ต้องบอกเลยว่าการตายของ Modest เมื่อครู่นั้นคุ้มมาก เพราะจังเกิ้ลเลเวลสองของทีมตรงข้ามโผล่หัวออกมาให้เห็น ทำให้จังเกิ้ลทีมเผยเชียนแอบไปขโมยบัฟมาได้ โดยหร่วนกวางเจี่ยนก็คอยคุมพื้นที่ไว้ไม่ให้จังเกิ้ลอีกฝ่ายเข้ามา
ทำให้จังเกิ้ลฝั่งเขาเริ่มเกมด้วยสามบัฟ
เผยเชียนไม่ได้ลนลานอะไร ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม…กับผีน่ะสิ!
เมื่อกี้เขาตั้งใจว่าจะค่อยๆ ฟาร์มพร้อมกับเคลียร์ครีปไม่ให้เข้ามาตีป้อม แต่เขาก็พบว่า Bao Xu วิ่งวนไปมาเก็บเกจความโกรธจนเต็มโดยที่ล่องหนอยู่แล้วพุ่งเข้ามาในป้อม!
Modest โดน Bao Xu โหมดเกจเต็มชนกระเด็นออกจากป้อม ก่อนที่จังเกิ้ลกับเลนกลางของทีมตรงข้ามจะพุ่งออกมาจากพุ่มไม้แล้วรุมกระทืบเขา!
เผยเชียนมองจอขาวดำที่แสดงภาพครีปใต้ป้อม สกอร์ของเขากลายเป็น 0/2 แล้ว
ในสมรภูมิรบแห่งนี้ ดูเหมือนว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะเกิดขึ้นแค่ตรงเลนบนที่เขาอยู่
ระหว่างนั้นหร่วนกวางเจี่ยนค่อยๆ ฟาร์มเลนกลางแล้วดันครีปเข้าเป้าศัตรูก่อนจะกดปิงแจ้งเตือนศัตรูหายไปจากเลนตอนที่สายเกินไป
เผยเชียน “?”
ไม่ใช่แล้ว ไหนบอกว่าจะฆ่ามะเร็ง Ruan ให้สกอร์ 0-10 ไง
แล้วไหงมาเล็งฉันล่ะ
เผยเชียนอยากจะพิมพ์ไปว่า “รุมนี่หว่า”
แต่พอคิดดูอีกทีก็ไม่ทำดีกว่า
ยังไงก็เป็นเมกคานิกของเกม พิมพ์ระบายความแค้นไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
มีแต่พวกฝีมืออ่อนเท่านั้นที่จะอ้างว่าตัวเองตายเพราะโดนรุมแกงค์ คนเก่งจริงต้องตั้งตัวกลับมาแบกทีมได้!
เผยเชียนตัดสินใจจริงจังกับเกมและกดปิดแชตไปเงียบๆ
สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือสมาธิ การปะทะฝีปากกับทีมตรงข้ามมีแต่จะทำให้ดูแย่ ไม่ได้ช่วยกอบกู้สถานการณ์เลย
ต้องทำเป็นลืมไปว่าตอนนี้มีอีกทีมอยู่ด้วย และค่อยๆ คิดไปทีละขั้น
แบกทีมให้ชนะแล้วค่อยไปพิมพ์กวนส้นอีกฝ่ายทีหลังก็ยังได้!
เขาเหลือบมองจอของหร่วนกวางเจี่ยน ช่องแชตมีข้อความเด้งขึ้นเรื่อยๆ
หึ อยากพูดอะไรก็เชิญเลย ฉันจะเล่นของฉัน ไม่สนพวกแกหรอก!
…
เกมดำเนินต่อไป
Modest ปล่อยให้นักเดินทาง Bao Xu ทีมตรงข้ามวิ่งเล่นไปมาหน้าป้อม แต่เขาไม่สนใจและไม่คิดจะออกจากป้อม
แต่ทีมตรงข้ามสามคนก็ดันทุรังบุกเข้ามาแกงค์ในป้อมอีกครั้ง ตั้งใจจะใช้วิธีเดิมฆ่า Modest คาป้อม
“อีกแล้วเหรอ
“เป็นบ้าอะไรกัน!”
Modest ใช้ทุกวิถีทางเพื่อจัดการกับศัตรูทั้งสามคนที่บุกเข้ามาในป้อม แต่สามคนนั้นเตรียมตัวมาดี พวกเขาผลัดกันรับดาเมจจากป้อม ก่อนจะปิดฉาก Modest แล้วเตรียมถอยออกไป
ในจังหวะคับขันปราชญ์แห่งสายลม Ruan ก็ปรากฏตัว!
