จู่ๆ เผยเชียนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ
ทำไมคนที่นั่งโต๊ะเดียวกับเขายังไม่ได้รางวัลกันเลยล่ะ
คนที่นั่งโต๊ะเดียวกับเขาคือเหล่าพนักงานหลักและผู้จัดการกิจการต่างๆ ของเถิงต๋ากรุ๊ป ได้แก่ หวงซื่อปั๋ว ลู่หมิงเหลียง หลินหวาน เปาซวี่ หลี่หย่าต๋า หม่าหยาง จางหยวน และคนอื่นๆ
เนื่องจากยังเหลือที่ว่างอีกหนึ่งที่ เผยเชียนเลยจัดให้ถังอี้ซู่มานั่งด้วย
การจับสลากเริ่มตั้งแต่เปิดงาน มีการประกาศชื่อผู้ถูกรางวัลทุกสองวินาที แต่ละรอบกินเวลาหลายนาที และไม่ได้เว้นช่วงระหว่างแต่ละรอบนาน
งานประชุมเริ่มมาได้ประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้ว เผยเชียนคิดว่ารางวัลน่าจะแจกออกไปแล้วกว่าพันชิ้น
เสียงปรบมือดังขึ้นเรื่อยๆ จากทั่วทุกทิศทาง เนื่องจากเผยเชียนไม่ได้ร่วมจับสลากด้วย เขาจึงคิดว่าคนอื่นๆ น่าจะได้รางวัลกันไปแล้ว
แต่พอสังเกตดูดีๆ เหมือนว่าโต๊ะของเขาจะไม่ค่อยดี๊ด๊าเท่าไหร่
หรือว่าจะเกร็งเพราะได้นั่งร่วมโต๊ะกับเขา ก็ไม่น่าใช่
เหมือนว่าบนโต๊ะจะยังไม่มีใครได้รางวัลเลย!
เขาเอนตัวไปกระซิบถามหวงซื่อปั๋วด้วยความสงสัย “คุณได้รางวัลบ้างรึยัง”
หวงซื่อปั๋วส่ายหน้า “ยังเลยครับ”
เผยเชียนเอนตัวไปถามลู่หมิงเหลียงที่นั่งอยู่อีกข้าง “คุณได้รางวัลบ้างรึยัง”
ลู่หมิงเหลียงเองก็ส่ายหน้า “ยังครับ”
เผยเชียนมองไปฝั่งตรงข้ามแล้วเห็นถังอี้ซู่กำลังนั่งก้มหน้ากินอาหารไม่สบตาใคร เขาเข้าใจสถานการณ์ขึ้นมาทันที
ออร่าความซวยของเธอแข็งแกร่งถึงขั้นทำให้ความน่าจะเป็นปั่นป่วนได้เลยเหรอ
ตอนนี้ของรางวัลออกไปมากกว่าพันชิ้นแล้ว แต่คนพวกนี้ยังไม่ได้รางวัลเลยสักอย่าง โอกาสได้รางวัลในตอนนี้ก็น่าจะเพิ่มขึ้นกว่าเดิมแล้วสิ
แต่พวกเขากลับไม่ได้รางวัลเลย แปลกจริงๆ!
เผยเชียนรู้สึกสงสารเหล่าคนบนโต๊ะขึ้นมา เขาคิดจะย้ายถังอี้ซู่ไปที่อื่นเพื่อที่เจ้าพวกนี้จะมีดวงกับเขาบ้าง
ส่วนถังอี้ซู่ผู้โชคร้าย… ไว้ค่อยหาทางชดเชยให้ทีหลังแล้วกัน
แต่ก่อนที่เผยเชียนจะทันหาเหตุผลดีๆ เพื่อย้ายเธอไปที่อื่น หวงซื่อปั๋วก็ร้องขึ้นด้วยความแปลกใจ “โอ๊ะ ฉันได้รางวัล! มือถือ Pineapple!”
ขณะที่ทุกคนกำลังจะแสดงความยินดีกับเขา ลู่หมิงเหลียงก็ร้องขึ้นตาม “อ้าว ฉันก็ได้มือถือเหมือนกัน!”
หลี่หย่าต๋า “ฉันได้ทีวี!”
เหมือนว่าโอกาสได้รางวัลของคนบนโต๊ะจะสูงขึ้นมากทีเดียว!
ไม่มีใครได้รางวัลเล็กๆ ในช่วงต้น แต่ของรางวัลก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ของรางวัลช่วงหลังๆ มีมูลค่าเท่ากับของรางวัลช่วงแรกสองสามชิ้นรวมกัน!
พริบตาเดียวความอึมครึมบนโต๊ะก็สลายไป
ทุกคนบนโต๊ะรวยพอที่จะซื้อรางวัลเหล่านี้ได้เอง แต่การซื้อเองกับการชนะรางวัลให้ความรู้สึกแตกต่างกัน!
เผยเชียนโล่งใจได้ในที่สุด
เป็นแบบนี้นี่เอง!
เหมือนว่าออร่าความซวยของถังอี้ซู่จะให้ผลย้อนกลับ
ออร่าความซวยทำให้ทุกคนซวยตาม แต่ด้วยความเป็นไปได้ของการจับสลาก ยิ่งช่วงต้นดวงซวยเท่าไหร่ โอกาสได้รางวัลก็จะยิ่งสูงขึ้นในช่วงหลัง ทำให้ช่วงท้ายๆ ทุกคนบนโต๊ะได้รางวัลใหญ่ๆ กันหมด!
เผยเชียนได้แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ค่อยยังชั่วหน่อย จะได้ไม่ต้องคิดหาเหตุผลไล่ถังอี้ซู่ไปที่อื่น เพราะถ้าคนอื่นๆ เห็นว่าพวกหัวหน้าไม่ได้รางวัลเลย อาจจะคิดกันว่าเผยเชียนแอบทำอะไรรึเปล่า
เอ๊ะ เดี๋ยวนะ
เผยเชียนนึกปัญหาข้อนึงขึ้นได้
แล้วออร่าความซวยของถังอี้ซู่จะส่งผลย้อนกลับในเรื่องอื่นๆ มั้ย
อย่างคราวนี้ทุกคนซวยในช่วงต้น แต่โอกาสได้รางวัลช่วงหลังๆ ก็เพิ่มขึ้น ทำให้ได้รางวัลใหญ่ๆ กันหมด!
ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับการทำงาน…
เผยเชียนตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
แต่พอคิดดูดีๆ เขาก็พบว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร
เพราะเขาเป็นคนปรับโอกาสได้รางวัลในการจับสลากเอง คนที่ไม่ได้อะไรในช่วงต้นก็จะได้รางวัลใหญ่ช่วงหลังๆ
แต่กับเรื่องงานไม่เป็นแบบนี้!
ดังนั้น…ก็ไม่น่าจะใช่ปัญหาอะไร
เผยเชียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะลงมือกินอาหารต่อ
รายชื่อปรากฏขึ้นบนหน้าจอใหญ่อีกครั้ง
จนถึงตอนนี้พนักงานเริ่มอิ่มกันหมดแล้ว หลายคนวางตะเกียบลง จับจ้องไปยังหน้าจอ รอฟังประกาศผลรางวัลอย่างใจจดใจจ่อ
รางวัลบัตรเงินสดมูลค่า 18,888 หยวนออกไปแล้วเรียบร้อย หลี่หย่าต๋ากับจางหยวนได้ไปคนละรางวัล เห็นได้ชัดว่าพวกเขาดวงเฮงกว่าโต๊ะอื่นๆ
หลังจากรางวัลบัตรเงินสดสิบใบแจกออกจนหมด รางวัลใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
ตั๋วไปเที่ยวเมืองใดก็ได้ในโลกเป็นเวลาห้าวันสำหรับสองคนจำนวนสามใบ!
ทันทีที่รางวัลใหญ่ปรากฏบนหน้าจอ ทุกคนก็เริ่มคุยกันอย่างตื่นเต้น
โคตรสุดยอด!
ตั๋วไปเที่ยวเมืองใดก็ได้ในโลก ก็คืออยากไปที่ไหนก็ได้หมด!
นอกจากนั้นรางวัลยังรวมตั๋วไปกลับ ค่าที่พักโรงแรมระดับห้าดาว และงบค่าใช้จ่ายที่ใช้ได้โดยไม่มีเงื่อนไขอะไร ซึ่งหมายความว่าสามารถเอาไปใช้ซื้อของขึ้นชื่อของที่นั่น เช่น กระเป๋า Louis Vuitton ได้ แบบนั้นก็เยี่ยมยอดสุดๆ ไปเลย
ทุกคนวางตะเกียบลงแล้วจับจ้องไปยังหน้าจอใหญ่ รอฟังผลว่าผู้โชคดีที่ได้รางวัลสุดพิเศษทั้งสามคนจะเป็นใคร
เผยเชียนเห็นเปาซวี่ที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกันถือตะเกียบมือสั่น แถมยังไม่กล้าเงยหน้ามองจอ
เผยเชียนได้แต่หัวเราะในใจ เปาซวี่ยังไม่ได้รางวัลอะไรเลยนี่นา
เห็นมั้ย นี่คือชะตาฟ้าลิขิต!
อย่ามาโทษว่าฉันแกล้งนายนะ รอบนี้ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ต้องโทษดวงนายล้วนๆ!
ภาพบนหน้าจอเริ่มวิ่งอีกครั้ง จากนั้นภาพผู้โชคดีทั้งสามคนก็ปรากฏ
เปาซวี่
เปาซวี่
และเปาซวี่
“พรืด!”
เปาซวี่แทบจะสำลักไวน์แดงออกมาเมื่อเห็นภาพบนหน้าจอ
เชี่ยไรเนี่ย!
ถ้าเอารางวัลมารวมกันก็เท่ากับว่าต้องไปต่างประเทศสิบห้าวันเลยนะ!
เผยเชียนเวียนหัวขึ้นมา
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ทุกคนมีโอกาสได้รางวัลแค่สองชิ้นนี่ แถมยังไม่มีสิทธิ์ได้รางวัลเดิมด้วย
ทุกคนผงะไป ก่อนจะหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่าๆๆ พี่เปาเป็นนักท่องเที่ยวมืออาชีพไปแล้ว”
“เหมาหมดสามรางวัลเลยเหรอ!”
“อิจฉาจัง ได้ไปเที่ยวตั้งครึ่งเดือน!”
เผยเชียนหันไปหาเลขาซิน เธออธิบายเสียงเบา “บอสเผยคะ ดูเหมือนระบบจะมีบั๊กนะคะ…”
เผยเชียน “…”
เปาซวี่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามตะลึงงันไปจนแทบจะถือตะเกียบไว้ไม่อยู่ เขารีบพูดขึ้น “บอสเผยครับ! ผมไปต่างประเทศมาหลายรอบแล้ว ให้รางวัลนี้กับคนอื่นเถอะครับ!”
เผยเชียนหันไปบอกเลขาซิน “ให้ฝ่ายเทคนิคแก้ระบบแล้วสุ่มผู้โชคดีใหม่”
ฝ่ายเทคนิคเว็บจงเตี่ยนจงเหวินที่เป็นคนสร้างระบบรีบเปิดโน้ตบุ๊กขึ้นมาแก้บั๊ก
เลขาซินหยิบไมค์ขึ้นมาแล้วอธิบายว่าระบบมีบั๊ก ก่อนจะเชิญให้ทุกคนไปเล่นตู้กาชาปองและซุ้มเกมอื่นๆ รอ จากนั้นค่อยสุ่มผู้โชคดีใหม่
เนื่องจากก่อนหน้านี้ระบบไม่ได้มีบั๊กอะไร ของรางวัลที่แจกไปแล้วจะไม่เรียกคืน ใครได้อะไรก็ได้อันนั้น
ทุกคนแยกย้ายถือเหรียญไปเล่นซุ้มเกม
ตามกำหนดการเดิมคือ ทุกคนจะได้เล่นตู้กาชาปองและตู้คีบตุ๊กตาหลังแจกรางวัลทั้งหมดเสร็จ พอเล่นจนเหรียญหมดก็แยกย้ายกลับบ้านได้
แต่ตอนนี้ติดปัญหาทางเทคนิคเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร เดี๋ยวตอนจบงานค่อยสุ่มเลือกผู้โชคดีรางวัลใหญ่ใหม่
ไม่นานคนก็มุงกันอยู่หน้าตู้กาชาปองและตู้คีบตุ๊กตาโน!วลกูดoทคอม
อู๋ปินถือเหรียญเกมเดินตามหลังฝูงชน เขาไม่รู้จะเล่นอะไรก่อนดี
ตุ๊กตาในตู้คีบกับฟิกเกอร์ในตู้กาชาปองดูดีมากทั้งคู่!
เห็นได้ชัดว่ารางวัลต่างๆ คัดสรรมาอย่างดีเพื่อให้ทุกคนไม่รู้สึกเสียผลประโยชน์
สาวๆ ยืนออกันอยู่หน้าตู้เกมต่างๆ พร้อมเหรียญมากมายในมือ พวกเธอเลือกวัดดวงกับตู้คีบตุ๊กตา จนในที่สุดของรางวัลชิ้นสุดท้ายในตู้ก็มีคนได้ไป
ซุ้มโยนห่วงกับซุ้มยิงปืนไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ เพราะสาวๆ ไม่สนใจ
อู๋ปินเลือกวัดดวงที่ซุ้มโยนห่วง
พนักงานแต่งเครื่องแบบโรงแรมยืนประจำอยู่ที่ซุ้ม เขาทักทายอู๋ปินแล้วรับเหรียญเกมไป ก่อนจะยื่นห่วงกลับมาให้
“โห”
ห่วงที่ได้มาใหญ่กว่าห่วงไหนๆ ที่อู๋ปินเคยเจอ
ห่วงซุ้มเกมอื่นๆ เล็กมาก มีขนาดประมาณกำไลข้อมือ แต่ห่วงนี้ขนาดเท่าจาน
ถ้าโยนไม่เข้าเป้าเขาคงเลือกฆ่าตัวตาย
เขาเลือกฟิกเกอร์ตัวสวย เล็งเป้า แล้วโยนห่วงออกไปให้ตรงที่สุดเท่าที่จะทำได้!
แต่กลับเล็งพลาดไม่ลงห่วง!
อู๋ปินเวียนหัวขึ้นมา ห่วงใหญ่ขนาดนี้ยังพลาดอีก จะมีหน้าไปพบบรรพบุรุษได้ยังไง!
ไม่ ฉันจะยอมแพ้ไม่ได้!
อู๋ปินควักเหรียญเตรียมซื้อห่วงเพิ่ม
แต่ในจังหวะนั้น พนักงานรีบหยิบฟิกเกอร์ไปวางในห่วงอย่างรวดเร็ว
“ยินดีด้วยครับ คุณได้รางวัล!”
“พรืด!”
อู๋ปินแทบสำลักน้ำลายออกมา ทำงั้นได้ด้วยเรอะ
เมื่อกี้นายหยิบของรางวัลไปวางในห่วงที่พลาดเป้าใช่มั้ย
นี่มันเล่นปาหี่ชัดๆ!
แต่พอพนักงานยิ้มเป็นนัยให้ อู๋ปินก็เข้าใจสถานการณ์ทันที บอสเผยเป็นคนบอกให้ทำแบบนี้!
อู๋ปินกำเหรียญยื่นให้แล้วซื้อห่วงเพิ่มรวดเดียวสิบห่วง จากนั้นก็พยายามเล็งฟิกเกอร์ที่อยากได้
เขาได้รางวัลทุกรอบที่โยน!
ไม่มีครั้งไหนที่พลาดเลย ถ้าโยนไม่เข้าเป้า พนักงานก็จะแอบหยิบของรางวัลไปวางในห่วงให้
ไม่นานอู๋ปินก็เดินหอบฟิกเกอร์กับโมเดลจิ๋วสิบเอ็ดตัวออกจากซุ้ม
พนักงานเอาโมเดลจิ๋วและฟิกเกอร์ใส่ถุงให้ เพื่อที่เขาจะได้ถือกลับได้สะดวก
คนอื่นๆ เริ่มรู้ตัวแล้วว่ามีโอกาสชนะรางวัลสูง เหมือนกับว่ามีรางวัลมาประเคนให้ตรงหน้า!
ขอแค่เล็งที่คีบดีๆ ก็ได้รางวัลแน่นอน
ฟิกเกอร์ที่ได้จากตู้กาชาปองก็ดูดีมาก
ซุ้มเกมอื่นๆ ต้องใช้ดวง แต่โอกาสได้รางวัลก็สูงเว่อร์!
พวกเขาได้ของรางวัลมากมาย ทั้งโมเดลจิ๋ว กาชาปอง ตุ๊กตา หมอน และอื่นๆ ไปแบบฟรีๆ!
ทุกคนคึกคักขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างเล่นเกมต่างๆ แต่ละคนหอบถุงพะรุงพะรัง บางคนถึงกับหอบไม่ไหว
อู๋ปินอดรู้สึกทึ่งขึ้นมาไม่ได้ โคตรสนุกเลย!
ทำไมฉันไม่เคยรู้สึกดีกับการเล่นซุ้มเกมขนาดนี้มาก่อน
ไม่นานหลังจากทุกคนพยายามกันเต็มที่ รางวัลก็หมดเกลี้ยง เหรียญเกมแทบไม่เหลือ
ตอนนั้นเองรายชื่อก็วิ่งผ่านจออีกครั้งเพื่อหาผู้โชคดีสามคน
ทุกคนจับจ้องไปที่หน้าจอใหญ่ด้วยแววตาคาดหวัง
เฉินคังทั่ว
เยว่จือโจว
เปาซวี่!
เปาซวี่หน้าเครียดขึ้นมา
เรื่องบ้าอะไรเนี่ย! ไอ้ระบบสุ่มมันเป็นอะไรกับฉัน!
ขนาดสุ่มใหม่ก็ยังออกชื่อฉันอีกเหรอ!
เปาซวี่รีบหันไปหาเผยเชียน “บอสเผยครับ ผมไม่อยากไปเที่ยวแล้ว ให้สิทธิ์นี้กับคนอื่นเถอะครับ!
“มีใครอยากได้รางวัลนี้มั้ย แลกกับอะไรก็ได้!”
เผยเชียนแอบยิ้มในใจแล้วส่ายหัว “ในเมื่อคุณถูกเลือกแล้ว คุณก็ยกรางวัลให้คนอื่นไม่ได้
“ยังพอมีเวลาอยู่ ไปคิดมาแล้วกันว่ามีที่ไหนที่ยังไม่ได้ไปอีก…”
เปาซวี่ “…”
ผู้ชนะทั้งสามคนไม่ได้นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับเผยเชียนทุกคน เผยเชียนคิดว่าออร่าความซวยของถังอี้ซู่น่าจะกระจายไปรอบๆ ตอนทุกคนแยกย้ายไปเล่นตู้คีบตุ๊กตาและตู้กาชาปอง ออร่าจึงไม่ได้ครอบคลุมแค่โต๊ะเดียวอีกต่อไป
เปาซวี่ยังไม่ได้รางวัลสักอย่าง จึงมีโอกาสสูงที่จะได้รางวัลหลังออกห่างจากออร่าความซวยของถังอี้ซู่ เพราะงั้นเขาเลยได้รางวัลอีกรอบ
อีกสองคนน่าจะดวงเฮงล้วนๆ
เผยเชียนยืนยันความขลังและความแข็งแกร่งของออร่าความซวยในตัวถังอี้ซู่ได้อีกครั้ง
แต่…ดูเหมือนว่าถังอี้ซู่จะไม่ได้รางวัลอะไรเลย
นี่เธอถูกลิขิตมาให้ไม่ว่าดวงคนอื่นจะเปลี่ยนไปขนาดนั้น ตัวเองก็ยังดวงซวยอยู่อย่างนั้นเหรอ
แปลกจริง ไม่เหมือนที่เผยเชียนเคยคิดเอาไว้เลย
แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก
น่าสงสารจัง เดี๋ยวกลับไปต้องขึ้นเงินเดือนให้…
