ไอว่าลูบแก้มของราชินีโซเฟีย สายตาของเขาเคลื่อนขึ้นลงตามหน้าอกอวบอัดของเธอตลอดเวลา ทุกลมหายใจเข้าออกของเธอทำให้ยอดเขาสวยงามกระเพื่อมตัวขึ้นลง หน้าอกที่เซ็กซี่และยั่วยวนใจทำให้หัวใจของเขาระรัว ทำให้เลือดในตัวเดือดพล่าน แต่เขาต้องใช้ความพยามยามอย่างหนักที่จะยับยั้งตัวเอง แน่นอนว่าลมหายใจกระชั้นถี่ของเขาแสดงอารมณ์ปั่นป่วนใจของเขาออกมา
พระราชินีไม่ได้ให้ความสนใจในความตื่นเต้นของเจ้าหนูวัยสิบเก้าปีเลย เธอยังหันร่างของเธอกลับไปหาเขาอีก หัวของเธอซบเข้าไปกับอกของไอว่าทำให้หน้าอกอวบหยุ่นกดลงบนตัวเขา
ไอว่าถูกดึงดูดด้วยหน้าอกเปี่ยมเสน่ห์ของพระราชินี มือของเขาเคลื่อนย้ายไปตามแขนของเธอ ระหว่างการนวดบังเอิญสัมผัสเข้ากับหน้าอกของเธอแต่มันเกิดขึ้นในเสี้ยววินาที เขาไม่กล้าเอามือของเขาจับไปที่หน้าอกของพระราชินี มันจะเป็นการล่วงเกินเธอและเขาจะต้องถูกลงโทษอย่างแน่นอน
พระราชินีไม่ได้สนใจเรื่องที่ไอว่าสัมผัสโดยบังเอิญ เธอเพียงแค่ปิดตาเพลิดเพลินไปกับการนวดของไอว่า
ไอว่านวดร่างของพระราชินีเป็นเวลาราวหนึ่งชั่วโมง จนมือของเขาเมื่อยไปหมดจากความอ่อนเพลีย ในเวลานั้นพระราชินีก็ให้เขาหยุด ตอนที่เขาออกจากห้องพักผ่อนของพระราชินี ไอว่าค่อนข้างลำบากที่จะหนีบขาของเขาไว้และเดินออกมา เขากังวลว่าเป้าที่ตุงโป่งเป็นกระโจมออกมาจะตกเป็นเป้าสายตาของแจนซี่
ออกมายืนที่นอกประตู อารมณ์ของไอว่ายังไม่สงบลง เขาเคยเห็นผู้หญิงหลายคนแม้กระทั่งมีสัมพันธ์กับผู้หญิงสวยอย่างรูธ แต่ว่าพระราชินีไม่เหมือนกับผู้หญิงธรรมดา ถึงแม้ว่าเขาจะน้ำลายไหลด้วยความปรารถนาในตัวของพระราชินี เขาก็ไม่กล้าฉวยโอกาสเล็กๆ น้อยๆ กับเธอ นี่เป็นเรื่องเจ็บปวดใจมากสำหรับผู้ชาย
“เป็นอะไรเหรอ?”
ซีเกิลมองไอว่าขึ้นลง มองเห็นเขาหายใจเข้าออกลึกๆ และมองไปยังเป้าที่ตุงออกมา เธอรู้สึกงุนงงและถามออกมา
“ไม่มีอะไร…”
ไอว่ายกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผาก ในวันที่อากาศหนาวเย็นแบบนี้เขากับเหงื่อออกมาอย่างไม่คาดคิดได้ มองไปที่ซีเกิลแล้วหัวเราะออกมาแบบไม่รู้จะทำยังไงดี
“อีกไม่นานก็จะเลิกงานแล้ว เธอมาหาฉันที่ห้องซิ ฉันมีของดีจะให้เธอกิน!”
ซีเกิลส่งสายตาหยาดเยิ้มไปที่ไอว่า เธอได้เห็นไอว่าเข้าไปข้างในห้องและโดนเสน่ห์กับความน่าหลงใหลของพระราชินีแต่โชคร้ายที่เขาไม่สามารถระบายมันออกมาได้ ซีเกิลคิดอย่างรวดเร็วที่จะทำให้ได้รับความรักจากหนุ่มน้อยรูปหล่อคนนี้ เธอคิด ‘อย่างน้อยต้องให้จูบแรกแก่เขา’ ได้ยินเสียงการเชิญชวนที่แสนจะเร้าใจ หัวใจของไอว่าก็สั่นไหว เขาคิดกับตัวเอง ‘ถึงไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการในร่างของพระราชินี แต่ถ้าได้ปล่อยในร่างของซีเกิล แบบนี้ก็ยังถือว่าโชคดีทีเดียว!’ ในที่สุดไอว่าก็ตอบรับคำชวนของซีเกิล
อีกสิบห้านาทีต่อมา ทั้งคู่ก็เสร็จจากงาน นางกำนัลอีกชุดหนึ่งก็มาเข้าเวรแทนพวกเขา อาศัยจังหวะที่คนกำลังเปลี่ยนเวรกัน ไอว่ารีบตามหลังซีเกิลเข้าไปที่ห้องของเธออย่างรวดเร็ว ทันทีที่เข้ามาถึงในห้อง เขารีบจับเอวของซีเกิลดึงเข้ามากอด แท่งเนื้อแข็งแกร่งของเขากดแนบไปกับท้องน้อยของเธอ
ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใดๆ ให้มากความ ซีเกิลก็ใจร้อน ทั้งสองกดปากเข้าหากันแลกลิ้นกันและกันอย่างดูดดื่ม
ไอว่าจูบที่ริมฝีปากหอมหวานของเธอ นวดคลึงและบีบบี้หน้าอกเล็กแต่ได้รูปของเธอ ซีเกิลไม่เคยมีประสบการณ์ถูกนวดคลึงจากผู้ชายมาก่อน ร่างของเธออ่อนลงอย่างรวดเร็วตามการเล้าโลมของไอว่า
“อือ…อา…”
ซีเกิลไม่สามารถยับยั้งอารมณ์ของเธอและส่งเสียงครางออกมา เธอต้องคอยระวังไม่ให้เสียงครางของเธอได้ยินออกไปที่ข้างนอกห้อง นางกำนัลที่เดินตรวจตราความเรียบร้อยอยู่ได้ยินเสียงแปลกประหลาดออกมาจากห้องของซีเกิลและพากันมาฟังเสียงอย่างตั้งใจที่ด้านนอกประตู ทันใดพวกเธอก็ผลักประตูห้องของซีเกิลออก ที่ปรากฏอยู่ในสายตาของพวกนางกำนัลก็คือภาพที่ไอว่ากับซีเกิลกอดและจูบกันอยู่
ซีเกิลและไอว่าถูกนำตัวมาอยู่เบื้องหน้าพระราชินี ตามกฎแล้วผู้ที่กระทำการล่วงประเวณีภายในพระราชวังจะต้องได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง และไอว่าไม่คิดว่าการที่เขาแค่กอดและจูบซีเกิลก็ยังต้องได้รับโทษแบบนี้ แต่เขาไม่รู้ว่าผู้ที่ถูกจับได้ว่ามีพฤติกรรมเชิงชู้สาวภายในพระราชวังก็จะได้รับการลงโทษเช่นเดียวกัน
ใบหน้าของพระราชินีไม่แสดงออกถึงอารมณ์ใดๆ ไอว่าเดาว่า พระราชินีจะต้องยอมรับข้อแก้ตัวของเขาในการแสดงออกถึงความรักเป็นครั้งแรกและยอมยกโทษให้เขา บางทีอาจจะเห็นแก่หน้าพ่อของเขา ดังนั้นตอนที่เขายืนอยู่ต่อหน้าพระราชินี ไอว่าจึงไม่รู้สึกกังวล ค่อนข้างคิดว่าพระราชินีน่าจะให้ความอะลุ่มอล่วยต่อกฎที่วางเอาไว้
“แจนซี่…บอกเขา ผู้ที่กระทำสิ่งต้องห้ามจะต้องได้รับโทษอะไร”
พระราชินีกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบและเมตตา
“กระทำเรื่องสำส่อนทางเพศในพระราชวังจะต้องได้รับการลงโทษ”
แจนซี่กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง มองอย่างเย็นชาไปที่ไอว่าและซีเกิล
ซีเกิลเงยหน้ามองไปที่พระราชินีและแจนซี่ด้วยสีหน้างุนงง
ซีเกิลเกิดมาเป็นสามัญชน และเพิ่งเข้ามาอยู่ในพระราชวังได้ไม่นาน เธอแค่เคยได้ยินว่าห้ามทำอะไรที่มันเกินเลยภายในพระราชวัง แต่เธอไม่รู้ว่าการลงโทษนี้เป็นแบบไหนรุนแรงยังไง พอมาได้ยินคำว่า ‘ลงโทษ’ ทำให้ตัวเธอสั่น คาดว่ามันต้องเป็นการลงโทษที่รุนแรงมาก
“เธอจะยอมรับการลงโทษหรือต้องการที่จะถูกคุมขังอยู่ในห้อง?”
แจนซี่ถามทั้งสองคน
“การลงโทษคืออะไร? การถูกคุมขังในห้องคืออะไร?”
ไอว่าเปิดปากถาม เขาเป็นคนที่รู้จัก ‘ยืด’ รู้จัก ‘หด’ ถ้าเขาคิดว่ามันจะไม่มีปัญหาใดๆ แล้ว เขาก็จะยอมรับมัน
“การลงโทษคือยอมรับการลงโทษจากแมว ปล่อยให้แมวตัวเล็กน่ารักของฉันเข้าไปตรงเป้าภายในกางเกงเป็นเวลาสิบห้านาที ส่วนการถูกคุมขังในห้องจะถูกขังเป็นเวลาหนึ่งเดือน!”
แจนซี่พูดอย่างห้วนๆ
ไอว่ากับซีเกิลมองหน้ากันและกัน เขาคิด ‘ถ้าถูกคุมขังอยู่ในห้องเป็นเวลาหนึ่งเดือน มันต้องอึดอัดใจตาย และถ้ายอมรับการลงโทษจากแมวมันก็แค่เป็นเวลาสิบห้านาที? ถึงแม้ว่ามันน่าจะยากลำบาก แต่มันคงไม่ถึงกับตายหรอกมั๊ง?” ถึงแม้ไอว่าจะยังเป็นเด็ก เขาก็เข้าใจเรื่องราวต่างๆ ในโลก เพื่อเห็นแก่หน้าของพ่อเขา พระราชินีคงไม่ถึงกับจะฆ่าเขาในขณะที่พ่อของเขายังมีชีวิตอยู่
“ผมต้องการที่จะยอมรับการลงโทษจากแมว!”
ไอว่ายกมือของเขาแล้วพูดขึ้น มองไปที่ซีเกิล
“ฉันก็ต้องการที่จะยอมรับการลงโทษจากแมว”
ซีเกิลก็ไม่ต้องการที่จะสูญเสียอิสรภาพทั้งเดือน โลกภายนอกมันเป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับหญิงสาวเยาว์วัยที่จะผ่านช่วงเวลาที่ดีในชีวิต ถ้าเธอถูกขังอยู่ในห้อง นั่นก็จะเป็นความเสียใจครั้งใหญ่ แต่เธอไม่รู้ว่าการลงโทษด้วยแมวมันจะรุนแรงขนาดไหน เธอเคยเห็นลูกแมว มันน่ารักมาก! แค่ปล่อยให้ลูกแมวอยู่ตรงที่เป้าภายในกางเกงเป็นเวลาสิบห้านาที? มันจะรุนแรงไปได้ยังไง!”
“ทั้งสองคนตามฉันมา”
แจนซี่มองมาอย่างเย็นชาที่ไอว่า หมุนตัวเพื่อออกจากห้องพักผ่อนของพระราชินี
ไอว่าและซีเกิลเหลือบมองกันและกัน เดินตามแจนซี่ไปจนถึงห้องพิเศษ ที่มีเครื่องมือใช้ทรมานทุกชนิดอยู่ที่นี่ หลังจากมองไปที่มัน ไอว่ารู้สึกกลัว อย่าบอกนะว่าเขาจะเอาโซ่เหล็กมามัดตัวเขา? ประเทศไหนเขาลงโทษเจ้าหน้าที่อาวุโสแบบนี้กัน ถึงแม้ไอว่าจะไม่ถือว่าเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโส จะอย่างไรเขาก็เป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล ยังไงก็ต้องเห็นแก่หน้าพระหน้าเจ้ากันบ้าง แล้วนี่ถ้าเขาใช้เหล็กร้อนแดงมานาบเขา นี่จะเป็นการสร้างความอับอายขายให้กับตระกูลโฮลเซอร์ของเขา
“สบายใจได้ เครื่องมือเหล่านี้จะไม่ถูกเอามาใช้กับเธอ ภายในพระราชวัง การลงโทษสำหรับการสำส่อนคือการลงโทษจากแมว”
แจนซี่เดินไปที่มุมของห้องรับรอง ไอว่ากับซีเกิลตามตามแจนซี่ไปที่ซอกมืดนั้น มองไปภายในซอกมืดเห็นแค่เพียงสองตาเป็นประกายมองมาที่พวกเขา
“เจสซี่ออกมา!”
หลังจากที่แจนซี่ตะโกนเรียก แมวตัวหนึ่งก็ปรากฏตัวออกมาจากความมืด มันมีความสูงเกือบ 60 เซนติเมตร รูปร่างอวบใหญ่ มองมาที่ไอว่ากับซีเกิล
“ชิ…”
เสียงร้องของแมวตัวนั้นไม่คล้ายกับ ‘เหมียว เหมียว’ เหมือนกับทั่วไป เสียง ‘ชิ’ นั้น เหมือนกับมันประท้วงต่อคนทั้งสอง
แจนซี่จับกรงเล็บของแมวที่ชื่อเจสซี่ กรงเล็บนั้นก็ยืดแสดงเล็บที่เหมือนตะขอคมกริบออกมา ถ้าถูกมันตะปบเข้าเลือดต้องพุ่งกระฉูดรวมทั้งทิ้งร่องลึกบนผิวแน่นอน บางทีมันอาจฉีกกระชากเนื้อหนังได้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองเห็นการแสดงออกของแมวที่ซ่อนฉีดุร้ายอยู่ภายใน มันสามารถทำให้ผู้ชายสั่นกลัวได้หลังจากสบตากับมัน
“ไอว่า…เธอเป็นลูกชายของนายพลไคล์ ฉันจะให้โอกาสอีกครั้งแก่เธอ เธอยังต้องการการลงโทษด้วยแมวหรือจะเลือกถูกคุมขังหนึ่งเดือนแทน?”
แจนซี่มองอย่างเฉยเมยมาที่ไอว่า อย่างไรเสีย ไอว่าก็มีภูมิหลังพิเศษ เธอจึงไม่ต้องการล่วงเกินลูกชายคนเดียวของนายพลไคล์คนนี้ วันหนึ่งข้างหน้าเขาต้องประสบความสำเร็จอย่างมากมาย ถ้าเธอมีน้ำใจให้กับเขาภายใต้อำนาจของเธอ หลังจากที่เขาประสบความสำเร็จ มันก็ง่ายที่จะให้เขามีน้ำใจตอบกลับเธอ
“แล้วเธอจะมีโอกาสอีกครั้งไหม?”
ไอว่าชี้นิ้วไปที่ซีเกิลแล้วพูด เพราะว่ามีเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กับเขาซีเกิลถึงถูกลงโทษด้วย ถ้าเขาเมินเฉยกับสาวน้อยที่น่าสงสารนี้ นั่นมันออกจะไม่เหมาะสม ทำให้เขารู้สึกผิด การยอมรับสิ่งที่ยากลำบากนั่นเป็นความสามารถของลูกผู้ชายตัวจริง
“เธอไม่มีสิทธิ เธอเกิดมาเป็นสามัญชน ทำได้เพียงยอมรับการลงโทษ”
แจนซี่พูดอย่างห้วนๆ นี่มันไม่ใช่เรื่องแปลก ไอว่าจะต้องจากพระราชินีไปในอนาคต ไปเป็นนายทหารระดับสูงเป็นผู้นำกองทหาร แต่ซีเกิลจะเป็นได้เพียงนางกำนัลไปตลอดชีวิต ยกเว้นเสียแต่ว่าเธอเป็นที่ต้องตาต้องใจของคนที่เกิดมาเป็นชนชั้นสูง อย่างมากเธอก็เป็นได้แค่เพียงเมียน้อยของเขาเท่านั้น
“ถ้าอย่างนั้น ผมต้องการที่จะยอมรับการลงโทษเหมือนกับเธอ”
ไอว่าพูดอย่างหนักแน่น ความกล้าหาญของเขาเกินความคาดหมายของแจนซี่ เธอเชื่อว่าเขาต้องใช้โอกาสครั้งนี้แน่นอน
“เธอจะไม่เสียใจที่ทำแบบนี้หรือ?”
แจนซี่เตือนไอว่าอีกครั้ง
“ผมเพียงต้องการรู้ว่า แมวของคุณเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย?”
ไอว่าถามอย่างมีเลศนัย ใบหน้าของเขาไม่ได้แสดงความหวาดกลัวอย่างที่เคยเป็นก่อนหน้านี้
แจนซี่ถามอย่างแปลกใจ
“มันเป็นแมวตัวเมีย เธอต้องการจะรู้ไปทำไม?”
แจนซี่คิดในใจ ‘อย่าบอกฉันนะว่าเธอจะข่มขืนมัน หลังจากที่มันเข้าไปอยู่ในกางเกงของเขา?’
“เฮ้…เฮ้…ผมก็หวังว่ามันจะเป็นตัวเมีย”
ไอว่าหัวเราะแล้วมองไปที่ซีเกิลที่หน้าซีดอยู่ หลังจากที่ซีเกิลมองเห็นกรงเล็บคมกริบนั้น เธอก็คิดอะไรไม่ออก แต่ว่าไอว่ายังคงร่าเริงและเฉียบแหลม เธอไม่สามารถเข้าใจได้
“ไอว่า…นี่เป็นความผิดของฉัน เธอไม่น่าจะต้องมาทนทรมานแบบฉัน เธอยอมรับการถูกคุมขังแทนได้ไหม?”
ซีเกิลจับแขนของไอว่าและอ้อนวอนเขา ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจอย่างมากที่ไปชักชวนไอว่า ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนเริ่มหยอกล้อไอว่า เขาก็ไม่น่าจะต้องมารับการลงโทษแบบนี้
“ซีเกิล…มันเป็นเรื่องระหว่างเราทั้งสองคน แล้วผมจะวิ่งหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวได้ยังไง? ไปรับการลงโทษด้วยกันเถอะ!”
ไอว่าทำตัวเป็นฮีโร่ที่ไม่เกรงกลัวต่อความตาย ไม่ได้มีความสั่นสะท้านหรือว่ามีความกลัวใดๆ
“งั้นก็ดีแล้ว…มา…เข้ามารับการลงโทษจากแมว!”
แจนซี่ตะโกนเรียกอย่างน่ารัก นางกำนัลสองคนเดินเข้ามา พวกเธอแยกย้ายกันมายืนใกล้กับกระโปรงของซีเกิลกับกางเกงของไอว่า แล้วยืนนิ่งรอฟังคำสั่งต่อไป
“ใครจะเป็นคนแรก?”
แจนซี่มองไปที่ไอว่าที่แสดงออกถึงการไม่กลัวตาย คิดที่จะให้เขารับความเจ็บปวดบ้าง เห็นได้ชัดว่าเจ้าหนูคนนี้ยังคงไม่รู้ซึ้งถึงความรุนแรงของการลงโทษด้วยแมว เพียงแต่เธอยังวิตกนิดหน่อย ถ้าเธอปล่อยให้แมวของเธอกลั่นแกล้งผู้ชายคนนี้ สักวันเธอจะไม่ได้รับโอกาสที่จะทรมานเจ้าหนูคนนี้ เพราะว่าจากมุมมองของคนข้างนอก เธอรู้ว่าไอว่าไม่ใช่คนธรรมดา แม้ว่าพระราชินียังไม่ได้กินเขา เธอจึงได้แต่เพียงมอง ตอนนี้เธอยังไม่เข้าใจความคิดของพระราชินีกระจ่างชัด ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าลงมือทรมานไอว่ารุนแรงเกินไป เธอคิดแค่จะให้ได้รับรสชาติของการลงโทษด้วยแมวนิดหน่อยเท่านั้น
“ผมจะเป็นคนแรก!”
