หลังจากข้ามมิติมาอยู่ในร่างของเสิ่นเทียน องค์ชายสิบสามแห่งราชวงศ์ผู้หล่อเหลาที่สุด แต่เขากลับอับโชคราวกับเป็นเทพหายนะ เสิ่นเทียน (คนใหม่) พบว่าเขามองเห็นวงรัศมีสีต่างๆ เหนือศีรษะของตนเองและผู้อื่น นั่นคือ ‘ตัวบอกระดับโชควาสนา’ และวงรัศมีเหนือศีรษะของเขาก็เป็นสีดำทะมึน สื่อถึงความซวยขั้นสุด! โชคยังดี เขาสามารถเห็นภาพ ‘โชคลิขิตและวาสนา’ ผ่านวงรัศมีพวกนั้นเช่นกัน
ยูอิลฮานคือคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเสมอ ถูกทิ้งจากการการปิกนิกของโรงเรียนประถม ถูกทิ้งจากการเข้าค่ายในมัธยมต้น ถูกทิ้งจากการเข้าท่องเที่ยวในมัธยมปลาย ในท้ายที่สุดแล้วฉันก็กลายมาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแล้วยังไงล่ะ? ฉันก็ยังถูกมนุษยชาติทิ้งเอาไว้อีกงั้นหรอ?
บุคคลที่ 1: “เซี่ยปิง!!! เจ้าขโมยวิทยายุทธของข้าไม่พอ เจ้ายังเอาความเป็นอมตะและคู่หมั้นของข้าไปด้วย เจ้ากับข้าจะได้เห็นดีกัน!” บุคคลที่ 2: “เขาช่างเป็นความอับอายของวงการศิลปะการต่อสู้จริงๆ” บุคคลที่ 3: “ปีศาจ! แม้แต่ลูกกวาดของเด็กเล็กๆก็ไม่เว้น”
ร้านหนังสือในซอย 23 เต็มไปด้วยความลึกลับ.. มันทั้งชั่วร้าย ทรงพลัง และก็เปี่ยมไปด้วยความอาทร โดยที่เจ้าของร้านอย่างหลินเจี๋ย… ไม่ได้รู้เรื่องเลยซักกะติ๊ด! มีแต่พวกลูกค้านี่แหละ ที่คิดกันไปเอง!!
