วันอาทิตย์ที่ 3 เมษายน…
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง…
เผยเชียนกับหลินฉางนั่งดื่มกาแฟอยู่ด้วยกันท่ามกลางความเงียบ
สองวันมานี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ เผยเชียนจึงได้พักหัวผ่อนคลายโดยไม่ต้องแบกรับความเครียด ทิ้งความกังวลทุกอย่างไว้ข้างหลัง แล้วใช้ช่วงเวลาสั้นๆ นี้อย่างมีความสุข
แต่หลินฉางก็แวะมาที่จิงโจววันนี้พอดี แปลว่ายังไงเผยเชียนก็ต้องเผชิญหน้ากับเขา
ทว่า…หลังจากเอ่ยปากทักทายกันแล้ว ต่างฝ่ายต่างก็ได้แต่นั่งเงียบใส่กัน
เมื่อสองสามเดือนก่อน พวกเขาเชื่อว่าแผนที่รวมหัวกันคิดขึ้นมาสำเร็จด้วยดีไปกว่าครึ่งแล้ว แต่สุดท้ายกลายเป็นว่าทั้งเกมและโทรศัพท์มือถือกลับเป็นที่นิยมซะได้ ตอนนี้หลินหวานยืดอกเชิดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งยังเริ่มคุยโวใหญ่โตลงในกรุ๊ปแชตของครอบครัวด้วย
ทั้งสองต่างรู้สึกเจ็บปวดใจ
แต่ขืนเก็บเงียบกันอยู่อย่างนี้คงไม่มีอะไรดีขึ้น
ปัญหานี้ควรได้รับการแก้ไขสิ!
ผ่านไปครู่หนึ่งหลินฉางก็เอ่ยขึ้นอย่างกระอักกระอ่วน “บอสเผยครับ ดูเหมือนสถานการณ์ของเกมกับมือถือจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หรือว่าเรายังวางแผนกันไม่ดีพอ”
มุมปากของเผยเชียนถึงกับกระตุก
หลักๆ เผยเชียนเป็นคนวางแผน แผนของเขาทะเยอทะยานมากแต่สุดท้ายแล้วกลับ ‘ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมา’ แทน
แต่จะให้เขายอมรับความผิดพลาดนี้คนเดียวได้ยังไง หลินฉาง นายพูดเหมือนนายไม่มีส่วนรับผิดชอบในเรื่องนี้เลย
ถ้าไม่ใช่เพราะนายยื่นมือมาจัดการเรื่องการประชาสัมพันธ์หนังวันพรุ่งนี้ที่สดใส หนังก็คงไม่ดังเป็นพลุแตกแบบนี้ แล้วคงไม่มีใครใส่ใจเจาะลึกเรื่องโฆษณาในหนัง จนทำให้โทรศัพท์มือถือของ OTTO เปิดตัวได้อย่างสวยงาม…
มองยังไง นายก็มีส่วนต้องรับผิดชอบด้วย!
อย่ามาโยนขี้ให้กันแบบนี้สิโว้ย!
เผยเชียนถอนหายใจพลางตอบ “คุณจัดรอบฉายของวันพรุ่งนี้ที่สดใสซะเยอะแยะ ผลคือลูกค้ามีภาพจำว่า OTTO เป็นแบรนด์มือถือระดับไฮเอนด์ตั้งแต่ยังไม่ทันเปิดตัว ซึ่งก็ขัดต่อแผนการที่ผมวางเอาไว้เหมือนกัน”
หลินฉางทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อ “ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะครับ!
“บอสเผย คุณเป็นคนเขียนบทหนังเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ
“แถมคุณก็ต้องรู้เรื่องโฆษณามือถือ OTTO อยู่แล้วสิครับ แล้วหนังก็ดันทำออกมามีคุณภาพ แฝงปรัชญาและจิตวิญญาณไว้เต็มไปหมด คุณต้องรู้ดีกว่าใครว่าต่อให้ไม่ประชาสัมพันธ์ หนังมันก็ดังได้ด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว!
“ผมเชื่อว่าหนังเรื่องอื่นอาจดังได้เพราะการประชาสัมพันธ์ก็จริง แต่กับวันพรุ่งนี้ที่สดใสแล้ว…
“การประชาสัมพันธ์มันก็แค่การเพิ่มลายดอกลงบนผ้าดิ้น[1]แค่นั้น!”
หลินฉางรีบปัดความรับผิดชอบกลับไปที่บอสเผยด้วยความไวแสง
เผยเชียน “…”
เขาไม่อยากยอมรับ แต่พอคิดๆ ดูแล้วก็จนปัญญาจะเถียง
ตอนนี้วันพรุ่งนี้ที่สดใสได้รับการยกย่องให้เป็นหนังคุณภาพที่แฝงปรัชญาอันลุ่มลึก คนส่วนใหญ่เชื่อว่าแม้การประชาสัมพันธ์จะส่งประโยชน์อยู่บ้าง แต่ปัจจัยหลักที่ทำให้หนังเรื่องนี้ประสบความสำเร็จคือคุณภาพของมัน
ในส่วนของคุณภาพหนังนั้น…
ผู้ที่ต้องยกความดีความชอบให้ที่สุดเห็นจะเป็นจูเสี่ยวเช่อ แต่เผยเชียนเองก็มีส่วนอยู่เหมือนกัน
เผยเชียนชักจะเริ่มสงสัยในตัวเองแล้ว
ถ้าเป็นอย่างที่หลินฉางบอกจริง ไม่ใช่ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นถูกกำหนดเอาไว้หมดแล้วเหรอ
ทั้งคู่ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
หลินฉางกระซิบด้วยความแคลงใจ “บอสเผย หรือจริงๆ แล้วคุณตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้
“คุณให้น้องหวานดูแลกิจการที่ดูเผินๆ น่าจะเจ๊งไม่เป็นท่า แต่คุณรู้มาตลอดว่าทั้งกิจการเกมและธุรกิจมือถือจะประสบความสำเร็จอย่างสูง ไม่อย่างนั้นคุณจะเอากิจการอื่นมาช่วยพยุงสองกิจการนี้ทำไม
“เท่าที่ผมรู้มา คุณเป็นคนวางแผนโปรโมตเกมBE QUIET เองไม่ใช่เหรอครับ การโฆษณากับสิทธิประโยชน์มากมายที่กิจการมือถือได้รับมาก็มาจากกิจการอื่นๆ ด้วย
“เป็นไปได้ไหมว่า…จริงๆ แล้วคุณไม่อยากปล่อยน้องหวานไป”
สีหน้าของเผยเชียนหม่นลงทันที “ไม่มีทาง!
“หลินหวานเป็นผู้อำนวยการที่ดูสองกิจการพร้อมกัน แถมเธอยังสนิทสนมกับหัวหน้ากิจการอื่นๆ เป็นอย่างดี เธอมีอำนาจในการร้องขอสิทธิประโยชน์จากกิจการอื่น รวมถึงประสานงานให้ทุกอย่างเป็นภาพเดียวกัน
“ส่วนเกม BE QUIET…มันเป็นอุบัติเหตุ
“บอสหลิน เชื่อผมเถอะ ในบรรดาทุกคน ผมเป็นคนที่อยากให้หลินหวานกลับบ้านมากกว่าใครเพื่อนแน่นอน”
สีหน้าของเผยเชียนแลดูจริงใจอย่างยิ่ง
หลินฉางมองเผยเชียนด้วยแววตาเคลือบแคลงใจแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ
คนเราย่อมสงสัยเป็นธรรมดา เวลามีใครสักคนยืดอกสัญญาอะไรบางอย่างแต่กลับทำไม่สำเร็จตามสัญญาด้วย ‘เหตุผลส่วนตัว’ หรือ ‘ปัจจัยที่คาดเดาไม่ได้’ บางอย่าง…
แต่คราวนี้เผยเชียนผิดเต็มประตู
และในเมื่อเรื่องมันบานปลายมาถึงขนาดนี้ แก้ตัวอะไรไปก็คงไร้ประโยชน์…
สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือวางแผนสำหรับขั้นตอนต่อไป คราวนี้เขาต้องโน้มน้าวให้หลินหวานลาออกให้ได้!
แต่ประโยคต่อมาของหลินฉางกลับทำให้ความคิดของเผยเชียนมีอันต้องชะงักไป
หลินฉางถอนหายใจเบาๆ “คืองี้ครับบอสเผย วันนี้ผมไม่ได้จะมาโยนความผิดให้ใคร ผมมีเรื่องอื่นที่อยากมาคุยกับบอส
“พูดตรงๆ คือสถานการณ์ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว
“น้องหวานเล่นใหญ่เล่นโตกลางกรุ๊ปแชตของที่บ้านตลอดสองสามวันมานี้ โดยเฉพาะเรื่องที่โทรศัพท์มือถือ OTTO ขายได้ด้วยราคาเครื่องละ 8,000 หยวน ซึ่งเป็นราคาที่แม้แต่มือถือรุ่นเรือธงของพี่หลินหยูยังทำไม่ได้เลย
“แม้ว่ายอดขายยังต่างกันลิบลับ แต่น้องหวานเพิ่งเข้ามาจับธุรกิจมือถือแค่ไม่กี่เดือน ในขณะพี่หลินหยูอยู่ในวงการนี้มาหลายต่อหลายปีแล้ว…
“พูดง่ายๆ คือสถานการณ์ตอนนี้วายป่วงมากทีเดียวครับ”
เผยเชียนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “แปลว่า…พ่อของคุณจะยอมให้หลินหวานทำงานนี้ต่อไปเหรอ”
“ว่าแล้วเชียวว่าบอสเผยต้องเข้าถึงประเด็นได้ตลอด นี่แหละครับกุญแจหลักที่ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป” หลินฉางเอ่ยพลางเยาะยิ้ม
“นอกจากพ่อจะไม่ถือโทษโกรธน้องหวานแล้ว ท่านยังดีใจมากๆ ด้วย
“ผมจะเล่าความจริงให้ฟังครับบอสเผย
“ก่อนหน้านี้พ่อก็หัวเสียอยู่หรอกที่น้องหวานประชดด้วยการออกมาเป็นลูกจ้างคนอื่นแบบนี้ ท่านรู้ดีว่าการต้องทำงานกับบริษัทข้างนอกนั้นเป็นยังไง และรู้สึกว่าน้องหวานเสียเวลาเปล่า เลยทำให้ท่านพยายามดึงตัวน้องหวานกลับไปสานต่อธุรกิจของที่บ้านให้ได้
“ตอนที่น้องหวานทำเกมน่ะยังไม่ได้มีความคืบหน้าอะไร เกมมือถืออาจทำเงินได้บ้างก็จริง แต่ก็ไม่ได้มากพอที่จะทำให้พ่อเปลี่ยนความคิดที่มี
“แต่พอน้องหวานอวดว่าตัวเองทำราคามือถือที่เครื่องละ 8,000 หยวนได้ พ่อก็สนใจขึ้นมาทันที!
“ท่านเลยให้คนมาสืบเรื่องโทรศัพท์มือถือ OTTO กับเถิงต๋ากรุ๊ปนิดหน่อย เดาสิครับว่าเกิดอะไรขึ้น”
มุมปากของเผยเชียนถึงกับกระตุก เขาสังหรณ์ใจแปลกๆ “อะไรเหรอครับ”
หลินฉางมีสีหน้าอิหลักอิเหลื่อ “พ่อเข้าใจแล้วว่าอะไรทำให้โทรศัพท์มือถือ OTTO เป็นที่นิยม และสามารถขายได้ในราคาถึงเครื่องละ 8,000 หยวน แล้วก็เอาแต่เอ่ยปากชื่นชมคุณท่าเดียว!
“คุณกล้าที่จะให้ฉางโหย่วดูแล และตั้งราคาไว้ระดับเดียวกับแบรนด์ไฮเอนด์ทั้งหลายตั้งแต่แรก คุณใส่โฆษณาแฝงลงไปในหนัง และใช้กิจการลูกทั้งหลายของเถิงต๋าผลักดันความนิยมให้กับ OTTO คุณทำให้ตัวเองเฉิดฉายในตลาดที่มีการแข่งขันสูงได้สำเร็จ…
“เพราะถ้าก้าวพลาดแม้แต่นิดเดียว ก็อาจทำให้แบรนด์มือถือ OTTO พังไม่เป็นท่าได้!
“โดยเฉพาะเรื่องงานแถลงข่าว พ่อประหลาดใจมากเพราะไม่เคยมีบริษัทไหนในประเทศกล้าทำแบบนี้มาก่อน ท่านยังพูดอีกว่างานแถลงข่าวนี้ช่วยประหยัดงบโฆษณาไปได้หลายแสนทีเดียว!
“พ่อรู้ดีว่ากลยุทธ์ส่วนใหญ่ต้องยกความดีความชอบให้ฉางโหย่วกับคุณ แต่น้องหวานก็ดูจะเติบโตขึ้นจากงานนี้ด้วย แม้ว่าเธอจะได้ดูแลแค่ส่วนเล็กๆ ก็ตาม
“แล้วพ่อก็เลยให้คนไปสืบเรื่องกิจการอื่นๆ ในเครือของเถิงต๋ากรุ๊ป ไม่ว่าจะเป็นนี่เฟิงโลจิสติกส์ ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู และอื่นๆ…”
เผยเชียนเริ่มรู้สึกแย่ขึ้นเรื่อยๆ “รีบบอกมาเถอะครับว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่…”
หลินฉางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบ “พ่อเปลี่ยนใจแล้วครับ”
เผยเชียน “?”
“เปลี่ยนใจเหรอครับ
“ท่านไม่อยากให้หลินหวานกลับไปแล้วเหรอ”
หลินฉางทำสีหน้ากระอักกระอ่วนใจ “ใช่ครับ
“ตอนแรกที่พ่ออยากให้น้องหวานกลับไปช่วยที่บ้าน เพราะท่านรู้สึกว่าบริษัทอื่นไว้ใจไม่ได้ ท่านรู้สึกว่าน้องหวานไปทำงานให้ที่อื่นแบบนี้เป็นเรื่องที่เสียเวลาเปล่า
“แต่อคติที่พ่อมีต่อบริษัทเหล่านี้ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย หลังจากเห็นน้องหวานเปลี่ยนไปในทางที่ดีจนน่าทึ่ง…เอ่อ จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูกเท่าไหร่ ต้องบอกว่าอคติที่ท่านมีต่อเถิงต๋าเปลี่ยนไปแล้วต่างหาก
“พ่อชื่นชมคุณมาก และคิดว่าน้องหวานน่าจะได้เรียนรู้อะไรมากมายถ้าทำงานกับคุณ ท่านรู้สึกว่าก็ไม่เลวถ้าจะให้น้องหวานฝึกงานอยู่ที่นี่ก่อนซักสองสามปี แล้วค่อยกลับไปรับช่วงต่อธุรกิจของที่บ้าน”
เผยเชียน “??!” novelgu.com
ไม่เลวถ้าจะให้ฝึกงานที่นี่ซักสองสามปีก่อนกลับไปงั้นเหรอ
หมายความว่ายังไงที่ว่า ‘ไม่เลว’ น่ะ นี่มันเลวร้ายสุดๆ ต่างหาก!
ขืนหลินหวานยังดันทุรังอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามปี บริษัทเขาจะเป็นตายร้ายดียังไงล่ะเนี่ย!
เป้าหมายที่จะ ‘พาหลินหวานกลับไปรับช่วงต่อธุรกิจของที่บ้าน’ หมดความสำคัญลงไปง่ายๆ แค่เพราะเธอทำงานสำเร็จนิดหน่อยเนี่ยนะ
เสี่ยหลิน คุณช่วยมีจุดยืนที่มั่นคงหน่อยไม่ได้รึยังไง!
“แล้วคุณหลินหยูว่าไงบ้างล่ะครับ” เผยเชียนรีบถามขึ้น
หลินฉางยักไหล่ “พี่หลินหยูจะว่าอะไรได้ ยังไงก็ต้องเชื่อฟังพ่ออยู่ดี
“ความคิดของพ่อตอนนี้คือ ในเมื่อน้องหวานอยู่แล้วได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง จะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักหน่อยก็ตามสบาย ไม่ใช่แค่นั้นนะ พ่อยังบอกเป็นนัยให้พวกเราลูกๆ ยื่นมือเข้าช่วยเหลือน้องหวานอย่างเต็มที่ด้วย…”
เผยเชียน “???”
พี่ชาย ไม่ตลกเลยนะถ้ายักษ์ใหญ่อย่างเฉินฮว่าจะ ‘ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ’ น่ะ!
จะมาหักแขนกันมากกว่าละมั้ง!
เขายังจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาได้
หลินหยูช่วยโปรโมตเกมเพลงรบโลหิตบนร้านค้าแอปพลิเคชันของเฉินฮว่า
หลินโจวให้พวกเขาใช้ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวได้ฟรี
หลินฉางช่วยประชาสัมพันธ์หนังเรื่องวันพรุ่งนี้ที่สดใส…
คิดแล้วใจเขาก็ลอยไปถึงวันข้างหน้า…
ถ้าพวกเขาสามคนจากวงการโทรศัพท์มือถือ อสังหาริมทรัพย์ และแวดวงบันเทิงผนึกกำลังกันจนหน้าที่การงานของหลินหวานเจริญรุ่งเรืองขึ้น แผนการขาดทุนของบอสเผยต้องล่มลงแค่นี้แน่ๆ
เผยเชียนรีบปฏิเสธทันควัน “อย่าเลยครับ!”
หลินฉางพยักหน้า “ใช่ครับ ผมก็บอกพ่อไปอย่างนั้นเหมือนกัน!”
เผยเชียน “หืม”
หลินฉางพูดต่อด้วยสีหน้าที่เหมือนกำลังจะบอกว่าเขารู้จักบอสเผยดีกว่าใคร “ผมบอกพ่อไปว่าบอสเผยสร้างทุกอย่างขึ้นมาจากศูนย์ และมีพรสวรรค์อย่างไร้ข้อกังขา คุณต้องปฏิเสธการช่วยเหลือพวกนี้อยู่แล้ว ยิ่งกว่านั้นทุกการตัดสินใจของบอสเผยยังผ่านกระบวนการคิดมาอย่างละเอียด และมีแนวโน้มว่าจะสำเร็จทุกครั้งไป ถ้าเราไปเกาะคุณอย่างนี้ มีแต่จะสร้างปัญหาเพิ่มมากกว่า”
เผยเชียนพยักหน้าอย่างร่าเริง “ถูกเผงเลยครับ!”
หลินฉาง นายนี่มันรู้ใจฉันดีจริงๆ! นายพูดทุกอย่างที่ฉันอยากได้ยินทั้งนั้น!
นายอาจมีปัญหากับการทำความเข้าใจแผนการของฉันอยู่บ้าง แต่เราต่างก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ตราบใดที่นายไม่ทำอะไรให้ผิดแผนไปกว่านี้!
เผยเชียนหยุดคิดครู่หนึ่งแล้วถามขึ้นอีกครั้ง “เอ้อ บอสหลิน แล้วพ่อของคุณได้เกริ่นไว้บ้างไหม ว่าท่านอยากให้หลินหวานกลับไปเมื่อไหร่”
หลินฉางทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเดาจากท่าทีของพ่อตอนนี้…หลินหวานน่าจะกลับไปได้ทันทีที่จัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง”
“ผมว่าตอนนี้เขาก็จัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเองแล้วนะ!” เผยเชียนรีบสวน
หลินฉางส่ายหน้า “แต่พ่อไม่คิดอย่างนั้นน่ะสิครับ บอสเผย พ่อยังมองว่าเถิงต๋าเป็นบริษัทเล็กๆ ยอดขายและกำไรจากการขายโทรศัพท์มือถือ OTTO ยังเทียบไม่ได้กับมือถือของเฉินฮว่ารุ่นที่วางขายตามห้างทั่วไป ในสายตาของพ่อน้องหวานยังห่างไกลจากคำว่าจัดการทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง
“ผมว่ากว่าที่พ่อจะยอมรับในตัวน้องหวาน น้องหวานอาจต้องขึ้นไปเป็นหนึ่งในแนวหน้าของวงการให้ได้ก่อน…”
สีหน้าของเผยเชียนหม่นลง
หนึ่งในแนวหน้าอย่างนั้นเหรอ
สำหรับวงการมือถือ การจะขึ้นไปเป็น ‘หนึ่งในแนวหน้าของวงการ’ ได้ บริษัทนั้นต้องมีมูลค่าอย่างน้อยหลายสิบล้านหยวนจริงไหม
จะบ้ารึไงกัน
“แล้วในวงการอื่นล่ะ อย่างเช่นเป็นหนึ่งในแนวหน้าของอุตสาหกรรมเกมอย่างนี้นับไหมครับ” เผยเชียนคิดออกมาเสียงดัง
“น่าจะนับนะครับ พ่อเองก็ไม่ได้มีอคติอะไรกับอุตสาหกรรมเกม แต่เกมอย่างเพลงรบโลหิตเนี่ยยังใช้ไม่ได้ ไม่ใช่แค่ต้องทำกำไรอย่างเดียว แต่ต้องทรงอิทธิพลในวงการเกมด้วย” หลินฉางตอบ
เผยเชียนพยักหน้ารับด้วยความตระหนักรู้บางอย่าง
เขาแค่ต้องจัดสรรให้หลินหวานไปดูแลเซิฟเวอร์ในประเทศของเกม IOI ก็เรียบร้อย!
เป้าหมายยังคงเหมือนเดิม คือเพื่อ ‘พาหลินหวานกลับไปรับช่วงต่อธุรกิจของที่บ้าน’ ก่อนหน้านี้เขาต้องทำยังไงก็ได้ให้โปรเจ็กต์ล้มเหลว แต่ตอนนี้แค่ต้องทำยังไงก็ได้ให้โปรเจ็กต์ประสบความสำเร็จ
แน่นอนว่าความสำเร็จนี้จะไปในทิศทางเดียวกับที่บอสเผยตั้งเป้าเอาไว้ ความสำเร็จที่ว่าไม่ใช่การทำเงินได้มากๆ แต่อาจหมายถึงการทำให้เป็นที่นิยมได้ด้วย!
เผยเชียนกำลังเครียดอยู่พอดีว่าจะให้ใครเข้ามารับผิดชอบเซิฟเวอร์ในประเทศของเกม IOI ดี เพราะโปรเจ็กต์นี้มองยังไงก็ประสบความสำเร็จ
แต่ตอนนี้เขามั่นใจแล้ว เขาจะให้หลินหวานและฉางหยางเกมส์เข้ามารับผิดชอบเรื่องนี้!
อย่างน้อยถ้าทำอย่างนั้น เขาก็จะยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสามตัว
อันดับแรกเลย ฉางหยางเกมส์จะได้ไม่มีเวลาไปนั่งทำเกมสแตนด์อโลนดีๆ อีก เพราะแค่เกม BE QUIET ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าพวกเขามีฝีมือขนาดไหน
อันดับต่อมา ยังไงเซิฟเวอร์ในประเทศของเกม IOI ก็ดูท่าจะประสบความสำเร็จมหาศาลอยู่แล้ว ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาก็แค่โยกหลินหวานเข้ามาดูแลในส่วนนี้ เสี่ยหลินจะได้ยอมรับตัวเธอกลับไปรับช่วงต่อธุรกิจที่บ้านโดยเร็ว
อันดับสุดท้าย ถ้าเซิฟเวอร์ในประเทศของเกม IOI ประสบความสำเร็จขึ้นมา เขาก็จะเอาชนะ GOG ซึ่งเป็นเสี้ยนหนามสำคัญในใจออกไปได้ ฝ่ายเกมเถิงต๋าและฉางหยางเกมส์จะต้องเผชิญหน้ากันต่อให้เป็นบริษัทพี่บริษัทน้องกัน ถ้าบริษัทน้องโค่นบริษัทพี่ได้ล่ะ การต่อสู้ครั้งนี้ช่างน่าสนุกซะจริง
เผยเชียนพยักหน้า “ได้เลย ผมจะทำให้คุณหลินยอมรับตัวหลินหวานกลับไปให้ได้ภายในเวลาครึ่งปี!”
ถ้าให้ทำโปรเจ็กต์ล่ม บอสเผยไม่มั่นใจนักว่าตัวเองจะทำได้ แต่ถ้าให้ทำโปรเจ็กต์สำเร็จ โดยเฉพาะโปรเจ็กต์ที่มีศักยภาพอย่างเกม IOI ด้วยแล้ว…บอสเผยก็ค่อยมีความมั่นใจขึ้นมาบ้าง
หลินฉางจ้องเผยเชียนด้วยความคลางแคลงใจ โดยเฉพาะเมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายเปลี่ยนไปรวดเร็วขนาดนั้น “เอ่อ…บอสเผยครับ ดูเหมือนคุณจะมีแผนอยู่แล้วใช่ไหมครับ
“แปลว่า…คุณตั้งใจหลอกผมจริงๆ ตอนที่คุณบอกว่าคุณเองก็อยากเห็นน้องหวานทำพลาดใช่ไหมครับ
“คุณเดาได้ตั้งแต่แรกแล้วใช่ไหมว่าพ่อจะต้องเปลี่ยนใจแน่ๆ ถ้าน้องหวานได้แสดงศักยภาพของตัวเองออกมา”
เผยเชียน “…”
“บอสหลิน วันนึงความเป็นเพื่อนระหว่างเราคงได้จบลงจริงๆ แน่ ขืนคุณยังเอาแต่คิดเองเออเองเรื่อยเปื่อยอยู่แบบนี้”
………..
[1] เพิ่มลายดอกลงบนผ้าดิ้น (锦上添花) เป็นสำนวนจีน แปลว่า ทำสิ่งที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งขึ้นไปอีก
