วันศุกร์ที่ 22 กรกฎาคม
นักกีฬาสโมสรอีสปอร์ต H4 เหยียบแผ่นดินจิงโจวเป็นครั้งแรก
ผู้จัดการซูกับหัวหน้าทีมอีกสองคนนำทีม IOI กับ GOG จากสโมสร H4 มาร่วมงานแข่งที่จิงโจวช่วงสุดสัปดาห์นี้
ตารางการแข่งขันเรียบง่ายมาก รอบชิงชนะเลิศเป็นการแข่งแบบ ‘Best of 5’ ส่วนรอบอื่นๆ แข่งแบบ ‘Best of 3’ ทีมที่ลงแข่งมีทั้งหมดแปดทีมซึ่งจะห้ำหั่นกันในรูปแบบแพ้คัดออก การแข่งมีทั้งหมดเจ็ดรอบ กินเวลาสองวัน เสาร์กับอาทิตย์
ถึงตารางจะค่อนข้างกระชั้นแต่ก็สมเหตุสมผล เพราะถ้าจัดติดๆ กันก็จะรักษากระแสการแข่งไว้ได้ ทำให้คนดูไม่ต้องคอยนาน
สิ่งที่ทำให้ผู้กำกับซูรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่บ้ามากๆ คืองานแข่งของ GOG กับ IOI นั้นจัดเวลาเดียว คือวันเสาร์กับอาทิตย์!
พวกเขาตั้งใจจัดชนกันเพื่อให้ผู้ชมเลือกดูงานใดงานหนึ่งเหรอ
อีกอย่างทั้งสองก็เป็นเกมของเถิงต๋า ทำไมต้องพยายามแย่งกระแสความสนใจกันด้วย หรือเกิดการแข่งขันกันภายในขึ้นมา
ถ้าจัดตารางแยกกันสุดสัปดาห์ละเกมจะไม่ดีกว่าเหรอ
ผู้จัดการซูงงมาก แต่ที่ทุกคนไม่รู้คือตอนนี้มีการแข่งขันกันภายในระหว่าง GOG กับ IOI เกิดขึ้นจริงๆ
ที่จัดตารางการแข่งแบบนี้มีเหตุผลซ่อนอยู่
เวลามีการแข่งขัน ผู้จัดต้องติดต่อทีมแข่ง เตรียมสถานที่ วางกำหนดการ และอื่นๆ ผู้จัดทั้งสองฝั่งต้องใช้เวลาเตรียมการเท่าๆ กัน
งานแข่งของใครจัดขึ้นก่อนก็จะได้รับความสนใจมากกว่า!
ถ้าผู้เล่น GOG รู้ว่าสุดสัปดาห์นี้จะมีงานแข่ง IOI และสัปดาห์หน้าเป็นงานแข่งของ GOG พวกเขาก็จะมาดูงานแข่งของ IOI ตอนสุดสัปดาห์เพื่อสังเกตสถานการณ์
ผู้เล่น IOI เองก็คงไม่ต่างกัน
แต่พอผ่านไปอีกสัปดาห์ตอนงานแข่ง GOG เริ่ม ผู้เล่นฝั่ง IOI ก็อาจไม่เข้ามาดู
งานแข่งที่จัดขึ้นก่อนย่อมได้รับความสนใจมากกว่า คล้ายกับบริษัทมือถือที่แย่งกันปล่อยรุ่นใหม่ออกมา
ด้วยเหตุนี้ฝ่ายเกมเถิงต๋ากับฉางหยางเกมส์จึงไม่ยอมให้อีกฝ่ายได้เปรียบ และพยายามจัดงานแข่งของตัวเองให้ได้ก่อน
แต่ทั้งสองฝั่งก็ไม่สามารถร่นระยะเวลาการเตรียมการได้ และงานแข่งเองก็ต้องจัดช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์เพื่อที่จะดึงคนให้ได้เยอะๆ เนื่องจากไม่มีฝั่งไหนอยากถูกแซงหน้า ทั้งสองเลยทุ่มเทเต็มที่พยายามจัดการทุกอย่างให้เร็วกว่าอีกฝ่ายและใช้เวลาเตรียมการให้สั้นที่สุด สุดท้ายงานแข่งของทั้งสองฝั่งก็จัดขึ้นช่วงสุดสัปดาห์เดียวกัน
พอกำหนดวันไปแล้วก็สายเกินกว่าจะแก้ไขอะไร พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเดินหน้าต่อ!
ถ้าวัดจากฐานผู้เล่น เกม GOG ย่อมเป็นผู้ชนะอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ IOI ก็ทุ่มทุนโปรโมตก้อนโตด้วยเหมือนกัน นอกจากเชิญสโมสรชั้นนำในประเทศมาแล้ว พวกเขายังเชิญสโมสรจากต่างประเทศมาร่วมงานแข่งด้วย ตอนนี้พวกเขาจึงสามารถใช้ชื่อ ‘งานแข่งขันระดับนานาชาติ’ ได้
ซึ่งก็เรียกความสนใจจากใครหลายคนได้ทีเดียว เพราะศึกประชันฝีมือกับทีมจากต่างประเทศมักสนุกและน่าตื่นเต้นมากที่สุด
เนื่องจากทั้งสองเกมโหมโปรโมตเพื่อสร้างกระแสให้กับงานแข่งของตัวเอง IOI จะฟื้นคืนจากความตายได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับงานแข่งนี้
ถ้า GOG ยังเหนือชั้นกว่าเหมือนเดิม IOI ก็จะโปรโมตตัวเองได้ยากขึ้นในอนาคต
“ผู้จัดการซู พวกผมไปโรงแรมกันก่อนนะครับ มาพยายามเต็มที่เพื่อคว้าถ้วยกลับไปกัน ชัยชนะต้องเป็นของเราแน่!” พูดจบ หัวหน้าทีมก็ขึ้นแท็กซี่ไปพร้อมสมาชิกทีม
สถานที่จัดการแข่งขันตั้งอยู่คนละจุดในจิงโจว ซึ่งค่อนข้างห่างกันทีเดียว ชัดเจนว่าเพื่อกันไม่ให้ผู้ชมเข้าร่วมทั้งสองงาน ต้องเลือกดูงานใดงานหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้สโมสร H4 จึงจองโรงแรมสองแห่ง เพื่อให้เดินทางไปสถานที่แข่งได้สะดวก แน่นอนว่าทางผู้จัดนั้นออกค่าที่พักและอาหารการกินให้ทั้งหมด
ผู้จัดการซูเตรียมเรียกแท็กซี่กลับโรงแรม
ตอนนั้นเองหัวหน้าทีมผังลิ่งก็พูดขึ้น “ผู้จัดการซูครับ ยังเช้าอยู่เลย พวกผมยังไม่อยากไปโรงแรม เราแวะไปสโมสร DGE เพื่อซ้อมมือกับหวงวั่ง เจียงฮ่วน และคนอื่นๆ ดีมั้ยครับ”
ผู้จัดการซูเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า “จริงด้วย! จะได้ใช้โอกาสนี้ดูผลลัพธ์จากการฝึกของเรา”
ตั้งแต่สโมสร DGE กลับจากเซี่ยงไฮ้ สโมสร H4 ก็โหมฝึกกันอย่างหนักหน่วง และดูบันทึกการแข่งที่อัดไว้ตอนเจอกับสโมสร DGE วนซ้ำไปมา รวมถึงแข่งซ้อมมือกับสโมสรอื่นๆ ออนไลน์ด้วย
ฝีมือของพวกเขาพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว!
สองทีมจากสโมสร DGE เอาชนะ H4 ได้แม้จะมีสมาชิกสี่ถึงหกคนด้วยหลายเหตุผล เช่น ฝีมือส่วนตัวสุดแข็งแกร่ง การเล่นกันเป็นทีม และกลยุทธ์การเล่นที่เหนือความคาดหมาย
นอกจากนั้นยังมีจุดที่สำคัญมากๆ อีกจุดหนึ่งคือ ความเข้าใจในตัวเกม
ตอนนี้ควรทำอะไร ตำแหน่งของแต่ละคนคืออะไร ควรดึงกลยุทธ์อะไรมาใช้… ทุกคนในสโมสร H4 ได้อะไรมามากมายจากการสังเกตสิ่งเหล่านี้
หลังจากได้เรียนรู้จากสิ่งที่สังเกตมา สโมสร H4 ก็ใช้กลยุทธ์เดียวกันนี้ในการแข่งกับสโมสรอื่นๆ และผลลัพธ์ก็ออกมายอดเยี่ยมทีเดียว
เพราะงั้นความมั่นใจของพวกเขาจึงพุ่งปรี๊ด รู้สึกคันไม้คันมืออยากสู้กับสโมสร DGE อีกรอบเพื่อดูว่าฝีมือตัวเองพัฒนาขึ้นไปขนาดไหนแล้ว
ผู้จัดการซูส่งข้อความหาจางหยวน ซึ่งอีกฝ่ายก็ตอบตกลงอย่างยินดีพร้อมกับส่งที่อยู่ให้
ทีม GOG ของสโมสร H4 มุ่งหน้าไปยังหมิงหยุนวิลล่าทันที
“เดี๋ยวได้เวลาก็ไปแข่งซ้อมมือที่ร้านอินเทอร์เน็ตสักร้านก็ได้เนอะ”
“ฉันได้ยินมาว่าในจิงโจวมีแฟรนไชส์ร้านอินเทอร์เน็ตดังชื่อร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เห็นว่าคอมพ์สเป็กดี บรรยากาศก็ดี ไม่รู้ว่าไปแข่งซ้อมมือที่นั่นจะได้มั้ย”
“สเป็กดีเหรอ จะดีขนาดไหนกันเชียว”
“ไม่รู้สิ ฉันว่าในออนไลน์ก็พูดเว่อร์กันเกินไป น่าจะดีกว่าร้านที่เราไปกันบ่อยๆ แต่ก็ไม่น่าจะดีเว่อร์อะไรขนาดนั้น เดี๋ยวไปถึงร้านก็รู้เอง…”
ทีม H4 มีสมาชิกทั้งหมดหกคนจึงต้องโบกแท็กซี่สองคัน ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ไปถึงหมิงหยุนวิลล่า
เนื่องจากระหว่างทางไม่มีอะไรทำ พวกเขาเลยได้แต่ชมวิวทิศทัศน์นอกหน้าต่างไปพลางๆ
ที่สัมผัสได้มากที่สุดคือ ที่นี่แตกต่างจากเซี่ยงไฮ้มาก!
เพราะยังไงจิงโจวก็เป็นเมืองอันดับสองที่ไม่ได้มีตึกสูงระฟ้าเกลื่อนตาเหมือนในเซี่ยงไฮ้ ไม่ได้มีตึกรูปทรงแปลกตาอย่างหอไข่มุกตะวันออก มองไปรอบๆ เห็นแต่ตึกสูงตามปกติ ไม่มีอะไรพิเศษ
ทิวทัศน์ที่เห็นทำให้พวกเขารู้สึกว่าตัวเองวาสนาดี เอาเข้าจริงก็แอบรู้สึกเหนือกว่าอยู่หน่อยๆ
ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะพวกเขาได้ยินมาตลอดว่าจิงโจวเป็นเมืองที่สะดวกสบายต่อการอยู่อาศัย มีทั้งร้านอินเทอร์เน็ต บริการเดลิเวอรี่ แถมพัสดุยังส่งตรงถึงหน้าบ้าน บางคนถึงขึ้นบอกว่าความเป็นอยู่ในจิงโจวนั้นดีกว่าปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ หรือแม้แต่กว่างโจวอีก ทำให้สโมสร H4 รู้สึกขุ่นเคืองใจเล็กน้อย
แต่จากที่เห็นตอนนี้ แค่เรื่องตึกรามบ้านช่อง เซี่ยงไฮ้ก็เหนือกว่าจิงโจวแล้ว
แท็กซี่สองคันขับมาจอดที่หมิงหยุนวิลล่าต่อกัน พอพวกเขาเห็นความใหญ่โตของวิลล่า ใบหน้าก็ฉาบไปด้วยแววความอิจฉา
ดูหรูหรากว่าวิลล่าแถบชานเมืองเซี่ยงไฮ้ที่พวกเขาอยู่อีก!
แต่ทุกคนก็นึกขึ้นได้ว่าที่ดินที่นี่ราคาถูกกว่า ถ้าเอาเงินสร้างวิลล่าหนึ่งหลังในเซี่ยงไฮ้มาสร้างวิลล่าที่นี่ก็จะได้สองหลัง พวกเขาจึงรู้สึกเหนือกว่าอีกครั้ง
ผังลิ่ง หัวหน้าทีม H4 สำรวจวิลล่าตรงหน้าแล้วพบว่าตัวเองรู้สึกอยากเอาชนะอย่างอธิบายไม่ถูกตั้งแต่เหยียบแผ่นดินจิงโจว
พอรู้ตัวก็รู้สึกแปลกใจขึ้นมา
แต่พอมาคิดดูอีกทีก็ไม่แปลกที่จะรู้สึกแบบนั้นโuเวลกูดoทคoม
เพราะทีมสโมสร H4 โดนสโมสร DGE ถล่มยับ ไม่แปลกที่พวกเขาจะรู้สึกคับแค้นใจ!
ทุกคนเป็นนักแข่งมากความสามารถ หลังผ่านการฝึกอย่างเข้มงวดถึงได้เข้าร่วมสโมสร H4
สโมสร H4 เป็นหนึ่งในสโมสรที่ก่อตั้งมานานที่สุดในประเทศ เด็กติดเกมหลายคนใฝ่ฝันอยากเข้าร่วมและพัฒนาตัวเองขึ้นไปเป็นโปรเพลเยอร์
ผังลิ่งกับคนอื่นๆ ภูมิใจมากที่ได้เข้าร่วมทีม GOG ของสโมสร H4
แต่สโมสร DGE ก็ย่ำยีศักดิ์ศรีของพวกเขาอย่างไม่มีชิ้นดีทั้งในแง่ตัวบุคคลและในแง่ทีม
โดนกระทำขนาดนี้จะให้สโมสร H4 ยอมได้ยังไง
พวกเขารู้สึกเหมือนเป็นผู้ฝึกตนที่ฝึกวิชากันอย่างเข้มข้นตั้งแต่อายุยังน้อยเพื่อเข้าสำนักชื่อเสียงเลื่องลือ แต่กลับมีสำนักเล็กๆ บุกเข้ามากระทืบเละเทะถึงในสำนัก
แน่นอนว่าเจอแบบนี้เข้าไปสภาพจิตใจย่อมปั่นป่วนเป็นธรรมดา!
เพราะงั้นทุกคนในสโมสร H4 จึงเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง และคอยเปรียบเทียบกับคนอื่นโดยไม่รู้ตัว
เมื่อคิดได้แบบนั้น ผังลิ่งก็รีบตั้งสติทันใดและเตือนตัวเองไม่ให้มีอคติ
ในฐานะนักกีฬาอีสปอร์ตมืออาชีพ การควบคุมอารมณ์คือบทเรียนที่สำคัญที่สุด
ผังลิ่งสูดหายใจลึกและบอกตัวเองว่าไม่ให้คิดเยอะเกินไป ก่อนจะหันไปเพ่งสมาธิกับการแข่งซ้อมมือกับสโมสร DGE
จางหยวนเดินเข้าไปต้อนรับ
“ผู้จัดการซู! เชิญเลยครับ เชิญเลย”
จางหยวนดูกระตือรือร้นมาก เพราะสโมสร DGE ต้องสร้างความสัมพันธ์อันดีกับสโมสรอีสปอร์ตอื่นๆ ในจีน การพยายามสานสัมพันธ์จึงเป็นสิ่งที่ควรทำ
“สถานที่ซ้อมของเราเรียบง่ายมากครับ เชิญนั่งกันตามสบายเลย เดี๋ยวก็ใกล้จะถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว ผมเลยสั่งเดลิเวอรี่มาเผื่อทุกคนเรียบร้อย หลังกินกันเสร็จ พวกเราไปแข่งซ้อมมือกันที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูต่อ”
ผู้จัดการซูพยักหน้า “โอเคครับ เอาตามแผนของเจ้าภาพเลย คุณจางจัดการตามเหมาะสมได้เลยครับ”
สมาชิกทีม H4 เดินดูรอบๆ ด้วยความสนใจ วิลล่าหลังนี้มีสวนที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ชัดเจนว่าต้องจ้างมืออาชีพมาดูแลโดยเฉพาะ
พอเข้าไปในห้องฝึกซ้อม ทุกคนก็หยุดคุยกันทันที
ผังลิ่งไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกในใจตอนนี้ยังไง
นี่เหรอที่บอกว่า สถานที่ซ้อมของเราเรียบง่ายมาก!
วิลล่าหลังนี้เคยเป็นของบอสหลี่ หลังซื้อมาพวกเขาก็ไม่ได้รีโนเวตอะไรใหม่ ไม่ได้เติมการตกแต่งหรูหราอะไรเพิ่มเติม
แต่สภาพเดิมของวิลล่าก็หรูหราอยู่แล้ว!
จางหยวนตั้งใจซื้อเฟอร์นิเจอร์ คอมพิวเตอร์ และข้าวของต่างๆ ภายในเพื่อให้ออกมาดูจริงจังและเข้ากันดี ไม่เหมือนเป็นบ้านรับรองธรรมดาๆ
ผังลิ่งเปรียบเทียบสถานที่ฝึกของ H4 แล้วพบว่าต่างกันลิบลับ!
วิลล่าของสโมสร H4 นั้นเช่าเอา จึงมีเฟอร์นิเจอร์กับข้าวของของเจ้าของบ้าน ซึ่งเอาไปทิ้งไม่ได้ ต้องหาทางเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์
ด้านในจึงตกแต่งจัดวางแบบตามบุญตามกรรม
วิลล่าที่พวกเขาเช่ามีเฟอร์นิเจอร์ของเจ้าของบ้านและเฟอร์นิเจอร์ที่ซื้อใหม่ ซึ่งสไตล์แตกต่างกันสุดๆ แถมไม่ได้ดูดีด้วย เรื่องที่หลับนอนยิ่งไม่ต้องพูดถึง บางคนต้องนอนเตียงสองชั้น บางคนนอนคนเดียวบนเตียงคู่ สมาชิกบางคนต้องซื้อตู้เสื้อผ้าง่ายๆ มาเองเพราะในห้องไม่มีให้
แต่ดูวิลล่า DGE สิ แตกต่างจากวิลล่าของพวกเขาราวฟ้ากับเหว!
เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่าง ตั้งแต่โต๊ะคอมพิวเตอร์ ตู้เสื้อผ้า โซฟาสำหรับพักผ่อน เตียงสำหรับสมาชิกสโมสร และอื่นๆ นั้นเห็นได้ชัดว่าซื้อพร้อมกันหมด ทุกอย่างเลยเป็นสไตล์เดียวกันและเข้ากันกับวิลล่าได้อย่างลงตัว
ถึงในห้องฝึกซ้อมจะมีโต๊ะคอมพิวเตอร์นับสิบตัว แต่ก็ไม่ได้รู้สึกคับแคบเลย ทุกอย่างดูอยู่ถูกที่ถูกทางไปหมด
เครื่องคอมพิวเตอร์ทุกตัวมีไฟ RGB สุดเท่ส่องกะพริบ ทำให้ดูเหมือนเป็นเทคโนโลยีแห่งอนาคต ดูล้ำหน้ากว่าคอมพิวเตอร์ของสโมสร H4 อย่างน้อยสิบปี
สรุปแล้วสภาพแวดล้อมของที่นี่ไม่ต่างจากแบบที่เห็นในหนังสักนิด ดูเหมือนจงใจสร้างขึ้นมา ไม่มีจุดไหนที่ดูทำส่งๆ เพื่อแก้ขัดไปก่อน!
ผังลิ่งอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าที่นี่เรียกว่า ‘เรียบง่าย’ แล้วสถานที่ฝึกซ้อมของ H4 จะเรียกว่าอะไร
สลัมเหรอ หรือที่ทิ้งขยะดี
ผู้จัดการซูรู้สึกแย่ยิ่งกว่า สำหรับเขาแล้ว ที่แห่งนี้ดูเหมือนเป็นสถานที่ที่อุทิศเพื่อกระทืบซ้ำคนล้ม
ตอนสโมสร DGE แวะมาที่สโมสร H4 พวกเขาแนะนำรอบๆ สโมสรอย่างภาคภูมิใจ
ยิ่งคิดย้อนกลับไปว่าตัวเองคุยโวไว้ขนาดไหน ก็ยิ่งรู้สึกกระดากใจขึ้นมาจนอดสงสัยไม่ได้ว่าพวกจางหยวนทนฟังเขาโม้แบบนั้นได้ยังไง…
