ห้านาทีผ่านไปก็มีคนมาเคาะประตูอีก
“บอสเผยคะ ผู้ดูแลทุกกิจการมารวมกันแล้วค่ะ การคัดเลือกพนักงานดีเด่นใกล้จะเริ่มแล้วเหมือนกันค่ะ” เลขาซินเตือนความจำ
เผยเชียนพยักหน้า “โอเค เดี๋ยวผมไป!
ตอนนี้เดือนสิงหาคมแล้ว ได้เวลาคัดเลือกพนักงานดีเด่นที่จะจัดขึ้นปีละสองครั้ง
ปกติแล้วต้องจัดตอนต้นเดือน แต่เผยเชียนมัวแต่ยุ่งกับงานและการสอบ ตอนเจอเรื่อง IOI ไปก็แทบเอาตัวไม่รอด ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนี้ เพราะงั้นเลยเลื่อนมาจัดช่วงกลางเดือนแทน
แต่ก็ถือเป็นเรื่องดีที่จัดช้าไปสองสัปดาห์
เพราะเจอตัวนักแทงหลังเพียบเลย!
ถ้าจัดตามตารางปกติ พวกนักแทงหลังก็ลอยหน้าลอยตาไปได้อีกครึ่งเดือนกว่าเขาจะจัดการกับพวกนั้นได้
เผยเชียนลับมีดรอ รอบนี้ใครกันนะจะเป็นผู้โชคดีต้องโดนถีบหัวส่ง
ผู้ดูแลกิจการต่างๆ พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
เอาเข้าจริง ทุกคนรู้ดีว่าเถิงต๋ากำลังพัฒนาไปได้ดีมากจนทุกกิจการรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว ใครจะได้รางวัลพนักงานดีเด่นไปก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ
บางส่วนไม่อยากได้รับเลือกเป็นพนักงานดีเด่น โดยเฉพาะเหล่าผู้จัดการกิจการ
ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะพวกเขาพอใจในตำแหน่งหน้าที่ของตัวเองแล้วและไม่อยากเปลี่ยนเส้นทางอาชีพของตัวเอง อย่างจางหยวนที่ดูไม่ค่อยเต็มใจตอนได้รับเลือกเป็นพนักงานดีเด่นรอบที่แล้ว
อีกอย่างผู้จัดการกิจการก็เป็นตำแหน่งสูงสุดในทุกกิจการ ถ้ากิจการไหนประสบความสำเร็จครั้งใหญ่ ความดีความชอบก็จะตกเป็นของผู้จัดการกิจการ เว้นแต่ว่าจะมีพนักงานที่มีความสามารถโดดเด่นจริงๆ
ด้วยเหตุนี้พนักงานดีเด่นส่วนใหญ่จึงมาจากเหล่าผู้จัดการกิจการทั้งหลาย
หลายคนเต็มใจมอบตำแหน่งนี้ให้คนอื่น แต่บอสเผยไม่มีทางยอมแน่ เพราะงั้นทุกคนจึงต้องรับไว้
งบตามฝันเองก็เคยเป็นทุนก้อนโต แต่ตอนนี้ดูไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่แล้ว
แต่บอสเผยก็ไม่เคยขี้งก อย่างตอนสโมสร DGE มีเงินทุนไม่พอหลังใช้ทุนตามฝันหมด บอสเผยก็อัดทุนให้อีกก้อนใหญ่
สรุปแล้วทุกคนมองการคัดเลือกพนักงานดีเด่นเป็นเหมือนคำชมเชย ไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นแปลกใจ
เปาซวี่นั่งขรึมอยู่
คงไม่ใช่ฉันอีกแล้วใช่มั้ย
ถึงจะรู้สึกเครียดและกังวลขึ้นมาตามสัญชาตญาณ แต่เปาซวี่ก็คิดว่าไม่มีเหตุผลอะไรที่ตัวเองจะได้รับเลือกอีก!
เขาย้อนนึกถึง ‘ประสบการณ์ความซวย’ จากการคัดเลือกพนักงานดีเด่นที่ผ่านๆ มา
ตอนที่หวงซื่อปั๋วได้รับเลือก เปาซวี่รับผิดชอบงานค้นคว้าและพัฒนาเกมฐานทัพกลางทะเล เขาเองก็พยายามทำงานอย่างเต็มที่จึงได้ที่สองไป ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
ตอนลู่หมิงเหลียงได้รับเลือก ถึงเปาซวี่จะพยายามทำตัวไม่เด่น แต่ระหว่างการพัฒนาเกมนักออกแบบเกม เขาเป็นคนแก้บั๊กเกมและปรับปรุงคุณภาพเกมที่เคยปล่อยไปก่อนหน้า จึงได้ที่สองไปอีก
หลังจากนั้นเปาซวี่ก็หลบหน้าหลบตาผู้คนยิ่งกว่าเดิม เขาส่งเอกสารทุกอย่างผ่านหลี่หย่าต๋า ซึ่งก็ทำให้ หลี่หย่าต๋าได้ตำแหน่งพนักงานดีเด่นอันดับสองไปแทน
แต่บอสเผยคิดว่าให้ผู้หญิงไปเที่ยวคนเดียวนั้นอันตรายเกินไป เลยมอบหมายให้เปาซวี่ไปเป็นเพื่อน!
เพราะงั้นเปาซวี่จึงโดนเล่นไปอีกรอบ
หลังกลับจากทริปเที่ยว เขาก็เริ่มหายไปจากบทบาทหัวเรือพร้อมหลี่หย่าต๋า นอกจากให้คำแนะนำง่ายๆ เป็นบางครั้งแล้ว เขาก็ไม่สนสี่แปดอะไรอีกและพยายามทำให้ตัวเองไม่มีตัวตนที่สุด!
ยิ่งไปกว่านั้น หกเดือนที่ผ่านมา ฝ่ายเกมเถิงต๋าไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร
เกมดิ้นรนยังไม่ได้โปรโมตและออกวางจำหน่าย เมื่อเทียบกับกิจการอื่นๆ แล้ว ฝ่ายเกมเถิงต๋านั้นทำผลงานได้ไม่ดีเลย!
เป็นไปไม่ได้เลยที่หูเสี่ยนปินจะได้รับเลือกเป็นพนักงานดีเด่น หมิ่งจิ้งเชาเองก็ไม่น่าได้เหมือนกัน เพราะรับผิดชอบแค่การอัปเดตและปรับปรุงเกม GOG
กิจการอื่นๆ ทำผลงานได้โดดเด่นมาก
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 3.0 ของเสี่ยวเผิงประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
โมหยูเดลิเวอรี่ของรุ่ยยู่เฉินพลิกกลับมาทำกำไรได้ แถมยังได้ออกทีวีด้วย
หยูผิงอันทำแอปชีวิตเถิงต๋าที่ผนวกกิจการมากมายไว้ในที่เดียว
มือถือ OTTO ของฉางโหย่วก็มียอดขาดถล่มทลาย
หนังของเฟยหวงสตูดิโอทำรายได้จากการขายตั๋วได้มหาศาล แถมยังคว้ารางวัลกลับมาได้
นี่แค่ผลงานบางส่วนจากกิจการต่างๆ!
กิจการอื่นๆ ต่างก็ทำผลงานได้ดีกว่าฝ่ายเกมเถิงต๋า
ถ้าผู้จัดการกิจการพวกนี้ไม่มีโอกาสได้รางวัล ฉันที่เป็นบุคคลไร้ตัวตนก็ไม่มีโอกาสเหมือนกัน!
คิดได้แบบนั้น เปาซวี่ก็รู้สึกว่ายังไงตัวเองก็รอด
ระหว่างที่เปาซวี่กำลังสงบใจลง การโหวตก็เริ่มต้นขึ้น
กราฟแท่งปรากฏขึ้นบนจอใหญ่ ทุกคนหยิบมือถือขึ้นมาเข้า TPDb ผ่านแอปชีวิตเถิงต๋าเพื่อโหวต
เปาซวี่จ้องชื่อตัวเองอย่างเป็นกังวล สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ
เขาพบว่ามีคนโหวตให้เขาสามสิบกว่าคน!
เปาซวี่จำได้ชัดเจนว่ารอบก่อนเขาได้คะแนนโหวตยี่สิบกว่าคะแนน เขาอยากตามหาตัวคนโหวตมาตลอดเพื่อพูดคุยปรับทัศนคติกันสักหน่อย
แต่โชคร้ายที่เป็นการโหวตแบบไม่เปิดเผยตัวตน
ผลกลายเป็นว่า ผ่านไปครึ่งปี เจ้าคนพวกนี้ก็ยังโหวตให้เขาเหมือนเดิม แถมจำนวนยังเพิ่มขึ้นอีก!
เปาซวี่สงสัยว่าไอ้พวกนี้น่าจะโหวตให้เขาเพราะไม่รู้จะโหวตใคร ไม่งั้นก็อาจอยากให้เขาได้รางวัลติดต่อกัน
เขาเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าควรจะยัดเงินโปรแกรมเมอร์เว็บ TPDb ให้ช่วยตามหาตัวคนที่โหวตให้เขาดีมั้ย
แต่พอเห็นคะแนนโหวตของคนอื่นๆ พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เปาซวี่ก็โล่งใจ
ตอนใกล้สิ้นสุดการโหวต กราฟแท่งเลื่อนขึ้นลงไปมาก่อนจะหยุดนิ่ง
พนักงานดีเด่น: หม่าหยาง
พนักงานดีเด่นอันดับสอง: หวงซื่อปั๋ว
พนักงานดีเด่นอันดับสาม: รุ่ยยู่เฉิน
ทุกคนปรบมือและร้องเชียร์เมื่อเห็นรายชื่อ
เปาซวี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วร่วมปรบมือแสดงความยินดีโuเวลกูดoทคอม
ทุกคนคิดว่าผู้ที่ได้รับเลือกนั้นล้วนเหมาะกับตำแหน่ง!
หม่าหยางได้รางวัลพนักงานดีเด่นเพราะเงินลงทุนกับบริษัท Finger Games ยี่สิบล้านหยวนงอกงามกลายเป็นห้าร้อยล้านหยวน เพิ่มขึ้นจากเดิมกว่ายี่สิบเท่า เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่ยกรางวัลพนักงานดีเด่นให้เขา
หวงซื่อปั๋วได้อันดับสองเพราะวันพรุ่งนี้ที่สดใสประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ทั้งในและนอกประเทศ รวมถึงแพลตฟอร์มออนไลน์ด้วย แถมยังชนะรางวัลที่ Cannes สร้างชื่อเสียงและเงินให้บริษัทเป็นกอบเป็นกำ
รุ่ยยู่เฉินได้อันดับสามเพราะได้รับคำชมจากรายการทีวีและทุกคนตระหนักถึงความสามารถในการทำงานของเขา
คิดดูสิ โมหยูเดลิเวอรี่ขาดทุนมาเป็นปี!
ปีนี้รุ่ยยู่เฉินก็ยังไม่ยอมแพ้และในที่สุดก็พลิกกลับมาทำกำไรได้ ต้องจิตใจแน่วแน่ขนาดไหนกัน!
แน่นอนว่าผลงานของกิจการอื่นๆ ก็ดีเหมือนกัน แต่สามกิจการนี้โดดเด่นที่สุด
เผยเชียนมองรายชื่อแล้วนึกถึงสิ่งที่คนพวกนี้เคยทำ เขาคิดว่ากำจัดแค่ที่หนึ่งนั้นไม่น่าจะพอ
มัดรวมทั้งสามหน่อแล้วถีบหัวส่งพร้อมกันเลยได้มั้ย
ฉันไม่อยากเห็นหน้าไอ้พวกนี้แม้แต่คนเดียว!
หม่าหยางจ้องจออย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง “ผมเป็นพนักงานดีเด่นเหรอ ผมเนี่ยนะ ใช่ผมจริงๆ เหรอ”
ทุกคนปรบมือแสดงความยินดี “ใช่ครับบอสหม่า บอสแหละครับ!”
หม่าหยางรับถ้วยรางวัลจากเผยเชียนน้ำตาปริ่ม “พี่เชียน! ผมไม่ทำให้พี่ผิดหวังเลยใช่มั้ย ตอนเริ่มเปิดกิจการแล้วพี่มาชวนผม ไม่ชวนคนอื่นๆ ในห้อง ผมก็รู้เลยว่าพี่มองคนไม่เหมือนคนอื่น!
“อันดับแรก ผมขอขอบคุณ…”
เผยเชียนรีบพูดขัดเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดไปในทิศทางที่ต้องการ “อะแฮ่มๆ เรื่องขอบคุณไว้ทีหลัง บอกทุกคนหน่อยว่านายจะเอางบตามฝันไปทำอะไร”
หม่าหยางคิดอยู่สักพัก “พี่เชียน ผมตั้งใจจะทำตามอุดมคติของพี่และจะเอาเงินนี้ไปลงเว่ยป๋อเพื่อทำให้ฝันของคนอื่นๆ เป็นจริง!”
เผยเชียนตาเป็นประกายขึ้นมา
หืม ไอเดียไม่เลวเลยนี่ไอ้หม่า!
ถ้าไม่ได้จัดการคัดเลือกพนักงานดีเด่น เผยเชียนก็แทบจะลืมไปแล้วว่าไอ้หม่าเป็นมือขวาของตัวเอง
เขาละเลยไอ้หม่ามาสักพักเพราะเรื่องการลงทุนในบริษัท Finger Games แม้ไอ้หม่าจะไม่รู้ตัวเลยก็ตาม
แต่ผลงานของไอ้หม่าก็ค่อยๆ เรียกความเชื่อใจที่เผยเชียนมีให้อีกฝ่ายกลับมาอีกครั้ง
เผยเชียนเคยคิดอยู่ช่วงหนึ่งว่าจะไว้ใจให้ไอ้หม่าเป็นมือขวาได้จริงมั้ย
ถ้าจะบอกว่าไว้ใจได้ ไอ้หมอนี่ก็ทำเงินให้เขาได้ห้าร้อยล้านหยวนจากบริษัท Finger Games
แต่ถ้าจะบอกว่าไว้ใจไม่ได้ อีกฝ่ายก็เป็นถึงหม่าหยาง ถ้าไปบอกคนอื่นว่าหมอนี่เป็นคนที่พึ่งพาได้ ก็คงไม่มีใครเชื่อ!
อีกอย่างพอมาคิดดูดีๆ จะว่าเขาไม่มีส่วนรับผิดชอบเรื่องเงินที่ได้มาห้าร้อยล้านหยวนเลยก็ไม่ใช่
เขาเป็นคนบอกให้ไอ้หม่าลงทุนในอะไรก็ได้ที่ชอบ แม้จะรู้ว่าไอ้หม่ามีงานอดิเรกแค่ไม่กี่อย่าง
คำพูดที่ออกจากปากเขาทำให้ได้กำไรมายี่สิบล้านเหรียญสหรัฐ
บางทีเผยเชียนก็คิดว่าไอ้หม่าอาจจะทำพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจ ถ้าจะเสียมือขวาไปด้วยเหตุผลนี้จะดีจริงๆ เหรอ
เขาคิดไม่ตกสุดๆ
งั้นก็ดูไปก่อนแล้วกัน ถ้าเครื่องทะเลาะอัตโนมัติขาดทุนได้สำเร็จและไอ้หม่าผลาญทุนตามฝันจนหมดได้ ฉันก็จะให้โอกาสไอ้หม่าอีกครั้ง
เผยเชียนเชื่อว่าทุกคนตั้งใจแทงหลังเขากันหมด แต่ไอ้หม่าไม่น่าจะตั้งใจ
ไม่ใช่เพราะนิสัย แต่หลักๆ มาจาก IQ
ข้อเท็จจริงพิสูจน์แล้วว่านิสัยนั้นเชื่อไม่ได้ แต่ IQ เชื่อถือได้
คิวถัดไปคือหวงซื่อปั๋ว
ถ้าเคยได้รับตำแหน่งพนักงานดีเด่นไปแล้วก็จะรับตำแหน่งไม่ได้อีก เพราะงั้นจึงรับทุนตามฝันได้แค่ครั้งเดียว
กฎนี้มีไว้เพื่อกระจายโอกาสให้คนอื่นๆ เผยเชียนกลัวว่าจะมีคนเก่งกาจขนาดที่ไปจับอุตสาหกรรมไหนก็ประสบความสำเร็จหมด ถ้าให้งบคนจำพวกนี้ซ้ำๆ ก็ไม่มีความหมายอะไร
แต่รางวัลพนักงานดีเด่นอันดับสองรับรางวัลได้ไม่จำกัด อย่างกรณีเปาซวี่
เพราะงั้นถึงหวงซื่อปั๋วจะเคยได้รับตำแหน่งพนักงานดีเด่นมาก่อน แต่ก็ไม่กระทบอะไรกับรางวัลทริปเที่ยว
แววตาของหวงซื่อปั๋วเต็มไปด้วยความท้อแท้ “บอสเผยครับ ช่วงนี้เฟยหวงสตูดิโองานยุ่งมาก ผมเองก็เพิ่งกลับมาทำงานหลังช็อกบำบัดอยู่นาน…”
เผยเชียนรู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรจึงยิ้มพลางยกมือปราม “ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว กฎก็คือกฎ”
คิดจะหนีจากการหยุดพักร้อนแบบได้เงินเดือนเต็มเรอะ ฝันไปเถอะ!
แบบนั้นเปาซวี่ก็เคืองแย่สิ
แถมฉันก็รู้แล้วด้วยว่าพวกแกเฟยหวงสตูดิโอแอบทำอะไรกันอยู่!
ฉันเตรียมแผนจัดการพวกแกไว้แล้ว ถ้าคลิปโปรโมตเผยแพร่ช้ากว่าเดิมหน่อยย่อมถือเป็นเรื่องดีสำหรับฉัน!
เพราะงั้นก็ขอโทษด้วยนะ แต่แกไม่มีทางเลือกอื่น
