📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 509

บทที่ 509 - เพื่อนบ้านใหม่ของบอสเผย
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

ผู้จัดการสาขาฟิตเนสยื่นบุหรี่ให้หลินชั่นหรงที่ยกมือขึ้นโบกปฏิเสธ

“ใครมาซื้อกิจการเหรอครับ” หลินชั่นหรงถามด้วยความสงสัย

แค่รีเสิร์ชเล็กๆ น้อยๆ ก็รู้ได้ไม่ยากว่าฟิตเนสแห่งนี้เปิดให้บริการมาสองสามเดือนแล้ว ย่านนี้มีเศรษฐีอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก และเป็นย่านการค้าที่คนพลุกพล่าน ตามหลักแล้วฟิตเนสแห่งนี้ควรรุ่งเรือง แต่ที่ผ่านมามันกลับทำกำไรไม่ได้เลย!

แล้วใครกันที่หาญกล้ามาซื้อต่อกิจการแห่งนี้

ผู้จัดการสาขาสูดหายใจลึกจากนั้นก็มองหลินชั่นหรงด้วยสายตาแปลกๆ “หืม ผู้จัดการหลินไม่รู้หรอกเหรอครับ เถิงต๋าไงล่ะครับ! คนที่มาซื้อต่อกิจการก็คือเถิงต๋า!”

หลินชั่นหรงทำได้เพียงอึ้งไป

บอสเผยซื้อต่อกิจการฟิตเนสเหรอ

ก็ฟังดูมีเหตุผล เมื่อไม่นานบอสเผยเพิ่งเริ่มโปรเจ็กต์กิจการ ‘ฟิตเนสฝากประจำ’ หรืออะไรแนวๆ นั้น ว่ากันว่าฟิตเนสแห่งนั้นอยู่ไม่ไกลบริษัทแม่เท่าไหร่

บอสจะเปิดสาขาใหม่เร็วขนาดนั้นเลยเหรอ

แปลว่ากิจการไปได้สวยล่ะสิท่า!

ก่อนหน้านี้หลินชั่นหรงรู้สึกสงสารคนที่มาซื้อต่อไป เพราะเขาคิดว่าต้องเสียเงินเปล่าแน่ๆ เขาคิดไว้แล้วว่ายังไงประวัติศาสตร์ก็ต้องซ้ำรอยแน่ๆ และร้านที่จะมาเปิดใหม่ก็ต้องปิดตัวลงภายในสองสามเดือนแน่นอน

แต่พอได้ยินว่าบอสเผยเป็นคนมาซื้อต่อ หลินชั่นหรงก็มองโลกในแง่ดีขึ้นมาทันที

บอสต้องมีวิธีเปลี่ยนจากขาดทุนมาเป็นกำไรสิน่า!

เขาพัฒนาเขตการค้าทั้งเขตขึ้นมาด้วยมือของตัวเอง จะมาพลาดท่าเพราะฟิตเนสเล็กๆ ที่เดียวได้ยังไง

เป็นไปไม่ได้!

จากนั้นเขาจะลากเก้าอี้มานั่งดูสิ่งที่บอสเผยจะทำเงียบๆ

ผู้จัดการสาขาของฟิตเนสพ่นควันขาวออกมา ก่อนจะยกยิ้มแล้วเอ่ย “ผู้จัดการหลินครับ คุณต้องนึกไม่ถึงแน่ๆ ครับว่าผมดีใจขนาดไหนตอนได้ยินข่าวนี้

“เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ยินมาว่าเกิดเหตุการณ์บางอย่างกับวงการฟิตเนสในเมืองจิงโจว

“พวกเขาบอกว่าเถิงต๋าจะลงสนามในแวดวงนี้!

