📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 534

บทที่ 534 - ซื้อตึก เก็บขยะ
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

วันที่ 31 พฤษภาคม

ตอนที่เสี่ยวซุนโทรมาเผยเชียนกำลังนั่งอยู่ในร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง

“บอสเผยครับ ผมเจอตึกแบบที่บอสบอกแล้ว บอสอยากแวะไปดูตอนไหนครับ”

เผยเชียนคิดดูสักพัก “บ่ายสอง ไปรับคุณเหลียงที่โรงแรมแล้วแวะมารับผมที่ร้านอินเทอร์เน็ตแล้วค่อยออกไปพร้อมกัน

“ส่งรายละเอียดสองย่านนั้นมาให้ผมด้วย ขอผมอ่านดูสักหน่อย”

ผ่านมาแล้วหนึ่งเดือนตั้งแต่เผยเชียนย้ายบ้านใหม่

ตลอดเดือนที่ผ่านมา เผยเชียนพอใจกับโมเดลบ้านจอมเฉื่อยมาก นอกจากจะกันไม่ให้คนมาเช่าได้แล้ว ยังมอบสภาพแวดล้อมการอยู่อาศัยที่ดีเยี่ยมให้ด้วย

จนถึงตอนนี้เผยเชียนเป็นคนเดียวที่อาศัยอยู่ในห้องชุดบ้านจอมเฉื่อย ไม่มีผู้เช่าอื่นเลย

ส่วนหนึ่งเพราะไม่ได้โฆษณาเท่าไหร่ อีกส่วนก็เพราะแพงและมีกฎระเบียบเยอะ คนส่วนน้อยที่บังเอิญมาเจอก็ไม่สนใจ

สรุปแล้วทุกอย่างกำลังไปได้สวย!

เพราะงั้นเผยเชียนเลยคิดว่าน่าจะไปต่อได้

เขาต้องผลาญเงินที่หนังทำได้ไปให้หมด ซึ่งการซื้อตึกจะช่วยผลาญเงินได้อย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ดูจากสิบเปอร์เซ็นต์ของราคาสินทรัพย์คงที่ที่จะนับรวมเข้าไปในเงินทุนระบบ เผยเชียนจะมีวงเงินซื้อตึกในรอบบัญชีนี้ประมาณหกสิบถึงเจ็ดสิบล้าน ตอนนี้เขาใช้ไปแล้วสามสิบล้าน เหลือให้ใช้อีกสี่สิบล้าน

รอบนี้เผยเชียนวางแผนว่าจะซื้อเพิ่มอีกสองตึก โดยจะใช้เงินประมาณสามสิบห้าล้านส่วนเงินที่เหลือเป็นงบรีโนเวต ถ้าไม่พอก็ค่อยเพิ่ม

อะไรที่เคยประสบความสำเร็จก็ต้องทำต่อ เช่น ตึกที่จะซื้อต้องมีจุดบกพร่องมาตั้งแต่แรก

ตึกที่รูปทรงประหลาดๆ จะได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ

อาคารรูปทรงทั่วไปที่หันหน้าไปทางทิศเหนือหรือใต้ปล่อยเช่าได้ง่ายๆ ขอแค่รีโนเวตให้สวย แต่อาคารรูปทรงแปลกๆ มักจะให้ภาพลักษณ์การใช้ชีวิตที่ไม่สะดวกสบาย พื้นที่ใช้สอยสูญเปล่า มีอัตราความคุ้มค่าต่อราคาต่ำ

ถ้าห้องชุดแบบนั้นตั้งค่าเช่าแพงหน่อยก็ไม่มีใครอยากเช่าแน่นอน

อะไรที่ทำแล้วประสบความสำเร็จ เผยเชียนก็จะทำต่อ อย่างการห้ามไม่ให้ผู้เช่าย้ายเฟอร์นิเจอร์เข้าห้อง จัดให้มีนิติบุคคลกับพนักงานทำความสะอาดเพื่อเพิ่มค่าเช่า และใช้ดีไซน์แบบมินิมอล

