เผยเชียนเอื้อมมืออันสั่นเทาไปหยิบแก้วไวน์แดงขึ้นจิบเพื่อสงบสติอารมณ์
อืม ทำไมถึงรู้สึกว่า ‘กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้’ นะ…
เขาเคยโดนโจมตีฉับพลันแบบนี้กลางโต๊ะอาหารมากกว่าหนึ่งครั้งจนแทบจะสร้างภูมิต้านทานได้แล้ว
แต่บอสเผยผู้มีประสบการณ์ช่ำชองไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ หรอก
ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับบอสเผย ยังพอมีเวลาพลิกสถานการณ์กลับ!
เผยเชียนวางแก้วไวน์แดงลงบนโต๊ะ “แน่ใจแล้วนะว่าจะร่วมมือกับแบรนด์เฟอร์นิเจอร์และบริษัทอสังหาริมทรัพย์
“จะไม่พิจารณากันต่ออีกหน่อยเหรอ
“ผมว่าแผนนี้ยังดูไม่สมบูรณ์แบบเท่าไหร่”
ส่วนจะให้ไปพิจารณาอะไรเพิ่ม เผยเชียนก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ว่ายังไงหลักๆ ที่เขาคิดตอนนี้คือทำเงินให้ได้น้อยๆ หรือเลี่ยงไม่ให้ทำเงินเลย แต่แค่หาเหตุผลเหมาะๆ ไม่ได้เฉยๆ
เมื่อไหร่ที่บอสเผยไม่รู้จะทำยังไง เขาจะพูดแย็บให้พนักงานมโนไปอีกทาง
ซ่งไข่เงียบไปพักใหญ่ก่อนจะพยักหน้า “แน่สิครับบอสเผย ทำไมถึงจะไม่ทำล่ะครับ
“รู้ๆ กันอยู่ว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์ร่ำรวยมาก!
“ส่วนแบรนด์เฟอร์นิเจอร์ ถึงหลายแบรนด์จะไม่เป็นที่รู้จักเท่าไหร่ แต่พวกเขาก็กำไรสูงมาก มีช่องให้ลดราคาอีกมาก ถ้าเราช่วยให้ลูกค้าได้ส่วนลดและทำให้บริษัทได้ส่วนแบ่งกำไร ทำไมถึงจะไม่ควรทำล่ะครับ”
เผยเชียนหน้าเคร่งเครียดขึ้น
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์ร่ำรวยมาก
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแบรนด์เฟอร์นิเจอร์มีกำไรสูง
ถ้ายังมัวแต่ย้ำเรื่องพวกนี้อยู่ ฉันจะสั่งระงับแผนพวกแก!
สีหน้าของซ่งไข่เต็มไปด้วยความงุนงง ส่วนเหลียงชิงฟานตกสู่ภวังค์ความคิด
บรรยากาศกระอักกระอ่วนขึ้นมา
เผยเชียนปล่อยให้เงียบต่อไปแบบนี้ไม่ได้ เขาจึงคิดว่าจะบอกให้ทุกคนเลิกคิดถึงปัญหานี้ ให้กินก่อนแล้วจากนั้นก็ค่อยๆ คิดดู
เพราะยิ่งคิดนานเท่าไหร่ บริษัทก็ยิ่งมีรายได้เพิ่มขึ้นช้าลง
แต่จังหวะนั้น ลู่หมิงเหลียงที่นั่งฟังบทสนทนาอยู่เงียบๆ ก็พูดขึ้น
“พวกคุณทั้งคู่ยังใหม่สำหรับเถิงต๋า รูปแบบการกระทำสิ่งต่างๆ เลยไม่ใกล้เคียงกับจิตวิญญาณเถิงต๋า ไม่แปลกเลยที่จะไม่เข้าใจจุดประสงค์เบื้องหลังคำสั่งของบอสเผย”
ซ่งไข่กับเหลียงชิงฟานผงะไป ก่อนจะแสดงสีหน้าสงบเสงี่ยมพร้อมฟังคำสอน “บอสลู่แนะนำเราหน่อยได้มั้ยครับ”
เผยเชียนเองก็หันไปมองลู่หมิงเหลียงเหมือนกัน บนหัวของเขามีเครื่องหมายคำถามปรากฏ
?
