📣 ถ้ามองไม่เห็นเนื้อหาหรือลิ้งก์โหลด pdf เราแนะนำให้เปลี่ยน browser ที่ใช้งาน/เปิด javascript ด้วยจ้า
🆕 ลิงก์โหลดนิยาย 4sh กับ gdrive ไม่ใช่ของเรา รีบโหลดกันนะ ถ้าลิงก์ตายไฟล์หายก็คือหาย ไม่มีสำรองจ้า

อ่านนิยายฟรี ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 364

บทที่ 364 - ต้องคิดให้เยอะๆ
QR Code Facebook Twitter Telegram Pinterest

หลังจากเคาะประตูห้องเบาๆ หลี่หย่าต๋าก็เดินเข้ามาในห้องทำงานของบอสเผย

บอสเผยมีท่าทีเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน ดูนิ่งและสำรวมเหมือนควบคุมทุกอย่างไว้ได้ในมือและดูกระปรี้กระเปร่าเหมือนนอนเต็มอิ่ม

“บอสเผยคะ ดิฉันอยากขอลาพักร้อนไปสหรัฐอเมริกาค่ะ…”

หลี่หย่าต๋าคิดอยู่ว่าจะอธิบายกับบอสเผยยังไงดี แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ เธอก็เห็นบอสเผยพยักหน้ารัวด้วยแววตาเป็นประกาย

“ดีมาก คุณต้องวางสมดุลระหว่างการทำงานกับการพักผ่อน

“คุณทำงานหนักมากช่วงนี้ ต้องพักผ่อนบ้าง!

“อย่ามัวเสียเวลา รีบไปเก็บกระเป๋าเลย คุณลาตอนไหนก็ได้

“นี่จะไปคนเดียวหรือไปกับใคร”

หลี่หย่าต๋ารีบตอบ “ไปกันหกคนค่ะ มีหลินหวาน เปาซวี่ ห่าวฉยง เยว่จือโจว เฉินคังทั่ว แล้วก็ดิฉัน

“พวกเฉินคังทั่วได้รางวัลทริปเที่ยวห้าวันจากงานประชุมมา ก็เลยได้ไปเที่ยวกันค่ะ…”

พอได้ยินที่หลี่หย่าต๋าอธิบายเผยเชียนก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

อะไรกัน ไปเที่ยวเพราะได้รางวัลงานประชุมหรอกเหรอ

เกือบจะคิดว่าหลี่หย่าต๋าเข้าใจวิถีการทำงานและพยายามอู้แล้วเชียว

ดีใจเก้อเลย

แต่ก็ดีที่ทั้งหกคนไปเที่ยวด้วยกัน หลินหวาน หลี่หย่าต๋า และเยว่จือโจวเป็นพนักงานหลักในโปรเจ็กต์ที่พวกเขาดูแลอยู่ ถ้าคนพวกนี้ไม่อยู่ โปรเจ็กต์อาจจะคืบหน้าช้าลงนิดนึง

เผยเชียนพยักหน้า “โอเค ไม่มีปัญหา!

“รีบกลับไปเตรียมตัวเถอะ เที่ยวกันให้สนุกนะ เดี๋ยวผมจ่ายเงินเดือนให้ตามปกติ ตอนไปเที่ยวก็ไม่ต้องห่วงเรื่องงาน พักร้อนทั้งทีสนุกกันให้เต็มที่ เข้าใจมั้ย”

ได้ยินอย่างนั้น หลี่หย่าต๋าก็รู้สึกใจฟูขึ้นมา

บอสเผยคุยด้วยง่ายมาก!

บอสอนุมัติให้พนักงานลาพักร้อนทุกครั้ง แถมยังย้ำตลอดว่าให้สนุกให้เต็มที่ตอนพักร้อน ห้ามเครียด ห้ามคิดเรื่องงาน

บอสไม่ขอคำอธิบายอะไรเลย ไม่ต้องพูดอะไรบอสก็เข้าใจทันที

หรือจะเป็นความเข้าใจที่คนเป็นบอสมีให้พนักงานแบบที่ไม่ต้องอธิบายอะไร

“โอเคค่ะ เข้าใจแล้วค่ะบอสเผย!”

หลี่หย่าต๋าเดินออกจากห้องทำงานไปด้วยความซาบซึ้ง

เผยเชียนมองปฏิทิน วันนี้คือวันที่ 21 ธันวาคม

อีกสองสัปดาห์จะเป็นช่วงสัปดาห์สอบของมหาวิทยาลัย

ก่อนหน้านี้เผยเชียนบริจาคเงินห้าล้านหยวนให้นักศึกษาที่ขาดแคลนทุนทรัพย์ เขาให้อาจารย์ไปคุยกับอาจารย์ที่รับผิดชอบแต่ละวิชาเพื่อช่วยเขาได้..

แต่บอสเผยจะทำแบบนั้นมั้ย

แน่นอนว่าเขาต้องสอบให้ผ่านด้วยความสามารถของตัวเองอยู่แล้ว

ถ้าผลสอบของเขาออกมาแย่กว่าตัวขี้เกียจแบบหม่าหยาง เขาคงหมดความภาคภูมิใจในตัวเอง

แม้แต่ตัวเขาก็คงจะดูถูกตัวเอง!

เพราะงั้นเผยเชียนจึงมีอะไรให้จัดการหลายอย่าง

เขาเปิดดูผลสอบข้อสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋า

พนักงานกลุ่มแรกสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋าไปเมื่อวานก่อนงานประชุมประจำปี ผลลัพธ์ที่ออกมาดีกว่าที่เผยเชียนคิดเอาไว้ซะอีก

จำนวนคนผ่านน้อยมาก!

จากยี่สิบแปดคนที่เข้าสอบ มีคนผ่านแค่สามคน

เผยเชียนเปิดอ่านเรซูเม่ของทั้งสามคนที่สอบผ่าน เพื่อให้รู้จักพวกเขามากขึ้น

สามคนนี้จะเป็นพนักงานที่ไว้ใจได้ของเถิงต๋ากรุ๊ปในอนาคต!

สอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋าครั้งแรกก็ผ่านเลย ช่างเป็นพนักงานที่เยี่ยมยอดจริงๆ!

สามคนที่สอบผ่านเป็นพนักงานฝ่ายเกม

คนที่ได้คะแนนเยอะที่สุดชื่อหูเสี่ยวปิน เขาเป็นนักศึกษาจบใหม่ธรรมดาๆ จากมหาวิทยาลัยฮั่นตงที่ไม่ได้มีผลงานอะไรโดดเด่นในช่วงเรียน

อีกสองคนคือหมิ่นจิ้งเชากับจางหนาน (ผู้หญิง) ทั้งคู่ไม่มีประสบการณ์ในอุตสาหกรรมเกมมาก่อน ก่อนจะเข้ามาทำงานที่เถิงต๋าคนแรกเป็นนักบัญชี ส่วนอีกคนเป็นแฟชั่นดีไซเนอร์

เป็นเรซูเม่ที่ตรงใจบอสเผยสุดๆ!

ดูเหมือนว่าข้อสอบคัดคนของเถิงต๋าจะใช้งานได้ดี คนที่มีประสบการณ์ในวงการถูกคัดออก คนที่ผ่านเข้ามาคือพวกอู้งาน

ข้อสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของถิงต๋าพิสูจน์ให้เห็นถึงจุดนี้ พนักงานทั้งสามที่สอบผ่านดูจะเป็นพวกที่อู้งานเก่ง!

แน่นอนว่าคนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ เผยเชียนเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่ ไม่มีทางการันตีได้ว่าทั้งสามคนคือพนักงานแบบที่เขาต้องการ

แต่ไม่ว่าจะยังไง เขาก็เป็นคนออกข้อสอบและทั้งสามก็ตอบถูกเกือบทั้งหมด อย่างน้อยๆ ก็พอจะพิสูจน์ได้ว่ามีความเข้าใจในจิตวิญญาณของเถิงต๋ามากกว่าพนักงานที่เข้ามาพร้อมกัน

เหมือนคำพูดที่ว่า เดินอย่างเป็ด ร้องอย่างเป็ด กินอย่างเป็ด ก็ต้องเป็นเป็ด

ข้อสอบนี้ก็เหมือนกัน ไม่ว่าในใจของทั้งสามจะคิดอะไรอยู่ ขอแค่สอบผ่านแล้วปรับทัศนคติในการทำงานตามนั้น พวกเขาก็จะเป็นพวกอู้งานที่บอสเผยต้องการ!

เผยเชียนรู้ดีว่าต่อจากนี้อัตราคนที่สอบผ่านจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

เพราะเขาห้ามไม่ให้พนักงานแอบไปคุยกันเรื่องข้อสอบไม่ได้

แต่ถ้าพนักงานใหม่รู้ว่าต้องตอบคำถามยังไงให้ถูกและเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะบอกมากขึ้น พวกเขาก็จะไม่ทำงานล่วงเวลา รู้จักขอค่าทำงานล่วงเวลา และกระจายวัฒนธรรมการทำงานแบบนี้ในฝ่ายที่ตัวเองรับผิดชอบ

ถึงตอนนั้นเผยเชียนก็จะบรรลุเป้าหมายที่วางไว้

ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวชั้นสิบเจ็ด ฝ่ายเกมของเถิงต๋า

ในห้องประชุม

หลี่หย่าต๋าเพิ่งแจกจ่ายงานให้ทีมออกแบบเสร็จ

เธอได้วีซ่าไปสหรัฐอเมริกาแล้ว เนื่องจากเบิกค่าใช้จ่ายทั้งหมดกับบริษัทได้ ทุกคนจึงยื่นวีซ่าแบบเร่งด่วนและได้รับอนุมัติอย่างรวดเร็ว

หลี่หย่าต๋าจัดการเรื่องคำแนะนำที่ได้จากบริษัทลงทุนหยวนเมิ่งแล้ว ตัวเกมเวอร์ชันใหม่อยู่ในขั้นตอนพัฒนา เธอเล่าให้ทีมออกแบบฟังคร่าวๆ เรื่องการปรับแก้ เพื่อให้มั่นใจว่าการพัฒนาเกม GOG จะไม่ติดขัดจากการลาพักร้อนไปสหรัฐอเมริกาของเธอ

พอจัดการทุกอย่างเสร็จก็จบการประชุม

หลี่หย่าต๋าบอกให้หูเสี่ยวปินอยู่ต่อก่อน

พอทุกคนออกไปกันหมด หลี่หย่าต๋าก็ปิดประตูแล้วกระซิบถาม “น้องหู ข้อสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋าเป็นยังไง แอบๆ บอกพี่หน่อย”

หูเสี่ยวปิน “…”

สถานการณ์ตอนนี้ดูค่อนข้างประหลาด

หัวหน้าฝ่ายเกมของเถิงต๋ากำลังขอคำแนะนำจากเด็กฝึกงานที่เพิ่งได้เลื่อนขั้นมาเป็นพนักงานเต็มตัวโนเวลกูดอทคอม

แต่นั่นเพราะหลี่หย่าต๋าไม่รู้อะไรเลย!

ไม่ใช่แค่เธอที่ไม่รู้ ผู้จัดการกิจการอื่นๆ ในเถิงต๋ากรุ๊ปก็ไม่รู้เหมือนกัน!

บอสเผยเป็นคนออกข้อสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋า มีระบบตรวจคำตอบอัตโนมัติ แถมยังไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าดูคลังข้อสอบกับกระดาษคำตอบอีก

หูเสี่ยวปินงง ทำไมหลี่หย่าต๋าถึงสนใจเรื่องนี้ด้วย

ถึงจะไม่รู้ว่าข้อสอบเป็นยังไง แต่เธอก็เป็นหัวหน้าฝ่าย ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเข้าสอบ

“เป็นข้อสอบแบบมีตัวเลือกธรรมดาๆ ครับ ทำไมพี่หลี่ถามผมเรื่องนี้ เห็นว่ามีกฎห้ามคุยกันเรื่องข้อสอบในบริษัทนะครับ”

หลี่หย่าต๋าถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะตอบเสียงค่อย “พี่ก็ไม่อยากถามหรอก แต่…ผู้จัดการคนอื่นๆ เขาถามพี่มา”

เมื่อวานหลังงานประชุมประจำปี ผู้จัดการกิจการต่างๆ เข้ามาถามหลี่หย่าต๋าเรื่องข้อสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋า

ถึงหลี่หย่าต๋าจะไม่รู้ว่าข้อสอบเป็นยังไง แต่พนักงานใหม่ที่ได้เข้าสอบน่าจะรู้เนื้อหาข้อสอบดี!

ผู้จัดการกิจการต่างๆ รู้มาว่าจากพนักงานใหม่ยี่สิบกว่าคนที่เข้าสอบ มีแค่สามคนที่ผ่าน แถมยังมาจากฝ่ายเกมหมด

ทุกคนเลยมาถามหลี่หย่าต๋า

ส่วนเหตุผลที่เหล่าผู้จัดการเป็นกังวลกันนั้น…

ก็น่าจะเดาไม่ยาก

ถ้าพนักงานใหม่สอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋าไม่ผ่านก็จะโดนให้ออก!

ผู้จัดการกิจการต่างๆ ต้องผ่านขั้นตอนมากมายในการจ้างพนักงานกลุ่มนี้ แต่ละคนก็เป็นที่ต้องการ จะให้ปล่อยคนพวกนี้ไปได้ไง

ถ้าพนักงานใหม่โดนให้ออก นอกจากความพยายามที่ผ่านมาจะสูญเปล่าแล้ว ยังเป็นการแสดงให้เห็นว่าพวกเขาสอนงานได้แย่จนไม่มีพนักงานคนไหนผ่านเกณฑ์ของบอสเผย

จะปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้!

ดังนั้นผู้จัดการกิจการต่างๆ จึงเป็นห่วงพนักงานที่สอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋าไม่ผ่าน และอยากรู้ใจจะขาดว่าเนื้อหาข้อสอบเป็นยังไง เพื่อที่จะได้ปรับแก้ทัศนคติพนักงานให้ตรงตามที่บอสเผยคาดหวังไว้

หลี่หย่าต๋าจึงต้องแอบมาถามเนื้อหาข้อสอบ

หูเสี่ยวปินขมวดคิ้ว พยายามนึกถึงเนื้อหาข้อสอบ

“ผมจำคำถามแบบเป๊ะๆ ไม่ได้ เอาจริงๆ ก็ไม่มีทางจำได้

“ข้อสอบมีหลายข้อมาก แถมยังถามคล้ายๆ กัน อาจมีเปลี่ยนคำนิดหน่อย แต่คำตอบที่ถูกต้องจะไม่เหมือนเดิม

“อีกอย่างผมก็ไม่รู้ว่าข้อไหนที่ตอบถูก ข้อไหนตอบผิด เพราะข้อสอบมีหลายข้อ

“ถ้าผมจำผิด ทุกคนก็จะเลือกคำตอบผิดเพราะตอบตามคำตอบผม แบบนั้นก็จะตกกันระนาว ซวยหนักกว่าเดิมนะครับ”

หลี่หย่าต๋าคิดตามแล้วก็ได้แต่พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

ก็จริง

ต้องยอมรับว่าบอสเผยวางแผนมาดีมาก ไม่มีช่องโหว่เลย

ถึงหูเสี่ยวปินจะจำคำถามได้หลายข้อ เขาก็ไม่รู้อยู่ดีว่าข้อไหนที่ตัวเองตอบถูก ข้อไหนที่ตอบผิด ไม่มีทางที่คนคนเดียวจะจำข้อสอบและเดาคำตอบที่ถูกต้องได้

“แล้วมีอะไรแนะนำมั้ย” หลี่หย่าต๋าพยายามหาทางแก้ทางอื่น

หูเสี่ยวปินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับ “ต้องคิดให้เยอะๆ”

หลี่หย่าต๋า “หา”

หูเสี่ยวปินอธิบาย “ผมบอกได้แค่ว่าข้อสอบดูไม่มีอะไร แต่จริงๆ มันลึกซึ้งกว่านั้น

“ข้อสอบทำให้ผมนึกถึงสิ่งที่บอสเผยพูดบ่อยๆ บอสมักจะอธิบายทฤษฎีสุดลึกซึ้งด้วยคำพูดง่ายๆ ถ้ามองคำถามผ่านๆ ย่อมไม่มีทางเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่

“ดังนั้นจากประสบการณ์ของผม ผมบอกได้แค่ว่าต้องคิดเยอะๆ มันเป็นสิ่งที่พวกเราได้เรียนรู้ระหว่างการฝึกงาน

“แล้วก็ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของบอสเผยอย่างเคร่งครัดด้วย

“ส่วนเรื่องอื่นๆ…ผมเองก็สรุปไม่ได้”

หลี่หย่าต๋าพยักหน้า

ก็ดูเป็นข้อสอบแบบที่บอสเผยจะออก การคิดให้เยอะๆ และทำตามคำสั่งของบอสเผยอย่างเคร่งครัดตรงกับประสบการณ์การทำงานของหลี่หย่าต๋าเลย หรือว่านี่จะเป็นจิตวิญญาณของเถิงต๋ากัน

แต่ก็ไม่น่าจะมีแค่นี้ เพราะบอสเผยเป็นคนสร้างจิตวิญญาณของเถิงต๋าขึ้นมา และบอสก็มีความคิดสุดยิ่งใหญ่เท่าจักรวาล

แต่…ที่หูเสี่ยวปินบอกมาก็น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณเถิงต๋านั่นแหละ

หลี่หย่าต๋าพยักหน้า “โอเค ขอบใจมาก!”

พอกลับไปถึงโต๊ะทำงาน หลี่หย่าต๋าก็ส่งคำตอบที่ได้ให้ผู้จัดการกิจการคนอื่นๆ ที่เข้ามาถาม

“น่าจะมีหลักสำคัญสองอย่างที่ต้องคำนึงในการสอบวัดความเข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเถิงต๋า

“หนึ่ง ต้องคิดให้เยอะ

“สอง ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของบอสเผยอย่างเคร่งครัด

“ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเป็นแนวทางที่ถูกต้องรึเปล่า แต่ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร”

Facebook Twitter Telegram Pinterest
ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

Losing Money to Be a Tycoon, 亏成首富从游戏开始, Kui Cheng Shoufu Cong Youxi Kaishi(donghua), Losing Money to Become the Richest Person Starts From the Game, システムで出世してしまった
Score 9.4
สถานะนิยาย: Ongoing ประเภท: , ผู้แต่ง: , ต้นฉบับ: 1673 Chapters (จบแล้ว)
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน.. (อ่านเพิ่มเติม »)

Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Options (ตั้งค่าการอ่านนิยาย)

not work with dark mode
Reset