กั่วลี่เฉิงรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย
ปกติแล้วเทรนเนอร์ของฟิตเนสไม่ควรใช้อุปกรณ์ยิมระหว่างเวลาทำงาน
ในฟิตเนสส่วนใหญ่ หน้าที่หลักของเหล่าเทรนเนอร์คือเทรนให้ลูกค้าและขายคอร์สออกกำลังกาย การรักษาความฟิตของตัวเองเป็นเรื่องรองลงมา
ที่กั่วลี่เฉิงอนุญาตให้เหล่าเทรนเนอร์ใช้งานอุปกรณ์ฟิตเนสได้เป็นเพราะตอนนี้ไม่มีลูกค้า แต่บอสเผยดันบังเอิญเข้ามาพอดี
“บอสเผยครับ ผมเป็นคนบอกให้พวกเขาไปทดสอบอุปกรณ์เอง ผมจะให้ทุกคนกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองเดี๋ยวนี้ครับ…”
กั่วลี่เฉิงหันหน้าไปกำลังจะสั่งเหล่าเทรนเนอร์ทั้งหลาย
แต่เผยเชียนรีบห้ามไว้ก่อน “คุณพูดอะไรของคุณ! เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วไม่ใช่เหรอที่เหล่าเทรนเนอร์ต้องออกกำลังกายน่ะ”
กั่วลี่เฉิงอึ้งไป “ครับ?”
เผยเชียนเอ่ยเสียงขรึม “คนเป็นเทรนเนอร์ฟิตเนสก็ควรออกกำลังกายเพื่อดูแลร่างกายของตัวเองก่อนไม่ใช่เหรอ ถ้าแม้แต่ร่างกายตัวเองก็ยังไม่ดูแล แล้วจะไปสอนคนอื่นได้ยังไง
“อีกอย่างตอนนี้อุปกรณ์ทั้งหมดก็ตั้งไว้เฉยๆ เพราะงั้นก็ควรใช้ให้คุ้มค่าสิ
“ผมขอย้ำอีกครั้ง ถ้าทำงานของตัวเองเสร็จแล้ว เทรนเนอร์ทุกคนสามารถออกกำลังกายในเวลาทำงานได้
“คุณเป็นผู้จัดการสาขา คุณต้องทำให้ดูเป็นตัวอย่าง! หุ่นของคุณต้องดูดีที่สุดในหมู่เทรนเนอร์ทั้งหลาย!”
กั่วลี่เฉิงพลันรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมา “โอเคครับบอสเผย!
“แปลว่า… พวกเราใช้อุปกรณ์ตอนไม่ได้ทำงานก็ได้ใช่มั้ยครับ”
เผยเชียนมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าจริงจัง “พวกคุณใช้อุปกรณ์ตอนไม่ได้ทำงานได้ แต่จะอยู่ในฟิตเนสไม่ได้เพราะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานล่วงเวลาเด็ดขาด”
กั่วลี่เฉิง “…”
แม้คำพูดของบอสเผยจะฟังดูแปลกๆ แต่กั่วลี่เฉิงก็รู้สึกตื้นตันใจอยู่ดี
ฟิตเนสก่อนหน้านี้ไม่ได้ปฏิบัติต่อเหล่าเทรนเนอร์ดีนัก เทรนเนอร์ในวงการมากมายต้องแข่งขันกันเองอย่างตึงเครียด วันนี้คนนี้ขายสมาชิกได้นิดเดียว แต่พรุ่งนี้อีกคนขายคอร์สได้ตั้งหลายคอร์ส เทรนเนอร์ทุกคนต้องกระตือรือร้นกันตลอดเวลา บางครั้งถ้าทำยอดขายได้ไม่ตามเป้าก็อาจถึงขั้นถูกไล่ออก
ส่วนเรื่องสภาพร่างกายของเหล่าเทรนเนอร์ฟิตเนสก็ไม่ได้ใส่ใจแม้แต่น้อย
เทรนเนอร์ส่วนมากไม่มีทางเลือก ต้องอยู่ออกกำลังกายต่อหลังฟิตเนสปิดหนึ่งถึงสองชั่วโมง พวกเขาจะแบ่งเวลาและพลังงานมาออกกำลังกายในเวลาทำงานได้ยังไงในเมื่อสิ่งสำคัญที่สุดก็คือการทำยอดขายให้สูงๆ
แต่บอสเผยต่างไป เขาไม่สนใจยอดขายเลยแม้แต่น้อย แต่ใส่ใจการดูแลรูปร่าง ความฟิตและสุขภาพของเทรนเนอร์มากกว่า!
มีบอสใจกว้างแบบนี้เรียกได้ว่าสวรรค์ทรงโปรดจริงๆ!
เผยเชียนมองสำรวจเหล่าเทรนเนอร์ที่กำลังออกกำลังกายกันอย่างขะมักเขม้น เขากำลังคิดว่ากั่วลี่เฉิงต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะปั้นหุ่นให้ดีกว่าทุกคนที่นี่ น่าจะต้องใช้เวลาและความพยายามไม่น้อยเลยว่าไหม
แบบนี้เขาก็จะไม่มีเวลาและพลังที่จะใช้ดูแลฟิตเนสและดึงลูกค้าให้มาใช้บริการ!
แจ่มไปเลย!
ไม่นานเหล่าเทรนเนอร์ก็เดินเข้ามาทีละคน หลังจากเอ่ยทักทายบอสเผยแล้วทุกคนก็เริ่มกินอาหาร
เผยเชียนมองอาหารเพื่อสุขภาพที่อยู่บนโต๊ะ
อาหารเพื่อสุขภาพบรรจุอยู่ในกล่องอาหารโปร่งใสของโมหยูเดลิเวอรี่ มีข้าวกล้อง มันหวานต้มสองหัว อกไก่ กุ้ง แซลมอน ไข่ต้ม อะโวคาโด มะเขือเทศเชอร์รีและผักกาด
ใช้น้ำมันและเกลือน้อย แต่ปริมาณไม่ได้น้อยเลยเพื่อให้มั่นใจว่าจะอิ่มท้องพอดี
แถมโมหยูเดลิเวอรี่ยังเตรียมผลไม้และข้าวโพดต้มไว้เป็นอาหารว่าง
อาหารเพื่อสุขภาพคืออาหารที่ลดปริมาณต่อมื้อลงแต่เพิ่มจำนวนมื้อด้วยการกินอาหารว่างระหว่างช่วงเช้าและช่วงบ่าย ไม่ว่าจะเป็นนมหนึ่งแก้ว แอปเปิลหนึ่งลูก หรือข้าวโพดต้มหนึ่งฝัก ซึ่งจะทำให้อิ่มพอดีและกระตุ้นการเผาผลาญ การลดปริมาณมื้อกลางวันและมื้อเย็นจะช่วยเผาผลาญไขมันได้ดียิ่งขึ้นด้วย
พอกั่วลี่เฉิงกินอาหารเพื่อสุขภาพแล้ว เขาก็ให้ความเห็นกับบอสเผย
“วัตถุดิบสดและคุณภาพดีมากครับ ผมว่าสารอาหารก็เพียงพอ”
เผยเชียนจับตาดูปฏิกิริยาของกั่วลี่เฉิงและเทรนเนอร์คนอื่นๆ อย่างใกล้ชิดแต่ก็ไม่เจออะไรผิดปกติ ดวงตาของพวกเขาไม่ได้เป็นประกาย เพลงแบ็กกราวน์ไม่ได้ดังขึ้นแต่อย่างใด
ซึ่งนั่นแปลว่าอาหารไม่อร่อย!
อย่างน้อยเมื่อเทียบกับอาหารเพื่อสุขภาพของที่อื่นๆ ซึ่งพวกเขาเคยกิน อาหารมื้อนี้ก็ไม่ได้น่าประทับใจอะไร
แต่เพื่อความแน่ใจเผยเชียนจึงถามออกไป “แล้วรสชาติเป็นไง”
กั่วลี่เฉิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา “ก็เหมือนอาหารเพื่อสุขภาพทั่วๆ ไปนะครับ อาหารพวกนี้ไม่ได้ทำออกมาให้อร่อยอยู่แล้ว ขอแค่กินให้ได้สัดส่วนก็พอ”
เผยเชียนโล่งใจ
ตราบใดที่อาหารเพื่อสุขภาพของที่นี่ไม่ได้ดีไปกว่าที่ขายกันข้างนอกยกเว้นเรื่องราคาและปริมาณ เผยเชียนก็ไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามใดๆ
นั่นเพราะพ่อครัวของโมหยูเดลิเวอรี่เตรียมอาหารเพื่อสุขภาพเหล่านี้ขึ้นมาเป็นพิเศษ พวกเขาลดปริมาณแคลอรีในอาหารแต่ยังคงปริมาณสารอาหารเอาไว้ ดังนั้นจึงไม่ได้ใส่ใจเรื่องรสชาติมากนัก
และเห็นได้ชัดว่าเหล่าเทรนเนอร์เองก็คุ้นชินกับอาหารเพื่อสุขภาพเป็นอย่างดี เรื่องเดียวที่ดีสำหรับอาหารของโมหยูเดลิเวอรี่ก็คือฟรีและปริมาณมาก
เหล่าลูกค้าต้องไม่แฮปปี้ที่ถูกบังคับให้ซื้ออาหารพวกนี้แน่ๆ
ไม่นานทุกคนก็กินเสร็จ
เหล่าเทรนเนอร์เก็บรวบรวมภาชนะและรอให้พนักงานขนส่งมาเก็บกลับไป ส่วนกั่วลี่เฉิงก็พาเผยเชียนเดินดูรอบๆ เพื่อสำรวจสถานการณ์
ฟิตเนสสั่งซื้อสายรัดข้อมือที่มีหมายเลขตามที่เผยเชียนสั่งไว้ พอลูกค้ามาถึงก็มารับสายรัดข้อมือได้ที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ จากนั้นก็ตรงไปหาล็อกเกอร์ที่มีหมายเลขตรงกับสายรัดข้อมือที่ได้รับมา จากนั้นพวกเขาก็แค่ต้องสแกนสายรัดข้อมือเพื่อเปิดใช้งานล็อกเกอร์
ตอนจะออกไป พนักงานที่เคาน์เตอร์จะรับสายรัดข้อมือมาแล้วพิมพ์หมายเลขของสายรัดข้อมือลงในคอมพิวเตอร์
แบบนี้ข้อมูลการออกกำลังกายของลูกค้าก็จะถูกบันทึกไว้
แน่นอนว่าตอนนี้พวกเขายังใช้วิธีโง่ๆ ง่ายๆ ด้วยการพิมพ์ข้อมูลลงในระบบ กั่วลี่เฉิงกำลังคิดว่าในอนาคตจะทำแอปขึ้นมาแก้ปัญหานี้ แต่ตอนนี้ฟิตเนสยังไม่มีลูกค้าเลย ดังนั้นจึงยังไม่มีความจำเป็นต้องทำอะไรแบบนั้น
เผยเชียนมองอุปกรณ์อำนวยความสะดวกอื่นๆ อย่างห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ห้องอาบน้ำและสุขา พลางรู้สึกพอใจมาก
แชมพูและสบู่ราคาแพงถูกจัดเตรียมไว้ในห้องอาบน้ำทุกห้องไม่ต่างจากโรงแรมหรู
ในเมื่อพวกมันถูกใส่ไว้ในเครื่องจ่ายสบู่และเครื่องจ่ายแชมพู ลูกค้าที่มาฟิตเนสจึงไม่รู้ราคา เผยเชียนรู้สึกว่าการเพิ่มค่าใช้จ่ายในจุดที่ลูกค้าไม่ได้สังเกตเป็นไอเดียที่ดีทีเดียว
เขาหันกลับมา หน้าตาพออกพอใจมากๆ
“โอเค รักษาสภาพนี้เอาไว้ ผมขอตัวไปก่อน”
ขณะกำลังจะเปิดประตู เผยเชียนก็ต้องผงะไป
เผยเชียนเห็นว่ามีคู่รักกำลังเดินเข้ามาหลังจากมองสำรวจด้านนอกเรียบร้อย!
ลูกค้าเข้า!
เขาหันไปหากั่วลี่เฉิง “คุณไปต้อนรับ ผมจะอยู่ดูอีกหน่อย”
ที่นี่คือฟิตเนสระดับสูงซึ่งตั้งอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย โลเคชันไม่ได้ดีก็จริงแต่ก็ไม่แย่อะไร ถึงแม้สมาชิกเก่าจะถูกย้ายไปสาขาอื่นแล้ว แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะมีพวกหน้าใหม่ๆ อยากมาสมัครเป็นสมาชิก
เผยเชียนตัดสินใจอยู่ต่อเพราะอยากเห็นปฏิกิริยาของคนคู่นี้หลังจากที่รู้ราคา ดูเสร็จค่อยไปก็ยังไม่สาย!