“ตอนนั้นทุกคนกังวลกันมาก ใครจะไม่เคยได้ยินชื่อเถิงต๋าบ้าง ทั้งรวยทั้งใจกล้า ถ้าเถิงต๋าคิดจะเล่นสงครามตัดราคา รับรองได้ว่าบรรดาฟิตเนสเจ้าเล็กเจ้าน้อยต้องไม่ได้ลืมตาอ้าปากแน่

“ที่ผมคิดไม่ถึงก็คือเถิงต๋ากลับไม่ได้ใส่ใจจะแข่งขันกับพวกเรา เถิงต๋าเปิดฟิตเนสแห่งแรกแต่ทุกอย่างกลับเงียบกริบสุดๆ ถ้าผมไม่ไปดูด้วยตาตัวเองก็ไม่มีวันเชื่อว่ามันจะร้างขนาดนั้น ความจริงมันร้างกว่าที่ผมคิดเอาไว้ซะอีก!

“ผ่านไปพักใหญ่ ทุกอย่างยังสงบดีอยู่ ทุกคนในแวดวงต่างพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“แต่เมื่อสองวันที่ผ่านมา เถิงต๋ากลับเริ่มซื้อต่อกิจการฟิตเนสทั่วทั้งเมือง แถมยังเลือกซื้อต่อเฉพาะกิจการที่ออกแบบอย่างหรูหรา ขอแค่หรูหราพวกเขาก็ไม่สนว่าสภาพกิจการจะเป็นยังไง!

“คุณไม่รู้หรอกครับว่าตอนนี้มีฟิตเนสเยอะแยะแค่ไหนที่อยู่ในสภาพเจ๊งแหล่ไม่เจ๊งแหล่รอให้มีคนมาซื้อต่อกิจการไป

พอรู้ข่าวนี้ทุกคนก็ต่างตั้งตารอ บางคนถึงขั้นลงทุนรีโนเวตฟิตเนสใหม่เพื่อล่อให้เถิงต๋ามาซื้อต่อกิจการด้วยซ้ำ!

“แต่ก็ไม่ได้ทำแบบนั้นกันทุกเจ้าหรอกครับ ถ้ารีโนเวตใหม่แล้วเถิงต๋ายังปฏิเสธไม่ซื้อขึ้นมา แบบนั้นเจ้าของจะไม่ล่มจมกันไปใหญ่เหรอครับ

“ส่วนผมน่ะตั้งตารอให้คนจากเถิงต๋าติดต่อเข้ามา แล้วพวกเขาก็ติดต่อมาวันนี้เอง! บริษัทของพวกคุณน่ะโคตรรวยเลยนะครับ พวกเขาเสนอราคาสูงมาก พอผมคิดแล้วว่ามันคุ้ม ก็ตัดสินใจขายต่อทันทีเลย

“พวกเราจะย้ายไปวันนี้เลย และผมเดาว่าฟิตเนสฝากประจำน่าจะขึ้นป้ายที่นี่ได้ในสองวัน”

ผู้จัดการสาขาฟิตเนสดูมีความสุขมากราวกับว่าเขาเพิ่งรอดพ้นหายนะมาได้อย่างหวุดหวิด

หลินชั่นหรงอดสนใจขึ้นมาไม่ได้

ถ้าเป็นฟิตเนสเจ้าอื่นที่มาซื้อต่อ หลินชั่นหรงคงจะนั่งเงียบๆ รอดูมันปิดตัวลง

แต่ความจริงที่ว่าบอสเผยเป็นคนซื้อต่อฟิตเนสแห่งนี้ ทำให้แน่ใจได้ว่าเขาต้องมีแผนที่ล้ำลึกกว่าปกติขั้นนึงในหัวแน่นอน

อีกอย่างทำไมบอสเผยถึงเลือกมาเปิดกิจการฟิตเนสใกล้ครัวส่วนตัวหมิงหยุนล่ะ

ไม่ได้แปลว่าฟิตเนสจะมีการร่วมมือกับครัวส่วนตัวหมิงหยุนในอนาคตหรอกเหรอ

หลินชั่นหรงถาม “คุณช่วยเล่ามุมมองของคุณที่มีต่อฟิตเนสฝากประจำให้ผมฟังได้มั้ยครับ”

วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม

เผยเชียนนั่งอยู่ในรถที่กำลังมุ่งหน้าไปบ้านจอมเฉื่อย เขารู้สึกตื่นเต้นเล็กๆ

หลังจากยุ่งกับการทำงานมาตลอดหนึ่งเดือน ก็ได้เวลาย้ายบ้านซะที!

ห้องชุดได้รับการรีโนเวตอย่างงดงาม สถาปนิกเหลียงชิงฟานรับผิดชอบเฉพาะการรีโนเวตการออกแบบตกแต่ง รวมถึงดูแลเรื่องเฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์อำนวยความสะดวกอัจฉริยะและอื่นๆ ทำให้งานเสร็จในเวลาไม่นานนัก

แถมเผยเชียนยังบอกสิ่งที่ต้องการไปอย่างชัดเจนว่าห้องชุดต้องเป็นสไตล์ ‘ผนังว่างสี่ด้าน’ ดังนั้นเหลียงชิงฟานจึงไม่ต้องทำอะไรมากมายนัก

เผยเชียนตั้งใจจะมาดูบ้านใหม่วันนี้ ถ้าถูกใจเขาก็จะเข้าอยู่ทันที

การย้ายบ้านใหม่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นได้ทุกครั้ง!

เขาลงจากรถในที่จอดรถชั้นใต้ดินจากนั้นก็ขึ้นลิฟต์ไปยังห้องชุดพร้อมเสี่ยวซุน ส่วนเหลียงชิงฟานนั้นรอเขาอยู่ที่นี่แล้ว

ประตูห้องชุดที่ติดตั้งระบบรักษาความปลอดภัยปิดอยู่ เผยเชียนผลักเปิดแล้วเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว

ความรู้สึกแรกหลังจากที่เข้ามาคือที่นี่กว้างขวางและสว่างมาก!

แสงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่นซึ่งเป็นรูปพัดสว่างไสวสุดๆ เผยเชียนอดรู้สึกเฉื่อยขึ้นมานิดๆ ไม่ได้

ความประทับใจแรกของเผยเชียนที่มีต่อห้องนี้คือมันเหมือนแบบที่ได้ดูก่อนหน้านี้ทุกประการ

ห้องใหญ่มาก โล่งและสว่างสุดๆ

แสงที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาสะท้อนกับพื้นมันขลับสะอาดสะอ้าน และตกกระทบลงบนเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้นที่อยู่ในห้อง

โซฟาสีเข้มดูเหมือนกำลังลอยเท้งเต้งอยู่เหนือทะเลสาบใสแจ๋ว แต่ก็เหมือนลอยนิ่งอยู่บนฟ้ากว้างเช่นกัน

ผนังฝั่งตรงข้ามโซฟาเป็นโทรทัศน์ขนาดใหญ่ เผยเชียนไม่เห็นสายไฟหรือปลั๊กไฟเลย หน้าจอสีดำดูราวกับเป็นหน้าต่างบานใหญ่ที่พร้อมพาเผยเชียนไปสู่อีกโลกหนึ่ง

เผยเชียนจำได้ว่าเคยขอเครื่องเกมกับแผ่นเกมเอาไว้ด้วย แต่ก็ไม่เห็นของพวกนั้นอยู่แถวๆ โทรทัศน์เลย

เผยเชียนเดาว่ามันน่าจะถูกเก็บอย่างดีในตู้เตี้ยหน้าตาเรียบง่ายที่ใช้วางโทรทัศน์

นอกจากนี้ยังมีเฟอร์นิเจอร์อื่นๆ อย่างโต๊ะและเก้าอี้ด้วย หน้าตาของพวกมันดูเรียบง่ายแต่แค่ปรายตามองก็บอกได้ว่าเป็นของคุณภาพสูงโนเวลกูดอทคoม

ทั้งห้องตรงตามที่เผยเชียนต้องการอย่างสมบูรณ์แบบ มันดูมินิมอลมากเสียจนบางคนอาจมองว่าห้องนี้มีเพียงผนังโล่งๆ สี่ด้านเท่านั้น ส่วนบางคนก็อาจคิดว่าห้องนี้เพิ่งถูกยกเค้าไปเกลี้ยง

แน่นอนว่าถ้ามองในมุมของศิลปะ การถ่ายรูปห้องนั่งเล่นห้องนี้ไม่ว่าจะจากมุมใดย่อมให้ภาพที่น่าประทับใจสุดๆ

เป็นสุดยอดพื้นที่ที่มาพร้อมกับสุดยอดความเสียเปล่า

เห็นได้ชัดว่าเหลียงชิงฟานนั้นเป็นสถาปนิกที่บูชาความสุดยอด

นอกจากตู้เตี้ยที่ใช้วางโทรทัศน์ ในห้องนั่งเล่นนี้ก็ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้จัดเก็บอีก ไม่มีตู้ใบอื่นอีกแม้แต่ใบเดียว

พื้นที่โล่งกว้างไร้ซึ่งสิ่งของไม่จำเป็นทำให้เผยเชียนรู้สึกสบายใจมาก

ก่อนหน้านี้เหลียงชิงฟานกำลังยืนอยู่ตรงซุ้มโค้งของห้องนั่งเล่นพลางมองออกไปยังทิวทัศน์ด้านนอก พอเขาได้ยินเสียงกดออดก็หันมา “บอสเผยครับ บอสชอบสไตล์ของห้องห้องนี้มั้ยครับ”

เผยเชียนพยักหน้า “ผมชอบมาก!”

เขาอดชื่นชมความเหี้ยมของเหลียงชิงฟานในใจไม่ได้

เผยเชียนบอกอีกฝ่ายไปว่าขอผนังสี่ด้านโล่งๆ และใช้เฟอร์นิเจอร์ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เขาก็ไม่ได้คาดคิดว่าเหลียงชิงฟานจะกำจัดเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ประโยชน์ได้อย่างตู้ โต๊ะกินข้าวรวมถึงเก้าอี้ออกไปทั้งหมด

เผยเชียนคิดว่าต่อให้เหลียงชิงฟานจะอยากทำให้ห้องโล่งขนาดไหน อย่างน้อยก็คงจะมีตู้เล็กๆ ซักใบสองใบอยู่ในห้อง

แต่เหลียงชิงฟานกลับตัดออกซะเหี้ยน

เผยเชียนแฮปปี้กับจุดนี้มาก ยุคนี้สมัยนี้การหาสถาปนิกที่ว่าง่ายๆ นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

แถมเขายังออกกฎไว้ว่าห้ามผู้เช่าซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้ามาเพิ่มหรือเปลี่ยนรูปแบบของห้องชุด เขาเองก็อยากรู้นักว่าจะมีใครหน้าไหนสนใจมาเช่าห้องชุดแห่งนี้อีก

เผยเชียนอดยินดีอยู่ในใจไม่ได้ เขารู้สึกว่าโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อยประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

เหลียงชิงฟานเอ่ย “บอสเผยครับ ขอผมแนะนำหน่อยนะครับว่าเงินของบอสถูกใช้ไปกับอะไรบ้าง

“เพื่อให้ได้ความมินิมอลถึงระดับนี้ ผมเลยตัดสิ่งจำเป็นในชีวิตออกไปไม่น้อย ตัวอย่างเช่น พื้นที่ใส่ของที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ในเมื่อบอสบอกว่าของพวกนั้นไม่จำเป็น ผมก็เลยตัดออก

