หนึ่งชั่วโมงต่อมา
แฟนคลับอาจารย์เฉียวคนสุดท้ายเดินหน้าซีดออกจากโปรเจ็กต์ย่อยของบ้านฝันสยอง
เขาหันไปมองโซนพักผ่อนอีกครั้ง
สีหน้าของคุณหร่วนยังดูสดใส เขาหัวร่อต่อกระซิกบอกว่าอยากเข้าไปเล่นอีกรอบ
คนอื่นๆ นั่งหมดอาลัยตายอยากอยู่บนที่นั่ง บางคนเหม่อมองด้านบน บางคนสายตาว่างเปล่าราวกับวิญญาณหลุดลอยออกจากร่างไปแล้ว
ด้านเฉียวเหลียง… เขากำลังยัดช็อกโกแลตเข้าปากแม้จะหน้าซีดเป็นไก่ต้ม
แฟนคลับที่นั่งข้างๆ ก็หน้าซีดไม่ต่างกัน เขายกมือห้ามเฉียวเหลียงอย่างอ่อนแรง “อาจารย์เฉียว หยุดกินได้แล้ว ยัดห่าไปมากกว่านี้เดี๋ยวเป็นเบาหวานตาย…”
เฉียวเหลียงฟังหูซ้ายทะลุหูขวา ไม่มีแรงที่จะพูดอะไร
ทุกคนเห็นแฟนคลับคนสุดท้ายเดินโซซัดโซเซออกมา
พอเห็นสภาพของกันและกันแล้ว ไม่ว่าจะโง่ขนาดไหน ทุกคนก็ยืนยันเรื่องหนึ่งได้
พวกเขาโดนแกงหม้อใหญ่!
ชัดเจนว่าสาเหตุที่กองทัพแฟนคลับอาจารย์เฉียวโดนส่งไปตายเรียบ เป็นเพราะมีหนอนบ่อนไส้หลอกให้ทุกคนเดินเข้าไปกลางดงศัตรู!
คุณหร่วนยังมีหน้ามาบอกว่าตัวเองเป็นคนขี้กลัวอีก กลัวมากเลยมั้ง!
นอกจากแหกปากร้องตอนอยู่ข้างในแล้วก็ไม่เห็นจะกลัวอะไรเลย!
ทุกคนได้ยินหร่วนกวางเจี่ยนร้องลั่นตลอดการเล่นแต่ก็ทำภารกิจสำเร็จลุล่วง จึงคิดว่าคงไม่น่าจะน่ากลัวอะไร
พวกเขายิ่งเชื่อตามนั้นขึ้นไปอีกพอเห็นเฉียวเหลียงเข้าไปแล้วไม่ร้องอะไรสักแอะ
แต่ทั้งหมดก็เป็นภาพลวงหลอกตา!
ที่เฉียวเหลียงไม่ร้องไม่ได้เป็นเพราะไม่กลัว จริงๆ เขานอนกลัวตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ในอ่างอาบน้ำโดยไม่ส่งเสียงอะไร พอถึงฉากใต้เตียง สองขาก็อ่อนปวกเปียกจนออกมาเองไม่ได้ ต้องให้พนักงานเข้าไปช่วยออกมา
หลังออกมาได้ สมองเขาก็ว่างเปล่า ตัวโอนเอนไปมา เอาแต่ยัดช็อกโกแลตเข้าปากไม่หยุด
หร่วนกวางเจี่ยนรู้สึกแปลกใจขึ้นมานิดหน่อย “อ้าว ไม่มีใครผ่านภารกิจเลยเหรอครับ งั้นก็ไม่มีใครเล่นโปรเจ็กต์ต่อไปได้สิ”
ทุกคน “…”
ไว้หน้ากันบ้างเซ่!
เฉียวเหลียงโกรธจัดจนแทบจะเป็นลม
บอสเผยทนเป็นเพื่อนกับคนแบบนี้ไหวด้วยเหรอ
ใจกว้างเกินไปแล้ว!
หร่วนกวางเจี่ยนในตอนนี้เป็นเหมือนคนที่สอบได้ร้อยคะแนนเต็มแต่ดันพูดว่า ‘ข้อสอบรอบนี้ง่ายมาก ทำไมทุกคนสอบตกกันหมดเลยล่ะ’
แถมเขายังพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจสุดๆ ทำให้ทุกคนยิ่งเคืองหนักขึ้นไปอีก!
แน่นอนว่าที่เฉียวเหลียงเดือดจัดแบบนี้ก็มีเหตุผลอื่นประกอบด้วยเหมือนกัน
เขาสงสัยว่าทำไมระหว่างพวกเขาถึงได้มีช่องว่างที่ใหญ่ขนาดนี้
ทำไมไอ้เจ้านี่ที่กรีดร้องตลอดทางถึงเล่นผ่านได้ ส่วนฉันกลัวจัดจนเดินต่อไม่ไหว ต้องให้พนักงานไปลากตัวออกมา
แต่เฉียวเหลียงก็นึกอะไรขึ้นได้หลังหันไปมองไอ้ ‘นักเรียนอวดดี’ หร่วนกวางเจี่ยนที่น่ารำคาญใจ
แกอาจจะไม่กลัวบ้านฝันสยอง แต่ถ้าเจอสุดขีดสยองเข้าจะเป็นไง
ในแผ่นพับระบุเอาไว้ว่าบ้านฝันสยองมีความน่ากลัวในระดับ ‘ปานกลาง’ แต่ก็น่ากลัวได้ถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าเป็นสุดขีดสยองที่จั่วหัวเอาไว้ว่า ‘ห้ามไป’ จะน่ากลัวขนาดไหน
หลังจากเล่นเกมของบอสเผยมามากมายหลายเกม เฉียวเหลียงก็มั่นใจเรื่องหนึ่งมาก นั่นก็คือ บอสเผยมักจะพูดอย่างแต่หมายความอีกอย่าง แต่เขาเชื่อสุดใจว่าเกมนี้ต้องยากและน่ากลัวมากอย่างที่บอสเผยบอก!
พวกเขาไม่ควรดื้อดึง ไม่งั้นต้องมาเสียใจทีหลังแน่
เฉียวเหลียงเปลี่ยนท่าทีหลังคิดได้แบบนั้น “คุณหร่วนสุดยอดไปเลย! คนแบบคุณหาตัวจับยากมาก! ได้สิทธิ์เข้าเล่นสุดขีดสยองขนาดนี้ก็คงจะแวะไปลองเล่นใช่มั้ยครับ”
หร่วนกวางเจี่ยนลังเลนิดหน่อย “แต่ไม่มีใครได้สิทธิ์เลย แสดงว่าก็ไม่มีใครไปกับผมได้สิครับ
“งั้นเดี๋ยวผมรอที่นี่แหละ พวกคุณเข้าไปลองใหม่อีกรอบ ถ้าได้สิทธิ์แล้ว เราค่อยไปเล่นด้วยกัน…”
เฉียวเหลียงรีบโบกมือ “ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร! จริงๆ นะครับ!
“วันนี้ผมรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วผมก็อยู่จิงโจวอีกหลายวัน เดี๋ยวค่อยมาใหม่วันหลังก็ได้ครับ
“ที่สำคัญเลยคือ พี่หร่วนไม่อยากลองเล่นสุดขีดสยองให้ผ่านเป็นคนแรกเหรอครับ”
หร่วนกวางเจี่ยนยังลังเล “แต่ถ้าไปคนเดียวก็น่าจะน่ากลัวมากเลยนะครับ…”
เฉียวเหลียง “…”
คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอ!
ปากอาจบอกว่ากลัวแล้วกรีดร้องลั่น แต่กลับจำได้ทุกขั้นตอนแล้วเล่นผ่านอย่างสวยงาม แถมออกมาหน้าก็ยังดูมีชีวิตชีวาเหมือนเดิม
เฉียวเหลียงหัวเราะ “ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอกครับ ผมเชื่อว่าพี่ทำได้! ไปเถอะครับ พวกผมเป็นกำลังใจให้!”
หร่วนกวางเจี่ยนตื้นตันใจสุดๆ “โอเคครับ ถ้าคุณเฉียวเชื่อมั่นในตัวผมขนาดนี้ ผมก็จะเอาชีวิตเป็นเดิมพันแล้วเข้าไปลองดูสักตั้ง!”
ทุกคนออกจากบ้านฝันสยอง เดินทะลุวงกตทองคำ แล้วมุ่งหน้าไปยังสุดขีดสยอง
พอเดินออกมาข้างนอกแล้วได้อาบแสงอาทิตย์ มือและเท้าที่เย็นเฉียบของเฉียวเหลียงก็อุ่นขึ้นมา
ขณะเดียวกัน สมองอันว่างเปล่าก็เริ่มนึกทบทวนประสบการณ์ที่ผ่านมาได้
เฉียวเหลียงตระหนักว่าเขาไม่ได้อ่อนแอเกินเหตุ แต่บ้านฝันสยองต่างหากที่น่ากลัวเกินไป!
บ้านผีสิงที่อื่นนั้นมักจะมืดและมีเสียงแปลกๆ ดังขึ้น กับมีอะไรโผล่มาหลอกให้ตกใจเป็นครั้งคราว หลักๆ จะใช้ความกลัวแบบฉับพลันที่ไม่รู้แหล่งที่มา
แต่บ้านฝันสยองนั้นแตกต่างกันแบบหนังคนละม้วน เพราะที่นี่ใช้กลยุทธ์เล่นกับจิตใจโดยตรง!
ทัศนวิสัยในฉากไม่ได้แย่ ทุกอย่างที่ต้องทำมีการอธิบายไว้ล่วงหน้าหมดแล้ว เพราะงั้นจึงสามารถเดาได้ว่าจะเกิดอะไรบ้าง
แต่ก็ไม่ได้ช่วยลดความน่ากลัวลงเลยสักนิด!
ถ้าจะให้เปรียบเทียบแบบไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ บ้านผีสิงก็เหมือนการดูหนังสยองขวัญ การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของศีรษะมนุษย์พร้อมเลือดสาดกระเซ็นจะสร้างภาพสุดสยอง และทำให้ตื่นตกใจในขณะนั้น แต่ความกลัวก็จะค่อยๆ หายไปหลังดูจบ
ส่วนบ้านฝันสยองนั้นเหมือนการโดนไล่ออกจากบ้านหลังดูหนังผีจบ แล้วโดนบังคับให้เดินไปยังสถานที่แปลกประหลาดภายใต้แสงจันทร์และไฟสลัวๆ ริมทาง
ไม่มีอะไรน่ากลัวโผล่พรวดออกมา ไม่มีผี มีแค่ความเงียบ แต่คุณจะคอยหันหลังกลับไปดูตลอดเพื่อยืนยันว่าไม่มีเงาปริศนาตามหลังมา ยิ่งหันไปดูมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไหวหวั่นมากขึ้นจนอยากออกวิ่ง แต่ก็ไม่กล้า ทำได้แค่ทรุดตัวลงจากความกดดันทางจิตใจที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยความที่เป็นคนชอบวิเคราะห์ เฉียวเหลียงที่สงบใจลงได้ก็เริ่มวิเคราะห์ดู
ขณะเดียวกัน เขาก็มั่นใจเรื่องหนึ่งมากยิ่งขึ้น
หร่วนกวางเจี่ยนนั้นไม่ใช้คนปกติ!
ถ้าสามารถทนสถานที่น่ากลัวแบบนั้นพร้อมกับจำขั้นตอนทุกอย่างในการเคลียร์เกมได้ ก็แสดงว่าไอ้คนคนนี้มีอะไรไม่ปกติ!
พวกเขามาถึงหน้าทางเข้าสุดขีดสยอง หร่วนกวางเจี่ยนตีหน้าขรึมขึ้นมาอีกครั้ง
“คุณเฉียว ผมจะเข้าไปแล้วนะ!”
เฉียวเหลียงไม่ยอมโดนหลอกและทำทีเป็นให้กำลังใจ “โอเคครับ สู้ๆ นะ พวกเราเป็นกำลังใจให้ครับ!”
พอหร่วนกวางเจี่ยนแสดงบัตรผ่านแล้วเดินเข้าไปในทางเข้าที่มืดมิด ใบหน้ายับยู่ยี่ของทุกคนก็กลับสู่ปกติ
เฉียวเหลียงบ่นอุบ “กล้าดียังไงมาย่ำยีพวกเรา! ปากเก่งไปเถอะคุณหร่วน! ดูซิว่าจะอยู่ในนั้นได้นานแค่ไหน”
เหล่าแฟนคลับหันมองกันด้วยสีหน้าแตกต่างกันออกไป
“อย่าประเมินเขาต่ำไป ถึงจะร้องลั่นตลอดเกมแต่เขาก็ทนจนผ่านมาได้… รอบนี้น่าจะทนได้อย่างน้อยสิบนาที”
“ไม่หรอก! ในแผ่นพับ ที่นี่จั่วหัวว่า ‘อย่าไป’ แสดงว่าน่ากลัวกว่าโปรเจ็กต์เมื่อกี้ เขาไม่มีทางออกมาได้อย่างปลอดภัยหรอก แบบนั้นก็จะดูถูกบอสเผยเกินไป”
“มาพนันกันดีกว่า คนแพ้เลี้ยงข้าวทั้งกลุ่ม!”
เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วระหว่างรออยู่ด้านนอก
เฉียวเหลียงเริ่มวิเคราะห์ “บ้านผีสิงขนาดใหญ่ส่วนมากในปัจจุบันใช้เวลาเล่นเกินครึ่งชั่วโมง ถ้าน้อยกว่านั้นก็ไม่คุ้มค่าเข้าเล่น
“ที่นี่ใหญ่มาก น่าจะใช้เวลาเล่นสักครึ่งชั่วโมง
“ถ้างั้นมาพนันกันดีกว่าว่าเขาจะทนอยู่ในนั้นได้นานเท่าไหร่
“ไม่ถึงยี่สิบนาทีหรือเกินยี่สิบนาที รวมเคลียร์เกมด้วย!”
เหล่าแฟนคลับคิดหนักเพื่อเลี่ยงการเลี้ยงข้าวเย็นทุกคน nᴏᴠᴇʟɢu.cᴏm
“ฉันเชื่อมั่นในบอสเผย สุดขีดสยองของบอสเผยต้องน่ากลัวมากๆ เพราะงั้นขอพนันว่าไม่ถึงยี่สิบนาที!”
“ฉันก็คิดว่าไม่น่าจะทนได้ถึงยี่สิบนาที”
แฟนส่วนใหญ่เลือกพนันข้างไม่ถึงยี่สิบนาที จากนั้นก็หันไปมองเฉียวเหลียงเพื่อรอฟังการคาดเดาของเขา
เฉียวเหลียงเงียบไปครู่ใหญ่ “ฉันก็ต้องเชื่อบอสเผยอยู่แล้วเหมือนกัน ฉันมั่นใจว่าสุดขีดสยองต้องน่ากลัวสุดๆ แน่ แต่ฉันว่าหร่วนกวางเจี่ยนไม่ใช่คนที่เอาสามัญสำนึกทั่วไปมาวัดได้
“ก่อนหน้านี้ทุกคนประเมินเขาต่ำไป ทำให้เราได้บทเรียนครั้งใหญ่และเล่นบ้านฝันสยองไม่ผ่าน
“รอบนี้ฉันว่าเขาน่าจะทนได้เกินยี่สิบนาที และอาจจะเล่นผ่านด้วย!”
ทุกคนมองมือถือที่กดจับเวลาไว้ระหว่างรอหร่วนกวางเจี่ยนออกมา
สิบนาทีผ่านไป
สิบห้านาทีผ่านไป
ยิ่งเวลาผ่านไป เฉียวเหลียงก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้น เขาหันไปมองคนอื่นๆ ราวกับทุกคนเป็นตั๋วอาหารฟรี
ผ่านไปสิบห้านาทีแล้ว แสดงว่าหร่วนกวางเจี่ยนเริ่มปรับตัวเข้ากับระดับความน่ากลัวข้างในได้แล้ว
แบบนี้ก็ทนเล่นต่อไปจนครบยี่สิบนาทีได้ง่ายๆ สิ
เขาหันไปมอง ‘ตั๋วอาหารฟรี’ ที่เริ่มมีสีหน้ากังวลขึ้นเรื่อยๆ ริมฝีปากของเขากระตุกยิ้ม รอคอยเวลาประกาศชัยชนะเมื่อผ่านไปครบยี่สิบนาที
แต่พวก ‘ตั๋วอาหารฟรี’ ก็ร้องตะโกนขึ้นมาเมื่อเวลาผ่านไปได้สิบเจ็ดนาที “ออกมาแล้ว เขาออกมาแล้ว!
“ยังไม่ถึงยี่สิบนาทีเลย!”
“อาจารย์เฉียวเลี้ยง!”
?
เฉียวเหลียงเงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่เชื่อหูตัวเองแล้วพบว่าหร่วนกวางเจี่ยนเดินออกมาอย่างสบายๆ ด้วยหน้าตาแจ่มใส
เพิ่งผ่านไปแค่สิบเจ็ดนาทีจริงๆ ด้วย!
เฉียวเหลียงรีบตะโกนบอกเมื่อเห็นพวก ‘ตั๋วอาหารฟรี’ เริ่มไชโยโห่ร้องกัน “อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน!
“ฉันพนันว่าทนได้เกินยี่สิบนาทีและเคลียร์เกมได้ เพราะงั้นถ้าเขาเคลียร์เกมได้ก็เท่ากับว่าฉันชนะ!”
เหล่าแฟนๆ ตกใจไปตามๆ กัน
“เชี่ยไรเนี่ย อาจารย์เฉียวโกงไปเปล่า! บิดคำเอานี่หว่า!”
“ไม่ได้ๆ นี่นับว่าไม่ถึงยี่สิบนาที”
เฉียวเหลียงยิ้ม “ยี่สิบนาทีที่ว่าประมาณจากเวลาที่ใช้ในการเคลียร์เกมที่ต้องเล่นสามสิบนาที สรุปง่ายๆ คือพวกนายพนันว่าเขาเล่นไม่ผ่าน ส่วนฉันพนันว่าเขาเล่นผ่าน!
“ชัดเจนว่าเขาเล่นผ่านได้อย่างรวดเร็ว ถือว่าฉันชนะพนัน!”
เหล่าแฟนคลับพูดอะไรไม่ออก
เฉียวเหลียงดูภูมิใจในตัวเองมาก ไม่ว่าจะเป็นคนหรือปัญหาอะไร เขาก็คิดว่าตัวเองวิเคราะห์ได้ขาดอยู่เสมอ!
หร่วนกวางเจี่ยนไม่ใช่คนที่เอาสามัญสำนึกทั่วไปมาวัดได้ ดูสิว่ายังเดินเหินได้ปกติ สีหน้าก็ดูมีชีวิตชีวา ไม่เห็นเหมือนตื่นกลัวอะไรมาเลย ชัดเจนเลยว่าเคลียร์เกมได้อย่างรวดเร็ว!
‘ตั๋วอาหารฟรี’ พวกนี้คิดจะงัดข้อกับฉันเหรอ คิดตื้นเกินไปแล้ว!
‘ตั๋วอาหารฟรี’ คนหนึ่งรีบทัก “คุณหร่วน! คุณเล่นผ่านจริงๆ เหรอครับ”
เฉียวเหลียงเหยียดยิ้มในใจ ยังจะดื้อด้านกันอีก! ยอมรับความพ่ายแพ้กันไม่ได้เลยรึไง!
เห็นสีหน้าท่าทางหร่วนกวางเจี่ยนแล้วยังแคลงใจอะไรกันอยู่อีก
แต่หร่วนกวางเจี่ยนกลับยกยิ้ม “เปล่าครับ ผมผ่านไปได้แค่ครึ่งเดียว”
เฉียวเหลียง “???”
เหล่าแฟนคลับดีใจกันยกใหญ่ขณะที่อาจารย์เฉียวงงเป็นไก่ตาแตก
“ทะ ทำไมล่ะครับ” เฉียวเหลียงไม่สามารถยอมรับความจริงได้
หร่วนกวางเจี่ยนยิ้ม “อ๋อ ผมตั้งใจจะเล่นให้ผ่านนั่นแหละ แต่โปรเจ็กต์นี้บันทึกความคืบหน้าที่เล่นไว้ได้! รอบหน้ามาใหม่ก็เล่นจากจุดที่เล่นค้างไว้ได้เลย!
“โปรเจ็กต์สนุกขนาดนี้ ผมทำใจเล่นรวดเดียวจบไม่ได้ ก็เลยอยากเก็บส่วนที่น่าจะตื่นเต้นที่สุดไว้เล่นรอบหน้า”
เฉียวเหลียง “???”
เก็บไว้ทีหลังทำบ้าอะไรวะนั่น!
แกทนกินอาหารอร่อยรวดเดียวหมดไม่ได้เลยอยากห่อกลับไปกินทีหลังงี้เหรอ
ฉันต้องชมที่แกรู้จักประหยัดอดออมมั้ยเนี่ย
เฉียวเหลียงวิเคราะห์ได้ถูกต้อง แต่ดันตอบผิด
แฟนคลับพวกนั้นเดาผิดหมด แต่ดันตอบถูกเฉย!
บ้านผีสิงเชี่ยอะไรให้บันทึกความคืบหน้าไว้ได้ แม่งต้องเป็นบ้านผีสิงที่ห่วยแตกมากแน่!
เฉียวเหลียงไม่รู้จะแค้นใจบอสเผยหรือหร่วนกวางเจี่ยนดี
เขารู้แค่ว่าวันนี้ต้องกระเป๋าฉีกแน่นอน…
