📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 310

บทที่ 310 - ทิศทางใหม่!
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

เผยเชียนกำลังนั่งอ่านคอมเมนต์ตอบกลับกระทู้อยู่ในห้องทำงาน เขานิ่งไปพักหนึ่งจากนั้นก็ถอนหายใจยาว

ไม่นะ!

เผยเชียนตั้งใจบอกทุกคนให้ทำงานให้น้อยลงแล้วหันมาอู้งานให้มากขึ้น แต่ทุกคนกลับเข้าใจว่าเขาขอให้พวกเขาทำงานให้หนักขึ้น แถมยังดูท่าว่าจะทำแบบนั้นกันจริงๆ!

พอได้อ่านคอมเมนต์พนักงานที่ตอบมาว่า ‘จะดูแลสุขภาพตัวเอง’ ‘จะทำงานอย่างเป็นมืออาชีพ’ และ ‘จะสู้ตายเพื่อเถิงต๋า’ เขาก็รู้สึกเหนื่อยอ่อนขึ้นมา

เผยเชียนอยากตอบกลับไป แต่ก็ไม่รู้จะตอบไปว่าอะไรดี

ช่างเถอะ ปล่อยไปแบบนี้แล้วกัน…

ยังไงก็เขียนบอกความในใจไปแล้ว อย่างน้อยก็น่าจะมีพนักงานสักกลุ่มที่เข้าใจสิ่งที่เขาจะสื่อแล้วหันมาอู้งานกัน

เผยเชียนหยิบสมุดจดเล่มเล็กขึ้นมาเตรียมวางแผนสำหรับงานในรอบบัญชีถัดไป

แม้รอบบัญชีนี้จะยาวนานถึงห้าเดือน แต่รอบบัญชีที่แล้วเขาได้ดื่มยาพิษดับกระหายไป ทำให้โอกาสที่จะขาดทุนมีน้อยลง เผยเชียนคิดว่ากิจการต่างๆ น่าจะมีกำไรเยอะขึ้นในเดือนนี้

เพราะไม่อยากเข้าตาจนตอนปิดบัญชี เผยเชียนจึงต้องเตรียมการณ์คิดแผนงานดีๆ ไว้ล่วงหน้า

เขาต้องหาทางกำจัดภัยร้ายที่ซ่อนเร้นอยู่ก่อนที่มันจะทำอันตรายให้!

เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก็นึกขึ้นได้ว่าสิ่งแรกที่ต้องจัดการคือหลินหวานกับฉางหยางเกมส์

ก่อนหน้านี้เขาตกลงร่วมมือกับหลินฉางและหลินหยูวางแผนส่งหลินหวานกลับบ้าน เผยเชียนคิดว่าจะให้หลินหวานรับผิดชอบกิจการใหม่ไปพร้อมๆ กับดูแลฉางหยางเกมส์

พอหลินหวานขาดสมาธิ ต้องวิ่งวุ่นไปมา โอกาสล้มเหลวก็จะเพิ่มขึ้น

ฉางหยางเกมส์เพิ่งจะย้ายไปตึกสำนักงานใหม่ พนักงานเองก็กำลังดี๊ด๊ากับสวัสดิการเต็มเม็ดเต็มหน่วย พวกเขาได้รับการดูแลเหมือนพนักงานของเถิงต๋า ทำให้ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานเพิ่มสูงขึ้นมาก

ถ้าเกมใหม่และกิจการใหม่ขาดทุน นอกจากจะเสียเงินที่ทำได้จากเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือไปหมดแล้ว เถิงต๋ายังต้องให้เงินไปจุนเจืออีก

แค่คิดถึงความสำเร็จที่จะเกิดขึ้น เผยเชียนก็รู้สึกมีความหวังขึ้นมา!

