วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม
เหลียงชิงฟานมาที่โฮสเทลเขย่าขวัญพร้อมแบบแปลนวงกตทองคำ
ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาทุ่มเทกับงานเต็มที่ แทนที่จะรู้สึกทรมาน เขากลับรู้สึกตื่นเต้นล้วนๆ
สถาปนิกอาจใช้เวลาเขียนแบบแปลนนานมากหรือแค่แป๊บเดียว บริษัทอสังหาริมทรัพย์บางแห่งถึงกับขอให้สถาปนิกเขียนแบบให้ในชั่วข้ามคืนหลังได้งบและบรีฟงานแล้วเพื่อให้ได้ค่าตอบแทนสูงๆ
นั่นถือว่าเป็นตัวอย่างที่ค่อนไปในทางสุดโต่ง ไม่น่าจะสมเหตุสมผลและทำได้จริงด้วยความสามารถของมนุษย์ แต่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าชีวิตของสถาปนิกยากลำบากขนาดไหน
สำหรับเหลียงชิงฟาน วงกตทองคำไม่ใช่โปรเจ็กต์ที่ตารางงานกระชั้นชิดและทรมานที่สุดที่เคยรับมา แต่เป็นโปรเจ็กต์ที่น่าตื่นเต้นที่สุดสำหรับเขา
ที่เป็นอย่างนั้นมีสามเหตุผลด้วยกัน เขาได้รับค่าจ้างสูง ลูกค้าไม่มาจ้ำจี้จำไชหรือหายใจรดต้นคอขอให้เปลี่ยนนั่นเปลี่ยนนี่ แถมยังเปิดโอกาสให้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ได้เต็มที่ในงานที่สุดแสนจะน่าสนใจนี้
ไม่ว่าจะเป็นสถาปนิกคนไหนก็คงมีแรงบันดาลใจและพลังในการทำงานเต็มที่ ถ้าสามารถออกแบบห้างได้ตามใจชอบ แถมยังของบเพิ่มได้ถ้าต้องการ
พอมาถึงที่ออฟฟิศโฮสเทลเขย่าขวัญ เฉินคังทั่วกับสื่อเจ๋อรุ่ยก็นั่งรออยู่ก่อนแล้ว
“ขอโทษที่ให้รอนานนะครับ ขอผมอธิบายแบบแปลนวงกตทองคำเลยแล้วกัน ผมไม่มีเวลาลงรายละเอียดให้สมบูรณ์ เพราะงั้นคุณสื่อช่วยจัดการในจุดนี้ด้วยนะครับ”
สื่อเจ๋อรุ่ยพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ได้เลยครับ”
เหลียงชิงฟานเริ่มอธิบายการออกแบบโดยใช้แบบแปลนที่ทำมา “หลังจากสำรวจสถานที่ดูแล้ว ผมก็ได้รู้ว่าอาคารโรงงานโล่งมากและสามารถปรับเปลี่ยนได้เยอะ แต่ถ้าจะทำเป็นเขาวงกตตามที่บอสเผยขอมา พื้นที่โซนหน้าก็ดูยังไม่พอ
“เพราะห้างต้องใหญ่พอที่จะใส่ร้านขายสินค้า แถมยังต้องมั่นใจว่าร้านจะถูกซ่อนไว้ด้วย พื้นที่โซนหน้าของเขาวงกตต้องมีขนาดที่ใหญ่เพียงพอ
“ผมเลยคิดขึ้นมาว่าจะใช้ประโยชน์จากความสูงของอาคารโรงงาน แล้วแบ่งเขาวงกตเป็นชั้นๆ โดยให้ร้านซ้อนเหลื่อมๆ กันทำเป็นเขาวงกตสามมิติ
“ขณะเดียวกัน วิธีซ้อนชั้นก็จะทำให้เราแบ่งโซนพักผ่อนและดูเส้นทางได้ ลูกค้าสามารถพักในโซนพักผ่อนและเห็นร้านสองสามร้านที่อยู่ไกลๆ ได้ ซึ่งจะทำให้พวกเขามองหาร้านที่ไม่เคยเจอระหว่างพัก พอได้เห็นว่าร้านหน้าตาเป็นยังไงก็น่าจะทำให้รู้สึกอยากไปดูเพิ่มเติมมากกว่านี้
“แน่นอนว่าการได้เห็นกับการหาให้เจอเป็นคนละเรื่องกัน
“ทุกโซนพักผ่อนจะมีทางออก ในเวลาปกติทางออกพวกนี้จะถูกซ่อนไว้ มองแล้วไม่ต่างอะไรกับเส้นทางอื่นๆ ในเขาวงกต แต่ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ไฟสัญญาณจะสว่างขึ้นเพื่อนำทางให้ลูกค้าออกจากห้างได้เร็วที่สุด
“ส่วนเรื่องขั้นตอนการสร้าง เราต้องซื้อโครงเหล็กจำนวนมาก แต่เราก็ไม่ต้องจ่ายเองอยู่แล้ว เพราะงั้นก็ไม่ต้องสนเรื่องค่าใช้จ่าย
“เรื่องสไตล์ ผมทำเรนเดอร์ง่ายๆ ออกมาให้ดู บอสเผยอยากให้ออกมาหรูหราอลังการ แต่ผมว่าถ้าใช้เป็นทองทุกที่ก็ไม่ง่าย ลูกค้าจะปวดตาเอา ห้างจะดูรสนิยมต่ำด้วย มองปราดเดียวน่าจะชวนให้นึกถึงเศรษฐีใหม่ที่ใส่โซ่ทองใหญ่ๆ คล้องคอ ดูไม่ตรงกับสไตล์ที่เราวางไว้
“ผมคิดว่าเราควรวางพื้นเขาวงกตไปในทางเดียวกัน เพื่อให้ได้สไตล์ที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ถ้าใช้วัสดุหรูหราไฮเอนด์และใช้แสงแบบเฉพาะก็จะช่วยสร้างความรู้สึกหรูหราแต่ไม่ดูรสนิยมต่ำได้
“นอกจากนั้นรายละเอียดในโซนต่างๆ ที่ร้านตั้งอยู่จะออกแบบให้แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ตุ๊กตากับของฝากน่าจะวางขายในร้านที่ดึงดูดกลุ่มลูกค้าอายุน้อย สีแดงที่สื่อถึงชีวิต กำลังวังชา และอิสระ กับสีส้มที่สื่อถึงความร่ำรวยและความมั่งคั่งสามารถนำมาใช้เป็นตีมสีได้
“สินค้าและของฝากคุณภาพสูงควรวางขายในร้านที่ดึงดูดกลุ่มลูกค้าผู้ใหญ่หน่อย สีน้ำเงินที่สื่อถึงความสงบและมีเหตุผลนำมาใช้เป็นตีมสีได้
“หมวกคู่กับชุดคอสตูมควรขายในร้านที่ดูเป็นกันเองหน่อย ต้องตกแต่งด้วยสีม่วงแดง
“ร้านขายพวกอุปกรณ์น่าสนใจๆ ควรใช้สีม่วงที่ให้ความรู้สึกลึกลับ ขณะเดียวกันก็ต้องพิจารณาด้วยว่าสีม่วงกับสีทองเป็นสีที่หนัก อาจทำให้เกิดความไม่สมดุลทางพื้นที่ได้ หมายความว่าต้องใช้สีขาวมาช่วยดึงความสมดุลในหลายๆ จุด
“ทุกร้านต้องมีทางสำหรับพนักงานซึ่งไม่เปิดให้ลูกค้าใช้งาน เพื่อที่จะขนย้ายสินค้าได้ง่าย แถมยังช่วยให้ไม่ต้องลำบากเดินฝ่าเขาวงกตทุกครั้งที่มาทำงานด้วย
“เราจัดให้มีร้านเล็กๆ ในโซนพิเศษรอบๆ เขาวงกตเพื่อขายของน่าสนใจได้ด้วย
“ทำแบบนี้ลูกค้าก็จะสามารถใช้สิ่งแวดล้อมรอบตัวในการมองหาร้านหรือโซนได้ พวกเขาจะประเมินได้ว่าตัวเองมาถูกทางรึเปล่า
“เพราะยังไงบอสเผยก็บอกแค่ให้สร้างเขาวงกตเพื่อมอบประสบการณ์การช้อปปิ้งที่น่าสนใจ ไม่ใช่เพื่อกีดกันไม่ให้ลูกค้าซื้ออะไรสักอย่าง เราต้องให้คำใบ้ที่เหมาะสมระหว่างทางเพื่อกระตุ้นให้ลูกค้ารู้สึกสงสัยและอยากสำรวจต่อ โดยไม่เสียกำลังใจที่หาเจอร้านได้ยาก
“นี่คือไอเดียในภาพรวม มีใครมีความเห็นอะไรมั้ยครับ”
หลังอธิบายแนวทางการดีไซน์คร่าวๆ เหลียงชิงฟานก็เงยหน้ามองอีกสองคน
เฉินคังทั่วกับสื่อเจ๋อรุ่ยตอบพร้อมกัน “ไม่ครับ! ดีมากแล้ว!”
เหลียงชิงฟานดูเขินขึ้นมาทันที “ถ้ามีความเห็นอะไรก็บอกได้เลยนะครับ ปกติลูกค้าก็ขอให้ปรับแบบกันอยู่แล้ว ไม่ต้องเกรงใจนะครับ”
เฉินคังทั่วส่ายหน้า “ไม่มีครับ ผมคิดว่าเป็นดีไซน์ที่สมบูรณ์แบบมาก! ผมชอบทุกอย่างเลย ทั้งการที่ลูกค้าสามารถเห็นร้านได้จากโซนพักผ่อนและการที่โซนต่างๆ มีตีมสีต่างกัน
“ทั้งตอบโจทย์บอสเผยและมั่นใจได้ว่าห้างจะใช้งานได้จริง การสำรวจ ความบันเทิง การช้อปปิ้งจะผสมผสานกันอย่างลงตัวในห้างนี้
“บอสเผยบอกพวกเราตลอดว่าให้ปล่อยเรื่องเฉพาะทางให้มืออาชีพเป็นคนจัดการ ห้ามเอาความคิดไปยัดเยียดให้ เรามั่นใจในดีไซน์ของคุณเหมือนที่บอสเผยมั่นใจในตัวคุณหร่วนครับ!”
เหลียงชิงฟานอดยิ้มขึ้นมาไม่ได้ ดูเหมือนว่าพนักงานเถิงต๋าจะถูกปลูกฝังจิตวิญญาณของบอสเผยกันมาหมด ทำงานกับลูกค้าแบบนี้ช่วยลดความยุ่งยากได้มากทีเดียว
เขาหันไปหาสื่อเจ๋อรุ่ย “คุณสื่อเป็นคนดูแลเรื่องการก่อสร้าง ถ้าพบจุดไหนไม่เหมาะสมก็รีบบอกผมได้เลยนะครับ จะได้รีบเอาไปปรับ”
สื่อเจ๋อรุ่ยส่ายหน้า “ไม่มีเลยครับ! แค่ดูแบบแปลนก็บอกได้เลยว่าคุณเหลียงมีทั้งความรู้และความเป็นมืออาชีพ คุณพิจารณาทุกแง่มุม แถมจินตนาการของคุณก็น่าชื่นชมมาก! ถ้าให้ผมจัดการ ผมคงทำอะไรแบบนี้ไม่ได้
“ถึงจะไม่อยากยอมรับว่าคุณทำงานได้ดีกว่าผม แต่นั่นก็คือเรื่องจริง! ดีจริงๆ ที่บอสเผยเชิญคุณมาจากเซี่ยงไฮ้ ไม่งั้นเขาวงกตนี้คงออกมาแย่มาก แถมผมยังต้องเป็นคนรับหน้าด้วย”
เหลียงชิงฟานหัวเราะ “คุณสื่อก็ว่าไปนั่น คุณมีอะไรทำเยอะแยะไปหมด ต้องรับผิดชอบโฮสเทลเขย่าขวัญด้วย ถ้าให้คุณออกแบบเขาวงกตอย่างเดียวก็คงทำออกมาตรงตามที่บอสเผยคิดไว้ได้ทั้งหมดนั่นแหละครับ”
ทั้งสองชมฝีมือกัน ทุกคนพอใจกับดีไซน์ที่ออกมาโนiวลกูดอทคอม
“โอเคครับ เดี๋ยวผมส่งแบบแปลนให้บอสหลี่ จะได้เริ่มก่อสร้างให้เร็วที่สุด”
เหลียงชิงฟานหาว “รบกวนด้วยครับ ช่วงสองสามวันที่ผ่านมาผมนอนไม่ค่อยพอเท่าไหร่ ผมขอตัวกลับไปนอนก่อน ถ้าเจอปัญหาอะไรให้ติดต่อผมได้ตลอดเลยนะครับ”
…
หลังจากนั้นชั่วโมงกว่าๆ หลี่สือก็มาถึงออฟฟิศของเฉินคังทั่ว
“แบบแปลนของห้างครับบอสหลี่”
เฉินคังทั่วกับสื่อเจ๋อรุ่ยส่งแบบแปลนให้บอสหลี่ดู
ทั้งสองรู้ว่าบอสหลี่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมนี้ เพราะงั้นสื่อเจ๋อรุ่ยเลยไม่ลงรายละเอียดมากนักตอนอธิบายแบบแปลน แต่ไปเน้นเรื่องแนวคิดการดีไซน์ คอนเซ็ปต์ และฟังก์ชันการใช้งานต่างๆ แทน
ตอนแรกที่หลี่สือเห็นแบบแปลนอันซับซ้อนและภาพเรนเดอร์สุดหรูหราอลังการก็อึ้งไป
ต้องใช้เงินเท่าไหร่กันนะถึงจะสร้างห้างสุดซับซ้อนและอลังการอย่างกับร้านแบรนด์หรูนี้ออกมาได้
ทำไมบอสเผยถึงทำกับฉันแบบนี้
แต่พอได้ฟังคำอธิบายจากเฉินคังทั่วกับสื่อเจ๋อรุ่ย ความคลางแคลงใจที่มีก็หมดไปถูกแทนที่ด้วยความสุขใจล้วนๆ
ตอนแรกเขาคิดว่าที่ออกแบบมาอย่างนี้ก็เพื่อจะให้พวกเขาเสียเงินเยอะๆ ซะอีก แต่พอฟังแผนงานทั้งหมด หลี่สือก็ตระหนักว่าถึงจะใช้เงินเยอะ แต่ผลลัพธ์ย่อมดีเยี่ยมแน่นอน!
นอกจากจะได้ห้างแล้ว ยังได้โปรเจ็กต์เครื่องเล่นในโฮสเทลเขย่าขวัญเพิ่มอีก ดีไซน์ที่แปลกใหม่นี้จะดึงดูดให้ลูกค้าอยากเข้ามา พวกเขาจะลังเลระหว่างอยากออกกับค้นหาต่อ และอยากพูดหรืออยู่เงียบๆ ไว้…
สรุปแล้วห้างมีกิมมิกน่าสนใจมากพอที่จะกระตุ้นให้ลูกค้าเข้ามาช้อปปิ้ง!
ที่สำคัญที่สุดเลยคือ บอสเผยคิดแผนงานนี้มาเป็นอย่างดี เขาทุ่มเทกับงานนี้มาก!
บอสเผยน่าจะเป็นคนต้นคิดให้เปลี่ยนห้างเป็นเขาวงกต
เป็นแผนงานที่ชาญฉลาดและซับซ้อนมาก แถมยังดีไซน์ออกมาดูดีมีระดับ บอสเผยต้องเสียเงินก้อนโตจ้างสถาปนิกมืออาชีพมาออกแบบให้แน่เลย
ทุกอย่างแสดงให้เห็นว่าโปรเจ็กต์นี้สำคัญกับบอสเผยขนาดไหน!
ถ้าสำคัญขนาดนี้โปรเจ็กต์ยังจะเจ๊งได้อยู่เหรอ
ประเด็นอยู่ที่ทำไมบอสเผยถึงให้ความสำคัญขนาดนี้
หลี่สือรู้ดีว่าเป็นเพราะเขาเดาทางบอสเผยออกแล้ว
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าบอสเผยเป็นคนใจเย็นเมื่อเป็นเรื่องธุรกิจ สัดส่วนงานและผลกำไรที่บอสเผยจะแบ่งให้ขึ้นอยู่กับผลประโยชน์ที่ได้
ถ้าหลี่สือไม่เสนอเรื่องห้าง ตกลงยอมจ่ายค่าก่อสร้าง และเสนอส่วนแบ่งกำไร บอสเผยก็คงไม่มีทางช่วยคิดแผนงานให้
แต่หลี่สือเสนอแบ่งกำไรให้บอสเผยและผูกติดผลประโยชน์ทั้งหมดของพวกเขาไว้ด้วยกัน บอสเผยเลยเค้นหัวคิดแผนงานดีๆ แบบนี้ขึ้นมา
ดูสิว่างานออกมาดีขนาดไหน
สุดท้ายแล้วที่งานนี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะเขาเดานิสัยบอสเผยได้ถูกต้อง
ต้องให้รางวัลตัวเองหน่อยแล้ว
พอเฉินคังทั่วอธิบายจบ เขาก็พูดขึ้น “บอสหลี่ครับ ถ้ามีความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะอะไร…”
หลี่สือยกมือขึ้นปราม “ไม่มีเลย!
“ถ้าบอสเผยเป็นคนคิดแผนงานนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
“เดี๋ยวพี่ประสานให้เริ่มงานให้ได้เร็วที่สุด!”
