“ผมขอดูอาการคนป่วยแป๊บหนึ่งนะ นั่งรออยู่ตรงนี้” เซอร์เวย์พาเธอเดินไปนั่งลงที่โซฟาสำหรับรับแขกในห้องวีไอพีแห่งนี้
นาตาลีมองไปด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ชัดเลยว่าไม่ชอบใจ แต่พอเซอร์เวย์หันกลับมาสายตานั้นก็เปลี่ยนไป
“ตอนตื่นมาเหมือนท่านจะคันแผล”
“คันแผลเหรอ หรือว่าแผลติดเชื้อ” ชายหนุ่มก็เลยเรียกพยาบาลให้นำที่ล้างแผลเข้ามา
ขณะที่นายแพทย์เซอร์เวย์กำลังตรวจเช็คแผลที่เพิ่งจะผ่าตัดไป พยาบาลแอบมองนาตาลีแบบไม่ปลื้มเลย เพราะถ้าแค่ทำแผลไม่ต้องถึงมือคุณหมอก็ได้
“เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าเราจะมาดูใหม่” ทำแผลเสร็จเขาก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพยาบาลต่อ
“เราจะรอนะ” พอประโยคนี้ออกจากปากของนาตาลี เซอร์เวย์ไม่ได้มองหน้าคนที่พูดเลย เขาหันมองไปดูภรรยาที่นั่งอยู่ในห้องนั้นด้วย
“กลับกันได้แล้วครับ” ได้ยินเขาชวนไอยวริญก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้ามาหา
พอทั้งสองออกไปแล้วพยาบาลที่กำลังเก็บของอยู่ ก็คุยกันเหมือนอยากให้คนที่อยู่ในห้องนี้ได้ยินเรื่องที่ความรักของคุณหมอกำลังเบ่งบาน
“ฉันได้ยินจากคุณหมอว่าเขายังไม่แต่งงานไม่ใช่เหรอคะ”
“ถึงยังไม่แต่งงาน..แต่คุณหมอก็แนะนำให้รู้จักในฐานะภรรยาแล้วนี่คะ” ที่จริงพยาบาลไม่ค่อยรู้อะไรมากมาย แต่เพราะความไม่ชอบใจในตัวญาติคนไข้ก็เลยขอพูดหน่อยเถอะ
“อะไรก็เอาแน่เอานอนไม่ได้หรอกค่ะ คุณรู้จักถ่านไฟเก่าไหมคะ”
เขาออกไปแล้วเหรอ เรานี่แย่จังเลยทำไมนอนตื่นสายกว่า ..แทนที่เธอจะได้จัดเตรียมเสื้อผ้าให้
พอคิดถึงหน้าแฟนเก่าของเขาขึ้นมา..ไอยวริญก็รีบลุกขึ้นมาแต่งตัวสวยแล้วออกจากห้อง
..ชั้นล่าง..
“คุณแม่?” ประตูลิฟต์เปิดออก..ไอยวริญก็มองไปเห็นว่าแม่ของเขากำลังยืนคุยกับใครบางคนอยู่
“อ้าวหนูอาย”
“สวัสดีค่ะ” ขณะที่ไหว้แม่ของเขาแต่สายตาเธอมองไปดูผู้หญิงคนที่ท่านกำลังยืนคุยด้วย
“คนนี้หนูนาตาลี เป็นเพื่อนของตาหมอเอง” แพทย์หญิงอมรรัตน์ก็รู้แหละว่านาตาลีเคยเป็นแฟนเก่าลูกชาย แต่จะให้แนะนำว่าเป็นแฟนเก่าได้ยังไง “ส่วนคนนี้หนูอายเป็นภรรยาตาหมอ”
“นาตาลีรู้แล้วค่ะ เมื่อวานนี้เราได้เจอกันแล้ว”
“อ้าวเหรอลูก” ประโยคนี้แม่ของเขาหันมาถามเธอก็เลยต้องได้ตอบออกไปเบาๆ “แม่ว่าจะขึ้นไปชวนเราออกไปช้อปปิ้ง”
“ออกไปช้อปปิ้งเหรอคะ” คนที่ถามก็คือนาตาลีอีกนั่นแหละ novelgu.com
“ถ้างั้นก็ไปด้วยกันไหม” จะไม่ให้ชวนก็คงดูเสียมารยาท
“นาตาลีไปได้เหรอคะคุณแม่”
“ได้สิ แล้วพ่อของเราล่ะ”
“ตอนนี้คุณแม่ดูแลคุณพ่ออยู่ค่ะ”
ถ้าไอยวริญจะไม่ไปด้วยมันก็คงจะไม่งาม เดี๋ยวหาว่าคิดเล็กคิดน้อย เธอก็เลยต้องได้ติดรถไปกับท่านด้วย
“หนูอายอยากได้อะไรเลือกเลยนะลูก” พอแพทย์หญิงอมรรัตน์พูดกับลูกสะใภ้ ก็หันไปพูดกับเพื่อนสาวของลูกชายบ้าง “ถ้าหนูอยากได้อะไรก็เลือกเลยเดี๋ยวแม่จ่ายให้”
“คุณแม่ยังใจดีกับหนูเหมือนเดิมนะคะ”
ไอยวริญมองเล็กน้อยดูเหมือนว่าแต่ก่อนผู้หญิงคนนี้คงจะสนิทกับแม่ของเขาอยู่มาก แต่เธอต้องได้รีบสลัดความคิดพวกนั้นออกไป
พอเลือกซื้อของเสร็จ ท่านก็ชวนไปทานข้าว..ร้านอาหารที่ท่านเลือกอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลมากนัก
“เรย์คะทางนี้ค่ะ” นาตาลีนั่งหันหน้าออกไปหน้าร้าน เหมือนมองหาใครอยู่สักพักแล้ว แต่พอได้ยินประโยคนี้ไอยวริญก็รู้ได้ในทันทีว่าเธอมองหาใคร
“อ้าวตาหมอก็มาเหรอลูก”
“พอดีนาตาลีไลน์ไปชวนคุณหมอค่ะ”
แพทย์หญิงอมรรัตน์มองไปดูหน้าลูกสะใภ้เล็กน้อย เพราะกลัวจะไม่พอใจ ..ทีแรกคิดว่าลูกสะใภ้เป็นคนชวนสามีออกมาเสียอีก เพราะนางไม่ได้เป็นคนชวน