หลินหวานเพิ่งจะสร้างเกมที่ประสบความสำเร็จสุดๆ ไป เธอน่าจะยังลำพองใจในความสำเร็จอยู่

ช่วงเวลาที่กำลังหลงละเลิงนี่แหละที่ทำให้มนุษย์ตามืดบอด

เผยเชียนรีบคิดแผนจัดการหลินหวานกับฉางหยางเกมส์ หลังจากกำหนดทิศทางคร่าวๆ ได้แล้ว เขาก็โทรเรียกคนขับรถให้ไปส่งที่ออฟฟิศใหม่ของฉางหยางเกมส์

ห้องรับรอง

พนักงานสาวฝ่ายธุรการคนใหม่ที่ฉางหยางเกมส์จ้างมากำลังยกชามาเสิร์ฟ

หลินหวานนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเผยเชียน สายตาของเธอเต็มไปด้วยความลำพองใจและความคาดหวัง

เห็นได้ชัดว่าเธอทนรอสร้างเกมถัดไปแทบไม่ไหวแล้ว

พอเห็นสีหน้ามั่นอกมั่นใจของหลินหวาน เผยเชียนก็อดรู้สึกเศร้าขึ้นมาไม่ได้

เรื่องกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง…

พอวิเคราะห์ดูแล้วหลินหยูนั่นแหละที่เป็นคนผิด! ฉันโชคร้ายเองที่ได้เพื่อนร่วมทีมแย่!

ฉันต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียนแล้วเลิกสร้างเกมมือถืออีก!

เผยเชียนตัดสินใจเงียบๆ ในใจ

หลินหวานยกชาขึ้นจิบ “บอสเผยคะ สภาพแวดล้อมในออฟฟิศตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว ทุกคนมีไฟในการทำงานเต็มเปี่ยมเลยค่ะ

“พอได้พักผ่อนกันเต็มที่ ทุกคนก็อดใจรอเริ่มโปรเจ็กต์ถัดไปกันแทบไม่ไหว

“ต้องบอกเลยนะคะว่าจดหมายภายในของบอสเขียนออกมาได้ดีมากๆ สามารถจุดไฟในการทำงานของพนักงานไปพร้อมๆ กับสื่อให้เห็นถึงความเป็นห่วงเป็นใยของบอส

“บอสคิดมาดีมากๆ เลยค่ะ!”

มุมปากของเผยเชียนกระตุกขณะยกชาขึ้นจิบ

เลิกพูดเรื่องจดหมายภายในเถอะ! สิ่งที่ฉันจะสื่อมันตรงข้ามกับสิ่งที่พวกเธอคิด!

เขาตั้งใจจะตอบกลับไป แต่สุดท้ายก็ห้ามตัวเองเอาไว้ก่อน

ช่างเถอะ แก้ต่างไปก็ไม่ได้อะไร

ดูจากอาการของหลินหวานแล้ว เผยเชียนก็พอจะบอกได้ว่าสถานการณ์ฝั่งฉางหยางเกมส์เป็นเหมือนที่เขาคิดเอาไว้

ถ้าพูดให้ดีหน่อยก็ มีใจในการทำงานเต็มเปี่ยม แต่ถ้าพูดแบบกันเองหน่อยก็ กำลังมั่นหน้าสุดๆ

ในเมื่อทุกคนกำลังลำพองใจในตัวเองแบบนี้ งานใหม่ที่จะมอบให้รอบนี้ก็จะง่ายหน่อย

เผยเชียนยกชาขึ้นจิบ พยายามตีหน้านิ่ง “เกมใหม่เหรอ ไม่ต้องรีบก็ได้ ค่อยๆ คิดก่อนเริ่มดีกว่า

“คุณมีไอเดียอะไรดีๆ มั้ย”

เห็นได้ชัดว่าหลินหวานกะเอาไว้แล้วว่าบอสเผยจะต้องถามคำถามนี้ จึงเตรียมคำตอบไว้ล่วงหน้าแล้ว “มีค่ะ! หนูคุยกับเยว่จือโจวและหวังเสี่ยวปินเรื่องนี้แล้ว พวกเรามองว่าควรจะใช้ความสำเร็จของเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือเป็นรากฐาน แล้วสร้างเกมมือถือขึ้นมาอีก

ตอนนี้เกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือทำเงินได้เดือนละสี่ถึงห้าล้านหยวน มีคะแนนรวมในเว็บ TPDb อยู่ที่ 8.9 เราหวังให้เกมมือถือเกมถัดไปทำเงินได้เดือนละสิบล้านหยวนและมีคะแนนรวมอยู่ที่ 9.5 ค่ะ!”

มือของเผยเชียนที่ถือถ้วยชาอยู่สั่นระริก

มีเป้าหมายมันก็ดี แต่เลิกพูดเรื่องน่ากลัวแบบนั้นสักทีเถอะ!

เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่ง

“…ผมจำได้ว่าหวังเสี่ยวปินเคยบอกว่าอยากสร้างเกมสแตนด์อโลน”

ก่อนที่จะตัดสินใจทำเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด เผยเชียนให้พนักงานของฉางหยางเกมส์คิดแผนงานมากันคนละแผน จากนั้นก็จับฉลากเลือกเอาแผนงานหนึ่งมาใช้

เขาจำได้ว่าหวังเสี่ยวปินเขียนแผนทำเกมแสตนด์อโลนที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร แต่ก็ไม่มีจุดบกพร่องเช่นกัน

ตอนนั้นเผยเชียนคิดว่าแผนงานเกมสแตนด์อโลนที่ว่ายังแย่ไม่พอ ถึงจะพอมีโอกาสล้มเหลวอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้สูงเท่าเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด

เขาจึงไม่ได้เลือกแผนงานดังกล่าว

แต่ตอนนี้เผยเชียนเริ่มรู้สึกเสียใจที่ไม่ยอมเลือกแผนนั้น

ถ้าเป็นไปได้ เผยเชียนก็ไม่ได้แคร์ที่จะต้องล้อมคอกหลังวัวหายไปแล้ว เขาเอาแผนเกมสแตนด์อโลนมาใช้เป็นโปรเจ็กต์ใหม่ของฉางหยางเกมส์ได้

หลินหวานยิ้ม “ใช่ค่ะ ก่อนหน้านี้หวังเสี่ยวปินบอกว่าอยากทำเกมสแตนด์อโลน

“แต่หนูจำได้ว่าบอสเผยบอกกลับมาว่าแผนเกมนี้มันธรรมดาไป มีแต่อะไรเดิมๆ ไม่สร้างสรรค์พอ”

เผยเชียนกระแอมกระไอ “ตอนนั้นก็ส่วนของตอนนั้น ตอนนี้ก็คือตอนนี้

“ผมกะว่าจะปรับแก้แผนเกมนั่นให้ออกมา ‘โดดเด่น’ ขึ้น

“เอาจริงๆ แผนนั่นก็ไม่ได้แย่อะไรนะ”

เผยเชียนพยายามตีสีหน้าจริงจังโuเวลกูดoทคoม

หลินหวานยิ้ม เธอคิดว่าบอสเผยพยายามปลอบใจพนักงานอยู่ “หนูเข้าใจที่บอสพูดค่ะ

“หวังเสี่ยวปินพยายามแก้แผนงานตามที่บอสคอมเมนต์มา

“แต่ระหว่างนั้นเกมกลับใจคือฟากฝั่งก็ออกมาพอดี”

เผยเชียน “?”