กั่วลี่เฉิงกำลังจะเดินไปต้องรับคนทั้งคู่ แต่ย่าหลิงก็เดินมาตัดหน้าก่อนพลางส่งสายตาให้
กั่วลี่เฉิงเข้าใจทันทีแล้วรีบถอยฉากไป
เห็นได้ชัดว่าหากอยากได้ลูกค้าที่มาเป็นคู่ก็ต้องให้พนักงานผู้หญิงเข้าไปคุย
นั่นเพราะพวกผู้ชายไม่ค่อยชอบให้เหล่าเทรนเนอร์หนุ่มๆ เข้าใกล้แฟนของตน ดังนั้นย่าหลิงที่เป็นเทรนเนอร์สาวจึงได้เปรียบตรงจุดนี้
นอกจากนี้เธอยังมีกล้ามแถมหน้าตาสะสวย ซึ่งส่วนนี้ก็ดึงความสนใจจากเหล่าชายหนุ่มได้ ดังนั้นย่าหลิงจึงเหมาะที่จะเปิดการขายมากกว่ากั่วลี่เฉิงซึ่งพูดไม่เก่ง
เผยเชียนขมวดคิ้วเมื่อเห็นฉากนี้ novelgu.com
“เธอชื่ออะไร”
กั่วลี่เฉิงรีบตอบทันที “เธอชื่อหลี่ย่าหลิงครับ เป็นเทรนเนอร์สาวที่เจ๋งมากๆ ตอนอยู่ที่เก่าเธอไม่ต้องเอ่ยปากขายคอร์สเลยด้วยซ้ำ แต่มีสมาชิกเดนตายเข้ามาจองคอร์สเพียบ เรารู้จักกันเป็นการส่วนตัวผมก็เลยชวนเธอมาทำที่นี่”
เผยเชียน “?”
ไม่ต้องเอ่ยปากขายคอร์สเลยด้วยซ้ำ แต่มีสมาชิกเดนตายมาจองคอร์สเพียบงั้นเรอะ
นายเอาปัจจัยที่คุมไม่ได้แบบนี้เข้ามาทำไมไม่ทราบ?!
อีกอย่างตอนนี้ย่าหลิงยังลุกไปต้อนรับลูกค้าด้วยตัวเองอีก แบบนี้ไม่โอเค!
ถ้าเธอจีบลูกค้าไม่ได้ก็แล้วไป แต่ถ้าจีบได้ละก็…
อืม ต้องหาวิธี ‘เลื่อนตำแหน่ง’ ให้แม่สาวคนนี้ซะแล้ว
เผยเชียนยังคงนิ่งเงียบพลางคว้ากล้วยที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมา จับตามองไปด้วยกินไปด้วย
ย่าหลิงพาคู่รักเดินดูรอบๆ จากนั้นก็เชิญไปนั่งที่โต๊ะตรงโซนพักผ่อนเพื่อพูดคุย
สิบนาทีต่อมาคนทั้งคู่ก็ออกไป
ย่าหลิงเดินมาหากั่วลี่เฉิงพร้อมใบหน้าผิดหวัง
“ไม่สำเร็จเหรอ” กั่วลี่เฉิงถาม
ย่าหลิงส่ายศีรษะ “ไม่สำเร็จค่ะ”
เผยเชียนลิงโลดอยู่ในใจ แต่ยังคงรักษาอาการไว้ได้ขณะเอ่ยถาม “เกิดอะไรขึ้น”
ย่าหลิงทำหน้าสิ้นหวัง “บอสเผยคะ ตอนแรกทุกอย่างก็เป็นไปได้ดีอยู่หรอกค่ะ ดิฉันพาพวกเขาเดินดูรอบๆ ฟิตเนส ดูคุณภาพของเหล่าเทรนเนอร์ ดูบริการเสริมๆ อื่นๆ ของเรา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาสนใจมากค่ะ
“แต่พอบอกราคาออกไป สีหน้าของผู้ชายก็เปลี่ยนทันที เห็นได้ชัดว่าเขาเคยเป็นสมาชิกของฟิตเนสอื่นมาก่อน หลังจากคำนวณไวๆ แล้วเขาก็สรุปได้ว่าฟิตเนสของเราแพงเกินไป
“ผู้หญิงน่ะชอบบรรยากาศของที่นี่และชอบที่เราคิดเงินเป็นรายครั้ง เพราะสำหรับมือใหม่แบบเธอ จุดนี้ถือเป็นเรื่องดี
“ตอนแรกผู้ชายก็กำลังจะตามใจผู้หญิงแล้วเชียวค่ะ แต่พอดิฉันเริ่มพูดถึงเงื่อนไขพิเศษของฟิตเนสเรา พวกเขาก็รู้สึกว่าคงทำตามไม่ได้…
“แค่ค่าฟิตเนสพวกเขาก็มองว่าแพงเกินไปแล้ว พอต้องจ่ายค่าอาหารเพื่อสุขภาพที่ไม่เอาก็ไม่ได้ ค่าใช้จ่ายก็เลยเกินงบไปน่ะค่ะ
“เพราะงั้น… พวกเขาเลยปฏิเสธ ดิฉันว่าพวกเขาน่าจะไปใช้บริการฟิตเนสที่อยู่แถวนี้แทน”
เผยเชียนถอนหายใจอย่างโล่งอก
แบบนี้เรียกว่าอะไรนะ
รอดมาได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด
กลยุทธ์ที่เขาวางไว้ไล่ลูกค้าพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพ ต่อให้เทรนเนอร์ย่าหลิงออกหน้าเองก็ยังตกลูกค้าไม่ได้อยู่ดี!