“แต่ก็มีบางอย่างที่ให้ตายยังไงก็ตัดไม่ได้ อย่างผ้าม่าน

“เพื่อให้ห้องชุดแห่งนี้ร่มรื่นและเป็นส่วนตัว ผ้าม่านจึงเป็นสิ่งจำเป็น แต่ว่ากันตามสไตล์มินิมอลแล้ว แม้แต่ผ้าม่านที่ดูเรียบง่ายที่สุดก็ยังดูผิดที่ผิดทางและสะดุดตา

“เพราะงั้นผมเลยเปลี่ยนกระจกหน้าต่างเป็นกระจกอัจฉริยะที่ปรับระดับแสงอัตโนมัติ ซึ่งนอกจากจะมีคุณสมบัติของกระจกนิรภัยแล้ว ยังปลอดภัยและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมด้วย กระจกนี้โปร่งใสมากและมีฟังก์ชันการจัดการแสง แสงอัลตราไวโอเลตและแสงอินฟราเรดจะถูกกันออกไปเพื่อจัดการกับผลเสียจากการที่แสงแดดส่องลงมาโดยตรง

“สรุปคือกระจกสามารถปรับระดับความเข้มข้นของแสงอาทิตย์ที่ส่องเข้ามาในห้องได้หลากหลายระดับ ทำให้แสงที่อยู่ในห้องให้ความรู้สึกอบอุ่นและสบาย ซึ่งก็เหมาะกับห้องสไตล์มินิมอลสุดๆ

“นอกจากนี้ เพื่อเพิ่มขีดสุดของความมินิมอลให้กับห้องนี้ ผมได้ซ่อนปลั๊กไฟทั้งหมดด้วย สวิตช์ไฟก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นหน้าจออัจฉริยะซึ่งเป็นกระจกใส

“หน้าจออัจฉริยะพวกนั้นถูกซ่อนอยู่ตามมุมต่างๆ ในห้อง ตอนที่ไม่ได้ใช้งานมันก็จะดูเหมือนกระจกทั่วๆ ไป แต่ทันทีที่เรียกใช้งานมันก็จะกลายเป็นจอสัมผัสที่ใช้ควบคุมไฟต่างๆ ในห้อง หรือจะใช้มือถือแทนก็ได้

“เฟอร์นิเจอร์กับเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่นๆ รวมถึงโถสุขภัณฑ์สั่งซื้อมาจากแบรนด์ระดับหนึ่งในประเทศ ผมเลือกสรรพวกมันมาอย่างดีเพื่อให้ได้สมดุลระหว่างฟังก์ชันการใช้งานและความสวยงาม

“ต่อไปที่ผมอยากแนะนำคือโทรทัศน์ มันคือโทรทัศน์ความคมชัด 4K ขนาด 85 นิ้วรุ่นใหม่ล่าสุดจากต่างประเทศ ราคาเครื่องละสองแสนสี่หมื่นหยวน มาพร้อมระบบภาพและเสียงล่าสุด รับประกันได้ว่าประสบการณ์การเล่นเกมของคุณต้องวิเศษสุดแน่ๆ

“เครื่องเกมถูกเก็บไว้ในตู้วางโทรทัศน์ ทันทีที่หยิบจอยเกมออกมา คุณก็จะได้เข้าสู่โลกของเกมที่หลักแหลมและน่าตื่นตาตื่นใจ!”

เหลียงชิงฟานกระแอมกระไอ “แน่นอนครับว่าตอนแรกผมนึกว่าการซื้อโทรทัศน์ขนาดใหญ่มันอาจจะดูเทอะทะ แต่เงินที่บอสให้มามันสูงมาก…”

เผยเชียนอดชูนิ้วโป้งให้อีกฝ่ายไม่ได้ “เจ๋งมาก

“ผมชอบใจทีวีสุดๆ!”