ฉันชวนแกมากินข้าวให้ครบคนเฉยๆ อย่าตีความคำพูดฉันสุ่มสี่สุ่มห้านะเว้ย!
อ๋อ ลู่หมิงเหลียงหรอกเหรอ งั้นก็ไม่เป็นไร
ถ้าเป็นพวกแบบหลินหวาน หวงซื่อปั๋ว หรือเปาซวี่ เผยเชียนคงหาทางพูดขัดหรือเปลี่ยนเรื่อง
เพราะการตีความของคนพวกนี้มักจะนำไปสู่ปัญหา!
กลับกัน บอสเผยเชื่อใจลู่หมิงเหลียงมาก เลยปล่อยให้อีกฝ่ายได้พูดอะไรสักหน่อย
ลู่หมิงเหลียงเรียบเรียงความคิด “ตอนได้ยินโมเดลการทำกำไร ผมก็ตกใจเหมือนกัน เพราะมันเหนือความคาดหมายผมสุดๆ
“แต่พอลองคิดดู ผมก็พบปัญหา โมเดลทำกำไรที่พวกคุณคิดเป็นแค่ส่วนเล็กๆ จากทั้งหมดที่บอสเผยคิดไว้”
เผยเชียน “…”
เหลียงชิงฟานกับซ่งไข่ตกตะลึงและนั่งหลังตรงรอฟังอย่างตั้งใจ
ลู่หมิงเหลียงพูดต่อ “ยินดีด้วยที่พวกคุณทั้งคู่ได้เดินเข้าสู่กรอบความคิดของบอสเผย พวกคุณตระหนักถึงสิ่งที่มีค่าที่สุดอันดับสองของเถิงต๋าคอร์เปอเรชันในตอนนี้แล้ว
“เถิงต๋ายืนหยัดมายาวนานด้วยการดำเนินงานที่ซื่อสัตย์ ไม่เคยคิดโกงใคร พวกเราสร้างชื่อมาแบบนั้นในสายตาลูกค้า ดังนั้นเมื่อเราเริ่มเข้าสู่อุตสาหกรรมใหม่ ลูกค้าจึงมักจะไว้ใจเราง่ายๆ
“กิจการของเถิงต๋าอาจจะราคาแพง คุณภาพต่อราคาอาจไม่ดีนัก แต่เราไม่เคยเอาเปรียบลูกค้า ทำให้ลูกค้าเชื่อมั่นในตัวเราสุดๆ นี่คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าที่สุดอันดับสองของบริษัทเรา”
ซ่งไข่ยกมือขึ้นช้าๆ ด้วยความสงสัย “ขอโทษที่ขัดจังหวะนะครับ แล้วทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุดคืออะไรเหรอครับ…”
ลู่หมิงเหลียงรู้สึกงุนงงเล็กน้อย ในใจนึกสงสัยว่าทำไมต้องอธิบายเรื่องนี้อีก
แต่พอเห็นว่าซ่งไข่หาคำตอบไม่ได้ เขาจึงต้องอธิบายอย่างช่วยไม่ได้ “แน่นอนว่าก็ต้องเป็นมันสมองของบอสเผยอยู่แล้ว”
ซ่งไข่ถึงบางอ้อ เขาพยักหน้ารัว
จริงด้วย ทำไมคำถามง่ายๆ แบบนี้ถึงตอบไม่ได้นะเรา
เผยเชียน “…”
เขาพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ
ลู่หมิงเหลียงพูดต่อ “เพราะลูกค้าเชื่อมั่นในตัวเถิงต๋ามากนี่แหละ ถึงทำให้เราประสบความสำเร็จในทุกอุตสาหกรรมที่ก้าวเท้าเข้าไป ดังนั้นความเชื่อมั่นจึงมีค่ามากๆ การให้อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยร่วมมือกับแบรนด์เฟอร์นิเจอร์และบริษัทอสังหาริมทรัพย์จะเท่ากับเอาความเชื่อมั่นของลูกค้าที่มีให้เราไปช่วยสนับสนุนกิจการอื่น
