หลังจากเดินสำรวจตึกเรียบร้อย เผยเชียนก็ให้เสี่ยวซุนขับไปส่งเหลียงชิงฟานที่โรงแรมเพื่อพักผ่อน ส่วนเขาจะกลับไปออฟฟิศที่ตึกเฉินฮว่า
จนถึงตอนนี้เผยเชียนวางแผนป้องกันเรื่องบ้านจอมเฉื่อยไว้หลายชั้นแล้ว
ห้องชุดในบ้านจอมเฉื่อยดูสวยงามก็จริง แต่กลับไม่เหมาะที่จะอยู่อาศัยจริงๆ
เพื่อกันไม่ให้เหล่าเศรษฐีเตะตาห้องชุดนี้ เผยเชียนจึงเลือกตกแต่งที่นี่ด้วยสไตล์มินิมอล จะได้ให้บรรยากาศที่ไม่เหมือน ‘วิลล่ากลางสวนสวย’
นอกจากนี้การที่เผยเชียนซื้อตึกหลังนี้และวางแผนจะปล่อยให้เช่า ก็หมายความว่าไม่ว่าจะมีคนมาเช่าห้องชุดทั้งหมดหรือเปล่า ภายในสองสามรอบบัญชีหรืออาจจะมากถึงสิบรอบบัญชี เขาก็ไม่มีทางได้เงินต้นคืน
ราคาห้องชุดพร้อมค่ารีโนเวตอยู่ที่ประมาณ 3.5 ล้านหยวน หากเขาตั้งราคาเช่าไว้ห้องละแปดหรือเก้าพันหยวนต่อเดือน ถึงแม้จะมีคนเช่าอย่างต่อเนื่อง แต่พอหักค่าใช้จ่ายอื่นๆ อย่างค่าทำความสะอาดและค่าซ่อมบำรุงแล้วก็ต้องใช้เวลาสามถึงห้าร้อยเดือนกว่าจะคืนทุนได้
เท่าที่เผยเชียนจำได้ อัตราค่าเช่าอสังหาริมทรัพย์ของประเทศนี้ไม่ค่อยสูงมาก เหตุผลที่คนส่วนใหญ่ชอบซื้อบ้านมากกว่าเป็นเพราะประโยชน์จากการมีทะเบียนบ้าน โรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้าน รวมถึงความเป็นไปได้ที่ราคาอสังหาริมทรัพย์จะเพิ่มสูงขึ้น
แน่นอนว่ามูลค่าของอสังหาริมทรัพย์นั้นไม่เคยตกลงและมีความเป็นไปได้ที่จะเพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ แต่ตราบใดที่เผยเชียนไม่ขายก็ย่อมไม่ได้ประโยชน์จากจุดนี้
ความเป็นไปได้ที่ราคาอสังหาริมทรัพย์จะเพิ่มสูงขึ้นไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเผยเชียน แต่ต่อให้ราคาจะเพิ่มสูงขึ้นเท่าไหร่ ระบบก็จะคิดมูลค่าของสินทรัพย์ถาวรในเงินทุนระบบเพียง 10% เท่านั้น เผยเชียนแค่ต้องระงับความโลภของตัวเอง และจำกัดมูลค่าของสินทรัพย์ถาวรให้ไม่เกินครึ่งหนึ่งของเงินทุนตั้งต้น แบบนี้ก็จะไม่ได้รับผลกระทบมากมายนัก
ดังนั้นไม่ว่าบ้านจอมเฉื่อยจะประสบความสำเร็จหรือไม่ มันจะติดตลาดขึ้นมาหรือเปล่า เผยเชียนก็มองว่าโปรเจ็กต์นี้คุ้มค่าที่จะลงทุนอยู่ดี
แน่นอนว่าจะดีที่สุดถ้ามันไม่ติดตลาด แบบนี้เขาก็น่าจะขาดทุนค่าเช่าห้องชุดได้อย่างน้อยหนึ่งแสนหยวนทุกเดือน
แต่สำหรับเผยเชียนขาดทุนเท่านี้ยังไม่มากพอ เขาต้องคิดหาทางไล่ลูกค้ากลุ่มเป้าหมายซึ่งก็คือคนหนุ่มสาวที่เป็นชนชั้นกลางออกไป
เขามีวิธีหนึ่งที่เรียบง่ายมาก นั่นคือขึ้นราคาค่าเช่าให้แพงเว่อร์!
