ตอนนี้ราคาสมาชิกฟิตเนสในเมืองจิงโจวอยู่ที่ราวๆ สองพันหยวนต่อเดือน และพนักงานของเถิงต๋าทุกคนก็สมัครใช้บริการนั้นอยู่
นี่คือราคาสำหรับฟิตเนสหรู ถ้าเป็นฟิตเนสที่ราคาถูกมาหน่อย ค่าสมาชิกรายปีนั้นไม่ถึงหนึ่งพันหยวนด้วยซ้ำ
หากอ้างอิงจากค่าสมาชิกของฟิตเนสระดับกลางค่อนหรูที่สองพันหยวนต่อปี จะตกเฉลี่ยวันละ 5 หยวน
แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่คนเราจะเข้าฟิตเนสทุกวัน อย่างน้อยเข้าสัปดาห์ละครั้งสองครั้งก็นับว่าหรูแล้ว
ด้วยความถี่ประมาณนี้ ราคาจริงๆ จึงจะตกอยู่ที่วันละ 20 หยวน
เรียกได้ว่ายิ่งเข้าฟิตเนสถี่เท่าไหร่ก็ยิ่งคุ้มค่าสมาชิกมากเท่านั้น
แต่เผยเชียนตั้งใจไว้แล้วว่าจะใช้อุปกรณ์ที่ดีกว่า จ้างเทรนเนอร์ที่เก่งกว่า และสร้างบรรยากาศการออกกำลังกายที่เหนือชั้นกว่า เขาจึงตั้งใจจะตั้งราคาให้สูงกว่านั้นเพื่อกำจัดลูกค้าออกไป เขาจะตั้งราคาค่าบริการให้วันละ 40 หยวน!
จริงๆ ที่เขาเพิ่มราคาก็สมเหตุสมผลมาก ถ้าเป็นฟิตเนสแห่งอื่น ลูกค้าต้องจ่ายเงินเพิ่มเพื่อใช้บริการเทรนเนอร์ส่วนตัว แต่ที่นี่พวกเขาสามารถใช้บริการเทรนเนอร์ส่วนตัวได้ฟรี
แน่นอนว่าคอร์สเทรนนิ่งส่วนตัวของฟิตเนสแห่งอื่นเป็นการเทรนแบบตัวต่อตัว แต่สำหรับฟิตเนสแห่งนี้จะเป็นการเทรนแบบครูฝึกหนึ่งคนต่อนักเรียนหลายคน ดังนั้นราคาจึงไม่ควรสูงเกินไป
เผยเชียนพิจารณาดูอีกครู่หนึ่ง จากนั้นเพิ่มราคาขึ้นเป็น 50 หยวน!
ราคานี้น่าจะกันลูกค้าออกไปได้อีกเยอะเลยว่าไหม
ถ้าลองใช้อัตรานี้คำนวณดูว่าพวกเขาจะต้องจ่ายเงินเท่าไหร่เพื่อใช้บริการฟิตเนสสัปดาห์ละสองครั้ง จะเห็นว่าราคารวมอยู่ที่ 400 หยวนต่อเดือน หรือก็คือ 4,800 หยวนต่อปี
แล้วถ้าใครเข้าฟิตเนสหนักถึงสัปดาห์ละสี่ครั้ง ราคาก็จะทบขึ้นถึง 9,600 หยวนต่อปี
ซึ่งเป็นราคาที่เกินจะรับได้สำหรับค่าครองชีพของชาวบ้านทั่วไปในเมืองจิงโจวในปี 2011
เมื่อเทียบกับค่าบริการของฟิตเนสแห่งอื่นแล้ว ตัวเลขนี้ดูไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย
“อืมมม…ดูเหมือนจะยังไม่พอแฮะ
“จะขาดทุนทั้งทีทำได้แค่นี้เองเหรอ
“ขอคิดต่ออีกหน่อยแล้วกัน”
เผยเชียนรู้สึกว่าเขายังมีโอกาสพลาดอยู่ ถ้าแค่คิดระบบฟิตเนสให้ตรงกันข้ามกับฟิตเนสอื่นๆ ที่ทำกำไรได้
ถ้ามีคนเห็นว่าฟิตเนสนี้ไอเดียน่าสนใจ เลยสมัครบัตรสมาชิกไว้ใช้ ‘สำรอง’ เฉยๆ ล่ะ
หรือถ้าเกิดมีนักเพาะกล้ามสายฟิตเนสมาพักที่เมืองจิงโจวเป็นระยะเวลาสั้นๆ แล้วไม่อยากสมัครสมาชิกฟิตเนสระยะยาว เลยยอมสมัครสมาชิกระยะสั้นกับที่นี่ล่ะ
ดูเหมือนฟิตเนสแห่งนี้จะยังทำกำไรได้อยู่ ขอแค่มีผู้คนแวะเวียนกันเข้ามาใช้บริการเพียงพอต่อยอดผู้ใช้งานที่คาดหวังในแต่ละวัน…
ดังนั้นเขาต้องหาทางโน้มน้าวใจให้คนเหล่านี้ไม่เข้ามาใช้บริการฟิตเนสบ่อยเกินไป!
จะบังคับให้พวกเขาสมัครสมาชิกระยะยาวก็เป็นไปไม่ได้ เพราะจะขัดกับหลักการที่วางไว้ตั้งแต่แรก เขาจึงต้องหาวิธีอื่นแทน
เผยเชียนครุ่นคิดอีกครู่หนึ่งก่อนตัดสินใจใช้ ‘ระบบเช็กอิน’ เข้ามาพ่วงด้วย โดยจะใช้วิธีการพิเศษที่สุดท้ายแล้วทำให้ผู้ใช้งานไม่อยากใช้ฟิตเนสอีกเลย!
ตอนที่พวกเขาสมัครสมาชิก ระบบจะเสนอโปรแกรมการออกกำลังกายที่แตกต่างกันไปตามความแข็งแรงทางกายภาพ หน้าที่การงาน และสภาพการใช้ชีวิตของผู้ใช้งานแต่ละคน
ตัวอย่างเช่น พวกเขาจำเป็นต้องใช้บริการฟิตเนสให้ได้สามถึงสี่วันต่อสัปดาห์ บริโภคอาหารตามตารางโภชนาการที่กำหนดไว้เท่านั้น และบังคับให้พวกเขาซื้ออาหารเพื่อสุขภาพจากโมหยูเดลิเวอรี่กิน
หากเป็นแบบนี้ ลูกค้าไม่เพียงต้องจ่ายค่าฟิตเนส แต่ยังถูกมัดมือชกให้จ่ายค่าอาหารเพื่อสุขภาพด้วย!
ใครมันจะอยากจ่ายเงินเยอะขนาดนั้นกันล่ะ!
และถ้าผู้ใช้งานคนใดไม่สามารถทำตามเป้าหมายเช็กอินได้สำเร็จ พวกเขาก็จะโดนลงโทษ ตอนแรกจะเป็นแค่การตักเตือน ต่อมาคือการยอมให้พวกเขาถอนเงินคืนได้ และหลังจากนั้นพวกเขาจะไม่สามารถสมัครสมาชิกกับฟิตเนสแห่งนี้ได้ไปอีกพักใหญ่
พอเจออย่างนี้ พวกที่กะจะมา ‘สัมผัสประสบการณ์ใหม่’ ก็จะโดนไล่ตะเพิดไปหมด รายได้ก็จะลดลง
ใช่ แผนการนี้ยอดเยี่ยมไม่มีที่ติไปเลย!
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนหลายต่อหลายรอบ เผยเชียนก็สรุปเงื่อนไขพิเศษของฟิตเนสแห่งนี้อีกครั้ง
หลังจากสมัครสมาชิกแล้ว ผู้ใช้งานสามารถเติมเงินเข้าบัญชีเท่าไหร่ก็ได้โดยไม่มีส่วนลดพิเศษใดๆ ทั้งสิ้น
จากนั้นพวกเขาต้องเข้ารับการตรวจสมรรถภาพทางร่างกายทันที และวางแผนการออกกำลังกาย ซึ่งจะระบุว่าพวกเขาต้องเข้าใช้งานฟิตเนสกี่ครั้งต่อสัปดาห์ ฝึกอะไรบ้าง และกินอะไรบ้าง หลังจากผู้ใช้งานเข้ารับคำปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ก็จะสรุปเนื้อหาเหล่านั้นออกมาเป็นโปรแกรมออกกำลังกาย เมื่อสรุปเรียบร้อย ผู้ใช้งานก็ต้องทำตามแผนนั้นโดยไม่มีข้อแม้
เมื่อคำนวณทั้งหมดแล้ว ราคาค่าใช้บริการต่อครั้งจะตกอยู่ที่ 50 หยวน อาหารเพื่อสุขภาพของโมหยูเดลิเวอรี่ที่บังคับในโปรแกรมออกกำลังกายจะคำนวณราคาแยกต่างหาก โดยระบบสั่งอาหารกับแอปพลิเคชันของฟิตเนสจะแลกเปลี่ยนข้อมูลกันอยู่ตลอด
แน่นอนว่าคราวนี้โมหยูเดลิเวอรี่ก็มีสิทธิ์ขาดทุนเหมือนกัน ถึงแม้ว่าอาหารเพื่อสุขภาพจะมีราคาแพง แต่การบังคับซื้ออาหารแบบนี้จะทำให้ลูกค้าเข็ดขยาดไม่อยากใช้บริการแน่นอน
ทั้งขาดทุน ทั้งสร้างกำแพงกับลูกค้า อะไรเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้! nᴏᴠᴇʟɢu.cᴏm
หากผู้ใช้งานไม่ยอมกินอาหารเพื่อสุขภาพหรือไม่ยอมเข้าฟิตเนสตามจำนวนครั้งที่กำหนด พวกเขาจะถูกเรียกมาสอบถาม สองครั้งแรกจะเป็นแค่การตักเตือน แต่ครั้งที่สามพวกเขาจะถูกบังคับให้ขอเงินคืน และไม่สามารถสมัครสมาชิกใหม่ไปได้อีกหนึ่งเดือน
แน่นอนว่าถ้าพวกเขาแก้ตัวสำเร็จหลังจากได้รับคำเตือนแรก และยังปฏิบัติตามโปรแกรมไปได้อีกสองสัปดาห์ คำเตือนที่ได้รับก็จะถือเป็นโมฆะแล้วเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่
เผยเชียนตัดสินใจตั้งชื่อฟิตเนสแห่งนี้ว่า ‘ฟิตเนสฝากประจำ’
ดูเผินๆ เหมือนจะบอกว่า ‘เอาสุขภาพร่างกายของคุณมาฝากประจำไว้กับเราสิ!’
แต่ความหมายที่แท้จริงแล้วคือ ลูกค้าจะต้องฝากชีวิตไว้กับระบบบ้าคลั่งที่พร้อมจะเฆี่ยนตีพวกเขาจนสิ้นซาก!
ฟิตเนสบ้าคลั่งแบบนี้ ดึงดูดได้ก็แต่พวกคนมีเงินเท่านั้น
แล้วก็ใช่ว่าเมืองจิงโจวจะมีคนรวยพรรค์นี้อยู่เยอะ คนรวยตัวจริงก็ไปสมัครคอร์สเทรนนิ่งส่วนตัวกับที่อื่นกันหมด ฟิตเนสฝากประจำแห่งนี้จะไปแข่งอะไรกับใครเขาได้
ภายในฟิตเนสจะมีร้านค้ามากมายเปิดให้บริการ แต่ในเมื่อไม่มีลูกค้าที่ไหนมาใช้บริการ มันก็จะกลายเป็นสวัสดิการของพนักงานในฟิตเนสไปโดยปริยาย!
แน่นอนว่าเผยเชียนคิดถึงกลยุทธ์อื่นๆ เอาไว้ด้วย อย่างเช่นรางวัลส่วนลดสำหรับผู้ที่ลดน้ำหนักสำเร็จ แต่เขาก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปหลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว
กลยุทธ์เหล่านี้ดูเผินๆ อาจช่วยให้เขาขาดทุนได้มากขึ้นก็จริง แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถสร้างแรงจูงใจให้ลูกค้าจนเกิดการพูดปากต่อปาก แล้วแว้งกลับมาทำลายแผนการเดิมของเขาได้
ดังนั้นเผยเชียนจึงล้มเลิกกลยุทธ์ที่ดูเหมือนจะสวยหรูเหล่านั้น แล้วเลือกปลอดภัยไว้ก่อนหลังจากครุ่นคิดอย่างดีแล้ว
ยังไงซะการจะขาดทุนได้ก็ต้องอาศัยกลยุทธ์ระยะยาวอยู่วันยังค่ำ
จากนั้นเผยเชียนก็พิจารณาเรื่องอุปกรณ์ที่จะใช้ในฟิตเนสคร่าวๆ
อุปกรณ์ทุกชนิดต้องเป็นระดับไฮเอนด์เท่านั้น
เครื่องมือออกกำลังกายทุกชิ้นไม่ว่าจะเป็นลู่วิ่ง เครื่องเดินวงรี ฯลฯ ต้องเป็นรุ่นที่มีจอโทรทัศน์เล็กๆ ติดอยู่ ทุกคนเลือกได้ว่าอยากดูอะไรระหว่างออกกำลังกาย
ห้องอาบน้ำ ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ห้องน้ำ ทั้งหมดต้องก่อสร้างด้วยมาตรฐานสูงสุด แชมพู ครีมอาบน้ำ เครื่องเป่าผม และสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหลายที่จัดเตรียมไว้ให้ก็ต้องชั้นเลิศเท่านั้น พูดสั้นๆ คือเสียเงินกับสิ่งเหล่านี้ได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
ยังไม่พอ ผู้ใช้งานทุกคนจะต้องสวมสายรัดข้อมือตลอดการใช้งานในฟิตเนส แล้วอัปโหลดข้อมูลการออกกำลังกายหลังใช้งานฟิตเนสเสร็จแล้วเสมอ พวกเขาจะเช็กอินสำเร็จก็ต่อเมื่อออกกำลังกายได้ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้เท่านั้น
…
เผยเชียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจหลังจากสรุปทุกอย่างได้เป็นที่เรียบร้อย
เขาอยากสร้างฟิตเนสแห่งนี้ไว้เป็นฟิตเนสเฉพาะตัวสำหรับพนักงานเถิงต๋าเท่านั้น ลูกค้าคนอื่นจะได้ไม่สนใจมาสมัครสมาชิก!
ยิ่งรายได้ของฟิตเนสติดลบและขาดทุนเพราะถูกใช้เป็นแค่สวัสดิการให้พนักงานในบริษัท เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเป็นเท่าตัว
เขาจะต้องคิดโปรแกรมออกกำลังกายให้พนักงานเถิงต๋าทุกคน เพื่อให้พวกเขาหมดแรงไปกับการออกกำลังกาย และไม่มีกะใจจะทำงานอีก คราวนี้บอสเผยก็จะยิ่งขาดทุนหนักขึ้น แค่คิดก็แฮปปี้ตั้งแต่ชาตินี้ไปยันชาติหน้าแล้ว!
