่งเดลิเวอรี่เจ้าอื่นมากิน ลูกค้าก็ต้องทิ้งกล่อง ช้อนตะเกียบ และเศษอาหารแยกกัน แต่ถ้าสั่งโมหยูเดลิเวอรี่ก็ไม่ต้องจัดการเรื่องพวกนี้ ลูกค้าแค่วางเซตถ้วยชามไว้หน้าประตูแล้วรอคนมาจัดการได้เลย ช่วยลดความยุ่งยากไปได้เยอะทีเดียว!
โมหยูเดลิเวอรี่วางตัวเองเป็นแบรนด์ระดับพรีเมี่ยม แบรนด์เดลิเวอรี่เจ้าอื่นหยิบข้อได้เปรียบเรื่อง ‘ถูกและสะดวก’ มาใช้แข่งกับโมหยูเดลิเวอรี่ แต่ตอนนี้…
ยิ่งคิดเผยเชียนก็ยิ่งกระวนกระวายใจขึ้นมา เขารีบบึ่งไปร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่งทันทีเพื่อดูหายนะกับตา!
…
ร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่ง ห้องวิจัยอาหารเลิศรส
รุ่ยยู่เฉินกำลังเป็นกังวลเรื่องความรุ่งเรืองของโมหยูเดลิเวอรี่
บอสเผยไม่สนใจข้อมูลที่เขารายงานไปเลย แต่กลับให้แนวทางการทำงานแบบตรงกันข้ามด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้
เห็นได้ชัดเจนว่าโมหยูเดลิเวอรี่มีผลประกอบการดีกว่าในเมืองอันดับหนึ่งและในเมืองนอกมณฑลฮั่นตงที่มีสาขาเปิดให้บริการน้อย แต่บอสเผยกลับให้ทำตรงกันข้าม โดยให้รุ่ยยู่เฉินเปิดสาขาใหม่เพิ่มในจิงโจวและเมืองอื่นๆ ในมณฑลฮั่นตง
ตอนนี้ร้านโมหยูเดลิเวอรี่ในมณฑลฮั่นตงมีเต็มไปหมด ยิ่งในจิงโจว ร้านโมหยูเดลิเวอรี่ต้องแข่งกันเองเพื่อแย่งลูกค้า
แน่นอนว่า ‘เต็มไปหมด’ เป็นแค่แนวคิด ไม่ได้หมายความว่าทั้งจิงโจวมีร้านโมหยูเดลิเวอรี่เรียงรายอยู่เต็ม ถ้าจะพูดให้ถูกคืออุปทานของโมหยูเดลิเวอรี่นั้นสูงกว่าอุปสงค์ของจำนวนลูกค้าในปัจจุบัน
ซึ่งก็ช่วยไม่ได้ รุ่ยยู่เฉินพยายามเลี่ยงไม่ให้ตั้งร้านทับที่กันแล้วตอนเปิดร้าน แต่ในจิงโจวมีโมหยูเดลิเวอรี่เยอะเกินไป!
สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้ จึงออกมาเป็นแบบนี้
สรุปแล้ว โมหยูเดลิเวอรี่ตอนนี้อยู่ในภาวะอุปทานล้นตลาดในหลายๆ เมืองของมณฑลฮั่นตง โดยเฉพาะในจิงโจว
นอกจากนั้น รุ่ยยู่เฉินยังต้องปวดหัวกับแบรนด์สือเหอด้วย
ดูจากสถานการณ์ช่วงเปิดตัว ชื่อเสียงของสือเหอนั้นดีมาก แต่ก็เปิดให้บริการแค่ลูกค้าประจำของเถิงต๋าซึ่งต้องมีคะแนนถึงเกณฑ์ที่กำหนด จำนวนลูกค้าที่ใช้บริการได้จึงมีค่อนข้างน้อย
ถึงสือเหอจะได้ภาพลักษณ์สุดพรีเมี่ยม แต่ทุนจำนวนมากก็ต้องเอาไปลงกับการผลิตกล่องข้าวสั่งทำ ซื้อวัตถุดิบ อบรมเชฟ ทำความสะอาดบรรจุภัณฑ์ และอื่นๆ ยังไงก็ไม่มีทางคืนทุนได้ถ้าขายได้น้อยแบบนี้
ความคิดเดิมของรุ่ยยู่เฉินคือทำสือเหอเป็นแบรนด์ไฮเอนด์ เหมือนบริษัทผลิตรถยนต์ที่เปิดแบรนด์หรูระดับไฮเอนด์เพิ่ม จุดประสงค์หลักของพวกเขาไม่ใช่การทำเงิน แต่เป็นการเบ่งพลังโชว์เหนือแบรนด์อื่นๆ ซึ่งช่วยยกระดับมูลค่าของแบรนด์หลัก
ถ้าทำตามแนวคิดนี้ สือเหอควรจะเป็นแบรนด์เล็กอันงดงามที่มีบริการระดับไฮเอนด์ และให้บริการในเมืองใหญ่ๆ รวมถึงตามร้านสาขาหลักๆ ไม่ได้ทำออกมาเพื่อตอบความต้องการของทุกคน แต่เป็นการเบ่งพลังและโชว์อาหารหรู
