นักกีฬาส่วนใหญ่ของสโมสร H4 กับ DGE ยังติดต่อกันอยู่หลับจบการแข่งซ้อมมือสามวัน ผู้จัดการซูคิดว่าหวงวั่งเป็นนักกีฬาที่ค่อนข้างน่าสนใจ เลยขอเพิ่มเพื่อนไว้
ต่อจากนั้นสโมสร DGE ก็ไปสโมสรอื่นต่อ
ผลกลายเป็นว่าวันนี้หวงวั่งมาลงสเตตัสเลี้ยงฉลอง!
ถึงจะไม่มีรูป แต่คำว่า ‘จองเหมาภัตตาคารไร้ชื่อ’ ก็ทำให้รู้สึกว่าวาสนาคนเราไม่เท่ากัน
หลังจากเหตุการณ์บล็อกเกอร์อาหารครั้งที่แล้ว ฉวนหมินรีวิวก็โหมโปรโมตภัตตาคารไร้ชื่อยกใหญ่ ทำให้โด่งดังจนผู้จัดการซูรู้จัก
แถมยังจองเหมาทั้งร้านอีกเนี่ยนะ
ดูเหมือนจะเป็นสิทธิประโยชน์ที่มีแค่พนักงานเถิงต๋าเท่านั้นที่จะได้รับ!
ส่วนทำไมต้องฉลอง ยังต้องถามกันอีกเหรอ
สโมสร DGE ตบสโมสร GOG ใหญ่ๆ ในประเทศร่วงหมดจนแทบจะนั่งแท่นสโมสรสุดไร้เทียมทานไปแล้วตอนนี้ ทำผลงานได้ระดับนั้นก็ต้องฉลองให้เป็นธรรมดา
แต่ถ้ามองในมุมของสโมสรที่โดนตบคว่ำมาก่อนก็ตีความได้อีกความหมาย
ผู้จัดการซูรู้สึกเหมือนโดนยุแหย่ ความทรงจำตอนโดนถล่มยับผุดกลับขึ้นมาอีกครั้ง
“เราจะไปขอแข่งอีกรอบ ยกระดับการฝึกให้หนักขึ้นอีก
“ฝึกกลยุทธ์ที่ได้เรียนรู้จากสโมสร DGE อีกรอบ
“การแข่งสุดสัปดาห์หน้า สโมสร H4 ของเราจะแพ้ไม่ได้!”
ผู้จัดการซูเดือดจัด
ฟากนักกีฬาฝั่ง IOI ที่กำลังแข่งเกมแรงก์กันอยู่พยายามหุบยิ้มอย่างเต็มที่
นักกีฬาสองคนกระซิบคุยกัน
“ผู้จัดการซูเดือดขึ้นมาอีกแล้ว ฝั่ง GOG เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”
“ไม่รู้เหมือนกัน น่าจะเพราะแพ้สโมสรเปิดใหม่มั้ง เห็นว่าโดนตบเละเลย”
“ฉันว่าฝั่ง GOG ฝีมือกากเกินไป ทำสโมสรเราเสียหน้าหมด”
“ช่างเถอะ เลิกพูดๆ รีบวอร์มมือเร็ว เดี๋ยวเราต้องแข่งซ้อมมือกับอีกสโมสร”
“ชิลน่า เราไม่ได้กากเหมือนฝั่ง GOG ซะหน่อย งานแข่งที่เถิงต๋าจัดรอบนี้ ชัยชนะต้องเป็นของเราแน่!”
…
…
วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม
คาเฟ่แห่งหนึ่งใกล้ๆ มหาวิทยาลัยฮั่นตง
ถึงเวลาคลาสเรียนประจำเดือน
เหออันจิบกาแฟก่อนจะเริ่มพูดหัวข้อวันนี้
“ประสบการณ์ความสำเร็จที่ผมจะเล่าวันนี้คือทฤษฎีอุปสงค์อุปทาน เป็นทฤษฎีที่ไม่ได้ใช้ได้แค่กับเรื่องเกมเท่านั้น แต่ยังเหมาะสำหรับหลายๆ เรื่องด้วย
“บทเรียนวันนี้จะเป็นการสรุปบทเรียนที่ผ่านมา ก่อนอื่นผมขอทดสอบคุณก่อน บอสหม่าจำเนื้อหาของบทเรียนที่ผ่านมาได้มั้ยครับ”
เผยเชียนคิดอยู่สองนาทีก่อนจะตอบออกไป “เลือกกลยุทธ์การขายให้เหมาะกับเนื้อหาเกม เลือกรูปแบบเกมที่มีในตลาด แล้วก็ใส่ความคิดส่วนตัวของตัวเองลงไปในระดับที่เหมาะสม”
เหออันดีใจมาก “อืม ถูกต้องครับ! จำได้ดีเลยนะครับเนี่ย!”
เผยเชียนหัวเราะแห้งอยู่ในใจ จะไม่ให้จำได้ได้ไง ทุกอย่างเกี่ยวกับบทเรียนชีวิตที่ฉันต้องใช้เลือดแลกมาหมดเลยนี่…
เหออันพูดต่อ “สามบทเรียนที่ผ่านมานั้นยกระดับความยากขึ้นเรื่อยๆ โดยส่วนใหญ่เน้นพูดถึงเรื่องการออกแบบเกม
“ก่อนอื่นต้องเลือกรูปแบบเกมให้ตรงตามความต้องการตลาด จากนั้นก็สื่อสารตัวเองให้ถูกต้องในกระบวนการสร้างเกม และสุดท้ายก็ต้องเลือกวิธีการโฆษณาตามเกมที่ออกมา
“เนื้อหาที่เราจะเรียนกันวันนี้ยากขึ้นมาอีก ซึ่งก็คือ วิธีวิเคราะห์ความต้องการของตลาด
“โดยเนื้อหาของบทเรียนนี้เป็นสิ่งที่มาก่อนเนื้อหาในบทเรียนทั้งสามบทเรียนที่ผ่านมาและเป็นขั้นตอนพื้นฐานที่สุด
“บอสหม่าต้องจำไว้ว่าทุกขั้นตอนในการสร้างเกมนั้นสำคัญ ขั้นตอนแรกที่สำคัญที่สุดคือการวิเคราะห์ความต้องการของตลาดอย่างแม่นยำ และเลือกทิศทางที่ถูกต้อง!”
เผยเชียนพยักหน้าแล้วรอฟังอย่างตั้งใจ
ต้องยอมรับเลยว่า ถึงอาจารย์เหอจะยกตัวอย่างจากเถิงต๋ามาซะเยอะ แต่เนื้อหาก็เต็มไปด้วยเคล็ดลับที่เป็นประโยชน์มากมาย เทียบเท่ากับการทบทวนรายละเอียดสำคัญทุกอย่างในกระบวนการสร้างเกม
ความรู้ที่เป็นระบบระเบียบแบบนี้ ถึงเอาเงินไปยื่นก็ใช่ว่าจะได้มา
เผยเชียนรู้สึกว่าตัวเองได้ประโยชน์มาก แน่นอนว่าจะดีกว่านี้ถ้าอาจารย์เหอเลิกยกฝ่ายเกมเถิงต๋าเป็นตัวอย่าง…
เหออันพูดต่อ “ผู้พัฒนาเกมที่ดีต้องวิเคราะห์ความต้องการของผู้เล่นและทำเกมที่ตรงตามความต้องการนั้นออกมาขาย
“แต่จุดที่สำคัญคือ บางทีผู้เล่นก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรเหมือนกัน
“พวกเขาอาจจะคิดว่าตัวเองต้องการ A แต่จริงๆ ต้องการ B พอทำ A ออกมาให้ พวกเขาก็คิดว่าคุณไม่ได้ทำ A แบบที่พวกเขาต้องการในใจและไม่ยอมซื้อ
“เพราะงั้นแนวคิด ‘ให้ในสิ่งที่ผู้เล่นต้องการ’ นั้นไม่ผิด แต่คุณจะล้มเหลวแน่นอนถ้าทำตามนั้นเป๊ะๆ!”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่ง “ถ้าผมไม่ให้ในสิ่งที่ผู้เล่นต้องการล่ะครับ”
เหออันผงะไป เขานิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะตอบ “งั้นผมก็ตอบได้แค่ว่าคุณสุดยอดมาก”
เผยเชียนถาม “ผมจริงจังนะครับอาจารย์เหอ ไม่ใช่ว่าการไม่ให้ในสิ่งที่ผู้เล่นต้องการจะทำให้ล้มเหลวแน่นอนเหรอครับ”
หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วน เหออันก็ส่ายหน้า “มีความเป็นไปได้น้อยมากๆ ที่สิ่งที่คุณว่าผู้เล่นไม่อยากได้ จริงๆ แล้วเป็นสิ่งที่พวกเขาอยากได้ลึกๆ อยู่ในใจ ในกรณีนี้นอกจากจะไม่ล้มเหลวแล้ว คุณยังประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ด้วย!
“แต่กรณีแบบนี้…เกิดขึ้นได้ยากมาก อย่ามัวนั่งหวังว่าจะเกิดขึ้นจริงเลยครับ!”
เผยเชียน “…”
เกิดขึ้นได้ยากมากเหรอ
อย่ามัวนั่งหวังว่าจะเกิดขึ้นจริง?
แล้วทำไมมันเกิดขึ้นกับทุกเกมที่ฉันสร้างล่ะ пᴏᴠᴇʟɢu.ᴄoᴍ
เหออันพูดต่อ “ถ้าอยากเข้าใจเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง คุณต้องเข้าใจสามลำดับขั้นของความต้องการก่อน
“ขั้นแรกคือ การวิเคราะห์ความต้องการ
“ขั้นที่สองคือ การขุดลึกลงไปในความต้องการ
“ขั้นที่สามคือ การสร้างความต้องการ
“แค่ขั้นแรก ผู้พัฒนาเกมส่วนใหญ่ยังทำไม่ได้เลย มักจะติดอยู่ที่การวิเคราะห์ความต้องการ
“ในการวิเคราะห์ความต้องการ ผู้พัฒนาต้องให้ในสิ่งที่ผู้เล่นต้องการ แต่คนที่ทำแบบนั้นมักจะล้มเหลว เพราะบางครั้งผู้เล่นก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
“สิ่งที่ผู้เล่นคิดว่าตัวเองต้องการกับสิ่งที่ต้องการจริงๆ มักจะแตกต่างกันเป็นส่วนใหญ่ ผู้เล่นแต่ละคนมีจุดยืนต่างกัน มีรสนิยมต่างกัน ความชอบต่างกัน ความต้องการก็ย่อมต่างกันเป็นธรรมดา
“ถ้าแค่ ‘รู้และสร้างในสิ่งที่ผู้เล่นขอ’ คุณก็จะเสียการควบคุมของทั้งโปรเจ็กต์ไป ถือเป็นกลยุทธ์ที่แย่มาก
“ผมจะยกตัวอย่างที่ง่ายสุดๆ ผู้เล่นบางคนเห็นเกมอื่นมีอาวุธระดับมหากาพย์ที่คิดว่าแพงแต่ก็ดันขายดี เลยมาแนะนำให้คุณใส่อาวุธระดับมหากาพย์เข้าไปในเกมของคุณบ้าง
“ถ้าคุณ ‘สร้าง’ ในสิ่งที่ผู้เล่นขอ ทั้งยังคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการและคงจะทำเงินได้ ส่วนใหญ่ก็มักจบที่ความล้มเหลว
“เคยคิดมั้ยว่ามีแค่ผู้เล่นจำนวนหยิบมือเท่านั้นที่อยากได้อาวุธระดับมหากาพย์ แต่ผู้เล่นส่วนใหญ่กลับไม่ชอบ
“บางทีสิ่งที่ผู้เล่นคนนั้นต้องการอาจจะไม่ใช่อาวุธระดับมหากาพย์ แต่เป็นรูปลักษณ์ที่ดูดีหรือสิทธิประโยชน์ที่แตกต่างจากผู้เล่นคนอื่น
“ถ้าคุณทำอาวุธระดับมหากาพย์ แต่ทำรูปลักษณ์ออกมาได้ไม่ตรงใจ เขาก็อาจไม่ซื้อก็ได้
“ชัดเจนว่าถ้าคุณไม่คิดเรื่องพวกนี้ คุณก็จะพบกับความล้มเหลวอย่างแน่นอน
“คุณต้องแยกให้ได้ก่อนว่าสิ่งที่ผู้เล่นขอมานั้น อะไรควรทำ อะไรไม่ควร ถ้าคุณผ่านขั้นนี้ไปไม่ได้ คุณก็ไม่มีทางคืบหน้าไปไหน
“เพราะงั้นขั้นแรกสุดคือการวิเคราะห์ความต้องการ จากความต้องการมากมายของผู้เล่น เราต้องเข้าใจก่อนว่าอะไรคือความต้องการจริงๆ ของพวกเขา แยกจุดนี้ออกจากความต้องการทั่วไปให้ได้ ต้องวิเคราะห์อย่างละเอียดว่าความต้องการนี้ขัดกับตัวเกมในภาพรวมและผู้เล่นส่วนใหญ่รึเปล่า
“คุณควรลงมือหลังพิสูจน์จนละเอียดแล้วว่าปลอดภัย
“ขั้นต่อไปคือการขุดให้ลึกลงไปอีก
“บางทีผู้เล่นก็ไม่สามารถบอกสิ่งที่ต้องการ หรือไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
“ตัวอย่างเช่น ถ้าวิเคราะห์ข้อมูลดู เราอาจพบว่าเราเสียผู้เล่นหลายคนไปในวันที่สาม แต่ถ้าให้พวกเขาทำแบบสอบถาม ก็จะพบว่าไม่มีความคิดเห็นไหนที่ใช้ประโยชน์ได้
“ถึงจุดนี้ เราต้องมาวิเคราะห์ว่าทำไมผู้เล่นถึงหายไปมากขนาดนี้ในวันที่สาม จุดไหนที่พวกเขาไม่พอใจ และทำไมพวกเขาถึงต้องการแบบนั้น
“ถ้าขุดค้นความต้องการที่ซ่อนอยู่ในใจของผู้เล่นที่แม้แต่เจ้าตัวเองก็อาจจะไม่รู้ออกมาได้ คุณก็จะไม่มีทางเดินผิดทาง และจะทำเกมที่ดียิ่งขึ้นไปกว่าเดิมได้
“ส่วนขั้นที่สาม…
“การสร้างความต้องการที่ผู้เล่นไม่ได้มีตั้งแต่แรก นี่คือขั้นที่สูงที่สุด!
“ในขั้นนี้ ผมจะไม่ลงลึก เพราะเป็นเรื่องที่ลึกซึ้งและซับซ้อนมาก แถมยังลอกเลียนแบบกันไม่ได้ด้วย
“นั่นก็เพราะความต้องการใหม่ที่สร้างขึ้นมานั้นจะเป็นที่ยอมรับของผู้เล่นอย่างกว้างขวาง และจะไม่ใช่ความต้องการใหม่อีก
“ในขั้นนี้ ผมทำได้แค่แง้มประตูให้ ถ้าผมพูดอะไรไปมากกว่านี้อาจจะชี้นำคุณผิดๆ ทำให้คิดว่ามีทางลัดสู่ความสำเร็จ
“บอสหม่า คุณแค่ต้องเรียนรู้ว่าอย่าสร้างตามสิ่งที่ขอ แต่ให้วิเคราะห์อย่างละเอียดและขุดลึกลงไปในความต้องการ แค่นั้นก็พอแล้ว”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามขึ้นด้วยความลังเล “แล้ว… อาจารย์เหอบอกได้มั้ยครับว่ามีใครก้าวไปถึงขั้นการสร้างความต้องการแล้วบ้าง”
เหออัน “บอสเผยแห่งฝ่ายเกมเถิงต๋าครับ
“รังสรรค์สิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่ชอบในตอนแรก แล้วทำให้กลายเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ชอบ ความสามารถนี้มีแค่บอสเผยคนเดียวเท่านั้นในหมู่นักออกแบบเกมในจีน!
“บอสหม่าเป็นเพื่อนสนิทบอสเผยนี่ครับ ถ้ามีโอกาสก็ลองถามประสบการณ์จากเขาดูหน่อย แต่ผมก็ยังยืนยันคำแนะนำเดิม อย่าบุ่มบ่ามลอกคนอื่น เพราะมันอันตรายมาก”
เผยเชียน “…”
เขาไม่รู้จะพูดอะไรไปพักใหญ่