ณ ปัจจุบันราคาตลาดของห้องชุดแบบนี้ในเมืองจิงโจวอยู่ที่ประมาณหกพันหยวนต่อเดือน ถ้าเช่าร่วมกันสี่ถึงหกคน แต่ละคนก็จะจ่ายเดือนละหนึ่งพันหยวนเท่านั้น
ราคานี้แพงกว่าราคาห้องเช่าในตลาดเล็กน้อย แต่เมื่อมองว่าห้องชุดนี้ตกแต่งอย่างสวยงามมีเฟอร์นิเจอร์ครบครันพร้อมอยู่ ราคาเท่านี้ก็ถือว่าสมเหตุสมผลแล้ว
นั่นแปลว่าถ้าเผยเชียนตั้งราคาค่าเช่าที่หกพันหยวน มันย่อมดึงดูดความสนใจผู้คนจำนวนมากในเมืองจิงโจวซึ่งเป็นเมืองขนาดใหญ่แน่
ในขณะเดียวกัน ระบบก็ไม่ยอมให้เผยเชียนตั้งราคาที่อยู่นอกเหนือช่วงราคาที่สมเหตุสมผล หากเขายืนกรานขึ้นราคาค่าเช่า เขาก็ต้องจัดหาบริการที่มีมูลค่าสมน้ำสมเนื้อให้ด้วยแม้ว่าผู้เช่าจะไม่ต้องการก็ตาม
ดังนั้นเผยเชียนจึงตัดสินใจเพิ่มบริการอื่นๆ ให้กับผู้เช่าห้องชุดทั้งหลาย!
บริการทำความสะอาด : มีบริการทำความสะอาดให้ผู้เช่าห้องชุดทุกห้องของบ้านจอมเฉื่อย ผู้เช่าปฏิเสธไม่ใช้บริการได้ แต่ก็ต้องถูกชาร์จค่าบริการอยู่ดี
เผยเชียนจะจ้างคนทำความสะอาดมาจำนวนหนึ่งเพื่อให้ทำความสะอาดเล็กๆ น้อยๆ ทุกสามวัน และทำความสะอาดใหญ่ทุกหนึ่งสัปดาห์ เหมือนบริการของทางโรงแรม
นิติบุคคลประจำตึก : ทุกตึกจะมีนิติบุคคลประจำที่พร้อมจัดการทุกปัญหาที่เกิดขึ้น นิติบุคคลจะมีข้อมูลของผู้เช่าทั้งหมดและไม่ให้บุคคลอื่นที่ไม่ได้รับอนุญาตเข้ามาในตึก ผู้นิติบุคคลจะทำหน้าที่อย่างเต็มที่เพื่อรักษาสิทธิ์ของผู้เช่า
หากตัวห้องชุดเกิดปัญหาอะไรขึ้น นิติบุคคลสามารถใช้เงินกองกลางของบ้านจอมเฉื่อยซ่อมแซมและซ่อมบำรุงได้ตลอดเวลา ซึ่งบอสเผยยินดีมากๆ
การอัปเกรดเป็นระยะ : สิ่งอำนวยความสะดวกในห้องชุดจะได้รับการอัปเกรดเป็นระยะ ตัวอย่างเช่น อุปกรณ์อัจฉริยะทั้งหลายจะถูกอัปเกรด อุปกรณ์เกมมิ่งใหม่ล่าสุดจะถูกติดตั้ง ผู้เช่าจะได้รับเกมออกใหม่และสมาชิกภาพของเว็บไซต์ผู้ให้บริการวิดีโอมากมาย
แน่นอนว่าสิ่งของทั้งหมดนี้เป็นทรัพย์สินของบ้านจอมเฉื่อย ผู้เช่าไม่มีสิทธิ์นำมันออกไปจากห้องชุด
หลังจากเพิ่มสิ่งเหล่านี้เข้าไป เผยเชียนก็ตั้งใจทดสอบระบบอีกครั้งว่าค่าเช่าซึ่งรวมสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดนี้สามารถตั้งราคาที่เก้าพันหยวนได้หรือเปล่า!
