อู๋ปินพอรู้วิธีพูดดึงตัวคน
จุดสำคัญที่สุดคือต้องยกระดับความคาดหวังของอีกฝ่ายแล้วหาทางเติมเต็มให้ได้
บางครั้ง เขาก็ต้องงัดคำพูดสวยหรูมาใช้ หรือไม่ก็ใช้เงินเดือนเป็นเครื่องล่อใจ บางหนก็ต้องใช้กลยุทธ์อ่อนนอกแข็งใน
อู๋ปินหาข้อมูลมาก่อนแล้ว ห่าวฉยงเป็นพนักงานฝ่ายวางแผนของฉางหยางเกมส์ มีหน้าที่รับผิดชอบงานยิบย่อยทั่วไป
เงินเดือนเฉลี่ยตำแหน่งฝ่ายวางแผนในจิงโจวอยู่ที่สองถึงสามพันหยวนต่อเดือน
แน่นอนว่าเขาทำการบ้านมาแล้ว อู๋ปินรู้ว่าเถิงต๋าให้ค่าตอบแทนพนักงานสูงมากทีเดียว
แต่ก็ไม่รู้ว่าไอ้ที่สูงมากนั้นมันสูง-ขนาดไหน
เพราะจนถึงตอนนี้ เขาเห็นแค่คนวิ่งเข้าหาเถิงต๋า ไม่เคยเห็นใครหนีออกมาเลย
ถึงจะถามข้อมูลจากพนักงานของเถิงต๋าก็ไม่มีใครยอมบอก
เขาพอจะเดาเกณฑ์คร่าวๆ ได้จากบทสัมภาษณ์ของแพลตฟอร์มเกมทางการ ตรงส่วนที่หวงซื่อปั๋วบอกว่าได้รับเสนอเงินเดือนสองเท่าจากที่ขอไปในตอนสัมภาษณ์
หลังจากพยายามหาข้อมูลเงินเดือนที่เก่าของหวงซื่อปั๋ว อู๋ปินก็พบว่าอีกฝ่ายได้เงินเดือนแค่สองพันหยวนต่อเดือน
แต่ก็ต้องพิจารณาดูด้วยว่าหวงซื่อปั๋วเป็นใคร เถิงต๋าเคยให้เขาเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผน จึงเป็นธรรมดาที่จะได้เงินเดือนสูง
อีกอย่างพนักงานธรรมดาทั่วไปอย่างห่าวฉยงก็ไม่น่าจะได้เงินเดือนเท่าหวงซื่อปั๋วในตอนนั้น
เต็มที่ที่วางไว้ อู๋ปินเสนอเงินเดือนให้อีกฝ่ายได้ห้าพันหยวน ถ้ามากกว่านั้นก็จะเป็นการดูถูกสติปัญญาของเขาเกินไป
แน่นอนว่าฐานเงินเดือนไม่ใช่แหล่งรายได้เดียวของห่าวฉยง อู๋ปินต้องพิจารณาเรื่องโบนัสที่อีกฝ่ายได้ด้วย
อู๋ปินคำนวณดูในหัว เกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือทำเงินได้สี่ถึงห้าล้านหยวนต่อเดือน ตัวเลขนี้ได้มาจากการประมาณการจากอันดับของเกมในหลายๆ ที่ ของที่มีให้ซื้อในเกม จำนวนผู้เล่น ความนิยมของตัวเกม และองค์ประกอบอื่นๆ
รายได้ของเกมนี้ไม่ได้สูงมากมายอะไร เพราะเป็นเกมที่เป็นมิตรกับผู้เล่น จึงไม่ได้มีช่องทางให้ผู้เล่นเติมเงินจริงมากนัก
อู๋ปินคำนวณต่อ บริษัทเกมทั่วไปจะให้โบนัสโปรเจ็กต์สิบเปอร์เซ็นต์ของรายได้ หมายความว่าพนักงานจะได้โบนัสรวมประมาณสามถึงสี่แสนหยวน
ตีไปสุดๆ เลยที่ห้าแสนหยวน
แต่ในทีมมีพนักงานอย่างน้อยสามสิบสี่สิบคน พนักงานหลักน่าจะได้ส่วนแบ่งมากกว่า ส่วนพนักงานระดับล่างอย่างห่าวฉยงที่ไม่ได้มีภาระใหญ่โตอะไรน่าจะได้โบนัสมากสุดที่ห้าพันหยวน
ตามการคำนวณนี้ อู๋ปินเดาว่าห่าวฉยงน่าจะได้เงินเดือนและโบนัสรวมเต็มที่ที่ประมาณหนึ่งหมื่นหยวน
ส่วนสวัสดิการอื่นๆ อู๋ปินเองก็ไม่รู้ว่ามีอะไรบ้าง
แต่เขาก็น่าจะเสนอเงินเพิ่มให้ได้สักสองถึงสี่พันหยวนต่อเดือนเพื่อชดเชยส่วนนี้
อู๋ปินตั้งใจจะเสนอเงินเดือนให้ห่าวฉยงประมาณหนึ่งหมื่นสองพันถึงหนึ่งหมื่นสี่พันหยวน
สำหรับเขา มันถือเป็นยอดที่เกินไปมากๆ หัวหน้าฝ่ายวางแผนทั่วไปในจิงโจวได้เงินเดือนเฉลี่ยแค่ประมาณเจ็ดถึงแปดพันหยวน แต่ตอนนี้อู๋ปินกำลังจะดึงตัวพนักงานระดับล่างโดยเสนอเงินเดือนให้ที่ประมาณหนึ่งหมื่นสามพันหยวน
เกินไปจริงๆ
ดังนั้นกลยุทธ์ที่อู๋ปินจะใช้ในการดึงตัวคือยกระดับความคาดหวังของอีกฝ่าย
บทสนทนาที่เขาวางไว้ในหัวคือ
อู๋ปิน “น้องน่าจะได้เงินเดือนสูงใช่มั้ย เดาว่าฐานเงินเดือนน่าจะประมาณหกพันหยวน”
ห่าวฉยง “ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ผมได้แค่ห้าพันหยวนต่อเดือน”
อู๋ปิน “ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะได้โบนัสสูงน่ะสิ สักเจ็ดแปดพันหยวนรึเปล่า”
ห่าวฉยง “ไม่ใกล้เคียงเลยครับ ได้แค่ห้าพันกว่าหยวนเอง”
อู๋ปิน “งั้นก็ได้เงินต่อเดือนประมาณหนึ่งหมื่น ต่ำกว่าที่พี่คิดเอาไว้ซะอีก”
ห่าวฉยง “ก็ไม่ได้แย่นะครับ เพราะสวัสดิการบริษัทดี”
อู๋ปิน “แต่สวัสดิการมันไม่อิ่มท้องน่ะสิน้อง ดูจากประสบการณ์กับความสามารถน้องแล้ว ถ้าย้ายมาบริษัทพี่น่าจะได้อย่างต่ำหมื่นสอง!”
ห่าวฉยง “จริงเหรอครับ”
อู๋ปิน “จริงสิ ฝีมือระดับน้องต้องได้เงินเดือนอย่างต่ำประมาณนี้!”
ถ้าห่าวฉยงยังมีท่าทีลังเล อู๋ปินจะเสนอเงินเดือนเพิ่มขึ้นอีก โดยสูงสุดอยู่ที่หนึ่งหมื่นห้าพันหยวน
ได้เพิ่มจากเดิมตั้งห้าพันหยวน คนทั่วไปไม่มีทางทนแรงยั่วยุนี้ได้แน่
ถึงจุดนี้ก็จะถือว่าภารกิจดึงตัวคนสำเร็จลุล่วง
ถึงจะต้องจ่ายแพงหน่อย แต่ถ้าอยากทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายมาให้สำเร็จ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น
เอาละ ลงมือเลยดีกว่า
อู๋ปินเริ่มพูดตามบทที่คิดเอาไว้
“เห็นว่าเถิงต๋าดูแลพนักงานดีมาก น้องน่าจะได้เงินเดือนสูงใช่มั้ย เดาว่าฐานเงินเดือนน่าจะประมาณหกพันหยวน”
ห่าวฉยงพยักหน้า “อะไรประมาณนั้นครับ”
อู๋ปิน “?”
เขารู้สึกเวียนหัวขึ้นมาหน่อยๆ
อู๋ปินเดาเพิ่มจากฐานเงินเดือนสูงสุดที่ห่าวฉยงน่าจะได้ขึ้นไปอีกหนึ่งพันหยวน แต่ห่าวฉยงดันตอบกลับมาอย่างไม่ได้ตื่นเต้นอะไร!
โชคดีที่อู๋ปินตั้งตัวทัน เขาทำทีเหมือนคาดไว้อยู่แล้วว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้ “ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะได้โบนัสสูงน่ะสิ สักเจ็ดแปดพันหยวนรึเปล่า”
ห่าวฉยงยิ้ม “ก็ประมาณนั้นครับ”
อู๋ปิน “?”
เขาแทบลมจับ
เหมือนกี้พูดว่า ‘ก็ประมาณนั้นครับ’ ใช่มั้ย
นี่ได้โบนัสเจ็ดแปดพันหยวนต่อเดือนเลยเหรอ!
ต้องเข้าใจก่อนว่าบริษัทเกมทั่วไปจะแบ่งโบนัสให้พนักงานแค่สิบเปอร์เซ็นต์จากรายได้ ซึ่งนี่ก็เป็นเรตของบริษัทที่ใจป้ำแล้ว หลายบริษัททำเงินจากเกมได้ แต่ไม่ยอมแจกโบนัสพนักงาน
แต่พนักงานระดับล่างของฉางหยางเกมส์กลับได้โบนัสสูงถึงเจ็ดแปดพันหยวนเลยเหรอ
เหมือนว่าโบนัสอย่างต่ำจะอยู่ที่แปดพันหยวน!
อู๋ปินพบว่าตัวเองคำนวณผิดไปมากทีเดียว
รวมๆ แล้วห่าวฉยงได้เงินเดือนเกือบหมื่นห้าพันหยวน
แสดงว่าถ้าจะดึงตัว อู๋ปินต้องเสนอเงินให้อีกฝ่ายประมาณหมื่นแปดถึงหมื่นเก้า
ยากเกินจะทำใจได้จริงๆ!
แต่ถึงจุดนี้แล้วอู๋ปินก็ไม่มีทางเลือกอื่น
เขาถอยหลังไม่ได้แล้ว จึงได้แต่กัดฟันพูดออกไป “งั้นก็ได้เงินต่อเดือนประมาณหมื่นห้าสิ ต่ำกว่าที่พี่คิดเอาไว้ซะอีก”
ห่าวฉยงยิ้มแหย “ก็ไม่ได้แย่นะครับ เพราะสวัสดิการบริษัทดี”
พอเห็นว่าบทสนทนาเป็นไปตามที่คิดเอาไว้ อู๋ปินก็รีบพูดขึ้น “แต่สวัสดิการมันไม่อิ่มท้องน่ะสิน้อง!”
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดต่อ ห่าวฉยงก็พูดขัดขึ้นก่อน “อิ่มนะครับ
“ที่บริษัทให้โมหยูเดลิเวอรี่ดูแลเรื่องอาหารทั้งสามมื้อ เมนูก็เปลี่ยนทุกวันเพื่อให้พวกผมได้กินอาหารที่ดีต่อสุขภาพ”
อู๋ปิน “…”
พอคำนวณดู แค่ค่าอาหารก็ตกประมาณพันหยวนต่อเดือนแล้ว
ต้องเพิ่มงบขึ้นอีกเหรอเนี่ย! novelgu.com
ห่าวฉยงพูดต่อ “เราได้ไปกินเลี้ยงที่ภัตตาคารไร้ชื่อบ่อยๆ ด้วยครับ”
อู๋ปิน “…”
จบเห่
นี่ฉันกำลังโดนปั่นหัวอยู่เหรอ
แน่นอนว่าอู๋ปินรู้จักภัตตาคารไร้ชื่อ อาหารที่ร้านนั้นแพงมาก ถึงจะพยายามคุมงบ แต่มื้อนึงน่าจะตกประมาณสองถึงสามร้อยหยวนต่อคน
แค่ไปกินเลี้ยงที่ร้านนั้นเดือนละครั้ง หลายบริษัทยังจ่ายไม่ไหวเลย จะเอาเงินที่ไหนพาพนักงานไปเลี้ยงฉลองได้บ่อยๆ!
อู๋ปินเริ่มรู้สึกว่าคุยแบบนี้ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์ ต้องเปลี่ยนกลยุทธ์
เขาต้องคุยเรื่องความฝันกับไอ้หนุ่มหน้าซื่อที่นั่งอยู่ตรงข้าม
อู๋ปินกระแอมกระไอ “โอ๊ย พี่ว่าคนเราไม่ควรคิดแค่เรื่องหาเลี้ยงให้ท้องอิ่ม เราต้องทำอะไรที่มีคุณค่ากับจิตใจด้วย จริงมั้ย”
ห่าวฉยงพยักหน้ารัว “ใช่ครับ ผมกำลังจะพูดเรื่องนี้พอดีเลย!
“ที่ออฟฟิศผม เราเล่นเกมตอนไหนก็ได้ คอมพิวเตอร์สเป็กสูงทุกเครื่อง แถมมีหน้าจอคู่ให้ด้วย
“นอกจากนี้ยังมีงบพิเศษให้ เอาไปใช้เติมเกมได้
“แถมมี…”
อู๋ปินรีบยกมือหยุดห่าวฉยง
“โอเคๆๆ พี่เข้าใจแล้วว่าสวัสดิการบริษัทน้องเป็นยังไง
“แต่น้องก็ต้องคิดเรื่องความก้าวหน้าทางการงานด้วย
“เถิงต๋ามีพนักงานเก่งๆ เยอะ คนจ่อคิวเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนคนต่อไปกันเพียบ น้องน่าจะไต่เต้าขึ้นไปตำแหน่งสูงๆ ยาก!”
ห่าวฉยงตอบอย่างงงๆ “ก็ไม่นะครับ
“ทางบริษัทมีจัดคัดเลือกพนักงานดีเด่นเพื่อให้งบไปลองจับกิจการในอุตสาหกรรมอื่น
“หัวหน้าฝ่ายวางแผนคนปัจจุบันใช้เวลาแค่เจ็ดเดือนก็ได้เลื่อนจากตำแหน่งทำงานจิปาถะทั่วไปขึ้นมารับตำแหน่งนี้
“ถ้าผมตั้งใจทำงาน ไม่นานก็คงเป็นโอกาสของผมบ้าง”
อู๋ปิน “…”
ไม่รู้จะพูดอะไรเลย ไม่มีอะไรให้พูดแล้วโว้ย!
พูดเรื่องสวัสดิการต่อไม่ได้แล้ว พอได้ฟังเรื่องสวัสดิการ เขาก็อาจต้องเสนอเงินเดือนสูงถึงสองหมื่นหยวนเพื่อดึงตัวห่าวฉยง
ถึงจะเสนอไปเท่านั้น แต่พอดูสวัสดิการที่อีกฝ่ายได้ ห่าวฉยงก็ไม่น่าจะยอมย้ายบริษัท!
หลังจากคิดหนัก อู๋ปินก็กัดฟันเสนอเงินเดือนก้อนโต
“พี่ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน! ถ้าน้องย้ายมาบริษัทพี่ พี่ให้เงินเดือนสองหมื่นสอง น้องว่าไง!”
อู๋ปินจ้องห่าวฉยงเขม็ง
ห่าวฉยงจ้องอู๋ปินกลับ
ทั้งคู่เงียบไป
หลังจากเงียบไปพักใหญ่ ห่าวฉยงก็ยกมือเกาหัว “พี่เสนอเงินเดือนแค่นี้เองเหรอครับเวลาจะดึงตัวคนอื่นเข้าบริษัท”
อู๋ปิน “?”
เขาอึ้งไป
เงินเดือนแค่นี้เหรอ!
อู๋ปินงงมาก “นี่ก็สูงกว่าฐานเงินเดือนรวมโบนัสของน้องแล้วนะ แถมยังครอบคลุมสวัสดิการที่บริษัทน้องให้ด้วย”
ห่าวฉยงไม่รู้จะตอบยังไงดี “ไม่ได้สูงกว่าฐานเงินเดือนรวมโบนัสผมเลยนะครับ”
อู๋ปินเริ่มเวียนหัว “น้องบอกว่าได้โบนัสอย่างน้อยแปดพันหยวนต่อเดือนนี่”
ห่าวฉยง “ผมบอกว่าได้ประมาณนั้น แต่ไม่ได้บอกว่าจริงๆ สูงกว่านั้นเพราะไม่อยากให้พี่เสียหน้า”
อู๋ปิน “…”
หมายความว่าไงวะที่ว่ากลัวฉันเสียหน้า!
อู๋ปินถอนหายใจอยู่ภายใน ก่อนจะหันมองห่าวฉยง “น้อง ถ้าไม่อยากให้พี่เสียหน้าก็บอกพี่มาตรงๆ เถอะ น้องได้โบนัสเท่าไหร่”
ห่าวฉยง “หมื่นกว่าๆ ครับ”
อู๋ปิน “…น้อง เอาให้ชัดเจนเลยได้มั้ย พี่จะได้ล้มเลิกความตั้งใจ ที่ว่าหมื่นกว่าน่ะเท่าไหร่”
ห่าวฉยง “…ก็เบิ้ลไปอีกหมื่นมั้งครับ”
อู๋ปินหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา เขารู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังโดนดูถูกสติปัญญา “…น้องคิดว่าพี่โง่เหรอ
“เกมน้องน่าจะทำเงินได้แค่สี่ถึงห้าล้านหยวนต่อเดือน ถ้าได้โบนัสเดือนละสองหมื่นหยวน ก็เท่ากับว่าบริษัทแบ่งกำไรมาเป็นโบนัสโปรเจ็กต์หนึ่งล้านหยวนเลยสิ”
ห่าวฉยงพยักหน้า “ใช่ครับ”
อู๋ปินทำใจเชื่อไม่ลง “น้องจะบอกว่าบริษัทให้โบนัสยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของกำไรที่ทำได้เหรอ”
ห่าวฉยงส่ายหน้า “คิดแบบนั้นไม่ได้ครับ บริษัทไม่ได้แบ่งโบนัสจากกำไร แต่ให้ตามชื่อเสียง
“ตอนนี้ชื่อเสียงของเกมพวกผมได้เกรด A หมายความว่าทุกเดือน พวกผมจะได้โบนัสสิบเปอร์เซ็นต์จากงบพัฒนาเกมเป็นเวลาหกเดือน
“งบค้นคว้าและพัฒนาเกมของพวกผมอยู่ที่สิบล้านหยวน ทุกเดือนจะได้โบนัสสิบเปอร์เซ็นต์จากยอดนี้ครับ”
อู๋ปินคิดว่าตัวเองได้ยินผิดไป “แล้วถ้าเกมขาดทุนล่ะ”
ห่าวฉยงผงะไป “ทำไมพี่ฉลาดน้อยกว่าผมล่ะ ผมบอกไปแล้วว่าโบนัสให้ตามชื่อเสียง ถึงเกมจะขาดทุน พวกผมก็ได้โบนัสเหมือนเดิม”
อู๋ปินเงียบไปพักใหญ่ ในที่สุดเขาก็พูดขึ้นอย่างเจ็บปวด “โห พวกฝ่ายทำเกมได้เงินเยอะขนาดนี้เลย อิจฉาจริงๆ”
ห่าวฉยงส่ายหน้า “ไม่นะครับ ที่บริษัทผมไม่ว่าจะเป็นฝ่าย HR ฝ่ายธุรการ ฝ่ายการเงิน…ก็ได้เงินเดือนสูงกันหมด เงินเดือนผม…ถือว่าอยู่ในระดับทั่วไป”
อู๋ปิน “…”
“บริษัทน้องต้องการคนมั้ย
“พี่อยากสมัครงาน ยื่นเรซูเม่ได้ที่ไหน”
ห่าวฉยงยักไหล่ “ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ เห็นว่าจากนี้ไปผู้สมัครต้องสอบข้อเขียน ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าข้อสอบเป็นยังไง แถมพวกผมก็ฝากงานให้เพื่อนไม่ได้ง่ายๆ ด้วย
“เอ๊ะ เดี๋ยวนะ พี่มาดึงตัวผมไม่ใช่เหรอ”
ห่าวฉยงนึกขึ้นได้ว่าเหมือนบทบาทของพวกเขาจะสลับกัน
อู๋ปินกุมกำปั้นให้อีกฝ่าย “พี่ขอตัวก่อน!”
จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไป
ห่าวฉยงมองอู๋ปินเดินออกจากร้าน เขายกกาแฟขึ้นจิบด้วยความงุนงง
ฝ่าย HR สมัยนี้ไม่มีความเป็นมืออาชีพแบบนี้กันหมดเลยเหรอ
