นอกจากนั้นเหออันยังสังเกตเห็นความแตกต่างในเรื่องขนาดของสิ่งปลูกสร้างและยูนิตต่างๆ ใน เกม Mission & Choice ฐานทัพมีขนาดใหญ่กว่ายานรบอวกาศหลายเท่า ยานรบอวกาศขนาดใหญ่กว่ายานรบทั่วไปหลายสิบเท่า ยานรบทั่วไปขนาดใหญ่กว่า ‘สกายลาร์ก’ ยูนิตรบย่อยที่มีขนาดเล็กที่สุดหลายสิบเท่า
แผนที่ทั้งหมดของเกม Mission & Choice จึงดูใหญ่มาก มุมมองจะเปลี่ยนไปมากเมื่อมองจากจุดสูงสุดและจุดต่ำสุด เมื่อมองจากจุดต่ำสุดจะเห็นรายละเอียดชุดเกราะของนักรบสกายลาร์ก ส่วนจากจุดสูงสุดจะเห็นภาพรวมของฐานทัพขนาดใหญ่
พอซูมออกไปสุดๆ นักรบสกายลาร์กที่เดินอยู่บนพื้นดินก็จะดูเป็นเหมือนมด
ยูนิตต่างๆ กระจายตัวออกไปในระดับความสูงที่ต่างกัน ยานรบอวกาศอยู่สูงที่สุด ถัดลงมาเป็นยานรบทั่วไป ถัดลงมาอีกเป็นทีมรบสกายลาร์กที่กระโดดร่มจากยานรบลงภาคพื้นดิน
ดังนั้นผู้เล่นจึงต้องคอยปรับมุมมองเพื่อให้สามารถสังเกตภาพรวมของสนามรบได้ดีขึ้น
ปัญหาที่เกิดขึ้นก็ชัดเจนเหมือนกัน คือคอมพิวเตอร์ที่ใช้เล่นต้องสเป็กสูงมากและเล่นได้ไม่ค่อยสะดวกนัก
ในเกมแนว RTS สุดคลาสสิกอย่าง ‘Fantasy Battle’ กับ ‘Starcraft 2’ สัดส่วนของยูนิตต่างๆ นั้นไม่สมจริง หลายๆ ยูนิตขนาดแตกต่างกันหลายสิบเท่าในเนื้อเรื่อง แต่ในเกมขนาดต่างกันมากสุดก็แค่หนึ่งเท่า
เพราะเกมแนว RTS มีการสั่งงานในเกมเยอะมากและต้องการสมดุลในระดับสูง
ถ้าทำตามขนาดจริง ยานแม่ลำใหญ่กับยานรบลาดตระเวนต้องเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่าไหร่ ยูนิตจะบังกันจนผู้เล่นมองไม่เห็นรึเปล่า ยูนิตเล็กๆ จะบังคับได้ยากไหม ต้องจำกัดความเสียหายที่ยูนิตขนาดเล็กสร้างให้กับยูนิตขนาดใหญ่รึเปล่า ยูนิตทหารกลุ่มเดียวระเบิดฐานทัพด้วยปืนกลจะไม่ถือว่าผิดหลักวิทยาศาสตร์ใช่ไหม
ท้ายที่สุดแล้วเกม RTS ก็เป็นแค่เกม ไม่ใช่การจำลองสงคราม การแก้ไขปัญหาเหล่านี้ทั้งเปลืองเวลาและผลตอบแทนที่ได้ก็ไม่คุ้ม แถมยังแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะแก้ปัญหาได้ทั้งหมด ดังนั้นเกม RTS แบบดั้งเดิมจึงยอมสละความสมจริงเพื่อแลกกับความสมดุลและการเล่นที่ง่ายขึ้น