นอกจากนั้นเผยเชียนจะแก้ข้อด้อยในดีไซน์เก่าด้วย

รอบก่อนเผยเชียนซื้อตึกที่ปรับปรุงมาอย่างสวยงามเพราะอยากรีบย้ายและอยากรู้ว่าห้องชุดบ้านจอมเฉื่อยจะขาดทุนรึเปล่า

เพราะงั้นเลยหมดเงินไปแค่กับการตกแต่งภายในเพิ่มเติมเล็กน้อย โดยเพิ่มทีวีจอยักษ์ เฟอร์นิเจอร์คุณภาพสูง เครื่องใช้ไฟฟ้าอัจฉริยะ กระจกปรับแสงอัจฉริยะ และอื่นๆ

รอบนี้เผยเชียนจะซื้อตึกที่โทรมหน่อยเพื่อที่จะได้ปรับปรุงเยอะๆ ทำให้ผลาญเงินเพิ่มได้อีก

เพราะยังไงเขาก็เป็นผู้พักอาศัยเพียงคนเดียว ไม่น่าจะปล่อยเช่าได้ ถึงจะเสียเวลาก่อสร้างเพิ่มขึ้นก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร สภาพการพักอาศัยก็น่าจะแย่ลงกว่าเดิมด้วย

ไม่ว่าจะซื้อตึกตกแต่งอย่างดีราคาแพงหรือตึกเก่าราคาถูกที่ไม่มีคนต้องการแล้วค่อยเอาเงินที่เหลือมาจ่ายค่ารีโนเวต ยังไงก็ต้องเสียเงินเท่ากัน

รอบนี้เผยเชียนจะซื้อสองตึก ในเมื่อเขายัดไข่ทั้งหมดลงตะกร้าเดียวไม่ได้ ก็เลยขอให้เสี่ยวซุนมองหาตึกสองตึกที่มีสไตล์แตกต่างจากคอมมูนิตี้สู่กวง

หนึ่งคืออาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยที่มีจำนวนครัวเรือนน้อย

อีกแห่งเป็นอาคารเก่าแก่ในเขตเมืองที่ห่างไกลซึ่งแทบไม่มีผู้คนอาศัยอยู่ตลอดทั้งปี

สรุปแล้วหลักการคือทำยังไงก็ได้ให้ได้ขยะมา 

ตอนนี้อสังหาริมทรัพย์ส่วนใหญ่สามารถหาได้บนช่องทางออนไลน์ ซึ่งก็มีพวกนายหน้ามากมายรอขูดรีดเงินจากกระเป๋าลูกค้าอยู่ เพราะงั้นการตามหาตึกแบบที่เผยเชียนต้องการจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร หลังจากได้ภารกิจนี้มา เสี่ยวซุนก็ค้นทั่วจิงโจวอยู่สองวันและเจอตึกที่ต้องการ

ตอนต้นเดือนเสี่ยวซุนรับหน้าที่เป็นสารถีให้เหลียงชิงฟาน แต่ช่วงนี้เหลียงชิงฟานพบว่าไปท่องจิงโจวด้วยตัวเองนั้นรู้สึกดีกว่า เสี่ยวซุนเลยไม่ได้ตามอีกฝ่ายอีก ซึ่งก็พอดีกับที่เผยเชียนสั่งให้เขาไปหาตึก

จนถึงตอนนี้เหลียงชิงฟานไปเที่ยวเล่นทั่วจิงโจวได้เกือบเดือนแล้ว เผยเชียนคิดว่าถึงเวลาหางานให้เขาทำซะที

หลังกินมื้อเที่ยง พนักงานก็เข้ามาเก็บจานชามแล้วยกกาแฟมาเสิร์ฟ

เผยเชียนยกกาแฟขึ้นจิบก่อนจะโทรหาเหลียงชิงฟาน

หลังจากดังอยู่หลายตู๊ด เหลียงชิงฟานก็รับสาย “ครับ บอสเผย”

เสียงของเขาดูขึ้นจมูกเหมือนเพิ่งตื่น

เผยเชียนอดดีใจขึ้นมาไม่ได้

หลังจากเที่ยวเล่นอยู่เป็นเดือน อีกฝ่ายน่าจะเริ่มปล่อยตัวปล่อยใจ ไม่งั้นคงไม่หลับจนถึงเที่ยงวันหรอก

งีบเหรอ ก็ไม่น่าจะมางีบตอนสิบเอ็ดโมงนะ

เยี่ยม ฉันชอบคนที่เที่ยวเล่นอย่างเต็มที่แล้วนอนจนเต็มอิ่มตอนว่างงาน ไม่คิดเรื่องงานเลยสักนิด!