“ตามหลักการแล้วก็ถือว่าได้ประโยชน์กันทุกฝ่าย ในฐานะคนกลาง เราจะเป็นสะพานเชื่อมลูกค้ากับบริษัทอื่น บริษัทที่ร่วมมือกับเราจะทำเงินได้น้อยลง กำไรถูกแบ่ง ลูกค้าได้ส่วนลด ถ้าจัดแจงแบบนี้เราจะได้รับผลประโยชน์
“แต่คำถามคือ คุณมั่นใจได้ไงว่าความร่วมมือในลักษณะนี้จะอยู่ในสถานการณ์ในอุดมคติเสมอ คู่ค้าอาจจะเริ่มต้นกับเราดี แต่หลังๆ มาอาจเริ่มโลภมากขึ้นเพราะเห็นว่าหาเงินได้ง่ายขนาดไหน พวกเขาอาจจะลดคุณภาพสินค้าลงเพื่อเพิ่มกำไร แล้วลูกค้าก็มาเจอเข้า…
“เราจะมั่นใจได้ยังไงว่าบริษัทที่เราร่วมมือด้วยจะไม่ลดคุณภาพลง
“ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ทรัพยากรของเถิงต๋าก็จะแปดเปื้อน รากฐานที่เถิงต๋าสร้างมาจะสั่นคลอน เราอาจจะขาดทุนหนัก
“อย่าเชื่อมั่นว่าบริษัทอื่นจะมีมโนธรรมเหมือนเถิงต๋า ไม่กี่วันก่อนเราเพิ่งได้บทเรียนจากบริษัทจู้เจียมาไม่ใช่เหรอ”
เหลียงชิงฟานกับซ่งไข่เข้าใจทันที
เป็นภัยแอบแฝงที่ร้ายแรงมาก!
จริงๆ แล้วทั้งสองเคยคิดถึงประเด็นนี้ แต่ก็ปัดตกไปเพราะสองเหตุผล หนึ่ง เพราะเป็นการขอความร่วมมือเฉยๆ ไม่ได้มีการเซ็นสัญญาเป็นทางการ สอง พวกเขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะไว้ใจบริษัทอื่นเกินไป
พอได้ฟังที่ลู่หมิงเหลียงพูด ทั้งสองก็ตาสว่างทันที
บอสเผยเป็นห่วงเรื่องนี้นี่เอง!
ทั้งสองหันไปทางบอสเผยแล้วเห็นบอสกำลังจิบไวน์พลางครุ่นคิดอะไรอยู่ เหมือนว่ากำลังพยายามปรับแผนให้ดีขึ้นกว่าของพวกเขา
ทั้งคู่นั่งหลังตรงขึ้นมาทันที
แต่เผยเชียนกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่
พอได้ยินว่ารากฐานที่บริษัทสั่งสมมาอาจสั่นคลอนได้ เขาก็ตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อย
ฟังดูเหมือนเป็นหนทางที่ง่ายดายในการขาดทุนเลย!
เผยเชียนโกหกหรือเอาเปรียบลูกค้าไม่ได้เพราะกฎของระบบ แต่ถ้าบริษัทคู่ค้าของเถิงต๋าแอบตลบหลัง ระบบก็ทำอะไรไม่ได้
พูดอีกอย่างคือ มีช่องโหว่…
แต่ความคิดก็แวบขึ้นมาครู่เดียวก่อนเผยเชียนจะปัดทิ้งไป
ฉันแค่อยากขาดทุน ไม่ได้อยากทำอะไรโดยไม่รู้ผิดชอบชั่วดี
จะปล่อยให้บริษัทห่วยๆ ใช้ชื่อฉันไล่โกหกคดโกงคนอื่นได้ยังไง ไม่ได้เด็ดขาด!
ไล่พวกนั้นไปให้ไกลจากฉันเลยนะ! пᴏveʟɢᴜ.cᴏᴍ
แต่พอได้ฟังที่ลู่หมิงเหลียงพูด เผยเชียนก็ได้ไอเดียใหม่
ในเมื่อเหลียงชิงฟานกับซ่งไข่อยากขยายขอบเขตกิจการตัวเอง เผยเชียนก็ต้องเล่นงานกลับ!
เหมือนตอน ROF จางหยวนตั้งใจจะใช้ชื่อเสียงของแบรนด์ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทำแบรนด์คอมพิวเตอร์ประกอบขึ้นมา แต่เผยเชียนก็ใช้กิจการนั้นก่อตั้ง 1024 วันดิจิทัลเพื่อผลาญเงินให้ได้มากที่สุด
แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นก็ไม่ต้องไปรำลึกถึงมัน
อย่างน้อยตอนนั้นกลยุทธ์นี้ก็ได้ผล!
เผยเชียนเอาไอเดียตอนนั้นมาใช้จัดการปัญหาที่ลู่หมิงเหลียงเพิ่งยกขึ้นมาได้
ตามกฎของระบบ เมื่อไหร่ที่กิจการลูกมีชื่อเสียงดี ระบบจะผ่อนปรนข้อกำหนดในการทำกำไรให้ เหมือนอย่างกรณีของนี่เฟิงโลจิสติกส์
คิดได้แบบนั้น เผยเชียนก็พูดขึ้น “เราพิจารณาให้อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยร่วมมือกับแบรนด์เฟอร์นิเจอร์หรือบริษัทอสังหาริมทรัพย์ได้ แต่ต้องอยู่ภายใต้กฎที่เคร่งครัด
“จ้างคนตั้งทีมตรวจสอบคุณภาพเป็นระยะ ก่อนจะร่วมมือกัน ให้คนไปศึกษาสภาพปัจจุบันของบริษัทนั้นๆ อย่างละเอียดให้เข้าใจถึงสภาพการเงินและสภาพการดำเนินงานจริง
“ทีมตรวจสอบคุณภาพควรหมุนเวียนพื้นที่รับผิดชอบเรื่อยๆ เพื่อป้องกันการฉ้อโกง
“เราจะเป็นคนจัดการค่าใช้จ่ายทั้งหมดของทีมตรวจสอบคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นอาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และค่าเดินทาง ที่สำคัญคือ เราจะไม่เปิดเผยตัวตนของเรา
“ถึงจะตกลงร่วมมือกันเรียบร้อยแล้ว ทีมตรวจสอบคุณภาพก็ควรสุ่มตรวจเป็นระยะ สนับสนุนให้ลูกค้ารายงานปัญหาด้วย ถ้าพบว่าบริษัทไหนไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนด เราจะบอกเลิกสัญญาทันทีและต้องชดเชยให้ลูกค้าตามความเสียหายทั้งหมดที่เกิดขึ้น
“เงื่อนไขทั้งหมดต้องระบุไว้ในสัญญาความร่วมมืออย่างชัดเจน ถ้ายอมรับเงื่อนไขไม่ได้ ก็ทำงานกับเถิงต๋าไม่ได้
“ถ้าในการร่วมมือยังมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น ก็ถือเป็นความรับผิดชอบของคุณสองคน”
เหลียงชิงฟานกับซ่งไข่ดูจริงจังขึ้นมาทันที “ครับ บอสเผย!”
ชัดเจนว่าถ้ามีเงื่อนไขตามนี้ ก็น่าจะมีแบรนด์เฟอร์นิเจอร์กับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ไม่กี่แห่งที่ยังเต็มใจร่วมงานกับเถิงต๋า เอาเข้าจริงอาจจะไม่มีด้วยซ้ำ
ใครจะยอมเซ็นสัญญาที่มีเงื่อนไขมากมายขนาดนี้
แบรนด์เฟอร์นิเจอร์กับบริษัทอสังหาริมทรัพย์พวกนี้ทำเงินกันได้เป็นกอบเป็นกำอยู่แล้ว ถ้าได้อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยมาเป็นพวกก็ดี แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่ตาย
อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเสนอให้มีการตรวจคุณภาพเป็นระยะและต้องชดเชยเมื่อพบปัญหาเพื่อแลกกับการให้บริษัทอื่นใช้ชื่อแบรนด์ได้ แบบนี้พวกเขาจะยอมเหรอ
แต่เหลียงชิงฟานกับซ่งไข่คิดว่าคำสั่งของบอสเผยนั้นสมเหตุสมผลมาก ถ้าบริษัทไหนไม่ยอมเซ็นสัญญายอมรับเงื่อนไข เถิงต๋าจะมั่นใจได้ยังไงว่าบริษัทนั้นจะรักษาคำพูดของตัวเอง
บริษัทแบบเถิงต๋าที่ไม่สนกำไรระยะสั้นเพื่อกำไรในระยะยาวมีแค่ไม่กี่แห่งในโลก
ขณะเดียวกัน จุดนี้ก็เป็นสิ่งที่ผู้คนให้ความเคารพมากที่สุด
ลู่หมิงเหลียงอดพยักหน้าเบาๆ ขึ้นมาไม่ได้ เยี่ยมมาก สองผู้จัดการเริ่มเข้าใจความหมายที่แท้จริงของจิตวิญญาณเถิงต๋าแล้ว!
เผยเชียนจิบไวน์สงบใจ เขาไม่คิดเลยว่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยจะสร้างปัญหาได้มากมายขนาดนี้
เขาคิดว่าโปรเจ็กต์นี้ต้องเจ๊งแน่นอน แต่ตอนนี้ดูเหมือนพลังจินตนาการของเขาจะมีไม่มากพอ
หรือ…พลังจินตนาการของโลกนี้จะสูงเกินไป
เขาเกิดคำถามขึ้นมาว่า ควรจะเปิดอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเพิ่มอีกรึเปล่า
ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยช่วยผลาญเงินได้ เพราะแต่ละอาคารใช้เงินสูงมาก อย่างน้อยในระยะสั้นเผยเชียนก็ไม่ต้องคิดว่ามันจะคืนทุนได้
แต่ขณะเดียวกัน โมเดลอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยนั้นเสี่ยงเกินไป อย่างวันนี้ จู่ๆ ก็มีช่องทางให้ขยายกิจการขึ้นมา ตลาดใหญ่ที่ไม่เคยเห็นอาจจะโผล่ขึ้นมาทำกำไรให้บอสเผยได้เป็นกอบเป็นกำ
เผยเชียนคิดไม่ตก
“อ้อ จริงด้วยครับบอสเผย ผมมีอะไรให้ครับ” ซ่งไข่นึกอะไรขึ้นได้ จึงหยิบจดหมายในกระเป๋าเสื้อยื่นให้เผยเชียน
เผยเชียนหยิบมาดู
จดหมายมาเป็นซองเปล่าๆ ไม่มีแสตมป์หรือชื่อผู้ส่ง มีแค่จดหมายขอบคุณด้านใน
‘สวัสดี
‘ฉันตกเป็นเหยื่อของ ‘อพาร์ตเมนต์หมกสารก่อมะเร็ง’ อันที่จริงฉันต่อสู้กับ ‘อพาร์ตเมนต์หมกสารก่อมะเร็งมาเนิ่นนานก่อนที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยจะก่อตั้งขึ้น ฉันลงแรงลงเวลาไปมาก แต่ก็ไม่เกิดผล
‘ฉันทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเสียงของคนธรรมดานั้นเบาเกินไป
‘ฉันรู้สึกขอบคุณมากๆ ที่มีชาวเน็ตมากมายออกมาพูดเรื่องนี้ ขณะเดียวกัน ก็ซึ้งใจมากที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยมอบวิธีแก้ปัญหาที่ปลอดภัยและไร้กังวลให้ฉัน ฉันไม่ต้องสู้กับบริษัทจู้เจียอีกแล้ว ฉันแค่ทิ้งพวกเขาไปแล้วมาเลือกอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยแทน
‘ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสักวัน อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยจะขยายกิจการออกไปนอกจิงโจวเพื่อให้ทุกคนในประเทศสามารถเช่าอพาร์ตเมนต์ได้อย่างสบายใจ!’
เผยเชียนไม่รู้ว่าใครเป็นคนเขียน เพราะไม่ได้ลงชื่อไว้
หลังจากเงียบไปครู่ใหญ่ เขาก็พับจดหมายเก็บใส่ซอง แล้วยื่นกลับให้ซ่งไข่
“เก็บไว้ให้ดี ห้ามทำหาย
“อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยจะพยายามเต็มที่เพื่อให้ผู้เช่าทุกคนเช่าอพาร์ตเมนต์ได้อย่างสบายใจ!”
