เจียงเชียนชิวรู้สึกถึงภัยคุกคามขึ้นมาชั่วขณะ
แม้จะพิชิตเส้นชีพจรจักรพรรดิมาได้ แต่เพราะไม่เคยแบ่งพลังให้ตระกูลแม้แต่น้อย มันจึงเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว!
ดังนั้นหากเขาตาย เส้นชีพจรจักรพรรดินี้ก็จะไร้เจ้าของ!
เจียงเชียนชิวมองผู้เป็นพ่อขณะกระชับง้าวมังกรครามแปดแดนร้างอีกครั้ง
เขารู้ดีอยู่แก่ใจว่าหากแบ่งพลังให้ตระกูล เส้นชีพจรจักรพรรดิก็จะตกเป็นของตระกูลเจียง!
แต่หากทำเช่นนี้ ความแข็งแกร่งของเขาจะลดลงไปมาก!
ตรงกันข้ามกับตระกูลเจียงที่มีพลังเพิ่มขึ้นมากเพราะมีเส้นชีพจรจักรพรรดิ!
เจียงเชียนชิวรู้สึกย้อนแย้งอยู่ในใจ
เส้นชีพจรจักรพรรดินี้คือความพยายามอย่างหนักที่เขาลงแรงไป!
ทั้งการระดมกำลังจากหลี่เจียงหนานไปจนถึงการออกแรงด้วยตัวเอง จึงทำให้ได้มันมาครอง เขาเป็นคนที่เสี่ยงชีวิต ส่วนตระกูลไม่ได้หยิบยื่นความช่วยเหลือแม้แต่นิดเดียว!
แม้กระทั่งในช่วงวิกฤตก็ยังต้องการจะดึงเขากลับมา!
คนเหล่านี้ต่างให้ความเคารพแก่เขา แต่ผลสุดท้ายพวกเขาเพียงหวังให้เจียงเชียนชิวแบ่งผลประโยชน์ของเส้นชีพจรจักรพรรดิให้เท่านั้น!
หลี่เจียงหนานจับจ้องสีหน้าของเจียงเชียนชิวมาได้พักใหญ่แล้ว เขาเองก็รู้นิสัยของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี
ผ่านไปหลายอึดใจ หลี่เจียงหนานจึงแสร้งเอ่ยว่า “ฝ่าบาท ไม่อย่างนั้นก็ส่งเส้นชีพจรจักรพรรดิให้ตระกูลเจียงก่อนดีกว่า หากทำแบบนี้… จะได้ไร้ข้อผิดพลาด!”
เจียงเชียนชิวพลันเดือดดาลขึ้นมาเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ไร้ข้อผิดพลาดอะไรกัน?!”
“เจ้าหมายความว่าข้ามีสิทธิ์ตายด้วยเงื้อมือของลู่หยวนและกู่จินเจาอย่างนั้นหรือ?!”
หลี่เจียงหนานส่ายหน้า “ฝ่าบาทเข้าใจผิดแล้วพ่ะย่ะค่ะ พระองค์ต้องทรงสงบสติลงก่อน”
เมื่อเขามองไกลออกไป เจียงเชียนชิวจึงเบนสายตาตาม
ไม่ไกลจากเมืองแดนมัชฌิม คนของตระกูลเจียงระดมกำลังเต็มอัตราอย่างคาดไม่ถึง!
ผู้เฒ่ามากประสบการณ์ที่เดิมเงียบมาตลอดต่างพากันโค้งคำนับทีละคนขณะเงยหน้ามองเขา
สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความปรารถนาไร้ที่สิ้นสุด!
ขอเพียงมีสมองเสียหน่อยก็พอจะเดาได้ว่าเหตุใดพวกเขาจึงมาที่นี่!
เนื่องจากทราบว่าเจียงเชียนชิวได้รับเส้นชีพจรจักรพรรดิมาแล้ว พวกเขาจึงมาที่นี่ด้วยหวังว่าอีกฝ่ายจะมอบพลังของมันให้!
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจะกลายเป็นตระกูลจักรพรรดิแห่งแดนมัชฌิม!
เจียงเชียนชิวหลุบตาขณะอารมณ์นับไม่ถ้วนกำลังเดือดพล่าน!
ทันใดนั้น เจียงเชียนชิวตวัดง้าวในมือก่อนจะชำเลืองมองไปทางลู่หยวนกับกู่จินเจา!
เหอะ… ถึงคนเหล่านี้จะเป็นตระกูลของเขา แต่อย่าคิดฉวยประโยชน์เด็ดขาด!
นี่คือสิ่งที่เขาต้องแลกมาด้วยชีวิต จะปล่อยให้คนเหล่านี้ได้มันไปโดยที่ไม่ลงแรงได้อย่างไร!
หากวันนี้เขาถึงแก่ความตายจริง ก็สู้ให้เส้นชีพจรจักรพรรดิไร้เจ้าของเสียยังดีกว่า!
พวกคนที่เคยดูถูกเขาทั้งหลาย อย่าคิดว่าจะได้มันไปเชียว!
ลู่หยวนกับกู่จินเจาผู้อยู่ไม่ไกลก็ได้ข้อตกลงแล้วเช่นกัน!
ดวงตาของทั้งสองคนมืดมนลง
พวกเขาพลันเคลื่อนไหว เมื่อหมู่เมฆสีดำปกคลุมอยู่เหนือสวรรค์ชั้นเก้า ทำให้ทั่วทั้งแดนมัชฌิมถูกตกอยู่ในความมืด!
คราวนี้หลี่เจียงหนานก็ขยับไหวก่อนจะตีตัวออกห่างจากเจียงเชียนชิว
ก่อนเจียงเชียนชิวจะทันได้พักหายใจ เขาก็สัมผัสได้ว่าอากาศตรงหน้าเริ่มสั่นไหวอย่างรวดเร็ว!
ตู้ม!
อากาศพลันพังทลาย ทันใดนั้น กระบี่หนักซึ่งกดทับพื้นที่ก็ทะลวงอากาศเข้ามา!
เจียงเชียนชิวยกง้าวมังกรครามแปดแดนร้างขึ้น ขัดขืนการโจมตีจากกระบี่เล่มนั้นโดยที่ไม่รู้ตัว!
อาวุธทั้งสองชนิดกระหน่ำโจมตีและปะทะใส่กัน ทำให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวในชั่วพริบตา
กู่จินเจาถือกระบี่ด้วยสองมือก่อนจะตวัดอย่างรวดเร็ว
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
กระบี่หนักซัดใส่ง้าวจนเกิดสะเก็ดไฟเจิดจ้า
คราวนี้เจียงเชียนชิวสัมผัสได้ถึงพลังอันแกร่งกล้าอย่างยิ่งจากกู่จินเจา!
ยามกระบี่หนักฟาดฟัน เขาพลันรู้สึกชา!
หัวใจของเจียงเชียนชิวหวาดกลัว เขาจะต้องถูกฆ่าที่นี่อย่างนั้นหรือ?!
ไม่ ไม่มีทาง!
เขาอุตส่าห์มายืนอยู่จุดนี้ได้ จะปล่อยให้โจรชั่วพวกนี้มาทำลายแผนการได้อย่างไร!
เจียงเชียนชิวระดมพลังนับไม่ถ้วนก่อนจะพุ่งสู่ท้องนภา!
ง้าวมังกรครามแปดแดนร้างในมือสั่นสะท้านรุนแรง หลังจากมังกรส่งเสียงกรีดร้องออกมา มัดกล้ามของเขาก็กระเพื่อมเป็นชั้น ก่อนชุดคลุมมังกรท่อนบนจะระเบิดออก!
“ย้าก!”
สิ้นเสียงตะโกน กำลังช่วงแขนก็เพิ่มขึ้น แล้วเขาก็ออกแรงดันกระบี่หนักกลับไปหากู่จินเจา!
กู่จินเจาหันหลังกลับก่อนจะถอยห่างจากเจียงเชียนชิวทันที!
“อยากถอยหรือ?!”
พลังของเจียงเชียนชิวคล้ายเสียการควบคุมขณะที่น้ำเสียงแหบพร่า
“กู่จินเจา ตายเพื่อข้าซะ!”
ร่างของเจียงเชียนชิวขยับวูบไหวก่อนจะฟาดง้าวในมือออกไปเพื่อหมายจะสังหารอีกฝ่าย!
กู่จินเจายกกระบี่ขึ้นเพื่อรับมือกับการโจมตีของเขา!
อีกด้านหนึ่ง ลู่หยวนประจำตำแหน่งอยู่ก่อนแล้ว ค่ายกลกฎเกณฑ์ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนถูกส่งออกไปโuเวลฺกูดoทคoม
ชิ้ง!
ทั่วทั้งเมืองหลวงแดนมัชฌิมสั่นสะท้าน จุดแสงสว่างพลันเปล่งออกมาจากใต้เท้าของลู่หยวน
นอกจากเขากับกู่จินเจาก็ไม่มีใครทราบว่าเส้นชีพจรจักรพรรดิยังสามารถกระตุ้นอีกครั้งได้
ตระกูลทั้งหลายกำลังมองลู่หยวนด้วยความไม่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แม้กระทั่งประมุขผู้มีความเข้าใจมากกว่าผู้อื่นยังมองอีกฝ่ายด้วยสายตาลึกล้ำ พยายามสืบหาเจตนาของการกระทำดังกล่าว
ท่ามกลางสายตาของฝูงชน ลู่หยวนมุ่งไปยังตำแหน่งต่อไป
หลี่เจียงหนานผู้ยืนอยู่ไกลออกไปขมวดคิ้ว แต่ครุ่นคิดสักพักก็บังเกิดความเข้าใจอันแจ่มชัดขึ้นมา
“เส้นชีพจรจักรพรรดิมีเจ้าของแล้ว แต่ยังมีความผิดปกติอื่นอีกหรือ? น่าสนใจ…”
หลี่เจียงหนานชำเลืองมองสวีชู่กับสวี่หลิวอวิ๋น พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับตระกูลฮ่วนอยู่ จึงไม่สามารถปลีกตัวออกมาได้
ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ต้อง…
“เฉิงไท่ เจ้ามัวรออะไรอยู่?!”
สิ้นเสียงของหลี่เจียงหนาน กลิ่นอายหนึ่งก็ทะยานมาที่บริเวณด้านหลัง
แทบทุกคนในแดนมัชฌิมต่างรู้จักคนที่ปรากฏตัวข้างกายเขา!
“เจ้าสำนักเฉิงหรือ?!”
แม้กระทั่งฮ่วนซิงไป๋ก็อุทานเช่นกัน!
เฉิงไท่คือเจ้าสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์!
แดนมัชฌิมเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ขนาดนี้ แต่สำนักมายาศักดิ์สิทธิ์กลับนิ่งเฉยมาตลอดราวกับไม่มีตัวตน!
นอกจากหนุ่มสาวบางส่วนที่ถูกเรียกกลับตระกูลแล้ว ศิษย์ที่เหลือต่างก็อยู่ในความสงบโดยที่ไม่ปรากฏตัวแม้แต่นิดเดียว
ทุกคนต่างคิดว่าสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์จะไม่เข้ามามีส่วนร่วมเกี่ยวกับเรื่องนี้!
ส่วนเฉิงไท่ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีส่วนร่วมเช่นกัน!
เขาก็แค่ตัวคนเดียว ต่อให้มีการเปลี่ยนจักรพรรดิในแดนมัชฌิม ก็หาใช่เรื่องใหญ่สำหรับสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์ไม่!
เหตุใดเขาต้องเข้ามาวุ่นวายด้วย?!
ยิ่งกว่านั้น เฉิงไท่ยังได้รับการเลื่อนขั้นโดยกู่จินเจา จึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลหากจะเข้ามามีส่วนในเรื่องนี้แล้วเลือกยืนอยู่ข้างนาง แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะไปยืนอยู่ข้างเจียงเชียนชิวที่เพิ่งยึดครองเส้นชีพจรจักรพรรดิมาได้และยังมีรากฐานที่ไม่มั่นคง!