เผยเชียนไม่ถามอะไรเพราะกลัวว่าเหลียงชิงฟานจะเข้าใจผิดคิดว่าบอสเผยส่งเสริมให้กลับไปทำงาน

“ผมคิดว่าจะพัฒนาโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อยไปสู่ขั้นที่สอง คุณเป็นไงบ้าง พร้อมเริ่มงานรึยัง”

เหลียงชิงฟาน “พร้อมครับ!”

เผยเชียนพอใจมาก “ดีเลย รีบลุกแล้วกินข้าวที่โรงแรมให้เรียบร้อย เดี๋ยวเสี่ยวซุนไปรับมาดูอาคารใหม่กับผม”

วางสายเสร็จ เผยเชียนก็ดูข้อมูลสองตึกที่เสี่ยวซุนเลือกมา จากนั้นก็ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมในอินเทอร์เน็ต

หนึ่งในนั้นคืออาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยสวนซุ่นตง ตั้งอยู่ใจกลางเมือง เดินทางไปมาสะดวก แถมยังเพิ่งสร้างใหม่ไม่นาน แค่เพราะเป็นอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยที่เพิ่งพัฒนาขึ้นใหม่เลยยังขายไม่ค่อยออก

อีกที่คืออาคารหมายเลข 9 ในคอมมูนิตี้ปินหู สร้างขึ้นเมื่อค.ศ.2001 ตั้งอยู่ชานเมืองจิงโจว สิ่งหนึ่งที่น่าพูดถึงคือมีสวนสาธารณะที่มีทะเลสาบคนขุดขนาดกลางซึ่งสามารถมองเห็นได้จากบนอาคาร แต่ถ้ามองในมุมที่อยู่อาศัย อาคารนี้แปลกพอๆ กับตึกรุ่งอรุณของคอมมูนิตี้สู่กวง

ค่าเช่าของทั้งสองที่ถูกกว่าอาคารพักอาศัยหรูๆ ในส่วนอื่นๆ ของเมืองมาก เห็นได้ชัดว่าไม่เป็นที่นิยม

ส่วนเหตุผลที่ไม่เป็นที่นิยมนั้นก็แตกต่างกันไป

เผยเชียนพอใจมาก เสี่ยวซุนนี่ไว้วางใจได้จริงๆ!

บ่ายสอง เผยเชียนกับเหลียงชิงฟานมาถึงอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยสวนซุ่นตง

นายหน้าดูกระตือรือร้นมาก แต่เผยเชียนก็บอกให้อีกฝ่ายรออยู่ตรงทางเข้าอย่างสุภาพ

ฉันมีสถาปนิกมืออาชีพมาด้วย ทำไมต้องมาฟังคำขี้โม้ของแก

อาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยนี้มีสิบเอ็ดชั้น ไม่รวมชั้นแรกที่มีไว้เพื่อการพาณิชย์ แต่ละชั้นมีลิฟต์สองตัวกับห้องชุดเจ็ดห้อง สูง 5.5 เมตร กว้าง 38.5 ตารางเมตร ราคาตารางเมตรละเจ็ดพันหยวน ตกห้องละ 270,000 หยวน ซึ่งก็เท่ากับ 20 ล้านหยวนถ้าซื้อทั้งตึก

เหลียงชิงฟานรู้ว่าเป็นอาคารแบบไหนทันทีที่เห็น “บอสเผยอยากซื้ออาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยเหรอครับ”

เผยเชียนพยักหน้า “ใช่”

เหลียงชิงฟานไม่ได้พูดอะไรต่อ ในเมื่อบอสเผยมั่นใจแล้วว่าจะซื้ออาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัย บอสก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าอาคารแบบนี้มีข้อเสียอะไรบ้าง

แน่นอนว่าเผยเชียนรู้ข้อเสียดี แต่นั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาอยากซื้ออาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัย

เมื่อเทียบกับอาคารที่อยู่อาศัยทั่วไปแล้ว เขาสามารถเป็นเจ้าของอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยได้ในระยะเวลาที่สั้นกว่า ต้องจ่ายค่าสาธารณูปโภค ค่าไฟฟ้า ค่าบริหารจัดการอสังหาริมทรัพย์ และค่าต่างๆ ตามมาตรฐานการพาณิชย์ ซึ่งหมายความว่าค่าใช้จ่ายในการอยู่อาศัยจะสูงขึ้น โดยรวมแล้วความหนาแน่นในการพักอาศัยค่อนข้างสูงทีเดียว ห้องชุดก็เล็กและไม่ได้หันไปทิศเหนือหรือใต้ สภาพความเป็นอยู่อยู่ในเกณฑ์ต่ำ

เผยเชียนคิดว่า ถึงอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่จะถูกกว่าอาคารที่อยู่อาศัย 30-40% แต่ก็มีศักยภาพในการตอบโจทย์ต่ำ ค่าใช้จ่ายในการอยู่อาศัยสูง และเป็นเจ้าของได้ในระยะที่สั้นกว่า

แถมเขาต้องควักเงินเพิ่มเพื่อรีโนเวตอาคาร โอกาสขาดทุนก็จะสูงขึ้นอีก

ส่วนทำไมเขาถึงอยากซื้ออาคารใหม่…

จริงอยู่ที่มีอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยที่เก่ากว่านี้ แต่โมเดลบ้านจอมเฉื่อยต้องจ้างนิติบุคคลกับพนักงานทำความสะอาด ซึ่งการจะทำแบบนั้นได้ต้องซื้อเหมาทั้งอาคาร ถ้าเป็นอาคารเก่าๆ ก็มีความเสี่ยงที่จะซื้อเหมาอาคารไม่ได้เพราะผู้พักอาศัยบางรายอาจไม่ยอมย้ายออก เว้นแต่ว่าจะเป็นอาคารที่ไม่มีใครอาศัยมานานและเจ้าของอยากขายมากๆ

เพราะงั้นการซื้ออาคารใหม่จึงตัดปัญหาเรื่องนี้ไปได้ ถึงจะมีห้องชุดขายออกไปบ้างแล้ว แต่เผยเชียนก็ซื้อกลับมาด้วยราคาที่สูงขึ้นหน่อยได้

เผยเชียนมองไปรอบๆ ห้องชุดเป็นทรงสี่เหลี่ยมเหมือนห้องชุดทั่วไป ชั้นล่างมีห้องนั่งเล่น ห้องกินข้าว และห้องครัว ไม่มีแก๊สให้ ต้องใช้เตาอบ เตาไฟฟ้า หรือไมโครเวฟ

เผยเชียนพยักหน้าเงียบๆ อืม น่าพอใจเลยทีเดียว

ชั้นบนค่อนข้างเรียบง่ายมาก เพราะเป็นแค่ห้องนอน

เผยเชียนมองไปรอบๆ แล้วพบว่าสภาพความเป็นอยู่ไม่ได้แย่นัก แต่ก็ค่อนข้างเล็กทีเดียว หมายความว่าถ้ารีโนเวตด้วยสไตล์มินิมอลแบบสุดโต่ง ห้องชุดก็จะใส่อะไรเข้ามามากไม่ได้ สภาพการเป็นอยู่จริงๆ ของผู้เช่าก็ไม่น่าจะดีนัก

นอกจากค่าบริหารจัดการอาคาร ค่าทำความสะอาด และค่าสาธารณูปโภคแล้ว เผยเชียนยังคิดจะเก็บค่าเช่าแพงๆ ให้พวกวัยรุ่นเทสต์ดีไม่มีปัญญาเช่าไหว

หลังจากเดินชมรอบๆ เผยเชียนก็รู้สึกพอใจมาก เขาหันไปถามเหลียงชิงฟาน “คุณเหลียงคิดว่าราคาเหมาะสมมั้ยครับ”

เหลียงชิงฟานคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ค่อนข้างสูง แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ครับ แต่ปัญหาใหญ่คือ…”

เผยเชียนไม่รอให้เหลียงชิงฟานพูดจบ เขาหันไปพูดกับเสี่ยวซุนแทน “โอเค ซื้อ แจ้งเลขาซินให้ทีแล้วเดี๋ยวเราไปดูอาคารต่อไปกัน”

เหลียงชิงฟาน “…” пᴏᴠᴇʟɢu.ᴄoᴍ

นายหน้าไม่ได้ตามพวกเขาไปด้วย แต่รออยู่หน้าทางเข้า พอเห็นเผยเชียนกลับออกมาหลังเดินชมไปแค่รอบเดียว เขาก็รีบปรี่เข้าไปหา “ถ้าไม่พอใจอาคารนี้ ยังมีที่อื่นอยู่อีก…”

เผยเชียนตัดบท “ผมจะซื้ออาคารนี้ ตอนบ่ายจะมีคนแวะเข้ามาเซ็นสัญญา”

เหลียงชิงฟานที่เดินตามหลังบอสเผยไปได้แต่กลืนข้อเสียของอาคารแบบนี้ซึ่งตั้งใจจะบอกลงคอ

นายหน้ามองทั้งสามแล้วกะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่รู้ว่าจะตอบโต้ยังไงไปชั่วขณะ

ซื้อ? ทั้งตึกเลยเหรอ

นี่ล้อกันเล่นอยู่รึเปล่า

หลังออกจากสวนซุ่นตง เผยเชียนกับเหลียงชิงฟานก็ไปถึงอาคารที่สอง อาคารหมายเลข 9 ในคอมมูนิตี้ปินหู

เนื่องจากตั้งอยู่ชานเมือง พวกเขาเลยต้องใช้เวลาสี่สิบนาทีกว่าจะไปถึง

มีสวนสาธารณะใกล้คอมมูนิตี้ปินหู ในสวนมีทะเลสาบคนขุดอยู่ สามารถชมวิวสวนได้จากด้านบน ยิ่งอยู่สูงวิวก็ยิ่งสวย

อาคารหมายเลข 9 มีทั้งหมดแปดชั้น แต่ละชั้นมีลิฟต์หนึ่งตัวและห้องชุดสองห้อง อาคารหมายเลข 8 กับ9 อยู่ติดกัน โดยมีเบย์วินโดว์ยื่นออกมาเป็นครึ่งวงกลม หันหน้าไปทางสวนสาธารณะและทะเลสาบเทียม

แต่ละห้องกว้างหกสิบตารางเมตร มีสองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น ราคาตารางเมตรละแปดพันหยวน ตกอยู่ที่ห้องละห้าแสนหยวน ทั้งตึกมีแปดชั้น ราคาเหมาจึงอยู่ที่แปดล้านหยวน

ราคาถือว่าถูกกว่าราคาเฉลี่ยของอสังหาริมทรัพย์ในเมืองจิงโจว ส่วนหนึ่งเป็นเพราะตั้งอยู่ชานเมือง อีกส่วนเป็นเพราะว่างมาหลายปี ไม่มีใครอยากเช่า ราคาจึงตกลงทุกปี

นายหน้าพาเผยเชียนกับคนอื่นๆ ขึ้นไปชั้นบนสุดของอาคารหมายเลข 9 แล้วตรงไปที่เบย์วินโดว์ทรงฝรั่งเศสซึ่งมองออกไปเห็นวิวด้านนอก 180 องศา สามารถเห็นทุกอย่างได้โดยไม่ถูกอะไรบดบัง

เผยเชียนขมวดคิ้ว คิดจะหนีทันที

แต่พอเห็นว่าเหลียงชิงฟานเองก็ขมวดคิ้วด้วยจึงเปลี่ยนใจ

“อาคารนี้มีปัญหาอะไรรึเปล่า” เผยเชียนถาม

เหลียงชิงฟานตอบด้วยใบหน้าแสดงความรังเกียจ “มีแน่นอนอยู่แล้วครับ ไม่งั้นอาคารไม่ว่างมาจนป่านนี้หรอก

“ทางเข้ากับทางเดินกว้างแค่เจ็ดสิบเซ็น แคบมาก น่าจะขนเฟอร์นิเจอร์เข้ามาลำบาก แถมตึกนี้ยังสร้างขึ้นเมื่อสิบปีก่อน แผนกันซึมหลังคาน่าจะสึกหมดแล้ว เพดานก็ราขึ้นเต็มไปหมด เพดานก็มีรอยด่างตรงมุม ถ้าจะให้คนอาศัยอยู่ที่นี่ก็ต้องรีโนเวตใหม่หมด

“ครัวอยู่ตรงมุมเล็กๆ ของห้อง ห้องน้ำก็เล็กมาก น่าจะใช้ชีวิตลำบากสุดๆ

“แถมเบย์วินโดว์ทรงฝรั่งเศสก็มีปัญหาเดียวกับของตึกรุ่งอรุณเลย เป็นทรงโค้งที่ประหลาด ใช้พื้นที่ได้ไม่เกิดประโยชน์สูงสุด

“แต่ห้องชุดที่ตึกรุ่งอรุณใหญ่ เลยไม่รู้สึกแย่เท่าไหร่ ห้องชุดของตึกนี้เล็กกว่า ถ้าไม่ใช้พื้นที่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด การใช้ชีวิตที่นี่จะลำบากยิ่งกว่าที่ตึกรุ่งอรุณอีก

“นอกจากนั้นโครงสร้างของห้องชุดก็ดูจะมีปัญหา เป็นเหตุผลที่ขายราคาถูก ถ้าสถาปนิกหรือบริษัทรับเหมาทั่วไปคิดจะซื้อก็คงซื้อไปรีโนเวตแล้ว

“แต่ก็ไม่มีใครอยากอยู่หรือซื้อไปรีโนเวต หมายความว่าอาคารนี้มีความยุ่งยากในการปรับแก้ เลยไม่มีใครอยากลอง!

“สั้นๆ คือโครงสร้างของอาคารทำให้ปรับแก้ขนานใหญ่ไม่ได้ หรือถ้าปรับได้ก็ยากมาก

“ภูมิทัศน์สวยๆ มีมูลค่าแค่ในตลาดอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ แต่ในตลาดทั่วไปไม่มีค่าอะไร นอกจากจะไม่เพิ่มมูลค่าแล้วยังอาจเป็นต้นเหตุให้ราคาตกด้วย”

เผยเชียนพยักหน้า “เข้าใจแล้ว เสี่ยวซุน เอาอาคารนี้แล้วก็อาคารหมายเลข 8 ที่ว่างอยู่ด้วย”

เหลียงชิงฟาน “?”

สาธยายมาขนาดนี้ บอสเผยไม่ได้ฟังเลยเหรอ

แค่อาคารเดียวยังพอเข้าใจ แต่นี่เล่นซื้อสองอาคารเลย เทเงินรวดเดียวสิบหกล้านหยวนเนี่ยนะ!

ถ้าเหลียงชิงฟานรู้สึกรับไม่ค่อยได้กับอาคารพาณิชย์และที่อยู่อาศัยก่อนหน้านี้ อาคารนี้ก็เป็นอะไรที่รับไม่ได้สุดๆ แล้ว เขาต้องพูดให้บอสเผยเปลี่ยนใจ!

“บอสเผยครับ ผมบอกไปแล้วว่าอาคารนี้ปรับปรุงยากมาก เอาจริงๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะปรับได้รึเปล่า…”

เผยเชียนยิ้มแล้วตบบ่าอีกฝ่าย “แบบนั้นเราก็ยิ่งเห็นฝีมือของสถาปนิกได้ชัดเจนกว่าเดิมสิครับ”

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset