“พระองค์ท่าน…ท่านก็รู้ว่าตระกูลของนายกฯ เกร็กกับนายพลไคล์ไม่ลงรอยกัน ทำไมท่านถึงทำตัวเป็นแม่สื่อ จับคู่แต่งงานระหว่างเด็กของทั้งสองตระกูล?”
นางกำนัลแจนซี่ถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ หญิงสาวอายุ 20 ปี ผู้มีโดเมนการโจมตีและป้องกันระดับขั้น 10 ที่ ระดับที่หาคนเทียบได้ยาก ไม่เข้าใจความคิดของพระราชินีที่รับมือกับการเมืองภายในจักรวรรดิมานานกว่า 10 ปี
“เนื่องจากทั้งสองตระกูลเป็นอริกัน ฉันจึงจับคู่แต่งงานให้กับลูกหลานของเขา พวกเขาสาบานว่าจะจงรักภักดีและสื่อสัตย์ต่อฉัน พวกเขาจะกล้าไม่เชื่อฟังฉันได้อย่างไร? แม้ภายในใจของพวกเขาจะไม่ยินดี อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่กล้าแสดงการปฏิเสธออกมาให้เห็น อำนาจของฉันไม่ได้ขึ้นอยู่กับตระกูลทั้งสอง ถึงพวกเขาจะปกป้องชีวิตของฉันทุกที่ทุกเวลา ฉันก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าอำนาจจะยังคงอยู่ในมือของฉัน”
“ทั้งสองฝ่ายต่างเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่และเป็นขุนพลเจนศึก ฉันจึงต้องระวังอิทธิพลของพวกเขา และถ้าพวกเขาต่อสู้กันทุกวันเหมือนนกกระสากับหอยกาบที่จะพากันย่อยยับลงไปทั้งคู่ นั่นจะเป็นการสูญเสียกองกำลังของจักรวรรดิฮาสของฉัน ถึงจะไม่ต้องกลัวภัยจากเผ่าแทนเซียทางทิศใต้ แต่เราจำเป็นจะต้องระวังภัยจากจักรวรรดินาลัสทางทิศตะวันตก ไม่ต้องกังวล ความขัดแย้งของทั้งสองตระกูลไม่ลดหายไปง่ายๆ เนื่องจากการแต่งงานของทั้งคู่หรอก ที่ฉันต้องการก็คือให้พวกเขาไม่เห็นด้วยกับอีกฝ่ายแต่ก็มีความเกี่ยวพันที่เปราะบางต่อกันจะได้ลดการต่อสู้กันเอง นี่เป็นความปรารถนาที่ฉันอยากให้เกิดขึ้น”
พระราชินีหมุนเก้าอี้ของเธออย่างภาคภูมิใจ ไปหยุดทางด้านหน้าของแจนซี่
“พระองค์ท่าน…ปราดเปรื่องปรีชายิ่งนัก ถ้าเป็นแบบนี้ทั้งสองตระกูลจะได้ไม่ต้องสูญเสียกำลังสู้กัน แต่ก็ไม่ได้เป็นพันธมิตรกัน ทั้งสองฝ่ายจะได้ไม่ต้องวิตกกังวลต่อกันและร่วมมือกันป้องกันจักรวรรดิของเราจากศัตรูภายนอก”
ในที่สุดแจนซี่ก็เข้าใจสาระสำคัญเบื้องหลังที่พระราชินีจัดให้มีการแต่งงานครั้งนี้
“แต่ว่าสาวน้อยน่ารักอย่างดอลลี่ ไม่รู้ว่าจะต้องทนทุกข์กับภาระที่ได้รับมอบหมายครั้งนี้กับเจ้าหนูไอว่าหรือเปล่า เขาจะรู้จักวิธีการที่จะรักผู้หญิงอย่างสุดซึ้งหรือไม่?”
แจนซี่พูดออกมา
“เรื่องนี้…ไม่รู้ว่าเขาจะรู้หรือไม่ ฉันเองก็ยังไม่แน่ใจ ถ้าอย่างนั้น ทำไมเธอไม่หาโอกาสลองทดสอบเขาดูล่ะ?”
ต่อหน้านางกำนัลทั้งสอง พระราชินีโซเฟียไม่มีความลับต้องห้ามใดๆ ปกปิดต่อกันมานานแล้ว ตอนนี้รอยยิ้มอย่างหื่นกระหายปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ
“พระองค์ท่าน…”
หน้าของแจนซี่แดงขึ้นมาด้วยความเอียงอายทันที เธอเป็นหญิงที่พึ่งผ่านพ้นวัยรุ่นมา เมื่อเธอคิดถึงการที่ต้องเป็นตัวแทนไปทดสอบความสามารถ’ด้านนั้น’ของไอว่าแทนดอลลี่
นางกำนัลทั้งสองคนเฝ้าอยู่ด้านข้างพระราชินีทุกวัน พวกเธอปรารถนาที่จะเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ มีความสุขเพลิดเพลินกับชีวิตอิสระและสะดวกสบายภายในบ้านของนายกฯ น่าเสียดายที่พวกเธอไม่ได้เกิดมาในครอบครัวของนายกฯ พวกเธอเกิดมาในครอบครัวที่มีสายเลือดมังกร อาศัยสติปัญญาและการคร่ำเคร่งฝึกฝนโดยใช้ความสามารถพิเศษแต่กำเนิด พวกเธอถึงได้สิทธิมายืนที่ตรงนี้ต่อหน้าพระราชินี นี่อาจจะถือได้ว่าเป็นเรื่องของโชคชะตา ถ้าพวกเธอไม่มีสายเลือดมังกร โชคชะตาแบบนี้ก็จะไม่มีทางเกิดขึ้น ให้พวกเธอได้ยกระดับสถานะ ไม่อย่างนั้นพวกเธอจะไม่มีทางเลือกได้แต่เป็นทาสของพวกผู้ชายเท่านั้น
สายตาที่พระราชินีใช้มองไปที่ไอว่านั้นแตกต่างกับสองนางกำนัลอย่างสิ้นเชิง ในสายตาของพวกเธอ ไอว่าเป็นเพียงแค่เด็กหนุ่มธรรมดา เพียงแต่ฉลาดกว่านายน้อยเฟเดอเรอร์งี่เง่าเท่านั้น ตามการรับรู้ของพวกเธอ ความแข็งแกร่งของไอว่าไม่เกินระดับขั้น 5 ทั้งด้านการป้องกันและการโจมตี ที่จักรวรรดิฮาส ผู้ที่มีความสามารถระดับนี้มีมากมายเหมือนกับก้อนเมฆ ถ้านี่ถือว่าเป็นผู้มีความสามารถพิเศษแล้วละก็ ภายในจักรวรรดิฮาสจะไม่มีใครถูกจัดเป็นขยะแม้แต่ผู้เดียว!
สำหรับพระราชินีแล้ว การได้เห็นไอว่าตอบสนองกับการโจมตีของเฟเดอเรอร์โดยไม่ต้องเสียกิริยาแต่เพียงแค่แสดงออกถึงความสง่างามและสติปัญญาเท่านั้น ยิ่งเมื่อรวมกับการได้รับคำแนะนำจากรูธประกอบ ถ้าไอว่าไม่มีความสามารถใดเป็นพิเศษ รูธไม่มีทางที่จะแนะนำไอว่าให้แก่เธอ
พระราชินีเชื่อในดุลพินิจของรูธ ดังนั้นจึงเชื่อว่าไอว่าไม่ใช่คนที่ไร้ประโยชน์ แต่ถ้าจะอาศัยแค่การแสดงออกอย่างสงบในการรับมือกับเฟเดอเรอร์ เรื่องธรรมดาแบบนี้ก็ไม่สมกับคำแนะนำของรูธ มันต้องมีอะไรที่พิเศษไปกว่านี้ในตัวของไอว่า? แล้วทำไมเธอจึงมองไม่ออก เธอจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบเขาอย่างช้าๆ เธอเชื่อว่าเมื่อถึงเวลาทองแท้ย่อมส่องประกายแสงออกมา
หลังจากไอว่ากลับมาถึงบ้าน นายพลไคล์ถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างที่พระราชวัง ไอว่ามองอย่างกังวลไปที่พ่อของเขาแล้วพูดว่า
“พระราชินีสร้างความยุ่งยากแก่เรา ยกเรื่องที่ยากจะตอบกลับมาให้เรา!”
หลังจากนายพลไคล์ได้ฟังว่าพระราชินีสร้างปัญหายุ่งยากออกมา เขาก็ถามว่ามันเป็นเรื่องอะไร
“พระราชินีต้องการให้ผมรับลูกสาวของนายกฯ เกร็กมาแต่งงานเป็นภรรยา นี่ไม่ใช่การสร้างปัญหาให้พวกเราหรือ?”
แม้ว่าในใจของไอว่าจะชอบดอลลี่ แต่เขารู้ว่าไคล์กับเกร็กไม่มีทางอยู่ร่วมกันได้ เขาจะบอกว่าอยากแต่งงานกับลูกสาวของเกร็กได้อย่างไร? ดังนั้น ไอว่าไม่มีทางเลือกได้แต่แสดงท่าทางโกรธออกมาให้พ่อของเขาเห็น นี่เป็นการรักษาน้ำใจของพ่อของเขาเอาไว้บ้าง
“พระองค์ท่านให้แกแต่งงานกับลูกสาวคนไหนของเกร็ก?”
นายพลไคล์มองไปที่ลูกชายของเขา ไอว่าแสดงออกอย่างหดหู่และเศร้าใจตอบกลับมา
“ผมก็ไม่รู้ว่าคนไหน นายกฯ เกร็กมีลูกสาวหลายคนเหรอ?”
“ตามที่พ่อรู้มา เกร็กมีลูกสาวทั้งหมดห้าคน แต่มีอยู่คนเดียวที่นุ่มนวลและสุภาพอ่อนน้อม สี่คนที่เหลือเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการและวางอำนาจ ยากที่จะรับมือด้วย ไม่รู้ว่าทำไมพระองค์ท่านถึงต้องการให้ลูกชายของฉันแต่งงานกับสาวๆ แบบนั้น”
“ดูเหมือนว่าเธอจะชื่อดอลลี่”
ไอว่าพูดขึ้นมา
“ดอลลี่เหรอ? ดีเลย ลูกสาวของไอ้แก่เกร็ก คนที่สุภาพอ่อนน้อมถ่อมตนที่สุดชื่อว่าดอลลี่ ไม่เพียงแต่สวยยังฉลาดอีกด้วย ถ้าเป็นเธอคนนี้ พ่อของแกก็จะไม่ดึงดันขัดขวางการแต่งงานของแกกับลูกสาวของเกร็ก! แล้วแกละ…ว่ายังไง?”
ไอว่ายังคงแสดงอาการทุกข์และหดหู่ใจออกมา ไม่เผยให้เห็นแม้แต่น้อยของความสุขใจ
“ลูกชายของฉันจะเอาผู้หญิงแบบไหนมาเป็นภรรยามันก็เป็นเรื่องเล็กน้อย มีเพียงแค่พวกคุณหนูของพวกตระกูลชั้นสูงเท่านั้นที่จะเหมาะสมกับตระกูลของเรา ในเมื่อเป็นราชโองการของพระราชินี! เจ้าลูกชาย…นี่แกจะไปที่บ้านของนายกฯ เพื่อจะคุยเรื่องแต่งงานด้วยตัวเองไหม?”
นายพลไคล์คิดจะปล่อยให้ลูกชายของเขาไปแสดงความกล้าหาญที่บ้านของเกร็ก ที่เขาต้องการเห็นมากที่สุดก็คือสีหน้าของเกร็กที่ไม่มีทางเลือก ต้องปล่อยให้ลูกสาวของเขาแต่งงานเข้าประตูบ้านของศัตรูคู่อริ นี่ถือว่าเป็นชัยชนะเล็กๆ น้อยๆ ของเขา
“ถ้าพ่อจัดเตรียมของขวัญที่เหมาะสมได้ทัน ผมก็จะไปบ้านของนายกฯ ในวันพรุ่งนี้ ถือโอกาสไปเยี่ยมเยือนอย่างเป็นทางการกับพ่อตา แม่ยายของผมเลย”
แต่ก่อนที่จะไปจัดการกับเรื่องการแต่งงาน ใจของไอว่าจู่ๆ ก็คิดถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา เป็นผู้หญิง – คุณรูธ
เธอผู้มีร่างกายที่สวยงามและยั่วยวนใจชาย หน้าอกที่พุ่งตระหง่านออกมา สายตาของเธอที่สามารถดูดวิญญาณของผู้ชายได้ ไอว่าไม่สามารถลืมได้แม้แต่สิ่งเดียวเกี่ยวกับเธอ โดยเฉพาะการโดนเธอข่มขืน เธอเป็นผู้หญิงคนแรกของเขา ที่เขาได้ลองลิ้มชิมรสสวาทจากเรือนร่างของเธอ ได้ดูดซับพลังจากร่างของเธอ ไอว่ามีประสบการณ์ในการเพิ่มพลังของเขาในระยะเวลาอันสั้นมาแล้ว ถึงแม้โดเมนการโจมตีและการป้องกันของเขาจะยังไม่ค่อยรุดหน้าเท่าไหร่ แต่ในกรณีของหยินเทคนิคไอว่ารู้สึกได้ว่ามันแตกต่างไปจากเมื่อก่อนอย่างมาก อย่างน้อย ตอนนี้เขาก็สามารถเรียกงูราคะของเขาออกมาได้ ที่สำคัญที่สุดก็คือ อาศัยงูราคะ เขาสามารถเริ่มต้นทำตามความปรารถนาในหัวใจของเขาได้ เกี่ยวกับเรื่องนี้ การฝึกฝนหยินเทคนิคเป็นเรื่องที่มีความสำคัญสูงสุดสำหรับไอว่า
เขาไม่เคยคาดหวังอยากจะเป็นนายพลใดๆ ความปรารถนาของเขาคือการเป็นผู้มีอำนาจเหนือผู้หญิง ทำให้ผู้หญิงคืบคลานต่อหน้าเขา บิดแอ่นร่างกายของเธอรอคอยเขา นั่นจะทำให้เขาเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลก!
แน่นอน ไอว่ายังเป็นเด็กหนุ่มอยู่ เขาไม่เข้าใจว่าสำหรับผู้ชายในการปกป้องผู้หญิงของเขา ที่เขาต้องการก็คือความแข็งแกร่ง เหมือนกับที่เขาที่ไม่สามารถปกป้องตัวเองได้แม้แต่กับผู้หญิงคนเดียว ได้รับความพ่ายแพ้จากผู้หญิง นั่นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเป็น ผู้พิชิตผู้หญิงอย่างแท้จริง
ด้วยความรู้สึกทั้งขอบคุณพร้อมกับความคิดที่อยากจะแก้แค้นในใจของเขา ไอว่ามาที่โรงพยาบาลทหารมอนเตลาโก
ก่อนที่ไอว่าจะมาถึงประตูของโรงพยาบาล โดเมนการรับรู้อันกว้างใหญ่ของรูธก็รับรู้ได้ว่าเขามาที่นี่
“แซลลี่…เจ้าหนูไอว่าคนนั้นมาที่นี่อีกครั้ง เธอช่วยรับหน้าแทนและถ่วงเวลาให้ฉันสักครู่”
รูธมองไปที่รถม้าของไอว่าที่ค่อยๆ จอดข้างสนามหญ้าด้านหน้าของตึกที่ตั้งห้องแลปของเธอผ่านทางหน้าต่าง
เมื่อไอว่าจะเข้ามาที่ห้องแลป แซลลี่ก็เดินออกไป
“นายน้อยไอว่า…คุณมีธุระอะไรหรือ?”
แซลลี่ถามอย่างสุภาพ อย่างแรกคือเธอมีความรู้สึกที่ดีกับไอว่า อย่างที่สองคือไอว่าเป็นลูกชายของนายพลไคล์ ถึงแม้รูธจะกล้าตอแยกับเด็กคนนี้ แต่แซลลี่ไม่กล้าที่จะยั่วยุกับคนของตระกูลโฮลเซอร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอว่า ทายาทอันดับหนึ่งของตระกูล
“ผมมาแสดงความขอบคุณต่อคุณรูธในวันนี้”
เมื่อเทียบกับครั้งแรกที่ไอว่ามาพบรูธ เขาได้เรียนรู้หลายสิ่งในช่วงเวลาไม่กี่วันมานี้ทำให้เขาดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
สำหรับเวลานี้ แซลลี่ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี เพราะว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอยังหาเหตุผลที่ดีมาใช้ถ่วงเวลาไอว่าให้กับรูธตามที่ได้รับมอบหมายไม่ได้
“เธอ…ไม่ได้อยู่ที่นี่”
เมื่อไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้ แซลลี่ให้คำตอบที่คิดว่าดีที่สุดออกไป
“ฝากฉันไปขอบคุณคุณรูธ…แทนคุณได้ไหม?”
“คุณเหรอ?”
ไอว่ามองแซลลี่มากขึ้นอีกครั้ง ถึงแม้ว่าแซลลี่จะไม่มีทักษะแบบรูธ ร่างกายของเธอก็สวยดี แต่พลังที่ได้รับจากเธอเทียบกับของรูธไม่ได้ ดังนั้นไอว่าจึงลังเลเล็กน้อย
“ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะช่วยส่งผ่านความขอบคุณแทนตัวคุณเอง”
แซลลี่พูดอย่างมั่นใจ
ไอว่าก้าวเดินไปข้างหน้า มือหนึ่งจับที่แก้มของเธอ มองอย่างใกล้ชิดไปที่แก้มนุ่มสวยของเธอ
“ผมต้องการนอนกับคุณรูธ คุณจะมาแทนที่เธอได้ไหม?”
ไอว่าพูดด้วยเสียงเบาๆ ที่แซลลี่จะได้ยินเพียงคนเดียวเท่านั้น
ถึงแซลลี่จะไม่ปฏิเสธ รูธยังคงอยู่ข้างในห้อง เธอจะตกลงกับคำร้องขอแบบนี้ได้ยังไง?”
ไอว่ายังไม่ได้เอามือออก หลังจากมองเห็นอาการลังเลของเธอ เขาคาดเดาได้ว่ารูธยังคงอยู่ในแลปแน่นอน เขาค่อยๆ ก็หัวลงอย่างช้าๆ ใกล้เข้าไปทางริมฝีปากแดงเซ็กซี่ของแซลลี่
เมื่อไอว่าใกล้จะจูบแซลลี่ รูธก้าวออกมาจากภายในห้องพร้อมกับหัวเราะ
“ไอว่า…เธอจะมาขอบคุณฉันเรื่องอะไร?”
เธอยิ้มออกมาด้วยความเต็มใจรับกับเรือนร่างสง่าและสวยงามของเธอ วันนี้เธอไม่ได้สวมชุดเครื่องแบบทหาร กลับสวมชุดกระโปรงสั้นเซ็กซี่ลายหนังจระเข้ กับถุงน่องลายตาข่ายยื่นขยายออกมาจากใต้กระโปรงสั้นของเธอ เสื้อแจ๊คเก็ตของเธอรูดซิปเลื่อนลงมาอยู่กลางหน้าอก เผยให้เห็นร่องอกลึกออกมา สภาพกึ่งเปลือยแบบนี้ทำให้ร่ากายของผู้ชายสั่นไหวอยากจะกระทำการบางสิ่ง
เมื่อไอว่ามองเห็นด้านในรอยแยกร่องอกของรูธ เขาก็เงยหน้าขึ้นจากใบหน้าของแซลลี่
“คุณรูธ!”
นี่เป็นการพบกันอีกครั้งระหว่างทั้งคู่ ไอว่าถูกดึงดูดโดยความสดใสของรูธ นิ้วของเขาค่อยๆ เลื่อนออกจากใบหน้าของแซลลี่
“องค์ราชินีได้เห็นหนังสือแนะนำของคุณแล้ว และวางแผนจะรับผมเป็นทหารรักษาพระองค์”
ไอว่าพูดถึงผลการเดินทางของเขาในการไปเข้าพบกับพระราชินี
“ไม่ต้องไปพูดถึงมัน บางทีอาจเป็นเพราะพ่อของเธอ”
ดวงตาของรูธค่อนข้างมีเสน่ห์ ตาสีน้ำทะเลทำให้รู้สึกถึงระลอกของฤดูใบไม้ร่วงเคลื่อนไหวในน้ำทะเลสาบ
“ไม่…ผมรู้สึกว่ามันเป็นเพราะจดหมายแนะนำของคุณทำให้พระราชินีรับตัวผมไว้ ผมรู้สึกได้ ไม่ว่าตระกูลของผมจะมีชื่อเสียงขนาดไหน พระราชินีไม่มีทางว่าจ้างคนที่ไร้ประโยชน์มาอยู่ข้างกายของเธอ คุณคิดว่ายังไง?”
ไอว่าที่ไม่มีการวางฟอร์มทำให้รูธคิดว่าเขาไม่เพียงถ่อมตนแต่ยังเป็นคนที่เข้าใจอะไรได้ง่ายๆ อย่างชัดเจนด้วย
“ถ้าอย่างนั้น เธอคิดว่าอะไรที่เธอมีประโยชน์ล่ะ?”
รูธจ้องมองอย่างลึกซึ้งไปที่ไอว่า นี่ถ้าเป็นการพบกันครั้งแรก ไอว่าคงจะต้องหลอมละลายภายใต้สายตาของเธอไปแล้ว
“นี่เป็นคำถามที่ผมต้องการคำแนะนำจากคุณรูธ”
ไอว่าพูดออกมา
“แซลลี่ ดูเหมือนตรงนี้จะไม่มีอะไรให้เธอต้องช่วยอีกแล้ว”
รูธมองแซลลี่แวบหนึ่งแล้วพูดออกมา จากนั้นแซลลี่ก็รีบถอยกลับออกไป
รูธหันกลับไปทางไอว่าอีกครั้งแล้วพูดว่า
“เธอเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาดจริงๆ เอาละ ฉันจะสอนเธออีกครั้งเดียวเท่านั้น วันนี้ฉันจะไม่มัดเธออีก เธอสามารถสู้กับฉันได้อย่างอิสระอีกยกหนึ่ง ใช้ความสามารถที่แท้จริงของเธอออกมาให้เต็มที่!”