หนึ่งห้องชุดมีห้าห้อง ห้องหนึ่งเล็กกว่าห้องอื่นๆ ซึ่งไม่เหมาะจะเอาไว้ใช้นอน ดังนั้นเผยเชียนจึงตั้งใจจะเปลี่ยนมันเป็นห้องอ่านหนังสือ
แบบนี้ห้องชุดก็จะเหลือห้องนอนเพียงสี่ห้อง
หากคำนวณตามจำนวนวันในแต่ละเดือน ค่าเช่ารายวันของทุกห้องจะตกที่แปดสิบหยวน แม้จะถูกกว่าโรงแรมหรูส่วนใหญ่ในเมืองจิงโจว แต่ก็แพงกว่า 99% ของห้องเช่าทั้งหลายในเมือง
ซึ่งก็หมายความว่าถ้าเช่าเป็นเวลาสั้นๆ อัตราราคาต่อความคุ้มค่าก็ยังอยู่ในกรอบมาตรฐานอยู่ดี
แต่เผยเชียนยังมีกลยุทธ์สุดท้ายอยู่
นั่นคือเขาจะไม่ให้เช่าร่วมและไม่ให้เช่าระยะสั้น
ผู้เช่าจะต้องเช่าห้องชุดทั้งห้อง ข้อมูลของผู้เช่าและผู้เยี่ยมเยือนต้องได้รับลงทะเบียนกับผู้จัดการ
ผู้เช่าจ่ายค่าเช่าเป็นรายเดือนได้โดยที่ไม่ต้องจ่ายค่ามัดจำ แต่สัญญาเช่ามีเฉพาะแบบหกเดือนและหนึ่งปีเท่านั้น และต้องอยู่ให้ครบระยะเวลาด้วย
ผู้เช่าสามารถยกเลิกสัญญาเช่าได้ภายในระยะเวลาที่กำหนดโดยไม่ต้องเสียค่าปรับ และจะได้รับค่าเช่าที่จ่ายไปแล้วของเดือนนั้นๆ คืนด้วย แต่ผู้เช่าจะไม่ได้รับอนุญาตให้เช่าห้องชุดห้องอื่นในบ้านจอมเฉื่อยเป็นเวลาหนึ่งปีหลังจากนั้น
ถ้าทำแบบนี้คนที่คิดจะใช้บ้านจอมเฉื่อยต่างโรงแรมก็ต้องคิดให้ดีอีกรอบก่อน
หากว่ากันตามอัตราเงินเดือนของชาวเมืองจิงโจวในปัจจุบัน ผู้ที่สามารถเช่าบ้านจอมเฉื่อยได้จะต้องเป็นคนรวย
แต่คนรวยย่อมซื้อห้องชุดของตัวเองได้ แล้วพวกเขาจะมาเช่าอยู่ทำไม
ส่วนคนวัยทำงานทั่วๆ ไป พอดูๆ แล้วก็น่าจะมีแค่พนักงานของเถิงต๋าเท่านั้นที่มีปัญญาเช่าห้องชุดในบ้านจอมเฉื่อยได้
แต่พนักงานของเถิงต๋าได้รับอนุญาตให้เช่าห้องชุดในบ้านจอมเฉื่อยรึเปล่า คำตอบคือไม่!
เผยเชียนตั้งใจว่าช่วงแรกเขาจะไม่อนุญาตให้พนักงานของเถิงต๋าเช่าห้องชุดในบ้านจอมเฉื่อย หลังจากที่เขามั่นใจแล้วว่าบ้านจอมเฉื่อยจะไม่ทำกำไรให้ เขาจะสร้างตึกเพิ่มขึ้นและจัดแจงให้พนักงานของเถิงต๋าย้ายเข้าไปอยู่ จากนั้นก็ใช้เงินสวัสดิการที่ได้จากบริษัทมาจ่ายค่าเช่า
แบบนั้นเผยเชียนก็จะยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว!
แน่นอนว่าระบบกำหนดสัดส่วนห้องชุดของแต่ละตึกที่เผยเชียนสามารถให้พนักงานเถิงต๋าเช่าไว้ไม่มาก เพื่อที่จะได้คงจุดประสงค์หลักของโปรเจ็กต์นี้ไว้และยังมีโอกาสที่จะทำกำไรได้อยู่
แต่ถ้าเผยเชียนสร้างตึกได้มากพอ เขาก็สามารถจัดสรรให้พนักงานเถิงต๋าเข้าพักได้ทั้งหมด
แบบนี้สัดส่วนห้องชุดจำนวนไม่มากของแต่ละตึกก็จะมีไว้เพื่อให้พนักงานเถิงต๋าอยู่อาศัย ส่วนห้องชุดที่เหลือก็จะว่างเปล่าไร้คนมาเช่า แบบนี้เผยเชียนก็จะขาดทุนได้แน่ๆ ไม่ใช่เหรอ
สุดท้ายเผยเชียนก็จะหาใครสักคนมาดูแลโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อย
ก่อนหน้านี้เขาใช้วิธีเลือกพนักงานจากกิจการอื่นๆ มาเป็นหัวหน้าคอยดูแลกิจการใหม่ แต่คราวนี้เผยเชียนตัดสินใจใช้วิธีที่แตกต่างออกไป
ดูจะเป็นความคิดที่ดีไม่น้อยถ้าจะให้สถาปนิกเหลียงชิงฟานมาดูแลโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อย
แน่นอนว่าตอนนี้เขายังเป็นพนักงานของบริษัทรับออกแบบโครงสร้างและตกแต่งภายในเกาหลิ่งอยู่ แต่เผยเชียนก็เชื่อมั่นเต็มที่ว่าตราบใดที่เหวี่ยงค้อนได้ถูกจุด เขาต้องกะเทาะกำแพงได้แน่นอน
มันดูไม่ถูกต้องที่สถาปนิกหนุ่มจะมาดูแลโปรเจ็กต์ที่พักอาศัยถูกไหมล่ะ
แต่เผยเชียนก็ต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วนก่อนว่าจะชวนอีกฝ่ายมาทำงานด้วยกันจริงๆ รึเปล่า
ถ้าบ้านจอมเฉื่อยเป็นไปตามที่เผยเชียนคาดการณ์ไว้ และเหลียงชิงฟานทำตามคำสั่งทุกอย่างของเผยเชียนโดยที่ไม่แสดงความอัจฉริยะด้านการบริหารหรือการขายออกมา ถึงตอนนั้นเผยเชียนก็จะพิจารณาดึงตัวอีกฝ่ายมาทำงานด้วย
…
วันพฤหัสที่ 14 เมษายน
ฟิตเนสฝากประจำ
เหล่าเทรนเนอร์พากันนั่งๆ ยืนๆ อยู่ตรงโซนพักผ่อน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี
ที่ฟิตเนสตอนนี้มีเทรนเนอร์ทั้งหมดยี่สิบคน เป็นชายสิบสี่หญิงหก ทุกคนผ่านการประเมินและทดสอบอย่างละเอียดจากกั่วลี่เฉิงก่อนจะจ้างอย่างเป็นทางการ
อุตสาหกรรมฟิตเนสในเมืองจิงโจวไม่ได้ใหญ่โตอะไร และกั่วลี่เฉิงก็มีคนรู้จักอยู่บ้าง หลังจากได้รับการแนะนำให้รู้จัก กั่วลี่เฉิงก็อธิบายระบบการจ่ายเงินเดือนและสวัสดิการของฟิตเนสฝากประจำ จากนั้นก็ได้เทรนเนอร์กลุ่มนี้มาทันทีโนเวลกูดอทคอม
กั่วลี่เฉิงปฏิบัติตามคำแนะนำของบอสเผยอย่างเคร่งครัดขณะเลือกเทรนเนอร์ เขาเลือกคนที่ดูมีความเป็นมืออาชีพ แต่ละคนดูจริงใจและไม่ชอบเข้าหาลูกค้าเพื่อขายคอร์ส ซึ่งก็ไม่ต่างจากกั่วลี่เฉิง
“บอสเกาคะ เราควรทำใบปลิวแจกดีไหมคะ” เทรนเนอร์ใบหน้าหวานสาวรูปร่างดีเอ่ยถาม
เทรนเนอร์สาวคนนี้มีชื่อว่าหลี่ย่าหลิง ตอนนี้ทุกคนอาจเห็นรูปร่างของเธอได้ไม่ชัดนัก แต่ถ้าเธอถอดแจ็กเก็ตออก กล้ามแขนเป็นมัดๆ รวมถึงกล้ามหน้าท้องสี่ลูกจะปรากฏให้เห็นเด่นชัด กล้ามพวกนี้เหมือนจะบอกทุกคนเป็นนัยๆ ว่า ‘หมัดเดียวจอดได้’
เทรนเนอร์คนอื่นๆ หันมองกั่วลี่เฉิงว่าจะตัดสินใจยังไง
กั่วลี่เฉิงพยักหน้า “บอสบอกว่าไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ให้รอลูกค้ามาหาเราเอง”
หลี่ย่าหลิงถอนหายใจเบ่าๆ “เราเชื่อบอสได้เหรอ
“มียิมที่ไหนในประเทศนี้บ้างที่ไม่แจกใบปลิว ไม่ขายสมาชิก ไม่ขายคอร์ส
“ทุกที่ก็ทำเหมือนๆ กันทั้งนั้น ต่อให้ฝืนใจแต่ยังไงก็ต้องทำอยู่ดี
“ฉันว่าไม่ว่าบอสจะสั่งไว้ยังไง เราก็น่าจะต้องลงมือทำอะไรบ้าง”
กั่วลี่เฉิงลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจได้ “ไม่ละ บอสเผยไม่เหมือนบอสคนอื่นๆ”
หลี่ย่าหลิงดูผิดหวัง “คนเป็นบอสแตกต่างกันก็แค่เปลือกนอกเท่านั้น บางคนเข้มงวด บางคนสบายๆ บางคนก็ดูเข้าถึงง่าย แต่ข้างในยังไงก็เหมือนกันหมด พวกเขาอยากให้พนักงานทำงานทำเงินกันทั้งนั้น
“พวกเราไม่ต้องขายสมาชิก แถมยังได้สวัสดิการดีกว่ายิมอื่นๆ เพราะงั้นก็ไม่ควรนั่งงอมืองอเท้า แบบนั้นมันจะดูไม่ดีเอา”
กั่วลี่เฉิงยังคงส่ายหน้า “ถ้าเราแจกใบปลิวเรียกลูกค้าเข้ามาได้แล้วยังไงต่อ อย่าลืมระบบสมาชิกของยิมเราสิ
“พวกเขาต้องมาให้ครบจำนวนในแต่ละสัปดาห์ แถมแพกเกจของฟิตเนสยังพ่วงอาหารเพื่อสุขภาพเข้าไปด้วย
“ต่อให้เราแจกใบปลิว จะมีลูกค้ามาสมัครคอร์สที่เข้มงวดแบบนี้มากขนาดไหนกันเชียว
หลี่ย่าหลิงอึ้งไป “แล้ว…เราควรจะทำยังไงล่ะคะ”
กั่วลี่เฉิงกวาดตามองเหล่าเทรนเนออร์ก่อนจะพูดออกมา “ถ้าเราไม่รู้ว่าบอสมีแผนการอะไร ก็ควรทำตามที่เขาสั่งก็พอ
“บอสเผยต้องมีเหตุผลแน่ๆ ที่ให้เราทำแบบนี้ พวกเราเองก็ไม่ได้ขายเก่งมาตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นก็ไม่ควรยื่นมือไปสอดสุ่มสี่สุ่มห้า
“สรุปคืออย่าคิดมากเกินไป ถ้าบอสไม่พอใจขึ้นมา ผมจะเป็นคนรับผิดชอบเอง
“ตอนนี้ยังไม่มีลูกค้าเลยสักคน เพราะงั้นทุกคนไปออกกำลังกายเถอะ ยิมนี้มีแต่อุปกรณ์ดีๆ อย่าให้พวกมันเสียเปล่าเลย
“แล้วอย่าลืมมากินอาหารเพื่อสุขภาพของฟิตเนสด้วยล่ะ”
ในเมื่อตอนนี้ไม่มีลูกค้า เหล่าเทรนเนอร์จึงไม่มีอะไรทำ ดังนั้นพวกเขาจึงแยกย้ายกันไปออกกำลังกาย
อุปกรณ์ฟิตเนสทั้งหมดเพิ่งสั่งซื้อมาใหม่ ถึงจะไม่ใช่รุ่นที่แพงที่สุด แต่ก็เป็นแบรนด์อุปกรณ์ฟิตเนสชื่อดังคุณภาพเยี่ยมได้มาตรฐานโลก ทุกชิ้นดูคงทนทันสมัยและได้รับการปรับปรุงตามหลักสรีรศาสตร์
ปัจจุบันนี้อุปกรณ์เหล่านี้มีอยู่ในยิมของโรงแรมหรูไม่กี่แห่งเท่านั้น คนทั่วไปไม่มีโอกาสสัมผัสได้ง่ายๆ
กั่วลี่เฉิงสั่งชุดฟอร์มให้เทรนเนอร์ทุกคนด้วย ชุดฟอร์มของพวกเขามีสีเหลืองโดดเด่นสะดุดตา
ขณะเดียวกันพนักงานของโมหยูเดลิเวอรี่สาขาใกล้เคียงก็ได้รับมอบหมายให้ทำอาหารเพื่อสุขภาพจัดส่งให้ฟิตเนสทุกวัน แต่ในเมื่อตอนนี้ฟิตเนสยังไม่มีลูกค้าเลยสักราย ดังนั้นอาหารเพื่อสุขภาพที่มาส่งจึงมีเฉพาะส่วนของพนักงาน
ตอนนี้ห้องวิจัยอาหารเลิศรสยังไม่เสร็จสมบูรณ์ พ่อครัวประจำโมหยูเดลิเวอรี่จึงใช้วิธีลดน้ำมันและเกลือในอาหารสำหรับฟิตเนส แต่ก็ยังมีช่องให้ปรับปรุงและพัฒนาอีกมาก
กั่วลี่เฉิงตั้งใจให้เหล่าเทรนเนอร์ลองชิมอาหารเพื่อสุขภาพพวกนี้ก่อน จากนั้นก็ให้พวกเขาติชมและให้คำแนะนำ พ่อครัวของโมหยูเดลิเวอรี่จะได้เอาความคิดเห็นเหล่านี้ไปพัฒนาต่อ
ตอนเที่ยงคนส่งอาหารของโมหยูเดลิเวอรี่ก็มาถึง
กั่วลี่เฉิงกับเทรนเนอร์อีกสองสามคนช่วยกันยกอาหารเพื่อสุขภาพไปวางไว้ในโซนพักผ่อน ก่อนจะรอให้เทรนเนอร์คนอื่นๆ มากินอาหารร่วมกัน
ก่อนหน้านี้โซนพักผ่อนของฟิตเนสไม่ได้ใหญ่โต มันมีเพื่อขายสมาชิกและขายคอร์สเท่านั้น
แต่เพื่อรองรับเวลาอาหารของลูกค้า กั่วลี่เฉิงจึงปรับปรุงโซนพักผ่อนใหม่และขยายพื้นที่ให้ใหญ่ขึ้น เขายังสั่งซื้อชุดโต๊ะเก้าอี้มาสองสามชุดเพื่อให้เหล่าลูกค้าได้ผลัดเปลี่ยนกันมาใช้บริการ
ตอนที่กั่วลี่เฉิงกำลังจะเรียกเหล่าเทรนเนอร์ให้มากินอาหาร ร่างที่ดูคุ้นตาก็เข้ามาในฟิตเนสเสียก่อน
บอสเผยมา!
กั่วลี่เฉิงรีบลูกไปต้อนรับอีกฝ่ายทันที
เผยเชียนมองไปรอบๆ ฟิตเนสทันทีที่เดินเข้ามา
เทรนเนอร์บางคนกำลังเตรียมตัวกินอาหาร ส่วนบางคนออกกำลังกายอยู่ ไม่มีลูกค้าในฟิตเนสเลยสักคน และไม่มีเทรนเนอร์ออกไปแจกใบปลิวแม้แต่คนเดียว
อืม…
ช่างเป็นภาพที่เจริญหูเจริญตาดีจริงๆ!
