เห็นเผยเชียนหน้าซีดและดูไม่ได้ยินดีปรีดาอะไร หม่าหยางก็รู้สึกสับสนขึ้นมา
“พี่เชียนโกรธที่ผมใช้เงินเยอะเกินไปเหรอ
“คิดว่าไม่ควรไปลงทุนกับบริษัทเล็กๆ ในต่างประเทศด้วยเงินเยอะขนาดนี้เหรอพี่”
เผยเชียน “…”
เห็นสายตาจริงใจของหม่าหยาง เผยเชียนก็พูดไม่ออก
จะบอกว่าไงดีนะ…
เผยเชียนเป็นคนบอกให้ไอ้หม่าลงมือทันทีเมื่อมีโอกาส ไม่ต้องลังเล
แล้วก็เป็นเผยเชียนอีกนั่นแหละที่เป็นคนบอกให้ไอ้หม่าลงทุนในสิ่งที่ชอบ
หนึ่งในงานอดิเรกไม่กี่อย่างของหม่าหยางคือการเล่นเกม Gods Rising กับเพื่อน พอลงทุนกับเกม Gods Risings ไม่ได้ เขาก็ต้องถอยไปลงทุนกับบริษัทต่างประเทศที่ทำเกมแนวเดียวกัน แถมยังทุ่มทุนที่ได้มาไปหมดหน้าตักอีกด้วย
ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ไอ้หม่าก็ทำตามที่เผยเชียนบอกหมด
แถมการลงทุนนี้ยังดูไม่น่าจะรุ่ง ตรงกับที่เผยเชียนต้องการสุดๆ
แต่เผยเชียนกลับรู้สึกปวดใจ เขารู้สึกคุ้นบริษัทนี้อย่างประหลาด!
ไม่ใช่ว่า IOI คือ LOL (League of Legends) ของโลกนี้เหรอ
ที่เผยเชียนตกใจเรื่องไม่คาดฝันนี้ก็เพราะปีก่อนเขาลองหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ดูแล้ว!
เท่าที่เขาจำได้ บริษัท Riot Games ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2006 ในปี 2008 พวกเขาพยายามระดมทุนให้ได้แปดล้านดอลลาร์สหรัฐ มีนักลงทุนสามรายเข้ามาช่วยออกทุนให้
หลังจากนั้นในปี 2011 บริษัท Tencent ก็ทุ่มเงินกว่าสองล้านดอลลาร์สหรัฐเพื่อเข้าซื้อหุ้นส่วนใหญ่
เขาจำได้ว่าเกม LOL เปิดให้บริการในปี 2009
ตอนนี้คือเดือนพฤศจิกายน ปี 2010
หมายความว่าบริษัทนี้ควรจะระดมทุนแปดล้านดอลลาร์สหรัฐได้เรียบร้อยแล้ว
ปีก่อนเผยเชียนพยายามหาข่าวเรื่องนี้ แต่ก็ไม่เจออะไรเลย
เขาไม่ได้คิดอะไรมากในตอนนั้น เพราะคิดว่าคงเป็นความแตกต่างอีกอย่างของโลกนี้ เพราะขนาดเว็บ Bilibili ยังกลายเป็นเว็บอ้ายลี่เต่าเลย จึงไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าบริษัทอื่นๆ มีอะไรเปลี่ยนไป
เผยเชียนไม่ได้สนใจมากนัก เพราะเป็นบริษัทต่างประเทศ เขาคงไม่ได้มีเส้นสายขนาดจะขยายกิจการไปทั่วโลก
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมหาข้อมูลอะไรไม่เจอเลย
ทั้งบริษัทและตัวเกมไม่ได้ใช้ชื่อเดิม Riot Games กลายเป็น Finger Games ส่วน LOL กลายเป็น IOI เผยเชียนเลยหาข้อมูลด้วยชื่อเดิมไม่เจอ!