เกม Mission & Choice ทำตรงกันข้ามด้วยการเพิ่มความสมจริง แต่ก็หมายความว่าความสมดุลและความง่ายในการเล่นจะหายไป
ในเกม RTS แบบดั้งเดิมทหารสามสิบนายระเบิดรถถังทิ้งได้อย่างง่ายดาย แต่ในเกม Mission & Choice ไม่ว่าจะขนพลปืนกลไปสู้กับยานรบภาคพื้นดินขนาดใหญ่กี่นาย สุดท้ายก็มีแต่จะตายเรียบ
เหออันมองว่าจุดนี้เพิ่มโอกาสล้มเหลวของเกมขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ระดับความยากของเกมก็ถือว่าต่ำมากจริงๆ
เหออันอายุเยอะแล้ว ความเร็วในการตอบสนองและความเร็วมือเทียบกับคนอายุน้อยไม่ได้ แต่เขาก็สั่งการในเกมได้อย่างไม่ยากเกินไป
เพราะโดยพื้นฐานแล้วยูนิตในเกมจะเคลื่อนที่เป็นขบวนรบ ตัวอย่างเช่น ยูนิตรบพื้นฐานที่สุดอย่าง ‘ทีมสกายลาร์ก’ ประกอบด้วยนักรบสกายลาร์กห้านาย สูงขึ้นมาอีกหนึ่งระดับคือยานรบ สูงจากนั้นคือทัพยานรบ และสูงจากนั้นก็เป็นทัพยานรบที่เกี่ยวข้องกับยานแม่…
ผู้เล่นสามารถสั่งการขบวนรบระดับไหนก็ได้และตัวเลือกก็จะเป็นขบวนรบฝั่งศัตรู
ตัวอย่างเช่นการสั่งโจมตีกำลังรบหลักของศัตรูด้วยทัพยานรบทั้งหมดคือการกด ‘F2A’
แต่ความแตกต่างอยู่ตรงที่ยูนิตทั้งหมดในเกม Mission & Choice มีระดับสติปัญญาประมาณหนึ่ง พวกมันจะไม่บุกเข้าไปแบบไร้หัวคิด แต่จะรักษาขบวนรบเฉพาะเอาไว้และไม่เข้าไปโจมตีแบบน่าเกลียดเกินไป
แน่นอนว่าผู้เล่นสามารถจัดทีมหรือยานรบบางลำไปทำภารกิจอื่นๆ ได้
แต่การสั่งการที่มีอิสระสูงแบบนี้ไม่เป็นที่นิยมใช้กัน ส่วนใหญ่การออกคำสั่งไปยังระดับขบวนรบนั้นเพียงพอแล้ว ถึงจะควบคุมยานรบทีละลำหรือทหารทีละนาย ผลลัพธ์ที่ออกมาก็อาจจะไม่ได้ดีกว่าควบคุมทั้งหมดโดยตรง
ดังนั้นแม้แต่คนอายุเยอะแล้วอย่างเหออันก็ยังเล่นเกมได้ง่ายและไม่รู้สึกลำบากเวลาสั่งการ
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าประสบการณ์การต่อสู้ของเกมดีมาก เพราะยูนิตทั้งหมดในสนามรบจะวิ่งไปมาวุ่นวาย!
ระหว่างการต่อสู้ยานรบบางลำจะหนีจากสนามรบ ผู้เล่นไม่สามารถดึงพวกเขากลับมาได้แม้จะสั่งการแยกเป็นลำๆ
ยานรบบางลำอาจบินไปชนหน้าผาหรือร่วงอย่างไม่มีสาเหตุขณะที่กำลังบินด้วยความตื่นตระหนก ซึ่งทำให้เหออันตะลึงงันสุดๆ
เดโม่เข้าช่วงเล่นทันทีเพราะไม่มีเนื้อเรื่อง
สิ่งสำคัญที่สุดที่เหออันต้องทำคือสั่งการทีมโจมตีเซิร์ก เขาต้องประมวลผลและตอบสนองต่อข้อความแจ้งเตือนที่ AEEIS ส่งเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
ข้อความแจ้งเตือนมีจำนวนมาก แต่ถึงจะเพิกเฉยก็ไม่เกิดปัญหาใหญ่เพราะผ่านไปสักพัก AEEIS จะจัดการให้
ยี่สิบนาทีต่อมาการรบก็สิ้นสุดลง
ถึงจะเล่นติดๆ ขัดๆ เพราะเล่นเป็นครั้งแรกและเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างหน้างานเลย แต่เหออันก็เล่นเดโม่ผ่านได้อย่างราบรื่นแม้จะได้คะแนนตอนจบไม่สูงมากนัก
เผยเชียนถามอย่างคาดหวัง “เป็นยังไงบ้างครับอาจารย์เหอ”
เหออันเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจบอกตามความจริง
“เรื่องงานภาพของเกมไม่มีปัญหาเลยครับ ทำออกมาได้ยอดเยี่ยม ฉากระหว่างสงครามก็สวยมากทำให้รู้สึกว่าการต่อสู้เข้มข้นสุดๆ
“แต่…
“ยูนิตพวกนี้มักควบคุมไม่ได้อยู่บ่อยๆ ซึ่งน่าอึดอัดมากครับ! มีหลายสถานการณ์ที่สามารถชนะได้ แต่ก็โดนกำจัดหมดเพราะมีความคิดเป็นของตัวเอง น่าหงุดหงิดมากๆ เลย!
“นี่เป็นเกม RTS ประสบการณ์การเล่นแบบนี้ค่อนข้างยอมรับได้ยากสำหรับผม”
หูเสี่ยนปินรีบพูดขึ้น “โอ้ บอสเหอครับ AI ของยูนิตยังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาเลยค่อนข้างเรียบง่ายและไม่ค่อยมีความคิดเท่าไหร่ ถ้าทำ AI เสร็จเมื่อไหร่ ตัวเลือกของยูนิตจะฉลาดและหลากหลายขึ้น ประสบการณ์การเล่นน่าจะดีขึ้น”
เหออันเงียบไปพักหนึ่ง “ก็คือจะมีอีกหลากหลายวิธีที่ยูนิตจะไม่ฟังผมเหรอ”
หูเสี่ยนปิน “เอ่อ… จะว่างั้นก็ได้ครับ”
เหออัน “…”
หลังจากเงียบไปครู่ใหญ่เขาก็หันไปหาเผยเชียน “บอสเผยอย่าโกรธนะครับที่พูดตรงๆ หลักๆ คือผมกลัวว่าคุณจะเสียเงินเปล่าเพราะห้าร้อยล้านหยวนไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ เอาไปซื้อรถหรูหรือแมนชันน่าจะดีกว่าเอามาทิ้งเปล่าๆ
“ถึง AI ของเกมจะส่งผลต่อประสบการณ์การเล่นเกมบางจุด แต่ผมคิดว่าด้วยเทคโนโลยี AI ในปัจจุบัน ถึงจะพัฒนา AI เสร็จ ประสบการณ์การต่อสู้ของเกมก็ไม่น่าจะดีขึ้นมากนัก
“ตอนนี้เดโม่เป็นแค่หัวหอกเงินที่ดูดีแต่ไม่มีประโยชน์ เรื่องงานภาพไม่มีปัญหาเลยสักจุด แต่ระบบการเล่นไม่ดึงดูดผมเลยสักนิด
“กราฟิกที่ดีหมายความว่าต้องใช้สเป็กเครื่องสูงซึ่งก็จะลดจำนวนผู้เล่นลง ถือเป็นข้อเสียเปรียบอย่างรุนแรงสำหรับเกมที่ลงทุนสูงแบบนี้
“ทุนห้าร้อยล้านหยวนตอนนี้เหลือเท่าไหร่เหรอครับ ยังไม่สายเกินไปนะที่จะตัดจุดขาดทุนตอนนี้ เปลี่ยนระบบการเล่นใหม่ ใช้ทรัพยากรงานภาพเดิม แล้วทำเกมใหม่ขึ้นมาเพื่อไม่ให้เสียเงินห้าร้อยล้านหยวนไปเปล่าๆ”
เผยเชียนดีใจมาก
เสียเงินทั้งหมดไปเปล่าๆ งั้นเหรอ
ก็เยี่ยมเลยสิ!
เผยเชียนอธิบายแนวคิดการออกแบบพื้นฐานของเกมให้เหออันฟังตอนเริ่มโปรเจ็กต์ ตอนนั้นได้คำตอบกลับมาว่า ‘ขาดทุนแน่นอน’ แต่เนื่องจากเกมยังไม่เริ่มพัฒนา เผยเชียนจึงรู้สึกไม่ค่อยสบายใจอยู่ดี
ตอนนี้เหออันได้เล่นเดโม่เกมแล้วและยังคิดว่าเกมขาดทุนแน่นอนเหมือนเดิม แถมยังจะเสียเงินทั้งหมดไปเปล่าๆ เผยเชียนเลยใจชื้นขึ้นมาอย่างไม่ต้องสงสัย!
แต่หูเสี่ยนปินกลับไม่พอใจแทน
เขาขมวดคิ้ว ไม่เห็นด้วยกับการตัดสินว่าเกม Mission & Choice เจ๊งแน่นอนของเหออัน
เพราะนี่เป็นแค่เดโม่ เนื้อเรื่องยังไม่ได้ใส่เข้ามาและเนื้อก็ยังไม่ครบ เร็วไปรึเปล่าที่จะตัดสินว่าเกมต้องเจ๊งแน่
ที่สำคัญที่สุดคือเกมนี้เป็นไอเดียของบอสเผย!
ไอเดียของบอสเผยจะผิดได้เหรอ
ดังนั้นหูเสี่ยนปินจึงอยากเถียงออกไปตามสัญชาตญาณโuเวลกูดoทฺคoม
ถึงเหออันจะเป็นรุ่นเก๋าในวงการ แต่นักออกแบบเกมแต่ละคนก็มีมุมมองต่อเกมต่างกัน เป็นเรื่องธรรมดาที่จะคิดเห็นไม่เหมือนกัน บางครั้งถ้าเห็นต่างกันมากๆ ก็อาจนำไปสู่การโต้เถียงกันอย่างรุนแรงได้
ในฐานะนักออกแบบเกม เป็นเรื่องปกติมากที่จะต้องบอกความคิดของตัวเองอย่างมั่นใจ และทำให้อีกฝ่ายเข้าใจการออกแบบของตัวเองมากขึ้นระหว่างโต้เถียงกับนักออกแบบเกมคนอื่น
แต่เผยเชียนที่อยู่ข้างๆ เห็นว่าหูเสี่ยนปินไม่พอใจจึงตบไหล่เบาๆ เพื่อบอกให้ไม่ต้องพูดอะไรโดยไม่ให้เหออันเห็น
เผยเชียนไม่อยากให้หูเสี่ยนปินกับเหออันทะเลาะกันตรงนี้เพราะไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร
เหออันเพิ่งจะยืนยันว่าเกมนี้ขาดทุนแน่นอน เผยเชียนดีใจมากๆ
เขายิ้มและพูดขึ้น “อาจารย์เหอพูดถูกเลยครับ! ผมเห็นด้วยสุดๆ!
“โอเคครับ ลองเล่นเกมกันเสร็จแล้วงั้นกลับไปดื่มกาแฟที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกันดีกว่า ผมเลี้ยงเอง”
คิ้วที่ขมวดเป็นปมของหูเสี่ยนปินคลายลง เขารู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นท่าทีของบอสเผย
ฉันเดือดพล่านในขณะที่บอสเผยมั่นใจและยอมรับฟังความเห็นต่าง!
เป็นเรื่องง่ายมากที่นักออกแบบเกมอายุยังน้อยจะโมโหและโต้เถียงกับคนอื่น การเป็นนักออกแบบเกมจะต้องมีความมั่นใจในตัวเองสูงและยึดมั่นในมุมมองของตนเอง
เมื่อนักออกแบบเกมสองคนต่างคิดว่าตัวเองถูกต้อง การโต้เถียงย่อมเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เห็นได้ชัดว่าบอสเผยก้าวข้ามไปอีกขั้น ที่บอสไม่โต้เถียงกับคนอื่นไม่ได้เป็นเพราะไม่มั่นใจในตัวเอง แต่เป็นเพราะมั่นใจในตัวเองมากๆ บอสเลยยิ้มและไม่คิดจะทะเลาะกับคนอื่น
เพราะยังไงเหออันก็เป็นรุ่นใหญ่ในวงการ ไม่แปลกที่อีกฝ่ายจะตามเทรนด์การออกแบบเกมล่าสุดไม่ทันและไม่เห็นจุดเด่นของเกม Mission & Choice บอสเผยไม่ได้อธิบายอะไรมากมายและเออออไปตามความคิดของลุงแก่ซึ่งเป็นการกระทำที่ถูกต้อง
หูเสี่ยนปินจึงยิ้มและพูดขึ้น “โอเคครับบอสเผย ผมขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะครับ”
เผยเชียนยิ้มแล้วพาเหออันกลับออกจากฝ่ายเกมเถิงต๋า ก่อนจะมุ่งหน้ากลับไปร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูอีกครั้ง
เหออันเดินตามเผยเชียน แต่ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ
“บอสเผยบอกว่าเห็นด้วยกับผมสุดๆ แต่ไม่คิดจะเปลี่ยนอะไรเลยเหรอครับ
“คุณบอกเห็นด้วยกับผมเพื่อที่จะหลอกคนแก่รึเปล่า
“คุณคิดว่าผมแก่เกินกว่าจะตามเทรนด์เกมทันเหรอ คิดว่าอธิบายไปผมก็คงไม่เข้าใจ งั้นก็ไม่ต้องอธิบายและเออออไปก่อนรึเปล่า”
เผยเชียนปฏิเสธข้อกล่าวหานี้อย่างจริงใจสุดๆ “จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงครับ!
“ผมหมายความตามที่พูดเลยครับอาจารย์เหอ ผมเห็นด้วยกับคุณจริงๆ
“แต่…เกมพัฒนามาถึงขั้นนี้แล้ว ให้เปลี่ยนอะไรตอนนี้ก็คงไม่เหมาะ เพราะงั้นก็ทำให้เสร็จๆ ไปเลยดีกว่า
“ถึงจะขาดทุนก็ไม่เป็นไร”
เหออันตะลึงงันไป แต่ดูจากการแสดงออกของบอสเผยก็บอกไม่ได้ว่าอีกฝ่ายพูดเล่นรึเปล่า
ถึงจะขาดทุนก็ไม่เป็นไรงั้นเหรอ
ห้าร้อยล้านหยวนเลยนะเฮ้ย!
เหออันเงียบไปพักหนึ่ง “หึ บอกได้เลยว่าคุณมั่นใจมากนะครับบอสเผย คุณเห็นด้วยกับสิ่งที่ผมเสนอแต่ก็ไม่คิดจะเปลี่ยน งั้นก็หมายความว่าคุณมีทางออกอื่นที่ดีกว่า
“โอเคครับ งั้นผมจะรอดู!”
เผยเชียน “?”
เห็นสายตามุ่งมั่นของชายแก่เผยเชียนก็รู้สึกไปไม่ถูก
เขาอธิบายไม่ได้จริงๆ!
ถ้างั้นก็ไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้ว ถ้าเกม Mission & Choice เปิดตัวเมื่อไหร่ แล้วทำให้เขาเสียเงินทั้งหมดได้ก็ค่อยพาเหออันมาเลี้ยงข้าวขอบคุณแล้วกัน
