ทงซินไหวร่างไปมาระหว่างที่สี่คนล้อมกรอบ ทั้งสี่แทบไม่อาจติดตามความเร็วของนางทัน ร่างของนางพริ้วไหวดุจสายลม บางคราแผ่วเบาดุจผีเสื้อ หากในขณะที่นางพริ้วร่าง กระแสลมเย็นเสียดที่เกิดจากการเคลื่อนไหวยังทำให้สี่เทวะต้องตะลึง ไม่ถึงหนึ่งนาทีที่ต่อสู้กัน สองเทวะปัดป้อง ขณะที่อีกสองจู่โจม ทงซินหลบหลีก ป้องกัน และโจมตีอย่างดุดัน โดยรอบผืนดินพังทลาย หยกวารีต้องตะวันสะท้อนแสงฟ้า งดงามสง่าเหนือใดเปรียบ
เคร้ง!!
เสียงเสียดดุจโลหะกระทบกัน กริชเทพพิโรธและพู่ไหมของอาวุโสเทียมฟ้าเข้ากระทบ มือขวาของทงซินร้าวชา กริชเทพพิโรธหลุดปลิวออกไป นางอาศัยแรงปะทะพุ่งขึ้นสูงเสียดฟ้า อาวุโสเทียมฟ้า อาวุโสปฐพี ฉุ่ยเสวียนฟง และฉุ่ยหยุนหลันมองหน้ากัน จากนั้นเป็นอันเข้าใจทันที ทั้งหมดกระโดดติดตาม และผลักสองฝ่ามือกลางอากาศไปที่ทงซิน
“หยกวารีพร่าสวรรค์!!”
สี่เสียงกู่ร้องขึ้นพร้อมกัน เสียงดังลั่นแทบหูดับ แสงฟ้าสี่กลุ่มพลันสว่างวาบ หยกวารีทรงพลังถูกผลักจากสี่ฝ่ามือ พุ่งออกงดงามดุจวิถีกระสุน เป้าหมายอยู่ที่ทงซินกลางเวหา หยกวารีพร่าสวรรค์ถูกยิงออกโดยยอดฝีมือเทวะทั้งสี่คน ทันใดบนท้องฟ้าก็งดงามด้วยแสงฟ้าของพายุคลั่งหยกวารี
ในสถานที่ไกล คนของสำนักจักรพรรดิใต้ตกตะลึงไร้ที่เปรียบกับภาพที่มองเห็น ทั้งตื่นเต้นจนแทบไม่อาจระงับ ยากอดยั้งตัวเองไม่ให้ตะโกนร้อง ในหมู่พวกเขาไม่มีใครไม่ฝึกฝนวิชาหยกวารี ไหนเลยจะไม่ทราบว่าแสงฟ้าของหยกวารีที่คลุมท่วมฟ้า แต่ละผลึกแฝงพลังทำลายล้างน่าหวาดหวั่นเพียงใด และผู้ใดจะซ่อนเร้นหรือต่อต้านหยกวารีพร่าสวรรค์ทั้งสี่สายนี้ได้
หยกวารีพุ่งมาจากทุกทิศ ปิดกั้นเส้นทางทั้งหมดไม่ให้นางหลบหลีก พลังทำลายล้างนำเงาทะมึนแพร่คลุมในหัวใจ ทงซินชะงักร่างอยู่กลางเวหา ดวงตาทมิฬฉายประกายน่าหวาดหวั่น ท้องนภาที่ครอบคลุมด้วยแสงฟ้าฉับพลันก็หม่นลง ราวความมืดแห่งรัตติกาลมาเยือน นำความอึดอัดมาสู่ทุกผู้คน ในหัวใจราวถูกเงาทะมึนเคลื่อนทับ ไม่อาจอดห้ามให้หัวใจเต้นรัว
เมื่อหยกวารีพุ่งเข้าใกล้ ทงซินก็พุ่งร่างลงฉับพลัน หมุนควงร่างขณะร่วงลง ผมยาวดำปลิวไสวพร้อมชุดดำที่พริ้วสะบัด นำพาความรู้สึกดุจนางฟ้าที่กำลังร่วงหล่น ทั้งงดงามและน่าหวาดกลัว ท้องฟ้ายามนี้สิ้นแสง ทั่วอาณาโดยรอบเป็นแผ่นผืนสีดำ ในความมืดอันเงียบงันนี้ บังเกิดพายุทมิฬหมุนล้อมร่างน้อยๆของทงซิน ในระหว่างการหมุนควง ปรากฎเสียงกรีดร้องของอากาศน่าสยดสยอง
ท้องฟ้ายิ่งมายิ่งมืดมิด พายุทมิฬยิ่งมายิ่งใหญ่โต มันค่อยๆเคลื่อนคลุมร่างของทงซิน ราวกับถูกกลืนกินอย่างนั้น จากนั้น หยกวารีพร่าสวรรค์ที่ถูกปลดปล่อยจากสี่สุดยอดแห่งสำนักจักรพรรดิใต้ เมื่อถูกสัมผัสเข้ากับพายุทมิฬ มันกลับไม่แตกสะเทือนเลือนลั่นเหมือนดั่งคาด ทว่ากลับหายไปอย่างเงียบงัน ราวกับถูกพายุทมิฬกลืนกินเข้าไป
“นี่มัน….” ฉุ่ยเสวียนฟงกัดฟัน เคลื่อนมือควบคุม ‘หยกวารีพร่าสวรรค์’ เมื่อเห็นพายุทมิฬสูบกลืนพลังหยกวารีเข้าไป หัวใจก็ยากระงับความตระหนกได้
“นี่คือพลังทมิฬกลืนกินของสตรีเทพพิโรธ พลังความมืดของนางนั้นหาได้ยากนัก มันเป็นพลังที่น่ากลัวอย่างยิ่ง” ฉุ่ยหยุนหลันกล่าวด้วยสีหน้าเคร่ง
ใบหน้าชราของอาวุโสเทียมฟ้ายังคงภาคภูมิ ทันใดนั้นเขาหยุดควบคุมหยกวารีพร่าสวรรค์ กระโดดลิ่วขึ้นไป แล้วเหวี่ยงด้ามพู่ไหมในมือทันที เส้นทางที่พู่ไหมเหวี่ยงผ่านพลันเกิดมิติบิดผัน ปรากฎคลื่นพลังแกร่งกล้าทะลักล้ำด้วยการเหวี่ยงธรรมดา พร้อมเสียงกรีดชำแรกโสต ราวสัตว์อสูรกู่ร้องพุ่งเข้าโรมรันพายุทมิฬ
เกิดการปะทะอย่างรุนแรง พายุทมิฬเปลี่ยนรูปทรงไปอย่างมาก ทว่าพลังทมิฬยังคงทำลายหยกวารีที่จู่โจมเข้ามาจนพินาศ แขนของอาวุโสเทียมฟ้าชะงักค้างในอากาศ ในใจตื่นตะลึง ปากเอ่ยพึมพำ “คาดไม่ถึงว่าพลังทมิฬจะแกร่งกล้าเพียงนี้ กระทั่งข้ายังไม่อาจทำลาย”
“หยุดมือ อย่าใช้พลังหยกวารีพร่าสวรรค์อีก วิธีนี้ใช้ปิดล้อมศัตรูได้ก็จริง แต่มันทำให้สิ้นเปลืองพลังและไร้ประโยชน์ในการโจมตี ต่อหน้าพลังทมิฬนี้ ความเข้มข้นของพลังแตกต่างกันมากเกินไป หากใช้ออกมีแต่จะถูกกลืนกินเท่านั้น” อาวุโสเทียมฟ้าตะโกนเสียงต่ำ
คลื่นพายุหยกวารีหยุดลงทันที และขณะเดียวกันกับที่คนทั้งสี่ถอนมือกลับ พายุทมิฬที่หมุนคว้างอยู่ก็พลันระเบิดออก กระจัดกระจายเป็นเศษชิ้นทมิฬนับไม่ถ้วน ราวกับศรนรกที่พุ่งมาจากโลกันตร์
ซู่ว!
ซู่ว!
ฟิ้ว……
ศรทมิฬที่ควบกลั่นจากพลังความมืดของพายุทมิฬ เป้าหมายของมันไม่ใช่เพียงแค่สี่คนนั้น แต่มันยิงกระจายว่อนทั่วทิศทาง ราวกับผืนปฐพีถูกปกคลุม ไม่ว่าศรทมิฬจะตกลงที่ใด ผืนดินจะเกิดหลุมลึก ณ ตรงนั้น ที่วงรอบแม้จะเป็นสถานที่อยู่ห่างไกล ทว่ายังคงได้ยินเสียงร้องโหยหวนของผู้คนที่ถูกผลกระทบ บางคนถูกศรทมิฬเจาะทะลุร่าง บางคนก็แขนขาขาด บางคนถูกเสียบทะลุหนึ่งหรือสองรู พวกเขามีพลังคุ้มร่างอันกล้าแกร่ง ทว่าต่อหน้าศรทมิฬกลับเหมือนไม่มีอยู่
ปราการหยกวารีแกร่งกล้าปรากฎขึ้นเหนือคนทั้งสี่พร้อมกัน ต้านทานศรทมิฬที่พุ่งลงมาจากเบื้องสูง ฉุ่ยหยุนหลันมองสภาพน่าอนาถของผู้คนที่อยู่ห่างไกล หัวใจมืดดำด้วยความเกลียดชัง เขากล่าวเสียงทะมึน “วันนี้ พวกเราต้องร่วมมือกัน ยับยั้งไม่ให้นางทำร้ายคนของเราได้อีก”
ฮ่าห์!
เสียงกู่ร้องสี่สาย สี่บุคคลเหินร่างขึ้นพร้อมกัน โจมตีทงซินที่ค่อยๆลอยช้าอยู่กลางอากาศ พลังทมิฬรอบกายนางสลายไปแล้ว เห็นตัวนางที่พร้อมรับการโจมตีน่าหวาดหวั่นของสี่ศัตรูประสานกัน ใบหน้าเย็นชาไร้ความกลัว ฉับพลันนางพุ่งร่างละลิ่วลง บิดกระชับกริชเทพพิโรธในมือ แผ่พลังท่วมท้นน่าสะพรึงตรงไปที่ฉุ่ยหยุนหลัน
สตรีเทพพิโรธลงมือครั้งนี้ ฉุ่ยหยุนหลันมิได้หลบหลีกยามเผชิญคมกริชแห่งความตาย คล้ายกับแสร้งยอมแพ้ อีกสามคนเข้าใจทันทีและสร้างปราการหยกวารีสามชั้นเตรียมรับการปะทะของทงซิน
เกิดเสียงลั่นดุจอัสนีฟาดผสมเสียงแหลมเสียด แม้ไม่ดังสุดขีด แต่แก้วหูก็แทบฉีก คมกริชเทพพิโรธเจาะทะลวงปราการทั้งสามชั้น ทว่ามือและร่างของทงซินก็ชะงักค้างอยู่ตรงนั้น นางโคจรพลังทมิฬอย่างบ้าคลั่ง ทว่าอาวุโสเทียมฟ้าที่เตรียมพร้อมไว้ ได้ตะโกนกู่ร้องคำหนึ่ง พร้อมระเบิดพลังหยกวารีลูกใหญ่พุ่งเข้าใส่ทงซิน
พลังทมิฬและพลังหยกวารีเข้าปะทะกัน ด้วยพลังทมิฬถูกตรึงไว้ด้วยหยกวารีสามชั้น ร่างของทงซินจึงถูกอัดกระเด็นขึ้นฟ้าอีกครั้งหนึ่ง อาวุโสเทียมฟ้า อาวุโสปฐพี และฉุ่ยเสวียนฟงพ่นเสียงหนัก ร่างปลิวถอยหลังหลายสิบเมตรจากแรงกระแทกที่ผลักส่งมาในทิศตรงข้าม เมื่อหยุดร่างลงก็พุ่งไปเบื้องหน้าทันที ต่างจากครั้งก่อนที่ตอนนี้ทั้งสี่คนรวมอยู่ในจุดเดียวกัน สี่คู่ฝ่ามือประสานสร้างหยกวารี พริบตานั้นก็เล็งไปที่ทงซิน….
“เคล็ดจักรพรรดิใต้ มังกรหยกวารี!!”
เสียงกู่ร้องของทั้งสี่ดังไปไกล สะเทือนโสตของคนในสำนักจักรพรรดิใต้จนมึนงง หัวใจยิ่งต้องตกตะลึง ด้วยขณะที่ทั้งสี่ตะโกนร้อง กลุ่มพลังที่ประสานกันยิ่งมายิ่งท่วมทวีด้วยแสงฟ้า หนาทึบและขยายออกอย่างรวดเร็ว ในพริบตาทั้งสี่คนก็นิ่งงัน มองจากที่ไกลจะเห็นพวกเขาราวเป็นรูปสลักน้ำแข็ง
ฮ่าห์!!
ในแสงฟ้ามีเสียงหนึ่งดังเขย่าทั่วบริเวณ กลุ่มแสงฟ้าถูกปล่อยออกในฉับพลัน ประดุจมังกรแหวกห้วงทะเล ทะยานขึ้นสู่สวรรค์ นำพาการทำลายล้างพุ่งตรงเข้าสู่ทงซิน เหนือนภาปรากฎรอยวิถีสีฟ้าน่าตะลึง
นี่คือมังกรหยกวารีที่ทั้งสี่ช่วยกันสร้างขึ้น จากพลังเทวะขั้นกลางสามคน และเทวะขั้นสูงสุดอีกหนึ่งคน พลังนี้สามารถล้างบางสรวงสวรรค์ได้ เวลานี้กล่าวได้ว่ามันคือพลังน่าหวาดหวั่นที่สุดในรอบพันปีของทวีปเทียนเฉิน และมันกำลังพุ่งตรงไปยังหนึ่งเป้าหมาย
ท้องฟ้าที่เคยมืดเมื่อ 15 นาทีก่อน ตอนนี้กลับมามืดอีกครั้งด้วยความเร็วเหนือล้ำกว่าเดิมนับสิบเท่า ราวกับว่าเกิดขึ้นในทันที แสงสว่างและความมืดประชันกันไม่มีใครยอม มังกรหยกวารีที่พุ่งทะยานขึ้นฟ้าแผ่แสงสว่างโอฬาร เป็นแสงสีฟ้าไหวระยับน่าหวาดกลัว
เผชิญหน้ากับมังกรหยกวารี ในห้วงความมืดนั้น ทงซินพลันระเบิดพลังพุ่งออกมาเป็นมังกรทมิฬ จิตใต้สำนึกของผู้คนราวกับได้ยินเสียงคำรามด้วยโทสะแห่งมังกร เขย่าขวัญความรู้สึกภายใน…. กระแสเวลากลายเป็นไหลเชื่องช้า จนกระทั่งไหลช้าถึงขีดสุด ราวกับทุกสิ่งพลันหยุดลง ม่านตาทุกคู่ในรอบบริเวณหดลีบราวกับรูเข็ม มองอย่างสิ้นหวังยังพลังสีฟ้าที่พุ่งปะทะกับพลังทมิฬ….
เสียงกัมปนาทดุจฟ้าฟาด โลกหล้าพร่ามัวทันที ในหูไม่ได้ยินเสียงใดอีก คลื่นพลังมหึมาท่วมทับปฐพีจนสั่นไหว ห้องน้อยใหญ่ในสำนักจักรพรรดิใต้พังทลายลง รอยแยกหลายขนาดแพร่ลามบนผิวดิน แตกแขนงแพร่ลามเข้าในตัวอาคารนับไม่ถ้วนในสำนักจักรพรรดิใต้ รอบรัศมีหลายสิบลี้ได้ยินเสียงดั่งโลกถล่มทลาย หากมองท้องฟ้าจากที่ห่างไกล จะเห็นรัศมีแสงดำปะทะพัลวันกับรัศมีแสงฟ้า ครอบคลุมนภาอย่างน่าสะพรึง
ผู้คนแห่งสำนักจักรพรรดิใต้ที่รายล้อมอยู่ต่างหูดับเป็นเวลาสั้นๆ หากในหูยังคงมีเสียงอื้ออึงเหมือนปีกผึ้ง ไม่อาจได้ยินเสียงอื่นอีก คนที่พลังยุทธต่ำลงมาต่างกระอักเลือด ล้มลงกับพื้นและแน่นิ่งงัน บางคนแม้เคลื่อนพลังคุ้มร่างทัน ทว่าเพียงถูกคลื่นปะทะก็ไม่อาจคุ้มกันตัวเองได้ เลือดลมพุ่งทะลักขึ้นศีรษะโดยตรง สิ้นลมตกตายในทันที
