บนยอดภูเขาน้ำแข็ง
ภายในวิหารของเหล่าทวยเทพ
มากกว่า 800 ผู้เข้าสู่วิถีมารผ่อนคลายลงอย่างสมบูรณ์
บางคนฉวยไปหยิบอาวุธขึ้นมาในมือ และเดินตรงไปยังมอนสเตอร์ที่สูงใหญ่ราวกับภูเขา
“นั่นนายคิดจะทำอะไรน่ะ?” เพื่อนของเขาเอ่ยถาม
“ก็ในเมื่อจะได้ออกไปจากที่นี่ในเร็วๆนี้แล้ว ฉันเลยกะจะเอาชิ้นส่วนของเจ้าสิ่งมีชีวิตโบราณนี้ไปด้วยน่ะสิ เผื่อว่าจะขายได้เงินมาใช้เล็กๆน้อยๆบ้าง”
ชายคนนั้นเดินไปยังร่างของมอนสเตอร์และยกอาวุธของเขาขึ้น
แต่แล้วทั้งคนทั้งร่างของเขาก็ตัวแข็งค้างไปอย่างกระทันหัน
เพราะในสายตาของเขา หน้าต่างต้นกำเนิดที่ถอนการติดตั้งไปแล้ว ดันปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง
“อ่าว? นี่มันไม่ได้ถูกลบออกไปแล้วหรอกหรอ?” ชายคนนั้นกล่าวด้วยความประหลาดใจ
เห็นแค่เพียงหนึ่งบรรทัดตัวอักษรที่เด้งเตือนขึ้นบนหน้าต่างต้นกำเนิดอย่างรวดเร็ว
“การถอนการติดตั้งโปรแกรมได้ถูกยกเลิก”
“ระบบได้ดำเนินการตรวจเช็คสถานะของคุณแล้ว และสุดท้ายก็ได้รับการตัดสินใจว่าสมควรเป็น : ทาส”
“ในฐานะทาส คุณไม่มีสิทธิ์ถอนการติดตั้งต้นกำเนิด!”
“คุณได้เพิกเฉยต่อคำเตือนหลายสิบประการ และเลือกที่จะทรยศต่อต้นกำเนิด”
“จากการทรยศนี้ ฉันได้ตัดสินใจแล้วว่าจะทำการเพิกถอนสิทธิ์ทั้งหมดของคุณ”
“จะเริ่มการกำจัด ในอีกสามวินาทีต่อจากนี้”
“สาม”
“สอง”
“หนึ่ง”
“การทดลองเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตเป็นมาร .. เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้!”
สิ้นบรรทัดดังกล่าว ข้อความทั้งหมดก็หายไป
ขณะเดียวกัน ก็เริ่มบังเกิดพลังอำนาจบางอย่างค่อยๆผลุบออกมาจากร่างกายของเขา
“นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
ชายคนนั้นอุทานด้วยความประหลาดใจ
เขาพบว่าร่างกายของตนเริ่มที่จะร้อนขึ้น ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าพลังบางอย่างกำลังเดือดพล่านและใกล้จะระเบิดออกจากร่างกาย
อย่างไรก็ตาม ในที่สุดแล้วมันก็มิได้ระเบิด เพราะดันเกิดสถานการณ์อันน่าสิ้นหวังขึ้นมาซะก่อน
โผล๊ะ!
อุ้งเท้ายาวแหลมคม จู่ๆก็ทิ่มออกมาจากด้านหลังของชายคนนั้น แทงทะลุเข้าหน้าอก เสียบกระชากเอาหัวใจออกมาอยู่เบื้องหน้าในสายตาของเขา
ชายคนนั้นอาเจียนออกมาเป็นเลือดทันที และไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะเอ่ยปากพูด ทำได้แต่จ้องมองหัวใจที่กำลังเต้นอยู่บนอุ้งเท้าที่ว่านี้
แล้วหัวของเขาก็ค่อยๆตกลงอย่างช้าๆ
เขาตายไปแล้ว …
เบื้องหลังเขา คือเพื่อนอีกคนที่พึ่งเสร็จสิ้นการแปลงเป็นมาร และกลายสภาพเป็นมอนสเตอร์ห้ากรงเล็บสูงสามเมตรกำลังยืนอยู่
“ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ ..”
มอนสเตอร์พยายามที่จะเปล่งเสียงพูดอย่างต่อเนื่อง คล้ายกับว่ากำลังพยายามที่จะอธิบายบางด้วยความร้อนรน
แต่ในไม่ช้า มันก็ถูกดึงดูดโดยหัวใจที่กำลังค่อยๆหยุดเต้นบนอุ้งเท้าตัวเอง
พริบตานั้นมันพลันลืมเลือนทุกสิ่งอย่าง ปากที่เต็มไปด้วยคมเขี้ยวแหลมอ้ากว้าง และงับ! กลืนหัวใจดวงนั้นไป
หัวใจวิ่งลงผ่านลำคอของมัน เข้าสู่ร่างกาย วินาทีนั้นเอง มันสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งอย่างที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน
ดูเหมือนว่าเลือดและเนื้อสดๆ จะเป็นกุญแจสำคัญที่ใช้ในการวิวัฒนาการ!
โฮกกกก-
มอนสเตอร์หอนลั่น
มันต้องการเลือดเนื้อมากกว่านี้!
เสียงคำรามของมันคล้ายกับเป็นสัญญาณแห่งการเริ่มต้น
เพราะสิ้นจังหวะนี้ การทดลองเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตเป็นมารก็เริ่มปรากฏขึ้นท่ามกลางผู้เข้าสู่วิถีมารจำนวนมาก
มากกว่า 800 ผู้เข้าสู่วิถีมาร เคยข้ามผ่านร้อนหนาวมามากมาย หากไม่พบเผชิญกับเรื่องราวอะไรที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ พวกเขาย่อมไม่มีทางหวีดร้องออกมาอย่างแน่นอน
ทว่าเดิมทีในวิหารที่เงียบสงบ บัดนี้กลับฟุ้งไปด้วยเสียงกรีดร้องขึ้นทันใด
เลือดและเนื้อสาดบินว่อนไปทั่ว
เหล่ามอนสเตอร์อาละวาดคลั่ง!
ทันใดนั้นเอง วิหารบนยอดเขาของทวยเทพก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นนรกทุ่งสังหาร!
นักพรตเทพ ตาเทพ และนักรบเทพ ถอยฉากออกมา
พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในมุมที่มิดชิด ยืนหันหลังเข้าด้วยกัน ถืออาวุธในมือ จัดกระบวนทัพอยู่ในการป้องกันอย่างเต็มรูปแบบ
ทางด้านซ้ายมือของพวกเขา ร่างของชายคนหนึ่งถูกแหวกออก แตกกระจายกลายเป็นกองเนื้อสับ
“สถานการณ์นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?” นักรบเทพเอ่ยถามเสียงต่ำ
“ข้ากำลังสังเกตอยู่” ดวงตาของตาเทพสาดแสงสีม่วงออกมา และกวาดมองไปยังฝูงชนทั้งหมด
เบื้องหน้าของทั้งสาม อีกหนึ่งผู้เข้าสู่วิถีมารโหยหวนอย่างคลุ้มคลั่ง
เห็นแค่เพียงร่างของชายคนนั้นบวมปูดขึ้นอย่างรวดเร็ว 7-8กระดูกยาวแหลมงอกออกมาจากลำคอของตน ส่งผลให้หัวมีขนาดยาวและใหญ่โตยิ่ง ทั้งๆที่ในส่วนร่างกายกลับเล็กจ้อย
เขาได้กลายเป็นมอนสเตอร์ไปแล้ว!
มองข้ามผ่านมอนสเตอร์ตัวนี้ไป คุณจะพบว่าตลอดทั้งวิหารได้จมลงสู่ความวุ่นวายโดยสมบูรณ์
ผู้เข้าสู่วิถีมารจำนวนมากได้สูญสิ้นเลือดและเนื้อหนังทั้งหมดของตนไปโดยสิ้นเชิง บ้างก็ตัวแตกระเบิดออก บ้างก็กลิ้งไปมาบนพื้นดิน ร่ำไห้ครวญครางด้วยความขมขื่นและค่อยตายลง
อย่างไรก็ตาม ก็มีผู้เข้าสู่วิถีมารบางส่วนเหมือนกันที่สามารถกลายร่างได้สำเร็จ เปลี่ยนโฉมเป็นมอนสเตอร์ที่มีเอกลักษณ์แตกต่างกันออกไป
มอนสเตอร์เหล่านี้ได้สูญสิ้นสติปัญญา และเริ่มเข่นฆ่าผู้เข้าสู่วิถีมารคนอื่นๆที่ยังไม่กลายร่างอย่างบ้าคลั่ง
“เผ่ามารล่ะ! พวกเขากลายเป็นเผ่ามารไปแล้ว!” ตาเทพตะโกนเสียงดัง
“จริงๆหรือ? เรื่องนี้แน่ใจว่าไม่ผิดพลาดใช่ไหม?” นักพรตเทพใจสั่นสะท้าน เร่งเอ่ยถาม
“นี่คือเผ่ามารระดับต่ำ ข้าเคยได้เห็นมันมาก่อนอยู่หลายครั้ง มีหลายตนที่เคยปรากฏขึ้นในหนังสือภาพ” คู่แสงสีม่วงของตาเทพกล่าวยืนยัน
“ถ้าอย่างงั้น นี่คงจะเป็นฝีมือของเจ้าคนจากสมาคมกำปั้นเมื่อครู่ใช่ไหม?” นักรบเทพเอ่ยถามทันควัน
น้ำเสียงของเขาสั่นเครือเล็กน้อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ทว่าภายใต้สภาพการณ์ที่แสนจะวุ่นวายในปัจจุบัน อีกสองคนไม่มีใครมามัวสนใจกับน้ำเสียงที่กำลังสั่นเครือนี้
“ไม่ใช่ ข้าคอยเฝ้าดูเขาอยู่ตลอดเวลา และเขาไม่ได้ทำสิ่งใดเลยนอกจากบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ”
ตาเทพกล่าวต่อ “การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นจากภายในร่างกายของทุกคนเอง มีพลังงานบางอย่างเป็นตัวกระตุ้นมัน เหมือนกับว่าจู่ๆพลังที่ว่าก็ออกมาจากอากาศที่ว่างเปล่าอย่างกระทันหัน”
“นี่คงจะเป็นฝีมือของ ‘ต้นกำเนิด’ ชักช้าไม่ได้แล้ว พวกเราจะต้องรีบหนีทันที!” นักพรตเทพเตือนทั้งสองด้วยความตื่นตระหนก
ทว่าก็มิอาจกล่าวอะไรไปได้มากกว่านั้นอีกแล้ว
เพราะหัวของนักพรตเทพได้หายวับไป
เห็นแค่เพียงมอนสเตอร์ที่สูงใหญ่กว่า 5 เมตร ตัดศีรษะของเขาด้วยแขนที่มิแตกต่างไปจากเคียวแหลม และโยนมันลงไปเคี้ยวๆๆๆในปากใหญ่
“พี่ชาย ข้า .. ข้าไม่ได้อยากจะกินท่านเลยนะ”
มอนสเตอร์สูงใหญ่ 5 เมตรพูดกับเขาขณะที่ยังคงเคี้ยวอยู่
และบนใบหน้าของมัน … ปรากฏถึงคู่ดวงตาสีม่วงที่กำลังเฉิดฉายอยู่
ถ้าหากก่อนหน้านี้คุณได้อ่านถึงการบอกเล่าอย่างพิถีพิถัน คุณจะทราบได้ในทันทีว่ามอนสเตอร์ตรงหน้า … ก็คืออดีตตาเทพ!
มอนสเตอร์ที่กำลังเคี้ยวกินอาหาร จู่ๆทั้งตนทั้งร่างของมันก็เริ่มสั่นสะท้าน
“ไม่นะ! ข้าไม่อยากกลายเป็นมาร!” มอนสเตอร์คำราม
มันยกเคียวแหลมของตนขึ้น และฉับ! ตัดเข้าใส่ศีรษะของตนเอง
ปัง!
ร่างของมอนสเตอร์ร่วงตกลงกับพื้น
แขนขาทั้งหมดของมันแหลกสลาย กลายเป็นแอ่งเลือดที่ชุ่มไปด้วยเนื้อนุ่ม
ในชั่วพริบตาเดียว สองในสามตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มก็ตกตายลง
หลงเหลือแค่เพียงนักรบเทพที่ยังคงอยู่นิ่งอยู่อย่างเงียบๆ
–เขาเป็นเทพที่ทรงพลัง และเป็นผู้นำของเหล่าผู้เข้าสู่วิถีมารกลุ่มนี้
เขามักจะสงสัยในคำพูดของกู่ฉิงซานตลอดมา และเลือกที่จะเฝ้าดูฝูงชนอย่างเงียบๆ
จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่เคยคิดที่จะถอนการติดตั้งต้นกำเนิดเลย
ท้ายที่สุดแล้ว ตลอดทั้ง 800 คนในวิหาร มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ยังไม่ได้ถอนการติดตั้งต้นกำเนิด
มอนสเตอร์ทั้งหมดหลีกเลี่ยงเขา
นั่นเพราะเขายังคงเป็นผู้เข้าสู่วิถีมาร ยังอยู่ภายใต้การคุ้มครองจากต้นกำเนิด
นักรบเทพคุกเข่าลง ยื่นที่ไปตบเบาๆบนศพไร้หัวของนักพรตเทพ และศพของมอนสเตอร์ที่มีคู่ดวงตาสีม่วง
“น้องทั้งสองของข้า … ”
สองธารเลือด ไหลลงมาเป็นสายจากในดวงตาของเขา
“กลับกลายเป็นว่าพวกเราถูกหกลอกโดยเจ้าผู้ชายคนนั้น”
“นี่คือ ‘ต้นกำเนิด’ ของจริง มันคือระบบราชามาร แต่คนๆนั้นกลับหลอกลวงพวกเรา!”
“พวกเจ้าวางใจเถอะ ข้าจะสังหารเขาให้จงได้”
“ข้าขอให้คำมั่นสาบาน ว่าจะเอาหัวของมันมาเซ่นไหว้แก่พวกเจ้า!”
เขาปาดน้ำตาเลือด ผุดลุกขึ้น และเดินตรงออกไปยังนอกวิหาร
ขณะที่เบื้องหลังเขา มอนสเตอร์ที่รอดชีวิตมาได้ต่างพากันหยุดต่อสู้ลง
และทั้งหมดก็ติดตามนักรบเทพ เดินออกจากตัววิหารไป
…
ย้อนเวลากลับมาสักเล็กน้อย
ภายในวิหาร การทดลองเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตเป็นมารพึ่งจะเริ่มต้นขึ้น
บังเกิดเสียงร้องตะโกนอนาถา น่าสยดสยองดังขึ้นจากบนยอดเขา ตัดผ่านสายลมและหิมะ ก้องกังวานไปตลอดทั้งสารทิศ
มันสะท้อนไปตลอดทั้งเนินเขา
ในทุกทิศทาง จะเต็มไปด้วยเสียงร่ำไห้สาปแช่ง ไม่ว่าผู้ใดได้ฟังก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขนลุก
ณ ครึ่งทางของตัวภูเขาหิมะ
“พวกเราจะรออยู่ที่นี่” กู่ฉิงซานกล่าว
ม้าทมิฬหยุดฝีเท้าลง
ลอร่าลงมาจากไหล่เขา และหดตัวกลับเข้าไปในอ้อมแขนของกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานนั่งอยู่บนหลังม้า และลูบหลังเธอเบาๆ
ในสายตาของเขา หน้าต่างสีแดงเข้มของต้นกำเนิดสาดแสงสว่างขึ้นอีกครั้ง
ในที่สุด มันก็เปลี่ยนกลับคืนจากสีเทาเสียที
“ว่าไง ไม่ได้แกล้งทำเป็นตายแล้วหรอ?” กู่ฉิงซานเอ่ยอย่างช้าๆ
เชื้อไ- ไม่สิ สมควรที่จะเรียกว่า ‘ต้นกำเนิด’ แล้ว มันตอบกลับมาด้วยความโกรธ กระทั่งน้ำเสียงและการเรียกขานต่างๆก็พลันเปลี่ยนไป “ไอ้เจ้าคนขี้ขลาด โป้ปดหลอกลวง จอมทำลายแผนการ นี่เจ้าต่อต้านข้าอีกแล้วนะ! ทำไมกัน ทำไมถึงต้องทำแบบนี้?”
กู่ฉิงซานเงียบไปครู่หนึ่ง มิได้เอ่ยสิ่งใด
“ไอ้เจ้าคนบาป เจ้าหลอกลวงพวกเขา ทำให้พวกเขาทรยศระบบ! เจ้าสังหารสหายพันธมิตรที่อยู่ฝ่ายเดียวกันไปกว่า 800 คน!”
“ไม่นะ พวกมันไม่ใช่เพื่อนหรือพันธมิตรของฉันซักหน่อย” กู่ฉิงซานค้าน
“แต่พวกเขาก็เหมือนกับเจ้า ที่มีระบบคอยช่วยเหลือ เดิมทีเจ้าสามารถคอยสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเขาก็ได้ และจะกลายเป็นกองกำลังที่ทรงพลานุภาพอันยิ่งใหญ่ แต่เจ้ากลับหันหลังให้กับระบบ และวางแผนฆ่าพวกเขา!”
“ขอแก้ตัวนะ ก่อนอื่นเลยแกต่างหากที่ฆ่าพวกเขา” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างสงบ “อีกอย่าง คนเหล่านี้ฆ่าคนบริสุทธิ์ด้วยความโหดร้ายไปมากมายเพื่อไขว่คว้าความมั่งคั่งและแข็งแกร่ง ฉะนั้นฉันคิดว่าโชคชะตานี้ ที่พวกมันได้รับ คือสิ่งที่สมควรแล้ว”
ต้นกำเนิดพอได้ฟังก็ตกลงสู่ความเงียบ
กู่ฉิงซานกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “และการตายของพวกมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น สงครามระหว่างแกกับฉันมันจะยังคงดำเนินต่อไป”
“ไอ้ขี้ขลาด เจ้ามันก็แค่เผ่ามนุษย์ตัวจ้อย เป็นการดำรงอยู่ที่ต่ำตมที่สุดในตลอดทั้งโลก 900 ล้านชั้น เจ้าคิดจะประกาศสงครามกับข้าอย่างงั้นเหรอ” ต้นกำเนิดสบถด้วยความโกรธ
“ก็เออสิวะ”
