ยูอิลฮานคือคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเสมอ ถูกทิ้งจากการการปิกนิกของโรงเรียนประถม ถูกทิ้งจากการเข้าค่ายในมัธยมต้น ถูกทิ้งจากการเข้าท่องเที่ยวในมัธยมปลาย ในท้ายที่สุดแล้วฉันก็กลายมาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วยังไงล่ะ? ฉันก็ยังถูกมนุษยชาติทิ้งเอาไว้อีกงั้นหรอ?
บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!” บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ” บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”
เขาถูกส่งไปยังโลกแห่งอสูรดวงดาว โลกที่มีอสูรทุกรูปแบบทุกขนาด พวกมันสามารถเป็นสหายร่วมเป็นร่วมตาย คอยเป็นผู้ช่วยในชีวิตประจำวัน หรือแม้กระทั่งนักสู้ ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ?
คุณจะทำยังไงเมื่อคุณตื่นขึ้นและพบว่าคุณอยู่ภายในเกมที่คุณรัก? คุณจะทำยังไงเมื่อคุณตระหนักว่าคุณไม่ใช่แค่กลายเป็นNPC แต่กลับถูกส่งย้อนเวลามาก่อนเกมเปิดตัว!
การเดินทางของเด็กอัจฉริยะจากดินแดนรกร้าง เพื่อใช้พรสวรรค์ของตนสร้างความเป็นใหญ่ในปฐพี หนึ่งธุลีเติมเต็มมหาสมุทร หนึ่งต้นหญ้าทำลายดวงดารา พลิกฟ้าพลิกแผ่นดินภายในพริบตา
อาณาจักรทั้งมวลถึงคราวล่มสลาย จอมมารหมายจะเก็บเกี่ยวชีวิตมนุษย์ทุกชีวิต ท่ามกลางความสิ้นหวังอันมืดมน ชายคนหนึ่งได้ฉีกเส้นแบ่งของเวลาและมิติ หวนคืนสู่โลกในช่วงเวลาก่อนที่มันจะถูกทำลายลงโดยสมบูรณ์
หลังจากยุคมหานิพพาน ไวรัสทำให้โลกเปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน โลกสูญสิ้นทรัพยากรมนุษย์ครั้งใหญ่ มนุษย์ที่เหลือกลายพันธุ์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง และแล้วภัยพิบัติก็เริ่มต้นขึ้น… สรรพสัตว์กลายพันธุ์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แสนน่ากลัว บุกยึดทุกพื้นที่ในโลกใบนี้