นอกจากนั้นเหตุการณ์ยังเกิดขึ้นล่าช้าไปสองปี บริษัทเพิ่งจะเปิดราวๆ ปีก่อน จึงไม่แปลกที่จะไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับบริษัทที่เพิ่งเปิดใหม่
เผยเชียนสงสัยมาตลอดว่าสถานการณ์เกม MOBA ในโลกนี้จะเป็นยังไง
เขาไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบคำตอบด้วยวิธีการไม่คาดฝันแบบนี้…
แต่หลังจากตรวจดูหน้าจอระบบ เผยเชียนก็พบว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย
หุ้นส่วนมูลค่าสองล้านดอลลาร์สหรัฐน่าจะนับรวมโดยใช้วิธีการเดียวกันกับวิลล่า ซึ่งสินทรัพย์แบบพิเศษของบริษัทควรจะปรากฏในหน้าจอระบบ
สงสัยเพราะขั้นตอนต่างๆ จะยังไม่เสร็จ มีเอกสารที่ยังต้องจัดการอยู่ ระบบเลยยังไม่นับหุ้นส่วนเป็นสินทรัพย์ของบริษัทอย่างเป็นทางการ
ความคิดมากมายปรากฏขึ้นในหัวเผยเชียน
เขาจ้องตาที่แสนจริงใจของไอ้หม่า ไม่รู้ว่าตอนนี้ควรจะตอบอะไรกลับไปดี
จะด่าก็ไม่ได้ เพราะไอ้หม่าทำตามที่เขาสั่งครบถ้วนทุกอย่าง
หม่าหยางเอาเงินยี่สิบล้านหยวนไปทุ่มลงทุนกับบริษัทเล็กๆ ต่างประเทศหมดหน้าตัก บริษัทลงทุนหยวนเมิ่งตั้งขึ้นเพื่อการนี้ เผยเชียนไม่สามารถกลืนน้ำลายตัวเองและด่าหม่าหยางได้!
หรือจะชมดี เพราะก็น่าชม การลงทุนครั้งนี้น่าจะทำให้หม่าหยางมีอะไรไปอวดคนอื่นทั้งชีวิต
แต่…เผยเชียนก็ทำใจชมไอ้หม่าไม่ได้
เขาสูดหายใจลึกแล้วฝืนพยักหน้า “ไม่เลว แกทำได้ไม่เลวเลย
“แต่ตอนนี้ไม่มีทุนเหลือให้เพิ่มแล้ว แกหาอะไรให้ทุกคนทำหน่อยแล้วกัน อยากเล่นเกมก็เล่นเลย ถ้ามีแผนขั้นต่อไป ฉันจะมาบอก”
เผยเชียนลุกยืนเตรียมกลับออกไป
เขาทนอยู่ในออฟฟิศแสนหดหู่ใจไม่ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
หม่าหยางรีบยกมือเรียก “โห่ พี่เชียน ไม่เล่นเกมกับพวกโปรเพลเยอร์สักหน่อยเหรอ พวกนี้แต้ม 1800 เลยนะ!”
เผยเชียน “…”
หม่าหยางพูดต่อ “เรื่องกินเลี้ยง เดี๋ยวผมโทรจองร้านกับผู้จัดการสาขาหลินเป็นตอนเย็นวันเสาร์ โอเคมั้ยพี่”
เผยเชียน “…”
แกยังมีหน้ามาให้ฉันเลี้ยงข้าวอีกเหรอ!
เผยเชียนพูดอะไรไม่ออก เขาได้แต่ยกมือเป็นสัญลักษณ์โอเคโดยที่ยังหันหลังอยู่ จากนั้นก็เดินกลับออกไปโดยไม่หันมามอง
…
…
พอกลับถึงเถิงต๋า เผยเชียนก็ทิ้งตัวลงนั่งในห้องทำงาน
เขาทบทวนเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว ตอนนี้ต้องคิดว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไงดี
เพิ่งจะเริ่มรอบบัญชีได้ไม่นานก็มีคนถือมีดมาเสียบแล้ว เผยเชียนไม่ทันตั้งตัวว่าจะเกิดอะไรแบบนี้ขึ้น
พวกเขาถือหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์ แถมยังได้สิทธิ์เผยแพร่เกม IOI ในประเทศจีนแต่เพียงผู้เดียว ในเมื่อตอกตะปูปิดฝาโลงไปแล้ว เผยเชียนก็ยกเลิกการลงทุนหรือโอนหุ้นส่วนที่เพิ่งซื้อมาไปให้คนอื่นไม่ได้
เพราะเขาไม่มีเหตุผลดีๆ มาใช้อ้าง
ถ้าไปขายหุ้นทีหลัง ยังไงหุ้นบริษัท Finger Games ก็ต้องขึ้นแน่ ถึงตอนนั้นน่าจะได้เงินเป็นกอบเป็นกำ
ยิ่งคิดเผยเชียนก็ยิ่งมั่นใจว่าไม่ควรขาย
ให้ขายกลางทางก็โง่แล้ว!
