วันพุธที่ 5 มกราคม
เฉินคังทั่วกับห่าวฉยงนั่งอยู่ในโซนคาเฟ่ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู ทั้งสองกำลังรัวนิ้วพิมพ์แป้นโน้ตบุ๊กของตัวเองอยู่
ดูเหมือนว่าทั้งสองกำลังอยู่ในช่วงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจ นิ้วมือของพวกเขารัวลงแป้นพิมพ์ไม่หยุด ยกเว้นก็แค่ตอนที่หยุดจัดระเบียบความคิดและยกกาแฟที่วางบนโต๊ะขึ้นจิบ
ทั้งสองกำลังวางแผนสำหรับบ้านผีสิง
ทริปที่สหรัฐอเมริกาเป็นเหมือนช่วงเวลาในฝัน ฝันร้ายน่ะนะ
โรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ เป็นโรงพยาบาลร้างที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบ้านผีสิงที่น่ากลัวที่สุดในโลก
ตลอดเวลาห้าวันพวกเขาเข้าชมบ้านผีสิงซ้ำไปมา ต้องสัมผัสกับประสบการณ์สยองขวัญที่ไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูดได้
พวกเขาได้เผชิญประสบการณ์ที่ตราตรึงอยู่ในใจ ได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง สองสามวันที่ผ่านมา ทุกครั้งที่นอน พวกเขาจะได้ ‘แรงบันดาลใจใหม่ๆ’ และ ‘รื้อฟื้นความทรงจำอันเลือนราง’ อีกครั้ง
พอกลับถึงจิงโจว เฉินคังทั่วกับห่าวฉยงซึ่งเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจก็แทบรอเขียนประสบการณ์ทั้งหมดที่พวกเขาได้พบไม่ไหว เพื่อจะได้ถ่ายทอดมาเป็นไอเดียในการทำโปรเจ็กต์บ้านผีสิงที่รับผิดชอบอยู่
พวกเขาไม่ได้จะเลียนแบบทุกอย่างที่ได้ไปเจอมา แต่นำประสบการณ์ที่ได้มาวิเคราะห์
พวกเขาใช้เวลาเมื่อวานทั้งวันและตลอดทั้งเช้าในการเขียนแผน ด้วยประสิทธิภาพการทำงานอันยอดเยี่ยม แผนคร่าวๆ ของบ้านผีสิงก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
“โอเค ลองเอามาเทียบกันดูมั้ย” เฉินคังทั่วเสนอ
ทั้งคู่ยื่นเอกสารของตัวเองให้อีกฝ่ายดู
ตั้งแต่กลับมา ทั้งสองไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เพื่อที่จะไม่ไปขัดขวางความคิดและแรงบันดาลใจของอีกฝ่าย
พวกเขาเขียนแผนของตัวเองขึ้นมา จากนั้นค่อยพูดคุยแล้วเอาทั้งสองแผนมารวมกันเพื่อให้ได้แผนที่ดีที่สุด
แน่นอนว่าทั้งสองแผนมีจุดที่เหมือนกันอยู่ ซึ่งเป็นจุดที่บอสเผยให้คำแนะนำคร่าวๆ เกี่ยวกับบ้านผีสิงมา
คำแนะนำของบอสเผยถือเป็นฐานหลัก จะมองข้ามไม่ได้
‘ทำให้พวกใจกล้าไม่ต้องใช้จ่ายอะไรมาก ส่วนพวกขวัญอ่อนได้แต่มองไม่กล้าเข้า’ นี่คือคำแนะนำที่บอสเผยให้มา
หลังจากวิเคราะห์คำแนะนำนี้ดู เฉินคังทั่วกับห่าวฉยงก็จับใจความหลักได้สองอย่าง
โปรเจ็กต์จะมีสามโปรเจ็กต์ แต่ละโปรเจ็กต์จะเพิ่มความน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ
การแจกส่วนลดกับเปิดให้รีฟันด์จะทำให้ลูกค้าใจกล้าจ่ายถูกลง ส่วนลูกค้าขวัญอ่อนต้องจ่ายแพงขึ้น
แบบนี้ก็จะทำให้บ้านผีสิงรักษาทั้งชื่อเสียงและกำไรไว้ได้ ขณะเดียวกันก็ตอบโจทย์ลูกค้าทั้งสองแบบด้วย
แต่ทั้งสองยังไม่รู้ว่าจะออกแบบบ้านผีสิงแต่ละโปรเจ็กต์ยังไง
เพราะงั้นทั้งคู่เลยไปหาแรงบันดาลใจจากบ้านผีสิงที่ประสบความสำเร็จ ตอนนี้ก็ได้ทั้งความหลอนและแรงบันดาลใจมาแล้ว ถึงเวลาเอามาร่างแผนให้เป็นรูปเป็นร่าง
ทั้งสองอ่านแผนของอีกฝ่าย
เฉินคังทั่วแปลกใจ “เหมือนว่าเราจะเห็นตรงกันหลายอย่างเลยนะ น่าจะเพราะเรามีประสบการณ์ในวงการเกมเหมือนกันก็เลยเอามุมมองเรื่องเกมมาใช้แก้ปัญหาต่างๆ”
ห่าวฉยงพยักหน้า “น่าจะเป็นงั้น”
แผนของทั้งคู่เหมือนกันหลายๆ จุดแม้จะไม่ได้คุยกันมาก่อนก็ตาม
โปรเจ็กต์แรกต้องไม่น่ากลัวมาก เหมาะจะทำเป็นเกมที่ต้องช่วยกันเล่น
เฉินคังทั่วคิดว่าจะทำเป็นห้องไขปริศนาหาทางออกโดยใช้ตีมสยองขวัญ ส่วนห่าวฉยงคิดว่าจะเอาเกม BE QUIET มาปรับเล็กน้อยเพื่อเปลี่ยนจากเกมออนไลน์เป็นเกมจริงๆ
แน่นอนว่าทั้งสองยังไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมาก คิดไว้แค่แนวทางคร่าวๆ เท่านั้น
โปรเจ็กต์ที่สองจะน่ากลัวระดับกลางๆ เป็นจุดเตรียมตัวผู้เล่นในการเปลี่ยนผ่านจากโปรเจ็กต์แรกไปโปรเจ็กต์ที่สาม ซึ่งจะทำออกมาเป็นเหมือนเกมเล่นคนเดียว
โปรเจ็กต์นี้จะจัดในพื้นที่เล็กๆ แต่ความหลอนด้านในไม่ได้เล็กตาม ผู้เล่นจะต้องฝ่าไปยังส่วนต่างๆ เพื่อพิสูจน์ว่าพร้อมเล่นโปรเจ็กต์ที่สามแล้ว
โปรเจ็กต์นี้ทั้งสองคิดเห็นเหมือนกัน โดยคิดเอาไว้ว่าจะใช้พื้นที่เล็กๆ ขนาดเต็มที่ประมาณยี่สิบตารางเมตรสำหรับเกมเล่นคนเดียว
แต่ห่าวฉยงแนะนำเพิ่มเติมว่าน่าจะใช้ตู้คอนเทนเนอร์แทน โดยแต่ละตู้ติดล้อไว้และมีฉากด้านในต่างกัน เพื่อที่จะได้เปลี่ยนฉากต่างๆ ได้ตามต้องการ ผู้เล่นจะได้เดาไม่ถูกว่าเข้าไปแล้วจะเจออะไร
โปรเจ็กต์ที่สามน่ากลัวที่สุด ทั้งสองคิดว่าจะจำลองประสบการณ์ของโรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’
แต่แผนที่ทั้งคู่วางไว้แตกต่างจากโรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ อยู่
บ้านผีสิงขนาดเล็กในประเทศส่วนใหญ่จะกำหนดเส้นทางจากจุดเริ่มต้นไปทางออกไว้ตายตัว ต่อให้อยากออกระหว่างทางก็ไม่มีทางให้ออก ต้องกัดฟันเดินต่อไปจนถึงทางออก
แต่ดีตรงที่บ้านผีสิงเหล่านี้ไม่ค่อยมีอะไรมาก ไม่มีพนักงานคอยหลอกด้านใน ฉากหลอกให้ตกใจก็ไม่ค่อยน่ากลัว เลยเล่นไปจนจบได้เกือบทุกคน
บ้านผีสิงขนาดใหญ่น่ากลัวกว่ามากและเส้นทางก็ยาวกว่า จึงจำเป็นต้องทำทางออกไว้ระหว่างทางให้เพียงพอเพื่อให้คนที่ไปต่อไม่ไหวเดินออกไปได้อย่างปลอดภัย
แน่นอนว่าด้านในมีกล้องวงจรปิดติดไว้หลายจุดเพื่อสังเกตอาการผู้เล่นด้วย
ตัวอย่างเช่น บ้านผีสิงขนาดใหญ่โคตรๆ อย่างโรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ ก็มีทางออกระหว่างทางหลายจุด และมีพนักงานประจำอยู่ด้านในเพื่อเตรียมพร้อมพาผู้เล่นที่ไปต่อไม่ไหวออกไปด้วย
แต่หลังจากไปบ้านผีสิงที่ว่ามา ทั้งสองก็คิดเหมือนกันว่าคนทั่วไปไม่สามารถเล่นบ้านผีสิงนี้ได้จนจบ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก
จริงๆ พวกเขาเองก็เล่นไม่จบตอนเข้าไปครั้งแรก ɴᴏᴠeʟɢu.ᴄᴏm
เปาซวี่กับห่าวฉยงเข้าไปได้ประมาณสิบนาทีก็ยอมแพ้ ส่วนคนที่อยู่นานสุดคือหลินหวานกับหลี่หย่าต๋า แต่ทั้งสองก็อยู่ด้านในได้แค่ประมาณยี่สิบนาทีเท่านั้น
แน่นอนว่าหลี่หย่าต๋าอยู่ต่อเพราะโดนหลินหวานบังคับ ไม่งั้นก็คงจะขอออกตั้งแต่เดินเข้าไปแล้ว
เท่าที่สังเกตดู พวกเขาจะออกเร็วแบบนั้นก็ไม่แปลก
หลังจากซื้อตั๋วเสร็จผู้เล่นต้องรอคิวในจุดพักรอคิว ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะโดนหลอกจนกลัวสุดขีดจากหนังเกริ่นนำที่มีไว้สร้างบรรยากาศ พอได้เข้าไปในบ้านผีสิงจึงรู้สึกอยากออกทันที
เฉินคังทั่วกับห่าวฉยงคิดว่าน่าเสียดายมาก
บริษัทอุตส่าห์ตั้งใจทำบ้านผีสิงสุดน่ากลัวขึ้นมา แต่ผู้เล่นส่วนใหญ่กลับกลัวตั้งแต่ยังไม่ได้เข้า เป็นอะไรที่น่าเสียดายสุดๆ
มีสำนวนที่ว่า ต้องขุนหมูให้อ้วนก่อนเชือด
เกมก็เหมือนกัน ถ้าจะสร้างเกมทรมานผู้เล่นขึ้นมาสักเกม ก็อาจมีสักส่วนหนึ่งที่เลิกเล่นตั้งแต่ช่วงแรกๆ แต่ถ้ามีคนเลิกเล่นตั้งแต่ช่วงแรกเกินครึ่งก็แสดงว่ามีปัญหาที่ระดับความยาก
ระดับความยากในเกมต้องค่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถึงเกมจะสร้างมาเพื่อทรมานผู้เล่น แต่ก็ต้องเปิดโอกาสให้พวกเขาเล่นได้ด้วย ไม่ควรทรมานหรือขู่ให้กลัวตั้งแต่ตอนเริ่ม
ถ้าบ้านผีสิงของพวกเขาลอกโรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ มาทั้งดุ้นคงไม่มีใครสนใจเข้าแน่
โรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ มีลูกค้าเข้าเรื่อยๆ เพราะได้ชื่อว่าเป็นบ้านผีสิงที่น่ากลัวที่สุดในโลก มีชื่อเสียงเป็นของตัวเองอยู่แล้ว
บ้านผีสิงของพวกเขาจะเปิดที่จิงโจว ไม่มีชื่อเสียงอะไรเลยจึงไม่น่าจะดึงคนจากทั่วโลกให้มาเล่นได้ ถ้าทำออกมาน่ากลัวเกินไป ในช่วงต้นคงจะหาเงินคืนทุนไม่ได้แน่ๆ
ดังนั้นลูกค้าทุกคนจึงสำคัญมาก
เฉินคังทั่วกับห่าวฉยงคิดทางแก้เอาไว้แล้ว
ห่าวฉยงตั้งใจว่าจะขายตั๋วแบบให้ผู้เล่นเข้ามาเล่นได้หลายครั้ง และปรับลดความน่ากลัวในช่วงต้นลงเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
ในช่วงต้นจะเป็นภารกิจสนุกๆ ไม่ค่อยน่ากลัวเพื่อหลอกล่อให้ผู้เล่นอยู่ต่อ
ขณะเดียวกันถ้าตั๋วทุกใบสามารถใช้เข้าได้หลายครั้ง พวกเขาก็ขึ้นราคาตั๋วเพื่อชดเชยได้ ผู้เล่นจะได้เข้าไปชิมลางแล้วออกมาทำใจก่อนเข้าไปใหม่อีกครั้ง
พวกห่าวฉยงเองก็ทำอย่างนั้นตอนอยู่ที่สหรัฐอเมริกา บ้านผีสิงน่ากลัวมากๆ ตอนเข้าไปครั้งแรก พวกเขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าทำอะไรลงไปบ้าง เพราะต่างก็ตกอยู่ในอาการขวัญหนีดีฝ่อกันหมด
แต่พอเข้าไปอีกรอบหลังจากได้เตรียมใจมาก่อน บ้านผีสิงก็ค่อยๆ น่าสนใจขึ้น
แต่ผู้เล่นทั่วไปไม่มีทางซื้อตั๋วซ้ำแล้วมาต่อแถวเพื่อทรมานตัวเองอีกรอบ คนทั่วไปคงไม่มีใครทำแบบพวกห่าวฉยงแน่
ดังนั้นห่าวฉยงจึงเสนอให้ตั๋วหนึ่งใบใช้เข้าได้หลายครั้ง
ถ้าทำแบบนี้ผู้เล่นก็จะกลัวแค่เดี๋ยวเดียว พอรู้ว่าตั๋วเข้าได้หลายครั้งก็จะทำใจสักพักแล้วค่อยเข้าไปใหม่อีกรอบ
ซึ่งก็จะทำให้ลูกค้าเข้าไปเล่นบ้านผีสิงซ้ำสองครั้งได้
ส่วนเฉินคังทั่ววางแผนจะออกแบบให้โปรเจ็กต์นี้เป็นทางวงกลม โดยตรงกลางเป็นที่หลบภัย
พอผู้เล่นผ่านด่านย่อยก็จะได้เข้าไปพักเตรียมใจสักพักในที่หลบภัย
เหมือนที่โรงพยาบาลจิตเวช ‘เขาหมอก’ ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่มีทางเดินเล่นในบ้านผีสิงเกินหนึ่งชั่วโมงโดยไม่หยุดพัก ซึ่งก็ทำให้ส่วนใหญ่เล่นไปไม่ถึงทางออก
ถือเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก
ดังนั้นเฉินคังทั่วเลยเลือกใช้กลยุทธ์ทั่วไปในการทำเกมมาแก้ปัญหา
เกมสยองขวัญหลายเกมมี ‘จุดเซฟ’ หรือ ‘ที่หลบภัย’ ไว้ให้ผู้เล่นพักเพื่อผ่อนคลายอารมณ์ พอสงบใจลงได้ก็ค่อยเล่นเกมต่อ
เฉินคังทั่วเลยเลือกทำที่หลบภัยในบ้านผีสิงเพื่อให้ผู้เล่นผ่อนคลายอารมณ์ระหว่างด่าน จะได้ไม่กลัวหนักจนเกินไป
ทั้งสองแผนแตกต่างกัน แต่ก็ไม่ได้ขัดกัน สามารถนำมารวมกันได้
หลังจากอ่านแผนของเฉินคังทั่ว ห่าวฉยงก็กังวลขึ้นมาหน่อยๆ “ถ้าทำแบบนี้ คนจะคิดว่าบ้านผีสิงเราเล่นจบได้ง่ายๆ มั้ย ถ้าผู้เล่นไปถึงทางออกได้ตั้งแต่รอบแรกก็คงไม่กลับมาเล่นเป็นครั้งที่สองสิ”
เฉินคังทั่วส่ายหน้า “ฉันว่าเป้าหมายสูงสุดของบ้านผีสิงคือไม่ทำให้ผู้เล่นกลัวจนไปไม่ถึงทางออก ถ้าผู้เล่นกลัวจนเล่นด่านแรกไม่จบ ถึงด่านหลังๆ ของบ้านผีสิงจะทำมาได้น่ากลัวแค่ไหนก็สูญเปล่า
“เรามีโอกาสทำให้ผู้เล่นกลัวได้มากกว่า ถ้าทำให้พวกเขาเล่นไปจนจบได้
“เอาจริงๆ ถึงลูกค้าจะเล่นจบหรือไม่จบ ยังไงก็คงไม่แวะมาเป็นรอบที่สองหรอก
“ถ้าลูกค้าส่วนใหญ่กลัวจนตัวสั่นตั้งแต่ด่านแรกของบ้านผีสิง พวกเขาก็ไม่น่าจะให้คะแนนรีวิวดี ซึ่งก็ไม่ช่วยส่งเสริมชื่อเสียงของบ้านผีสิงเลย ลูกค้าที่คิดจะมาเล่นก็อาจเปลี่ยนใจพอเห็นว่าบ้านผีสิงน่ากลัวมากๆ ตั้งแต่ช่วงต้น
“เพราะงั้นเราพยายามทำให้ลูกค้าเล่นได้นานๆ จะดีกว่า ค่อยๆ ปรับระดับความน่ากลัวเพิ่ม เพื่อให้พวกเขาจำประสบการณ์การเล่นบ้านผีสิงของเราได้ขึ้นใจ ทำแบบนี้ก็จะช่วยส่งเสริมชื่อเสียงและเรียกลูกค้ามาได้เพิ่ม”
ห่าวฉยงครุ่นคิดสักพัก ก่อนจะพยักหน้า “อืม ก็จริงนะ
“เราควรรายงานความคืบหน้าให้บอสเผยฟังก่อน หรือทำแผนโปรเจ็กต์ต่างๆ ให้ละเอียดกว่านี้ก่อนดี”
เฉินคังทั่วตอบ “เราไม่น่าจะคิดรายละเอียดทั้งหมดได้เร็วๆ นี้ โปรเจ็กต์แรกกับโปรเจ็กต์ที่สามออกแบบได้ค่อนข้างยาก เราต้องหาพื้นที่กว้างๆ และทำรูปแบบการเล่นออกมาให้ซับซ้อน ซึ่งก็ต้องใช้เวลาพักใหญ่ในการวางแผน
“เราคิดเรื่องจุดที่ตั้งสองโปรเจ็กต์ใหญ่ก่อนได้ แล้วก็หาจ้างพนักงานกับลงรายละเอียดแผนต่างๆ ไปพร้อมๆ กัน
“โปรเจ็กต์ที่สองเป็นโปรเจ็กต์เล็กหลายๆ โปรเจ็กต์ เพราะงั้นน่าจะจัดการได้ง่ายกว่า เราลงรายละเอียดโปรเจ็กต์สองก่อนแล้วค่อยไปรายงานแผนการทั้งหมดให้บอสเผยฟัง
“พอบอสอนุมัติ เราก็เดินหน้าต่อได้เลย แล้วค่อยมาลงรายละเอียดโปรเจ็กต์แรกกับโปรเจ็กต์ที่สามระหว่างจัดการโปรเจ็กต์ที่สอง”
