ได้ยินแบบนั้นเผยเชียนก็ตื่นเต้นขึ้นมา
“อาจารย์เหอ ช่วยเล่าให้ละเอียดได้มั้ยครับ ผมอยากฟัง!”
เหออันแปลกใจเล็กน้อย “ทำไมล่ะครับ บอสหม่าเป็นเซียนเกมแนว RTS เหรอครับ”
เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อืมม… ประมาณนั้นแหละครับ”
ถ้าชอบก็ถือว่าเซียนแหละ
ทำไมถึงชอบเกมแนว RTS เหรอ ก็น่าจะเพราะช่วยผลาญเงินได้มั้ง
เหออันหยุดคิด “ก็ได้ครับ เกมแนว RTS ก็ไม่ได้ถือว่านอกประเด็นในวันนี้ ผมจะเล่าให้ฟังคร่าวๆ แล้วกัน
“เกมแนว RTS คือเกมแนว Real-Time Strategy เคยรุ่งเรืองมาก่อนในอดีต และเคยเป็นแนวเกมที่เป็นเสาหลักของวงการอีสปอร์ต ถ้าพูดถึงเกมแนว RTS จะไม่พูดถึงเกม Warcraft กับ Starcraft ก็คงไม่ได้
“ปีก่อน Starcraft 2 ออกวางจำหน่ายและประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
“แต่ก็เปลี่ยนความคิดของวงการที่ปฏิเสธเกมแนว RTS เพราะเป็นแนวที่ค่อนข้างโบราณไม่ได้ ความสำเร็จของเกมเกมเดียวช่วยแนวเกมที่กำลังเสื่อมความนิยมได้ยาก
“ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ นอกจากบริษัทมีชื่อที่ถือ IP ดังๆ แล้วก็ไม่มีใครอยากแตะเกมแนวนี้
“แม้แต่บริษัทใหญ่ๆ ยังไม่คิดทุ่มพลังและเงินทุนกับเกมแนวนี้เลย การเสื่อมความนิยมของเกมแนวนี้เกิดจากการที่เกมแนวใหม่ๆ ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง
“เกมแนว RTS มีกำแพงสูงมากสำหรับผู้เล่น ผู้เล่นหลายคนไม่เข้าใจระบบการเล่นเบื้องต้นเลยเล่นเกมไม่สนุก
“ขณะเดียวกันโหมดเล่นคนเดียวก็โบ้ยความผิดให้เพื่อนร่วมทีมไม่ได้ พอแพ้ก็ได้แต่หัวร้อนจัด ทำให้เกมแนว RTS เป็นเกมระดับสูงที่น่าดูในการแข่งอีสปอร์ต แต่ยากมากที่จะคงความนิยมไว้ได้เพราะความยากในการเรียนรู้ตัวเกม
“เกมกระแสหลักดังๆ ในอนาคตจะเป็นเกมแบบ GOG โดยเฉพาะตรงจุดที่ PC กับมือถือเชื่อมข้อมูลกันได้ จุดนี้ถือเป็นข้อได้เปรียบเฉพาะตัว…”
เผยเชียนปากกระตุกอีกครั้ง ทำไมวกมาเกม GOG อีกแล้ววะเนี่ย
ต้องรีบหาทางเปลี่ยนเรื่องแล้ว
“สรุปก็คือ ทำเกมแนว RTS โดยที่ไม่มี IP ดีๆ ตอนนี้ก็จะเจอทางตันเหรอครับ”
เหออันพยักหน้าเบาๆ “ใช่ จะมองแบบนั้นก็ได้ครับ”
เผยเชียนอดดีใจขึ้นมาไม่ได้
ฉันก็มองแบบนั้นแหละ!
ในที่สุดก็จูนกับอาจารย์เหอติดสักที
เผยเชียนเคยคิดไว้ว่าจะทำเกมแนว RTS แต่ก็ตัดสินใจไม่ทำเพราะมองว่าเกมแนวนี้ยังพอมีกระแสอยู่
ถึงอนาคตจะไปได้ไม่ไกล แต่เกมเมอร์มือเก๋าหลายคนก็ชอบเกมแนวนี้ แถมยังมีกำลังจ่ายสูงอีก เขาเลยกลัวว่าจะได้ผลลัพธ์อีกแบบ
แต่ผ่านไปแล้วปีกว่า สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว!
Starcraft 2 ออกมาชุบชีวิตเกมแนว RTS และดึงผู้เล่นที่ชอบเกมแนว RTS ที่หลงเหลืออยู่ไปเกือบหมด
แถมการแข่งขันระหว่าง GOG กับ IOI ก็กำลังดุเดือดมากจน Gods Rising เริ่มสั่นคลอน แล้วเกมแนว RTS หน้าใหม่ๆ จะไปรอดอะไร
โอเค ทำเกมแนวนี้แหละ ดูท่าทางจะปลอดภัย!
เสียดายที่ไม่น่าจะทำทันรอบบัญชีนี้ ต้องเก็บไว้รอบต่อไป
เหออันถอนหายใจ “เฮ้อ จริงๆ ที่ผมตัดสินใจเกษียณ ส่วนหนึ่งก็มาจากวิสัยทัศน์ของผมที่ตามการพัฒนาของวงการเกมในยุคนี้ไม่ทันแล้ว
“ก่อนหน้านี้ผมคิดว่า Gods Rising น่าจะเป็นเกมเฉพาะกลุ่ม และเกมมือถือไม่มีทางสร้างผลกระทบขนานใหญ่กับเกม PC ได้
“แต่ดูเหมือนว่าแนวคิดนี้จะตกยุคไปแล้ว
“บอสหม่า เพราะเหตุผลนี้แหละครับที่ผมจัดคลาสนี้ไว้เป็นหัวข้อที่สอง ผมหวังว่าคุณจะมีวิสัยทัศน์กว้างไกลและเลือกแนวเกมมาทำได้ถูกต้องอยู่เสมอ คุณชนะแบบนอนมาแน่ถ้าทำเกมได้ทันยุคทันสมัย!”
เผยเชียน “…”
อาจารย์เหอ ที่ผ่านมาก็พูดแต่เรื่องดีๆ แท้ๆ ไหงจู่ๆ มาแช่งกันล่ะ
…
สี่ทุ่ม
สโมสรอีสปอร์ต DGE
ตอนนี้ได้เวลาปิดไฟแล้ว มือถือของเหล่านักกีฬาถูกริบหมดเพื่อให้มั่นใจว่าทุกคนจะได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ
หมิงหยุนวิลล่าเป็นวิลล่าที่ห่างไกลจากเมืองอันวุ่นวายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แสงไฟด้านนอกก็มีไม่ค่อยเยอะ ถึงจะไม่ปิดม่านก็เห็นแค่แสงจันทร์ส่องและดวงดาวกะพริบแสงรางๆ
ที่นี่เป็นหอพักนักกีฬาโดยหนึ่งห้องนอนกันสองคน
ท่ามกลางความมืดมิด ชายคนหนึ่งที่นอนคู้ตัวอยู่บนเตียงพูดขึ้น
“ไอ้โจว หยิบน้ำให้แก้วนึงสิ หิวน้ำว่ะ”
โจวนอนอยู่บนเตียง ชัดเจนว่ายังไม่หลับ “ไอ้เวร ก่อนเข้านอนแกมัวทำอะไรอยู่ แล้วทำไมไม่ไปหยิบเองวะ”
ร่างนั้นนอนหมดอาลัยตายอยาก “ขยับตัวไม่ได้เลยเว้ย”
โจว “หวงวั่ง แกพูดเหมือนสภาพฉันดีกว่าแก”
หวงวั่ง “ไอ้โจว อย่ามาเยอะ แกขยับตัวได้แน่ๆ กราบละ ถ้าพรุ่งนี้ฉันตายเพราะขาดน้ำ แข่งจำลองก็จบเห่ แล้วเราก็ต้องออกกำลังตอนกลางคืนเพิ่มแน่!”
โจว “เรียกพ่อสิ”
หวงวั่ง “พ่อคร้าบ!”
โจว “…ไอ้ห่า แกนี่ทำตัวไม่สมกับเป็นหัวหน้าทีมเลย ยอมก็ได้”
โจวไม่มีทางเลือกอื่น เขาพลิกตัวลงเตียงแล้วเดินเป๋ไปที่โต๊ะข้างตัว ก่อนจะหยิบแก้วน้ำไปให้หวงวั่งที่เตียง
หวงวั่ง “อ่า…”
โจวหน้าตึงขึ้นทันใด “แกอยากตายเรอะ! ดื่มเองสิวะ ไม่งั้นฉันจะเททิ้งลงพื้น!”
หวงวั่งตะเกียกตะกายลุกขึ้นนั่งบนเตียง “ดื่ม… ดื่มเองก็ได้ ส่งน้ำมามะ”
โจวเดินตึงตังกลับไปที่เตียงอีกฝ่าย ɴᴏᴠeʟɢu.ᴄᴏm
หวงวั่งจิบน้ำสองอึก เม้มปากแล้วพูดต่อ “ไอ้โจว เราจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างแล้ว ไอ้เจียงที่อยู่อีกทีมแม่งก็แข็งเกิ๊น!
“เราต้องออกกำลังกายเพิ่มมาสัปดาห์นึงแล้ว ถ้าแพ้แบบนี้ต่อไปได้ตายห่ากันหมดแน่!”
โจวอึ้งไป “ก็ไม่ใช่เพราะการสั่งงานของหัวหน้าอย่างแกเรอะ! เจียงฮ่วนแม่งสรรหาทางมาแคมป์ได้ตลอด เทียบกับอีกทีมแล้ว ทีมเราเหมือนขี้! โดยเฉพาะแกเลย เล่นเลนกลางแต่มาแกงค์ช้ากว่าคนอื่น จะให้พวกฉันเล่นกันยังไง!”
หวงวั่งทำหน้าไม่พอใจ “ก็มันแม่งเล่นคอมโบจับตาย แต่ยังไงแผนการเล่นของเราก็มีปัญหาอยู่ดี เราเองก็ต้องคิดหาแผนใหม่ ไม่งั้นก็ต้องออกกำลังกายเพิ่มเพราะแพ้ ใครจะไปทนไหว!
“ฝึกหนักกว่านี้ก็เป็นเทรนเนอร์ฟิตเนสแทนไปเลยเหอะ!”
โจวหัวเราะ “สบายเลย ก่อนไปเป็นเทรนเนอร์ก็ท้า PvP ในโลกจริงแม่งแลย นี่ก็รู้สึกเหมือนกล้ามใหญ่ขึ้นแล้วเนี่ย
“เอางี้มั้ย พรุ่งนี้เรามาคิดแผนใหม่กัน ถ้าอีกทีมไม่ยอมเดินเกมตามปกติ เราก็ต้องหาทางสวน เข้าใจแล้ว เกมนี้เน้นเรื่องการวางแผนจริงๆ…”
จู่ๆ นอกห้องก็เปิดไฟทำให้แสงลอดผ่านช่องประตูมา ทั้งสองรีบเงียบทันที
จางหยวนยืนอยู่หน้าห้องอยู่สองนาทีก่อนจะกลับออกไป
การฝึกซ้อมประจำวันของสโมสร DGE ช่วงนี้อธิบายได้ค่อนข้างยาก
หลังบอสเผยวางแผนให้ จางหยวนก็ค่อนข้างเป็นกังวลแต่ก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
เป็นไปตามที่คาดไว้ พวกเด็กติดเกมแทบตายในวันแรก
ตารางตอนเช้าคือวิ่งจ๊อกกิ้ง แต่ก็ปรับลดลงมาเป็นเดินเร็ว เดินธรรมดา ก่อนจะกลายเป็นยืนหอบอยู่กับที่
ตอนเย็นมีฝึกกล้ามเนื้อ หลังออกกำลังกายเสร็จวันนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรนอกจากเหนื่อยสายตัวแทบขาด พอขึ้นเตียงนอนตื่นมาอีกวันก็ลุกกันไม่ขึ้น
โชคดีที่โค้ชย่าหลิงมืออาชีพมาก เธอใส่ใจสภาพร่างกายของทุกคนระหว่างการฝึก ทั้งเรื่องสารอาหาร การวอร์มร่างกาย และการยืดเส้นสายก่อนและหลังการออกกำลังกายมีความเป็นมืออาชีพจนไม่พบปัญหาใหญ่อะไร
แต่พวกเขาก็ได้รับการเทรนอย่างเต็มที่ ช่วงสัปดาห์แรกของการเทรน ผลลัพธ์ของการซ้อมแยกและการแข่งจำลองแย่ลง ทั้งสิบคนแรงก์ตกกันระนาว
ช่วงสัปดาห์ที่สอง อะไรๆ ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย
เหล่าเด็กติดเกมที่ผอมเป็นไม้เสียบผีเริ่มมีมวลกล้ามเนื้อ พวกที่อ้วนหน่อยก็ผอมลงอย่างเห็นได้ชัด ทุกคนเริ่มปรับตัวเข้ากับกิจวัตรการเทรน ฝีมือการเล่นเกมเริ่มกลับมา
ทีมหนึ่งเริ่มปรับตัวได้
ทีมของเจียงฮ่วนเริ่มใช้แผนการต่างๆ ในการแข่งจำลองและคว้าชัยชนะมาได้เจ็ดครั้งติดต่อกัน ถล่มทีมของหวงวั่งยับ
ส่วนทำไมพวกเขาต้องสู้กันจริงจังขนาดนั้น…
เหตุผลก็ง่ายๆ ทีมที่แพ้ต้องออกกำลังกายเพิ่ม!
ถ้าแพ้แบบไม่ขาดมาก หัวหน้าทีมกับคนที่เล่นได้แย่ที่สุดต้องออกกำลังกายเพิ่ม แต่ถ้าแพ้ยับเยินก็ต้องออกกำลังกายเพิ่มกันทั้งทีม
หลังจากต้องออกกำลังกายเพิ่มอยู่หลายวัน หวงวั่งที่เป็นหัวหน้าทีมก็ไม่มีแม้แต่แรงจะลุกไปหยิบน้ำ
เพราะสภาพร่างกายของเหล่านักกีฬาเริ่มแข็งแรงและปรับตัวได้มากขึ้น โค้ชย่าหลิงเลยให้ออกกำลังเพิ่ม
ตอนแรกจางหยวนก็สงสารพวกนักกีฬา แต่หลังจากจับตาดูสักพักก็พบว่าเห็นผลลัพธ์จริงๆ ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป!
เขาเคยได้ยินมาว่าสโมสรอื่นซ้อมโดยแบ่งเป็นทีมหนึ่งกับทีมสอง ตอนแรกที่ไม่มีการลงโทษ ทุกคนก็งัดฝีมือมาสู้กัน แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจเท่าไหร่ว่าจะชนะหรือแพ้ ต่อมาพอผู้จัดการทีมตัดสินใจว่าทีมที่แพ้ต้องเสียเงินให้ทีมชนะร้อยหยวนให้เป็นค่าขนมกับบุหรี่ ทั้งสองทีมก็สู้กันอย่างจริงจัง
แถมดูเหมือนว่ายิ่งเพิ่มมาตรการลงโทษก็ยิ่งได้ผลดีขึ้นไปอีก
ทั้งสองทีมเค้นหัวคิดหากลยุทธ์และแผนการกันอย่างเต็มที่ แถมยังเล่นกันอย่างจริงจัง รูปแบบการเล่นใหม่ๆ ที่ค้นพบก็สามารถเอามาใช้ซ้อมในวันนั้นๆ ด้วยได้
การฝึกเดี่ยวหลังวิ่งตอนเช้าก็ได้ผลลัพธ์ที่ดี
ตอนช่วงแรกๆ เหล่านักกีฬาไม่รู้จะฝึกอะไรในเมื่อไม่มีคู่แข่งให้
แต่เพราะช่วงนั้นทำอย่างอื่นไม่ได้ พวกเขาจึงได้แค่ฝึกสกิลพื้นฐานและศึกษาเมกคานิกการเล่นของฮีโร่ซ้ำไปซ้ำมา
หลังจากศึกษาฮีโร่ที่คุ้นมือจนเชี่ยวชาญ พวกเขาก็ได้แต่ขยับไปฝึกฮีโร่ที่เล่นไม่ค่อยคุ้นมือ
โดยเฉพาะครีปป่า ครีปเลน และเมกคานิกในเกมที่ลึกลงไปอีก พวกเขาต้องค้นคว้าอะไรมากมาย ในหัวมีข้อมูลอัดแน่นเต็มไปหมด
การฝึกความจำของกล้ามเนื้อเป็นเวลาสองชั่วโมงเต็มน่าเบื่อเกินไป พวกเขาเลยคิดเรื่องเมกคานิกของเกมกันบ้าง
ชัดเจนมากว่าทีมของหวงวั่งนั้นฝีมือการเล่นดีขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาศึกษาแผนการเล่นกันอย่างเต็มที่ ไม่แน่อาจจะคว้าชัยชนะมาและหาจุดยืนของตัวเองได้เร็วๆ นี้
เมื่อเป็นแบบนั้น ทีมของเจียงฮ่วนก็ต้องออกกำลังกายเพิ่ม จากนั้นก็พากันคิดหาแผนการเล่นใหม่ ไล่ตามกันไปมา
เพราะยังไง GOG ก็เป็นเกมใหม่ ผู้เล่นที่เข้าใจตัวเกมอย่างลึกซึ้งคือพวกผู้เล่นแรงก์สูงๆ การปล่อยให้พวกเขาวางแผนการเล่นกันเองก็ไม่น่าจะแย่เท่าให้โค้ชที่ย้ายมาจากโปรเจ็กต์อื่นคิดให้
จางหยวนอดถอนหายใจไม่ได้ หรือบอสเผยจะวางแผนการฝึกซ้อมมาดีแล้ว
เพราะลองดูไปสักพักก็พบว่าผลลัพธ์ที่ได้นั้นดีทีเดียว
