📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 591

บทที่ 591 - เยียวยาจิตใจที่บอบช้ำของนักกีฬาด้วยอาหารเลิศรส
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

ช่วงบ่าย ที่ครัวส่วนตัวหมิงหยุน

เผยเชียน กั่วลี่เฉิง และโค้ชคนอื่นๆ ของฟิตเนสฝากประจำทยอยมาถึง

สมาชิกสโมสร DGE มาถึงช้ากว่าหน่อย เพราะพวกเขาอยู่ใกล้สุด จึงออกเดินทางช้า

พอเห็นกล้ามเนื้อของกั่วลี่เฉิงโตขึ้นมานิดหน่อย เผยเชียนก็ออกปากชมอย่างพอใจยกใหญ่

“ดีมากๆ โค้ชกั่วคือต้นแบบของทุกคน ทุกคนต้องเอาโค้ชกั่วเป็นแบบอย่างนะ มวลกล้ามเนื้อใครไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดตอนกินเลี้ยงครั้งหน้าจะโดนพิจารณาหาคนมาแทนนะ เข้าใจมั้ย”

เหล่าผู้จัดการสาขาพยักหน้าโดยพร้อมเพรียงกัน “เข้าใจครับ!”

เผยเชียนพอใจมาก

เมื่อดูจากกล้ามเนื้อของกั่วลี่เฉิงแล้ว เขาบอกได้ว่าอีกฝ่ายน่าจะหมดเวลาไปกับการออกกำลังกายมากกว่าการบริหารฟิตเนส

ดีมาก ตรงตามที่บอสเผยต้องการเป๊ะเลย!

กั่วลี่เฉิงรู้สึกกระดากใจเล็กน้อยที่ได้รับคำชม 

ในฐานะผู้ดูแลโปรเจ็กต์ เขายังไม่สามารถทำให้ฟิตเนสฝากประจำพลิกกลับมาทำกำไรได้ ขนาดฟิตเนสสาขาหลักเองก็ยังห่างไกลจากคำว่ากำไร

หลังพัฒนาแอปพลิเคชันเสร็จ ทุกคนต้องจองเวลาก่อนเข้ามาใช้งาน ทำให้กระจายลูกค้าไม่ให้แน่นเกินไป แก้ปัญหาลูกค้าแออัดช่วงที่คนนิยมเข้ามาใช้งานมากที่สุดไปได้

แต่จุดนี้ก็ไม่ได้ช่วยให้ฟิตเนสเป็นที่นิยมขึ้นมา แต่ก็ช่วยรักษาลูกค้าปัจจุบันไว้

ฟังก์ชันอื่นๆ ของแอปฟิตเนสฝากประจำก็ไม่ได้แย่ แต่ประเด็นอยู่ที่ตอนนี้มีผู้ใช้งานน้อย ต่อให้ฟังก์ชันจะทำมาดีขนาดไหน ยังไงก็ต้องมีคนใช้ถึงจะเห็นประโยชน์

เพราะงั้นกั่วลี่เฉิงเลยรู้สึกผิดต่อผู้พัฒนาแอปฟิตเนสฝากประจำ อุตส่าห์ทำแอปออกมาให้ดีขนาดนี้ แต่กลับมีผู้ใช้งานไม่มากพอ

โชคดีที่หยูผิงอันจากโปรเจ็กต์แอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ เสนอให้ผนวกแอปฟิตเนสฝากประจำกับแอปอื่นๆ ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาเรื่องจำนวนผู้ใช้งานได้ กั่วลี่เฉิงจึงตอบตกลงอย่างเต็มใจ

กั่วลี่เฉิงคิดว่าบอสเผยน่าจะเป็นคนจัดแจงทุกอย่าง เขาเลยไม่ถามอะไรให้มากความและไม่ได้แจ้งอะไรไป

ส่วนเรื่องจุดประสงค์ของการกินเลี้ยงวันนี้ เขาเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน

ฉลองเหรอ

ไม่น่าใช่ ฟิตเนสฝากประจำยังขาดทุนอยู่ ไม่น่ามีเรื่องอะไรให้ฉลอง

ให้กำลังใจเพื่อให้ผู้จัดการสาขาสู้ต่อไปเหรอ

อืม ก็เป็นไปได้

ในเมื่อบอสเผยไม่ได้พูดอะไร ก็ไม่มีใครกล้าถาม เพราะยังไงกิจการของพวกเขาก็ขาดทุนมาอย่างต่อเนื่อง ในโอกาสแบบนี้จะมีหน้าไปพูดอะไรอีก

เผยเชียนมองเวลา สมาชิกสโมสรอีสปอร์ต DGE น่าจะใกล้มาถึงแล้ว

เขารู้สึกว่าควรต้องบอกอะไรผู้จัดการสาขาไว้ก่อน

“มีเรื่องนิดหน่อย ขอความร่วมมือจากทุกคนด้วยนะ

“วันนี้เราจะกินเลี้ยงร่วมกับสโมสรอีสปอร์ต DGE ในแง่หนึ่งก็เป็นการต้อนรับพวกเขากลับมา ส่วนอีกแง่เป็นการปลอบใจ

“ด้วยความที่เป็นสโมสรอีสปอร์ตที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่ สโมสรอีสปอร์ต DGE น่าจะพ่ายแพ้กลับมาอย่างยับเยินและกำลังหมดกำลังใจกันสุดๆ หลังได้ประชันฝีมือกับสโมสรอาชีพ

“พวกเขาต้องการความเข้าใจและการปลอบใจ ห้ามใครถามอะไรเกี่ยวกับผลการแข่งขัน กินกันให้เยอะๆ ดื่มกันให้เต็มที่ คุยเน้นไปทางเรื่องสุขภาพ เข้าใจมั้ย”

ผู้จัดการสาขาตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน “เข้าใจครับ!”

ทุกคนงงหนักกว่าเก่า หมายความว่าไงที่ให้เน้นคุยเรื่องสุขภาพ

มีแค่ไม่กี่คน (เช่น กั่วลี่เฉิงที่สนิทกับโค้ชย่าหลิงหน่อย) ที่รู้ว่าสโมสรอีสปอร์ต DGE ถูกฝึกตาม ‘วิธีการฝึกตามหลักวิทยาศาสตร์’

เผยเชียนพอใจกับเหล่าผู้จัดการสาขาที่ไม่ถามอะไรมากและตอบแค่ ‘เข้าใจครับ’ ตลอด

คนพวกนี้ถอดแบบมาจากกั่วลี่เฉิงกันหมดเลย พวกเขารักเรื่องสุขภาพ ไม่ได้คิดอะไรมาก และไม่สรรหาสารพัดวิธีมาแทงหลังบอสเผย

นอกจากนั้นยังดูแลควบคุมง่ายมากๆ ด้วย เขาแค่ต้องสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางกล้ามเนื้อของพวกเขาทุกครั้งที่เจอกันเพื่อประเมินว่าอีกฝ่ายตั้งใจฟิตร่างกายกันรึเปล่า

ขอแค่ตั้งหน้าตั้งตาฟิตร่างกายตัวเองกัน เจ้าพวกนี้ก็ไม่น่าจะมีโอกาสทำเรื่องให้ปวดหัวได้มากเท่าไหร่

ระหว่างที่กำลังอธิบายอยู่ สโมสร DGE ก็มาถึง

“พี่เชียน!”

หม่าหยางเป็นคนเดินนำทั้งกลุ่มมา

เผยเชียนเดินไปกอดต้อนรับอย่างอบอุ่น จากนั้นก็หันไปมองเหล่านักกีฬาที่เดินตามหลังมา

แต่ละคนดู… นิ่งมาก

ไม่ได้ดูผิดหวัง ไม่ได้ดูดีใจ

อืม ชัดเจนว่าความชอกช้ำใจหลังแพ้ยับเยินน่าจะหายไปมากแล้วหลังกลับบ้าน แต่พวกเขาก็ยังดูหดหู่กันอยู่

อาหารคือเครื่องเยียวยาที่ดีที่สุดในเวลาแบบนี้!

“นั่งก่อนสิทุกคน เตรียมตัวจัดเต็มกันได้เลย!”

เผยเชียนไม่มัวพิธีรีตอง การมากินเลี้ยงคือการที่ทุกคนควรได้กินให้อิ่มหนำสำราญที่สุด

หม่าหยางตื่นเต้นมาก “พี่เชียน ผมอยากนั่งข้างพี่! ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง รอบนี้ผมได้เป็นนักวางกลยุทธ์ทีมและได้รับตำแหน่งสำคัญมากๆ! ถ้าไม่เชื่อก็ถามสโมสรที่พวกผมไปมาได้เลย ไม่มีใครไม่รู้จักโค้ชหม่าแห่งสโมสร DGE!”

หวงวั่งตกใจและหันไปมองจางหยวนโดยไม่รู้ตัว

สายตาของเขาเหมือนจะบอกว่า ‘เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะไม่พูดเอาดีเข้าตัว แล้วบอสหม่าทำอะไรของเขาเนี่ย’

จางหยวนส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ บอสหม่าไม่จำเป็นต้องทำตามกฎซึ่งเป็นที่รู้กันอยู่แล้ว

อย่าไปตั้งคำถามเลย บอสหม่าเคยเสี่ยงชีวิตกันระเบิดปรมาณูให้บอสเผยมาก่อน

แน่นอนว่าทุกคนไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

พอได้ยินที่ไอ้หม่าพูด เผยเชียนก็รู้สึกชื่นชมขึ้นมา

เขาพบต้นตอที่ทำให้ DGE โดนเล่นงานยับแล้ว!

ไม่แปลกเลยว่าทำไมพวกนักกีฬาถึงเอ๋อกันไปหมด เจอคนแบบนี้วางกลยุทธ์ให้ จะไม่ให้เอ๋อได้ยังไง

พวกเขาไม่มีโอกาสชนะเลยตั้งแต่แรก ถ้าเจอการสั่งการจากไอ้หมอนี่เข้าไป จะไม่โดนถล่มยับตั้งแต่สิบห้านาทีแรกเลยเหรอ

แกรับหน้าที่สำคัญจริงๆ ไม่เถียงเลย ต้องได้ผลในทางลบมากแน่ๆ!

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชื่อเสียงแกถึงโด่งดังไปทั่ว สโมสรอื่นน่าจะไม่เคยพบเคยเจอคนคุมทีมฝีมือกากขนาดนี้มาก่อน หลังแข่งซ้อมมือครั้งนี้ไป โค้ชหม่าต้องได้สมญานามว่า ‘ผู้สั่งการตาบอด’ แน่นอน…

เผยเชียนมั่นใจยิ่งกว่าเดิมว่านักกีฬา DGE ต้องโดนเล่นงานยับเยินแน่นอน

มีแค่ไอ้หม่าที่ยังยิ้มได้ในสถานการณ์แบบนี้โนiวลกูดอทคอม

เผยเชียนตบบ่าหม่าหยาง “ไม่ต้องอธิบายแล้วไอ้หม่า ฉันเข้าใจแล้ว!

“โอเค จบเรื่อง ไม่ต้องพูดต่อแล้ว มากินกันดีกว่า ล็อบสเตอร์ตัวโตที่แกชอบมานู่นแล้วไง!”

หม่าหยางยังตื่นเต้นสุดๆ เขาอยากเล่าให้เผยเชียนฟังถึงผลงานอันยอดเยี่ยมจากการเล่นเป็นตัวแบกทีมในการแข่งซ้อมมือ แต่ล็อบสเตอร์ตัวโตบนโต๊ะก็ดึงความสนใจเขาไป

การโม้ไม่สำคัญเท่าการกิน!

หม่าหยางลืมเรื่องที่จะเล่าไปหมดขณะจ้วงล็อบสเตอร์ตัวโตกิน

เผยเชียนถอนหายใจ ดีนะที่ฉันตอบโต้ไว!

ไม่งั้นถ้าปล่อยให้ไอ้หม่าเล่าว่าสโมสร DGE โดนย่ำยียังไงบ้างในการแข่งซ้อมมือ บรรยากาศคงกระอักกระอ่วนสุดๆ!

จางหยวนกับคนอื่นๆ จะสู้หน้าคนมากมายที่ร่วมโต๊ะอยู่ได้ยังไง งานเลี้ยงวันนี้ก็กร่อยกันพอดี!

ดีนะที่ไอ้หม่าเงียบปากไปแล้ว คงไม่มีใครโพล่งเรื่องนี้ออกมาอีก ทุกคนจะได้กินอาหารกันได้อย่างสงบสุข

จางหยวนมองหวงวั่งและคนอื่นๆ ด้วยสีหน้าราวกับจะสื่อว่า ‘บอกแล้วไง เห็นมั้ย’

เหล่านักกีฬาเข้าใจทันที

บอสเผยไม่ชอบคนพูดเอาดีเข้าตัวจริงๆ ด้วย!

เห็นได้จากที่บอสหม่าซึ่งเคยกันระเบิดปรมาณูให้บอสเผย โดนบอสเผยขัดตอนกำลังจะพูดเอาดีเข้าตัวต่อไม่หยุด

เพราะงั้นพวกเขาก็ควรก้มหน้าก้มตากิน ไม่พูดอะไรจะดีกว่า!

อาหารทยอยมาเสิร์ฟทีละเมนู ทุกคนกินกันอย่างเต็มที่ อาหารแต่ละอย่างที่นำมาเสิร์ฟมีแต่เมนูเลิศรสสุดหายาก

มีคนถามโค้ชย่าหลิงเมื่อรู้ว่าเธอไปเป็นโค้ชเทรนร่างกายให้นักกีฬาให้สโมสรอีสปอร์ต ซึ่งสร้างความแปลกใจให้ใครหลายคน

ไม่แปลกเลยว่าทำไมบอสเผยถึงสั่งให้เน้นคุยเรื่องสุขภาพกับพวกนักกีฬา!

เหล่านักกีฬาอีสปอร์ตมองเทรนเนอร์ฟิตเนสฝั่งตรงข้ามด้วยความอิจฉา

ดูกล้ามเนื้อพวกเขาสิ! บอสเผยให้เรามากินข้าวกับเทรนเนอร์แบบนี้ ก็ชัดเจนเลยว่าจะบอกพวกเราให้อย่าเพิ่งพอใจกับสภาพตอนนี้ และตั้งใจปั้นหุ่นต่อไป!

พวกเรายังห่างชั้นอยู่มาก!

ต้องบอกเลยว่าการออกกำลังกายเป็นกิจกรรมที่ทำไปสักพักแล้วรู้สึกติด

ในช่วงแรกๆ จะทนทำไปได้ยากหน่อยเพราะเห็นผลลัพธ์ช้า แต่ผ่านไปสักพัก กล้ามเนื้อก็เข้าสู่ช่วงพัฒนาอย่างรวดเร็ว รูปร่างจะเริ่มเปลี่ยนแปลง

คล้ายกับการออมเงิน ช่วงที่ยังเก็บเงินได้น้อยๆ คนก็จะไม่ใส่ใจเรื่องเงินเก็บกับเงินเหลือใช้และใช้เงินกันตามสบาย แต่พอเงินเก็บเพิ่มจำนวนขึ้น คนก็จะเริ่มใส่ใจเรื่องค่าใช้จ่ายมากขึ้น เพราะรู้สึกดีที่ได้เห็นยอดเงินเก็บที่เพิ่มขึ้น

ตอนนี้นักกีฬาสโมสรอีสปอร์ต DGE มาถึงจุดนั้นแล้ว พวกเขาเริ่มใส่ใจเรื่องการสร้างกล้ามเนื้อ และการออกกำลังกายก็กลายมาเป็นนิสัยไปแล้ว

ทั้งสองกลุ่มเข้ากันได้ดีมากระหว่างการกินเลี้ยง

เพราะมีเรื่องสุขภาพเป็นหัวข้อสนทนาร่วมกัน

กั่วลี่เฉิงกับโค้ชย่าหลิงรำลึกความหลังระหว่างกินอาหาร เขาถามขึ้น “จะไปแข่งซ้อมมืออีกมั้ยครับ”

โค้ชย่าหลิงส่ายหน้า “ไม่แล้วค่ะ ไปก็ไม่ค่อยได้อะไรเท่าไหร่”

กั่วลี่เฉิงพยักหน้าเข้าใจ

โดนย่ำยีซ้ำๆ คงพาลทำให้รู้สึกชอกช้ำ ไม่แปลกที่จะเว้นพักใจสักแป๊บ

พอได้ยินอย่างนั้นเผยเชียนก็ดีใจยิ่งขึ้น

ชัดเจนว่า ความพ่ายแพ้จากการแข่งซ้อมมือส่งผลกระทบต่อความมั่นใจของเหล่านักกีฬาสุดๆ พวกเขาหมดกำลังใจจนใช้กลยุทธ์เพิกเฉย พยายามหลบเลี่ยงปัญหา!

ถือเป็นเรื่องดีเหมือนกัน ถึงสโมสรอีสปอร์ต DGE จะไม่ได้รับอนุญาตให้แข่งในรายการออฟฟิเชียล แต่ถ้ายังกระตือรือร้นต่อไปก็อาจสร้างอิทธิพลในจุดอื่นและขัดขวางแผนภาพรวมของบอสเผยได้

พอถอดใจและถอยหนี ทั้งสองทีมก็จะจัดแข่งซ้อมมือกันเองสนุกๆ ฝีมือพวกเขาก็จะถดถอยลงเรื่อยๆ

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป สโมสรต้องขาดทุนยับแน่นอน!

ยิ่งคิดเผยเชียนก็ยิ่งรู้สึกพอใจ

ขณะเดียวกัน ที่สโมสรอีสปอร์ต H4

ผู้จัดการซูมองมือถือตัวเองด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

“ที่หวงวั่งลงสเตตัส WeChat ล่าสุดหมายความว่าอะไรกัน

“กลับฐาน บอสเผยจัดเลี้ยงให้ด้วยตัวเองเลย… แถมยังจองเหมาภัตตาคารไร้ชื่อด้วย!

“อวด นี่มันอวดกันชัดๆ!

“มันจะมากเกินไปแล้ว!”

ผู้จัดการซูโกรธจัดแต่ก็ไม่รู้จะไปลงที่ไหน

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset