📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 510

บทที่ 510 - ร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่ง
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

เหลียงชิงฟานอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้น “บอสเผยครับ ผมว่ามันค่อนข้างกะทันหันไปหน่อย ผมต้องขอเวลาไตร่ตรองดูก่อน…”

เผยเชียนยิ้มพร้อมกับพยักหน้า “ได้ครับ”

เขาหันไปหาเสี่ยวซุนคนขับรถ “หาเวลาพาคุณเหลียงไปเที่ยวชมรอบๆ จิงโจว จะได้เห็นว่าผู้คนและวัฒนธรรมที่จิงโจวเป็นยังไง วันหยุดสุดสัปดาห์ให้พาคุณเหลียงไปกินข้าวที่ครัวส่วนตัวหมิงหยุน ดูแลคุณเหลียงให้ดีแทนผมด้วย”

เสี่ยวซุนรีบตอบ “รับทราบครับบอสเผย”

เผยเชียนหันไปหาเหลียงชิงฟาน “คุณเหลียงพักผ่อนเที่ยวชมเมืองจิงโจวเพื่อให้ได้แรงบันดาลใจก่อนครับ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเถิงต๋าจะเป็นคนจัดการเอง

“ผมอยากทำห้องชุดบ้านจอมเฉื่อยเพิ่มอีกตอนสิ้นเดือนนี้ ถึงตอนนั้นจะขอรบกวนคุณอีกครั้ง”

เหลียงชิงฟานรู้สึกตื้นตันใจมาก “ได้เลยครับบอสเผย!”

ได้รับคำชมแบบนี้ทำให้เหลียงชิงฟานรู้สึกเหมือนได้เจอคนที่ให้ค่าความสามารถของเขาจริงๆ 

สถาปนิกรุ่นเยาว์อย่างเขาต้องการอะไรมากที่สุดน่ะเหรอ

ก็โอกาสแสดงฝีมือไง!

บริษัทรับออกแบบโครงสร้างและตกแต่งภายในเกาหลิ่งเป็นบริษัทชั้นแนวหน้าของประเทศที่บริหารโดยยักษ์ใหญ่ในวงการอย่างโจวหนานหลิ่ง เขามีโอกาสมากมายในการรับงานโปรเจ็กต์สเกลใหญ่

แต่สถาปนิกอายุน้อยกว่าสามสิบอย่างเหลียงชิงฟานมีโอกาสน้อยมากที่จะได้รับเลือกให้รับผิดชอบโปรเจ็กต์สเกลใหญ่

สำหรับสถาปนิกแล้ว โปรเจ็กต์ดีๆ คือโอกาสในการสร้างชื่อและเวทีพิสูจน์ฝีมือ ถ้าไม่ได้รับผิดชอบโปรเจ็กต์ดีๆ ความสามารถที่มีจะได้เอามาใช้ ได้พัฒนาต่อ หรือมีใครรับรู้บ้างไหม

แต่บอสเผยมีโอกาสให้เขามากมาย!

อีกอย่างเหลียงชิงฟานรู้สึกว่าบอสเผยมีทัศนคติตรงกับเขาในระดับหนึ่ง

ตัวอย่างเช่น บอสเผยเป็นคนไล่ตามความเป็นที่สุด

ในฐานะสถาปนิก เหลียงชิงฟานคุ้นเคยกับสไตล์ที่หลากหลาย เขาชินกับการทำงานออกแบบที่ต้องปรับแต่งให้เข้ากับความต้องการของลูกค้า แต่ปัญหาคือขณะที่ฟังความต้องการของลูกค้า เหลียงชิงฟานก็คิดเรื่ององค์ประกอบศิลป์ไปด้วยเหมือนกัน

น้อยคนจะเข้าใจเรื่ององค์ประกอบศิลป์ที่ว่า

การที่บอสเผยชอบการออกแบบของเขาถึงขนาดพยายามดึงตัวมาทำงานด้วย แสดงให้เห็นว่าบอสเผยมีมุมมองและความเข้าใจเรื่องศิลปะคล้ายคลึงกับเขา

ทั้งสองอยากไล่ตามความเป็นที่สุดเหมือนกัน!

เพราะเหตุผลนี้เองที่เหลียงชิงฟานแทบจะโพล่งออกไปว่า ‘ยินดีครับ’

แต่ถ้าตอบตกลงทันทีก็จะดูใจง่ายไปหน่อย และอาจจะดูเป็นคนตัดสินใจหุนหันพลันแล่น เพราะงั้นเหลียงชิงฟานเลยทำทีเป็นขอเวลาคิดสักสองสามวัน ขณะเดียวกันเขาก็จะใช้เวลานี้จัดการเรื่องต่างๆ ในบริษัทปัจจุบันก่อนจะย้ายมาเถิงต๋าอย่างเป็นทางการ

เผยเชียนเดินไปรอบห้อง เขาพอใจกับทุกซอกทุกมุม

เขาอยากจ้างเหลียงชิงฟานเพราะอีกฝ่ายเข้าใจเขา เอาเข้าจริง เหลียงชิงฟานเข้าใจบอสเผยมากกว่าพนักงานส่วนใหญ่ในเถิงต๋าอีก

หนึ่งในข้อพิจารณาที่สำคัญที่สุดของเผยเชียนเวลาเลือกพนักงานคือพลังมโน

พนักงานแบบลู่หมิงเหลียงที่ไม่ได้มโนอะไรไปไกล และทำตามทุกอย่างที่บอสเผยสั่งมีน้อยลงทุกที!

แต่เผยเชียนเห็นเงาของลู่หมิงเหลียงในตัวสถาปนิกเหลียงชิงฟาน

เพื่อให้ออกมามีความมินิมอลที่สุด เหลียงชิงฟานยอมไม่ใส่พื้นที่จัดเก็บของซึ่งหลายคนมองว่าเป็นจุดที่ขาดไม่ได้

เพื่อใช้งบให้หมดทุกหยวน เหลียงชิงฟานผลาญเงินกว่าสองแสนหยวนไปกับเซตทีวีลิมิเต็ดอิดิชัน

ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าเขาพยายามเต็มที่เพื่อทำตามคำสั่งบอสเผยโดยไม่มโนอะไรเองเกินไป

ขณะเดียวกัน เขาก็ไม่ได้มีชื่อเสียงขนาดเรียกความสนใจได้ และมีความสามารถเพียงพอที่จะการันตีว่าสิ่งที่บอสเผยต้องการจะออกมาดี

สั้นๆ คือเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบ!

สามชั่วโมงต่อมา เผยเชียนก็ย้ายบ้านเสร็จ

เขาคืนอพาร์ตเมนต์เดิม เก็บเสื้อผ้ากับรองเท้าและย้ายมาห้องชุดใหม่ ของที่ไม่ต้องการก็เอาทิ้งไว้อพาร์ตเมนต์เก่า

ว่าง่ายๆ ก็เหมือนลากกระเป๋ามาเช็กอินโรงแรม

เสี่ยวซุนขับรถไปๆ มาๆ ช่วยเผยเชียนขนกระเป๋าไม่กี่ใบไปเก็บไว้ที่ห้องชุดใหม่ ไม่นานเขาก็เก็บข้าวของเสร็จ

เผยเชียนไม่คิดจะมีข้าวของอะไรมากมาย เพราะเขาตั้งใจจะใช้ห้องชุดนี้ไว้ทำแค่สามเรื่อง

กิน นอน เล่นเกม

แต่ละวันเขาจะตื่นขึ้นมาตามปกติ กินข้าวที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง แวะเข้าไปเดินเล่นในออฟฟิศ จากนั้นก็กลับมากินดื่มเล่นเกมอยู่ในห้องชุด แค่นี้ก็เหมือนได้ใช้ชีวิตดั่งฝันแล้ว

แน่นอนว่าที่ห้องชุดต้องมีนิติบุคคลหนึ่งคนและคนทำความสะอาดสองคน

นิติบุคคลมีหน้าที่ดูแลพนักงานและจัดการงานบางอย่างที่บอสเผยต้องการ พนักงานทำความสะอาดมีหน้าที่ให้บริการเหมือนโรงแรมคือ ทำความสะอาด ซักรีด เก็บขยะ และเติมขนมเครื่องดื่มในตู้เย็น

ท้ายสุดเผยเชียนต้องจัดการปัญหาเรื่องการโปรโมต

ปกติแล้วพอประกาศให้เช่าห้องชุดผ่านช่องทางออนไลน์ นายหน้าอสังหาริมทรัพย์จะพากันโทรมาไม่หยุด จากนั้นก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อหลอกล่อให้คนมาเช่า

ถึงปากจะบอกว่าช่วยหาผู้เช่า แต่จริงๆ แล้วต้องการผูกขาดตลาดไม่ให้ลูกค้าเช่าหรือติดต่อผู้ให้เช่าได้โดยตรงเพื่อเก็บค่านายหน้า

เผยเชียนไม่ได้วางแผนจะโฆษณาบ้านจอมเฉื่อย ห้องเช่านี้เขาจะปล่อยให้คนที่มีชะตาจะได้พักที่นี่เช่าเท่านั้น ถ้าหาที่นี่ไม่เจอก็แปลว่าดวงไม่สงพงศ์กันแล้วจะมาเช่าอยู่ได้ยังไง

แน่นอนว่าการไม่โฆษณานั้นไม่ได้หมายความว่าเผยเชียนจะปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์

ช่วงแรกๆ เผยเชียนก็เคยเลี่ยงไม่โฆษณาเกมตัวเอง แต่สุดท้ายคนก็ตามมาเจอจนได้

เพื่อความปลอดภัย เผยเชียนคิดว่าจะสังเกตสถานการณ์ไปก่อนสักหนึ่งเดือน

ถ้าผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วยังไม่เจอภัยแฝงอะไรก็แสดงว่ากลยุทธ์ไม่มีปัญหา เขาจะซื้อตึกเพิ่มมาทำเป็นบ้านจอมเฉื่อยและแบ่งห้องชุดส่วนหนึ่งที่ว่างให้พนักงานเข้าพัก

วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม nᴏᴠᴇʟɢu.cᴏm

ร้านโมหยูเดลิเวอรี่แบบแยกเป็นเอกเทศแห่งแรกและห้องวิจัยอาหารเลิศรสของโมหยูเดลิเวอรี่เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการ

รุ่ยยู่เฉินยืนดูคนผ่านไปมาอยู่หน้าทางเข้าด้วยความรู้สึกเดียวในใจ

ในที่สุดฉันก็จะได้กางปีกบินบ้างแล้ว!

เดือนก่อน บอสเผยสั่งให้โมหยูเดลิเวอรี่แยกเป็นเอกเทศจากร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและเปิดกิจการของตัวเองพร้อมกับขยายสาขาไปตามเมืองใหญ่ๆ

ขณะเดียวกันก็ต้องเปิดห้องวิจัยอาหารเลิศรสเพื่อคิดค้นเมนูใหม่ๆ ด้วย

รุ่ยยู่เฉินเริ่มเตรียมการต่างๆ และวางแผนเปิดร้านยี่สิบสาขาทันที

ในยี่สิบสาขานี้ ห้าสาขาอยู่ในจิงโจวซึ่งรวมร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่งที่มีห้องวิจัยอาหารเลิศรส อีกห้าอยู่ในเมืองอื่นๆ ในมณฑลฮั่นตง เช่น หลินเฉิงกับหลูโจว อีกสิบอยู่ในเมืองอันดับหนึ่งอย่างปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ กว่างโจว และเซิ่นเจิ้น

การเปิดสาขาในเมืองที่ไม่คุ้นเคยจะมีปัญหามากเพราะอยู่ห่างไกลจากพวกเขา ถ้าร้านสาขาเหล่านี้ไม่ได้ดูแลโดยคนที่ไว้ใจก็ไม่รู้จะเปิดไปทำไม

แต่โชคดีที่หลังเปิดให้บริการมาเกือบปีโมหยูเดลิเวอรี่ก็มีพนักงานผู้ภักดีไม่น้อย รุ่ยยู่เฉินเลือกผู้จัดการสาขาจากพนักงานกลุ่มนี้และให้สวัสดิการเรื่องการเดินทางเพิ่มเติม หลายคนจึงรีบเข้ามาคว้าโอกาสไว้

หลังจากเลือกผู้จัดการสาขาได้ รุ่ยยู่เฉินก็จัดการงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเปิดสาขาใหม่ เช่น หาทำเล ออกแบบ รีโนเวต จดทะเบียน จ้างพนักงานในพื้นที่ และอื่นๆ

แต่ละขั้นตอนนั้นซับซ้อนมาก แต่ร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่งตั้งอยู่ในเมืองจิงโจว รุ่ยยู่เฉินจึงคุ้นเคยกับขั้นตอนต่างๆ ดี ทำให้ใช้เวลาแค่เดือนเดียวก็เปิดให้บริการได้

ความคืบหน้าในเมืองอื่นๆ นั้นช้ากว่า แต่อีกประมาณหนึ่งเดือนก็น่าจะเสร็จเหมือนกัน

ร้านทั้งยี่สิบสาขาใช้เงินลงทุนรวมสามล้านหยวน ค่าเช่าและค่าจ้างพนักงานรวมกันอยู่ที่หกถึงเจ็ดแสนหยวนต่อเดือน

รุ่ยยู่เฉินเลือกทำเล เลือกรูปแบบการรีโนเวต ป้ายทางเข้า เฟอร์นิเจอร์ และอุปกรณ์ต่างๆ อย่างละเอียดถี่ถ้วน เขาเลือกแต่ของคุณภาพดีที่สุดเพื่อไม่ให้เสียหน้าเถิงต๋า

ถึงอย่างนั้นเงินลงทุนตั้งต้นก็ดูจะไม่ได้มากอะไร เพราะร้านมีขนาดค่อนข้างเล็ก

บอสเผยย้ำว่าสุดท้ายแล้วโมหยูเดลิเวอรี่ก็เป็นร้านเดลิเวอรี่ เพราะงั้นหน้าร้านไม่จำเป็นต้องใหญ่ มีที่นั่งให้กินที่ร้านสักห้าถึงหกที่ก็พอแล้ว

ทั้งยี่สิบสาขาเปิดขึ้นเพื่อลองตลาดช่วงต้น รุ่ยยู่เฉินคาดหวังกับอนาคตไว้มากกว่านี้

บอสเผยบอกว่าให้ใช้เงินได้ไม่อั้น เพราะงั้นมีอะไรให้ต้องกลัวอีก

เขาจะเปิดเพิ่มอีกกี่สาขาก็ได้!

รุ่ยยู่เฉินเคยคิดเรื่องนี้ดูแล้ว โมหยูเดลิเวอรี่ไม่เคยทำกำไรเลย แต่บอสเผยก็ไม่ติเตียนอะไร เห็นได้ชัดว่าบอสเผยไม่ได้กังวลว่ากิจการนี้จะทำกำไรได้รึเปล่า เพราะคาดหวังอย่างอื่นจากกิจการมากกว่า

แล้วบอสคาดหวังอะไรล่ะ

เป้าหมายสูงสุดของทุกคนคือการสร้างรายได้ แต่บางคนมองไกลกว่าคนอื่น

บอสเผยน่าจะมีเป้าหมายในการครองตลาดเดลิเวอรี่ บอสยอมเสียเงินตอนนี้เพื่อไปเรียกเงินคืนทีหลัง!

แล้วทำไมถึงต้องแยกโมหยูเดลิเวอรี่ออกจากร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูด้วย ก็เพราะร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูจำกัดการขยายกิจการของโมหยูเดลิเวอรี่

ดังนั้นรุ่ยยู่เฉินจึงคิดว่าแค่ยี่สิบสาขานั้นไม่พอ เขาต้องเปิดเพิ่มอีก

ทั้งยี่สิบสาขานั้นเปิดขึ้นมาเพื่อดูความนิยมของโมหยูเดลิเวอรี่ในเมืองอื่นๆ จากนั้นรุ่ยยู่เฉินค่อยตัดสินใจว่าจะเน้นลงทุนตรงไหนเพิ่มต่อไป

แน่นอนว่าอาจต้องใช้เวลาสักพัก เขาจะรีบร้อนเกินไปไม่ได้

ขณะเดียวกัน เขาก็ต้องไม่ลืมที่บอสเผยเคยสั่งไว้เรื่องห้องวิจัยอาหารเลิศรส

บอสเผยไม่ได้สั่งเรื่อง ‘ห้องวิจัยอาหารเลิศรส’ ไว้ชัดเจน แต่บอกว่ามีไว้เพื่อคิดค้นรสชาติและเมนูใหม่ๆ รวมถึงทำเมนูเพื่อสุขภาพให้ฟิตเนสฝากประจำด้วย

ดูจากชื่อแล้วห้องวิจัยนี้ควรจะตัดขาดออกจากโลกภายนอก

แต่มาคิดดูอีกที รุ่ยยู่เฉินก็มองว่าไม่เหมาะ ห้องวิจัยทั่วไปถูกตัดขาดออกจากโลกภายนอกเพราะวิจัยสิ่งอันตรายหรือมีโปรเจ็กต์ลับ

แต่ห้องวิจัยอาหารเลิศรสแค่ค้นคว้าเมนูใหม่ๆ ถ้าตัดขาดจากโลกไปอยู่ไกลจากลูกค้า แล้วใครจะเป็นชิมอาหารที่วิจัยออกมา

เพราะงั้นรุ่ยยู่เฉินจึงทำร้านโมหยูเดลิเวอรี่หมายเลขหนึ่งเป็นห้องวิจัยอาหารเลิศรส

พวกเขาไม่หวังให้สาขานี้ทำกำไร เพราะจะใช้เป็นที่ทดสอบเมนูใหม่และเก็บความคิดเห็นจากลูกค้า

แน่นอนว่ามีนักโภชนาการและเชฟประจำอยู่ที่นี่ ทุกครั้งที่คิดเมนูใหม่ได้ พวกเขาจะใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการตรวจจับแคลอรีและองค์ประกอบทางโภชนาการต่างๆ หรือจะทำในทางตรงกันข้ามคือกำหนดแคลอรีและองค์ประกอบทางโภชนาการไว้ก่อนแล้วค่อยคิดเมนูขึ้นมาก็ได้

ตอนนี้อาหารเมนูใหม่เพิ่งจะมาวางตรงหน้ารุ่ยยู่เฉิน

นี่คืออาหารจานแรกของห้องวิจัยอาหารเลิศรส เป็นเมนูที่คิดค้นมาเพื่อฟิตเนสฝากประจำโดยเฉพาะ เป็นอีกรูปแบบของอาหารเพื่อสุขภาพ

ก่อนหน้านี้โมหยูเดลิเวอรี่เป็นคนเตรียมอาหารให้ฟิตเนสฝากประจำ แต่อาหารเพื่อสุขภาพที่ทำก็ไม่ได้แตกต่างจากที่มีในตลาด

พวกเขาใช้วัตถุดิบอย่างผัก ข้าวกล้อง และอกไก่ ซึ่งดีต่อสุขภาพและอุดมไปด้วยสารอาหารแต่ไม่อร่อย

เพราะงั้นการค้นคว้าอาหารเพื่อสุขภาพ 2.0 ของห้องวิจัยอาหารเลิศรสจึงมีเป้าหมายเพื่อแก้ปัญหาใหญ่ที่สุด ซึ่งก็คือเรื่องที่อาหารไม่อร่อย

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset