เผยเชียนหันไปสนใจรางวัลที่ระบบจะมอบให้ ทุกครั้งที่ระบบมอบรางวัลให้เขา ล้วนแล้วแต่มีประโยชน์ทั้งสิ้น รางวัลที่ผ่านมาที่เผยเชียนเคยได้รับมีตั้งแต่…
บวกค่าความมั่งคั่งส่วนบุคคลเพิ่ม10% หลังจากแปลงค่าเสร็จสิ้น ซึ่งหมายถึงรายได้ที่เขาจะได้เพิ่มมากขึ้น…
เปลี่ยนเงื่อนไขให้สามารถบริจาคเงินเพื่อการกุศลได้ ซึ่งทำให้เผยเชียนระบายเงินทุนตั้งต้นได้ส่วนหนึ่งสบายๆ
ขยายระยะเวลาดำเนินการของโปรเจ็กต์ที่ยังไม่แล้วเสร็จเป็นสองรอบบัญชี ซึ่งช่วยให้เผยเชียนได้ทุ่มทุนมหาศาลลงไปในโปรเจ็กต์นั้น…
เผยเชียนอยากรู้แล้วว่าคราวนี้ระบบจะให้รางวัลอะไรกับเขา
<รางวัลปริศนา: เปิดใช้งานภารกิจได้หนึ่งครั้งสำหรับรอบต่อไป>
<รับรางวัลได้เมื่อเริ่มต้นรอบบัญชีใหม่>
หน้าจอของระบบกะพริบต่อเนื่อง
<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีกหกเดือน>
<ดำเนินการทบรวมเงินทุนระบบ จำนวนเป้าหมาย: 20,000,000 หยวน>
<ทบรวม 16,230,000 หยวน…>
<ดำเนินการทบรวมเงินทุนเสร็จสิ้น>
<เงินทุนระบบ: 20,000,000+860,000>
<สินทรัพย์ถาวร: วิลล่ากึ่งพาณิชย์ในหมิงหยุนวิลล่า (8,610,000)>
<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 920,000 หยวน>
<ภารกิจพิเศษประจำรอบ: การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าธุรกิจจะราบรื่นขนาดไหน แต่นักธุรกิจตัวจริงย่อมไม่หยุดขวนขวายหาความรู้ เจ้าของสามารถใช้เงินทุนระบบส่วนหนึ่งลงทุนกับการศึกษาความรู้ใหม่ๆ ให้ตัวเองได้>
<เจ้าของสามารถใช้เงินทุนระบบเพื่อลงทุนกับการเรียนรู้ได้สูงสุด8%ของเงินทุนระบบ หลังเรียนจบแล้ว ระบบจะนำเงินที่ลงทุนไปคูณ8 ผู้ใช้งานเลือกได้ตามใจชอบว่าจะลดหรือเพิ่มจำนวนดังกล่าวเข้าไปในเงินทุนระบบ>
<หมายเหตุ 1: เจ้าของจะเรียนจบหรือไม่จบ ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของระบบที่จะประเมินว่าเจ้าของได้ความรู้เพิ่มจริงหรือไม่ เจ้าของจะลงเรียนกี่วิชาพร้อมกันก็ได้ แต่อย่าลืมว่าเจ้าของระบบมีความสามารถที่จำกัด แนะนำว่าให้เรียนทีละวิชาดีกว่า>
<หมายเหตุ 2: ยอดที่เพิ่มหรือลดในเงินทุนระบบตอนสรุปบัญชีเป็นยอดสมมุติ ใช้เพื่อคำนวณตอนแปลงค่าเท่านั้น>
