วันศุกร์ที่ 20 พฤษภาคม
ฟิตเนสฝากประจำ
ฟิตเนสตอนเช้ามีคนไม่ค่อยเยอะจึงดูค่อนข้างโล่ง ตรงแถวลู่วิ่งมีลูกค้าหญิงอยู่แค่สี่คน ส่วนเครื่องอื่นๆ ว่างหมด
ฝั่งโซนยกน้ำหนักก็ไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่เพราะมีแค่หกคน แถมสามคนในนั้นยังเป็นเทรนเนอร์ที่กำลังออกกำลังกายอยู่
กั่วลี่เฉิงเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ เขาใช้ผ้าขนหนูเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากแล้วไปนั่งที่โซนพักผ่อน
ช่วงที่ผ่านมา ตำแหน่งผู้จัดการสาขาทำให้เขาค่อนข้างยุ่งทีเดียว
สาขาอื่นๆ อยู่ในขั้นตอนการเตรียมการ แน่นอนว่ากั่วลี่เฉิงไม่สามารถจัดการทุกอย่างเองได้หมด จึงให้เทรนเนอร์ในฟิตเนสสาขาหลักที่เขารู้จักมักคุ้นดีไปเป็นผู้จัดการประจำสาขาต่างๆ
เขาสั่งซื้ออุปกรณ์แบรนด์เดียวกันและแจ้งรุ่ยยู่เฉินที่ดูแลโมหยูเดลิเวอรี่เรียบร้อยแล้ว การสั่งอาหารอย่างเดียวกันจากโมหยูเดลิเวอรี่ที่อยู่ใกล้ๆ เป็นเรื่องง่ายมาก ที่ยุ่งยากหน่อยคือการหาพนักงานใหม่
กั่วลี่เฉิงวางแนวทางการรับพนักงานให้สาขาอื่นๆ แล้ว โดยทำตามคำสั่งบอสเผยอย่างเคร่งครัด พวกเขาต้องประเมินกล้ามเนื้อกับรูปร่างของเทรนเนอร์ก่อน ถึงจะมีทักษะการสื่อสารที่ดีมากก็จะไม่จ้างถ้าเทรนร่างกายมาไม่ดีพอ
แสดงว่าจะมีเทรนเนอร์หลายคนที่ไม่ผ่านการคัดเลือกเพราะเรื่องรูปร่าง โชคดีที่บอสเผยให้ค่าตอบแทนสูงมาก ทำให้ถึงแม้จะวางมาตรฐานการคัดเลือกไว้เข้มงวดสุดๆ แต่ก็ยังมีเทรนเนอร์หลายคนที่คุณสมบัติถึงเข้ามาสมัคร
เพราะงั้นการเตรียมการของสาขาต่างๆ จึงเป็นไปอย่างราบรื่น
ฟิตเนสฝากประจำสาขาอื่นๆ จะเริ่มทยอยเปิดให้บริการในอีกสองวัน
ดูเหมือนว่าฟิตเนสฝากประจำสาขาหมิงหยุนวิลล่าจะเป็นสาขาแรกที่เปิดให้บริการ กั่วลี่เฉิงยุ่งมากจนไม่มีเวลาแวะเข้าไปดูจึงเดาไม่ได้ว่าหลังเปิดทำการแล้วจะไปได้สวยรึเปล่า
แต่ตามการคาดการณ์เบื้องต้นของเขามันน่าจะไปได้ไม่สวย
ดูจากสภาพของสาขาหลักแล้วก็น่าจะพอมองออก
นอกจากจะยุ่งเรื่องสาขาอื่นๆ แล้ว กั่วลี่เฉิงยังต้องเทรนร่างกายตามคำสั่งของบอสเผยอย่างเคร่งครัด เขากลัวว่าถ้าอู้สักวันสองวัน บอสเผยอาจจะมองออกแล้วโดนตำหนิเอา
แต่นั่นก็หมายความว่ากั่วลี่เฉิงจะไม่มีเวลาเรียกลูกค้าหรือโปรโมตฟิตเนสเลย
สถานการณ์ฟิตเนสเคยดีกว่านี้ตอนมีโค้ชย่าหลิงอยู่ แต่ละวันมีลูกค้ามาสมัครเข้าใช้บริการก็เพราะเธอ แต่บอสเผยก็ย้ายโค้ชย่าหลิงไป ทำให้ฟิตเนสไม่ค่อยมีคนเข้า
“ผู้จัดการสาขาคะ อาหารเพื่อสุขภาพมาแล้วค่ะ!” สาวประจำโต๊ะต้อนรับเรียกกั่วลี่เฉิง
เขาหันมองแล้วพบพนักงานส่งอาหารสะพายกระเป๋าเก็บอุณหภูมิสองคนจากโมหยูเดลิเวอรี่ สองคนนั้นวางกระเป๋าลงจากนั้นก็หยิบกล่องเดลิเวอรี่ออกมาวางไว้บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ ก่อนจะรีบกลับออกไป
ตอนนี้จวนจะเที่ยงแล้ว พนักงานส่งอาหารสองคนนั้นยังมีอาหารต้องไปส่งอีก ฟิตเนสฝากประจำเป็นบริษัทในเครือ พวกเขาเลยไม่จำเป็นต้องมีพิธีรีตองอะไรมาก ส่งเสร็จก็รีบกลับออกไปทันที
กั่วลี่เฉิงเรียกเทรนเนอร์คนอื่นๆ “อาหารมาแล้ว!”
“อ่อ…” เสียงตอบไร้ชีวิตชีวาดังตอบจากทั่วฟิตเนส
กั่วลี่เฉิงเองก็ทำอะไรไม่ได้ เขารู้ดีว่าทำไมทุกคนถึงดูไม่กระตือรือร้น
เป็นเพราะพวกเขาไม่สนใจอาหารเพื่อสุขภาพพวกนี้
อาหารเพื่อสุขภาพของโมหยูเดลิเวอรี่นั้นไม่ได้แตกต่างจากอาหารเพื่อสุขภาพอื่นๆ ในตลาดที่มักจะเป็นสลัดเสียส่วนใหญ่ ถึงจะมีวัตถุดิบอื่นๆ ด้วยและสารอาหารก็มีความสมดุล แต่รสชาติก็ยังจืดชืดอยู่ดี
ถ้านานๆ กินทีก็คงไม่ติดขัดอะไร แต่พวกเขากินบ่อยจนแค่ได้กลิ่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกระป๋องก็น้ำลายหกแล้ว
ลูกค้าส่วนหนึ่งในฟิตเนสเป็นลูกค้าที่จงรักภักดี แต่ก็เป็นส่วนน้อยมาก พวกเขามีความตั้งใจอันแรงกล้า ไม่คิดจะล้มเลิกความตั้งใจจึงกินอาหารพวกนี้มานาน
สำหรับพวกเขา การกินอาหารเพื่อสุขภาพนั้นไม่ต่างอะไรจากภารกิจประจำวัน ไม่ว่าในแต่ละวันอาหารจะเป็นอะไร พวกเขาก็จะเขมือบลงท้องหลังออกกำลังกายเสร็จเพื่อทำภารกิจประจำวันให้เสร็จ
แน่นอนว่าอาหารพวกนี้ไม่ใช่สิ่งน่าพิสมัยอะไร
ในฟิตเนสมีคนไม่ค่อยเยอะ พวกเขาเลยไม่ต้องแบ่งกินทีละกลุ่ม แต่ละคนนั่งประจำที่แล้วเปิดข้าวกล่องตรงหน้า
หลังจากเปิดกล่องข้าวตัวเอง กั่วลี่เฉิงก็ผงะไป
“ส่งผิดรึเปล่าเนี่ย”
ครึ่งกล่องเป็นข้าวอบเห็ดและอกไก่ ส่วนอีกครึ่งเป็นมะเขือเทศผัดไข่กับเต้าหู้นึ่ง
ข้าวอบเห็ดและอกไก่ใช้ข้าวกล้องใส่อกไก่ แคร์รอตหั่นเต๋า ข้าวโพด เห็ดหอม และพริกหยวกที่เอาไปผัดกับน้ำมันเล็กน้อย จากนั้นก็เอามาอบรวมกับข้าวกล้องเพื่อให้รสชาติของวัตถุดิบทั้งหมดซึมเข้าข้าวกล้อง
ส่วนมะเขือเทศผัดไข่กับเต้าหู้นึ่ง ตัวเต้าหู้จะนำไปผัดด้วยน้ำมันปริมาณน้อยก่อน จากนั้นก็เร่งไฟแล้วเทไข่ลงไปให้ไข่เคลือบเต้าหู้อย่างทั่วถึง แล้วโรยต้นหอมปิดท้าย
ทั้งสองเมนูคือผลงานล่าสุดของห้องวิจัยอาหารเลิศรสภายใต้โมหยูเดลิเวอรี่ เมนูแรก 320 กิโลแคลอรี เมนูหลัง 398 กิโลแคลอรีต่อหนึ่งจาน เมื่อนำมาจัดเสิร์ฟรวมกันอย่างละครึ่งก็ได้เป็นเมนูที่สารอาหารในปริมาณที่สมดุล
รุ่ยยู่เฉินคิดว่าสองเมนูนี้ตอบโจทย์ความต้องการแรกเรื่อง ‘อาหารเพื่อสุขภาพที่กินติดต่อกันได้นานๆ’ จึงส่งมาให้ฟิตเนสฝากประจำสาขาหลักลองชิมวันนี้เพื่อขอคำแนะนำ
แต่เขาไม่ได้ย้ำเรื่องนี้กับพนักงานส่งอาหารเป็นพิเศษ พนักงานทั้งสองเองก็ยุ่งมากจนลืมบอกกั่วลี่เฉิง
กั่วลี่เฉิงได้ยินเสียงคนกลืนน้ำลาย
พวกเขากินสลัดติดต่อกันมานานจนแค่ได้กลิ่นบะหมี่ถ้วยก็พากันน้ำลายสอ ถ้าเป็นกลิ่นพวกเนื้อย่างเสียบไม้ยิ่งทรมานหนักกว่าเก่า
ดังนั้นใครจะไปทนไหวเมื่อเห็นอาหารร้อนๆ กลิ่นหอมตรงหน้า
แต่ก็ไม่มีใครกล้าหยิบช้อน ทุกคนหันมองกั่วลี่เฉิงแทน
กั่วลี่เฉิงเองก็กลืนน้ำลายด้วยเช่นกัน
เขากระแอมกระไอแล้วพูดขึ้น “สงสัยจะมาส่งผิด ทำไงได้ จะทิ้งก็เสียดาย มากินกันเถอะ เดี๋ยวค่อยไปออกกำลังกายเอาออกทีหลัง”
“โอเคเลย!”
ทุกคนฉีกยิ้มทันทีพร้อมกับจับกล่องข้าวตรงหน้าแล้วยัดอาหารเข้าปาก
กั่วลี่เฉิงเคาะโต๊ะ “ใจเย็นๆ! ค่อยๆ เคี้ยวช่วยให้ย่อยได้ดีขึ้น จะได้ไม่อ้วน”
ทุกคนเริ่มกินช้าลง
สองสาวจ้วงช้อนตักข้าวอบกับเต้าหู้สองคำโตเข้าปาก ดวงตาของพวกเธอรื้นน้ำตา
พวกเธอตื้นตันใจมาก!
ในที่สุดก็ไม่ต้องกินหญ้าแล้ว ได้กินข้าวที่ทำให้มนุษย์กินสักที!
กั่วลี่เฉิงเองก็เพลิดเพลินใจกับการกินไม่ต่างกัน
ต้องยอมรับเลยว่ารสชาติกับอุณหภูมิของอาหารนั้นดีกว่าสลัดหลายเท่า
ระหว่างกิน กั่วลี่เฉิงก็เริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงจะเหมือนมาส่งผิด แต่อาหารก็ค่อนข้างดีต่อสุขภาพเลยทีเดียว
น้ำมันที่ใช้ก็มีปริมาณน้อย แถมข้าวกล้อง แคร์รอต พริกหยวก ข้าวโพด อกไก่ ไข่ และเต้าหู้ก็เป็นวัตถุดิบที่ค่อนข้างดีต่อสุขภาพ
แต่คิดดูอีกที โมหยูเดลิเวอรี่ก็ทำอาหารค่อนไปทางเพื่อสุขภาพอยู่แล้ว เมนูปกติก็ใช้น้ำมันน้อย ใส่เกลือน้อย ไม่ได้มือหนักเหมือนแบรนด์เดลิเวอรี่เจ้าอื่นๆ
เพราะงั้นกั่วลี่เฉิงจึงไม่ได้พูดอะไร ถ้ามีโอกาสค่อยทักไปถามรุ่ยยู่เฉินเรื่องนี้
…
…
วันเสาร์ที่ 21 พฤษภาคม
เหล่าผู้จัดการฝึกหัดมาประชุมกันตามที่กำหนดไว้โนเวลกูดอทคoม
ผู้จัดการฝึกหัดจากกิจการต่างๆ รายงานความคืบหน้าทีละคน พอมีจุดไหนที่น่าสนใจ เผยเชียนจะถามคำถามเพิ่มสองสามคำถาม แต่ถ้าไม่เจออะไรผิดปกติก็จะปล่อยผ่าน
“…ฟิตเนสฝากประจำสาขาอื่นๆ เปิดให้บริการแล้ว แต่ก็ไม่ค่อยมีลูกค้าเหมือนสาขาหลัก
“วันศุกร์ซึ่งก็คือเมื่อวานนี้ โมหยูเดลิเวอรี่เหมือนจะส่งอาหารให้ฟิตเนสฝากประจำสาขาหลักผิด แต่โค้ชกั่วก็ให้ออกกำลังการเพิ่มทีหลังแทนครับ” ผู้จัดการฝึกหัดประจำฟิตเนสฝากประจำรายงาน
ส่งอาหารผิดเหรอ
เผยเชียนพบว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล
โมหยูเดลิเวอรี่พลาดเรื่องง่ายๆ แบบนี้ด้วยเหรอ ไม่น่าเป็นไปได้สิ
รุ่ยยู่เฉินกับพวกลูกน้องไม่ได้เป็นพวกไม่ได้เรื่อง ถ้าพลาดเรื่องไม่น่าพลาดแบบนั้นจริงก็น่าจะรายงานให้ฉันรู้สิ แล้วทำไมให้ฉันมารู้เรื่องเอง
เผยเชียนหันไปหาผู้จัดการฝึกหัดประจำโมหยูเดลิเวอรี่
ผู้จัดการฝึกหัดที่เป็นเด็กเสิร์ฟที่ห้องวิจัยอาหารเลิศรสยกมือขึ้นพูด “ไม่ได้พลาดนะครับ นั่นคืออาหารเพื่อสุขภาพเมนูใหม่ที่ห้องวิจัยอาหารเลิศรสพัฒนาขึ้น”
เผยเชียน “?”
เจอเรื่องสำคัญเข้าให้แล้วไง!
“เล่าให้ละเอียดที” เผยเชียนรู้สึกเหมือนได้เผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ
ผู้จัดการฝึกหัดประจำโมหยูเดลิเวอรี่อธิบาย “บอสรุ่ยคิดว่าอาหารเพื่อสุขภาพไม่ดีพอและไม่เข้ากับนิสัยการกินของคนจีน หลังจากศึกษาค้นคว้า บอสก็ตัดสินใจว่าต้องหาสมดุลระหว่างรสชาติกับความเฮลตี้
“อาหารเพื่อสุขภาพเวอร์ชันนี้แคลอรีเยอะกว่าเวอร์ชันก่อน แต่ก็ดีต่อสุขภาพมากกว่า เอ่อ… แต่แน่นอนว่าราคาก็สูงกว่าเดิมด้วยครับ”
ตอนแรกเผยเชียนทำหน้าเคร่งเครียด แต่พอได้ยินว่ามีแคลอรีกับต้นทุนสูงกว่าเดิมก็เริ่มคลายสีหน้าลง
ถ้าแคลอรีสูงขึ้น ประสิทธิภาพการออกกำลังก็จะส่งผลช้าลง
ถ้าราคาแพงขึ้นก็จะไล่ลูกค้าที่กำลังลังเลได้มากขึ้น
ดูไม่ใช่เรื่องแย่เลยนี่
“ราคาเพิ่มมาเป็นเท่าไหร่”
ผู้จัดการฝึกหัดตอบ “อาหารเพื่อสุขภาพแต่ละมื้อแพงขึ้นประมาณสามหยวน รวมแล้วแพงขึ้นเจ็ดหยวนต่อวันครับ”
เผยเชียนคำนวณในหัว ถ้าอาหารราคาแพงขึ้นเจ็ดหยวนต่อวัน แล้วเข้ามาเทรนสัปดาห์ละสามวัน ก็เท่ากับเกือบพันหยวนต่อปี!
อืม… ค่าใช้บริการฟิตเนสฝากประจำก็จะเพิ่มขึ้นสูง
ฟิตเนสฝากประจำไล่ลูกค้าไปได้กลุ่มใหญ่เพราะเรื่องราคา ตอนนี้ราคายังเพิ่มขึ้นอีก แบบนี้ลูกค้าก็ยิ่งน้อยลงไปอีกสิ
ไม่เลวเลย
เผยเชียนถาม “แล้วรุ่ยยู่เฉินแก้ปัญหาเรื่องราคายังไง”
ผู้จัดการฝึกหัดประจำโมหยูเดลิเวอรี่ตอบ “บอสรุ่ยวางแผนไว้ว่าจะให้ลูกค้าเลือกว่าจะรับสลัดหรืออาหารเพื่อสุขภาพแบบใหม่ ราคาทั้งสองแบบไม่เท่ากัน”
เผยเชียนส่ายหัวทันที “ทำแบบนั้นไม่ได้!”
ถ้าลูกค้าอยากประหยัดเงินก็จะสั่งสลัด พอเริ่มเบื่อก็จะเสียเงินเพิ่มอีกไม่กี่หยวนเพื่อให้ชีวิตดีขึ้น แบบนั้นก็ไล่ลูกค้าไม่ได้ กลายเป็นได้ผลตรงกันข้ามสิ
ฟิตเนสในตอนนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ากลยุทธ์การวางราคาปัจจุบันใช้ได้ดี ลูกค้าถอยหนีกันหมด เพราะงั้นก็ต้องเพิ่มราคาขึ้นอีก
“ฟิตเนสเราชื่อฟิตเนสฝากประจำที่เน้นเรื่องการฝากประจำ! ถ้าลูกค้าเลือกอาหารที่อยากกินได้ก็ไม่เหมือนเอาสุขภาพร่างกายมาฝากไว้กับเราสิ!
“ให้ห้องวิจัยอาหารเลิศรสใช้เงินพัฒนาอาหารเพื่อสุขภาพต่อ จะราคาเท่าไหร่ก็ไม่สน แค่บวกเพิ่มเข้ากับค่าสมาชิกฟิตเนสก็พอ”
ผู้จัดการฝึกหัดประจำโมหยูเดลิเวอรี่กับฟิตเนสฝากประจำหันมองกัน “โอเคครับ บอสเผย”
“เดี๋ยว” เผยเชียนนึกปัญหาขึ้นได้จึงยกมือขึ้น “พวกน้องไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวพี่คุยกับผู้จัดการแต่ละกิจการเอง”
เขาให้พวกผู้จัดการกิจการรู้เรื่องผู้จัดการฝึกหัดไม่ได้ เจ้าเด็กพวกนี้ต้องเหมือนไม่มีตัวตนในกิจการของตัวเอง จะให้พวกผู้จัดการกิจการสงสัยไม่ได้เด็ดขาด
“โอเค ต่อไป” เผยเชียนส่งสัญญาณให้เริ่มประชุมต่อ
ผู้จัดการฝึกหัดประจำโฮสเทลเขย่าขวัญรายงาน “บอสเผยครับ สำหรับโปรเจ็กต์โฮสเทลเขย่าขวัญ บอสหลี่กับนักลงทุนคนอื่นๆ เพิ่งจะเซ็นสัญญากับบอสเฉิน พวกนักลงทุนร่วมทุนกันสร้างห้างในโฮสเทลเขย่าขวัญ แล้วก็จะแบ่งกำไรครึ่งนึงให้เราครับ”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเครื่องหมายคำถามจะปรากฏขึ้นบนหัว
?
