“โอ้ ……… !”
“แอ็ค ! เฮ้ยยยย ! ผมไม่ไหวแล้ว … !”
ชายที่อาเจียนบนพื้นรีบลุกขึ้นและเดินหายไป
หลังจากที่เขาอาเจียนออกมา เขานั้นรู้สึกอับอายเกินกว่าที่จะอยู่ต่อได้
“ขอบคุณ. ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้”
ผู้หญิงบอกในขณะที่โค้งตัวขอบคุณคังจุน
ดวงตาคังจุนกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ
เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก เธอมีใบหน้าที่มหัศจรรย์ ดวงตากลมโตดั่งอัญมณี ริมฝีปากดูชุ่มชื่นสีชมพูเข้ารูปอยู่ใต้จมูก ! เอวคอดโค้งอย่างสมบูรณ์แบบ !
มันไม่น่าแปลกใจเลยที่ทำไมชายขี้เมาคนนั้นถึงพยายามจะชวนเธอไปดื่มต่อ
แต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญในเวลานี้
‘ผมไม่ได้ทำอะไร ? แต่ช่างเถอะ ผมค่อนข้างจะยุ่ง ..’
“เดี๋ยวก่อน … ขอให้ฉันซื้อกาแฟเลี้ยงตอบแทนความช่วยเหลือ..”
‘ไม่เป็นไร .. ยังไงคุณก็ระวังตัวหน่อย ผู้ชายส่วนใหญ่เวลาเมามักจะขาดสติ’
หลังจากที่คังจุนพูดจบเขาก็รีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
โซยูริน มองตามหลังเขาไปด้วยสีหน้าแปลกใจ เธอได้ขอบคุณเขาแล้วกับการกระทำที่กล้าหาญ แต่มันเป็นเรื่องที่ผิดปกติที่เขาไม่สนใจคนที่รูปร่างหน้าตาที่สวยอย่างเธอ ? เขาเดินจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เขาพิการ ?”
โซยูริน มองไปที่คังจุนในขณะที่เขาค่อยๆเดินกระเพลกๆ จากไป
แต่ในความเป็นจริงเขาคิดในใจว่ามันน่าเสียดาย มันเป็นโอกาสที่หายากที่เขาจะได้ดื่มกาแฟกับสาวสวยเช่นเธอ แต่ว่าตอนนี้เขากำลังรีบ
‘ฉันต้องการที่จะรวบรวมพลังมนต์ดำ เพื่อเปิดประตูไปสู่ ฮาวนมูน ให้เร็วที่สุด’
ถ้าเขาเปิดประตูไปสู่ฮาวนมูนได้ แล้วภารกิจแรกจะสำเร็จ นอกจากนี้เขายังสามารถยกระดับเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาได้ ซึ่งมันเป็นงานที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้
เขาเดินคิดไปสักพักจนกระทั้ง
‘เอ่อ …. สถานที่แห่งนี้คือที่ไหนกัน?’เขามองไปรอบๆบริเวณที่ๆเขายืนอยู่ ผ่านไปสักพักจึงทำให้เขารู้ว่าสถานที่ที่เขายืนอยู่ตอนนี้คือสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง และฉากที่เห็นทำให้คังจุนต้องตาโต! ดูเหมือนว่าจะมีนักเรียนมัธยม ถูกทำร้าย
พัวะ พลั๊ค !
“อั๊ค !”
“ย้าก!”
เด็กนักเรียนชายสามคนถูกล้อมรอบไปด้วยเด็กนักเรียนที่เกเร นับ 10 คนและดูเหมือนจะอยู่ในสถานการณ์ที่ร้ายแรงอย่างมาก
“เฮ้! คุณกำลังทำอะไร?”
คังจุนรีบตะโกน
ในความเป็นจริงมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าไปห้ามการทะเลาะวิวาทของนักเรียนที่เกเร ผู้ใหญ่ที่พยายามเข้าไปยุ่งเกี่ยว มักจะถูกเด็กเหล่านั้นรุมทำร้าย และอาจเสียชีวิตได้ง่ายๆ
ถ้าเป็นคังจุนคนเก่าเขาจะรีบโทรแจ้งตำรวจและรีบเดินออกไปจากเหตุการณ์แบบนี้ทันที แต่ในวันนี้มันแตกต่างกัน
“หยุดมันเดี่ยวนี้นะ!”
คังจุนตะโกนขณะที่เดินเข้ามาใกล้
มีเด็กเกเร ไม่กี่คนหันมาจ้องหน้าคังจุน
“อะไรนะ ไอ้สารเลวนี้เป็นคนพูดเหรอ”
“แกเป็นบ้าหรือไงวะ !”
พวกเขาตะลึงเมื่อพวกเขาพบว่ามีคังจุนเพียงคนเดียว
“เฮ้ พี่ ชาย ! ไปไกลๆ ไป.”
“แกจะมายุ่งเกี่ยวด้วยทำไม.”
“ถ้าแกไม่อยากโดนซ้อมไปด้วย รีบไปจากตรงนี้ซะ !”
“ดูที่ขาของมันซิ มันพิการว่ะ มันมาทำแบบนี้เพื่ออะไรว่ะ?”
“เอ๊ะ หรือว่ามันเป็นเพียงคนพิการโง่ๆคนหนึ่ง!”
คังจุนตัวแข็งทื่อทันทีที่ได้ยินที่พวกเด็กเกเรพูด
‘เด็กพวกนี้เป็นคนเลวจริงๆ’
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ตั้งใจจะต่อสู้ เขาแค่ไม่อยากจะรู้สึกผิดเวลาที่เขาลงโทษเด็กพวกนี้
เขาไม่ได้เผชิญหน้าเพียงหนึ่งหรือสองคน แต่นี้มีถึง สิบคน เขายิ้มในใจ ถ้าเขารวบรวมพลังงานมนต์ดำทีละคนมันจะใช้เวลานานเกินไปที่พลังงานมนต์ดำจะพอที่จะใช้เปิดประตูไปสู่ฮาวนมูนได้ ภารกิจนี้มีความสำคัญมาก เขาจึงเริ่มตั้งสมาธิในทันที
มีประกายแสงในดวงตาเขา
กลุ่มนักเรียนเกเรที่กำลังหัวเราะคังจุง อยู่ๆก็ตัวแข็งทื่อโดยไม่ทราบสาเหตุ มันเหมือนกับว่าพวกเขาถูกสาปให้เป็นหินยังไงยังงั้น
“…… !”
“…… !”
บริเวณโดยรอบกลายเป็นเงียบสงบในทันที ผิวของพวกเด็กนักเรียนเกเรกลายเป็นสีขาวซีด แต่กลับไม่มีเสียงพูดของพวกเด็กเกเรออกมาสักคำ
พวกเขาไม่สามารถขยับร่างกายของพวกเขาได้ พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขานั้นถูกไฟช็อต ปากของพวกเขาก็ดูเหมือนเป็นอัมพาตทำให้ไม่สามารถขยับปากได้
ปากของพวกเขาไม่สามารถอ้าออกกว้างได้ดังก่อนลิ้นและริมฝีปากดูของพวกเขามันเหมือนจะเป็นอัมพาต
‘โอ๋’
‘อ่ะ!!..เฮ้ย…ป..า..ก…มั…..นไ….ม่ข……ยั…….บ !
มันทำให้พวกเขาหวาดกลัวอย่างมาก มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลายเป็นใบ้ตลอดไป มันทำให้พวกเขาหวาดกลัว พวกเขาจะตกอยู่ในสภาพที่พวกเขาไม่สามารถที่จะกินอาหารหรือดื่มน้ำ
ได้มันมีแต่จะแย่มากยิ่งขึ้น
มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ได้เห็นความมืด มันไม่มีอะไรทั้งสิ้นนอกจากความมืด และมันไม่มีเสียงใดใดเข้ามาให้พวกเขาได้ยิน
ร่างกลายเป็นหิน !! พวกเขารู้สึกเหมือนอยู่ดีดีก็กลายเป็นหิน
พวกเขารู้สึกว่าหากเป็นเช่นนี้ต่อไปพวกเขาจะต้องตายแน่นอน
พวกเขาเริ่มน้ำตาคลอแต่มันก็ไม่สามารถไหลออกมาได้ เพราะพวกเขาไม่มีความรู้สึกถึงสิ่งใด
‘ฮืมมม’ คังจุน รู้สึกประหลาดใจ เขาเพียงแค่สาปแช่งให้พวกเขาหยุดด่า แต่เขาไม่รู้ว่าทำไมพวกนั้นถึงปากชา และค่อยๆลามไปชาทั้งตัว พลังงานมนต์ดำมันแข็งแกร่งมาก เมื่อเทียบกับที่เขาดูดซับมาจากคนเมา มันทำให้เขารู้สึกว่าเด็กเกเรพวกนี้ยืนรอให้เขาเชือดโดยไม่ขัดขืน
‘มันเป็นเหมือนการทดสอบที่สำคัญ’
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ และเขาไม่มีข้อมูลการสาปแช่งที่ดีพอ บางทีเขาอาจจะทำให้คนพวกนี้ตายได้จริงๆ
‘เอ่ะ อืม …… คำสาปแช่งอัมพาตจะหายไปในช่วงระยะเวลาหนึ่ง’
มันเป็นสัญชาตญาณของเขาที่ทำให้เขารู้สึกว่าเขามีความรู้เพิ่มเกี่ยวกับมนต์ดำในเวลาที่ใช้มัน
(@ ค่อยๆมีความรู้เวลาใช้งานจริง)
[ พลังงานมนต์ดำ 53 / 100 ]
[ การเติมพลังงานมนต์ดำจะเปิดประตูไปสู่ ฮาวนมูน.]
ขอขอบคุณที่ให้ดูดซับพลังงานมนต์ดำจากพวกเขาทั้ง 13 คน พลังงานมนต์ดำของเขามากกว่าครึ่งแล้ว
“โอ๋”
“ข้าอ้าปากได้แล้ว .”
“ร่างกายของข้าก็ขยับได้แล้ว!”
“อา! ตาของข้ามองเห็นแล้ว !”
นักเรียนเกเรที่เป็นอัมพาตเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง แต่พวกเขาตื่นตระหนกเมื่อพวกเขามองไปที่คังจุน มันดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมองเห็นพวกผีหรือสัตว์ประหลาด
มันเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ
คังจุนจ้องมองมาที่พวกเขาและกล่าวว่า
“ทำไมคุณถึงต้องการข่มขู่คนอื่น? และแช่งผม? คุณแน่ใจหรือว่าไม่มีอะไรต้องกลัวในโลกนี้?”
“ผมผิดไปแล้ว.”
“ผมจะไม่ทำมันอีกต่อไป”.
นักเรียนเกเรสะดุ้งและตอบ พวกเขาถูกข่มขู่ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะลุกขึ้นยืนตรง คังจุนไม่ทราบว่าพวกเขาจะได้ยินคำพูดของเขาหรือไม่ แล้วเขาจะสอนให้พวกเขาทำดีได้หรือไม่
“คุณโทรหา 112! และคุณโทรหา 119! .”
“ฮะ?”
“โทรหาทันที! คุณไม่ทราบว่ามันหมายความว่า?”
“โอ้ผมรู้แล้วว่าต้องทำยังไง.”
พวกเขาเอาสมาร์ทโฟนของพวกเขาออกมาโทรเรียกตำรวจและรถพยาบาล
พวกเขากลัวคังจุนมากกว่า ที่พวกเขาจะกลัวตำรวจ และพวกเขาเริ่มอยากให้ตำรวจมาไวไว
“บอกตำรวจว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่เมื่อพวกเขามาถึง.”
“ครับ .”
“ผมจะตรวจสอบมันที่หลัง ถ้าคุณพูดโกหกแล้วผมจะทำให้คุณอยู่ในความมืดตลอดไป คุณเข้าใจไหม?”
“ผมเข้าใจ”
คังจุนจ้องไปที่พวกเขาก่อนจะเดินออกจากสวนสาธารณะไป
หว่อ หว่อหว่อ-
หลังจากที่ผ่านไปสักพักก็มีเสียงไซเรนของรถตำรวจเข้ามาใกล้ นอกจากนี้เขายังได้ยินเสียงของรถพยาบาล
พวกเขาจะดูแลมัน
คังจุนได้ทำในสิ่งที่เขาคิดว่าต้องทำเสร็จแล้ว ตำรวจและรถพยาบาลจะดูแลส่วนที่เหลือ พวกเขามีหน้าที่ที่จะจัดการกับเรื่องพวกนี้