ถึงของทุกชิ้นในห้องนี้จะมีอัตราความคุ้มค่าต่อราคาต่ำมาก แต่เหลียงชิงฟานก็เติมเต็มความต้องการของเผยเชียนได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ดูอย่างโทรทัศน์เครื่องนี้เป็นต้น ถึงแม้อีกสิบปีข้างหน้ามันจะมีราคาแค่สองหมื่นหยวน แต่ ณ ตอนนี้มันเรียกได้ว่าเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่หายากสุดๆ ในตลาดประเทศจีนตอนนี้มีเพียงสิบกว่าเครื่องเท่านั้น

เผยเชียนให้เงินทุนเหลียงชิงฟานไปเยอะมากๆ ขณะเดียวกันก็ยืนยันให้รีโนเวตห้องชุดห้องนี้ในสไตล์ ‘ผนังว่างสี่ด้าน’ แถมยังบอกให้อีกฝ่ายตัดเฟอร์นิเจอร์ทิ้งให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วย

ดังนั้นเฟอร์นิเจอร์กับเครื่องใช้ไฟฟ้าจึงต้องเลือกแบบแพงๆ เพื่อให้พอดีกับงบที่ได้มา

เผยเชียนชอบห้องชุดห้องนี้มากๆ

นั่นเพราะเขาต้องการมันเพื่อใช้ทำสองอย่าง คือนอนกับเล่น

แถมเขายังอาศัยอยู่ตัวคนเดียวอีกด้วย

สไตล์มินิมอลสุดๆ แบบนี้ไม่ได้สร้างความลำบากกับการใช้ชีวิตของเขา แต่เพราะสไตล์นี้ต่างหากที่ทำให้เขารู้สึกเจริญหูเจริญตาสุดๆ

แต่กับเหล่าผู้เช่านั้นไม่เหมือนกัน

เมื่อเทียบกับที่พักอื่นๆ ห้องชุดห้องนี้ไม่เหมาะสำหรับคนสองคนหรือมากกว่านั้นอยู่อาศัย นั่นเพราะในห้องไม่มีพื้นที่จัดเก็บของ แถมผู้เช่ายังไม่ได้รับอนุญาตให้ซื้อเฟอร์นิเจอร์หรือเปลี่ยนรูปแบบของห้อง และกฎนี้ก็บังคับใช้กับผู้เช่าทุกคน

ห้องชุดห้องนี้เหมาะสำหรับคนกลุ่มเดียวท่านั้น นั่นคือคนที่อยู่คนเดียวซึ่งไม่ได้ใส่ใจราคาค่าเช่าเก้าพันหยวนทุกเดือน และตั้งใจจะเช่าอยู่ระยะยาว

หรือพูดอีกอย่างคือ สถานที่แห่งนี้ควรถูกปฏิบัติเป็นผลงานศิลปะที่เอาไว้ชื่นชมมากกว่า

คนที่จะทำแบบนั้นได้ต้องเป็นเศรษฐีตัวจริงเสียงจริง พวกเขาอาจมีบ้านอีกหลัง หรือตอนนี้อาศัยอยู่ในวิลล่า เพราะงั้นจะมาเช่าห้องชุดนี้ทำไม

ต่อให้มีเศรษฐีคนหรือสองคนที่สมองน้อยพอมาเช่าที่นี่ แต่ก็น่าจะเป็นแค่คนกลุ่มน้อย

เหลียงชิงฟานเอ่ย “บอสเผยครับ รบกวนช่วยตรวจสอบดูหน่อยว่ามีตรงไหนไม่พอใจอยากให้แก้ไขมั้ยครับ”

เผยเชียนยกมือขึ้น “ผมพอใจมาก ไม่มีอะไรให้ต้องแก้ไข! คุณเปลี่ยนภาพฝันของผมให้เป็นจริงได้สมบูรณ์แบบมากๆ นี่ใช่สิ่งที่ผมต้องการเลย!

“สถาปนิกเหลียงครับ ผมชื่นชอบทักษะการออกแบบของคุณมาก ผมอยากรู้มากว่าคุณสนใจมาทำงานกับเถิงต๋ามั้ยครับ”

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset