จี้หยวน พนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งไปร่วมกิจกรรมค่ายพักกลางแจ้ง ระหว่างเดินชมต้นไม้ไปเรื่อยๆ เขาพบกระดานหมากบนตอไม้กลางป่า พอจะหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปกลับปลดล็อกหน้าจอไม่ได้ คิดว่าแบตหมดแล้วจึงรีบกลับไปหาแบตสำรองที่ค่าย แต่พอกลับไปถึงที่ตั้งค่าย กลับไม่มีคนในบริษัทอยู่สักคน แม้แต่เต็นท์ก็หายไปหมด
หลังจากเคลียร์บทสุดท้ายของเกมกากแห่งชาติสำเร็จ เขากลายเป็นตัวประกอบไร้นามในเกมที่ตัวเองเคยเล่น ตัวประกอบแรงค์ EX ที่เหนือธรรมดาและยากจะหยั่งถึง ผู้ชักใยอยู่เบื้องหลังทุกสิ่ง!
ลู่เซิ่งพนักงานรัฐวิสาหกิจ พบว่าตัวเองมาอยู่ในโลกที่ไม่คุ้นเคย กลายเป็นคุณชายร่ำรวยมีเงินทอง แต่ละวันมีกับข้าวสามมื้อ มีสาวใช้อุ่นเตียง เดิมทีเขาคิดจะใช้ชีวิตสบายๆ แบบนี้ไปจนตาย จนกระทั่งว่าที่น้องเขยของเขาตายอย่างลึกลับหลังจากตรวจสอบคดีประหลาด ทั้งยังถูกฆ่าล้างตระกูล!
เยี่ยเว่ยหมิง หนึ่งในเด็กหนุ่มที่ลงทะเบียนสมัครใจอพยพไปต่างโลก เพื่อป้องกันสมองตายระหว่างหลับจำศีลตอนเดินทางในอวกาศ เขาจึงต้องร่วมเล่นเกมออนไลน์ที่มีฉากหลังเป็นยุทธภพ ก่อนจะโดน NPC ลึกลับหลอกเข้าสำนักมือปราบที่ไม่มีวิทยายุทธ์ให้ฝึก
เพื่อความเป็นอมตะ เช่นนั้นเส้นทางการพิชิตโลกก็ได้เริ่มขึ้น ข้า จงซาน ผู้ที่จะสร้างราชวงศ์สวรรค์สูงสุดขึ้นมา ควบคุมโชคและลบล้างเคราะห์กรรมทั้งหมด เพื่อจะมีพลังต่อต้านสวรรค์ สร้างโลกใหม่ขึ้นมา และแสวงหาชีวิตอันเป็นนิรันดร์
ในยุคที่สงครามระหว่างแคว้นคุกรุ่น ข้ามีนามว่าเจียงเจ๋อ นามรองสุยอวิ๋น เกิดในครอบครัวยากไร้ บิดามารดาเสียชีวิต เพื่อเอาตัวรอดจึงพากเพียรเรียนหนังสือและสอบติดได้รับราชการในที่สุด ทว่าราชสำนักกลับเต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงอำนาจ
โรเอล แอสคาร์ดเด็กชายที่โชคชะตาของเขาได้ถูกกำหนดให้เป็นตัวร้ายและเป็นที่น่ารังเกียจในสายตาของใครหลายคน… ซ้ำร้ายชีวิตของเขาได้ถูกขีดเส้นตายไว้แล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรเขาก็ต้องพบกับจุดจบที่โหดร้ายอย่างเลี่ยงไม่ได้ และถ้าเป็นคุณล่ะ…จะทำเช่นไร !!!