<หมายเหตุ 3: ถ้าในท้องตลาดไม่มีวิชาที่เจ้าของพึงพอใจ ผู้ใช้งานสามารถจ้างครูมาสอนเป็นการส่วนตัวได้ แต่ค่าเรียนต้องสมเหตุสมผล ไม่มากเกินไปจากที่ระบบกำหนดไว้>
ข้อความยาวเฟื้อยทำเอาเผยเชียนถึงกับตาพร่า
อันดับแรก เขาได้รับการยืนยันแล้วว่ารอบสรุปบัญชีครั้งถัดไปคืออีกหกเดือนข้างหน้า ยาวกว่าที่เผยเชียนคาดไว้นิดหน่อย
ซึ่งสั้นไปหรือยาวไปก็มีข้อดีข้อเสียที่แตกต่างกัน
รอบสรุปบัญชีสั้นแปลว่าการสรุปบัญชีจะเร็วขึ้น และเผยเชียนก็จะได้เงินมาใช้เร็วขึ้นด้วย แต่เมื่อมีเวลาน้อย เขาก็ไม่อาจทำโปรเจ็กต์ยาวๆ ทั้งหลายได้ ทำให้มีข้อจำกัดเยอะแยะไปหมด ส่วนรอบสรุปบัญชียาว แปลว่าเขาสามารถลงทุนกับโปรเจ็กต์ขนาดใหญ่ที่ทุ่มทุนสร้างเยอะๆ ได้ แต่การสรุปบัญชีก็จะล่าช้าไปอีก
เผยเชียนนึกถึงสถานการณ์ของโฮสเทลเขย่าขวัญแล้วก็รู้สึกว่าเวลาหกเดือนนั้นพอรับได้ รอบบัญชียาวน่าจะดีกว่ารอบบัญชีสั้นๆ
เงินทุนตั้งต้นของรอบบัญชีนี้อยู่ที่ยี่สิบล้านหยวน น้อยกว่าที่เผยเชียนคิดไว้ แต่ก็มากกว่าเงินทุนตั้งต้นของรอบบัญชีก่อนหนึ่งเท่า
เห็นได้ชัดว่าเมื่อเงินทุนตั้งต้นเพิ่ม โอกาสที่จะขาดทุนก็ลดลงด้วย ระบบไม่ได้โง่
เผยเชียนใคร่ครวญถึงภารกิจพิเศษประจำรอบ
‘การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด ไม่ว่าธุรกิจจะราบรื่นขนาดไหน แต่นักธุรกิจตัวจริงย่อมไม่หยุดขวนขวายหาความรู้’ ประโยคนี้ขัดใจเผยเชียนเล็กน้อย นั่นเพราะเขาไม่ได้อยากให้ธุรกิจราบรื่น แล้วก็ไม่ได้หยุดขวนขวายหาความรู้ด้วย
เขาตั้งใจเรียนในห้องเรียนตลอด และทำข้อสอบผ่านทุกครั้งด้วยความสามารถของตนเอง ระบบมีหน้ามาบอกว่าเขาหยุดขวนขวายหาความรู้ได้ยังไง!
แต่ก็นั่นแหละ ดูเหมือนระบบจะมีวิธีคิดที่แตกต่างออกไป
เงื่อนไขของระบบชัดเจนมาก เผยเชียนสามารถลงทุนกับการเรียนของตัวเองได้สูงสุด 8%ของเงินทุนตั้งต้น ซึ่งก็คือ 1,600,000 หยวน พูดง่ายๆ คือเขาเอาเงินก้อนนี้ไปจ่ายค่าเทอมได้
ระบบไม่ได้จำกัดซะหน่อยว่าเขาต้องเรียนอะไร
ระหว่างการสรุปบัญชี ระบบจะประเมินว่าเผยเชียนเรียนรู้ไปมากเท่าไหร่ หากระบบพึงพอใจกับผลลัพธ์ของเผยเชียน มันจะให้เขาเลือกลดหรือเพิ่มค่าเรียนในเงินทุนระบบเป็นรางวัลตอบแทน
ถ้าจบรอบแล้วเผยเชียนมีเงิน 22 ล้านหยวนก็จะกลายเป็นกำไร แต่หากเผยเชียนจ่ายเงินหนึ่งล้านหยวนเป็นค่าเล่าเรียนและได้ความรู้ที่เกี่ยวข้องมา เขาก็จะสามารถหักเงินค่าเล่าเรียน 1,000,000 x 8 = 8,000,000 หยวนออกจากเงินทุนระบบได้
แน่นอนว่าเงินทุนระบบยังมีอยู่ 22 ล้านหยวน แต่ระบบจะแปลงค่าโดยคำนวณจากเงินเพียง 14 ล้านหยวน ซึ่งแปลว่าขาดทุน
ถ้าเงินที่ทำได้ตอนจบรอบบัญชีอยู่ที่ 22 ล้านหยวน เมื่อแปลงค่าแล้วเขาจะได้เงินเข้าความมั่งคั่งส่วนบุคคลเพียงสองพันหยวน แต่ค่าเล่าเรียนช่วยให้เขาแปลงค่าความมั่งคั่งส่วนบุคคลกลับมาถึงหกแสนหยวนทีเดียว
ถึงอย่างนั้นก็ยังมีเงื่อนไขที่เขาต้องทำให้ได้อยู่
อันดับแรก เผยเชียนมีสิทธิ์เลือกว่าจะลงทุนเท่าไหร่ก็ได้ที่ไม่เกิน 1,600,000 หยวนก็จริง แต่ขนาดค่าเทอมปริญญาโทสาขาบริหารธุรกิจยังแค่ไม่กี่หมื่น หรืออย่างมากก็ไม่กี่แสน แล้วเผยเชียนจะเอาเงิน 1,600,000 หยวนไปลงทุนกับอะไรได้
เขาต้องลงวิชาเรียนให้มากขึ้น แต่ถ้าเขาไม่มีเวลาเข้าเรียนทุกคลาสที่ลงทะเบียน สุดท้ายก็จะไม่ผ่านการประเมินจากระบบ ที่ทำไปทั้งหมดก็จะเปล่าประโยชน์
ยิ่งไปกว่านั้นเขาต้องมีความรู้เพิ่มขึ้นมากขนาดไหนระบบถึงจะพอใจ เพราะมันดูไม่มีมาตรฐานที่ชัดเจนเอาเสียเลย
“ฉันอยากใช้เงินก้อนนี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้ภารกิจลุล่วง เดิมพันที่ดีที่สุดตอนนี้คือจ้างศาสตราจารย์ชื่อดังที่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง และต้องมีคุณวุฒิและมีหน้ามีตาในแวดวงนั้นๆ ด้วย ฉันจะจ่ายค่าตัวพวกเขาให้แพงลิบ จะได้ใช้เวลาเรียนกับเขาให้เต็มที่ และจะช่วยเพิ่มโอกาสให้ฉันทำภารกิจสำเร็จได้
“ว่าแต่ฉันจะเรียนอะไรดีล่ะ
“การจัดการเหรอ หรือว่าเศรษฐศาสตร์ หรือการเงิน
“ฉันเรียนการจัดการแล้วทำทุกอย่างตรงกันข้ามกับที่เรียนมาเพื่อให้ขาดทุนเพิ่มได้
การเรียนเศรษฐศาสตร์ก็ช่วยให้ฉันขาดทุนง่ายขึ้นเหมือนกัน
“แต่ก็นะ…ฉันเอาอะไรมามั่นใจว่าจะเรียนวิชาพวกนั้นได้
“ฉันเป็นเด็กคณะมนุษยศาสตร์ ไม่เคยเรียนแม้แต่เลขเสริม ขืนไปเรียนวิชาโหดๆ พวกนั้นจะต้องไม่ผ่านแน่ ฉันอาจต้องใช้เวลาหกเดือนฝังทฤษฎียากๆ ทั้งหลายเข้าสมองแต่สุดท้ายก็ไม่เข้าใจอะไรเลย ถ้าระบบไม่ให้ฉันผ่าน ก็ถือว่าที่ทำไปทั้งหมดนั่นเปล่าประโยชน์…
“ช่างมันเถอะ ไม่เห็นต้องรีบเลย ไว้ค่อยคิดให้ละเอียดกว่านี้หน่อยก็ได้”
เผยเชียนคิดว่าภารกิจพิเศษนี้สำคัญมาก เขาไม่ควรประมาทเลินเล่อ ทางที่ดีเขาควรจะวางแผนก่อนตัดสินใจอะไร
เขาต้องแน่ใจว่าจะได้เรียนรู้บางอย่าง และได้ลงเงินมหาศาลไปกับมัน
จะดีที่สุดถ้าภารกิจช่วยให้เขาขาดทุนได้เยอะขึ้น
…
วันศุกร์ที่ 1 เมษายน…
หลี่หย่าต๋ากับเปาซวี่กลับมาแล้ว เผยเชียนหวังว่ามันจะเป็นแค่มุกอำวันเมษาหน้าโง่แต่ก็ไม่ใช่
แต่บอสเผยก็โล่งอกขึ้นหน่อยเมื่อรอบการปิดบัญชีครั้งล่าสุดผ่านพ้นไปแล้ว เขารู้สึกเหมือนเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่เพิ่งเปิดเทอมใหม่ด้วยใจที่สงบสุขและร่าเริง การสอบยังห่างไกลอีกหลายเดือน ตอนนี้เขาเลยเพลิดเพลินได้เต็มที่เท่าที่ต้องการโนเวลกูดอทคอม
เมื่อหลี่หย่าต๋ากับเปาซวี่กลับมาที่ออฟฟิศ ทั้งคู่ก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากทุกคนที่ฝ่ายเกมเถิงต๋า
“พี่หลี่ กลับมาแล้ว! สนุกไหมคะ”
“โอ้ พี่เปา คราวนี้ผิวไม่ค่อยคล้ำนะ โบกกันแดดเยอะล่ะสิ”
“เมืองนอกสนุกไหม”
หลี่หย่าต๋าเล่าประสบการณ์การเดินทางของตัวเองให้กลุ่มเพื่อนร่วมงานที่สนิทฟังอย่างออกรส ในขณะที่เปาซวี่กลับไปประจำที่โต๊ะทำงานของตัวเองอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร แล้วสวมหูฟังเพื่อแยกตัวออกจากโลกภายนอกทันที
เขาไม่อยากไปต่างประเทศอีกแล้วตลอดทั้งชีวิตนี้!
นั่นแหละคนติดบ้านที่เกลียดการออกไปผจญภัยข้างนอกย่อมไม่มีวันสนุกกับการเดินทาง ต่อให้ถูกบังคับให้ไปอีกซักกี่ครั้งก็ตาม
เมื่อหลี่หย่าต๋าเห็นบอสเผย ก็รีบปรี่เข้าไปทักทายทันที
“บอสเผย เรากลับมาแล้วค่ะ!”
เผยเชียนได้แต่ฝืนยิ้มให้แล้วพยักหน้า
หูเสี่ยนปินเดินตรงมาหาหลี่หย่าต๋าแล้วพูดขึ้นด้วยความภูมิใจ “พี่หลี่ เราทำสำเร็จแล้ว! ตอนที่พี่ไม่อยู่ เราสานต่อไอเดียตั้งต้นที่พี่คิดไว้ จนเกม GOG เวอร์ชันมือถือสำเร็จเป็นรูปเป็นร่าง หลังจากนั้นเกมของเราก็ประสบความสำเร็จสูงมาก เพราะได้บอสเผยมาช่วยแนะนำตอนท้ายด้วย!”
หลี่หย่าต๋ายิ้มแล้วเอ่ยขึ้น “พี่รู้แล้ว พี่จับตาดูสถานการณ์ของ GOG อยู่ตลอด พี่ภูมิใจในตัวทุกคนจริงๆ!
“ใช่เลย ตอนนี้เถิงต๋าทรงอิทธิพลมากเมื่อรวมเป็นหนึ่งเดียว แม้ทุกคนจะมีภาระหน้าที่แตกต่างกันไป แต่เราก็ไม่มีทางทำสำเร็จได้แน่ๆ ถ้าไม่ได้ทุกคนช่วยกัน
“แน่นอนว่าโดยเฉพาะบอสเผย”
มุมปากของเผยเชียนถึงกับกระตุก
เผยเชียนไม่ชอบเลยตอนที่ได้ยินว่าบริษัทประสบความสำเร็จได้ก็เพราะเขา แต่ไม่ว่าเขาจะไม่ชอบขนาดไหน ก็ต้องยอมรับว่ามันคือความจริง…
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา บางโปรเจ็กต์ก็คงทำเงินไม่ได้เยอะขนาดนี้
ดู GOG เป็นตัวอย่าง ถ้าจะโทษใครก็ควรโทษหลี่หย่าต๋า ใครใช้ให้เธอคิดไอเดียเรื่องเกมเวอร์ชันมือถือขึ้นมาได้ล่ะ!
ถ้าเธอตั้งใจทำแค่ส่วนเกม PC ก็คงไม่เกิดเรื่องเกิดราวให้ต้องวุ่นวายขนาดนี้!
สำหรับเผยเชียนแล้ว ต่อให้เขามีส่วนผิดก็มีแค่นิดเดียวเท่านั้น ที่เขาคิดไอเดียเรื่องการแข่งขันขึ้นมาเพราะอยากระบายเงินออก แต่กลับทำให้เกมเป็นที่นิยมขึ้นกว่าเดิมเสียอย่างนั้น
หูเสี่ยนปินมีส่วนรับผิดชอบน้อยที่สุด เพราะเขาแค่ทำตามแนวทางของหลี่หย่าต๋าเท่านั้น
ดังนั้นพอหลี่หย่าต๋ากับเปาซวี่กลับมาแล้ว เผยเชียนจึงอดรู้สึกไม่ได้ว่ารอบบัญชีถัดไปจะต้องยากขึ้นแน่ๆ
หลี่หย่าต๋าหันไปหยอกล้อกับทุกคนต่ออีกนิดหน่อย ก่อนหันมาพูดกับเผยเชียน “บอสเผยคะ พอเจอเหตุการณ์นี้ ดิฉันก็ตัดสินใจบางอย่างได้
“ดิฉันตั้งใจจะเกษียณ เพื่อเปิดโอกาสให้คนที่เก่งกว่าขึ้นมาแทนค่ะ!”
เผยเชียนถึงกับชะงักไป “หืม”
หลี่หย่าต๋าพูดต่อ “ดิฉันคิดว่าที่ฝ่ายเกมเถิงต๋าประสบความสำเร็จได้ขนาดนี้ เป็นเพราะเปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่ไฟแรงเข้ามาทำงาน
“ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์อย่างมาก ถ้าคนใดคนหนึ่งต้องดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายเกมเป็นเวลานานๆ เดี๋ยวก็จะหมดแรงบันดาลใจและเบื่อหน่ายกับงานขึ้นมา
“ดิฉันก็เลยตัดสินใจจะมอบหมายตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายวางแผนให้หูเสี่ยนปินรับช่วงต่อแทนค่ะ!”
หืม มีข่าวดีจริงๆ เหรอเนี่ย
ผู้รับผิดชอบในโปรเจ็กต์ที่ประสบความสำเร็จอย่าง GOG กลับเป็นฝ่ายออกตัวขอให้คนอื่นขึ้นมารับช่วงต่อแทน
โชคดีเป็นบ้าเลย
เผยเชียนประหลาดใจ เผลอฉีกยิ้มสดใสออกมาทันที
หูเสี่ยนปินเองก็ชะงักไปเช่นกัน เขารีบพูดขึ้นว่า “พี่หลี่ ผมว่าไม่เหมาะหรอกมั้งครับ ผมเพิ่งเข้ามาไม่นานนี้เอง…”
หลี่หย่าต๋ายิ้มพลางส่ายหัว “น้องได้พิสูจน์ความสามารถของตัวเองแล้ว อีกอย่างพี่ก็ทบทวนตัวเองมาตลอด ว่าพี่ยังมีความสามารถไม่พอจะเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนงาน
“บอสเผยเป็นคนที่คอยกระตุ้นพี่ และทำให้พี่ได้แสดงศักยภาพของตัวเองออกมาได้ร้อยยี่สิบเปอร์เซ็นต์ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ GOG ประสบความสำเร็จ ตอนนี้พี่เลยคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ฉันจะส่งมอบตำแหน่งนี้ให้คนที่เด็กกว่าและมีอนาคตกว่าพี่
“ส่วนพี่…ก็คงจะเหมือนพี่เปาล่ะมั้ง พี่จะนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ในแผนกนี้ คอยช่วยงานนู่นนิดนี่หน่อย ถ้าต้องการพี่เมื่อไหร่ก็เรียกหาได้ตลอดเลยนะ”
เผยเชียนอดรู้สึกซาบซึ้งใจขึ้นมาไม่ได้ ดูสิ! ดูผู้ตื่นรู้คนนี้สิ!
จางหยวน นายหัดเอาแบบอย่างจากเธอซะบ้าง!
ก่อนหน้านี้ เผยเชียนบังคับให้จางหยวนเกษียณด้วยระบบคัดที่หนึ่งออก แต่จางหยวนก็ยังไม่ปล่อยวางจากร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและแบรนด์ ROF อยู่ดี เขาห่างไกลจากคำว่าทำตัวง่ายๆ สบายๆ เอามากๆ
ดูหลี่หย่าต๋าสิ! เธอโคตรง่ายๆ สบายๆ เลย!
แม้ว่าเผยเชียนจะไม่ได้ชอบหูเสี่ยนปินเป็นพิเศษ แต่ถ้าเทียบกันระหว่างทั้งคู่ หลี่หย่าต๋าก็ยังเป็นตัวอันตรายกว่ามาก เขาจำเป็นต้องเลือกคนที่อันตรายน้อยกว่า
ดีแล้วที่หลี่หย่าต๋าเลือกลงจากตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายวางแผนเอง!
เผยเชียนตอบรับคำของเธอทันที “ได้เลย ไม่มีปัญหา เราจะยังจ่ายเงินเดือนให้คุณตามปกติ แต่คุณไม่ต้องทำตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายวางแผนอีก ขอบคุณที่ทำงานหนักเพื่อฝ่ายเกมเถิงต๋ามาตลอด! คุณก็แก่ตัวลงทุกวัน ถึงเวลาที่จะได้หยุดพักเสียที…”
ทุกคน “…”
คำกล่าวของบอสเผยฟังดูอบอุ่นและน่าประทับใจ แต่ที่เขาบอกว่า ‘คุณก็แก่ตัวลงทุกวัน’ นี่หมายความว่ายังไงกันนะ
ปีนี้หลี่หย่าต๋าเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าเอง
เผยเชียนมองสำรวจหลี่หย่าต๋ากับเปาซวี่ แล้วก็รู้สึกได้ว่าการท่องเที่ยวบำบัดครั้งนี้ประสบความสำเร็จเป็นพิเศษ
หัวหน้าฝ่ายวางแผนฝีมือฉมัง พอกลับจากทริปก็ต้องการทำตัวอู้และก้าวลงจากตำแหน่งเอง
เยี่ยมไปเลย!
เผยเชียนจะยังเก็บหลี่หย่าต๋าไว้ในฝ่ายเกมต่อ แล้วปล่อยให้เธอสอนบทเรียนแห่งการอู้ที่ได้เรียนรู้มาระหว่างไปพักผ่อนให้ทุกคนที่เหลือในฝ่าย
เมื่อเวลาผ่านไป ฝ่ายเกมก็จะเต็มไปด้วยอดีตหัวหน้าฝ่ายวางแผนที่วันๆ เอาแต่คิดทำงานเช้าชามเย็นชาม
ช่างเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบสุดๆ ว่าไหม