แต่ความคิดของบอสเผยนั้นยังคาดเดาไม่ได้เหมือนเดิม
บอสเผยบอกให้พวกเขาโปรโมตแบรนด์สือเหอในโมหยูเดลิเวอรี่ทุกร้าน รวมถึงร้านในเมืองระดับสามด้วย
ซึ่งก็รวมทั้งร้านโมหยูเดลิเวอรี่ในร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทั้งหมด
ตามแนวทางนี้ ทุกร้านต้องลงทุนเพิ่มจำนวนมากเพื่อซื้อกล่องข้าว อบรมเชฟ และซื้อวัตถุดิบ ทำให้ยอดตัวแดงของทุกร้านเพิ่มสูงขึ้นอีก
รุ่ยยู่เฉินที่เริ่มเห็นกำไรเล็กน้อยโดนมาตรการใหม่ของบอสเผยเล่นงานจนกิจการใกล้เป็นหุบเหวไร้ก้นแห่งการขาดทุน
บอสเผยตั้งใจจะทำอะไรกันแน่
รุ่ยยู่เฉินสับสนสุดๆ
เขาเคยคุยประเด็นนี้กับหลินชั่นหรงที่ดูแลภัตตาคารไร้ชื่อแล้ว แต่หลินชั่นหรงก็ไม่ได้ออกความเห็นอะไร ถ้าคิดไม่ออกก็ได้แต่อดทนรอต่อไป บอสเผยต้องเตรียมการอะไรเอาไว้แล้วแน่นอน
เพราะงั้นรุ่ยยู่เฉินจึงง่วนอยู่กับการเปิดร้านใหม่ โปรโมตแบรนด์สือเหอ และพยายามวิเคราะห์จุดประสงค์ที่แท้จริงของบอสเผยตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงในหนึ่งวัน
แต่เขาก็คิดอะไรไม่ออกเลย
หลังจากให้ลูกค้าลองชิมเมนูตัวอย่างของร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่ง รุ่ยยู่เฉินก็ไปหาที่นั่งวิเคราะห์จุดประสงค์ของบอสเผย
แต่จู่ๆ ก็มีการแจ้งเตือนออเดอร์เข้ามาที่ร้านมากมาย
‘ติ๊ง ออเดอร์ใหม่’
‘ติ๊ง ออเดอร์ใหม่’
‘ติ๊ง ออเดอร์ ติ๊งๆ ออเดอร์ใหม่’
รุ่ยยู่เฉินไม่ได้ใส่ใจอะไรมากในตอนแรก เพราะตอนนี้ห้าโมงกว่าแล้ว ไม่แปลกที่จะมีออเดอร์เข้าช่วงใกล้อาหารเย็น
แต่ไม่นานรุ่ยยู่เฉินก็ตระหนักว่ามีบางอย่างแปลกๆ
ออเดอร์ใหม่เข้ามาถี่เกินไป ซึ่งไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน!
บางช่วงออเดอร์เข้ามาติดกันจนเสียงแจ้งเตือนผสานเข้าด้วยกัน ซึ่งจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อมีหลายคนออเดอร์เข้ามาพร้อมกัน
รุ่ยยู่เฉินรีบเช็กหน้าหลังบ้านแล้วพบว่าออเดอร์ของร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่งนั้นเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เทียบกับช่วงมื้อเย็นเมื่อวานแล้ว ยอดพุ่งสูงจากเดิมเกือบ 40%!
รุ่ยยู่เฉินแปลกใจมาก “วันนี้กิจการดีจัง!”
แต่เขาก็รู้สึกงงอยู่เหมือนกัน วันนี้ทุกคนเป็นอะไร ทำไมถึงสั่งโมหยูเดลิเวอรี่กันโน!วลกูดoทคอม
จริงๆ ในจิงโจว หลายคนก็สั่งโมหยูเดลิเวอรี่ แต่ก็ไม่ได้สั่งกินทุกวัน นานๆ จะสั่งกันทีแก้เบื่อจากการกินอะไรเดิมๆ ซึ่งพวกเขาก็มักจะสั่งเดลิเวอรี่เจ้าอื่นด้วย
ถึงโมหยูเดลิเวอรี่จะมีอาหารหลายรูปแบบ แต่ถ้ากินทุกวันยังไงก็ต้องเบื่อแน่นอน
เพราะงั้นถึงในจิงโจวจะมีลูกค้าใช้บริการโมหยูเดลิเวอรี่เยอะและความนิยมอยู่ในระดับดี แต่ทุกคนก็ไม่ได้สั่งบ่อย จึงยากที่จะทำเงินคืนทุนได้
แต่ดูจากสถานการณ์เมื่อครู่แล้ว…
รุ่ยยู่เฉินอดตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้ “เราต้องทำกำไรได้แน่ถ้ามีออเดอร์เข้าถี่แบบนี้ทุกวัน!
“แหม คิดอะไรของแก จะมีออเดอร์เข้ามาถี่แบบนี้ทุกวันได้ยังไง
“เดี๋ยวนะ วันนี้ก็ไม่ใช่วันพิเศษอะไร ทำไมคนถึงสั่งโมหยูเดลิเวอรี่กันเยอะขนาดนี้ล่ะ”
ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ จึงเข้าไปเช็กในกลุ่มแชตรวมผู้จัดการสาขาโมหยูเดลิเวอรี่
แล้วเขาก็พบว่าในกลุ่มแชตมีข้อความล้นทะลัก!
“ดูข่าวนี่สิ!”
“[ลิงก์] มาตรการแยกขยะอย่างเข้มงวดบังคับใช้ในมณฑลฮั่นตงแล้ว!”
“[ลิงก์] การปลูกฝังความตระหนักรู้ในการแยกขยะเป็นเรื่องจำเป็น”
“[ลิงก์] นำพาการแยกขยะสู่เทรนด์ใหม่ นิสัยใหม่!”
“บังคับใช้แล้วเหรอ”
“ใช่ ผ่านขั้นตอนลงความเห็นแล้ว ตอนนี้บังคับใช้ในมณฑลฮั่นตงเต็มรูปแบบ จิงโจวเป็นเมืองต้นแบบหลัก”
“วันนี้บางเขตเริ่มมีการตรวจสอบการแยกขยะแล้ว ไม่มีขยะที่ทิ้งเรี่ยราดให้เห็นเลย”
“เร็วจัง ถึงว่าวันนี้ออเดอร์พุ่งแปลกๆ!”
“ออเดอร์ฝั่งฉันก็พุ่งเหมือนกัน! ร้านธรรมดาในเมืองเล็กๆ อันดับสามที่ไม่ค่อยมีลูกค้า จู่ๆ ก็มีออเดอร์เข้ามาเป็นสิบ เล่นเอาตกใจหมดเลย!”
“ไปละ เดี๋ยวต้องรีบไปดูครัวก่อน”
รุ่ยยู่เฉินรีบกดเข้าลิงก์ในกลุ่มแชตไปอ่านข่าวจึงเข้าใจเหตุผลที่ออเดอร์พุ่งขึ้นสูง
มณฑลฮั่นตงกำลังผลักดันการแยกขยะ!
ทุกเมืองมีมาตรการการแยกขยะเป็นของตัวเอง แต่ก็ชัดเจนว่านโยบายเรื่องการแยกขยะของมณฑลฮั่นตงนั้นเข้มงวดที่สุดเป็นประวัติการณ์ โดยแบ่งการแยกขยะเป็นสี่ประเภทคือ ขยะอินทรีย์ ขยะรีไซเคิล ขยะอันตราย และขยะทั่วไป
ขยะอินทรีย์กับขยะรีไซเคิลห้ามปนกันเด็ดขาด!
กล่องอาหารและถุงพลาสติกที่ใช้ส่งอาหารเดลิเวอรี่เป็นขยะรีไซเคิลที่ต้องทิ้งใส่ถังขยะสีน้ำเงิน ส่วนขยะอินทรีย์ต้องทิ้งใส่ถังขยะสีเขียว
หมายความว่าถ้าสั่งอาหารเดลิเวอรี่มากินก็ต้องทิ้งเศษอาหารแยกกับกล่องและถุงพลาสติก!
รุ่ยยู่เฉินทุบโต๊ะเสียงดังด้วยความกระจ่างแจ้ง “เข้าใจแล้ว!
“บอสเผยตั้งใจไว้แบบนี้นี่เอง!
“ถ้าดูจากนโยบายเรื่องการแยกขยะ ทั้งหมดที่บอสเผยทำไปคือทางออกที่ดีที่สุด!
“การเปิดโมหยูเดลิเวอรี่ในมณฑลฮั่นตงเป็นหลัก โดยเฉพาะในจิงโจวช่วยตอบความต้องการของลูกค้าได้เต็มที่
“ถ้าทำตามแนวคิดเดิมของฉันแล้วเปิดร้านตามเมืองต่างๆ ก็จะตอบสนองอุปสงค์ในมณฑลฮั่นตงที่เพิ่มขึ้นจากนโยบายแยกขยะไม่ได้!
“การเปิดตัวแบรนด์สือเหอในทุกร้านยิ่งสำคัญขึ้นไปอีก เพราะสร้างผลลัพธ์สำคัญได้สองอย่าง
“นอกจากจะเป็นการโปรโมตแบรนด์ไฮเอนด์ของโมหยูเดลิเวอรี่แล้ว ยังเป็นการกระจายความต้องการด้วย คนที่อยากได้ประสบการณ์ไฮเอนด์จะออเดอร์สือเหอ ส่วนคนทั่วไปก็ออเดอร์โมหยูเดลิเวอรี่
“สมบูรณ์แบบสุดๆ!
“หรือบอสเผยจะได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว และคาดการณ์เอาไว้แล้วว่าเทรนด์นี้จะมา”