ถ้าบริษัท Finger Games เติบโตเหมือนที่เผยเชียนคิดไว้ ทั้งหุ้นที่ถือและสิทธิ์การให้บริการเกมจะทำเงินให้เถิงต๋าได้มากมาย
การทำเงินได้เป็นเหมือนสิ่งปฏิกูลในสายตาบอสเผย แต่ถ้ามีสิ่งปฏิกูลมากๆ…ก็คงยากที่จะไม่นึกสนใจ
ถ้า IOI ทำเงินได้เป็นพันๆ ล้านทุกปี ถึงระบบจะปรับอัตราการแปลงความมั่งคั่งยังไง เผยเชียนก็ยังจะได้เงินแปลงเข้าความมั่งคั่งส่วนบุคคลเป็นจำนวนมากอยู่ดี
ถ้าเป็นเงินแค่หลักล้าน แปลงมาก็ถือว่าไม่ได้มากมายอะไร แต่ถ้าหลักพันล้านก็เป็นอีกเรื่อง
อีกอย่าง ลองคิดดูสิ ฉันเอาตัวเองไปทำเป็นตัวละครกับสกินพิเศษได้ด้วย
ถ้าคิดแบบนี้ก็ถือว่ายอดเยี่ยมไปเลย!
ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามนี้ เผยเชียนก็แค่นอนรอเงินโดยไม่ต้องทำอะไร เป็นแผนการที่ดูดีสุดๆ
เงินทุนระบบที่ได้มาก็เอาไปลงกับธุรกิจโลจิสติกส์และธุรกิจหน้าร้านเพื่อคืนกำไรให้สังคม
เขาหาเงินจากต่างประเทศเข้าประเทศตัวเองได้ กลายเป็นชายหนุ่มผู้เป็นแบบอย่างในเรื่องของความรักชาติ
แน่นอนว่า เขาก็การันตีไม่ได้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นจริงหรือเปล่า
โลกนี้แตกต่างจากโลกก่อน แถมบริษัทกับเกมก็เป็นคนละอย่างกับที่เผยเชียนจำได้ ใครจะรู้ล่ะว่า IOI จะประสบความสำเร็จได้เท่า LOL หรือเปล่า
ถึงจะประสบความสำเร็จได้ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาอีกสองสามปี
กว่าจะถึงตอนนั้นก็ต้องโหมโฆษณาและทำงานหน้าตั้ง เพื่อที่เกมจะขึ้นครองตลาดเกมสากล
ไม่มีใครรู้ว่าอีกสามสี่ปีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
หญ้าขึ้น ม้าก็กิน ถึงในอีกสามสี่ปีข้างหน้าจะนอนรอกินกำไรได้ แต่นั่นก็ไม่ส่งผลต่อแผนการของเผยเชียนในตอนนี้
สุดท้ายแล้วเพื่อผลในระยะยาว เผยเชียนต้องเก็บหุ้นและสิทธิ์ให้บริการเกมไว้
ถ้าในระยะสั้นทำกำไรได้ก็ค่อยหาทางผลาญเงินเพิ่ม เขาเอาไปลงกับกิจการโลจิสติกส์ คลังสินค้า หรือการกุศลได้… ยังไงเผยเชียนก็ต้องหาวิธีเอาเงินไปลงทุนในอุตสาหกรรมต่างๆ เพื่อตอบแทนสังคม
พอมองในมุมนี้ เรื่องราวก็ไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้น
ความหวังในการขาดทุนยังมีอยู่
ยิ่งคิดก็ยิ่งมีไอเดียผุดขึ้นมากมาย ตอนนั้นเองเขาก็คิดอะไรดีๆ ขึ้นได้
“ถ้าอย่างนั้นก็ลองเสี่ยงเพิ่มเลยแล้วกัน!
“ถ้าโลกนี้มี IOI แล้ว ก็แสดงว่าผู้ชนะถูกกำหนดตัวไว้แล้ว
“ถ้าฉันสร้างเกม MOBA ขึ้นมาเองก็ต้องเจ๊งชัวร์ๆ สิ
“เกมนี้จะกลายเป็นเหวไร้ก้นที่โยนเงินลงไปเท่าไหร่ก็ได้ ยังไงก็ไม่มีวันได้คืน!”
เผยเชียนค้นพบโอกาสใหม่ในการผลาญเงิน หลังก้อนเมฆมีแสงสว่างอยู่จริงๆ ด้วย!
อนาคตของเกม IOI ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องดังไปทั่วโลก เกมคุณภาพดีอย่าง Gods Rising จะยังไปรอดอยู่ แต่เกม MOBA อื่นๆ จะเริ่มเจ๊งไปเป็นท่า หรือไม่ก็จางหายไปจากหัวผู้เล่น
ถ้าเป็นอย่างนั้น บริษัทเถิงต๋าก็สร้างเกม MOBA ที่ต้องเจ๊งแน่นอนได้สิ
เผยเชียนจะให้ทุนตั้งต้นก่อนห้าสิบล้านหยวน ถ้าสถานการณ์ดูไม่ดี ก็จะลงทุนเพิ่มอีกห้าสิบล้าน สุดท้ายเกมก็จะสู้กับ IOI ไม่ไหว ต้องล้มหายตายจากไปพร้อมกับทำให้การลงทุนของเถิงต๋าสูญเปล่า
แบบนั้นก็ยอดเยี่ยมไปเลยไม่ใช่เหรอ
ยิ่งคิดเผยเชียนก็ยิ่งรู้สึกว่าแผนนี้มีความเป็นไปได้มาก!
เขาตั้งใจไว้อยู่แล้วว่าจะให้ทุนเถิงต๋าทำเกมห้าสิบล้านหยวน แต่ยังไม่รู้ว่าจะเอาไปพัฒนาอะไรดี
ตอนนี้ไม่ต้องกังวล เพราะเผยเชียนมีเป้าหมายแล้ว!
คิดได้อย่างนั้น เผยเชียนก็รีบเรียกหลี่หย่าต๋ามาหา
“ผมมีไอเดียทำเกมใหม่แล้ว เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังคร่าวๆ”
หลี่หย่าต๋าหยิบสมุดจดเล่มเล็กออกมาจากกระเป๋า “เชิญเลยค่ะบอสเผย”
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามออกไป “คุณเคยเล่นเกม Gods Risings มั้ย เราจะทำเกมใหม่แนวเดียวกันออกมา
“ส่วนชื่อเอาเป็น…GOG ย่อมาจาก Glory of Gods”
LOL IOI COC กับ WOW ก็มีคนใช้ไปหมดแล้ว เผยเชียนจึงมีตัวอักษรเหลือให้ใช้ไม่มาก
ที่เลือกตั้งชื่อว่า GOG ก็ไม่มีอะไรมาก เขาแค่อยากให้เกม GG[1] ไปได้ไวๆ
หลี่หย่าต๋าตั้งหน้าตั้งตารอฟัง
หนึ่งนาทีผ่านไป เธอก็ถามขึ้นด้วยความงุนงง “แค่นี้เหรอคะ”
เผยเชียนพยักหน้า “ใช่”
เขาแค่อยากสร้างเกมโดยใช้งบให้ได้มากที่พูด พวกเธออยากทำอะไรก็ไปจัดการกันเลย
หลี่หย่าต๋าคิดอยู่ครู่หนึ่ง “แต่ถ้าเราทำเกมเลียนแบบ Gods Risings หมดเลย…จะดูไม่เหมาะเอานะคะ
“ถึงจะสามารถเอาระบบการเล่นมาใช้ได้ แต่ดิฉันว่าเราน่าจะโดนด่ากระหน่ำแน่ๆ ค่ะ”
เผยเชียนพยักหน้า “ก็จริง”
เป้าหมายของบอสเผยคือผลาญเงินโดยที่ไม่ทำลายชื่อเสียงบริษัท เพราะฉะนั้นจึงไม่ควรทำอะไรที่จะทำให้คนด่าเอาได้
“ถ้าอย่างนั้นพวกคุณก็ปรับกันตามใจชอบได้เลย
“ถ้าปรับให้ไม่เหลือเค้าเดิม ผู้เล่นก็ไม่น่าจะคิดว่าเป็นเกมลอกเลียนแบบ
“เวอร์ชันแรกทำตัวละครสักยี่สิบตัว วางเป้าหมายว่าจะเปิดให้เล่นภายในสี่เดือน
“ทุนสร้างคือห้าสิบล้านหยวน จัดการกันให้เต็มที่ ถ้าไม่พอมาขอเพิ่มได้”
หลี่หย่าต๋าอึ้งไป “เยอะขนาดนั้นเลยเหรอคะ… ดิฉันเกรงว่าจะใช้ไม่หมด”
ใช้ไม่หมดอย่างนั้นเหรอ
เผยเชียนไม่ชอบใจเลยที่พนักงานของเขาไม่รู้จักใช้ความคิดสร้างสรรค์
เขาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย “ต้องให้ผมสอนวิธีใช้เงินเหรอ
“เอาเงินไปลงกับงานภาพ โมเดล การเคลื่อนไหว เนื้อเรื่องภูมิหลัง หรือรายละเอียดอะไรพวกนี้เพิ่มสิ…”
หลี่หย่าต๋าก้มหน้าจด เธอรู้สึกขายหน้าเล็กน้อย “แต่…ถ้าทำแค่ภาพเดียวให้ตัวละครทั้งยี่สิบกว่าตัว เราก็ไม่ต้องลงเงินกับเรื่องงานภาพเยอะขนาดนั้นนะคะ…”
เผยเชียน “…”
พอมาคิดดูก็จริงแฮะ
พอมีเว็บไซต์รวมทรัพยากร ESRO ทุนที่ใช้สำหรับค้นคว้าและพัฒนาเกมก็ลดลงไปมาก
การจะใช้ทุนห้าสิบล้านให้หมดภายในเวลาสี่เดือนกับภาพหนึ่งภาพให้กับตัวละครยี่สิบกว่าตัวถือว่าเป็นเรื่องยากจริงๆ
แล้วจะทำยังไงดี
เผยเชียนครุ่นคิด มีเกม MOBA ไหนให้ยืมประสบการณ์มาใช้ได้บ้าง
เกม MOBA หลายเกมไปไม่รอด แต่ที่ไปไม่รอดเพราะระบบการเล่นไม่ดี มีบั๊ก หรือทำการตลาดไม่ดีล่ะ
เขาเองก็ไม่แน่ใจ
หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เผยเชียนก็นึกหนทางดีๆ ออก
เขานึกถึงเกมที่อยู่ในช่วงทดลองหลังพัฒนาเสร็จสิ้นมานาน แต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เล่นสักที เพราะผู้พัฒนาไม่มั่นใจ
ที่เป็นอย่างนั้นเพราะผู้พัฒนาจะถือว่าเป็นบุคคลล้มละลายหลังปล่อยเกม
เผยเชียนคิดว่าตัวเองน่าจะเรียนรู้จากประสบการณ์ของพวกเขาได้!
แน่นอนว่าของมีลิขสิทธิ์ก็ต้องจ่าย
ถ้าไม่จ่ายลิขสิทธิ์ก็ไม่สามารถปล่อยเกมได้ ถ้าปล่อยเกมไม่ได้ภายในสองรอบบัญชี ระบบจะปิดตัวเองลง
แต่ถ้าซื้อลิขสิทธิ์มาล่ะ
ต้องใช้เงินเท่าไหร่!
เขาไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเลยสักนิด!
ขอแค่ทุ่มเงินซื้อลิขสิทธิ์ไปเรื่อยๆ ก็จะได้ใช้เงินตามที่ต้องการ
เผยเชียนคิดว่าเป็นไอเดียที่ดีมาก “เราจะซื้อ IP!
“จะในหรือนอกประเทศก็ได้ เราจะซื้อลิขสิทธิ์ตัวละครที่คิดว่าเหมาะมาใช้ ถึงจะแพงแค่ไหน แต่ถ้าเอามาใส่ในเกมเราได้ก็ซื้อเลย
“แล้วก็ไม่ต้องซื้อลิขสิทธิ์ที่ราคาหลักล้าน เราจะซื้อพวกที่ถูกลงมา”
การซื้อลิขสิทธิ์ตัวละครแพงๆ ช่วยผลาญเงินได้เพิ่ม ลิขสิทธิ์ตัวละครดังๆ บางตัวไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน
แต่ตัวละครพวกนั้นก็ดึงดูดผู้เล่นได้มาก ถ้ามีแฟนๆ ตัวละครแห่เข้ามาเล่นเกมกันเป็นโขยง เผยเชียนจะทำยังไง
อีกอย่างยิ่งลิขสิทธิ์ดัง บริษัทก็ต้องจัดการเรื่องต่างๆ มากขึ้น เผยเชียนไม่อยากคุยรายละเอียดสัญญากับบริษัทยักษ์ใหญ่ต่างประเทศทั้งวัน แบบนั้นก็ทั้งเหนื่อยทั้งเสียเวลา
ดังนั้นเผยเชียนจึงเล็งซื้อพวกตัวละครที่ไม่ดัง
ไม่ว่าจะเป็นในหรือนอกประเทศ เขาจะกว้านซื้อลิขสิทธิ์ตัวละครตกยุคหรือตัวละครที่ไม่ดังมายัดใส่เข้าไปในเกม แล้วออกแบบความสามารถตามลักษณะของตัวละคร
ถ้าตัวละครไหนไม่เข้ากับสไตล์เกม เขาจะไปคุยกับเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน จากนั้นก็จ้างนักวาดมืออาชีพมาออกแบบตัวละครใหม่
ทำแบบนี้ก็จะผลาญเงินได้อย่างรวดเร็ว
นอกจากนั้นลิขสิทธิ์ไม่ดังที่ซื้อมาก็ไม่น่าจะช่วยดึงผู้เล่นมาเพิ่มได้ ถือว่าไม่มีความคุ้มค่าต่อราคาที่จ่ายไป
หลี่หย่าต๋ามีคำถามมากมายในหัว เพราะนี่ถือเป็นโปรเจ็กต์แรกจริงๆ ของเธอในฐานะหัวหน้าฝ่ายวางแผน
แต่เผยเชียนกลับยกมือโบก “โอเค คร่าวๆ ประมาณนี้ คุณไปจัดการต่อ ไม่ต้องมาถามอะไรผมนะ ผมไม่อยากไปขัดขวางความคิดคุณ”
หลี่หย่าต๋าเกร็งนิ้วเข้าหากัน “ได้ค่ะบอสเผย”
เธอหันกลับแล้วเดินออกจากห้องทำงานบอสเผยไป หลี่หย่าต๋ารู้สึกว่าภารกิจครั้งนี้หนักหนามาก เพราะเธอไม่ช่ำชองเกมแนว Gods Rising เลย
ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งรู้สึกว่าการจะพัฒนาเกมแบบ Gods Rising ขึ้นมาได้ภายในเวลาสั้นๆ นั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย
ดูเหมือนว่าเธอคงต้องแอบปรึกษาเรื่องนี้กับเปาซวี่ดู
—
[1] ย่อมาจาก Good Game มักพิมพ์หลังจบเกม
