วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤศจิกายน
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู สาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง
เผยเชียนขมวดคิ้วระหว่างกำลังจิบกาแฟพลางไล่ดูเว็บไซต์ต่างๆ
เขาตะลึงงันไป
ทำไมกระแสสังคมในอินเทอร์เน็ตถึงเปลี่ยนได้ทุกวัน
ก่อนหน้านี้ ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตบอกว่าเถิงต๋ากดดันสโมสรมากเกินไปจนสโมสรตัดสินถอนตัว แถมยังคิดว่าเถิงต๋าน่าจะเจ็บหนักและทำลีก GPL ไม่ได้
สรุปคือ ส่วนใหญ่ไม่รู้สึกกังวลก็รู้สึกแย่ บางคนถึงขั้นออกปากบ่นแทนสโมสร
ตอนนั้นเผยเชียนรู้สึกสุขใจทีเดียว
ถ้าทุกคนบ่นและว่าร้ายแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็จะไม่มีใครอยากซื้อทีม GOG ซึ่งเขาก็จะได้เหมาเองหมด ไม่ดีเหรอถ้าซื้อเหมาได้หมดในราคาแพง
แต่ผ่านไปไม่ถึงสองวัน ทิศทางลมก็เปลี่ยน!
ไม่รู้ทำไมข่าวเรื่องสามสโมสรตัดสินใจไม่ขายทีม GOG และข่าวเรื่องบริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉินฮว่ากับเทียนหัวสตูดิโอเตรียมซื้อโควตา GPL ก็กระจายว่อนเน็ต ทำเอากระแสสังคมพลิกกลับทันที!
“ฉันตาฝาดไปรึเปล่า บริษัทอสังหาริมทรัพย์เฉินฮว่าเข้าตลาดนี้ด้วย พวกเขาจะเข้ามาแข่งในตลาดอีสปอร์ตเหรอ แบบนี้แย่แน่! บริษัทอื่นจะสู้เงินทุนขนาดนั้นไหวเหรอ”
“ลีก GPL ตั้งเป้าไว้ว่าจะมีทั้งหมดสิบหกทีม แบบนั้นจะจัดตารางแข่งยังไง”
“มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่านี่ต้องเป็นการลงทุนครั้งใหญ่!”
“จบแล้ว ฉันโดนตอกกลับหน้าหงายเพราะเคยคิดว่าลีก GPL น่าจะไปไม่รอด ตอนนี้ฉุดไม่อยู่แล้ว แค่โควตา ทุกคนก็แย่งชิงกันดุเดือดขนาดนี้!”
“ขายรวดเดียวหมดเลยเหรอ มีเวลาสามวันด้วย? รีบไปแย่งมาเร็ว! ถึงจะเสียเงินยี่สิบล้านซื้อยังไงก็คุ้ม!”
“ใช่ การที่บริษัทยักษ์ใหญ่ก้าวเข้าตลาดหมายความว่าตลาดมีแนวโน้มไปในทางที่ดี! ใครจะไปรู้ ไม่แน่อาจจะทำเงินได้เป็นล้านหรือหลายสิบล้านจากการขายโควตา GPL ในอนาคต!”
ยิ่งอ่านเผยเชียนก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
มีหน้าม้าชักจูงทิศทางการสนทนาอยู่รึเปล่า
สองวันก่อนยังพูดกันอยู่เลยว่าไม่น่ามีใครมาซื้อโควตา GPL หรอก นี่ผ่านไปได้ไม่เท่าไหร่เอง ทำไมกระแสสังคมถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะปักใจเชื่อว่าไม่มีใครอยู่เบื้องหลัง
แต่ถึงจะรู้ เผยเชียนก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
เพราะบอสเผยตกอยู่ในสภาวะกับดักตากิตุสแบบกลับตาลปัตร พอทุกคนเห็นว่าเขาเป็นศูนย์รวมแห่งความมั่งคั่ง ไม่ว่าบอสเผยจะพูดอะไร คนก็จะมองว่าเป็นรหัสลับสู่ความมั่งคั่งทั้งนั้น
ถ้าบอสบอกว่า GPL จะเป็นที่นิยม ทุกคนก็จะคิดว่าต้องเป็นที่นิยมแน่
ถ้าบอสเผยบอก GPL จะไม่เป็นที่นิยม ทุกคนก็จะคิดว่าเขาแค่พูดถ่อมตัวและพยายามกำจัดพวกที่ใจไม่แข็งพอทิ้ง
สรุปแล้วตราบใดที่บอสเผยพูด GPL ต้องเป็นที่นิยมแน่!