แม้ว่าจะเปิดได้สวย แต่เผยเชียนก็เตือนตัวเองให้นิ่งเข้าไว้
เขากระแอมกระไอเคลียร์คอ “ช่างเถอะ ก็แค่ลูกค้าสองคนเอง ฟิตเนสของเรามีศักยภาพจะตาย เสียลูกค้าไปสองคนไม่ได้มีผลอะไรหรอก
“เราก็แค่ต้องใจเย็นๆ อีกไม่นานลูกค้าก็เข้าเอง!
“จริงสิ ผู้จัดการกั่ว อย่าลืมสั่งทำป้ายบอกราคากับเงื่อนไขพิเศษของฟิตเนสเรา พอได้มาแล้วก็เอาไปติดตรงหน้าทางเข้า แบบนี้คนจะได้ไม่เดินเข้ามาถามโน่นถามนี่ให้เหล่าเทรนเนอร์ต้องรำคาญใจ
“คนที่รับข้อกำหนดของเราไม่ได้จะได้ตัดใจตั้งแต่เห็นป้าย
“แทนที่จะเสียเวลาตอบคำถามผู้คน สู้เอาเวลามาดูแลรูปร่างของตัวเองดีกว่า หุ่นฟิตๆ ของพวกคุณคือโฆษณาเดินได้ของฟิตเนสฝากประจำของเราไงล่ะ!”
ย่าหลิงดูงงๆ “คะ?”
ให้ระบุราคาและเงื่อนไขพิเศษไว้ตรงหน้าประตูเลย หรือบอสกลัวว่าจำนวนลูกค้าจะเยอะเกินไป
ไม่ให้แจกใบปลิวก็เรื่องหนึ่ง แต่การโฆษณาโดยชูจุดด้อยก็เป็นอีกเรื่อง บอสเผยคิดอะไรอยู่กันแน่
เผยเชียนยืนขึ้น “เอาละ งั้นผมขอตัวไปก่อน คุณรีบทำป้ายให้เสร็จไวๆ ล่ะ”
กั่วลี่เฉิงรีบรับปาก “แน่นอนครับบอสเผย ไม่ต้องกังวลครับ”
กั่วลี่เฉิงในตอนนี้ดูเชื่อฟังมากๆ ส่วนหลี่ย่าหลิงดูเป็นภัยหน่อยๆ แต่ยังไงกั่วลี่เฉิงก็เป็นผู้จัดการสาขา ตราบใดที่เขาทำตามคำสั่งบอสเผยอย่างเคร่งครัด ทุกอย่างต้องราบรื่นแน่
เผยเชียนเดินออกจากฟิตเนสไปอย่างสบายอารมณ์
แต่เขาก็พบปัญหาอีกข้อ นั่นคือเขาต้องรับมือหลายสิ่งในเวลาเดียวกัน
ตอนนี้เขามีกิจการในมือจำนวนมาก หนำซ้ำเหล่าหัวหน้ากิจการต่างๆ ก็ชอบงุบงิบทำโน่นนี่เงียบๆ จะโผล่มาเฉพาะตอนรายงาน ‘ข่าวดี’ ให้บอสเผยรู้เท่านั้น ซึ่งจัดได้ว่าไม่ใช่เรื่องดีเลย
ยิ่งคิดเผยเชียนก็ยิ่งตระหนักได้ว่าต้องคอยจับตาดูกิจการต่างๆ ไว้ ทั้งยังต้องเพิ่มอำนาจควบคุมของตัวเองกับทั้งบริษัทด้วย
ไม่อย่างนั้นการที่เขาจะขาดทุนคงทำได้ยากขึ้นเรื่อยๆ แน่ ต่อให้เขาทุ่มเวลาดับไฟทั้งวันทั้งคืน สุดท้ายก็น่าจะถูกเผาจนเหลือแต่ซากอยู่ดี
เขาต้องรีบแต่งตั้งองครักษ์พิทักษ์เถิงต๋าให้ไวที่สุด!
