ไอว่ารับรู้ถึงธรรมชาติของเฟเดอเรอร์จากภายในที่แสดงออกมา เฟเดอเรอร์ได้ประสบความพ่ายแพ้ไปแล้วสองครั้งแต่เขาก็ยังกล้ากลับมาที่แทนเซียและต่อสู้อีกครั้ง นี่แสดงถึงความขัดแย้งกันอย่างมากระหว่างสิ่งที่เขาประเมินความสามารถของเขากับความสามารถที่แท้จริงของเขา ดังนั้น ไอว่าสรุปได้ว่า ถึงแม้ว่าเขาจะถูกชาวแทนเซียจับตัวได้ในครั้งนี้ เขาก็ต้องมองหาโอกาสที่จะกลับไปแก้แค้นแน่นอน แต่เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ กับเฟเดอเรอร์ เขารู้ว่าถึงแม้เขาจะพูดกับเฟเดอเรอร์ เขาก็ไม่มีทางที่จะทำตามคำแนะนำของเขา ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของเฟเดอเรอร์ก็คือความหยิ่งยโสของเขา
หลังจากที่เฟเดอเรอร์จัดระเบียบทหารของเขาใหม่อีกครั้งภายในกำแพงเมืองฟาวาร์โก เขาก็ดำเนินการฝึกซ้อมอีกครั้ง ถึงแม้ว่าขวัญกำลังใจของพวกเขาจะสูง แต่จากที่ไอว่ามองเห็น มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการวางท่าทางขึงขังไปแบบนั้นเอง พวกเขาทั้งหมดไม่มีทางเทียบได้กับความความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของทหารฟาวาร์โกที่ผ่านการฝึกฝนมาเป็นเวลาสองเดือน แต่นี้เป็นการยืนยันการคาดเดาของไอว่า เขาเชื่อว่าอีกไม่กี่วัน เฟเดอเรอร์จะต้องส่งทหารไปที่แทนเซียอีกครั้งแน่นอน
มองไปที่ทหารที่กำลังฝึกอยู่เหล่านั้น ไอว่าลอบหัวเราะในใจ หลังจากนั้นอีกสองวันเฟเดอเรอร์ก็มาที่สำนักงานของไอว่า
“เพื่อนเก่า…ฉันต้องการที่จะต่อสู้กับพวกผู้หญิงแทนเซียอีกครั้ง!”
เฟเดอเรอร์พูดออกมาอย่างเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาเปลี่ยนมาใส่ชุดเครื่องแบบนายทหารของเขาแล้ว เขาเชื่อว่าความสามารถของเขาจะแสดงออกมาได้เมื่อสวมใส่ชุดเครื่องแบบนายทหารที่สง่างามเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาได้รับการช่วยเหลือจากทหารของไอว่า ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถโยนความเกลียดชังที่มีต่อไอว่าทิ้งไปได้ แต่ว่าภายนอกของเขายังต้องแสดงมารยาทเล็กๆ น้อยๆ ออกมา
เป็นไปตามที่คิดไว้จริงๆ อาศัยการแสดงออกที่โอ่อ่าของเฟเดอเรอร์และชุดเครื่องแบบทหารทั้งชุดของเขารวมทั้งทหารรับใช้ที่ยืนอยู่ห่างออกไป แต่น่าเสียดาย นอกจากการแสดงออกที่หยาบคายและใจร้อนของเขา ไอว่ามองไม่เห็นสติปัญญาของผู้บัญชาการและจิตสังหารออกมา — แน่นอนว่าเขากำลังจะพ่ายแพ้การต่อสู้ครั้งต่อไปอย่างไม่ต้องสงสัย
“เยี่ยมมาก! ผมไม่รู้ว่าที่เรียกนายทหารท้องถิ่นเล็กๆ แบบผมว่า ‘เพื่อนเก่า’ มีเรื่องอะไรให้ผมช่วยหรือ?”
ไอว่ารู้จักนิสัยของเฟเดอเรอร์ดี เขาไม่น่าจะปล่อยให้คนอื่นเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เขาตัดสินใจที่จะทำ อย่าว่าแต่แรงบันดาลใจของเขาสูงมาก เขาไม่มีทางปล่อยให้ไอว่ามามีส่วนแบ่งในผลงานของเขา ไม่เต็มใจที่จะให้ไอว่าได้มีผลงานบ้างแม้เพียงเล็กน้อย
“ถึงจะมีกำลังคน แต่อย่างไรทั้งหมดก็เป็นทหารของคุณ ผมไม่กล้าไปสั่งการพวกเขาโดยที่ไม่มีอำนาจ แต่เรื่องเสบียงของทหารคิดว่าเพื่อนเก่าน่าจะมีเพียงพอที่จะสนับสนุนกันได้ ถ้าผมกลับไปแล้ว ผมจะต้องรายงานผลงานของเพื่อนเก่าต่อพระราชินีโซเฟียแน่นอน!”
เฟเดอเรอร์รู้ว่าไอว่าไม่น่าจะปฏิเสธคำขอเล็กน้อยของเขา เพราะว่านี้เป็นการทำงานรับใช้พระราชินี ไอว่าเป็นนายทหารท้องถิ่นถ้าไม่ให้ความร่วมมือและขัดขวางเขา ถ้าเขารายงานเรื่องนี้กับพระราชินี แน่นอนว่าพระราชินี่จะต้องลงโทษในความผิดของไอว่า
“ถ้าเป็นเรื่องนี้ ผมไม่มีทางปฏิเสธได้ เสบียงอาหารเป็นของจำเป็น เมื่อคุณเรียกผมว่าเพื่อนเก่าแบบนี้ คุณคงไม่คิดที่จะพูดกับพระราชินีว่าเพื่อนเก่าคนนี้ไม่ยอมสนับสนุนคุณระหว่างการต่อสู้เป็นแน่!”
ไอว่ายังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขา ราวกับว่าเขากำลังทำบุญอยู่
“ผมยอมให้ทหารของผมหิว แต่ก็ไม่มีทางที่จะปล่อยให้ทหารภายใต้การบัญชาของคุณขาดอาหาร แล้วจะให้เราเตรียมของสำหรับการเดินทางเมื่อไหร่ล่ะ เพื่อนเก่า?”
ดวงตาสดใสของไอว่ามองไปที่เฟเดอเรอร์ เขาได้คุยกับเฟเดอเรอร์ในเรื่องนี้แบบดูเป็นเพื่อนกันเล็กน้อย มันชัดเจนสำหรับไอว่าว่า เขาไม่เพียงพอที่จะกลายเป็นศัตรูของเขา เฟเดอเรอร์ไม่น่าจะมาเป็นตัวขวางทางอนาคตในอาชีพการทำงานของเขาได้ เป็นเพียงได้แค่หินรองเท้าเป็นบันไดให้เขาก้าวขึ้นไปเท่านั้น
“ฉันคิดว่าจะออกเดินทางคืนนี้!”
เฟเดอเรอร์ได้เตรียมการทำสงครามรอไว้แล้ว เพียงแค่รอการสนับสนุนเรื่องเสบียงจากไอว่า
“ครั้งนี้ฉันคิดจะใช้วิธีจู่โจมแบบสายฟ้าแลบตีตรงไปที่รังเก่าของชาวแทนเซีย ฉันขอให้เพื่อนเก่าช่วยจัดเตรียมอาหารเช้าสำหรับพี่น้องทหารของผมด้วย ผมไม่สามารถปล่อยให้พี่น้องของผมหิวและต่อสู้ด้วยท้องที่ว่างเปล่า
“ไม่มีปัญหา!”
ไอว่าถ่ายทอดคำสั่งลงไป ให้คนครัวจัดเตรียมอาหารสำหรับกองกำลังของเฟเดอเรอร์ ในช่วงเที่ยงคืน ทหารของเฟเดอเรอร์ก็จัดการอาหารเช้าของพวกเขาเรียบร้อย พร้อมที่จะออกเดินทาง
หลังจากนั้นสิบห้านาที ประตูเมืองฟาวาร์โกก็เปิดออกอย่างช้าๆ กองทัพของเฟเดอเรอร์จำนวนมากมายเคลื่อนทัพออกไป หายไปในความมืดจากฟาวาร์โกเป็นทางยาว
เฟเดอเรอร์ที่ประจำอยู่ที่ด้านท้ายของกองทหาร เขากระตุ้นให้ม้าของเขาหมุนไปรอบๆ โบกมือให้กับไอว่า พูดอย่างมั่นใจและชัดเจนว่า
“เพื่อนเก่า…รออยู่ที่นี่..คอยฟังข่าวดีของฉัน!”
หลังจากนั้น เสียงแส้ม้าก็ดังก้องกังวาน ฟาดลงบนต้นขาหลังของม้า ม้าศึกออกแรงกระโจนทะยานออกไป วิ่งไปที่ด้านหน้าของกองทหาร หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาทีที่เฟเดอเรอร์เดินทางออกไป ไอว่าถ่ายทอดคำสั่งที่จะสู้รบให้กับหัวหน้ากองร้อยทุกคน
ถึงแม้จะมีหลายคนสงสัย ไม่ใช่ว่าเฟเดอเรอร์ออกไปรบแล้วหรือ? เขายังพูดว่าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากทหารของฟาวาร์โก แล้วจะมีภารกิจต่อสู้ได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าทหารที่รักษากำแพงเมืองฟาวาร์โกกับทหารอื่นๆ จะไม่ต้องการสู้รบ ตั้งแต่ที่มีการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ครั้งใหญ่ พวกเขาต่างคันไม้คันมือที่จะต่อสู้แต่ก็ยังไม่มีโอกาส หลังจากที่ทหารของเฟเดอเรอร์ฉี่ราดกางเกงด้วยความกลัวจากการเข้าต่อสู้และพ่ายแพ้ให้กับชาวแทนเซีย เหล่าทหารรักษากำแพงเมืองกับทหารอื่นๆ ต่างก็รู้สึกอัดอั้นตันใจ ร้องขอขึ้นไปครั้งแล้วครั้งเล่าที่จะขอออกไปต่อสู้ แต่เนื่องจากใครบางคนที่ฝ่าฝืนคำสั่งและออกไปต่อสู้ผลก็คือได้รับการลงโทษจากไอว่า ดังนั้น ถ้าไม่มีคำสั่งจากไอว่า ไม่มีใครกล้าที่จะออกไปสู้รบโดยไม่ได้รับอนุญาต
เกี่ยวกับภูมิประเทศรอบฟาวาร์โก สามารถกล่าวได้ว่าไอว่ารู้กระจ่างเหมือนลายมือของเขา เขาสามารถหลับตาแล้วบอกออกมาได้อย่างง่ายดายว่าที่ตรงไหนมีลำธาร ที่ตรงไหนเป็นทางตัน แม้กระทั่งพื้นที่ไหนมีต้นไม้ใหญ่ที่ผิดปกติอยู่ได้อย่างถูกต้องสมบูรณ์ พูดอีกอย่างก็คือ แผนที่ภูมิประเทศของฟาวาร์โกอยู่ในใจของไอว่า นอกจากนี้เขายังได้กำหนดชื่อยอดเขาและช่องเขาเป็นชื่อรหัส ชื่อรหัสเหล่านี้ถูกจดจำโดยหัวหน้ากองร้อยอย่างไม่มีข้อผิดพลาดแม้แต่ชื่อเดียว
ในขณะที่ออกคำสั่ง ไอว่าไม่ได้ประกาศออกไปเพียงแค่ส่งป้ายคำสั่งขนาดเล็กให้กับหัวหน้ากองร้อยทุกคน คำสั่งให้เคลื่อนย้ายอยู่ด้านบนของมันรวมทั้งจำนวนคนที่ต้องรับผิดชอบในการป้องกันแต่ละตำแหน่ง เหมือนกับว่าการจัดการแบบนี้ ไอว่าได้ดำเนินการฝึกซ้อมมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เรียนรู้ทุกอย่างอย่างละเอียดถูกต้องแม่นยำ หัวหน้ากองร้อยแต่ละคนไม่เพียงแต่จะเป็นผู้นำของทหารกลุ่มของเขา หากแต่ว่ายังได้เรียนรู้การจัดวางกองกำลัง วางยุทธวิธีตามวิธีที่ไอว่าได้เรียนรู้มาจากจักรวรรดิอีสต์อีกด้วย พื้นที่ไหนจะต้องใช้ทหารจำนวนกี่คน หัวหน้ากองร้อยเหล่านี้สามารถทำความเข้าใจถึงรายละเอียดภายในคำสั่งเป็นอย่างดี พวกเขาไม่ต้องให้ไอว่าพูดอธิบาย เพียงแค่ป้ายคำสั่งอันเดียวก็เพียงพอแล้ว
ไอว่าส่งทหารชั้นยอดออกไปจนหมดคงเหลือไว้เพียงทหารรักษาประตูเมืองที่มีประสบการณ์ไม่กี่คนอยู่เฝ้ารักษาประตูเมือง เนื่องจากมีการรบกวนชาวฟาวาร์โกบ่อยครั้งจากชาวแทนเซีย กำแพงเมืองของฟาวาร์โกจึงสร้างอย่างมั่นคง สามารถกล่าวได้ว่ามันทนทานต่อการโจมตี ไม่มีทางที่จะทำลายได้
สามในสี่ของชั่วโมงหลังจากที่เฟเดอเรอร์ออกเดินทาง ทหารชั้นยอดจำนวนสองพันคนก็ออกจากกำแพงเมืองฟาวาร์โกตามออกไปและหายไปอย่างรวดเร็วภายใต้ความมืดยามราตรี
ไอว่ากลับมาที่ห้องนอนของเขา ก่อนที่เขาจะกลับมาเขาได้สั่งกับทหารที่รักษากำแพงเมืองว่า ถ้าไม่มีคำสั่งจากเขา ไม่อนุญาตให้ใครเปิดประตูเมือง ใครฝ่าฝืนจะต้องถูกตัดหัวโดยไม่มีการให้อภัย! นอกจากนี้ เขายังสั่งเพิ่มเป็นพิเศษอีกว่า
“ตอนที่ผมกำลังนอนอยู่ ห้ามไม่ให้ใครไปรบกวน ผู้ฝ่าฝืนจะต้องถูกตัดหัวโดยไม่มีการอภัยเช่นกัน!”
ด้านทิศตะวันออกของฟาวาร์โกจมอยู่ในความมืดมิดก่อนรุ่งอรุณ ตอนนี้กองทัพของเฟเดอเรอร์ออกจากหุบเขาฟาวาร์โกเข้าสู่ดินแดนของแทนเซีย
แผ่นดินนี้สร้างความเกลียดชังและความอัปยศอดสูแก่เขาในฐานะของผู้ชาย กระตุ้นความโกรธของเขา เขาแทบจะไม่คำนึงถึงความปลอดภัยและอันตรายใดๆ นำทหารของเขามุ่งตรงเข้าไปยังค่ายของชาวแทนเซีย
ฝุ่นละอองกระจายอย่างรวดเร็วเข้าปกคลุมท้องฟ้าสีเทาหม่นทำให้มันมืดครึ้มมากขึ้น อย่างไรก็ตาม เสียงฝีเท้าจากเกือกม้าที่ดังสนั่นก็ปลุกชาวแทนเซียที่ตื่นตัวขึ้นจากความฝันของเขา
นับเป็นพันปีที่ชาวแทนเซียอาศัยความตื่นตัวของพวกเขาที่จะอยู่ที่นี่ การต่อสู้ของพวกเขาโหดร้ายและเจ้าเล่ห์เหมือนกับหมาป่า เหมือนกับหมาป่าที่รับรู้การโจมตีในขณะที่มันหลับอยู่ ไม่มีแม้แต่เสียงเดียวที่สามารถหลบซ่อนจากการได้ยินของพวกเขาในช่วงกลางคืน — การปล่อยให้เฟเดอเรอร์หลบหนีไปบางทีอาจหมายถึงชาวแทนเซียไม่อยากที่จะเอาชีวิตของเขา
ในเวลาที่กองทัพของเฟเดอเรอร์วิ่งเข้ามาในค่ายของชาวแทนเซียก็เหมือนกับมีระเบิดลงที่กลางค่าย เต็นท์เหล่านั้นถูกฟันเป็นริ้วผ้าจากคมดาบปลิวไสวไปตามสายลม
ทหารของจักรวรรดิฮาสวิ่งไปข้างหน้าทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือนด้วยเสียงการฆ่าฟัน เกือกม้าที่ทรงพลังกระแทกลงกับแผ่นดินแทนเซียด้วยความตื่นเต้น เหมือนกับว่าพวกเขากำลังจะทำลายเผ่าแทนเซียทั้งหมดให้ล่มสลายลงไปกับพื้นดิน
ในช่วงเวลาที่เฟเดอเรอร์คิดว่าทุกสิ่งดำเนินไปอย่างราบลื่น ทหารก็ทยอยกันเข้ามารายงานเขาว่าไม่มีชาวแทนเซียแม้แต่คนเดียวในที่นี้ — ตอนนี้อารมณ์ของเฟเดอเรอร์ไม่สามารถอธิบายได้ว่าเลวร้ายขนาดไหน เขาเข้าใจในทันทีว่าเขาถูกชาวแทนเซียเล่นงานอีกครั้งแล้ว
ในขณะที่เขากำลังคิดว่าข่าวของเขารั่วไหลไปได้อย่างไร กองทัพของเขาก็ถูกล้อมกรอบด้วยกองทหารม้า
ทหารของจักรวรรดิฮาสยังคงจำภาพที่พวกเขาบุกโจมตีแทนเซียครั้งล่าสุดแล้วถูกล้อมรอบแบบนี้ชัดอยู่ในความทรงจำ เพื่อนทหารของเขาถูกฟันจนตายด้วยดาบของผู้หญิงชาวแทนเซีย พวกเขาหลบหนีกลับไปที่ฟาวาร์โกอย่างยากลำบาก แต่ครั้งนี้ไม่น่าจะง่ายแบบนั้น เพราะครั้งนี้จำนวนของชาวแทนเซียที่ล้อมรอบพวกเขาดูเหมือนว่าจะมากกว่าครั้งที่แล้ว
ในขณะที่ทหารจักรวรรดิฮาสยังตกตะลึงอยู่ ม้าตัวใหญ่ก็ออกมาจากกองทหารแทนเซีย ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยหวาน ผิวขาวและรูปร่างสง่างามนั่งอยู่บนหลังม้า ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเวลารุ่งสางแล้ว แต่ภายใต้ความมืดสลัวยามฟ้าสาง ทหารจักรวรรดิฮาสของเฟเดอเรอร์สามารถรับรู้ได้ถึงความอ้อนแอ้น สะโอดสะองของนายทหารหญิงระดับสูงชาวแทนเซียจากท่าทางของเธอบนหลังม้า
อาศัยเต๋าฉีของเขา เฟเดอเรอร์สามารถมองผ่านความมืดสีเทาหม่นยามรุ่งอรุณได้อย่างชัดเจนมองเห็นลักษณะของนายทหารหญิงระดับสูงของแทนเซีย ศีรษะของเธอมีผมยาวประบ่าสีแดง สายลมยามเช้าทำให้ผมของเธอพลิ้วเหมือนกับสายน้ำตกอยู่ด้านหลังศีรษะของเธอ ดวงตาสดใสราวกับน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ถึงแม้ว่าจะห่างจากกันราวสี่สิบเมตร ก็ยังสามารถทำให้เฟเดอเรอร์ นายทหารที่มีความสามารถในการโจมตีระดับขั้น 7 สั่นสะท้านอย่างหนักได้
ขณะที่สายตาของเฟเดอเรอร์กับเธอมาพบกัน หัวใจของเขาก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารจากดวงตาของฝั่งตรงข้ามทำให้เขาถึงกับหนาวลึกลงไปในหัวใจ! ลมหายใจของเขาเริ่มหนาวเย็นผิดปกติ ขาที่กดแนบแน่นอยู่กับสองฝั่งของท้องม้าสั่นเกร็ง
“เฟเดอเรอร์…ไอ้คนไม่มีหัวคิด ครั้งก่อนเราคิดว่าการปล่อยให้แกหนีกลับไปจะทำให้แกรู้จักจดจำความเมตตาของชาวแทนเซีย ไม่คิดเลยว่า แกไม่รักชีวิตบัดซบของแก ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามาโทษเรา! วูยา…จับมันเป็นๆ แล้วส่งไปให้ผู้หญิงที่น่าเกลียดที่สุดของแทนเซีย!”
ผู้หญิงที่สง่างามคนนั้นฟาดแส้ม้าไปข้างหน้าแล้วพูดกับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เธอ
ทันทีที่คำพูดของเธอจบลง กองทหารก็วิ่งไปข้างหน้าตรงไปที่เฟเดอเรอร์ที่อยู่บนหลังม้า ไม่มีการต่อสู้จากทหารที่อยู่ฝั่งด้านเฟเดอเรอร์ที่รีบแยกย้ายกันหลบหนีออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อมองเห็นว่าไม่มีทหารซักคนเดียวอยู่ที่ข้างกายของเขา เฟเดอเรอร์รู้ว่าเขาไม่ใช่คู่มือของผู้หญิงที่ชื่อวูยา เขารีบขี่ม้าหนีทันที แต่ว่าผู้หญิงแทนเซียก็ใกล้เข้ามาถึงตัวของเขาแล้ว หลังจากที่ได้รับบทเรียนไปแล้ว เฟเดอเรอร์ไม่ต้องการตกอยู่ในมือของผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ไม่ต้องพูดถึงเรื่องถูกเหยียดหยาม เขายังถูกผูกอยู่กับหลักไม้เพื่อทรมานและปล่อยให้ทนกับความหนาวเย็น ใครกันที่จะทนรับแบบนั้นได้? ถ้าเขาถูกจับอีกครั้ง เขาจะต้องตายโดยไม่มีหลุมฝังศพแน่นอนเหมือนกับที่ไอว่าได้กล่าวถึงไว้ก่อนแล้ว ถึงแม้ว่าเขาไม่อยากฟังเจ้าหนูไอว่าพูดพล่ามเรื่องไร้สาระ แต่สิ่งที่เขาพูดกลับมาเป็นความจริงในภายหลัง ครั้งก่อนเขาโชคดีแต่ครั้งนี้ชาวแทนเซียจะให้โอกาสเขาอีกครั้งหนึ่งหรือ?
เพื่อไม่ให้ชาวแทนเซียจับตัวเขาได้ เฟเดอเรอร์ไม่สนใจความเป็นตายของทหาร เขาหลบหนีไปในกลุ่มทหารของเขา ทหารบางคนถูกม้าศึกของเขาเหยียบจนตายหรือได้รับบาดเจ็บแต่เขาไม่แยแสสนใจที่จะเหลือบมอง ตบต้นขาหลังของม้าเร่งหลบหนีออกไป
ยามใดที่ชาวแทนเซียใกล้ที่จะจับตัวเขาได้ เขาจะรีบใช้เต๋าฉีของเขาต่อสู้ต้านทาน นี่ไม่พูดถึง ม้าศึกของเขาที่ทำงานอย่างหนักโดยเฉพาะการวิ่งอย่างยาวนาน ยิ่งไปกว่านั้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เฟเดอเรอร์มายังพื้นที่ของแทนเซีย เขาคุ้นเคยกับสภาพภูมิประเทศแถบนี้ เขาไม่ต้องกระตุ้นเตือนม้าศึกของเขา มันก็จะเลือกใช้เส้นทางที่ดีที่สุดเองตลอดการวิ่งอย่างบ้าคลั่งตลอดการเดินทาง
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนกับว่าครั้งนี้ชาวแทนเซียตัดสินใจที่จะเอาชนะ โดยเฉพาะต้องการจับหัวหน้าข้าศึกให้จงได้ จึงไม่ยอมผ่อนคลายการไล่ล่าแม้แต่น้อย ระยะห่างระหว่างทั้งสองไม่เคยเกินกว่า 50-60 เมตร
ตั้งแต่เฟเดอเรอร์ได้หลบหนีออกจากวงล้อมของพวกเขา พวกเขาไม่ยอมที่จะเลิกยังคงติดตามอย่างไม่ลดละ ดังนั้น พวกเขาไม่คาดคิดว่าทหารจักรวรรดิฮาสจะมีการซุ่มโจมตีใดๆ ใจมุ่งอยู่แต่การไล่ตามจับเฟเดอเรอร์
ในขณะที่ม้าของเฟเดอเรอร์ได้หนีเข้ามาอยู่ในดินแดนที่เรียกว่าหุบเขาฟาวาร์โก เขาเพียงได้ยินเสียง ฟึบ ฟึบ ฟึบ ฉับพลันก็มีเชือกดักม้าขวางขึ้นมาที่ด้านหน้าม้าของวูยา เธอยังไม่ทันที่จะพาม้ากระโดดหลบ เชือกดักม้าก็พันที่หน้าแข้งของม้าทำให้ม้าของเธอล้มลง
แต่วูยาไม่ใช่คนธรรมดา เธอเข้าใจทันทีว่าม้าของเธอถูกดักซุ่มโจมตี เพียงแค่เธอออกแรงไปที่สองขา ร่างของเธอก็ทะยานขึ้นไปและพลิกตัวอยู่กลางอากาศ
แต่โชคร้าย ตอนที่เธอพลิกตัวอีกครั้งยามลงสู่พื้นดิน ชั่วพริบตา ผู้เชี่ยวชาญชาวฟาวาร์โกสามสี่คนก็มาอยู่ที่ด้านหน้าของเธอ กดเธอลงกับพื้นดินแล้วมัดเธอเอาไว้
แต่ว่าเฟเดอเรอร์ที่วิ่งหนีเตลิดเปิดเปิงไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้านหลังของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงทหารไล่ล่าด้านหลังเขา เขาก็ไม่กล้าที่จะหยุดแม้สักชั่วครู่ นอกจากฟาดม้าของเขาหลบหนีไปทางเมืองฟาวาร์โก พื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุดก็คือภายในกำแพงเมืองฟาวาร์โก
เฟเดอเรอร์ตั้งแต่เริ่มต้นหลบหนี ม้าของเขาไม่ได้พักแม้เพียงชั่วครู่ มันเหนื่อยล้าจนแทบจะหมดแรง ในเวลาที่เขามาถึงด้านนอกของฟาวาร์โก มันก็เป็นเวลาเที่ยงวัน อย่างไรก็ตาม ประตูเมืองก็ยังไม่ได้เปิดออก
เขาขี่อยู่บนหลังม้า มองไปยังด้านบนของกำแพง เขาไม่มีแรงที่จะตะโกน ได้แต่ร้องเรียกเสียงแหบแห้ง
“ช่วย…เปิด…ประตู…ให้…ฉัน…ที”
หลังจากที่เฟเดอเรอร์ใช้คอที่แหบแห้งของเขาพูดอยู่ไม่กี่คำ เขาก็ฟุบร่างของเขาลงไปกับหลังม้า ถ้าทหารแทนเซียตามเขามาทันในตอนนี้ เขาก็พร้อมที่จะถูกจับมัดอย่างแน่นอน ไอว่าได้มีคำสั่งไว้ก่อนแล้ว ภายใต้คำสั่งของเขา ไม่มีใครกล้าเปิดประตูเมืองโดยพลการ ตอนที่กองทหารชั้นยอดนำตัวผู้หญิงไม่กี่คนพร้อมกับวูยามาถึงประตูเมือง เฟเดอเรอร์ก็นอนหลับไปใต้ประตูเมือง ความร้อนจากแสงแดดแผดเผาไปยังร่างที่บอบช้ำของเขา
“ทำไมไม่เปิดประตูเมืองให้กับผู้บัญชาการเฟเดอเรอร์?”
หัวหน้ากองร้อยคนหนึ่งได้ถามขึ้นแทนเฟเดอเรอร์
“หัวหน้าไอว่าสั่งไว้ ถ้าไม่มีคำสั่งของเขา ไม่อนุญาตให้ใครเปิดประตูเมือง”
ทหารที่อยู่บนประตูเมืองตะโกนตอบกลับด้วยเสียงอันดัง
“รีบไปรายงานหัวหน้าไอว่า เราจับตัวนายทหารระดับสูงชาวแทนเซียมาให้เขา เธอสวยมาก!”
หัวหน้ากองร้อยตะโกนอย่างภาคภูมิใจไปที่กำแพงเมือง การทำผลงานชั้นยอดแบบนี้เพื่อไอว่าถือเป็นเรื่องมีเกียรติ ในประวัติศาสตร์การต่อสู้กับชาวแทนเซีย ไม่เคยมีกรณีที่พวกเขาจับตัวฝั่งตรงข้ามมาเป็นตัวประกันได้ พูดได้ว่า หัวหน้ากองร้อยคนนี้เป็นคนแรกที่ทำได้ จะไม่ให้เขาแสดงตัวออกมาได้อย่างไร?
“จับนายทหารระดับสูงชาวแทนเซียหรือ? ผมจะรีบไปรายงานหัวหน้าทันที!”
ทหารบนกำแพงเมืองก็ตื่นเต้น รีบกลับไปรายงานทันที
หลังจากนั้นไม่นาน ประตูเมืองก็เปิดออก กลุ่มของทหารล้อมรอบวูยาที่ถูกมัดมือมัดเท้าเข้ามาภายในประตูเมือง เฟเดอเรอร์ก็ตามเข้ามาด้วยภายใต้การช่วยเหลือจากทหารคนอื่นๆ
วูยาถูกนำตรงไปที่สำนักงานของไอว่า
