วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม
เถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยี
ถังอี้ซู่เก็บกวาดกระบะทรายและเติมอาหารให้อิ้นถังตามปกติ จากนั้นเธอก็เดินผ่านเปาซวี่กลับไปที่โต๊ะตัวเอง
บนหน้าจอของเปาซวี่แสดงหน้าเว็บไซต์จงเตี่ยนจงเหวิน
เขาดูอินกับนิยายออนไลน์ที่อ่านอยู่จนไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว
แต่พอถังอี้ซู่เดินผ่าน เขาก็รีบปรายตามองรอบๆ ด้วยหางตาเพื่อเช็กให้มั่นใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ จากนั้นก็กดเปลี่ยนไปเป็นหน้าจอเครื่องมือพัฒนาเกม
เขาไล่ดูเอกสาร กดบันทึก แล้วส่งไปให้หลี่หย่าต๋าผ่านทางโปรแกรมแชต
พอจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เปาซวี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะแสร้งทำเป็นอ่านนิยายต่อ
การเปลี่ยนจากหน้าจอเกมไปเป็นหน้าจอเครื่องมือพัฒนาเกมนั้นทำได้ช้าและไม่ค่อยสะดวก มีความเสี่ยงสูงมากที่จะโป๊ะแตก ส่วนการเปลี่ยนจากหน้านิยายไปเป็นหน้าเครื่องมือพัฒนาเกมทำได้เร็วกว่า
ถึงการค้นคว้าและพัฒนาเกม GOG จะหนักหนามาก แต่งานออกแบบก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากันเลย
เพราะเกมแนวนี้พบบั๊กได้ง่ายมาก
รูปแบบการเล่นของฮีโร่แต่ละตัว การให้ความสำคัญก่อนหลังของแต่ละสกิล ความเหมาะสมของการเคลื่อนไหว เอฟเฟ็กต์พิเศษ และค่าสถานะต่างๆ ของสกิล รายละเอียดตรงไหนต้องปรับปรุงเพิ่มให้สมบูรณ์…
ปัญหาเรื่องการออกแบบเหล่านี้ต้องได้รับการแก้ไขอย่างต่อเนื่อง
ปัญหาจำนวนมากนี้เกินกว่าที่หลี่หย่าต๋ากับทีมออกแบบจะจัดการได้ เปาซวี่จึงต้องเข้ามาช่วย
แต่ความเสี่ยงที่จะได้ทริปพักร้อนอีกรอบก็ทำให้เปาซวี่ท้อแท้ใจหน่อยๆ
เขาไม่กล้าแก้งานให้ใครเห็น จึงได้แต่แอบแก้แล้วส่งให้หลี่หย่าต๋าอัปโหลด
ทำแบบนี้เปาซวี่ก็จะเอาตัวรอดจากการเป็นพนักงานดีเด่นอีกครั้งได้
ไม่กี่นาทีต่อมา หลี่หย่าต๋าก็ตอบกลับ
“ให้หนูลงชื่อทำงานล่วงเวลาสุดสัปดาห์นี้มั้ยคะ
“หรือว่าจะแอบเข้ามาทำอีก
“หนูว่าพี่เลิกแอบเข้ามาดีกว่า ยิ่งคนเยอะก็ยิ่งมีโอกาสโดนจับได้สูง พี่จะซวยเอานะคะ”
เปาซวี่ “ผมยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย ขอเวลาคิดก่อน
“ไม่รู้ทำไมช่วงนี้บรรยากาศดูเครียดๆ ไม่รู้ว่าผมคิดมากไปเองรึเปล่า”
ตั้งแต่ถังอี้ซู่บังเอิญมาเจอเปาซวี่เมื่อสัปดาห์ก่อน เขาก็รู้สึกว้าวุ่นใจ กลัวว่าความลับจะถูกเปิดเผย
แต่บอสเผยก็ไม่เคยเรียกให้เขาไปหาเลย
หลี่หย่าต๋ากับเสี่ยวโจวโดนเรียกเข้าห้องทำงานบอสเผย แสดงว่าบอสรู้แล้วว่ามีคนแอบเข้ามาทำงานวันเสาร์อาทิตย์
รอบนี้เปาซวี่โชคดีที่หลี่หย่าต๋ากับเสี่ยวโจวช่วยปิดบังความลับให้ แถมถังอี้ซู่ที่เป็นเด็กใหม่ก็รักษาคำพูด ไม่เอาเรื่องนี้ไปฟ้องบอสเผย เปาซวี่เลยรอดมาได้
แต่เรื่องราวทั้งหมดก็ทำให้เปาซวี่ระวังตัวมากขึ้น
เสาร์อาทิตย์นี้บอสเผยอนุญาตให้พนักงานบางส่วนทำงานล่วงเวลา
ทีมออกแบบได้โควตามาจำนวนหนึ่ง ถึงจะจำกัดจำนวนคนและจำนวนการทำงานล่วงเวลา แต่ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องดี คนในทีมไม่ต้องแอบทำงานที่บ้านอีกแล้ว พวกเขาเข้ามาทำงานในออฟฟิศได้อย่างเปิดเผย มาจิบกาแฟ กินขนม และคุยเรื่องทิศทางการออกแบบกันต่อหน้าได้เลย
แต่เปาซวี่ไม่คิดจะใช้โควตานี้
บอสเผยจะมองเขายังไงถ้าขออนุญาตทำงานล่วงเวลาเสาร์อาทิตย์ ไหนจะเพื่อนร่วมงานอีก
ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาก็สูญเปล่าสิ!
เหลืออีกสองสามเดือนจะถึงการคัดเลือกพนักงานดีเด่นครั้งต่อไป เปาซวี่ไม่อยากให้ทั้งหมดที่พยายามมาสูญเปล่า
ดังนั้นตอนนี้จึงมีแค่สามตัวเลือก คือขออนุญาตทำงานล่วงเวลาแล้วเข้ามาทำงานที่ออฟฟิศอย่างเปิดเผย ทำงานที่บ้าน หรือแอบเข้ามาออฟฟิศโดยไม่ขออนุญาต
เปาซวี่ตัดสินใจไม่ได้ แต่สัญชาตญาณของเขาบอกว่าอย่าเพิ่งด่วนตัดสินใจ ให้รอดดูสถานการณ์ไปก่อนแล้วค่อยตัดสินใจก็ได้
…
คืนวันเสาร์ ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขามหาวิทยาลัยฮั่นตง
เผยเชียนกับหลี่สือกำลังจิบค็อกเทลกันเงียบๆ
เผยเชียนกำลังใจลอย สีหน้าเขาของดูล่องลอยและห่อเหี่ยว
หลี่สือดื่มค็อกเทลไปพร้อมสังเกตสีหน้าบอสเผย เหมือนว่ากำลังเดาใจอีกฝ่ายอยู่
เผยเชียนรู้สึกว่าช่วงนี้ทุกอย่างผิดแผนไปหมด เลยโยนงานช่วงเย็นทิ้ง แล้วแวะมาหาอะไรดื่มสักนิดสักหน่อย
เขาไม่คิดว่าจะบังเอิญมาเจอหลี่สือ
เผยเชียนไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะบอสหลี่ก็ถือเป็นลูกค้าประจำของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แค่คิดว่าบังเอิญจัง ไม่ได้มองเป็นเรื่องแปลกอะไร
แต่หลี่สือไม่ได้คิดอย่างนั้น
เขาตั้งใจมาที่สาขามหาวิทยาลัยฮั่นตงเพราะอยากเจอเผยเชียน
เหตุผลก็เพราะ…
เรื่องมันยาว
ตอนครัวส่วนตัวหมิงหยุนดังขึ้นมา บริษัทลงทุนฟู่หุยของหลี่สือก็ได้กำไรงาม ทำให้เขาสนใจทุกการเคลื่อนไหวของเผยเชียนมากขึ้น
เขาพบว่าการลงทุนเป็นเรื่องง่ายกว่าเดิมมาก!
หลี่สือคิดไว้ว่าแค่ลงทุนบริเวณที่บอสเผยเปิดสาขาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกับร้านอาหารเพิ่มก็น่าจะได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ!
แต่เหมือนเผยเชียนจะไม่สนใจอุตสาหกรรมหน้าร้านแล้ว
อย่างมากก็แค่เปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 2.0 ในห้างเพิ่ม แต่นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีก
หลี่สือตั้งใจจะเป็นเสือนอนกิน แต่เรื่องราวกลับไม่เป็นอย่างนั้น
เขาจึงรู้สึกงุนงงกับเรื่องนี้มาก
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูดังขึ้นกว่าแต่ก่อน มีลูกค้าเข้ามาเล่นเกมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ชื่อเสียงก็ดีขึ้น ดูยังไงก็เป็นโอกาสเหมาะที่จะขยายกิจการและเปิดสาขาเพิ่มให้ทั่วประเทศไม่ใช่เหรอ
ถึงเผยเชียนจะต้องการความมั่นคง แต่อย่างน้อยก็ควรวางแผนขยายร้านไปยังเมืองต่างๆ ในมณฑลฮั่นตงอย่างหลี่ว์โจวหรือหลินเฉิงสิ
หลี่สือรอบอสเผยเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพิ่มในเมืองที่ว่า จะได้เข้าไปลงทุนในพื้นที่รอบๆ เพื่อกินกำไร
แต่รอมานานก็ไม่มีสัญญาณเลยว่าบอสเผยจะขยายกิจการเพิ่มโน!วลกูดoทคอม
เหมือนกับว่าบอสเผยทิ้งร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและเลิกสนใจกิจการนี้ไปเลย แม้ว่าจะเพิ่งพลิกกลับมาทำกำไรได้ก็ตาม
แปลกมาก!
เพราะงั้นวันนี้หลี่สือจึงทนไม่ไหว อยากมาขอคำอธิบายจากบอสเผย
“เหมือนช่วงนี้บอสเผยจะยุ่งมาก ไม่เห็นมาดื่มที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสักพักแล้วนะครับ
“กิจการตอนนี้เหมือนจะไปได้สวยเลยนะครับ น่าจะเป็นความหนักใจในทางที่ดี”
หลี่สือเปิดประเด็นด้วยการประจบอีกฝ่าย
แต่เผยเชียนดูจะไม่ประทับใจเท่าไหร่
กิจการของเขากำลังไปได้สวยจริงๆ แต่มันไม่ใช่เรื่องดีเลยสักนิด
เผยเชียนยกค็อกเทลขึ้นจิบ สีหน้ายังดูหดหู่ “บอสหลี่ครับ ตอนนี้ผมสับสนมาก”
หลี่สือผงะไปก่อนจะผุดยิ้ม “เรื่องอะไรเหรอครับบอสเผย หรือเพราะคุณหยิบจับอะไรก็ประสบความสำเร็จไปหมด เลยคิดว่าชีวิตไม่ท้าทายพอ”
เผยเชียน “…”
ไอ้ครึ่งแรกน่ะใช่ แต่ครึ่งหลังไม่ใช่เลย
พูดให้ถูกคือ เผยเชียนรู้สึกว่าชีวิตท้าทายเกินไปเพราะหยิบจับอะไรก็ประสบความสำเร็จไปหมด เขาพ่ายแพ้มาหลายครั้งจนรู้สึกถอดใจ
โชคร้ายที่เขาเล่าปัญหานี้ให้ใครฟังไม่ได้เลย
เผยเชียนหันมองหลี่สือแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “บอสหลี่มีประสบการณ์ด้านการลงทุนสุดๆ รู้จักกิจการทุกอย่างในจิงโจวเป็นอย่างดี ช่วยให้คำแนะนำผมหน่อยจะได้มั้ยครับ”
หลี่สือชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะยิ้มขึ้น “อย่าแกล้งกันสิครับบอสเผย เรื่องการลงทุนผมสู้คุณไม่ได้เลย ผมอาจจะรู้เรื่องกิจการต่างๆ ในจิงโจวมากกว่า แต่คุณน่าจะรู้มากกว่าผมว่ากิจการในเมืองจิงโจวจะพัฒนาไปยังไง”
เผยเชียน “…”
ฉันกำลังขอความช่วยเหลือจริงๆ ไม่ได้พูดประจบ!
โอ๊ย คุยกับพวกประสบความสำเร็จนี่เหนื่อยชะมัด!
เผยเชียนตัดสินใจเลิกอ้อมค้อมและเข้าประเด็นทันที “บอสหลี่ ผมถามตรงๆ เลยนะครับ
“ช่วยบอกได้มั้ยครับว่ามีโปรเจ็กต์ไหนในเมืองจิงโจวที่นักลงทุนไม่ยอมแตะเลย
“ผมว่าจะเอาเงินไปลงทุนกับโปรเจ็กต์แบบนั้นสักห้าถึงสิบล้านหยวน ถือว่าเป็นการช่วยพัฒนาเศรษฐกิจเมืองจิงโจว”
หลี่สืออึ้งไป
สมกับเป็นบอสเผยจริงๆ ขนาดคำถามที่ถามออกมายังแตกต่างจากคนอื่นๆ!
คนอื่นจะถามว่าโปรเจ็กต์ไหนมีโอกาสเติบโตหรือทำกำไรได้มากที่สุด แต่บอสเผยกลับถามถึงโปรเจ็กต์ที่นักลงทุนไม่สนใจไยดี
สุดยอดเลย!
สมแล้วที่เป็นอัจฉริยะ มีวิธีคิดที่แตกต่างจากคนอื่นจริงๆ
“เข้าใจแล้วครับบอสเผย
“คุณคิดว่าโปรเจ็กต์ลงทุนเดิมๆ มันเรียบง่ายและไม่ท้าทายสำหรับคุณใช่มั้ยครับ เลยกำลังมองหาโปรเจ็กต์ที่ยากขึ้นมาเพื่อจะได้ท้าทายตัวเอง”
สายตาของหลี่สือเต็มไปด้วยความเคารพยกย่อง
เผยเชียน “…ก็ประมาณนั้นครับ”
หลี่สือยกนิ้วโป้งให้ “นับถือเลยครับ!
“ถ้าถามว่าโปรเจ็กต์ไหนในจิงโจวที่นักลงทุนคนอื่นๆ เบือนหน้าหนี…
“ผมก็คิดออกแค่โซนอุตสาหกรรมเก่า
“ตอนนี้ประเทศกำลังมุ่งหน้ายกระดับธุรกิจ เลิกใช้วิธีการผลิตล้าสมัย และมุ่งพัฒนาอุตสาหกรรมการบริการและธุรกิจนวัตกรรม
“หลายๆ โรงงานย้ายออกจากโซนอุตสาหกรรมเก่าแล้ว ตอนนี้เหลือแค่โรงงานร้าง อีกอย่างโซนนี้ก็ตั้งอยู่ห่างเมืองไปไกลเลยถูกปล่อยไว้อย่างนั้น
“มีคนแนะนำให้เปลี่ยนพื้นที่ตรงนั้นเป็นสวนอุตสาหกรรมวัฒนธรรมโดยดูปักกิ่งเป็นแบบอย่าง
“จริงๆ ก็มีหลายคนแนะนำโน่นนี่ แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาลงทุนสักคน
“เพราะทั้งประเทศเจอปัญหาใหญ่เดียวกันอยู่ หลายๆ เมืองคิดจะเปลี่ยนโซนอุตสาหกรรมเก่าเป็นสวนอุตสาหกรรมวัฒนธรรมตามรอยปักกิ่ง แต่ส่วนใหญ่ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า
“ดังนั้นถึงแผนจะได้ไฟเขียว แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาลงทุนในโซนอุตสาหกรรมเก่า ที่พวกนักลงทุนทำอย่างมากก็แค่ทำทีเช่าโรงงานสักหนึ่งหรือสองแห่งมาเปิดเป็นคาเฟ่หรือไม่ก็พิพิธภัณฑ์ศิลปะ ตอนนี้ก็ขาดทุนกันมาหลายปีแล้ว
“คิดว่าเป็นไงครับบอสเผย ท้าทายดีมั้ยครับ”
พูดจบหลี่สือก็ยิ้มรอดูท่าทีตอบรับจากเผยเชียน
ตอนแรกเขาคิดว่าเผยเชียนตั้งใจจะอวดเก่ง พอได้ยินว่าโปรเจ็กต์นี้ยากขนาดไหนก็น่าจะเปลี่ยนใจ
เขาไม่คิดเลยว่าบอสเผยจะตาเป็นประกายขึ้นมาซะงั้น!
“เยี่ยมไปเลย ขอบคุณมากครับบอสหลี่! นี่แหละคำตอบที่ผมตามหาอยู่!”
เผยเชียนลิงโลดใจ
หลี่สือพูดถูก งานช้างจริงๆ ด้วย
โรงงานแบบนี้มักจะตั้งห่างเมืองไปไกล ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเลยสักอย่าง แถมยังไม่ค่อยมีคนสัญจรผ่าน
ถ้าโรงงานตั้งอยู่กลางเมืองก็น่าจะเปลี่ยนเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะหรือจุดท่องเที่ยวที่มีเอกลักษณ์ อาจจะทำให้พลิกกลับมาชีวิตใหม่ได้
ถ้าโรงงานตั้งอยู่ชานเมืองก็น่าจะเอาไว้ทำอย่างอื่นได้ คงมีคนมากมายแย่งชิงกันให้ควั่ก
แต่ที่ไม่มีใครสนใจโรงงานเหล่านี้ก็เพราะตั้งอยู่ห่างเมืองไปไกล ไม่มีใครคิดจะทุบทิ้งเพราะเสียดายเงิน
นี่แหละคือสิ่งที่เผยเชียนตามหา!
เผยเชียนซดค็อกเทลจนหมด ก่อนจะลุกยืนแล้วเตรียมตัวกลับ
หลี่สือรีบพูดขึ้น “รอเดี๋ยวครับบอสเผย!
“คุณจะลงทุนในโซนนั้นจริงๆ เหรอครับ”
เผยเชียนพยักหน้า “ใช่ครับ!”
หลี่สือไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าบอสเผยไม่เคยโกหกเขาเลย…
ทุกอย่างที่บอสเผยทำดูไม่น่าเชื่อถือ แต่เขาก็ยึดถือในคำพูดของตัวเอง ไม่เคยทำอะไรครึ่งๆ กลางๆ
สุดท้ายก็ออกมาประสบความสำเร็จ
หลี่สือลุกขึ้นตาม “บอสเผย ช่วยบอกได้มั้ยครับว่าจะทำอะไรกับโรงงานพวกนั้น”
เผยเชียนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับ “บอสหลี่ ผมบอกคุณได้ แต่มีเงื่อนไขนึง
“ถ้าผมเปิดกิจการเมื่อไหร่ คุณต้องเป็นลูกค้าคนแรกและเข้าไปสัมผัสทุกอย่างภายในนั้นอย่างน้อยหนึ่งครั้ง”
หลี่สือผุดยิ้ม “เงื่อนไขอะไรกันครับนั่น ได้เลยครับ! ถึงบอสเผยไม่ตั้งเงื่อนไขนี้ ผมก็คงไปลองและเรียนรู้เองอยู่ดี”
เผยเชียนพยักหน้า “โอเคครับ งั้นผมบอกคุณก็ได้
“ผมตั้งใจจะสร้างบ้านผีสิงขนาดใหญ่ครับ”
หลี่สือ “…”