หลินหวานอธิบาย “ตอนแรกหวังเสี่ยวปินมีไอเดียมากมายที่คิดว่าน่าจะใช้งานได้ แค่พอเห็นเกมกลับใจคือฟากฝั่ง เขาก็คิดว่าคอนเซ็ปต์ที่ตัวเองวางไว้นั้นใช้ไม่ได้ ก็เลยเสียความมั่นใจไปเลยค่ะ

“เขาคิดว่าถึงจะแก้งานของตัวเองยังไง ก็ไม่มีวันทำได้เทียบเท่ามาตรฐานเกมกลับใจคือฟากฝั่ง พอเอามาเทียบกันดู เขาก็มองว่างานของตัวเองไม่ต่างจากขยะ ก็เลยโยนแผนเก่าทิ้งไปแล้วตัดสินใจคิดแผนใหม่ขึ้นมา

“แต่…ก็คิดอะไรไม่ออก

“หนูเคยลองถามเขาดูแล้ว เขาบอกว่าเขียนแผนงานใหม่ไปได้แค่ประมาณสองร้อยคำ เรื่องระบบการเล่นหลักกับแนวเรื่องยังไม่ได้คิดไว้เลยค่ะ”

เผยเชียน “…”

นี่ความผิดฉันอีกแล้วเหรอ

ความสำเร็จของเกมกลับใจคือฟากฝั่งทำให้หวังเสี่ยวปินสูญเสียความมั่นใจ จนคิดว่าต้องแก้แผนงานของตัวเองใหม่เหรอ

ก็หมายความว่าแผนนั้นถูกทิ้งไปแล้วน่ะสิ

เผยเชียนรู้สึกปวดใจขึ้นมา

หนุ่มสาวสมัยนี้ชอบเก็บคำพูดคนอื่นมาคิดมากจริงๆ!

อุปสรรคเล็กน้อยแค่นี้ก็ยอมแพ้กันแล้วเหรอ

เผยเชียนตั้งใจจะให้ฉางหยางเกมส์สร้างเกมใหม่โดยใช้แผนงานของหวังเสี่ยวปิน

ถ้าทำแบบนั้น ถึงเกมจะไม่ขาดทุน แต่จากระบบการเล่นที่ไม่ได้โดดเด่นอะไรอย่างน้อยก็ไม่น่าจะทำกำไรได้มาก ซึ่งก็หมายความว่าจะเป็นภาระกับเผยเชียนน้อยลง

แต่ตอนนี้เขาทำอย่างที่ตั้งใจไม่ได้แล้ว

หวังเสี่ยวปินผิดหวังกับแผนงานเดิมของตัวเองมาก ทีนี้จะทำยังไงดี

เผยเชียนปล่อยให้ฉางหยางเกมส์สร้างเกมมือถือจากความสำเร็จของเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือไม่ได้ เขาต้องหาทางหยุดยั้งเรื่องนี้!

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เผยเชียนก็พูดขึ้น “สร้างเกมมือถือ…ไม่น่าเหมาะ”

“เอ๋ ทำไมล่ะคะ” หลินหวานรอฟังอย่างตั้งใจ

เธอให้ความสำคัญกับสิ่งที่บอสเผยพูดมาก

เผยเชียนอ้ำอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตีหน้าจริงจัง “คนเราต้องกล้าเดินออกมาจากคอมฟอร์ตโซนของตัวเอง ต้องพยายามทลายขีดความสามารถของตัวเองไปเรื่อยๆ

“ถ้าทำเกมมือถือต่อ คุณก็ไม่ต้องห่วงเรื่องการเงิน แต่เงินจำนวนเท่านี้ไม่ได้สำคัญอะไร

“ความสำเร็จที่แท้จริงมาจากการสร้างเกมคุณภาพสูงที่ประสบความสำเร็จด้านชื่อเสียง ถ้าทำเกมแบบนั้นออกมาได้ถึงจะเท่ากับเป็นการทำตามความฝันได้สำเร็จ!”

หลินหวานพยักหน้า เชื่อตามที่อีกฝ่ายพูด

แต่พอคิดๆ ดู เธอก็พูดออกไป “แต่พวกเราสามคนไม่มีใครมีไอเดียดีๆ เลยนะคะ

“ถึงจะอยากสร้างเกมดีๆ ขึ้นมา เราก็ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน”

เผยเชียนยกชาขึ้นจิบด้วยท่าทางสบายๆ “เอ่อ…ผมช่วย…

“ให้แนวทางคร่าวๆ ได้นะ”

หลินหวานผงะไป “แนวทางอะไรเหรอคะ”

“เกมแนวสยองขวัญ” เผยเชียนพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

หลินหวานอึ้งไป “เอ๋”

เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไปอย่างอึดอัดใจ “เกมสยองขวัญ… ไม่มีใครในทีมเคยทำเกมแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เอ่อ แล้วถ้าไม่นับเรื่องเกมสยองขวัญ เกมสแตนด์อโลนธรรมดาทั่วไปก็ไม่มีใครเคยทำเหมือนกันค่ะ

“หนูคิดว่าในทีมน่าจะมีไม่กี่คนที่เคยเล่นเกมสยองขวัญมาก่อน เพราะไม่ค่อยมีใครชอบแนวนี้เท่าไหร่…

“ถ้าจะพูดว่าเราไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยสักนิดก็ไม่ได้เว่อร์เกินเลยค่ะ…”

เผยเชียนยิ้ม

มีคนเคยเล่นเกมแนวนี้แค่ไม่กี่คนเหรอ

เยี่ยมเลย!

ที่เผยเชียนเลือกเกมแนวสยองขวัญก็เพราะได้ไอเดียมาจากประสบการณ์ที่ทีมซย่าเจียงได้สัมผัสที่สวนสนุก

หลังจากที่ทีมสัมภาษณ์บินกลับไปโดยไม่กล่าวคำร่ำลา เผยเชียนก็ไปถามพนักงานเถิงต๋าที่พาทีมสัมภาษณ์ไปสวนสนุกว่าได้เล่นอะไรบ้าง

เขาพบว่าหลายคนเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวอย่างดิ่งพสุธา รถไฟเหาะตีลังกา วงล้อปั่นลูกตุ้ม แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกกลัวมากๆ ก็ตาม

ที่เป็นอย่างนั้นก็น่าจะเพราะคิดว่าไหนๆ ก็มาแล้วแถมยังไม่เสียเงินด้วย

แต่เครื่องเล่นที่คนเข้าน้อยที่สุดคือบ้านผีสิง!

ไม่ใช่แค่ทีมสัมภาษณ์ที่ไม่ยอมเข้า ลูกค้าทั้งหมดที่มาสวนสนุกเองก็ไม่กล้าเข้า

เผยเชียนค้นข้อมูลเรื่องนี้ดูแล้วพบว่า จากเครื่องเล่นทั้งหมดในสวนสนุกของเมืองจิงโจว บ้านผีสิงเป็นเครื่องเล่นที่คนเข้าน้อยที่สุด

หลังจากวิเคราะห์ดูก็พบว่ามีสองเหตุผลด้วยกัน

ลูกค้าหลายคนโดยเฉพาะผู้หญิงกล้าเล่นเครื่องเล่นหวาดเสียวสูงๆ แต่ไม่กล้าเดินเข้าบ้านผีสิง แฟนที่มาด้วยกันก็ปล่อยหญิงสาวไว้ข้างนอกแล้วเข้าไปคนเดียวไม่ได้ ทำให้ลูกค้ากลุ่มใหญ่ข้ามบ้านผีสิงไป

ขณะเดียวกันเส้นทางในบ้านผีสิงก็สั้น แถมในนั้นไม่ได้มีอะไรมาก ถึงจะมีคนลองเข้าไปเล่นบ้าง แต่พอออกมาก็รู้สึกผิดหวังกันและไม่คิดจะกลับไปเล่นอีกเป็นครั้งที่สอง

เผยเชียนได้แรงบันดาลใจจากเรื่องนี้ จึงตัดสินใจนำประสบการณ์ที่ว่ามาแปลงเป็นเกมให้ผู้เล่นได้สัมผัส!

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset