เสียงปรบมือดังขึ้นทันทีที่เฉียวเหลียงก้าวเข้ามาในที่หลบภัย
“อาจารย์เฉียวสุดยอดเลย ทนมาได้จนถึงจุดเซฟสองเลย!”
“แค่นี้ก็เห็นแล้วว่ายังดึงศักยภาพที่มีออกมาใช้ได้ไม่เต็มที่!”
“รีบปรับสภาพจิตใจเร็ว คุณเคลียร์สุดขีดสยองได้ในรอบเดียวแน่!”
เฉียวเหลียงนั่งรวมกลุ่มกับทุกคน เขาอดลำพองใจขึ้นมาไม่ได้เมื่อพบกับการอวยยกใหญ่แบบนี้
ทุกคนบอกว่าฉันสุดยอดที่ทนมาได้ถึงจุดเซฟสองเหรอ
ใช่ ฉันก็คิดงั้นเหมือนกัน!
ความกดดันในใจเฉียวเหลียงคลายไป ขณะเดียวกัน เขาก็มีเวลาสำรวจดูที่หลบภัยอย่างละเอียด
มีขนม เครื่องดื่ม และห้องน้ำ
รอบๆ มีประตูหลายบานที่มีเลขบอกลำดับจุดเซฟบนประตู ข้างประตูทุกบานมีพนักงานเฝ้าอยู่ นอกจากมีหน้าที่ขายขนมและเครื่องดื่มแล้ว พนักงานต้องคอยบันทึกความคืบหน้าของผู้เล่นทุกคนลงระบบคอมพิวเตอร์แล้วพิมพ์ใบรับรองออกมาให้
ผู้เล่นจะกลับมาเล่นสุดขีดสยองโดยเริ่มจากจุดเซฟด้วยใบรับรองนี้
ตอนเฉียวเหลียงเข้ามาข้างใน พนักงานก็เอาใบรับรองให้เขา กระดาษใบนี้สามารถเก็บกลับไปได้ ข้างในนี้มีทางด่วนพิเศษที่เชื่อมที่หลบภัยกับภายนอก
แต่การจะออกจากที่หลบภัยแต่ละด่านต้องได้รับอนุญาตจากพนักงานก่อน เพราะพนักงานต้องประเมินจำนวนผู้เล่นแต่ละด่านในตอนนี้ดูก่อนว่า จะส่งผู้เล่นไปที่ด่านไหนได้ถึงจะไม่กระทบกับการเล่นของผู้เล่นคนอื่น
สรุปแล้ว เฉียวเหลียงรู้สึกพึงพอใจมากและกำลังมองไปที่ทางออกโดยไม่รู้ตัว
วันนี้มาถึงจุดเซฟสอง ถือว่าเอาไปโม้ได้แล้ว!
แบบนี้ก็พักได้แล้วสิ
ทุกคนเหมือนจะอ่านความคิดของเฉียวเหลียงออกผ่านทางสีหน้า
หร่วนกวางเจี่ยนพูดยิ้มๆ “ไม่น่ากลัวอย่างที่ผมบอกเลยใช่มั้ยครับอาจารย์เฉียว โดยเฉพาะฉากเปิด มีตะเกียงนี่ก็ไม่น่าจะเจออะไร
“นี่ครับ ด่านที่เหลือใส่เจ้านี้เข้าไปเล่นดีกว่า”
หร่วนกวางเจี่ยนยื่นที่คาดเขาปีศาจให้เฉียวเหลียง พยายามแลกกับตะเกียงสีทองในมืออาจารย์เฉียว
สีหน้าของเฉียวเหลียงเปลี่ยนไปทันที เขาจับตะเกียงสีทองในมือแน่นกว่าเดิม “อย่าเข้ามา!”
เขาเอาชีวิตรอดมาได้เพราะตะเกียงสีทอง ถ้าไม่มีมันเขาคงสิ้นใจคาที่ไปนานแล้ว
หลินหวานให้กำลังใจ “เอาน่า! ก็เหมือนคำพูดที่ว่า ตอนเริ่มแรกทุกอย่างยากหมด คุณเริ่มมาได้ดีขนาดนี้ ด่านที่เหลือก็น่ากลัวประมาณนี้แหละค่ะ ฉันเชื่อว่าคุณทำได้!”
เฉียวเหลียง “…”
เชื่อก็บ้าแล้ว!
ด่านต่อๆ ไปไม่มีทางน่ากลัวเท่าเดิมแน่!
เฉียวเหลียงตระหนักว่าระดับความน่ากลัวของที่นี่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามขีดจำกัดของผู้เล่น เพื่อให้มั่นใจว่าผู้เล่นจะตกใจกลัวทุกครั้ง แต่ก็ไม่ยอมแพ้
เฉียวเหลียงรู้เรื่องนี้ดีจึงไม่หลงเชื่อ เขากระแอมกระไอ “ผมว่าประสบการณ์ดีๆ แบบนี้ค่อยๆ มาสัมผัสทีละนิดหลายๆ ครั้งดีกว่า พี่หร่วนเป็นตัวอย่างที่ดีให้ผม ผมบันทึกความคืบหน้าไว้แค่นี้แล้วค่อยมาลองวันหลังดีกว่า…”
เฉินคังทั่วยิ้มแล้วพูดขึ้น “ค่อยลองวันหลังเหรอครับ ผมจำได้ว่าอาจารย์เฉียวเคยพูดไว้ในคลิปว่าไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้นี่!
“ถ้าแฟนคลับคุณรู้แล้วทำตามบ้าง อย่างค่อยรอกลับมากดโหวตให้วันหลัง…”
เฉียวเหลียงริมฝีปากกระตุก
เชี่ย นี่ขู่กันเหรอ!
เรื่องหนึ่งที่อัปโหลดมาสเตอร์อย่างเขาเกลียดที่สุดคือ ‘เดี๋ยวค่อยกลับมา’ แต่ตอนนี้เขากำลังจะทำพฤติกรรมแบบนั้นเองเหรอ
ถือเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากไม่น้อย…
เฉินคังทั่วพูดต่อ “อ๋อ ใช่ อีกเรื่องหนึ่งครับ
“อาจารย์เฉียว จริงๆ อู๋ปินฝ่าย HR กำลังสัมภาษณ์เพื่อนๆ ของบอสเผยอยู่ เห็นว่าจะทำคู่มืออธิบายทัศนคติด้านการทำงานของบอสเผยและจิตวิญญาณของเถิงต๋า
“ผมเพิ่งให้ช่องทางติดต่อคุณไป สักพักเขาน่าจะติดต่อมาขอสัมภาษณ์คุณ
“แต่…
“ถ้าคุณบอกว่ารู้จักบอสเผยดีที่สุดแต่ยังไม่สามารถเคลียร์บ้านผีสิงของบอสเผยและตีความมันได้… ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์คุณก็ไม่น่าเชื่อถือสิครับ
“ผมเกรงว่าถ้าเป็นแบบนั้น เขาจะไปสัมภาษณ์คนอื่นแทน…”
เฉียวเหลียงผงะไป “จะ…จริงเหรอครับ ไม่ได้พูดขู่ไปงั้นใช่มั้ยครับ”
เฉินคังทั่วยักไหล่ “พวกเราเถิงต๋ายึดถือความซื่อสัตย์! คุณคิดว่าบอสเผยจะปล่อยผมไปเหรอถ้ารู้ว่าผมโกหกเพื่อขู่คุณ ถ้าไม่เชื่อก็ดูประวัติการแชตได้ครับ”
เฉินคังทั่วยื่นมือถือที่เปิดหน้าแชตคุยกับอู๋ปินให้อีกฝ่าย
เฉียวเหลียงอ่านดูแล้วพบว่าเฉินคังทั่วพูดความจริง
“นี่…”
เฉียวเหลียงเกิดศึกถกเถียงครั้งใหญ่ขึ้นในหัว
ที่เฉินคังทั่วพูดมาก็สมเหตุสมผล คงจะน่าอายไม่เบาถ้าโดนถามเรื่องโฮสเทลเขย่าขวัญแล้วตัวเองตอบไม่ได้
พูดซะดิบดีว่าเป็นคนที่เข้าใจบอสเผยที่สุด แต่กลับไม่กล้าเล่นสิ่งที่บอสเผยสร้างขึ้นจนจบ…
ปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้!
เฉียวเหลียงมองตะเกียงสีทองในมือก่อนตัดสินใจได้ในที่สุด
“โอเคครับ ผมจะเคลียร์ทุกอย่างในโฮสเทลเขย่าขวัญให้ได้ในบ่ายนี้!”
…
…
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ที่ทางออกสุดขีดสยอง
เฉียวเหลียงเดินออกมาพร้อมตะเกียงสีทอง อารมณ์ตอนนี้อธิบายได้แค่ว่า ดีใจสุดๆ ที่ได้เห็นแสงอาทิตย์อีกครั้ง!
แต่พอเห็นเกียรติบัตรในมือ เฉียวเหลียงก็คิดว่าความทรมานที่ฟันฝ่ามานั้นคุ้มค่ามาก!
บนเกียรติบัตรระบุข้อมูลดังนี้ พร็อบที่เฉียวเหลียงใช้ (ตะเกียงสีทอง) จำนวนครั้งที่เข้าที่หลบภัย (สองครั้ง) เวลาทั้งหมดที่ใช้ในการเล่นจนจบ (สี่สิบหกนาที)
นอกจากข้อมูลดังกล่าวแล้วก็มีประโยคที่แสนสำคัญที่สุดอยู่ ‘คุณคือผู้ที่เคลียร์สุดขีดสยองได้เป็นคนแรก’
ข้อมูลทุกอย่างบันทึกไว้ในระบบและปรินต์ออกมาเป็นเกียรติบัตรของทางออฟฟิเชียลอัตโนมัติไว้เก็บเป็นที่ระลึก
ทุกคนไม่ได้หลอกเขา การเคลียร์โฮสเทลเขย่าขวัญเป็นคนแรกนั้นรู้สึกเป็นเกียรติสุดยิ่งใหญ่จริงๆ
แม้แต่หร่วนกวางเจี่ยนยังไม่สู้เพื่อแย่งเกียรตินี้ไป
หลังจากได้เกียรติบัตรมา อารมณ์ต่างๆ นานาที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นกลัว แค้น เครียดนั้นหายวับไปหมด แทนที่ด้วยความตื่นเต้น ดีใจ และได้รับแรงบันดาลใจ!
ถึงจะอยู่ในสุดขีดสยองค่อนข้างนาน หลายด่านทำให้เขาต้องค่อยๆ เดินเพราะกลัว จนใช้เวลาในการเคลียร์ถึงสี่สิบหกนาที แต่เกียรติยศของการเคลียร์เกมได้เป็นคนแรกนั้นจะอยู่ไปตราบนานเท่านาน! ɴᴏᴠeʟɢu.ᴄᴏm
แน่นอนเฉียวเหลียงรู้ดีว่าตำแหน่งนี้ได้มาเพราะทุกคนมอบให้
ถ้าหร่วนกวางเจี่ยนเล่นจบตั้งแต่แรก เฉียวเหลียงก็จะได้ที่สอง
แต่หร่วนกวางเจี่ยนกลับสละเกียรติครั้งนี้ให้อย่างใจกว้างสุดๆ
เสียงปรบมือและโห่เชียร์ดังกระหึ่มเมื่อเฉียวเหลียงเดินออกมาจากทางออก
“ยินดีด้วยครับอาจารย์เฉียว!”
“คุณเอาชนะตัวเองได้แล้ว!”
“สุดยอดเลย ผมภูมิใจมากในฐานะแฟนคลับของอาจารย์!”
“ความพยายามอย่างหนักของบอสเผยไม่สูญเปล่าแล้ว!”
แฟนคลับกลุ่มที่มาด้วยกัน หลินหวาน เฉินคังทั่ว และหร่วนกวางเจี่ยนมารวมตัวปรบมือให้เขาอย่างอบอุ่น
เฉียวเหลียงซึ้งจนน้ำตาไหล เขารีบวิ่งเข้าไปกอดหร่วนกวางเจี่ยน
“พี่หร่วน ขอบคุณมากครับ ขอบคุณจริงๆ!
“ทุกคนด้วย ผมคงเอาชนะตัวเองและคว้าเกียรตินี้มาไม่ได้ถ้าไม่มีพวกคุณ!
“จุดนี้ ผมอยากขอบคุณ… ขอบคุณพี่หร่วน ผมคงฝ่าฟันมาขนาดนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่!
“ผมคงเคลียร์เกมนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีทุกคนช่วยและคงพลาดผลงานสุดยิ่งใหญ่ชิ้นนี้ของบอสเผยไป!”
ทุกคนรู้สึกเขินขึ้นมาหน่อยๆ เมื่อเห็นว่าเฉียวเหลียงซาบซึ้งขนาดไหน
จริงๆ แล้วทุกคนแค่อยากเห็นเขากลัวจนฉี่ราดและทำคลิปออกมาเท่านั้นเอง…
แต่พวกเขาก็รู้สึกกระดากใจเกินกว่าจะบอกความจริงออกไปเมื่อเห็นว่าเฉียวเหลียงดีอกดีใจขนาดไหน ทุกคนได้แต่ยิ้มและแสดงต่อไป
“โอ๊ะ มือถือ”
เฉียวเหลียงนึกอะไรขึ้นได้จึงหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋า
ผู้เล่นเลือกได้ว่าจะพกมือถือไปด้วยหรือไม่ก็ได้ตอนเข้าไปในสุดขีดสยอง ถ้าเลือกไม่พกเข้าไปก็สามารถฝากพนักงานเก็บไว้ให้แล้วค่อยไปเอาตอนกลับออกมา
เฉียวเหลียงไม่ได้เอาเข้าไปเพราะไม่กล้า
ลองคิดดูสิ ในบ้านผีสิงอันแสนเงียบเชียบที่มีปีศาจสุดสยองเดินอยู่ทั่ว ผู้เล่นกำลังย่องผ่านเหล่าปีศาจไป ในจังหวะนั้น มือถือก็ดังขึ้น…
จบไม่สวยแน่นอน
เฉียวเหลียงจึงไปรับมือถือมาหลังเคลียร์สุดขีดสยองเสร็จ
พอปลดล็อกเครื่องก็เห็นสายไม่ได้รับสามสาย ซึ่งทุกสายมาจากบอสเผย
“บอสเผย…กังวลเรื่องฉันขนาดนี้เลยเหรอ โทรมาตั้งสามสายเลย”
เฉียวเหลียงอดซึ้งใจขึ้นมาไม่ได้
บอสเผยเป็นคนที่ยุ่งมาก บอสมักจะไม่ค่อยตอบข้อความที่ได้รับ ถือว่าหายากมากที่จะเห็นบอสโทรมาคนอื่นเองถึงสามสาย!
แค่นี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าบอสเผยใส่ใจเขาในฐานะเพื่อนมากขนาดไหน!
เฉียวเหลียงทั้งสับสนและปอดแหกตอนก่อนเข้าไปในสุดขีดสยอง
แต่ความสับสนและปอดแหกก็หายไปทันทีหลังกลับออกมาจากสุดขีดสยอง เหลือไว้เพียงความภาคภูมิใจ
เขาเชิดหน้าโทรกลับทันทีแล้วประกาศก้องอย่างตื่นเต้นเมื่ออีกฝ่ายรับสาย “บอสเผยครับ! ผมทำได้แล้ว!”
เผยเชียนที่ปลายสายแทบสำลักกาแฟ
ไอ้บ้าเอ๊ย แกทำอะไรลงไป!
หลังวางสายไปครั้งล่าสุด เผยเชียนคิดว่าเฉียวเหลียงล้มเลิกความตั้งใจที่จะเข้าไปเล่นสุดขีดสยองแล้ว เขาเลยวางใจจากนั้นก็ไปจัดการงานอื่น
แต่ผ่านไปไม่กี่นาที เขาก็ปวดหัวขึ้นมาทันทีหลังหยิบมือถือขึ้นมาดูรายงานจากผู้ปัดงานฝึกผลาญ
ไอ้บ้านี่ทำไมยังเข้าไปอีก!
ฉันให้ข้อเสนอสุดยั่วยวนใจไปต่างมากมาย ทำไมยังหยุดแกไม่ให้เข้าไปตายไม่ได้อีก
เขารีบโทรหาเฉียวเหลียง แต่ก็ไม่มีใครรับ!
สิ่งแรกที่เฉียวเหลียงพูดหลังโทรกลับมาคือ ‘ผมทำได้แล้ว’ ซึ่งทำให้เผยเชียนโกรธจัดจนลมแทบออกหู
“คุณ…เล่นสุดขีดสยองผ่านแล้ว? คุณไม่กลัวเลยเหรอ”
นอกจากตกใจแล้ว เผยเชียนก็รู้สึกสับสนสุดๆ
นั่นก็เพราะนอกจากผลาญเงินแล้ว เขาทำโปรเจ็กต์โฮสเทลเขย่าขวัญขึ้นมาเพราะอยากแก้แค้นเหล่าคนที่มีชื่อในบัญชีหนังหมา
สุดขีดสยองเป็นบ้านผีสิงที่น่ากลัวสุดๆ เหมือนโรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ น่าจะมีคนเล่นผ่านแค่ไม่กี่คนสิ
หร่วนกวางเจี่ยนเล่นผ่านได้ยังไม่เท่าไหร่ แต่อาจารย์เฉียวก็ยังเล่นผ่านเหมือนกันเนี่ยนะ
งั้น…ศักดิ์ศรีของโฮสเทลเขย่าขวัญจะไปอยู่ที่ไหน
เฉียวเหลียงตอบด้วยความโล่งใจ “กลัวสิครับ! กลัวแทบขาดใจตายเลย!
“แต่จิตวิญญาณของบอสเผยก็จุดไฟให้ผม!
“ก็เหมือนนักปีนเขาที่ไปปีนป่ายเพราะเห็นเขาตั้งตระหง่านอยู่ตรงนั้น
“ผมก็ต้องเข้าไปเล่นเหมือนกัน เพราะผลงานของบอสตั้งอยู่ตรงหน้า!
“ถ้าบอสเผยทิ้งปริศนาไว้ให้ ผมก็ต้องเข้าไปแก้!”
เผยเชียนอึ้งไป ในใจเต็มไปด้วยความคับแค้น “งั้นข้อเสนอทั้งหมดก็เป็นอันยกเลิก!”
เฉียวเหลียงยิ้ม “ครับ แต่ผมไม่เสียใจเลยสักนิด! บอสเผยครับ ขอบคุณมากนะครับที่ทำให้ผมเข้าใจว่าการเดินทางสู่บ้านผีสิงซึ่งไม่อาจลืมได้ลงนั้นสำคัญยิ่งกว่าข้อเสนอทั้งหมดที่บอสว่ามาอีก!”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะวางสายไปเงียบๆ
บ้า โลกนี้มันบ้าไปแล้ว!
