พอเห็นทั้งสามนิ่งอึ้งกันหมด เผยเชียนก็ย้ำอีกครั้ง “เพิ่มเดี๋ยวนี้เลย!”
เฮ่อเต๋อเซิ่งพยักหน้าและตอบกลับเป็นคนแรก “ได้ครับบอสเผย”
แค่เพิ่มข้อความลงหน้าเว็บไซต์โปรโมตนั้นไม่ยากอะไร ก็แค่หาที่ว่างใส่ข้อความเข้าไปในรูปเดิม
เฮ่อเต๋อเซิ่งไม่กังขาการกระทำของบอสเผย แต่จางวั่งกับหม่าหยางรู้สึกอกหัก ความคึกคักเมื่อครู่พลันหายไปทันที
แต่เผยเชียนกลับออกไปทันทีโดยไม่พูดอะไร
ช่วยไม่ได้ นี่คือการตอบแทนความแค้นด้วยความดีของบอสเผย
ถึงลูกค้าจะพากันเสียสติไปหมดและแห่มาเช่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยกับซื้อเครื่องทะเลาะอัตโนมัติ ใช้จ่ายเงินอย่างบ้าคลั่งเพื่อแทงหลังบอสเผย แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้
เพิ่มข้อความนี้เข้าไปน่าจะช่วยอะไรได้บ้างแหละ!
…
ขณะเดียวกัน อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยที่อาคารหมายเลข 9 ในคอมมูนิตี้ปินหู
เฉียวเหลียงเซ็นสัญญาและย้ายเข้าไปอยู่ชั้นบนสุด
จริงๆ แล้วเขาอยากได้ห้องชั้นบนสุดของอาคารหมายเลข 8 แต่ถูกแฟนคลับผู้คลั่งรักเฉินเหล่ยเช่าไปแล้ว
เพราะงั้นจึงต้องเลือกตัวเลือกที่ดีรองลงมา ซึ่งก็คือห้องชั้นบนสุดของอาคารหมายเลข 9
แต่ก็ถือว่าโชคดีมากที่ได้ห้องชั้นบนสุดของอาคารหมายเลข 9 ถ้าช้าไปกว่านี้น่าจะได้อยู่ชั้นล่างๆ แน่
ด้านล่างมีคนต่อคิวรอเช่ากันเพียบ ที่นี่น่าจะมีห้องไม่พอให้เช่าแน่นอน
เฉียวเหลียงรู้สึกสดชื่นเมื่อมองออกไปเห็นทะเลสาบกว้างใหญ่นอกหน้าต่าง
เขาเอาเสื้อผ้าจากกระเป๋าเดินทางออกมาแขวนในตู้ห้องนอนใหญ่ แล้วเอากระเป๋าไปเก็บในตู้ของห้องนอนอีกห้อง
ถึงทั้งห้องมีพื้นที่จัดเก็บน้อย แต่ก็เพียงพอสำหรับเฉียวเหลียง
ในห้องนั่งเล่นกว้างใหญ่มีของตกแต่งน้อยชิ้น ชั้นวางหนังสือที่ติดประดับไว้ใช้เป็นที่จัดเก็บของไม่ได้ แต่ก็ทำให้ดื่มด่ำกับวิวทะเลสาบร้อยแปดสิบองศาได้เต็มที่
เฉียวเหลียงหยิบโน้ตบุ๊กออกมาตัดคลิปบนโซฟาแล้วรู้สึกว่าคุ้มค่ามาก!
ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกว่าตัวเองจิตใจสงบลง อยากครุ่นคิดถึงปัญหาบางอย่างกับทำคลิป!
นี่คือผลลัพธ์อันน่าอัศจรรย์ใจของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเหรอ
ช่วยเรื่องการคิดจริงๆ ด้วย…
เดี๋ยวนะ มันแปลกๆ
รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
เฉียวเหลียงนึกได้ว่าอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยที่เขาเช่าอยู่นั้นยังขาดจิตวิญญาณของมันซึ่งก็คือ เครื่องทะเลาะอัตโนมัติ!
ใช่ ต้องหามาไว้แล้ว!
จริงๆ เขาอยากได้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่ตัดสินใจว่าค่อยซื้อให้มาส่งที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องขนติดตัวมาด้วย
อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยมีกฎห้ามใส่เฟอร์นิเจอร์เพิ่มหรือเปลี่ยนผังห้อง แต่นิติบุคคลก็หยวนให้เอาเครื่องทะเลาะอัตโนมัติมาไว้ในห้องได้
เฉียวเหลียงเข้าไปที่หน้าเว็บไซต์สั่งซื้อเครื่องทะเลาะอัตโนมัติทันที
พอเข้าไปถึงหน้าเว็บไซต์ก็ต้องตกใจ
เพราะมีข้อความตัวหนาอยู่ในหน้านี้
‘แพงและน่าเบื่อ ไม่ช่วยพัฒนาความสามารถในการคิด ควรเอาเงินไปใช้จ่ายกับสิ่งอื่นที่มีความหมายมากกว่า’
เฉียวเหลียงอึ้ง
หมายความว่าไง
ไม่ช่วยพัฒนาความสามารถในการคิด?
เท่ากับปฏิเสธอย่างเป็นทางการว่าเครื่องทะเลาะอัตโนมัติไม่มีความหมายเบื้องลึกอะไรเลยสิ
เฉียวเหลียงจำได้แม่นว่าเมื่อคืนไม่มีข้อความนี้ในหน้าเว็บไซต์
ทำไมถึงจงใจเพิ่มข้อความนี้เข้ามาล่ะ
เฉียวเหลียงรีบเช็กดูกระแสชาวเน็ตแล้วพบว่า นอกจากข้อความเมื่อกี้แล้ว บนเว็บไซต์ของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยก็มีประโยคเด่นสะดุดตาเขียนไว้ว่า
‘อาศัยอยู่ที่นี่ไม่ได้ช่วยพัฒนาความสามารถทางการคิด’
ข้อความใช้น้ำเสียงราบเรียบ เหมือนพยายามเน้นย้ำข้อเท็จจริง
เฉียวเหลียงยิ่งงงหนักกว่าเก่า
หมายความว่ายังไง ฉันเพิ่งย้ายเข้ามานะ บอสเผยแกล้งอะไรฉันเนี่ย
ทำไมต้องเน้นเรื่องนี้ด้วย เพื่อปฏิเสธตัวเองเหรอ
แต่ที่นี่ช่วยส่งเสริมความสามารถในการคิดจริงๆ นะ!
เฉียวเหลียงสัมผัสได้ชัดเจนว่าสภาพแวดล้อมที่นี่เรียบง่ายและมีรสนิยม ช่วยให้สงบใจและสร้างแรงบันดาลใจได้จริงๆ
ทำไมเว็บไซต์ออฟฟิเชียลถึงย้ำว่าไม่ช่วยส่งเสริมความสามารถทางการคิดล่ะ
เฉียวเหลียงเข้าใจความหมายเบื้องหลังการกระทำนี้ในเวลาไม่ถึงสองนาทีโนเวลกูดอทคoม
“งี้นี่เอง!
“เข้าใจแล้ว!
“แต่… ชาวเน็ตจะมองออกมั้ย”
พอได้คำตอบ เฉียวเหลียงก็เลื่อนดูคอมเมนต์ชาวเน็ต รอยยิ้มโล่งอกปรากฏขึ้นบนหน้าเขา
“ข้อความอธิบายที่เพิ่มเข้ามาในเว็บอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยกับเครื่องทะเลาะอัตโนมัติคืออะไรน่ะ หรือจะบอกว่าที่บอสหลี่พูดเป็นเรื่องโกหกหมดเลย”
“ใช่ๆ โกหกหมดเลยแก ไม่ต้องเช่า ไม่ต้องซื้อ! ปล่อยฉันจัดการเอง!”
“ฉันย้ายเข้ามาอยู่แล้ว สภาพความเป็นอยู่ช่วยเรื่องกระบวนการคิดจริงๆ แถมเครื่องทะเลาะอัตโนมัติยังกระตุ้นให้คิดได้จริงๆ”
“งั้นทำไมใส่คำอธิบายมาสองข้อความ มันตรงข้ามกับผลลัพธ์เลยไม่ใช่เหรอ”
“สองข้อความนี้เป็นรูปแบบการคิดแบบวิภาษวิธี ความหมายเบื้องลึกของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยกับเครื่องทะเลาะอัตโนมัติคืออะไร คือให้เราคิดอย่างอิสระ โดยไม่เชื่อสิ่งที่คนอื่นบอกหรือทำตามกระแส ถ้าสักแต่จะย้ายเข้าไปอยู่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยและซื้อเครื่องทะเลาะอัตโนมัติโดยไม่ลืมหูลืมตาก็ขัดกับการส่งเสริมให้เราคิดอย่างอิสระสิ”
“เข้าใจแล้ว! สองข้อความนี้เตือนเราว่า ถ้าไม่ใช่สมองคิด เอาแต่เชื่อในสิ่งที่คนอื่นพูด ถึงจะย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยหรือซื้อเครื่องทะเลาะอัตโนมัติก็กลายเป็นเปล่าประโยชน์ ไม่มีทางเปลี่ยนวิธีคิดได้แน่ พูดอีกอย่างคือ อย่าบิดเบือนและอวยสองอย่างนี้จนเกินไป”
“เป็นการบอกเป็นนัยให้เราอย่าคิดพึ่งพาวัตถุภายนอกในการเปลี่ยนวิธีคิดด้วยนะ”
“ใช่ สมเหตุสมผลมาก! ถ้าสักแต่จะทำตามกระแส ย้ายไปอยู่อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา”
“จะว่าไปอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยสร้างสภาพแวดล้อม ส่วนเครื่องทะเลาะอัตโนมัติเป็นตัวช่วย ซึ่งต่างก็ช่วยเรื่องการคิดของเรา เห็นได้ชัดว่าทั้งสองเป็นตัวช่วยกระตุ้น ไม่ใช่ยารักษาได้ครอบจักรวาล”
“สมแล้วที่เป็นบอสเผย แค่เพิ่มข้อความเข้าไปสองข้อความก็ทำให้ปรัชญามีความลุ่มลึกยิ่งขึ้นไปอีก!”
“อยากซื้อยิ่งกว่าเดิมเลยอะ!”
เฉียวเหลียงพยักหน้าเบาๆ หลังอ่านคอมเมนต์
อืม ชาวเน็ตเริ่มคุ้นชินกับวิธีคิดของบอสเผยมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่จำเป็นต้องเข้าไปอธิบายแล้ว
ไม่แน่ต่อไป ชาวเน็ตอาจเข้าใจความหมายเบื้องลึกในปริศนาของบอสเผยทุกครั้ง ซึ่งก็เท่ากับว่าเขาบรรลุภารกิจตัวเองแล้ว!
ปริศนาของบอสเผยรอบนี้เรียบง่ายมาก ทุกคนเข้าใจได้ทันที
เฉียวเหลียงสั่งเครื่องทะเลาะอัตโนมัติอย่างสุขใจขณะรอให้เครื่องมาส่งอย่างใจจดใจจ่อ
เขาหยิบโน้ตบุ๊กไปนั่งบนโซฟา ก่อนจะเปิดอ่านโพสต์เว่ยป๋อยาวเหยียดซ้ำไปมาพลางมองทะเลสาบ
เป็นอย่างที่คาดไว้ ทุกครั้งที่อ่านจะได้มุมมองใหม่ๆ เสมอ
เฉียวเหลียงไม่ยอมแพ้จนถึงวันนี้ บอสเผยเคยบอกเขาว่าถ้าไม่ทำคลิปซีรีส์ผลงานเทพสร้างเพื่อตีความเกมดิ้นรน เขาจะได้คำตอบที่แท้จริงของคลิปโฮสเทลเขย่าขวัญ
ดังนั้นเฉียวเหลียงจึงใช้โพสต์เว่ยป๋อยาวเหยียดของเหออันเป็นกุญแจในการทำความเข้าใจ
เขารู้สึกว่าโพสต์เว่ยป๋อเรื่องเกมดิ้นรนของเหออันนั้นสมบูรณ์แบบแล้วในตัวของมัน ไม่ว่าจะขุดค้นยังไงก็ไม่มีทางได้เนื้อหาใหม่
แล้วนอกเกมดิ้นรนล่ะ
หลังเหตุการณ์ล่าสุดของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยกับเครื่องทะเลาะอัตโนมัติ เฉียวเหลียงก็จับสัมผัสได้ถึงบางอย่าง แต่ก็ยากที่จะเข้าใจได้
เขารู้สึกว่าตัวเองขาดอีกคำใบ้เดียวในการรวมทุกอย่างเข้าด้วยกัน
ความงุนงงสับสนทั้งหมดจะกระจ่างถ้าเจอคำใบ้นั้น!
เฉียวเหลียงพยายามนึกถึงเนื้อหาทั้งหมดตลอดช่วงที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นโฮสเทลเขย่าขวัญ โมหยูเดลิเวอรี่ เกมดิ้นรน อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย เครื่องทะเลาะอัตโนมัติ ฟิตเนสฝากประจำ แอปชีวิตเถิงต๋า และอื่นๆ เขาจึงใช้สิ่งเหล่านี้เป็นคำค้นเพื่อเสิร์ชหาข้อมูลออนไลน์
เฉียวเหลียงตาเป็นประกายขึ้นมาทันที
เขาเจอกระทู้ชื่อว่า ‘บทบรรยายมุมมองต่อความมั่งคั่งของบอสเผยที่หอประชุมวิทยาศาสตร์ฉบับเต็ม’ ในเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัยฮั่นตง
กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ดังที่สุดในเว็บบอร์ดมหาวิทยาลัยฮั่นตง มีคนตอบกลับมากมาย แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นกระแสกว้างขวางในอินเทอร์เน็ต
เฉียวเหลียงไม่ใช่นักศึกษามหาวิทยาลัยฮั่นตงจึงไม่สามารถตอบกระทู้ได้ แต่อ่านเนื้อหาทั้งหมดได้
“บรรยายของบอสเผย?
“ดูเหมือนจะเป็นของจริงนะ
“ไม่มีใครแชร์เลยเหรอ”
ตอนแรกเฉียวเหลียงสงสัยว่าบทความนี้เป็นของจริงรึเปล่า เพราะถ้าคนดังอย่างบอสเผยขึ้นบรรยายที่มหาวิทยาลัย ทุกคนก็ต้องรู้สิ ทำไมเรื่องถึงเงียบขนาดที่บทบรรยายไม่ถูกแชร์ไปอย่างกว้างขวางล่ะ
แต่พออ่านคอมเมนต์ดู เฉียวเหลียงก็รู้ว่าบอสเผยไม่ได้เป็นคนขึ้นบรรยายเอง แต่ให้คนอื่นไปอ่านบทให้แทน
“ไม่แปลกที่จะไม่ดังในอินเทอร์เน็ต แต่เนื้อหาการบรรยายดูจะเข้าถึงใจนักศึกษาหลายคน
“อืม… ถ้าบอสเผยเป็นคนร่างเองก็ต้องอ่านดูหน่อยแล้ว”
เฉียวเหลียงเริ่มอ่านบทบรรยาย
บทบรรยายนี้เขียนให้นักศึกษาผู้ยากไร้ที่เถิงต๋าให้ทุนการศึกษา หัวข้อคือ ‘มุมมองต่อความมั่งคั่ง’ บทบรรยายฉบับเต็มพูดถึงเรื่องเดียวคือ มุมมองต่อความมั่งคั่งของบอสเผย
ชัดเจนว่าบทบรรยายนี้ทำขึ้นเพื่อมุ่งหวังให้นักศึกษายากไร้เอาเงินที่เถิงต๋าบริจาคไปใช้อย่างชาญฉลาด
แต่ที่ทำให้เฉียวเหลียงประหลาดใจคือ บอสเผยไม่ได้เน้นย้ำให้นักศึกษายากไร้ตระหนี่หรืออดออม แต่อธิบายจากอีกมุมหนึ่ง
นักศึกษายากไร้หลายคนเข้าใจมุมมองต่อความมั่งคั่งผิด โดยถือว่า ‘ความมั่งคั่ง’ คือ ‘เงิน’ ที่สามารถควบคุมได้ และเชื่อไปผิดๆ ว่ามุมมองต่อความมั่งคั่งที่ถูกต้องคือทำทุกวิถีทางให้ใช้เงินน้อยที่สุด
แต่บอสเผยเสนอแนวคิดใหม่ในบทบรรยายนี้ สำหรับคนหนุ่มสาวอย่างพวกเขา ความมั่งคั่งที่ล้ำค่าที่สุดไม่ใช่เงินที่มี แต่เป็นสมาธิ
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ควรเก็บเงินทั้งหมดโดยไม่ใช้หรือซื้อของไร้สาระเพื่อตอบสนองกิเลส เรื่องใช้จ่ายเงินไปกับกิจกรรมเพื่อความบันเทิงที่ทำให้จิตฟุ้งซ่านยิ่งแล้วใหญ่
แล้วควรเอาเงินไปใช้กับอะไรล่ะ
เงินควรเอาไปใช้ในสิ่งที่ทำให้มีสมาธิคิด ใช้เงินเพื่อสร้างสมาธิ เพื่อที่จะได้ดึงความมั่งคั่งที่มีออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
เฉียวเหลียงรู้สึกว่าเมฆหมอกที่บังตาได้จางหายไปแล้ว
ในที่สุดเขาก็ได้คำใบ้ที่ตามหา!