ปราชญ์แห่งสายลม Ruan ยังไม่ปรากฏให้เห็นในจอขาวดำของเผยเชียน แต่เสียงของเขาดังขึ้นให้ได้ยินในหูฟังแล้ว
“เขาเอ๋อเหม่ยมิอาจเทียมสวรรค์แดนตะวันตก เขาหลัวฟูมิอาจทอดยาวถึงทะเลแดนใต้”
ปราชญ์แห่งสายลม Ruan กระโดดผ่านกำแพงแล้วพุ่งผ่านศัตรูทั้งสามด้วยสกิล E พู่กันอันใหญ่วาดเป็นเส้นโค้งข้างตัว สกิล Q ลดเลือดศัตรูทั้งสามที่ดันเข้ามาในป้อม
อีกฝ่ายเพิ่งฆ่า Modest ไปก่อนหน้านี้ สภาพจึงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ป้อมก็ยังคอยยิงไม่หยุด เห็นได้ชัดว่าในจังหวะนี้ทั้งสามคิดเห็นต่างกัน คนหนึ่งคิดว่าฆ่า Ruan ก่อนค่อยถอยก็ได้ ส่วนอีกคนคิดว่าคงฆ่าไม่ได้หรอก รีบถอยจะดีกว่า ขบวนรบจึงเริ่มปั่นป่วน
“จิตรกรตวัดวาดพู่กันสี อวดลีลาพาเขาและทะเลปรากฏ”
ปราชญ์แห่งสายลม Ruan วาดพู่กันสาดน้ำหมึก ฝั่งตรงข้ามหมายมั่นจะโจมตีเขา แต่ปราชญ์แห่งสายลมก็พุ่งผ่านครีปในป้อมไปมาเพื่อหลบการโจมตีของศัตรู
พู่กันยักษ์เรียกลมกระโชกเข้าใส่ศัตรูสองคนที่ถอยหนีไม่ทัน!
ภาพลวงตาปรากฏขึ้นรอบสองฮีโร่ที่ลอยอยู่กลางอากาศ ก่อนปราชญ์แห่งสายลมจะปรากฏข้างตัวพวกเขาในชั่วพริบตา
“Double Kill!”
เหลือเพียงนักเดินทาง Bao Xu ที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ สี่เท้าออกวิ่งอย่างรวดเร็ว พยายามจะเก็บเกจความโกรธและหนีกลับเข้าป้อมตัวเอง แต่จังหวะนั้นครีปชุดใหม่ก็เดินแถวออกมาพอดี
“ผนังวาดสีมีค่าสุดหยั่ง มนุษย์หวังคิดแต่ปัจเจก”
ปราชญ์แห่งสายลม Ruan ใช้ครีปชุดนั้นเป็นทางผ่าน เดินทางด้วยลมเข้าประกบฝีเท้าของ Bao Xu ได้อย่างง่ายดาย
เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วด้วยปุ่ม A แล้วใช้ Q สังหารนักเดินทาง Bao Xu คาป้อม!
“ถือสันโดษจักสูญเปล่า ครั้นบรรลุในทางราช”
เขาผละตัวออกก่อนป้อมจะแตก หลบฉากเข้าพุ่มไม้และวาร์ปกลับบ้าน
ท่าวาร์ปกลับของปราชญ์แห่งสายลมเป็นการหยิบพู่กันอันเล็กออกมาตวัดไปมาขณะก้าวขึ้นเหยียบพู่กันอันใหญ่ ดูแล้วเท่สุดๆ
ทีมตรงข้ามตะลึงงันไป
“เชี่ย! โคตรเท่! เจอคนเล่นเป็นแล้ว!”
“โคตรตึงเลยครับจารย์!”
“อย่างเอาเลยเพ่!”
เผยเชียนมองแต้มช่วยเหลือที่ได้มาสองแต้มด้วยความรู้สึกสับสน
ที่ได้มาแต่สองแต้มเพราะเขาไม่ได้โจมตีศัตรูอีกคน
เขาหันไปมองหร่วนกวางเจี่ยนที่ปิดฉากศัตรูสามคนอย่างง่ายดายแล้ววาร์ปกลับบ้าน
ไม่ใช่สิ บทมันไม่ใช่แบบนี้!
ไหนบอกจะรุมฆ่ามะเร็ง
รุมฆ่าบ้านเอ็งคือแบบนี้เหรอ
ช่างเถอะ แค่ชนะได้ก็พอ
บทที่วางไว้ผิดเพี้ยนไปหมด เป้าหมายในตอนนี้คือชนะเท่านั้น ไม่งั้นก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะเยาะเย้ยยังไงบ้างตอนเกมจบ!
เผยเชียนฟาร์มต่อไปเงียบๆ
ตอนนี้เกมผ่านมายี่สิบห้านาทีแล้ว ทั้งสองทีมเริ่มต่อสู้กันดุเดือด
เผยเชียนเดินไปตามแม่น้ำ ตั้งใจจะไปฆ่าครีปป่าฟาร์มเลเวล แต่ศัตรูก็พุ่งออกมาจากพุ่มไม้ตั้งใจจะเสียบเม่นมากินเล่น
ทีมเผยเชียนเตรียมพร้อมดีอยู่แล้ว ทั้งสองทีมเข้าปะทะกัน!
Modest ที่โดนเข้าก่อนถึกมาก นอกจากจะรับดาเมจจากอีกฝ่ายได้แล้วยังสร้างความเสียหายแบบหมู่รุนแรงผ่านการโยนเหรียญ เพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ พุ่งเข้ามา นำทัพโดยปราชญ์แห่งสายลม Ruan ที่ไม่รู้สึกกดดันอะไรในทีมไฟต์อันแสนชุลมุน อีกสามคนซ้อนเข้ามาปิดไฟต์ไปอย่างสวยงาม!
พวกเขาชนะไฟต์โดยแลกกับการตายของ Modest เพื่อนร่วมทีมอีกสี่คนดันเลนต่อเตรียมปิดเกม
หึ ใครบอกให้พวกแกรุมแกงค์ฉัน คนเก่งจริงเขาไม่กลัวโดนรุมหรอก!
พวกแกแพ้ตั้งแต่จังเกิ้ลออกแกงค์ตอนเลเวลสองแล้ว!
เผยเชียนรีบเปิดแชตรวมพร้อมปะทะฝีปากกับอีกฝ่าย ไม่มีเวลาไหนเหมาะไปกว่าตอนที่กำลังจะชนะแล้ว
แต่อีกฝ่ายชิงเปิดก่อน
“ฉันบอกแล้วว่าจะฆ่าแกสิบรอบแล้วก็ทำได้อย่างที่พูด!”
“ถึงจะแพ้แต่รู้สึกดีจังโว้ย!”
“สังเวยชีวิตสำเร็จ!”
เผยเชียน “???”
เขาเปิดดูหน้าต่างข้อมูล สกอร์ของหร่วนกวางเจี่ยนคือ 11/0/4
ฆ่าสิบรอบอะไรของพวกแก
เขาดูข้อมูลอย่างละเอียดแล้วพบว่า Modest ตายไปสิบครั้ง สกอร์คือ 2/10/13 เห็นได้ชัดว่าเสียสละเพื่อทีมสุดๆ
เผยเชียนงงหนัก
หมายความว่าไงกัน หรือ ‘ฆ่าแกสิบรอบ’ จะหมายถึงฉัน
ไม่ใช่มะเร็ง Ruan แต่เป็น Modest เหรอ หมายความว่าไงกัน
ฉันเป็นแทงก์นะ ทำไมต้องมารุมฆ่าตำแหน่งที่ไม่ได้อะไรกับชาวบ้านด้วย
แปลกมาก
เผยเชียนส่งเครื่องหมายคำถามเข้าไปในแชตรวมโน!วลกูดoทคอม
“?”
เครื่องหมายคำถามของเขาได้รับการตอบกลับทันที
“ไอ้หน้าด้าน กล้าพิมพ์เครื่องหมายคำถามได้ไง
“แกเป็นคนออกแบบฮีโร่กำพร้านี้ไม่ใช่เหรอ”
“ต้นตอความชั่วร้ายของโลกใบนี้คือแก ทุกคนรู้ดี!”
เผยเชียนงงหนักกว่าเก่า
หมายความว่าไงกัน
หรือว่า…
เผยเชียนรีบกดปุ่ม ESC แล้วกด [ยอมแพ้] เอ๊ย กด [ตั้งค่า] เพื่อเปิดชื่อผู้เล่นให้แสดงบนหัวฮีโร่
เขาเห็นป้ายชื่อด้านล่างชื่อ ID ชัดเจน ช่างเด่นสะดุดตาจริงๆ
[ผู้ออกแบบปราชญ์แห่งสายลม Ruan]
เผยเชียน “…”
เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเรื่องราวถึงแตกต่างจากที่คิดไว้
เพราะไอ้ป้ายชื่อนี้นี่เอง!
ไอ้ตัวมะเร็งอาจจะโดนเกลียด แต่คนที่ออกแบบตัวมะเร็งนั้นเป็นที่เกลียดชังยิ่งกว่า!
ทั้งไอ้ตัวมะเร็งกับคนออกแบบตัวมะเร็งมาอยู่ต่อหน้าแบบนี้ ต้องถามอีกเหรอว่าควรฆ่าใครก่อน
เขาย้อนคิดถึงเรื่องราวทั้งหมด
จังเกิ้ลออกมาแกงค์ตั้งแต่เลเวลสอง เลนกลางมาผสมโรง สกิลทั้งหมดจ่ายลงที่ Modest ตัวเดียว ไม่สนใจไอ้มะเร็งที่กด E ร่อนไปมา…
ทุกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งแล้ว!
เผยเชียนถอนหายใจอยู่ภายในด้วยความรู้สึกเหนื่อยอ่อน
ดูเหมือนว่าเขาจะใช้แอ็กเคานต์นี้ไม่ได้อีกต่อไป…
…
เกมจบลง
หร่วนกวางเจี่ยนถอดหูฟังด้วยสีหน้าตื่นเต้น “บอสเผยครับ เราเข้าขากันดีมากเลย!
“ตอนท้ายอาจจะสภาพไม่สวยเท่าไหร่ แต่คนที่เข้าใจเกมจะรู้ว่าคุณรับดาเมจให้ทีม เป็นคนที่เสียสละที่สุด!
“คุณควรได้ MVP!
“แล้วฮีโร่ผมก็เจ๋งมากเลย ขอบคุณมากครับบอสเผย!”
หร่วนกวางเจี่ยนขอบคุณเขาเต็มที่ เห็นได้ชัดว่าเกมนี้สนุกมากสำหรับอีกฝ่าย
มุมปากของเผยเชียนกระตุก เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมมีดที่หมายจะเสียบหร่วนกวางเจี่ยนถึงย้อนมาแทงเขาอีกแล้ว
ทั้งหมดเป็นเพราะหมิ่งจิ้งเชา!
แกจะใส่ป้ายชื่อมาทำเปรตอะไร
มีป้ายชื่อนี้ติดตัวก็โดนล้อฉิบหายวายวอดสิ
มุมปากของเผยเชียนกระตุกเล็กน้อย “นี่เล่นฮีโร่ตัวนี้ครั้งแรกจริงๆ เหรอครับ”
หร่วนกวางเจี่ยน “ครั้งแรกเลยครับ
“แต่ผมเล่น Gods Rising บ่อยสมัยเรียนมหา’ลัย พอมีพื้นฐานมาบ้างเลยเรียนรู้ได้ไวหน่อยครับ”
เผยเชียน “แต้ม MMR เท่าไหร่เหรอครับ”
หร่วนกวางเจี่ยนคิดดู “ก็สองพันกว่าๆ อยู่พักใหญ่ แต่ก็นานแล้วครับ ตอนนี้น่าจะตกไปไกลแล้ว”
เผยเชียน “…”
สองพันแต้มนี่สูงกว่าเฮ่อเต๋อเซิ่งอีกโว้ย!
กล้าดียังไงมาบอกว่าไม่ค่อยได้เล่น
แกนี่ไม่เคยพูดความจริงเลย!
ตอนนั้นบอกกลัวบ้านผีสิง แล้วเป็นไง
หร่วนกวางเจี่ยนยังรู้สึกไม่เต็มอิ่ม “อีกสักตามั้ยครับบอสเผย”
เผยเชียนส่ายหน้าทันที “ไม่แล้วครับ! ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ามีธุระ ขอตัวก่อนนะครับ”
อีกตาเหรอ
ให้ฉัน 0/10 อีกรอบระหว่างที่แกสนุกสนานเนี่ยนะ
ฝันไปเหอะ!
ฉันจะไม่ยอมเล่น GOG กับแกอีก!
เผยเชียนกลับออกไป
พอเห็นแผ่นหลังของบอสเผยที่เดินออกไป หร่วนกวางเจี่ยนก็อดถอนใจขึ้นมาไม่ได้
“บอสเผยอุตส่าห์เผื่อเวลามาเล่นด้วยทั้งๆ ที่ยุ่งขนาดนี้
“นอกจากจะยอมเล่นด้วยแล้ว ยังมีน้ำใจสุดๆ ช่วยรับดาเมจให้ฉันเกิด ต้องจดจำมิตรภาพนี้ไว้ให้ดีแล้วละ!”