ดังนั้นเผยเชียนจึงรู้สึกกังวลใจและอับจนหนทาง เขาทำอะไรไม่ได้แล้ว
แต่พอคิดดูอีกที ก็เหลือเวลาแค่ไม่กี่วันจะถึงวันประมูล งั้นก็ไม่จำเป็นต้องดิ้นรนอะไรอีก ขายได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น
ทั้งหมดที่เขาทำได้หลังจากนี้คือเค้นหัวคิดหาทางผลาญเงิน
ระหว่างที่กำลังไล่ดูเว็บไซต์อยู่ มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูแล้วพบว่าเป็นสายจากไอ้หม่า
“พี่เชียน! ผมเตรียมตัวสำหรับการไลฟ์ครั้งแรกเสร็จแล้วนะ เดี๋ยวว่าจะไลฟ์สตรีมแล้ว พี่อยากดูสดมั้ย” เสียงตื่นเต้นของหม่าหยางดังผ่านโทรศัพท์
เผยเชียนมองเวลาด้วยสายตางงๆ นี่บ่ายสองวันพฤหัสบดีนะ
หลังจากตั้งสติได้ เผยเชียนก็รีบพยักหน้า “โอเค เดี๋ยวฉันเข้าไปดู! เอ่อ แกจะไลฟ์ที่ไหนล่ะ”
หม่าหยางตอบ “เดี๋ยวผมส่งโลเคชันให้!”
พอวางสายไป เผยเชียนก็อดรู้สึกทึ่งขึ้นมาไม่ได้ ไอ้หม่านี่ไว้ใจได้จริงๆ
เลือกไลฟ์สตรีมช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์จะไม่ดีกว่าเหรอ แล้วก็เลือกเวลาที่เหมาะๆ อย่างช่วงสองทุ่ม
ทำไมถึงเลือกช่วงบ่ายของวันทำงานล่ะ ทุกคนทำงานอยู่ จะมีคนเข้าไปดูไลฟ์สตรีมเยอะขนาดไหนกันเชียว
แต่ก็ถือว่าเป็นไปตามที่เผยเชียนคาดหวังไว้ เพราะยิ่งมีคนดูน้อย ก็ยิ่งมีโอกาสเป็นกระแสน้อย!
เผยเชียนมองโลเคชันบนหน้าจอมือถือ
รอบนี้ไอ้หม่าเช่าพื้นที่ออฟฟิศไว้สำหรับการไลฟ์สตรีมโดยเฉพาะ ซึ่งเฉินยู่เฟิงกับทีมรีวิวมืออาชีพก็มักจะทำงานอยู่ที่นั่น
เผยเชียนรีบพุ่งไปทันที
…
ขณะเดียวกัน หม่าหยางกำลังอ่านสคริปต์ของเฉินยู่เฟิงอย่างตั้งอกตั้งใจ
ถึงจะไม่ต้องจำบทเพราะอ่านได้จากเครื่องบอกบทระหว่างการไลฟ์สตรีม แต่หม่าหยางก็กลัวว่าตัวเองจะพูดตะกุกตะกัก เลยอยากอ่านทวนดูสักสองรอบก่อนล่วงหน้า ตอนไลฟ์สตรีมจะได้พูดได้ไหลลื่นขึ้น
ตอนแรกเฉินยู่เฟิงตั้งใจจะจ้างคนมาแต่งหน้าให้บอสหม่า แต่บอสหม่าไม่เอา
หม่าหยางไม่ชอบแต่งหน้าเอามากๆ และไม่คิดจะสวมสูท
สุดท้ายหลังจากโดนเฉินยู่เฟิงยืนกรานซ้ำแล้วซ้ำเล่า หม่าหยางก็ยอมสระผม
บนโต๊ะด้านหน้าของหม่าหยางเป็นกองอุปกรณ์การเรียน
มีปกพลาสติกใส ดินสอ ยางลบ แผ่นรองโต๊ะ แฟ้ม กาวแท่ง และอื่นๆ ของหลายแบรนด์
ทีมงานคนอื่นๆ กำลังง่วนอยู่กับงานของตัวเอง บางคนเช็กกล้อง บางคนปรับแสง บางคนเตรียมการสำหรับกรณีฉุกเฉิน
ทีมงานพวกนี้เฉินยู่เฟิงเป็นคนจ้างมาทีละคนหลังเข้าบริษัท ทุกคนมีความสามารถรอบด้าน ซึ่งทั้งทีมนั้นทำงานเพื่อหม่าหยางคนเดียว หน้าที่คือป้อนเนื้อหาสำหรับการไลฟ์สตรีมให้หม่าหยาง
ส่วนหม่าหยางจะเป็นเน็ตไอดอลได้หรือไม่ก็บอกได้ยาก ขึ้นอยู่กับดวงล้วนๆ
แต่อย่างน้อย เนื้อหาสำหรับการไลฟ์สตรีมที่ทีมนี้เตรียมให้ก็มีความถูกต้องสมบูรณ์
ระหว่างที่ทุกคนกำลังยุ่งอยู่ บอสเผยก็เดินเข้ามา
เฉินยู่เฟิงรีบพุ่งเข้าไปหา “บอสเผย!”
เผยเชียนพยักหน้า สิ่งแรกที่เขาเห็นคือไอ้หม่าที่กำลังตั้งใจอ่านสคริปต์ กับกองอุปกรณ์การเรียนบทโต๊ะ
เขาผงะไป “นี่คือ…?” novelgu.com
เฉินยู่เฟิงรีบอธิบาย “อ๋อ นี่คือของที่เราเตรียมไว้สำหรับการไลฟ์สตรีมครั้งแรกของบอสหม่าครับบอสเผย เป็นการรีวิวอุปกรณ์การเรียน”
พอเห็นบอสเผยดูแปลกใจเล็กน้อย เฉินยู่เฟิงก็พูดเสริมทันที “บอสเผยบอกว่าเลือกรีวิวอะไรก็ได้ พวกผมเลยตัดสินใจว่าจะเริ่มจากของเล็กๆ น้อยๆ ก่อน ถ้าไม่โอเค รอบหน้าพวกผมเปลี่ยนได้นะครับ…”
เผยเชียนยกมือปราม “ไม่ต้อง! แบบนี้ดีแล้ว”
เห็นได้ชัดว่าเฉินยู่เฟิงกลัวจะมีปัญหากับบริษัทใหญ่ๆ เขาไม่กล้ารีวิวสินค้าดิจิทัลดังๆ ตั้งแต่เริ่มแรก จึงหันไปเลือกรีวิวของเล็กๆ น้อยๆ ก่อน
สำหรับเผยเชียนก็ถือว่าไม่แย่
เพราะยังไงการโดนด่าก็ทำให้เป็นกระแสได้เหมือนกัน
ถ้าเป็นของเล็กๆ น้อยๆ ก็ไม่มีใครสนใจหรืออยากดู ทำให้ไม่เป็นกระแส ซึ่งถือเป็นเรื่องดี
หม่าหยางสังเกตเห็นเผยเชียนด้วยเหมือนกัน เขารีบหันหน้าใหญ่ยาวไปหาอีกฝ่าย “มาแล้วเหรอพี่เชียน!
“ผมยุ่งอยู่ คงต้อนรับพี่ตอนนี้ไม่ได้ ไว้รอดูไลฟ์สตรีมผมนะ!”
พูดจบหม่าหยางก็กลับไปท่องบทอีกครั้ง
เผยเชียนยืนสงบเงียบอยู่ข้างๆ เขาหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดเข้าไลฟ์สตรีมของไอ้หม่าเพื่อรอดูคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอ
ต้องยอมรับเลยว่าในช่วงที่ผ่านมา หม่าหยางสะสมยอดแฟนคลับได้เป็นแสนจริงๆ
เพราะยังไงไอ้หม่าก็ผลาญเงินจริง เนื่องจากไม่มีอะไรทำบนเว่ยป๋อ หม่าหยางเลยโพสต์เรื่องงบตามฝันทุกวันจนเรียกความสนใจได้มากมาย แถมยังเคยขอให้นักกีฬา DGE มาเล่นเกมด้วย ซึ่งก็เรียกแฟนคลับได้หลายคนเลยทีเดียว
นอกจากนั้นไอ้หม่ายังเล่าประสบการณ์การลงทุนในไลฟ์สตรีม จนได้ฉายาจากผู้ชมว่าเป็น ‘นักลงทุนที่ลงทุนตามความสนใจ’ และตกแฟนคลับได้หลายคน
ในที่สุดการเตรียมการต่างๆ ก็จวนจะเสร็จเรียบร้อย พวกเขากำลังรอให้ไลฟ์สตรีมเริ่ม
หม่าหยางทวนบทอีกสองรอบ ก่อนจะยกมือส่งสัญญาณโอเค “เริ่มได้เลย!”
เฉินยู่เฟิงพยักหน้า “โอเค เราเริ่มไลฟ์สตรีมอย่างเป็นทางการได้เลย!”
เผยเชียนอดรู้สึกทึ่งขึ้นมาไม่ได้ ทุกอย่างดูเป็นการเป็นงานมาก
พอมีทีมงานมืออาชีพเข้ามาช่วย ไอ้หม่าก็ดูสมกับเป็นสตรีมเมอร์ขึ้นมา
แต่ของที่เอามารีวิวยังดูแปลกๆ อยู่
คนอื่นๆ รีวิวลิปสติก เครื่องสำอาง และอื่นๆ แต่หม่าหยางกลับรีวิวอุปกรณ์การเรียน
คนนอกที่ไม่รู้เรื่องจะคิดว่านี่เป็นไลฟ์สตรีมที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กประถม!
ภาพปรากฏบนหน้าไลฟ์สตรีม คนดูกลุ่มใหญ่แห่เข้ามาดู แต่เพราะเป็นวันทำงาน จำนวนจึงไม่เยอะมาก
“บอสหม่าเริ่มไลฟ์แล้ว!”
“ช่วงนี้บอสหม่ายุ่งอยู่กับอะไรเนี่ย”
“บอสหม่ารู้เรื่องลีก GPL ที่เป็นกระแสช่วงนี้มั้ย มีข้อมูลวงในอะไรรึเปล่า”
“เอ๊ะ ฉากหลังไลฟ์สตรีมบอสหม่าเปลี่ยนไป ทำไมล่ะ เหมือนจะเตรียมฉากหลังไว้เป็นพิเศษเลย”
ผ่านมาพักใหญ่แล้วที่แฟนคลับได้ดูไลฟ์สตรีมของบอสหม่า ทุกคนดูตื่นเต้นมาก และมีคนกดให้ของขวัญเป็นพักๆ
หม่าหยางรีบถาม “ใครให้ของขวัญผม
“ทีมงาน ช่วยแบนคนที่ให้ของขวัญผมถาวรด้วย
“ผมไม่ได้ขาดแคลนเงิน รบกวนงดให้ของขวัญด้วย ใครให้มีเรื่องกับผมแน่!
“โอเคครับ ส่วนใหญ่น่าจะเข้ามากันแล้ว ผมขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน
“วันนี้ผมจะมาแนะนำของบางอย่างกับทุกคน”
หม่าหยางหยิบของที่เตรียมมาชูต่อหน้ากล้อง
เครื่องหมายคำถามลอยว่อนไลฟ์สตรีม
“???”
“บอสหม่า… มาขายของเหรอ”
“ถ้าบอสหม่ารวยจริง ทำไมรับโฆษณาของล่ะ”
“จะมาขายของหรูแบรนด์ไฮเอนด์รึเปล่า”
“อะไรเนี่ย เหมือนจะเป็นดินสอ ยางลม แล้วก็กาวแท่ง”
“เชี่ยไรเนี่ย”
คนดูอึ้งกันหมด
พวกเขาไม่คิดว่าบอสหม่าจะนำเสนอของตั้งแต่ต้นไลฟ์สตรีม ทำแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน
หม่าหยางเมินคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอแล้วหันไปอ่านสคริปต์
“วันนี้ผมจะมาแนะนำของบางอย่างที่คุณไม่ควรซื้อ
“ดินสอกับยางลบนี้มีปริมาณสารโพลีไซคลิกอะโรมาติกเกินกำหนด ส่วนแผ่นรองโต๊ะกับแฟ้มนี้ปริมาณสารเพิ่มความยืดหยุ่นเกินกำหนด กาวแท่งนี้มีสารก่อมะเร็งในปริมาณมาก ปกพลาสติกอันนี้มีสารโพลีไซคลิกอะโรมาติกกับสารทาเลตสูงเกินกำหนด…”
