เผยเชียนโล่งใจมากหลังจากจัดการเรื่องบทหนังเสร็จ
แต่ก็ยังไม่ใช่เวลาทำตัวสบายใจเฉิบ
ตอนนี้เขาหาเงินได้มากถึงหนึ่งล้านแปดแสนหยวน เพียงพอที่จะสร้างบ้านใหม่ให้พ่อแม่ได้แล้ว
ส่วนจะอ้างว่าได้เงินมาจากไหนนั้น…
ง่ายนิดเดียว ก็แค่บอกว่าตอนนี้ได้ตำแหน่งระดับบริหารที่เฟยหวงสตูดิโอ ทางสตูดิโอหาเงินจากคลิปสั้นได้มาก เขาเลยได้โบนัสก้อนโต
ถ้าว่ากันตามตรงแล้ว
ก็ไม่ได้ผิดอะไรถ้าจะอ้างแบบนี้ เพราะเผยเชียนเป็นพนักงานระดับบริหารที่เฟยหวงสตูดิโอจริงๆ แถมยังหาเงินจากสตูดิโอได้มากอีกด้วย
เผยเชียนตั้งใจว่าจะหาเวลากลับบ้านไปอธิบายเรื่องนี้กับครอบครัว
แต่ก่อนอื่นเขาต้องสะสางเรื่องต่างๆ ในบริษัทก่อน
รอบบัญชีนี้กินเวลาห้าเดือน ดูเหมือนจะยาว แต่ก็ไม่ถือว่ามีเวลาให้เขาเหลือเฟือ
เพราะแผนงานต่างๆ ของเผยเชียนในรอบบัญชีนี้ ไม่ว่าจะเป็นหนัง เปิดกิจการผลิตมือถือ และอื่นๆ ต้องใช้เวลา
ตัวอย่างเช่นหนัง ถึงเนื้อหาจะเรียบง่าย ไม่ต้องใช้เอฟเฟ็กต์พิเศษเยอะ แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนในการเตรียม สองเดือนในการถ่ายทำ และอีกหนึ่งเดือนในการตัดต่อและจัดการงานต่างๆ ให้เสร็จสมบูรณ์ ตัวหนังน่าจะออกฉายได้ทันช่วงปิดบัญชีแบบเฉียดฉิว
โชคดีที่เผยเชียนได้สิทธิพิเศษหลังอัปเกรดระบบเป็นเวอร์ชัน 2.0 ตอนนี้เขามีสินค้าที่ยังไม่วางจำหน่ายไปจนถึงรอบบัญชีหน้าได้หนึ่งอย่าง
ถ้าทำหนังเสร็จไม่ทันรอบบัญชีนี้ วันปิดบัญชีก็จะไม่ถูกเลื่อนและสามารถยืดระยะเวลาการทำหนังต่อไปจนถึงรอบถัดไปได้
แต่รอบบัญชีหน้าต้องออกฉายให้ได้ก่อนสัปดาห์วันปิดบัญชี
ถึงอย่างนั้นเผยเชียนก็คิดว่าถ้าหนังเสร็จสมบูรณ์ภายในรอบบัญชีนี้ได้จะเป็นเรื่องที่ดีมาก
จะได้เก็บสิทธิพิเศษนี้ไว้เป็นยันต์กันตาย ถ้าใส่ใจมากเกินไปและจงใจทำให้กระบวนการล่าช้า สุดท้ายอาจจะทำทุกอย่างพังเละเทะได้
เผยเชียนพลิกสมุดแล้วหันมาใส่ใจเรื่องหม่าหยาง
ถึงจะไม่ค่อยอยากไปยุ่งกับเจ้าน้องรักบ่อยๆ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น
เขาต้องมอบหมายงานให้พวกที่ไว้วางใจได้!
หม่าหยางได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู รอบบัญชีที่แล้วเจ้านี่แอบแทงข้างหลังเผยเชียนไปหน่อยนึง แต่เผยเชียนก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจ
ความสำเร็จของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเกิดจากเกมกลับใจคือฟากฝั่งของบอสเผย หม่าหยางแค่นั่งโง่ๆ รับผลประโยชน์
นอกจากนี้คนที่ก่อตั้งแบรนด์คอมพิวเตอร์ประกอบ ROF ขึ้นมาก็ไม่ใช่หม่าหยาง แต่เป็นจางหยวน
ดังนั้นเผยเชียนจึงยังไว้ใจไอ้หม่าได้ เจ้านี่คือหนึ่งในพนักงานคนสำคัญของบอสเผย!
แต่ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ เขาต้องจับหม่าหยางแยกออกจากจางหยวน
เผยเชียนรู้แล้วว่าจางหยวนคืองูพิษ ในเบื้องหน้าอีกฝ่ายเหมือนจะเป็นแค่คนเก่งเรื่องคอมพ์จากกระทู้ห้องการ์ดจอ แต่ช่วงที่ผ่านมาเขาเริ่มเห็นแล้วว่าความคิดของเจ้านี่มีปัญหา
ถ้าเผยเชียนปล่อยให้จางหยวนล้างสมองไอ้หม่าไปเรื่อยๆ สถานการณ์ต้องแย่แน่
เผยเชียนคิดหนัก เขาจะปล่อยให้ไอ้หม่าทำตำแหน่งเดิมต่อแล้วให้จางหยวนไปทำอย่างอื่น หรือจะให้จางหยวนทำตำแหน่งเดิมต่อแล้วหางานให้หม่าหยางทำดี
หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน เขาก็ตัดสินใจว่าตัวเลือกที่สองน่าจะดีกว่า
เพราะธุรกิจใหม่ที่เผยเชียนมีในหัวน่าจะดึงความสามารถของหม่าหยางมาใช้ได้อย่างเต็มที่
ธุรกิจนี้เผยเชียนวางใจมอบหมายให้ใครไม่ได้เลยนอกจากหม่าหยาง!
เขาอยากเปิดบริษัทลงทุน
จริงๆ เขาคิดเรื่องนี้ไว้นานแล้ว แต่เพราะติดขัดเรื่องเงินทุนเลยทำไม่ได้
ก่อนหน้านี้เถิงต๋าทุ่มเงินทุนที่มีไปกับอุตสาหกรรมการผลิตหมด ทั้งเกม ทั้งหน้าร้านต่างๆ บริษัทเลยไม่มีเงินทุนเหลือมากนัก
นับรวมทุกอย่างแล้ว เขามีเงินทุนเหลือประมาณสามถึงสี่ล้านหยวน แน่นอนว่าเขาเอาเงินก้อนนี้ไปเปิดบริษัทลงทุนได้ แต่ก็จะทำประโยชน์ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ สู้เอาเงินไปเปิดสาขาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกับจุดบริการนี่เฟิงเพิ่มจะดีกว่า
แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ผลกระทบจากการผลาญเงินในรอบบัญชีก่อนน่าจะมาถึงในเร็ววัน เขาหวังพึ่งวิธีผลาญเงินแบบเดิมๆ ไม่ได้แล้ว
ดังนั้นเผยเชียนจึงคิดเรื่องเปิดบริษัทลงทุน
แน่นอนว่าเขายังลังเลเรื่องนี้อยู่หน่อยๆ
การลงทุนมีความเสี่ยงมาก ถ้าดันสำเร็จขึ้นมา เขาจะได้กำไรมหาศาล
เผยเชียนรู้ดีว่าตัวเองดวงเฮงขนาดไหน ทุกครั้งที่พยายามสร้างเกมห่วยแตกก็จะดังเปรี้ยงปร้างขึ้นมา เขาคิดว่าถ้าลงทุนทำกางเกงในก็น่าจะทำกำไรได้เป็นกอบเป็นกำ
แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เขามีทางเลือกไม่มากนัก เผยเชียนไม่สามารถผลาญเงินทุนระบบทั้งหมดด้วยตัวเองได้ เขาต้องการความช่วยเหลือ
หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน เผยเชียนก็ตัดสินใจเปิดบริษัทลงทุนอย่างไม่เต็มใจนัก
ส่วนเหตุผลที่เขาจัดการเรื่องนี้เองไม่ได้นั้น…
ส่วนหนึ่งก็เพราะบอสเผยยุ่งมาก เขาต้องคอยจับตาดูกิจการอื่นๆ ด้วยตัวเอง ถ้ารับผิดชอบเรื่องบริษัทลงทุนเองคนเดียว กิจการอื่นๆ ต้องแทงข้างหลังเขาจนพรุนแน่
อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะเผยเชียนไม่เชื่อการตัดสินใจของตัวเอง
เพราะงั้นเขาเลยเลือกให้หม่าหยางเป็นคนรับผิดชอบ
เขาไม่ได้ต้องการให้ไอ้หม่าพาขาดทุนย่อยยับ แค่เจ้านั่นเอาเงินไปลงทุนแล้วขาดทุนได้นิดหน่อยก็พอใจแล้ว
…
วันที่ 3 พฤศจิกายน
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
“พี่เชียน เหลือแต่พี่แล้ว ให้ไวเลย…”
หม่าหยางจ้องจอเผยเชียนพร้อมตะโกนด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นกว่าใครเพื่อน แต่ข้อความ ‘DEFEAT’ ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอของเผยเชียน ทำเอาหม่าหยางนิ่งไป
ตอนออลครั้งสุดท้าย บอสเผยตัวแบกแยกไปดันเลน ส่วนคนอื่นๆ เข้าไปบวกกับศัตรูทีละคนจนตาย ทิ้งให้บอสเผยต้องจัดการกับทีมตรงข้ามสี่คนด้วยตัวคนเดียว
หม่าหยางไม่ได้เป็นคนแรกที่เข้าไปแจก จริงๆ เขาเข้าไปเป็นคนสุดท้าย
ถ้าหม่าหยางรอด ก็คงไปช่วยเผยเชียนสู้กับอีกสี่คนได้ ซึ่งก็พอจะทำให้ทีมมีหวังขึ้นมา
แต่หม่าหยางกลับเลือกไปบวกกับทีมตรงข้ามเองคนเดียว เผยเชียนที่เหลือรอดเป็นคนสุดท้ายของทีมฆ่าทีมตรงข้ามไปได้สองคน แต่ก็ต้องแลกกับการงัดทุกอย่างที่มีออกมาใช้ จากนั้นเขาก็ทำได้แค่ยืนดูป้อมระเบิด
“โอ๊ย เสียดายจัง มาพี่เชียน ต่อๆ!”
หม่าหยางกำลังจะกดเริ่มเกมใหม่ пᴏveʟɢᴜ.cᴏᴍ
เผยเชียนรีบห้าม “เดี๋ยว! ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับแก”
“โอเค ได้เลยพี่” หม่าหยางกดออกเกม Gods Rising
เผยเชียนมาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูวันนี้ก็เพื่อบอกแผนเปิดบริษัทลงทุนกับหม่าหยาง แต่พอมาถึงร้าน เขาก็อยากเล่นเกมกับไอ้หม่าสักนิดสักหน่อย
สุดท้ายก็แพ้ไม่เป็นท่า!
ถึงเผยเชียนจะหงุดหงิดเรื่องที่แพ้ แต่เขาก็ต้องมองในแง่บวกเข้าไว้ ถ้ามองในแง่ร้ายก็คือเขาเล่นเกมแพ้ แต่ถ้ามองในแง่ดีก็ถือเป็นการยืนยันว่าไอ้หม่ายังเป็นคนที่ไว้วางใจได้เหมือนเดิม!
ทั้งคู่ย้ายไปนั่งที่โซนพักผ่อน จากนั้นเผยเชียนก็เรียกจางหยวนให้เข้ามาหา
จางหยวนกำลังง่วนอยู่กับกิจการ ROF
หลังจบอีเว้นต์ 1024 วันดิจิทัล แบรนด์ ROF ก็กลับมาขายเครื่องคอมพิวเตอร์ในราคาปกติ แต่เพราะแบรนด์เป็นที่รู้จักในวงกว้างแล้ว ทำให้มีชาวเมืองจิงโจวหลายคนเข้ามาสั่งของ
ด้วยเหตุนี้จางหยวนจึงยุ่งมือเป็นระวิง แต่หม่าหยางกลับนั่งว่างงาน
เผยเชียนหันไปหาจางหยวนก่อน “ต่อจากนี้ไปคุณจะเป็น CEO ของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู กิจการร้านอินเทอร์เน็ตกับ ROF จะอยู่ในความรับผิดชอบของคุณคนเดียว”
จางหยวนอึ้งไป
ฉันได้เป็น CEO เหรอ
เร็วไปหน่อยรึเปล่า
แล้วบอสหม่าล่ะ
ใบหน้ายาวใหญ่ของหม่าหยางซีดลง
“พี่เชียน แค่…แค่ผมเล่นเกมเมื่อกี้ไม่ดี พี่ถึงกับไล่ผมออกเลยเหรอ
“ถึงผลงานผมจะไม่โดดเด่น แต่ผมก็ตั้งใจทำงานนะ…”
หม่าหยางคิดว่าเผยเชียนโกรธที่เกมเมื่อกี้เขาเล่นไม่ดี
เผยเชียนไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี “แกพูดอะไรของแก! ฉันมีงานอื่นให้แกทำ เป็นงานที่สำคัญมากด้วย!
“เร็วๆ นี้เถิงต๋าจะเปิดบริษัทลงทุน ฉันคิดว่าแกเหมาะที่สุดที่จะมาเป็น CEO บริษัทนี้”
หม่าหยางอึ้งกิมกี่
สีหน้าเขาเปลี่ยนจากเศร้าเป็นงง ก่อนจะเป็นดีใจแล้วเปลี่ยนเป็นตื่นเต้น
“จริงเหรอพี่เชียน! ผม…ผมอยากเป็นนักลงทุนเทวดามาตั้งนานแล้ว! ไม่ต้องห่วงเลยนะพี่เชียน งานนี้เหมาะกับผมมาก ผมไม่ทำให้พี่ผิดหวังแน่!”
จางหยวนมองอยู่ข้างๆ ด้วยสายตางุนงง
เขาไม่เข้าใจมาตรฐานการเลือกคนของบอสเผย
ถ้าจะบอกว่าเลือกจากความสามารถ
บอสหม่าก็ไม่ได้ดูเหมาะกับการคุมบริษัทลงทุน
จางหยวนคิดมาตลอดว่าการที่บอสหม่าได้คุมร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเป็นอะไรที่ไม่เข้าท่าเลย แล้วนี่บริษัทลงทุนบริหารจัดการยากกว่ากิจการร้านอินเทอร์เน็ตอีก เขาจะรับผิดชอบไหวเหรอ
แต่ถ้าจะบอกว่าบอสเผยเล่นพรรคเล่นพวก
ก็ไม่ได้อีกเหมือนกัน
จางหยวนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับบอสเผยเลย แต่ก็ได้เลื่อนขั้นมาเป็น CEO ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูแทนหม่าหยาง
บอสเผยไม่ได้มอบหมายตำแหน่งนี้ให้คนใกล้ชิด ดังนั้นจึงบอกได้ว่าบอสเผยไม่ใช่คนเล่นพรรคเล่นพวก
จางหยวนงงไปหมด เขารู้แค่ว่าวิธีการของบอสเผยนั้นลึกล้ำและซับซ้อนมาก
บอสหม่าอาจจะมีความสามารถบางอย่างที่คนทั่วไปมองไม่เห็น…
เผยเชียนหันไปหาจางหยวน “โอเค เท่านี้แหละ กลับไปทำงานได้”
จางหยวนพยักหน้า “ครับบอสเผย ผมจะพยายามเต็มที่เพื่อพาร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูไปยืนอยู่ในจุดที่สูงกว่านี้!”
เผยเชียน “…”
พอจางหยวนเดินจากไป เผยเชียนก็กระแอมกระไอแล้วเริ่มเล่าเรื่องบริษัทลงทุนให้หม่าหยางฟัง
ครั้งนี้เผยเชียนตัดสินใจแล้วว่าจะไม่หาผู้ช่วยให้หม่าหยาง
เพราะเขารู้แล้วว่าหม่าหยางมักจะเห็นดีเห็นงามกับคนที่คุยกับตัวเองเป็นคนสุดท้าย
ทุกครั้งที่เผยเชียนคิดว่าตัวเองโน้มน้าวหม่าหยางได้สำเร็จ พอปล่อยไปสักพักก็จะกลับมาพบว่ามีคนจูงจมูกหมอนี่ไปทางอื่นแล้ว
ดังนั้นเขาจะไม่จ้างผู้ช่วยให้หม่าหยาง อย่างน้อยก็ต้องเลี่ยงไม่จ้างผู้ช่วยที่จะช่วยออกไอเดียให้เจ้านี่
เผยเชียนต้องหาคนที่ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง จะได้มั่นใจว่าหม่าหยางจะทำตามคำแนะนำของเขา
แน่นอนว่าเรื่องนี้จัดการทีหลังได้
เป้าหมายในตอนนี้คือล้างสมองหม่าหยางใหม่
“บริษัทลงทุนของเราจะต่างจากบริษัทลงทุนอื่น”
หม่าหยางฟังอย่างตั้งใจ “หืม พี่หมายความว่าไง”
เผยเชียนถาม “แกรู้ใช่มั้ยว่าบริษัทลงทุนทั่วไปทำงานยังไง”
หม่าหยางพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “รู้สิพี่! บริษัทลงทุนให้เงินบริษัทที่คิดว่าน่าจะทำกำไรได้ แล้วก็นอนรอกินกำไรส่วนแบ่ง!”
เผยเชียน “…”
ถือว่าเป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่เข้าใจ แต่ก็ไม่ใช่คำตอบที่เผยเชียนต้องการ
“แกเข้าใจแค่ผิวเผิน!
“เถิงต๋าขาดแคลนเงินเหรอ
“คิดว่าบริษัทหาเงินจากเกมกับกิจการร้านอินเทอร์เน็ตได้ไม่มากพอเหรอ”
เผยเชียนกัดฟันพูด
หม่าหยาง “เอ่อ…พี่หมายความว่ายังไง…”
เผยเชียนพยายามพูดด้วยท่าทีจริงจัง “ฉันไม่ได้จะบอกว่าบริษัทลงทุนของเราห้ามทำกำไร แต่การทำกำไรเป็นแค่หนึ่งในเป้าหมายมากมายของเรา
“การลงทุนคือการเอาเงินเย็นไปไว้ในที่ที่เหมาะสม
“คิดว่าที่ไหนเหมาะสมที่สุดในการเอาเงินไปไว้ล่ะ
“เอาไปให้บริษัทที่มีโอกาสทำกำไรได้เหรอ บอกเลยว่าไม่ใช่!
“หลายบริษัทที่มีเป้าหมายในการทำประโยชน์ให้สังคมต้องปิดตัวลงเพราะไม่มีเงินทุน กลุ่มคนที่มีความฝันเหมือนกันต้องแยกกันไปคนละทิศคนละทาง แกว่าน่าเศร้ามั้ย!
“เพราะงั้นบริษัทของเราจะใช้ชื่อว่า บริษัทลงทุนหยวนเมิ่งที่แปลว่าสานฝัน เป้าหมายของเราไม่ใช่การหากำไร แต่คือการสานฝันให้บริษัทขนาดเล็กที่ความฝันกำลังตกอยู่ในความเสี่ยง!”
