เขาเปิดแอปแชตแล้วเห็นข้อความแสดงความยินดีมากมาย
จูเสี่ยวเช่อกับคนอื่นๆ ถ่ายคลิปสั้นส่งมาให้ด้วย ในคลิปมีคนจำนวนมากตะโกนร้องโห่ด้วยความดีใจ
เผยเชียนเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเริ่มหาคำตอบเรื่องพื้นฐานที่สุดก่อน
Jury Prize คืออะไร
เผยเชียนดูหนังบ่อย แต่ก็ไม่ได้ตามงานประกาศรางวัลเลยสักงาน ที่รู้จักก็มีแค่ออสการ์
ถึงเวลาถามเชียนตู้
สองนาทีต่อมา เผยเชียนก็ถึงบางอ้อ
เทศกาลเมืองคานส์มีรางวัลหลายประเภท รางวัลที่ทรงคุณค่าที่สุดคือ Palme d’Or หรือรางวัลปาล์มทองคำ ซึ่งเทียบเท่ากับรางวัลหมีทองคำกับเสือทองคำของอีกสองเทศกาล ทั้งสามรางวัลถือเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวงการภาพยนตร์
หนังจีนชนะรางวัล Palme d’Or ไปเมื่อค.ศ.1993 และเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้รางวัลนี้
รางวัล Jury Award ถือเป็นรางวัลที่ดีที่สุดอันดับสอง
หนังจีนเคยคว้ารางวัลนี้ไปเมื่อค.ศ.2000 เพราะงั้นพาดหัวข่าวจึงขึ้นว่า ‘ชนะรางวัลในรอบสิบเอ็ดปี’
หลังจากไล่ดูผลค้นหาจากเว็บเชียนตู้ เผยเชียนก็ไม่รู้ว่าจะโมโหหรือดีใจดี
โชคดีที่ไม่ได้รางวัล Palme d’Or แต่ได้รางวัลที่สองมาแทน
เผยเชียนกลัวว่าดวงมหาเฮงจะทำงาน เกิดได้รางวัล Palme d’Or มาก็ต้องมีเรื่องให้ตามเก็บกวาดขนานใหญ่เลยสิ!
ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะยิ่งนักวิจารณ์หนังมีความเป็นมืออาชีพมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีพลังมโนสูง ใครจะรู้ว่าพวกชาวยุโรปจะตีความวันพรุ่งนี้ที่สดใสไปยังไงได้บ้าง!
แต่สถานการณ์ในตอนนี้ก็ทำให้เผยเชียนอึ้งอยู่ดี
ถึงจะได้แค่รางวัลที่สอง แต่ก็ไม่ใช่อะไรที่ได้มาง่ายๆ!
บรรดาคนทำหนังในประเทศต่างทุ่มเทอย่างหนักเพื่อรางวัลนี้มาสิบเอ็ดปี แต่ละปีมีหนังไม่กี่เรื่องที่ได้เสนอชื่อไปเทศกาลหนังเมืองคานส์ แต่ส่วนใหญ่ก็ชวดกันหมด แค่รางวัลที่สองก็ยังเป็นไปไม่ได้
กลับกันเผยเชียนเขียนหนังยัดเยียดประเด็นชวนยี้ให้คนดูเพื่อให้หนังออกมาเจ๊งยับ แต่นอกจากหนังจะดังในประเทศแล้ว ยังชนะรางวัลในเทศกาลหนังอีก!
โลกนี้มันบ้าอะไรของมันเนี่ย…
…
เผยเชียนลุกไปล้างหน้าเงียบๆ แล้วเดินทางไปออฟฟิศ
พนักงานที่ชั้นสิบหกของตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวต่างตั้งใจทำงานกันอย่างขะมักเขม้น บรรยากาศปกคลุมไปด้วยความเงียบ
เผยเชียนถอนหายใจยาว ในใจแอบรู้สึกดีใจ โชคดีที่เฟยหวงสตูดิโอยังอยู่ในช่วงช็อกบำบัด ไม่งั้นพนักงานเฟยหวงสตูดิโอทุกคนต้องเข้ามาแสดงความยินดีกันแน่ แบบนั้นใครจะไปทนไหว
อย่างน้อยในบ้านก็ยังปลอดภัยอยู่
แต่พอก้าวเท้าเข้าไปในห้องทำงาน เขาก็ได้ยิงเสียง ‘ป๊อก’ พร้อมจุกขวดแชมเปญที่ลอยขึ้นฟ้า!
ขณะเดียวกันเสียงพลุกระดาษก็ดังขึ้นและมีกระดาษโปรยโรยตัวลงมา ทั่วทั้งออฟฟิศเต็มไปด้วยความคึกคัก
“SURPRISE!”
“ยินดีด้วยค่ะบอสเผย!”
“วันพรุ่งนี้ที่สดใสชนะรางวัล ผู้กำกับจูเสี่ยวเช่ออยากขอบคุณบอส! บอสรู้สึกยังไงบ้างครับ”
ทุกคนทยอยลุกจากเก้าอี้ บางคนถือพลุกระดาษ บางคนรินแชมเปญดื่ม อีกส่วนปรบมือให้
เผยเชียนหันไปมองเลขาซินด้วยความงุนงง “นี่…”
เลขาซินยิ้มพร้อมกับอธิบาย “บอสเผยคะ ทุกคนรู้ว่าพนักงานเฟยหวงสตูดิโออยู่ในช่วงพักร้อน ส่วนทีมงานหลักก็ยังอยู่ต่างประเทศ พวกเราเลยจัดฉลองให้แทนค่ะ
“เพราะยังไงก็เป็นเรื่องที่ควรฉลอง โอกาสแบบนี้พลาดไม่ได้นะคะ”
เผยเชียน “…”
ช่างคิดจริงๆ
แต่ฉันไม่ต้องการงานฉลองโว้ย!
พนักงานบางส่วนรินแชมเปญแจกจนทุกคนมีแก้วในมือ
เผยเชียนจึงได้แต่ยกแก้วขึ้นแล้วกระดกจนหมด
ห่าวหยุนที่ยืนอยู่ข้างๆ งง “เอ่อ บอสเผยไม่พูดอะไรสักหน่อยก่อนเหรอครับ”
เผยเชียนวางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะข้างตัว “เรื่องมันผ่านไปแล้ว ไม่มีอะไรต้องพูด โอเค ทุกคนกลับไปทำงานได้!”
อยากฉลองกันเหรอ
ถ้าฉลองตอนนี้กันรอบนึง ตอนพวกหวงซื่อปั๋วกลับมาก็ต้องฉลองอีกรอบ แบบนั้นฉันก็ต้องทนทรมานสองครั้งเลยสิ
ไปฉลองในนรกนู่นไป!
พอบอสเผยเข้าห้องทำงานและปิดประตู เลขาซินก็ยิ้มแล้วบอกทุกคน “บอสเผยก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ โอเค ทุกคนกลับไปทำงานได้ ไว้ค่อยฉลองตอนหวงซื่อปั๋วกับคนอื่นๆ กลับมาก็ยังไม่สาย”
อู๋ปินที่ยืนอยู่ข้างๆ รีบจดลงสมุด
“ใช่เลย ผ่านมาขนาดนี้แล้ว บอสก็ยังเหมือนเดิม
“ผมเคยได้ยินมาว่าตอนเกมฐานทัพกลางทะเลประสบความสำเร็จ บอสก็เป็นแบบนี้ บอสแค่จิบแชมเปญพอเป็นพิธีแล้วกลับไปทำงาน
“ตอนได้ยินเรื่องนี้จากเปาซวี่ ผมคิดว่าเขาพูดเว่อร์เกิน
“เพราะถึงคนที่ประสบความสำเร็จจะไม่อยากยึดติดกับความสำเร็จในอดีตขนาดไหนก็ไม่น่าจะถึงขั้นไม่ยอมฉลองอะไรเล็กๆ น้อยๆ เลย
“แต่ดูแล้วสงสัยจะจริง เปาซวี่ไม่ได้พูดเว่อร์ บอสเผยเป็นแบบนั้นจริงๆ
“อืม… เดี๋ยวเพิ่มเรื่องนี้เข้าไปในโน้ตเรื่องจิตวิญญาณเถิงต๋า แล้วค่อยส่งไปถามชุยเกิ่งว่าข้อมูลนี้เอาไปทำอะไรได้บ้าง”
…
ในห้องทำงาน เผยเชียนหยิบมือถือขึ้นมาไล่ดูข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน 99+
ส่วนใหญ่เป็นข้อความแสดงความยินดีที่เนื้อหาคล้ายๆ กัน เผยเชียนปล่อยผ่านโดยไม่ตอบกลับ
เขาตอบกลับทุกข้อความไม่ได้ ถ้าตอบไปแล้วอีกฝ่ายใช้โอกาสนี้อวยวันพรุ่งนี้ที่สดใสไม่จบไม่สิ้น เขาก็ยิ่งปวดใจหนักกว่าเดิมสิ
ดังนั้นเผยเชียนจึงคิดไว้ว่าจะโพสต์ขอบคุณทุกคนที่มาแสดงความยินดีลง WeChat
เขาจะบอกว่าตัวเองตอบข้อความทุกคนไม่ไหวเพราะมีเยอะเกินไป จากนั้นก็จะปิดการแจ้งเตือน Moment ใน WeChat แล้วปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไป
เขาเลื่อนดูข้อความต่างๆ แล้วก็ต้องชะงัก สายตาจับจ้องไปที่ข้อความจากหลินฉาง
“บอสเผย! ยินดีด้วยครับ! ไปจิงโจวรอบหน้าอย่าลืมเลี้ยงเบียร์ผมด้วยนะ! จริงอยู่ที่หนังชนะรางวัลเพราะคุณภาพของตัวหนัง แต่ผมก็เป็นคนช่วยส่งหนังไปเทศกาลหนังเมืองคานส์ เพราะงั้นก็ควรยกความดีความชอบให้ผมด้วยใช่มั้ยล่ะครับ”
เผยเชียน “???”
เขารีบตอบกลับ “คุณเป็นคนส่งหนังไปเหรอครับ”
ไม่นานหลินฉางก็ตอบกลับ “ทำไมเพิ่งตอบล่ะครับบอสเผย เมื่อคืนเมาแอ๋เหรอครับ ดื่มหนักขนาดนั้นเลยเหรอ
“ใช่ครับ ผมติดต่อคนรู้จักไป คานส์จุกจิกเรื่องหนังที่จะฉายในเทศกาลตัวเองจะตาย ถ้าไม่ได้เส้นสายของผม กรรมการคงจะไม่รับหนังของคุณ
“ผมไม่ได้จะมาอ้างบุญคุณอะไรนะครับ ตรงๆ เลยคือผมก็ไม่คิดว่าวันพรุ่งนี้ที่สดใสจะได้รางวัลเหมือนกัน ผมแค่อยากช่วยเพราะเห็นว่าหนังไปได้ไม่ค่อยสวยในตลาดต่างประเทศ
“ที่หนังชนะรางวัลก็เพราะคุณทำออกมาดีจนชนะใจกรรมการ เพราะไม่ว่าผมจะเส้นใหญ่ขนาดไหนก็ไม่มีทางเอารางวัลมาให้คุณได้”
เผยเชียน “…” пᴏᴠᴇʟɢu.ᴄoᴍ
คนร้ายคือแกนี่เอง!
แกนี่เองที่แอบสร้างเรื่องลับหลังฉัน!
เผยเชียนเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าจะส่งผู้จัดการฝึกหัดไปเฉินฮว่าคอร์เปอเรชันดีไหม
อย่างส่งไปออฟฟิศประธานบริษัทสื่อบันเทิงเฉินฮว่าสักคนอะไรแบบนี้…
เขารู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในบริษัทตัวเอง แต่ไม่รู้เลยว่านอกบริษัทเกิดอะไรขึ้นบ้าง!
“งั้นความปรารถนาดีของคุณก็สูญเปล่า เท่าที่ผมรู้มา วันพรุ่งนี้ที่สดใสสถานการณ์ย่ำแย่มากในตลาดต่างประเทศ อีกไม่นานน่าจะถูกถอดออกจากโรงใช่มั้ยครับ” เผยเชียนพิมพ์ตอบหน้าดำคร่ำเคร่ง
ตอนนี้เขากังวลอยู่สองเรื่อง เรื่องแรกคือสัญญากับทางอ้ายลี่เต่า หนังเพิ่งจะคว้ารางวัลมา ต้องมีคนดูกลุ่มใหม่แห่มาดูออนไลน์แน่นอน แบบนั้นเถิงต๋าก็จะมีรายได้เพิ่มขึ้น เรื่องที่สองคือมีโอกาสที่เว็บต่างประเทศจะเสนอซื้อสิทธิ์เผยแพร่วันพรุ่งนี้ที่สดใสบนช่องทางออนไลน์ด้วยราคาสูงลิ่ว
ส่วนยอดขายตั๋วในต่างประเทศ วันพรุ่งนี้ที่สดใสเปิดตัวตอนต้นเดือนด้วยรอบฉายในโรงและยอดขายตั๋วต่ำเตี้ยเรี่ยดิน เผยเชียนคิดว่าอีกไม่นานก็คงถูกถอดออก
หลินฉาง “ถอดออกเหรอครับ ที่ผมรู้มาล่าสุด หลังคว้ารางวัลมาได้ วันพรุ่งนี้ที่สดใสก็เป็นกระแสใหญ่ในสื่อต่างประเทศ! โรงหนังเจ้าใหญ่ๆ ขยายระยะเวลาฉายไปอีกหนึ่งเดือนพร้อมเพิ่มจำนวนรอบฉายด้วย
“หนังที่ชนะรางวัล Jury Prize เป็นตัวทำเงินที่ดีเยี่ยม จะไปถอดออกได้ไงครับ โรงหนังต่างๆ อยากหาผลประโยชน์จากกระแสของหนังเพื่อทำกำไรเพิ่มกันจะตาย!”
เผยเชียน “…”
ฉันจะถามเพิ่มไปทำไมวะเนี่ย
เรื่องดีไม่มาคู่ เรื่องแย่ไม่มาเดี่ยวจริงๆ!
ตอนแรกเผยเชียนคิดว่าเขาน่าจะระแวงเรื่องวันพรุ่งนี้ที่สดใสได้ออกฉายต่างประเทศไปเอง แต่สถานการณ์ก็กลับตาลปัตรเพราะเทศกาลหนัง!
เผยเชียนแสนทุกข์ระทม จู่ๆ ความกดดันในรอบบัญชีนี้ก็เพิ่มมากขึ้น
ฉันแค่จะสร้างหนังกากๆ เพื่อผลาญเงิน
แต่หนังดันทำเงินได้ทั้งในประเทศ ต่างประเทศ ในโรงและออนไลน์… ไม่จบไม่สิ้นสักที!
เผยเชียนรู้สึกว่านี่คือการลงทุนที่ผิดพลาดที่สุด
เอ่อ… ไม่สิ ต้องเป็นที่ผิดพลาดที่สุดอันดับสอง
การลงทุนที่ผิดพลาดที่สุดตลอดกาลยังไงก็ต้องเป็นห้าหมื่นหยวนที่เทลงไปกับเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทราย
หลินฉางส่งข้อความเข้ามาอีก “อีกเรื่องครับบอสเผย อีกวันสองวันน่าจะมีรีวิวหนังของคุณระลอกสองออกมา พร้อมจะโดนอวยรึยังครับ”
เผยเชียน “?”
หลินฉางตอบ “บางทีพออยู่ในประเทศก็พากันประเมินกันไปแบบนึง แต่พอออกนอกประเทศปุ๊บก็จะมีประเมินมาอีกแบบ
“ผมเองก็สงสัยมากเหมือนกันตอนนี้ หลายคนคิดว่าวันพรุ่งนี้ที่สดใสไม่มีอะไรน่าสนใจ คนในประเทศและต่างประเทศไม่ชอบ แต่วันพรุ่งนี้ที่สดใสก็เพิ่งคว้ารางวัลจากเทศกาลหนังเมืองคานส์มาได้ ไม่รู้คนพวกนั้นจะว่ายังไงกัน
“ฉลองให้เต็มที่นะครับ อย่าลืมเลี้ยงเบียร์ผมด้วยตอนผมไปจิงโจว!”
เผยเชียนเงียบไปหลังอ่านข้อความจากหลินฉาง
ปวดหัวจริงโว้ย!
…
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง
“สวัสดีครับ ผมเสี่ยวเผิง ผู้จัดการร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู ไม่ทราบว่าคุณคือ…”
เหลียงชิงฟานจับมือกับเสี่ยวเผิง “ผมเหลียงชิงฟาน สถาปนิกที่ออกแบบโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อยของบอสเผยครับ”
“อ๋อ! เชิญนั่งก่อนครับ”
เสี่ยวเผิงพาเหลียงชิงฟานไปนั่งตรงโต๊ะติดหน้าต่างในโซนคาเฟ่ ก่อนที่พนักงานเสิร์ฟจะยกกาแฟสองแก้วมาให้
หลังพูดคุยแนะนำตัวกันเล็กน้อย เหลียงชิงฟานก็อธิบายเหตุผลที่แวะมา
“บอสเสี่ยวสนใจรีโนเวตร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูมั้ยครับ”
หลังจากจบโปรเจ็กต์บ้านจอมเฉื่อย เหลียงชิงฟานก็เที่ยวเล่นรอบๆ จิงโจวเพื่อหาแรงบันดาลใจและรอคำสั่งจากบอสเผย
แต่รออยู่นานก็ยังไม่ได้รับการติดต่ออะไรมา เขาเลยเริ่มเบื่อ
เพราะงั้นเหลียงชิงฟานจึงตัดสินใจสำรวจสถานที่ต่างๆ ดูก่อน
บอสเผยมีกิจการมากมายไม่ว่าจะเป็นร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู โมหยูเดลิเวอรี่ ฟิตเนสฝากประจำ อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย และอื่นๆ ซึ่งต้องรีโนเวตใหม่
ถ้าเขาเซ็นสัญญากับกิจการทั้งหมดและออกแบบงานที่มีชื่อเสียงขึ้นมาได้สักสองสามงาน ชื่อเสียงของเขาก็จะกระฉ่อนขึ้นมา
อีกอย่างเขารู้ดีว่าเถิงต๋ากรุ๊ปใจป้ำมาก ค่าออกแบบต้องสูงมากแน่ๆ
ด้วยเหตุนี้วันนี้เหลียงชิงฟานจึงแวะมาหาเสี่ยวเผิงที่ดูแลร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เขาอยากมาแนะนำตัวเองก่อน พอได้ร่วมงานกันจะได้จัดการอะไรได้ง่ายขึ้น
เสี่ยวเผิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ยังก่อนครับ ลูกค้าชอบร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 1.0 กับ 2.0 มาก ถ้าจู่ๆ เปลี่ยนสไตล์ใหม่จะให้ผลตรงข้าม ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 3.0 ก็เข้าสู่ขั้นตอนการรีโนเวตไปแล้ว คงจะไม่สะดวกเท่าไหร่ถ้าจะเปลี่ยนอะไรตอนนี้ครับ
“ถ้าเราจะเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 4.0 เมื่อไหร่ ผมจะรีบติดต่อคุณไปแน่นอน
“แต่ผมรู้ว่าโปรเจ็กต์ไหนน่าจะต้องการตัวคุณ ลองแวะไปโฮสเทลเขย่าขวัญดูมั้ยครับ นี่เบอร์ติดต่อของผู้จัดการโปรเจ็กต์ แซ่เฉิน คุณติดต่อเขาโดยตรงได้เลยครับ”