ซย่าเฟิง นักศึกษาปีสุดท้ายผู้อ่อนต่อโลก ตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของลูเซียน อีวานส์ เด็กหนุ่มกำพร้าชนชั้นกรรมาชีพที่เฉลียวฉลาด บนโลกที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ แม่มด ลัทธินอกรีต อัศวิน ปีศาจ และศรัทธาในพระเจ้า
สำนักฝึกวิชายุทธ์ชั้นสูงบนกลุ่มดาวจื่อเวยได้สร้างค่ายกลเคลื่อนย้ายมวลสารขนาดใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เพื่อให้สะดวกต่อการบุกเบิกดาราจักรทางใต้ของทางช้างเผือก ชีพจรพลังเซียนของค่ายกลต้องตัดผ่านโลกมนุษย์พอดี หลังจากนี้อีกราว 20 ปี…โลกจะถูกทำลาย
ชายหนุ่มข้ามมิติกาลเวลาครั้งแรกมาสู่ยุคสมัยที่อารยธรรมวรยุทธ์รุ่งเรืองจนถึงที่สุด มุมานะศึกษาและฝึกฝนคัมภีร์สุดยอดวิชาที่เก็บรวบรวมไว้ในวังเทพมากมาย แต่แล้วยุคสมัยอันรุ่งโรจน์ก็ต้องพบพานกับวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายจนหมดสิ้น
หลงอี ชายหนุ่มผู้มีพลังจิตวิญญาณระดับสูง ถูกพรรคมังกรที่เขาสังกัดตามล่าเพียงเพราะเขาไปแก้แค้นให้เพื่อนสาวที่เติบโตมาด้วยกัน ก่อนตายสายฟ้าฟาดลงมายังร่างของเขา แล้วนำจิตวิญญาณของเขาเดินทางสู่โลกใบใหม่
อารายธรรมได้ถูกทำลายและประวัติศาสตร์ได้ถูกลบเลือน มีเพียงฟู่เทียนที่รอดชีวิตมาได้จากการถูกแช่แข็ง สามร้อยปีต่อมา ฟู่เทียนได้ฟื้นขึ้นและใช้ชื่อเทียนเพื่อมีชีวิตต่อไป
เขาตายในงานแต่งของผู้หญิงที่แอบหลงรัก ได้ย้อนเวลากลับไปสมัยเรียน ไม่เพียงหยั่งรู้อนาคต แต่ยังได้รับพลังพิเศษ สิ่งต่างๆ ที่เขาพลาดไปในอดีต เขาจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีก
‘ชอนยออุน’ คือหนึ่งในบุตรทั้งเจ็ดของประมุขพรรคมารผู้ยิ่งใหญ่ แม้มารดาของเขาจะเป็นหญิงรับใช้ในเรือนผู้ไร้ซึ่งอำนาจ ทว่านางกลับได้รับความรักจากท่านประมุขมากกว่าใคร นั่นทำให้บรรดาฮูหยินจากพรรคเสาหลักทั้งหกต่างโกรธแค้นและชิงชัง และมองว่าทั้งคู่เป็นเสี้ยนหนามที่ต้องกำจัดทิ้ง
‘คิมดกจา’ พนักงานออฟฟิศสัญญาจ้างผู้มีชีวิตเรียบง่ายจนถึงขั้นออกจะจืดชืด งานอดิเรกของเขาคือการอ่านนิยายออนไลน์ในแพลตฟอร์ม และวันนี้นิยายแฟนตาซีซึ่งเขาอ่าน (ฟรี) มาตลอดสิบกว่าปีก็จบบริบูรณ์แล้ว
ซ่งอิง คิดว่าชีวิตนี้ตนเองจะเป็นเพียงหญิงสาวชาวนาเรียบง่ายคนหนึ่งที่ไม่ออกเรือนไปตลอดชีวิต แต่บัดนี้ที่ดินของครอบครัวมีภูตโสมโผล่มาตนหนึ่ง จากนั้นไม่นานก็ตามมาด้วยปีศาจกบเขียว พอเลี้ยงไก่มันก็บินได้! เลี้ยงลามันก็หัวเราะได้!?…
เดิมที เจี่ยนอีหลิง (简一凌) เป็นตัวละครประกอบที่มีชะตากรรมเป็นแนวหน้ากล้าตาย แต่ทว่าเมื่อตอนนี้เธอมีความทรงจำจากเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เจี่ยนอีหลิง ซึ่งเป็นผู้อ่านได้ย้ายเข้ามามีตัวตนในนิยาย จึงได้เปลี่ยนแปลงตนเองไปเป็นผู้มีอิทธิพลอยู่เบื้องหลัง ไม่เพียงแต่เจี่ยนอีหลิงจะไม่สนใจในตัวเอกชาย แต่เธอยังคงทำให้ผู้คนรอบกายเธอตกตะลึง สับสน งงงัน
ซูเฉินเคราะห์ร้ายสูญเสียการมองเห็นจากการเผชิญหน้ากับชายแก่ลึกลับ จากเด็กหนุ่มที่เคยยืนอยู่จุดสูงสุดในตระกูลกลับร่วงลงมาสู่ก้นเหวแห่งความมืดมิด แม้จะทุกข์ทรมานกับโลกอันดำมืด แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้โดยง่าย
ยูอิลฮานคือคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเสมอ ถูกทิ้งจากการการปิกนิกของโรงเรียนประถม ถูกทิ้งจากการเข้าค่ายในมัธยมต้น ถูกทิ้งจากการเข้าท่องเที่ยวในมัธยมปลาย ในท้ายที่สุดแล้วฉันก็กลายมาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วยังไงล่ะ? ฉันก็ยังถูกมนุษยชาติทิ้งเอาไว้อีกงั้นหรอ?
บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!” บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ” บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”
