วันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง
หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ เผยเชียนก็จิบกาแฟพลางไล่ดูแผนผังความสัมพันธ์ระหว่างกิจการต่างๆ
บ่ายนี้เป็นคลาสเรียนเรื่องความล้มเหลวประจำเดือน
ครั้งก่อนชิวหงเล่าประสบการณ์ความล้มเหลวรวดเดียวสามเรื่อง ได้แก่ การที่เจ้านายชอบเข้ามายุ่ง ไม่สามารถหาคนมีพรสวรรค์แบบที่ต้องการได้ และอคติทางความคิด
ความล้มเหลวเหล่านี้ให้แรงบันดาลใจกับเผยเชียน แต่ก็ติดปัญหาตรงที่จะเอาความล้มเหลวพวกนี้มาปรับใช้ในการทำงานในแต่ละวันยังไง
ไม่รู้ว่าวันนี้ชิวหงจะเอาความล้มเหลวแสนล้ำค่าแบบไหนมาเล่า น่าตื่นเต้นจริงๆ!
ระหว่างที่กำลังยกกาแฟขึ้นจิบ เขาก็เห็นร่างของคนคุ้นหน้า
บอสหลี่!
พอเห็นบอสหลี่เข้าร้านแล้วเดินมาทางตัวเอง เผยเชียนก็กดปิดแผนผังความสัมพันธ์เงียบๆ จากนั้นก็ส่งโน้ตบุ๊กให้พนักงานเสิร์ฟเอาไปเก็บ
หลี่สือเห็นทุกอย่างแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เพราะก็ไม่แปลกที่นักธุรกิจอัจฉริยะอย่างบอสเผยจะมีความลับทางธุรกิจในมือ เขาเองก็ไม่อยากจะไปจุ้นจ้านด้วย
เกิดบอสเผยยกเลิกการแบ่งผลประโยชน์ขึ้นมาจะทำยังไง
“กะแล้วว่าบอสเผยต้องอยู่ที่นี่!”
หลี่สือนั่งลงตรงข้ามเผยเชียนอย่างเบิกบานใจ จากนั้นก็หยิบเอกสารที่พับไว้ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ “ที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อจะเล่าแนวทางการโปรโมตโฮสเทลเขย่าขวัญของนักลงทุนแต่ละคนให้ฟังคร่าวๆ ครับ!”
หลี่สือไหวพริบดีมาก
ในการประชุมครั้งก่อน พวกนักลงทุนพยายามหาทางโปรโมตโฮสเทลเขย่าขวัญด้วยวิธีการต่างๆ อย่างเต็มที่ โดยครอบคลุมทุกซอกทุกมุมในจิงโจว ถึงขั้นขยายไปถึงมณฑลฮั่นตง
จนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ยังไม่เห็นวิธีการโปรโมตของบอสเผย
หลี่สือเอาแผนมาคุยกับบอสเผยด้วยสองเหตุผล เหตุผลแรกคือเอาหน้า ให้บอสเผยเห็นว่ากลุ่มนักลงทุนทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว ถึงเวลาที่บอสเผยจะแสดงพลังพิเศษได้แล้วรึเปล่า เหตุผลที่สองคือเพื่อทดสอบดูว่าบอสเผยมีแนวทางการโปรโมตโฮสเทลเขย่าขวัญอื่นๆ ในใจแล้วรึยัง
เพราะแผนการโปรโมตตอนนี้ยังห่างไกลจากระดับที่จะช่วยให้โฮสเทลเขย่าขวัญทำกำไรได้
“บอสเผยครับ แนวทางการโปรโมตในตอนนี้คือ…”
หลี่สือเล่าแผนการโปรโมตพร้อมกับสังเกตสีหน้าท่าทางบอสเผยไปด้วย
แต่สีหน้าของอีกฝ่ายชวนสับสนมาก
คาดหวังเหรอ ไม่ใช่แน่นอน ดูเบื่อมากกว่า
แต่จะบอกว่าไม่สนใจก็ไม่ใช่ เพราะบอสเผยก็ดูตั้งใจฟังจริงๆ
พอใจ? แต่บอสก็ไม่ได้ดูดีใจอะไร
ไม่พอใจ? แต่สีหน้าของบอสก็เปลี่ยนไปตอนได้ยินแผนการโปรโมตที่ดูยิ่งใหญ่หน่อย
น่างงงวยจริงๆ
บอสหลี่ครุ่นคิดระหว่างอธิบายแนวทางการโปรโมต
ส่วนบอสเผยนั้นไม่รู้จะเอาความโกรธไปลงตรงไหนดี
พวกแกอยากตายมากรึไงฮะ!
กล้าดียังไงโปรโมตกันเยอะแยะขนาดนี้ รู้มั้ยว่าฉันจะสูญเงินไปเท่าไหร่!
เผยเชียนรู้สึกต่อต้านสิ่งที่บอสหลี่เล่าให้ฟังสุดๆ แต่ก็ต้องตั้งใจฟังเพื่อที่จะได้เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ ซึ่งทำให้เขาเดือดจัด
ไม่นานบอสหลี่ก็พูดจบ
“บอสเผยคิดว่าแนวทางการโปรโมตนี้เป็นยังไงบ้างครับ…” หลี่สือถามอย่างไม่มั่นใจ
เผยเชียน “…ก็โอเคครับ”
จะให้พูดอะไรได้อีก
ต้องให้ฉันส่งดอกไม้แดงให้พวกแกมั้ย
หลี่สือไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะพูดอะไรดี เขารู้สึกแค่ว่าบอสเผยดูลังเลอยู่หน่อยๆ
“บอสเผย เอาตรงๆ นะครับ แผนการโปรโมตนี้ยังไม่ดีพอ เพราะยังไม่สามารถโฆษณาให้ทั้งประเทศรู้จักโฮสเทลเขย่าขวัญ” หลี่สือพูดอย่างจริงใจ
เผยเชียน “…”
แกจะป่าวประกาศให้รู้กันทั้งประเทศเลยเรอะ แกยังใช่คนอยู่รึเปล่า
เผยเชียนไม่ได้พูดอะไรออกไป เขายกกาแฟขึ้นจิบแล้วมองนาฬิกา
ทำไมยังไม่ถึงเวลาเรียนสักทีนะ
โชคดีที่เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่เขาเองก็ไปที่อื่นก่อนไม่ได้ ได้แต่ต้องทนๆ ไปก่อน
เผยเชียนหยิบมือถือขึ้นมาเล่นเงียบๆ
หลี่สืองงงวยไปหมด
หมายความว่าอะไรกันเนี่ย
ฉันรายงานสถานการณ์ให้ฟังแล้วนายก็บอกว่าโอเค ฉันบอกจุดบกพร่องในตอนนี้ แต่นายกลับเงียบใส่แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเล่นเนี่ยนะ
อย่างน้อยก็ควรจะพูดอะไรสักหน่อยรึเปล่า
หลี่สือได้แต่หยิบมือถือขึ้นมาเพื่อบรรเทาสถานการณ์ชวนกระอักกระอ่วนใจ
ตอนที่หยิบมือถือขึ้นมา เขาก็เห็นข้อความใหม่จากนักลงทุนคนหนึ่งในโปรเจ็กต์โฮสเทลเขย่าขวัญ
“บอสหลี่! มาแล้ว ในที่สุดก็มาแล้ว!
“ตู้โทรศัพท์ให้เช่าทั่วประเทศขึ้นโฆษณาโปรโมตโฮสเทลเขย่าขวัญ!
“[รูป]
“[รูป]”
หลี่สือตาเบิกกว้างทันที
รูปแรกเป็นรูปตู้โทรศัพท์ให้เช่าที่ห้างแห่งหนึ่งในเมืองจิงโจว จอด้านข้างตู้ฉายโฆษณาโฮสเทลเขย่าขวัญอยู่ ดูเหมือนจะเป็นวิดีโอที่ฉายวนซ้ำๆ
ภาพที่สองมาจากแอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ ในส่วนโฆษณามีขึ้นแนะนำโฮสเทลเขย่าขวัญ
“อย่างนี้นี่เอง!”
หลี่สือทุบโต๊ะ
เผยเชียนกำลังจะเอื้อมไปหยิบกาแฟบนโต๊ะพอดี แรงทุบโต๊ะเมื่อครู่ทำให้กาแฟกระเด็นใส่มือของเขา
เผยเชียน “…”
กาแฟไม่ได้ร้อน แต่เขาก็ตกใจ
เผยเชียนหยิบทิชชูบนโต๊ะมาเช็ดกาแฟที่กระเด็นมาโดนมือ เขาอึ้งไปเล็กหน่อย “ต้องเป็นเรื่องแบบไหนกันนะครับที่ทำให้นักลงทุนที่ประสบความสำเร็จขนาดบอสหลี่ตื่นเต้นได้ขนาดนี้”
หลี่สือหัวเราะ “บอสเผยใจเย็นเกินไปแล้ว! ผมคงต้องรู้จักจัดการอารมณ์แบบคุณบ้าง
“คุณใจเย็นได้ขนาดนี้เพราะวางแผนสำหรับการโปรโมตไว้แล้วใช่มั้ยครับ”
หลี่สือนึกถึงสีหน้าของบอสเผย ทุกอย่างกระจ่างแล้ว!
ทำไมบอสเผยไม่ไปร่วมประชุมกับพวกนักลงทุนน่ะเหรอ
ส่วนหนึ่งก็เพราะจะปล่อยให้นักลงทุนจัดการกันเอง อีกส่วนก็เพราะบอสเผยรู้ดีว่าไม่ว่าพวกนักลงทุนจะคิดอะไรกันออกมา เขาก็จะจัดการงานโปรโมตโฮสเทลเขย่าขวัญเองด้วย!
ทำไมสีหน้าของบอสเผยถึงไม่ใช่ทั้งพอใจและไม่พอใจ ทำไมบอสเผยถึงมีท่าทีเฉยๆ เรื่องการโปรโมต
ชัดเจนว่าบอสเผยเห็นว่าการโปรโมตที่นักลงทุนช่วยกันจัดการนั้นยังไงก็ไม่เพียงพอ ยังขาดจุดสำคัญที่สุดอย่างการโปรโมตทั่วประเทศอยู่ แผนการโปรโมตจึงไม่สมบูรณ์
แต่บอสเผยเตรียมโปรโมตโปรเจ็กต์นี้ผ่านแอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ กับตู้โทรศัพท์ให้เช่าไว้นานแล้ว ช่วยแก้ไขจุดบกพร่องข้อนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยใช้ค่าใช้จ่ายต่ำ วิธีนี้ย่อมสามารถกระจายข่าวการเปิดให้บริการโฮสเทลเขย่าขวัญไปทั่วประเทศได้แน่นอน!
หลี่สือคิดมาตลอดว่าแผนการโปรโมตนั้นมีอุปสรรคอยู่ nᴏᴠᴇʟɢu.cᴏm
ถ้าไม่โปรโมตไปทั่วประเทศ อาศัยแค่นักท่องเที่ยวจากจิงโจวกับฮั่นตงไม่มีทางช่วยปลุกกระแสได้แน่
แต่การโปรโมตไปทั่วประเทศมีค่าใช้จ่ายสูงมาก และมีความคุ้มค่าต่อราคาในสัดส่วนที่ต่ำ
แต่บอสเผยก็แก้ไขปัญหานี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ!
ยิ่งไปกว่านั้น ทุกอย่างมาจากการที่บอสเผยเริ่มวางแผนไว้ตั้งแต่สองสามเดือนก่อน เพื่อที่ตู้โทรศัพท์ให้เช่าจะกระจายไปทั่วประเทศ และแอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ มีฐานผู้ใช้งานจำนวนมาก!
ไม่แปลกที่บอสเผยจะใจเย็นขนาดนี้
มีอะไรให้ต้องกังวลอีกในเมื่อทุกอย่างอยู่ในการควบคุมแล้ว
หลี่สืออดรู้สึกภูมิใจขึ้นมาไม่ได้ ฉันบอกไปว่าไง บอสเผยต้องออกโรงเองแน่ถ้าทุกคนพยายามเต็มที่ให้บอสเผยเห็น!
และตอนนี้ก็ออกโรงเองแล้วใช่มั้ยล่ะ
เป็นเหมือนที่คิดเอาไว้ ลงทุนในจิงโจวยังไงก็ประสบความสำเร็จถ้าเข้าใจบอสเผย!
หลี่สือแทบจะหัวเราะลั่นออกมา
เผยเชียนไม่รู้ว่าหลี่สือกำลังเล่นใหญ่อะไรอยู่ในใจ แต่เขาก็รู้สึกสับสนไม่น้อย
คนคนนี้พูดเรื่องอะไรน่ะ
ทำไมถึงดีใจขนาดนี้
หมายความว่าไงที่บอกว่า ‘วางแผนสำหรับการโปรโมตไว้แล้วใช่มั้ย’
หลี่สือมองเอกสารแผนการโปรโมตในมือแล้วถอนหายใจ พวกเขาทุ่มเงินไปมากมายแต่ก็ไม่ได้ผลลัพธ์ดีขนาดนั้น
เขาหยิบปากกาออกมาจากกระเป๋าแล้วเขียนตัวหนังสือตัวโตลงในพื้นที่ว่าง
พอเขียนคำที่ว่าลงไป แผนโปรโมตก็สมบูรณ์แบบ!
“ร่วมงานกับบอสเผยเหมือนชัยชนะนอนมาอยู่แล้วเลยครับ!”
หลี่สือวางแผนโปรโมตไว้บนโต๊ะแล้วเดินจากไปอย่างเบิกบานใจ
เผยเชียน “?”
เขาหยิบแผนมาดูด้วยความสงสัยแล้วเห็นตัวหนังสือขนาดใหญ่เขียนไว้ตรงที่ว่าง
‘แอป ‘มาสิเด็กหัวกะทิ’ + ตู้โทรศัพท์ให้เช่า = โฮสเทลเขย่าขวัญเป็นกระแสไปทั่วประเทศ!’
เผยเชียนอึ้งไปหลายวินาที จากนั้นก็พยายามเค้นหัวคิดความเชื่อมโยงที่เป็นไปได้ระหว่างสองโปรเจ็กต์นี้กับโฮสเทลเขย่าขวัญ
เขาหลุดโพล่งออกมา
“เชี่ยเอ๊ย!!!”
แต่บอสหลี่เดินออกไปจากร้านอินเทอร์เน็ตอย่างสุขใจแล้ว และไม่รู้อะไรเรื่องนี้เลย
…
คาเฟ่ข้างมหาวิทยาลัยฮั่นตง
ชิวหงดูเป็นกังวล “บอสหม่าดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะครับ โอเครึเปล่า”
เผยเชียนยิ้มแหย “ไม่มีอะไรครับ ผมแค่เจอเรื่องไม่ค่อยดีนิดหน่อย…”
ชิวหงพยักหน้า “ผมมองแวบเดียวก็รู้เลยว่าบอสหม่าหมกมุ่นกับเรื่องงานและเป็นคนคิดมาก ต้องผ่อนคลายและไปเปิดหูเปิดตาบ้าง ชีวิตจะได้มีความสุขขึ้น
“บอสหม่าได้ใช้สามประสบการณ์ที่พูดไปรอบก่อนรึเปล่าครับ”
เผยเชียนพยักหน้า “ก็ประมาณหนึ่งครับ”
ชิวหงไม่ได้ขยายความอะไรแล้วพูดต่อ “โอเคครับ งั้นเรามาต่อกันดีกว่า
“ประสบการณ์ความล้มเหลวที่ผมจะเล่าวันนี้คือ การที่ทีมค้นคว้าและพัฒนาไม่สามัคคีกัน
“สามารถเห็นได้จากโปรเจ็กต์ใหญ่ๆ ที่ต้องทำตามที่ผู้พัฒนาเจ้าใหญ่จากฝั่งตะวันตกสั่ง
“ผู้พัฒนาเหล่านี้ไม่ค่อยทำเกมแนวใหม่ๆ ความสำเร็จของพวกเขามาจากแนวเกมที่มีอยู่แล้วเป็นหลัก พนักงานเป็นเกมเมอร์มากประสบการณ์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญมากที่จะต้องสามัคคีกันในการ ‘ทำซ้ำและปรับปรุงประสบการณ์การเล่น’
“แต่พอจะก้าวเข้าไปในพื้นที่ใหม่ๆ โมเดลนี้จะใช้ไม่ได้ผล
“ไม่มีใครกำหนดรูปแบบแนวเกมใหม่เอี่ยมนี้ นักออกแบบไม่มีอะไรให้ใช้อ้างอิง หัวหน้าตัดสินใจได้ยากเรื่องที่จะมอบหมายโปรเจ็กต์ให้ใครคนใดคนหนึ่งรับผิดชอบ แต่ก็ไม่มีใครออกมาพูดอะไร
“พอโปรเจ็กต์ดำเนินมาถึงจุดนี้ก็จะสูญเสียเป้าหมายไป ผู้พัฒนาเก่งๆ จะเอาแต่ถกเถียง ปรับแก้ ซ้ำวนไปมา สุดท้ายโปรเจ็กต์ก็ต้องเผชิญความล้มเหลว”
เผยเชียนอึ้งไป
ดูเหมือนว่าเขาจะขจัดภัยแอบแฝงที่อาจทำให้โปรเจ็กต์ล่มข้อนี้ไปได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
ทีมทำโปรเจ็กต์ไม่สามัคคีกันเหรอ
อืม… ดูเหมือนจะไม่มีปัญหานี้ในเถิงต๋า
นั่นก็เพราะทุกคนทำตามคำสั่งของบอสเผยอย่างเคร่งครัด ถึงจะเข้าใจไปในทางตรงข้าม แต่ก็สามัคคีกันดีและรู้ว่าสุดท้ายแล้วเกมจะออกมายังไง
แต่จะเอาประสบการณ์นี้มาพลิกกลับแล้วใช้ประโยชน์ได้รึเปล่า
สร้างความไม่ลงรอยกันในทีมเหรอ
เผยเชียนตกสู่ภวังค์ความคิด
